NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Laura is een bijzonder meisje. Ze had een droom: Als jongste wil zij rondom de wereld zeilen. Is zij een stoere heldin die haar hoofd boven het maaiveld uitsteekt? Is deze recordpoging een verkapte vakantie? Is Laura slachtoffer van de dromen van haar vader? Is zij een stampvoetende puber? Wil zij haar toch wel zwakke sociale achtergrond (scheiding, eigenaardige ouders, moeder die zelf uit de ouderlijke macht ontzet wil worden omdat zij de emotionele chantage van haar dochter vreest, eerdere aanvaringen van de vader met autoriteiten, enz.) onvluchten? En wat te denken van fietspaden in de oceaan en piraten waar je omheen kan zeilen? Was de bemoeienis van Jeugdzorg terecht? En zo zijn er veel vragen, waar iedereen vanuit zijn eigen beperkte inzicht antwoord op probeert te geven. Vandaar deze geanimeerde discussie. Al heel wat delen lang, feitelijk zijn er nl. veel meer dan 17 delen in deze reeks.
Een onthullend stuk in Der Spiegel, vertelt dat Laura Dekker de diagnose Borderline heeft gekregen in het ziekenhuis:
"Im Krankenhaus diagnostizierten die Ärzte eine Borderline-Persönlichkeitsstörung bei Laura Dekker"
En, dat beide ouders nu spijt hebben dat ze toestemming hebben gegeven voor het maken van deze reis:
"Die Eltern, die die Reise zugelassen haben, werden von Gewissensbissen geplagt. Ich habe schlaflose Nächte, sagt Dekkers Mutter Barbara."
Bron: http://windpilot.com/word(...)/05/Laura-Dekker.pdf
Linkje naar het vorige deel: Laura #21 Laura Dekker: Lof Liegboek 2
[ Bericht 3% gewijzigd door Banjerkanjer op 15-05-2011 16:24:10 ]
Natuurlijk heeft Jeugdzorg die diagnose gekend. Maar het hebben van Borderline is geen reden om onder toezicht gesteld te worden. En daar ging de uitspraak over: over het wel of niet voortzetten van de OTS. De uitspraak ging niet over wel of niet mogen uitzeilen.quote:Op zaterdag 14 mei 2011 18:19 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Ik wil beslist niet ontkennen dat het waar zou kunnen zijn. Maar dat zou Jeugdzorg toch hebben geweten en kunnen gebruiken?
De symptomen passen er zeker wel in.
En toch blijft het me bevreemden dat dat blad als enige dat soort informatie heeft. Ook de botbreuk in haar hoofd, ofzoiets.. Waarom weten de andere media daar niks van.
En je moest eens weten hoe vaak berichten klakkeloos van media zoals Twitter worden overgenomen. De tijd van hoor - en wederhoor en journalistieke etiquette is echt allang voorbij. Anders was de Telegraaf bv. allang failliet geweest door alle boetes..
Oh help.. ik heb weer de lapo..
Het auto-ongeluk is iig wel gebeurd. Laura zelf schreef daarover dat ze enkel wat blauwe plekken en schrammen daaraan had overgehouden. Keer op keer blijken de Dekkertjes de zaken toch wat rooskleuriger voor te stellen dan ze werkelijk zijn. Nu lezen we ook, dat Pa Dekker niet enkel voor de lol naar Bonaire is gekomen, maar dat haar radarsysteem kaduuk was en door hem gerepareerd moest worden.
We lezen ook over een sponsor, die alle vertrouwen in de onderneming is kwijtgeraakt, omdat het kind met "ancient" apparatuur onderweg is. Zoals daar bijvoorbeeld ontbreekt een AIS. Maar ze heeft zelfs geen internet verbinding, en kan niet eens zelf actuele weersinformatie opvragen. Haar vader, moet haar die gegevens dagelijks doorbellen. Zoals ze al aangaf in meerdere interviews. Guppy is niet goed uitgerust voor een dergelijke reis.
Deze zaken, zijn iig niet eerder in de media verschenen, ook niet op twitter. De journalist is duidelijk bij Pa Dekker aan boord geweest, hij beschrijft gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen tijdens het gesprek.
En waarom zou pa alles aan die journalist vertellen wat hij helemaal niet kwijt wil en zorgvuldig verborgen heeft gehouden? Ik blijf dat raar vinden hoor.. Het ruikt echt naar een zwaar aangedikt verhaal.quote:
[..]
Natuurlijk heeft Jeugdzorg die diagnose gekend. Maar het hebben van Borderline is geen reden om onder toezicht gesteld te worden. En daar ging de uitspraak over: over het wel of niet voortzetten van de OTS. De uitspraak ging niet over wel of niet mogen uitzeilen.
Het auto-ongeluk is iig wel gebeurd. Laura zelf schreef daarover dat ze enkel wat blauwe plekken en schrammen daaraan had overgehouden. Keer op keer blijken de Dekkertjes de zaken toch wat rooskleuriger voor te stellen dan ze werkelijk zijn. Nu lezen we ook, dat Pa Dekker niet enkel voor de lol naar Bonaire is gekomen, maar dat haar radarsysteem kaduuk was en door hem gerepareerd moest worden.
We lezen ook over een sponsor, die alle vertrouwen in de onderneming is kwijtgeraakt, omdat het kind met "ancient" apparatuur onderweg is. Zoals daar bijvoorbeeld ontbreekt een AIS. Maar ze heeft zelfs geen internet verbinding, en kan niet eens zelf actuele weersinformatie opvragen. Haar vader, moet haar die gegevens dagelijks doorbellen. Zoals ze al aangaf in meerdere interviews. Guppy is niet goed uitgerust voor een dergelijke reis.
Deze zaken, zijn iig niet eerder in de media verschenen, ook niet op twitter. De journalist is duidelijk bij Pa Dekker aan boord geweest, hij beschrijft gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen tijdens het gesprek.
Ook al heb je groot gelijk dat de symptomen van Laura zeker wel in de richting van borderliner kunnen wijzen.
Een botbreuk ergens in je hoofd zou toch medische behandeling moeten impliceren, en ze zou er op foto;s kort na het gebeuren er niet zo lekker moeten hebben uitzien..
Ze is iig. zeker niet met 'doorgesneden polsen gevonden'. Dat zou zeker wel een reden zijn geweest om de OTS te verlengen, zeker gezien de plannen en het wegloopgevaar. Dat zou mi. ook de rechter wel hebben overtuigd. Zeker met een dergelijke diagnose.
Dus nee, hoewel sommige dingen waar zouden kunnen zijn, neem ik het vooralsnog niet als feit aan. Het is me iets teveel gespeculeer.
Waarom zouden ze eigenlijk liegen over de ernst van het ongeluk? En waarom zien we eigenlijk niks over dat gesprek met die gup van Sea Shepherd? Het blijft zeer mysterieus, dat dan weer wel.
Een heel moeilijk te duiden interview inderdaad. Ik kan me bijna ook niet voorstellen dat de zorgvuldig opgebouwde facade in een keer teniet zou worden gedaan door middel van een interview met een depressieve Pa Dekker. Als het allemaal waar zou zijn geeft het toch wel weer een enorm triest beeld van de hele reis van Laura. En ook de rol van de grootouders die zich er ineens mee gingen bemoeien is toch wel uiterst dubieus dan.
Wat ik wel geloof is dat Laura steeds meer haar eigen zin doordrijft en zich niet makkelijk laat bijsturen. En is Pa Dekker nou uiteindelijk meegeweest door het Panamakanaal of is dat ook niet doorgegaan?
Wat ik wel geloof is dat Laura steeds meer haar eigen zin doordrijft en zich niet makkelijk laat bijsturen. En is Pa Dekker nou uiteindelijk meegeweest door het Panamakanaal of is dat ook niet doorgegaan?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik vind dat ook raar. Of hij heeft gedacht dat dat off the record zou blijven, óf hij heeft de mogelijke consequenties van die uitspraken voor zijn dochter niet overzien.quote:
[..]
En waarom zou pa alles aan die journalist vertellen wat hij helemaal niet kwijt wil en zorgvuldig verborgen heeft gehouden? Ik blijf dat raar vinden hoor.. Het ruikt echt naar een zwaar aangedikt verhaal.
Ook al heb je groot gelijk dat de symptomen van Laura zeker wel in de richting van borderliner kunnen wijzen.
Een botbreuk ergens in je hoofd zou toch medische behandeling moeten impliceren, en ze zou er op foto;s kort na het gebeuren er niet zo lekker moeten hebben uitzien..
Ze is iig. zeker niet met 'doorgesneden polsen gevonden'. Dat zou zeker wel een reden zijn geweest om de OTS te verlengen, zeker gezien de plannen en het wegloopgevaar. Dat zou mi. ook de rechter wel hebben overtuigd. Zeker met een dergelijke diagnose.
Dus nee, hoewel sommige dingen waar zouden kunnen zijn, neem ik het vooralsnog niet als feit aan. Het is me iets teveel gespeculeer.
Waarom zouden ze eigenlijk liegen over de ernst van het ongeluk? En waarom zien we eigenlijk niks over dat gesprek met die gup van Sea Shepherd? Het blijft zeer mysterieus, dat dan weer wel.
Een botbreuk kan natuurlijk van alles zijn, het kan net zo goed gaan om een scheurtje in het schedelbot. Daar hoef je als patiënt niet eens iets van te merken, en behandeling is onnodig omdat een dergelijk scheurtje vanzelf weer geneest. Tijd heelt niet alle wonden, maar deze wel
Dat ze in haar polsen heeft gesneden, staat buiten kijf. Zowel familie, als ook docenten op school hebben daar verklaringen over afgelegd. Ook op school is het namelijk voorgekomen dat ze zich in haar polsen heeft gesneden. Maar dat is nog altijd geen reden voor een OTS. Een OTS wordt pas uitgesproken, wanneer de rechtbank vindt dat de ouders niet zelfstandig in staat zijn om goed voor hun kind te zorgen. Het zou niet best zijn, als kinderen die lichamelijk en/of geestelijk iets mankeren maar zomaar onder toezicht zouden worden gesteld. Ziek zijn, is (meestal) niet het resultaat van slecht ouderschap.
Ze schreef in het AD dat haar vader mee zou varen door het Panama Kanaal, maar in haar verslag blijkt uit niets dat dat het geval is geweest. Wel verscheen er een bericht in de krant, dat ze tijdens de doorvaart van het Panama Kanaal de nacht had doorgebracht met haar vriend (wie dat dan ook moge zijn).quote:
Een heel moeilijk te duiden interview inderdaad. Ik kan me bijna ook niet voorstellen dat de zorgvuldig opgebouwde facade in een keer teniet zou worden gedaan door middel van een interview met een depressieve Pa Dekker. Als het allemaal waar zou zijn geeft het toch wel weer een enorm triest beeld van de hele reis van Laura. En ook de rol van de grootouders die zich er ineens mee gingen bemoeien is toch wel uiterst dubieus dan.
Wat ik wel geloof is dat Laura steeds meer haar eigen zin doordrijft en zich niet makkelijk laat bijsturen. En is Pa Dekker nou uiteindelijk meegeweest door het Panamakanaal of is dat ook niet doorgegaan?
Op zich is borderliner erfelijk. Als pa ook zo is, zou hij zoiets best kunnen doen in een opwelling. Als deze stunt geen geld op gaat leveren helemaal.quote:
Een heel moeilijk te duiden interview inderdaad. Ik kan me bijna ook niet voorstellen dat de zorgvuldig opgebouwde facade in een keer teniet zou worden gedaan door middel van een interview met een depressieve Pa Dekker.
Het zou beslist een hoop verklaren, de discrepantie tussen vader en dochter, de leugens (liegen kan een symptoom zijn, laag zelfbeeld, financiele problemen en de rest die al genoemd is.)
Banjekanjer geef ik in zoverre gelijk dat het verdacht goed in het plaatje past. Maar de reactie van de instanties past daar niet bij.
Nou ja, andere media zullen wel reageren en dan weten we spoedig meer
Ik kan me ook heel goed voorstellen dat pa dit zegt omdat zijn dochter steeds iets anders doet. dan hij wil. En dus uiteindelijk op zijn manier haar reis maar saboteert, ipv dat de eigenzinnige dochter de grote geld plannen van pa in de war stuurt.
Hoewel ik vaker de indruk had dat dit pubergedrag en een machtstrijd in zeer groteske vorm is, blijft het speculatie natuurlijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door Enneacanthus_Obesus op 14-05-2011 21:20:11 ]
Laura heeft Panama doortocht op een intieme manier met 1 van de hulpkrachten door gebracht en als dank mocht de goeie jongen blijven slapen. De boot is niet groot, en ze zou denk ik niet liggen te knallen met die one night stand als pa op 2 meter afstand in de gehorige boot ligt te slapen. Dus we kunnen denk ik wel uitsluiten dat pa Dekker afwezig was tijdens de Panama passage.
In een eerder deeltje plaatste ik dit liedje al eens. Nu nog maar eens.
I know it's hard to tell how mixed up you feel
Hoping what you need is behind every door
Each time you get hurt, I don't want you to change
Because everyone has hopes, you're human after all
The feeling sometimes, wishing you were someone else
Feeling as though you never belong
This feeling is not sadness, this feeling is not joy
I truly understand. Please, don't cry now
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Being like you are
Well this is something else, who would comprehend?
But some that do, lay claim that
Divine purpose blesses them
That's not what I believe, it doesn't matter anyway
A part of your soul ties you to the next world
Or maybe to the last, but I'm still not sure
But what I do know is, to us the world is different
As we are to the world but I guess you would know that
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, oh please don't leave here
I don't want you to change for all the hurt that you feel
This world is just illusion always trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, oh please don't leave here
I don't want you to change for all the hurt that you feel
This world is just illusion always trying to change you
I know it's hard to tell how mixed up you feel
Hoping what you need is behind every door
Each time you get hurt, I don't want you to change
Because everyone has hopes, you're human after all
The feeling sometimes, wishing you were someone else
Feeling as though you never belong
This feeling is not sadness, this feeling is not joy
I truly understand. Please, don't cry now
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Being like you are
Well this is something else, who would comprehend?
But some that do, lay claim that
Divine purpose blesses them
That's not what I believe, it doesn't matter anyway
A part of your soul ties you to the next world
Or maybe to the last, but I'm still not sure
But what I do know is, to us the world is different
As we are to the world but I guess you would know that
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, oh please don't leave here
I don't want you to change for all the hurt that you feel
This world is just illusion always trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, oh please don't leave here
I don't want you to change for all the hurt that you feel
This world is just illusion always trying to change you
In 1 van de weblogs of columns staat dat ze in een hangmat aan dek van die catamaran heeft geslapen. Staat verder nergens dat ze iets met die jongen heeft (gehad) volgens mij.quote:
Laura heeft Panama doortocht op een intieme manier met 1 van de hulpkrachten door gebracht en als dank mocht de goeie jongen blijven slapen. De boot is niet groot, en ze zou denk ik niet liggen te knallen met die one night stand als pa op 2 meter afstand in de gehorige boot ligt te slapen. Dus we kunnen denk ik wel uitsluiten dat pa Dekker afwezig was tijdens de Panama passage.
Even gezocht: staat in het grote artikel in het AD.
En in 1 van haar weblogs staat dit:
Wat het artikel in Spiegel betreft weet ik eigenlijk niet wat ik moet denken. De schrijver heeft zo te lezen toch wel serieus onderzoek gedaan.quote:Ik heb samen met een van de linehandlers, waar ik goed bevriend mee ben. buiten geslapen.
Wat ik wel vreemd vond o.a. was dat er in het artikel staat dat toen ze aankwam op Bonaire er t.v. ploegen uit diverse landen aanwezig waren. Het rare is dat ik over die geweldige aankomst niets meer terug kan vinden! Het was toch Bonaire waar die filmploeg was?
-edit- Gevonden! Het was St. Maarten waar ze door een helicopter werd ingehaald! De jachtclub had een oproep gedaan aan de leden haar te verwelkomen, vandaar de hoeveelheid mensen bij de brug daar.
[ Bericht 6% gewijzigd door spuitje op 15-05-2011 12:10:20 ]
Ik vroeg me gekscherend ooit eens af of Laura wel aan boord was, toen ze door het kanaal ging. Maar als ze aan boord van die cat heeft geslapen, dan was dat dus ook zoquote:
[..]
In 1 van de weblogs of columns staat dat ze in een hangmat aan dek van die catamaran heeft geslapen. Staat verder nergens dat ze iets met die jongen heeft (gehad) volgens mij.
Even gezocht: staat in het grote artikel in het AD.
En in 1 van haar weblogs staat dit:
[..]
Wat het artikel in Spiegel betreft weet ik eigenlijk niet wat ik moet denken. De schrijver heeft zo te lezen toch wel serieus onderzoek gedaan.
Wat ik wel vreemd vond o.a. was dat er in het artikel staat dat toen ze aankwam op Bonaire er t.v. ploegen uit diverse landen aanwezig waren. Het rare is dat ik over die geweldige aankomst niets meer terug kan vinden! Het was toch Bonaire waar die filmploeg was?
-edit- Gevonden! Het was St. Maarten waar ze door een helicopter werd ingehaald! De jachtclub had een oproep gedaan aan de leden haar te verwelkomen, vandaar de hoeveelheid mensen bij de brug daar.
Lekkere solozeiltocht. Behalve dat je best af en toe naar huis mag hoef je niet eens aan boord te zijn. Ik dacht trouwens dat ze buiten op het dek van Guppie had geslapen met die gozer.
Of ze iets hebben gehad valt moeilijk te zeggen. Ze had jaren daarvoor al een vriendje waar ze bleef slapen, en ja, op 15-jarige leeftijd 'alleen' op een tweejarige wereldreis waar je bijna nonstop feestviert, leef je wrs niet celibatair.
Aan de andere kant, het is Laura.. Mss. voelde ze zich wel ver boven deze sterfelijke jongeling verheven of heeft ze hem heel hooghartig geweigerd op het laatste moment, gewoon uit balorigheid of omdat hij haar toch minder had geholpen dan ze had gewenst of omdat ze vreselijk onzeker is, eigenijk, of borderliner heeft..
Ik zie Laura er trouwens best vooraan om gewoon te liggen krikken op het dek terwijl pa binnen ergens ligt te slapen. Die mensen denken tenslotte echt alleen maar aan zichzelf.
Oh dus de glorieuze aankomst was geënsceneerd? Vroeger verdiende je roem. Tegenwoordig wordt het gemaakt.
Nog even de link naar het artikel ook in dit draadje: http://windpilot.com/word(...)/05/Laura-Dekker.pdf
en het laatste berichtje van haar site:
en het laatste berichtje van haar site:
quote:14-5-2011
Kraak piep ruis.., het dagelijkse radionet van zeilers op de SSB radio is weer begonnen en ik probeer uit het krakerige Engels, dat uit de zwarte doos voor mij komt, op te maken wat er gezegd wordt. Soms is het geluid helder soms niet. Maar de ene boot hoor je beter dan de andere en van degene die je niet te pakken kan krijgen gaat het gesprek gewoon via 1 of 2 andere boten. Het is de enige manier om er achter te komen waar andere jachten op deze oceaan uithangen. Er vaart een jacht maar 200 mijl (370 km) bij mij vandaan. Na een uurtje is iedereen weer uitgekwekt, gaat de kwebbelkast weer uit en keert de rust terug.. Mijn strijd tegen de overrijpe bananen is overwonnen. De klok is weer een uurtje terug gezet waardoor het tijdsverschil met Nederland nu 9 uur is geworden.
Laura
Tú estás dura y yo me veo cabrón en el espejo
Dat artikel in De Spiegel lijkt idd. toch niet bepaald op roddeljournalistiek.. Ben benieuwd of het echt zo onthullend is en niet aangedikt, zoals ik eerst dacht.
.
.
http://www.ad.nl/ad/nl/28(...)-van-hoge-golf.dhtmlquote:Zeilen op de Grote Oceaan heeft zo zijn gevaren. Deze wijsheid heeft ook Laura Dekker afgelopen weekend ondervonden. Het zeilmeisje raakte zaterdagnacht gewond toen een hoge golf over haar boot sloeg en haar van het dek in de kajuit wierp.
Laura was die nacht net klaar met een reparatie aan de mast van haar boot, toen het ongeluk plaatsvond. 'Op de trap in de kajuitingang sta ik nog even naar de maan te kijken, als een onverwachte hoge golf over Guppy heen knalt en ik achterover naar beneden donder. Halverwege de kajuit kom ik weer tot stilstand', schrijft Laura, die behoorlijk gewond raakte. 'Er zit een grote diepe wond net aan de onderkant van mijn voet. Na een paar keer van voor naar achter gehinkeld te hebben is de kajuitvloer bedekt met strepen bloed.'
Het zeilmeisje heeft haar wond verbonden. Ze kijkt nu met de nodige humor terug op het voorval: 'De bloedsporen passen wel bij Guppy en het is mijn lievelingskleur. Zolang ik niet op de voet sta valt de pijn wel mee, dus ik ben nu druk voor flamingo aan 't oefenen.. Weer een nieuwe uitdaging, wat is zeilen toch heerlijk onvoorspelbaar', aldus het zeilmeisje. (Redactie)
Haar lievelingskleur, ja door al dat gekras is ze natuurlijk wel van bloed gaan houden.
ha, ha, humor zeg. Voor hetzelfde geld moeten er dure hulptroepen worden ingeschakeld om haar te redden zo midden op de oceaan. Nou ja, gelukkig is het relatief goed afgelopen.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik vind de reactie van vadertje dekker mooi in dat artikel wanneer de interviewer begint over de verantwoordelijkheid van de vader.
"Een vriendin van Laura is doodgereden op weg naar school, men kan overal verongelukken"
Wat is dat nou weer voor antwoord? En wat zegt dit over zijn verantwoordelijkheid?
Raar en ongelukkig antwoord
"Een vriendin van Laura is doodgereden op weg naar school, men kan overal verongelukken"
Wat is dat nou weer voor antwoord? En wat zegt dit over zijn verantwoordelijkheid?
Raar en ongelukkig antwoord
Dat heet weglopen voor je verantwoordelijkheid. Als Laura verongelukt is het niet mijn verantwoordelijkheid omdat ik haar weg heb laten zeilen op hele jonge leeftijd, want ze had overal kunnen verongelukken. Ik zie het trouwens meer als zijn manier om met die verantwoordelijkheid om te gaan. Kennelijk valt hem dat nu toch wel erg zwaar. En terecht. Als je het berichtje van vandaag leest, dan merk je toch dat een ongeluk in een klein hoekje zit.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
zo komt het ook wel op mij over ja,.. hij wuift de vraag een beetje weg met dit antwoord, waardoor hij niet zo'n sterke indruk op mij achterlaat. het zal hem idd wel zwaar vallen ja, alhoewel ik denk dat het bericht van vandaag lichtelijk is aangedikt.
Al die negatieve mensen hier weten dat ze straks sterven met de wetenschap dat ze waarschijnlijk niet de helft van de avonturen/uitdagingen zullen ervaren die Laura nu ervaart.
Laura
Laura
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Ik heb ook een periode gehad met veel feesten en weinig verplichtingen. Wat is daar eigenlijk zo bijzonder aan?quote:
Al die negatieve mensen hier weten dat ze straks sterven met de wetenschap dat ze waarschijnlijk niet de helft van de avonturen/uitdagingen zullen ervaren die Laura nu ervaart.
Laura
Als je dat in je eentje op een zeilboot midden in de Pacific deed heb ik daar net zoveel respect voor.quote:
[..]
Ik heb ook een periode gehad met veel feesten en weinig verplichtingen. Wat is daar eigenlijk zo bijzonder aan?
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Ik weet niet wie het boek van Tami Oldham kent, maar dat boek laat heel duidelijk zien hoe gevaarlijk de oceanen kunnen zijn!
Zij zou samen met haar verloofde in opdracht een zeilboot van A naar B brengen. Het stormseizoen was eigenlijk al voorbij, ze voorzagen geen grote problemen. Maar niets bleek minder waar. Ze kwamen in een orkaan terecht, de reddingslijn van haar verloofde ging stuk en hij sloeg overboord. Zij was op dat moment beneden in de kajuit, kreeg een enorme knal en was meer dan een etmaal buiten bewustzijn.
De masten waren kapot, de apparatuur stuk maar het ergste was natuurlijk het verlies van haar verloofde.
Ze raakte door haar voedsel en water heen, toch heeft ze het gered! Ze is 41 dagen onderweg geweest voor ze aan land kwam.
Zo zag de boot er bij aankomst uit:
bron
Misschien kent papaatje het boek ook. En zijn dochter is nog een stuk jonger dan deze vrouw toen was. Misschien denkt hij weleens aan Tami als hij aan zijn dochter denkt!
Zij zou samen met haar verloofde in opdracht een zeilboot van A naar B brengen. Het stormseizoen was eigenlijk al voorbij, ze voorzagen geen grote problemen. Maar niets bleek minder waar. Ze kwamen in een orkaan terecht, de reddingslijn van haar verloofde ging stuk en hij sloeg overboord. Zij was op dat moment beneden in de kajuit, kreeg een enorme knal en was meer dan een etmaal buiten bewustzijn.
De masten waren kapot, de apparatuur stuk maar het ergste was natuurlijk het verlies van haar verloofde.
Ze raakte door haar voedsel en water heen, toch heeft ze het gered! Ze is 41 dagen onderweg geweest voor ze aan land kwam.
Zo zag de boot er bij aankomst uit:
bron
Misschien kent papaatje het boek ook. En zijn dochter is nog een stuk jonger dan deze vrouw toen was. Misschien denkt hij weleens aan Tami als hij aan zijn dochter denkt!
zij doet dat echter niet op die zeilboot midden op de pacific, die zeilboot is haar manier van transport. feesten doet ze gewoon aan land.quote:Op maandag 16 mei 2011 14:01 schreef Stokstaart het volgende:
[..]
Als je dat in je eentje op een zeilboot midden in de Pacific deed heb ik daar net zoveel respect voor.
als ik vanaf nu ieder jaar een eiland bezoek voor een aantal weken om daar te feesten heb ik voor 50% of meer dezelfde avonturen beleefd. ik mis alleen het zeilen van en naar eilanden.... en de media aandacht
