Het babytopic (0-1 jaar) Deel 12

Oh pffrt, zie je er tegenop MP?

Mijn contract liep af tijdens de zwangerschap dus ik hoef voorlopig nog niet, en ik moet zeggen dat ik dat stiekem wel fijn vindt ik wil best graag werken en iets met mn hersens doen enzo maar ik ben er echt nog zo enorm niet aan toe om zonder mn meisje(s!) te zijn weekdier dat ik ben

Ja KJ dat is zo raar haha dat je dan ook je eigen kindje ineens weer keigroot vindt als je die daarna vast hebt. Maar dat heb ik ook als ik foto's terugkijk van Amelie destijds, die vond ik altijd heul groot en heel wat enzo, maar als ik dan de foto's zie dan denk ik jeetje! wat was ze klein en mini! en baby! waar was ik met mn hoofd toen? waarom zag ik niet hoe klein ze was.
Je groeit er zo makkelijk in mee. En nu met Elin merk ik weer dat ik haar al whole lot of baby vind terwijl ze ook nog gewoon erg klein is.

KJ ze is 7 maanden het kan natuurlijk heel goed dat ze toe is aan andere dingen dan melk. Volgens mij nam bij jaël rond deze periode de hoeveelheid melk drinken ook een beetje af en kreeg ze juist ook vocht binnen via fruit en groente enzo..

Huup ik zie er vreselijk tegen op, ook omdat ik midden in de hectiek weg ben gegaan (eerder dan gepland) en waarschijnlijk kom ik nu weer binnen in chaos... Het liefst wil ik ook gewoon thuis zitten en lekker voor mijn meisjes zorgen maar dat zit er gewoon niet in. Misschien in de toekomst. En als ik eenmaal weer aan het werk ben hoop ik dat ik het wel weer snel naar mijn zin zal hebben en dan is het ook al snel weer gewoon dat de meisjes naar de oppas gaan enzo, maar voor nu moet ik er nog niet aan denken

Oh bah dat is vervelend, dan moet je gelijk in de vijfde versnelling hop vol aan de bak, in plaats van dat je even de tijd krijgt om weer te acclimatiseren en op gang te komen enzo. Nouja hopelijk heb je het inderdaad snel weer gewoon goed naar je zin en valt het je alles mee.

Ik vond dat de eerste keer echt heel lastig, dat er gelijk weer verwacht werd dat je aan de slag ging alsof er niets verandert was ofzo terwijl je hele wereld op zn kop staat.

KJ wat MamaPurk zegt daar zit wel wat in, als ze meer vast eet gaat automatisch vaak ook de hoeveelheid melk op een dag naar beneden.

Huup het is op het moment gelof ik zo erg dat ik eigenlijk wat anders zou willen qua baan, wel in de zorg, maar niet waar ik nu zit... Maar omdat mijn meneer thuis zit zonder werk ga ik geen risico's nemen, dus eerst mijn meneer aan de bak en hopelijk verdient hij dan zoveel dat ik een stuk minder kan gaan werken, dat zou al een hoop schelen. maar ik zie er echt erg tegen op en als ik er over nadenk kan ik bijna wel janken...

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 23:38 schreef huuphuup het volgende:
Oh bah dat is vervelend, dan moet je gelijk in de vijfde versnelling hop vol aan de bak, in plaats van dat je even de tijd krijgt om weer te acclimatiseren en op gang te komen enzo. Nouja hopelijk heb je het inderdaad snel weer gewoon goed naar je zin en valt het je alles mee.

Ik vond dat de eerste keer echt heel lastig, dat er gelijk weer verwacht werd dat je aan de slag ging alsof er niets verandert was ofzo terwijl je hele wereld op zn kop staat.

KJ wat MamaPurk zegt daar zit wel wat in, als ze meer vast eet gaat automatisch vaak ook de hoeveelheid melk op een dag naar beneden.

Dat vond ik ook. Ik was 6 maand weggeweest, en toen ik weer terugkwam was er gewoon helemaal niks veranderd. Ik moest gewoon mijn diensten draaien, de clienten hadden nog steeds hetzelfde. Maar hallo... ik was moeder geworden. Ik vond het heel vreemd.

Ik ben nu 3 maanden weer bezig, en ik merk nu dat ik echt toe ben aan vakantie. De combinatie werk en thuis valt me best zwaar. Het gepuzzel met onze werkroosters en de opvang, de extra dingen die ik voorheen wel even voor en na mijn werk deed en al het gedoe eromheen.
Gelukkig hebben we bijna vakantie, en gaan we ook weg. Even er tussenuit. Even family time.
Maar toch zou ik mijn werk niet willen missen. Ik werk nu 24 uur (in onregelmatige diensten).

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 23:43 schreef kaatjejannie het volgende:

[..]

Dat vond ik ook. Ik was 6 maand weggeweest, en toen ik weer terugkwam was er gewoon helemaal niks veranderd. Ik moest gewoon mijn diensten draaien, de clienten hadden nog steeds hetzelfde. Maar hallo... ik was moeder geworden. Ik vond het heel vreemd.
Ik ben nu 3 maanden weer bezig, en ik merk nu dat ik echt toe ben aan vakantie. De combinatie werk en thuis valt me best zwaar. Het gepuzzel met onze werkroosters en de opvang, de extra dingen die ik voorheen wel even voor en na mijn werk deed en al het gedoe eromheen.
Gelukkig hebben we bijna vakantie, en gaan we ook weg. Even er tussenuit. Even family time.

Ik ben nog niet eens weer begonnen en ik ben al weer aan vakantie toe alleen al de gadachte aan werk maakt dat ik vakantie wil, das best erg eigenlijk toch... Ik ben namelijk heel bang dat er bij mij ook niets veranderd zal zijn op het werk, ik vermoed zelfs dat het nog erger is als dat het was... Maar goed wat moet dat moet en ik mag blij zijn dat ik gewoon een baan heb! ik moet ook eingelijk niet zeuren en mezelf een schop geven, maar ik zie er gewoon wel tegenop. Ook omdat we met Sarah een veel minder vast ritme hebben dan dat we met jaël hadden, dat vind ik lastig om het dan zo over te dragen aan de oppas enzo.. Sarah is gewoon een op een andere manier gevoeliger meisje dan Jaël en ik denk dat niemand anders zo goed voor haar kan zorgen als ik!!

Wat vervelend zeg MP. Als je er zo erg tegenop ziet, is het niet een optie om eens een gesprek aan te gaan met de arbo-arts? Misschien is het mogelijk dat je tijdelijk voor de helft bijvoorbeeld ziek wordt gemeld zodat je wat rustiger kunt beginnen. Zeker als je partner thuis zit dan is het best een last op jou zo te lezen. Niemand heeft er wat aan als je straks 'op' thuis zit. Dan liever wat rustiger weer beginnen lijkt me.
Ik weet niet hoe je werkgever daar tegenover staat natuurlijk maar wie weet geeft dat net wat lucht.

KJ ja precies dat haha, jouw wereld stond stil maar de rest draait natuurlijk gewoon door.
Maar afgezien daarvan vond ik het ook best pittig dat er van je verwacht wordt dat je gewoon dezelfde kwaliteit van werk aflevert als voorheen terwijl je nachten stukken korter zijn en je leven stukken hectischer enz enz.

Nu met Elin ben ik maar blij dat ik niet werk, ik functioneer heus wel overdag hoor, maar voor een werkgever ben ik momenteel geen klap waard Niet zo gek op die hoeveelheid slaap nu. Maar daar word ik zelf ook niet bepaald gelukkig van heb ik gemerkt, dat je continu het gevoel hebt dat je half werk aflevert ofzo, heel frustrerend vond ik dat.

Ik kon ook wel janken de weken voor ik weer moest werken. Als ik mijn ontslag had kunnen indienen had ik dat zo gedaan.
Maar nu ben ik eigenlijk best weer blij op t werk. Maar ik vind het nog wel het leukste als ik Ilse zelf ophaal van de gastouder. Als ik daar dan heen rij, heb ik al kriebels in mijn buik.

[ Bericht 0% gewijzigd door kaatjejannie op 22-05-2011 00:09:42 ]

Het is leuk bedacht Huup maar ik denk geen optie, het gaat vooral om een client waarvan ik gehoopt had dat ze over geplaatst zou zijn die er dus nog is en ook als ik minder werk kom ik haar tegen... Voor mijn verlof heeft zij mij verschillende malen bedreigd (is de handicap zeggen ze dan) dit was oa ook de rede dat ik eerder moest stoppen want het ging gewoon niet meer...

Soms denk ik wel eens, had ik maar gewoon een administratieve baan, niets geen gezeur met clienten enzo... maar aan de andere kant hebben ze bijna allemaal een plekje in mijn hart en kan ik ook niet zonder mijn werk.. maar goed ik hou erover op want het duurt nog anderhalve week en van die anderhalve week ga ik nog volop genieten

Bekent gevoel KJ en volgens mij gebruik je de verkeerde naam

Ik ben nu twee weken bezig. Ik zag er enorm tegenop. Het is een nieuwe functie en ik loop nu, na twee weken, al achter. Dat voelt niet zo relaxt omdat ik thuis thuis wil zijn en niet wil werken. Daardoor vind ik het zwaar, maar ik merk wel dat het buiten de deur zijn goed voor me is (en eigenlijk ook wel fijn). Inwerken gaat alleen zo langzaam als je maar iets van 6u per dag hebt.

Ik werk dus ook onregelmatige diensten en ook nog eens voornamelijk avonddiensten... Maar ja het lekkere daaraan is dat we maar relatief weinig oppas nodig hebben (als manlief ook weer een baan heeft anders gaat hij natuurlijk gewoon voor de meisjes zorgen en gaan ze nog helemaal niet naar de oppas). maar goed ik moet me erbij neerleggen en er gewoon maar voor gaan en bevalt het toch echt helemaal niet kan ik altijd nog verder kijken (ik kijk al verder maar we willen eerst van een vast contract voor manlief voordat ik aan de klooi ga met mijn baan )

Oh wat een geweldige mooie foto Tankgirl! Echt een mooi poppetje! Ik ga er zelfs wat van rammelen. Welkom!

Ik zag ook nog een geweldige foto van Seth, prachtige naam en prachtig kereltje. Welkom!

Als er een datum en plaats is voor een meet, dan ga ik kijken of wij ook kunnen. Lijkt me leuk!

KJ, wat vervelend dat Ilse minder zin krijgt in melk. Ik lees dat ze wel zo 40 cc water wegklokt. Vocht kun je ook aanvullen door fruit en yoghurt (mag dat eigenlijk al?) Als je je zorgen maakt over vocht. Voor de rest eet ze dus wel fruit en groente, dat is fijn! En brood vond ze ook lekker? Dan kun je daar anders wat meer van geven? Of pap maken van de fles melk? Krijgt ze ook vocht binnen.

Voor de rest lees ik werkverhalen. MP, wat vervelend dat het je zo tegenstaat om te gaan werken. Ik hoop dat er nog een oplossing komt! Let goed op jezelf hoor!

Ik had het 'geluk' dat mijn contract afliep en niet verlengd werd in mijn verlof. Op dat moment alleen maar shit natuurlijk, maar ik kreeg daarna precies aan het einde van mijn ww een nieuwe baan. Een die precies past bij mij, veel beter dan mijn oude baan. Ik vind het dus ook heerlijk om te gaan werken. Amy gaat nu 2 dagen naar kdv en ik ben 3 dagen bij haar. Ik vind het perfect zo _{En dan te bedenken dat rond oktober we dik in de stress zaten omdat ik geen baan had en het contract van J ook niet verlengd werd Hij had op tijd een nieuwe baan en nu hebben we allebei een baan waar we ons veel gelukkiger in voelen.}

Verder las ik nog over kleertjes die ik ook wil gaan bestellen Ik ga eens kijken of ik er iets vind wat Amy nog wel nodig heeft Het is makkelijker shoppen voor Amy dan voor mezelf.

Morretje, gefeliciteerd met je meisje! 1 jaar alweer! Tot over 2,5 maand.

KJ, wees blij dat ze in ieder geval wel iets anders wil drinken, hier krijg ik er nog steeds niets anders dan melk in. En brood?

Mamapurk, wat wordt ze groot inderdaad!

Sarah heeft vannacht voor het eerst op haar eigen kamertje geslapen En nu ligt ze er weer lekker te slapen

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 23:15 schreef huuphuup het volgende:
Wij zijn vandaag bij Wickie geweest en we hebben Lena bewonderd _{en Ivan en Mette maar hey dat zijn geen baby's meer} , wat een schatje <3 en zo stom hoe je andermans baby heel klein en echt baby enzo kan vinden terwijl je zelf een net-zo-groot exemplaar op schoot hebt

Herkenbaar.

Ik kon m'n ogen niet van Elin afhouden. Ze is zo leuk. En ze heeft nog datgene wat Lena niet meer kan, namelijk dat volledig aan je overgeleverd op je buik liggen slapen met de armen gespreid. Lena slaapt ook wel bij me in de ringsling, maar het is toch anders.

MP, als ik die van jou zo zie dan vind ik haar groter lijken dan Lena! Weet je hoe zwaar en hoe lang ze nu is?

DJMO, wat een dotje is Geert. Echt een knapperd.

_{Hola, ik heb een pagina gemist.}

Sarah was vorige week 60 cm en 5,8 kilo!

Eigenlijk een zinloze vraag van me, want ik weet niet eens wat de specs van Lena zijn. Donderdag gaan we weer naar het consultatiebureau. Ik ben heel benieuwd hoeveel ze weegt, want ze drinkt nu veel meer dan een tijdje geleden (al heeft ze natuurlijk ook gewoon meer nodig vanwege het zwaarder zijn).

Lastig hoor, al die werkperikelen. Ik hoop dat het je enigszins mee gaat vallen, MP. Gelukkig heb je weinig oppas nodig en het komt dus vast goed met de zorg voor Sarah. Je man past voornamelijk op haar? Hij zal misschien wel even zijn draai moeten vinden. Dat moest mijn vriend in ieder geval wel. Hij was het natuurlijk helemaal niet gewend om in zijn eentje met twee kinderen te zitten. En tja, twee kinderen, dat is nogal wat, ookzal zijn ze nog zo lief.

Ik houd zelf heel erg van mijn werk en ik ben blij dat mijn contract nog dik 1,5 jaar loopt. Ik voel me wel vaak schuldig als ik na zware nachten niet helder genoeg kan denken om iets zinvols op papier te krijgen. Ik moet daar nog mee om zien te gaan, maar er is gelukkig veel begrip voor. Op mijn werk interesseert het niemand hoeveel uur je maakt, als je maar een goed proefschrift aflevert en tussentijdse resultaten laat zien van hoge kwaliteit. Mijn promotoren hebben allebei twee kinderen en weten heel goed hoe het is.

quote:

Op zondag 22 mei 2011 10:53 schreef Vanyel het volgende:
Ik ben nu twee weken bezig. Ik zag er enorm tegenop. Het is een nieuwe functie en ik loop nu, na twee weken, al achter. Dat voelt niet zo relaxt omdat ik thuis thuis wil zijn en niet wil werken. Daardoor vind ik het zwaar, maar ik merk wel dat het buiten de deur zijn goed voor me is (en eigenlijk ook wel fijn). Inwerken gaat alleen zo langzaam als je maar iets van 6u per dag hebt.

Waarom wil je liever thuis zijn? Mis je Dottir of is het vooral omdat je je draai nog niet hebt gevonden op het werk?

Woeps, ik heb even een hele pagina over het hoofd gezien over werken.

Ik had eigenlijk best wel weer zin om te gaan beginnen na een half jaar thuis gezeten te hebben, Anne was toen bijna 4 maanden. Ik miste eigenlijk vooral de omgang met mijn collega's, gezellig kletsen met andere volwassenen, want ik vond mijn wereldje best klein geworden! Maar eenmaal begonnen vond ik het ook wel tegenvallen. Ik werk in het basisonderwijs en mijn klas is best wel heftig, dus een rustig begin zat er helaas niet in hier. Ik kan er natuurlijk niet al teveel over uitweiden, 't is een openbaar forum dus je weet maar nooit wie er allemaal meeleest, maar ik heb het helemaal niet zo naar m'n zin momenteel.
Daarom heb ik ook besloten om volgende jaar een dag (55% betaald) ouderschapsverlof op te nemen. Dan werk ik dus bijna een jaar lang maar 2 dagen, best relaxed

quote:

Op zondag 22 mei 2011 12:52 schreef MamaPurk het volgende:
Sarah heeft vannacht voor het eerst op haar eigen kamertje geslapen En nu ligt ze er weer lekker te slapen

Geert ligt er nu ook. Het begon na bijnba 3 maanden te onrsutig te worden voor hem beneden. Ik kijk elke keer op de klok of het nog geen tijd is voor een voeding

quote:

Op zondag 22 mei 2011 13:17 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Waarom wil je liever thuis zijn? Mis je Dottir of is het vooral omdat je je draai nog niet hebt gevonden op het werk?

De 2x thuis stond daar bewust, maar nu ik het teruglees zie ik dat het toch vrij cryptisch is. Ik bedoel dat ik nu niet thuis nog dingen wil doen voor mijn werk, ik wil dan gewoon met vrouw en kind zijn (of gewoon lekker mijn eigen ding doen). Daardoor gaat het inwerken en achterstanden bijwerken (er zat al een paar maanden nog maar een half iemand op mijn functie) minder snel dan het geval zou zijn als ik thuis nog doorwerkte.

Oh, ik heb het gewoon verkeerd begrepen, stom. Groot gelijk, die scheidslijn moet je wel echt kunnen trekken. Het wordt belangrijker als je kind groter wordt, want dan kun je thuis ook niet meer fatsoenlijk werken.

En Bientje draait
Morretje en ravage nog gefeliciteerd met Isabel al weer 1 jaar

2005gram vandaag

Wauw, f_r ,wat groeit ze goed! En hoe gaat het met het drinken?