Huizenmarkt#137: Sparen, sparen en niet kopen

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 14:55 schreef Jane het volgende:

[..]

Ja, zo kun je het ook bekijken. Vreemde bril dan, maar het kan.

nou ja, da's dus het lullige, ik kocht in 1995 of 1996 een kavel bouwgrond van de gemeente voor 200 gulden per m2. Ik dacht als twintiger echt dat ze heulemaal van god los waren, wat een geld! En dan moest er nog een huis op. Wie kon dat nou betalen? Volledig overprijst. "Mar ge het em zo diep as ge wilt' was het verweer van de wethouder -wat trouwens niet geheel juridisch sluitend was denk ik, maar ja, dan moet je een varkensboer ook geen wethouder maken-. Uiteindelijk dacht ik: het moet maar, dan liever mijn energie stoppen in het bouwen van het huis en een carriere. *slik* en door.

Moraal: huizen zijn altijd duur (geweest). Althans ze voelen altijd duur. Ongeacht welk tijdgewricht. Alleen in vergelijking met vroeger worden ze 'relatief' duur of goedkoop. Maar zoals mijn ouders met bevende handjes, drie banen, en tot de oogballen gefinancierd met verplichte levensverzekering met trillende handjes van zowel angst als blijdschap bij de notaris tekenden, zo deed ik dat met dezelfde gevoelen maar dan 40 jaar later, en bij elk pand wat ik daarna gekocht heb (3 als ik snel tel) had ik hetzelfde idee: wat een idiote onwezenlijke achterlijke boel centen..... *slik* en door

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 15:01 schreef Basp1 het volgende:

[..]

Wil je die bril ook eens lenen maakt het leven een stuk makkelijker.

Volgens mij weet jij helemaal niets van hoe mijn leven eruit ziet. In ieder geval ben ik geen jongere uit de 'huidige generatie starters'.

Ik heb trouwens nergens gezegd - en dat zeg ik nog steeds niet - dat mensen die een huis gekocht hebben gek zijn. Toch vliegen sommigen als door een adder gebeten op. Vreemde Pavlov-reactie.

Prima als je lekker zit in je huis, het kunt betalen en voorlopig niet weg wil. Ik zeg alleen dat het n.m.m. voor mensen die nog geen huis gekocht hebben, maar dat eventueel wel willen, beter is om te wachten tot je ook een huis kunt kopen waar je (voorlopig) niet weg wil. Wachten tot je spaargeld hebt, de markt verbetert, whatever. Het is gewoon niet handig om *dan maar* eerst iets te kopen wat je eigenlijk niet wilt hebben. Niet meer.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 15:14 schreef Jane het volgende:
Ik heb trouwens nergens gezegd - en dat zeg ik nog steeds niet - dat mensen die een huis gekocht hebben gek zijn. Toch vliegen sommigen als door een adder gebeten op. Vreemde Pavlov-reactie.

Prima als je lekker zit in je huis, het kunt betalen en voorlopig niet weg wil. Ik zeg alleen dat het n.m.m. voor mensen die nog geen huis gekocht hebben, maar dat eventueel wel willen, beter is om te wachten tot je ook een huis kunt kopen waar je (voorlopig) niet weg wil. Wachten tot je spaargeld hebt, de markt verbetert, whatever. Het is gewoon niet handig om *dan maar* eerst iets te kopen wat je eigenlijk niet wilt hebben. Niet meer.

Huizen zijn altijd duur geweest. Mijn ouders kochten een huis in de jaren zestig voor 50.000 gulden. Iedereen in de familie vroeg zich af of mijn ouders gek waren en een enorm risico namen. Ze hebben keihard moeten werken en ook toen de eindjes aan elkaar moeten knopen.
Het punt is dat tegenwoordig de verwachting veel te hoog is(men neemt vaak niet meer vrede met een simpele keuken etc) daarbij komt en dat merk ik in dit forum dat men steeds een huis ziet als belegging op korte termijn. Sparen kun je natuurlijk, maar het wordt ook steeds duurder. Nu kun je nog profiteren van 6% BTW bij verbouwingen. Straks is dat weer afgelopen en betaal je dus een stuk meer. m.a.w. het gespaarde geef je dan uit aan de duurdere verbouwing.

Je moet je eigen situatie bekijken en dan een keuze maken. Thats it Niets is goed of fout als je maar zelf die keuze met een goede overweging maakt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Cherna op 14-05-2011 15:36:29 ]

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 15:14 schreef Jane het volgende:
Ik heb trouwens nergens gezegd - en dat zeg ik nog steeds niet - dat mensen die een huis gekocht hebben gek zijn. Toch vliegen sommigen als door een adder gebeten op. Vreemde Pavlov-reactie.

Prima als je lekker zit in je huis, het kunt betalen en voorlopig niet weg wil. Ik zeg alleen dat het n.m.m. voor mensen die nog geen huis gekocht hebben, maar dat eventueel wel willen, beter is om te wachten tot je ook een huis kunt kopen waar je (voorlopig) niet weg wil. Wachten tot je spaargeld hebt, de markt verbetert, whatever. Het is gewoon niet handig om *dan maar* eerst iets te kopen wat je eigenlijk niet wilt hebben. Niet meer.

Dat is waar, iets kopen wat je niet wil hebben is altijd onzin.

Maar soms kun je niet krijgen wat je wil hebben, ook niet op termijn. En dan zul je dus je eisen moeten bijstellen. Of een ander compromis in je leven moeten sluiten.
Mijn punt is dat de perceptie van 'wat we willen hebben' nogal veranderd is in de tijd. In de zin dat we aardig wat veeleisender zijn geworden. En dan niet alleen t.a.v. huizen, maar ook t.a.v. vrije tijd, etc. etc., eigenlijk alles. De vraag is of al die verwachtingen wel realistisch zijn.

EénVandaag gister: http://www.eenvandaag.nl/(...)el_debacle_te_worden

Meerstad dreigt financieel debacle te worden

Slochteren staat garant voor 107 miljoen, terwijl hun jaarlijkse begroting 30 miljoen is .

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 14:20 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

[..]

Een 'starters'woning is imho simpelweg een woning aan de onderkant van de markt.
Omdat mensen, uitzonderingen daargelaten, nou niet direct kunnen instromen in een villa.

Als je denkt dat je snel weer wat anders wil, zou je idealiter niet moeten willen kopen, al was het maar vanwege de overdrachtsbelasting. Maar wie weet nou exact hoe zijn leven gaat lopen? Dan kun je ws. wel eeuwig blijven wachten. Als je eigen geld inbrengt verminder je de kans dat je klem komt te zitten wel aanzienlijk overigens.

Maar als je denkt binnen een paar jaar wat anders te willen, lijkt me kopen nooit verstandig.

Dan zou kopen nooit verstandig zijn. Je weet nooit hoe je leven verloopt op langere termijn. Zelfs al wacht je op het juiste moment kunnen er ook weer zaken plaatsvinden in je leven waardoor de keuze dan toch fout is.
Natuurlijk is het wel zo dat je een huis koopt voor langere termijn. Maar dat is altijd al zo geweest. Ook tijdens de tijd in de jaren 90 dat de prijs ernorm steeg. Want je kon dan wel op je eigen huis een hoop verdienen maar dat was je ook weer kwijt voor je nieuwe huis want dat was natuurlijk ook in waarde gestegen.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 15:58 schreef Cherna het volgende:

[..]

Dan zou kopen nooit verstandig zijn. Je weet nooit hoe je leven verloopt op langere termijn. Zelfs al wacht je op het juiste moment kunnen er ook weer zaken plaatsvinden in je leven waardoor de keuze dan toch fout is.
Natuurlijk is het wel zo dat je een huis koopt voor langere termijn. Maar dat is altijd al zo geweest. Ook tijdens de tijd in de jaren 90 dat de prijs ernorm steeg. Want je kon dan wel op je eigen huis een hoop verdienen maar dat was je ook weer kwijt voor je nieuwe huis want dat was natuurlijk ook in waarde gestegen.

Nou ja, je kunt het natuurlijk wel zo goed mogelijk inschatten, ondanks dat dingen kunnen veranderen en niks zeker is.
Maar als je op voorhand al weet dat je over een paar jaar wat anders wil, waarom dan kopen?
Ik geloof ook niet dat iemand dat doet.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 15:58 schreef Cherna het volgende:

Natuurlijk is het wel zo dat je een huis koopt voor langere termijn. Maar dat is altijd al zo geweest. Ook tijdens de tijd in de jaren 90 dat de prijs ernorm steeg. Want je kon dan wel op je eigen huis een hoop verdienen maar dat was je ook weer kwijt voor je nieuwe huis want dat was natuurlijk ook in waarde gestegen.

Dat laatste bestrijdt niemand volgens mij. Het grote, cruciale verschil zit hem er in dat je toen eigenlijk geen verlies kon maken en dat risico nu wel levensgroot aanwezig is. En dat simpele feit maakt alles anders.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 16:06 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

[..]

Nou ja, je kunt het natuurlijk wel zo goed mogelijk inschatten, ondanks dat dingen kunnen veranderen en niks zeker is.
Maar als je op voorhand al weet dat je over een paar jaar wat anders wil, waarom dan kopen?
Ik geloof ook niet dat iemand dat doet.

Dat is waar. Daarom dat ik altijd zei wil je flexibel blijven met werk, woon werk verkeer etc dan is huren misschien een betere optie. Kopen doe je voor de langere termijn en woongenot. Wat een huis opbrengt op langere termijn zie je dan wel weer.
En je kunt natuurlijk als starter wel een woning kiezen gericht op je toekomst. Namelijk de ligging en ruimte. De inrichting zoals keuken, badkamer etc komt dan later. Dus een mooi huis dat intern opgeknapt moet worden zijn in het algemeen goedkoper als het huis ingericht met Poch en Poll, dure vloer luxe badkamer etc.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 16:06 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

Ik geloof ook niet dat iemand dat doet.

Ik heb dat destijds, op de top van de markt, heel veel mensen zien doen. En het werd iedereen ook van alle kanten aangeraden. Je kon het namelijk 'altijd' weer verkopen en ook altijd voor meer dan je ervoor betaald had. Niet zeggen dat dat niet zo is, want dat is een van de redenen dat de prijzen zo hebben kunnen stijgen.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 16:07 schreef Jane het volgende:

[..]

Dat laatste bestrijdt niemand volgens mij. Het grote, cruciale verschil zit hem er in dat je toen eigenlijk geen verlies kon maken en dat risico nu wel levensgroot aanwezig is. En dat simpele feit maakt alles anders.

Welk risico neem je dan als je een hypo neemt met een lange rente vast periode en NHG en aflost?
En verlies ja dat zit erin. Maar dan verkoop je maar met verlies want dan is de woning die je dan wilt kopen ook goedkoper. Als je al huivert dat je eventueel 15.000 tot 20.000 euro verlies kunt draaien op korte termijn en je absoluut wilt verhuizen dan begin er maar nooit aan.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 16:11 schreef Jane het volgende:

[..]

Ik heb dat destijds, op de top van de markt, heel veel mensen zien doen. En het werd iedereen ook van alle kanten aangeraden. Je kon het namelijk 'altijd' weer verkopen en ook altijd voor meer dan je ervoor betaald had. Niet zeggen dat dat niet zo is, want dat is een van de redenen dat de prijzen zo hebben kunnen stijgen.

Ik heb zeker niet heel veel mensen dat zien doen. Als je de afwegingen van huizenkopers in dit topic ziet, zie je ook dat de meesten een afweging maken gebaseerd op maandlasten, persoonlijke omstandigheden en woongenot, en niet op basis van specalatieve overwegingen, en altijd op basis van lange termijn. Dat is ook zoals ik dat in mijn omgeving ervaren heb. De een is wat voorzichtiger in zijn afwegingen en de ander wat onbezonnener, da's waar. Maar ik ken geen mensen die denken dat er een 'gewoon' en 'altijd' bestaat. Allemaal weten ze dat ze een risico nemen, zowel opwaarts als neerwaarts.

Er zijn een helehoop redenen waarom prijzen zo hebben kunnen stijgen. Maar dan toch vooral dat 'wonen' in vogue is geraakt, het economisch erg goed is gegaan (en lonen idem), arbeidsparticipatie erg vergroot is, en de rente omlaag geduikeld is.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 14:55 schreef Jane het volgende:
Gelukkig heb ik de jaren 90 ook meegemaakt en heb ik gezien wat er toen gebeurde. Ineens begonnen jonge mensen (alleenstaand of als stelletje) kleine flatjes/appartementjes te kopen als ze het huis uit wilden/gingen. Daarvoor zouden ze zoiets zijn gaan huren, maar ineens was het slim geworden om te kopen, aangezien de prijzen als een raket de hemel in stegen. Als ze dan na een paar jaar hun 'echte' huis wilden kopen, hadden ze al een aardig centje op zak.
Uit die tijd stamt ook het begrip 'starterswoning'. Die bestond daarvoor niet.

Zie nu trouwens pas deze edit. Volgens mij zijn we generatiegenoten, en ik ben tot mijn 25ste thuis blijven en heb centjes gespaard zodat ik in ieder geval een bouwkavel kon betalen Dat vond ik niet zo erg, ik was welkom en had voldoende vrijheid.
De meeste van mijn generatiegenoten huurden, met name omdat ze niet precies wisten waar ze zouden gaan werken na universiteit, dat was in die periode een beetje onzeker. Pas toen ze gesettled waren kochten sommigen een huis. Sommige zijn weer gaan huren omdat ze unsettled werden Een paar hadden het in die tijd wel over 'instappen' in de huizenmarkt, maar die vertelde ik dan soms verhaaltjes over eind jaren '70 toen ik wel eens met mijn vader naar kijkdagen van executieveilingen etc. ging
Ik ken eigenlijk persoonlijk niemand die maar kocht om geinvesteerd te zitten. Wel dachten ze makkelijker over risico's dan nu, maar dat kan ook de leeftijd zijn

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 16:21 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

. Als je de afwegingen van huizenkopers in dit topic ziet, zie je ook dat de meesten een afweging maken gebaseerd op maandlasten, persoonlijke omstandigheden en woongenot, en niet op basis van specalatieve overwegingen, en altijd op basis van lange termijn.

Ik zeg niet dat de huizenkopers in dit topic gek zijn, een verkeerde beslissing hebben genomen of ondoordacht te werk zijn gegaan. Ik denk echter ook dat de mensen in dit topic niet geheel representatief zijn voor de gehele bevolking, huiseigenaar of niet. Ik weet het wel zeker zelfs.

Je kunt doen alsof er niks veranderd is met pak-em-beet 10, 15, 20 jaar geleden en dat de stagnatie in de doorstroom alleen maar komt doordat de potentiele huizenkopers van nu verwende krengen zijn, maar dan ben je i.m.o. niet erg realistisch.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 16:35 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

Zie nu trouwens pas deze edit. Volgens mij zijn we generatiegenoten,

Dat zou best eens kunnen. Misschien helpt het als ik zeg dat de meeste van mijn vrienden die in die tijd een huis hebben gekocht daarmee een prima beslissing hebben genomen. Alleen hebben die geen van alleen het soort huis gekocht wat tegenwoordig als 'starterswoning' wordt aangeduid.

Ik vind dat je (ook als huiseigenaar) moet erkennen dat het kopen van een huis in een stijgende markt een heel ander verhaal is dan het kopen van een huis in de onzekere, dalende markt van dit moment. Zeggen dat de potentiele huizenkopers van nu maar wat verlies moeten willen incasseren en dat het anders verwende krengen zijn, is m.i. onterecht. En het lost ook niets op. Wat wil je doen? Mensen met een pistool op hun hoofd dwingen iets te kopen wat ze het geld niet waard vinden en waaraan teveel risico's kleven (in hun ogen)?

Bovendien - en dat valt me ook al langer op - wordt hier soms gedaan alsof alle huiseigenaren zich in dezelfde omstandigheden bevinden. 'Ik zit goed en zolang ik de aankoopprijs niet terugkrijg, verkoop ik niet', is een uitspraak die vaak voorbij komt. Allemaal prima en begrijpelijk. Maar daaraan kun je niet de conclusie verbinden dat daardoor de huizenprijzen niet gaan zakken. Er zijn namelijk legio mensen hun huis voor veel minder hebben gekocht en dus nooit meer verlies kunnen maken (ja ja, daar zijn ze weer, de babyboomers).

Als die babyboomers straks hun huis willen verkopen, maken ze altijd nog enorme winst, ook al is het huis nu minder waard dan het op de top van de markt werd getaxeerd. Deze mensen hebben dus ook veel meer ruimte om te zakken met de prijs. Denk je dat deze mensen zich er iets van aantrekken dat hun buurman, die hetzelfde huis 10 jaar voor 4x zoveel heeft gekocht, dat niet leuk vindt? Ik denk het niet. Niet als ze ook volgende maand met een sangria in de zon kunt zitten met hun pensioen en de overwaarde (die zij altijd nog zullen hebben). Deze mensen verkeren niet in de omstandigheden dat ze nog 10 jaar gaan zitten wachten tot de prijs weer eens stijgt en wie neemt ze dat kwalijk? Maar ondertussen trekken ze de gemiddelde huizenprijs wel omlaag.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 16:35 schreef Jane het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat de huizenkopers in dit topic gek zijn, een verkeerde beslissing hebben genomen of ondoordacht te werk zijn gegaan. Ik denk echter ook dat de mensen in dit topic niet geheel representatief zijn voor de gehele bevolking, huiseigenaar of niet. Ik weet het wel zeker zelfs.

nee, dat hoop ik ook niet

quote:

Je kunt doen alsof er niks veranderd is met pak-em-beet 10, 15, 20 jaar geleden en dat de stagnatie in de doorstroom alleen maar komt doordat de potentiele huizenkopers van nu verwende krengen zijn, maar dan ben je i.m.o. niet erg realistisch.

nee, niet alleen maar, dat zeg ik ook niet, maar het speelt wel een voorname rol in de perceptie van o.a. de huizenmarkt. Als mensen roepen dat de kwaliteit van de huizen kut is, of dat huizen duur zijn, dan denk ik inderdaad ga eens over de grens kijken, of babbel eens met je ouders, en tel je zegeningen (gehuurd danwel gekocht). Ik denk dat veel mensen een onrealistisch verwachtingspatroon over de toekomst hebben (en op FOK! lardeert dat tussen extreem positief en extreem negatief, een internetforum eigen ), Huizenbubble? Amsterdam is een van de goedkoopste internationale steden om te wonen. Goedkoper dan Berlijn, London, New York, Madrid, Parijs en zelfs Hong Kong, Chennai, Mumbai, Sydney, Shanghai, Beijing. Daar deel je een appartementje voor de centen waarmee je in A'dam wat koopt (of zelfs huurt).
Je wil iets, maar je hebt niet het inkomen om dat (duurzaam) te bekostigen? Dan moet je met minder genoegen nemen. 'Minder', dat trekt deze samenleving niet meer zo (ook de kopers niet, fair enough).

Belangrijkste reden van stagnering is denk ik dat de meesten denken dat ze over een tijdje iets goedkoper kunnen kopen. Dus waarom zou je nu toeslaan, tenzij je (sociaal) klem zit? Speculatie dus, maar dan naar de omgekeerde kant Dat kan goed aflopen, of slecht aflopen, geen garanties, geen zekerheden, who knows? Dat gold 5, 10, 15, 20 jaar geleden ook. Ik zou denk ik ook wachten als ik in die omstandigheden zat, afhankelijk van mijn sociale omstandigheden. Maar huizen zullen nooit spuuggoedkoop worden, en je kan alleen verwonen wat je verdient.

Daarnaast was de trend uit het verleden om flink te financeren, en dat keert zich doordat banken terughoudender worden in Nederland (in Australia mag je bij wijze van spreken nog steeds zelf het bedrag invullen, zolang je maar 10% eigen geld inbrengt, in India krijg je alleen een lening als je oom bij de bank werkt ), en daarnaast denk ik dat mensen zich bewuster worden van het risico van kopen op enkel een financiering. Imho terecht overigens. Wat niet wil zeggen dat niemand 6x of 8x zijn inkomen moet lenen, hangt wederom af van je persoonlijke omstandigheden, welke compromissen je wil sluiten, en (realistisch) toekomstperspectief. Sommigen moeten helemaal niet kopen willen, en sommigen kunnen best een voorschot op hun leven nemen als ze dat willen. Vind ik dan

Aan de andere kant van het spectrum zitten de verkopers, waarvan de meesten niet hoeven, en die hun woonlasten voor extreem lange periodes vastgeklonken hebben. Die als ze een stap willen maken met dezelfde twijfels worden geconfronteerd als kopers, want de meesten stappen immers over naar een ander huis, en willen het maximale eruit halen. De mensen die uitstappen leiden gevoelsmatig verlies, want drie jaar geleden...... ach dan wachten we nog maar even op betere tijden (verstandig of niet....). Projectontwikkelaars idem, da's hun handel, die hebben al veel ergere tijden meegemaakt.

Wat zijn volgens jou de voornaamste oorzaken van stagnatie in de doorstroom?

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 17:06 schreef xenobinol het volgende:
Het masochisme voert weer hoogtij

Het zijn maar stenen mensen... net als grond is daar geen schaarste aan..... alles om de lantefanters van de banken aan een inkomen te helpen

kut is dat he, een inhoudelijke discussie over de huizenmarkt

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 17:08 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

Wat zijn volgens jou de voornaamste oorzaken van stagnatie in de doorstroom?

Volgens mij kun je alleen maar concluderen dat de oorzaak bij de 'starters' ligt. Ik denk/vind alleen dat er vaak veel te veel gekeken wordt naar het 'kunnen' en niet naar het 'willen'. Dus dat de oplossing wordt gezocht in bijv. het extra financieren of het proberen verstokte huurders de koopmarkt op te jagen (door huren almaar onaantrekkelijker te maken). Ik denk dat dat niet de oplossing is en dat als het al effect heeft, dat maar van zeer korte duur zal zijn.

Starters van nu worden geconfronteerd met risico's waar eerdere generaties kopers geen rekening mee hielden/hoefden te houden. Ze gaan er vanuit dat de HRA niet eeuwigdurend is. Ze houden rekening met een prijsdaling van hun huis. Begrijpelijk en verstandig. Maar dat betekent ook dat ze bereid zijn een relatief minder groot financieel risico aan te gaan dan mensen die hun huis jaren geleden hebben gekocht. Als vervolgens blijkt dat ze met het bedrag dat ze willen lenen geen - voor hen - geschikt huis kunnen kopen, stellen ze het kopen uit en zoeken ze een alternatief. En die zijn er, want mensen zijn inventief.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 17:07 schreef Jane het volgende:

[..]

Dat zou best eens kunnen. Misschien helpt het als ik zeg dat de meeste van mijn vrienden die in die tijd een huis hebben gekocht daarmee een prima beslissing hebben genomen. Alleen hebben die geen van alleen het soort huis gekocht wat tegenwoordig als 'starterswoning' wordt aangeduid.

Degenen die het konden betalen stegen hoger in, degenen die dat niet konden lager.
De meeste zijn tot hun eind 20 / begin 30 over het land blijven zwerven, en hadden dus toen ze aan kopen toewaren wat meer te verhapstukken (en ook een ander leven).
Sommige bleven gehuurd omdat ze dat prettiger vonden.

quote:

Ik vind dat je (ook als huiseigenaar) moet erkennen dat het kopen van een huis in een stijgende markt een heel ander verhaal is dan het kopen van een huis in de onzekere, dalende markt van dit moment. Zeggen dat de potentiele huizenkopers van nu maar wat verlies moeten willen incasseren en dat het anders verwende krengen zijn, is m.i. onterecht. En het lost ook niets op. Wat wil je doen? Mensen met een pistool op hun hoofd dwingen iets te kopen wat ze het geld niet waard vinden en waaraan teveel risico's kleven (in hun ogen)?

dat zeg ik ook niet Maar mensen die enkel een simpele woning kunnen betalen kunnen wel blijven hopen op een paleis, maar wie gaat hun dat 'cadeau' (spelling ik weet het ) doen? Nee hoor, kopers en verkopers doen fijn hun ding, en wat eruit komt komt eruit. Vrijheid blijheid, voor iedereen.
Maar als mensen denken dat ze 'recht' hebben op een groot huis met een tuin, en dat voor een prikkie, op 1 salaris, 32 uur in de week, en dat wel op hun midden twintigste, dan zeg ik "get real". Ga eens werken en dat verdienen (ik chargeer natuurlijk). Of win de staatsloterij natuurlijk. Hele generaties zijn opgegroeid in dat appartement. Die wilden ook wel dat huis, maar dat konden ze nie betalen. Is daar wat mis mee dan?

Ik ervaar trouwens kopen in een stijgende of dalende markt hetzelfde (behalve dat ik in een dalende markt wat meer tijd voor reflectie heb, en dat vind ik erg prettig). Maar ik heb mijn woonbeslissingen dan ook altijd op basis van momenten in mijn leven genomen, en niet op basis van prijzen. In mijn ervaring is het niet te timen, en steek ik mijn energie dan ook liever in andere dingen, en heb gelukkig ook de omstandigheden gehad dat ik dat kon.

quote:

Bovendien - en dat valt me ook al langer op - wordt hier soms gedaan alsof alle huiseigenaren zich in dezelfde omstandigheden bevinden. 'Ik zit goed en zolang ik de aankoopprijs niet terugkrijg, verkoop ik niet', is een uitspraak die vaak voorbij komt. Allemaal prima en begrijpelijk. Maar daaraan kun je niet de conclusie verbinden dat daardoor de huizenprijzen niet gaan zakken. Er zijn namelijk legio mensen hun huis voor veel minder hebben gekocht en dus nooit meer verlies kunnen maken (ja ja, daar zijn ze weer, de babyboomers).

Als die babyboomers straks hun huis willen verkopen, maken ze altijd nog enorme winst, ook al is het huis nu minder waard dan het op de top van de markt werd getaxeerd. Deze mensen hebben dus ook veel meer ruimte om te zakken met de prijs. Denk je dat deze mensen zich er iets van aantrekken dat hun buurman, die hetzelfde huis 10 jaar voor 4x zoveel heeft gekocht, dat niet leuk vindt? Ik denk het niet. Niet als ze ook volgende maand met een sangria in de zon kunt zitten met hun pensioen en de overwaarde (die zij altijd nog zullen hebben). Deze mensen verkeren niet in de omstandigheden dat ze nog 10 jaar gaan zitten wachten tot de prijs weer eens stijgt en wie neemt ze dat kwalijk? Maar ondertussen trekken ze de gemiddelde huizenprijs wel omlaag.

dat heeft invloed, maar de meesten hier gaan liever horizontaal hun huis uit hoor Die generatie is erg op de centen, familie speelt ook een rol, en wat heb je aan de gemiddelde huizenprijs? Als dat pand op de Schapendrift voor 500k minder verkocht wordt, wat betekent dat voor de markt? Het is niet alsof er niks meer verkocht wordt, de markt neemt dat geleidelijk wel weer op, dat heeft het nog altijd gedaan. Tesamen met een categorie onverkoopbare panden in slechte wijken en regios's. Maar wil je daar wonen? Er zijn heel veel factoren die de prijzen sturen. Ik denk niet dat de babyboomers het meest bepalende daarin zijn, wel werkgelegenheid en rentevoet.

In het zuiden komen deze mensen overigens en masse weer terug uit Belgie. Terug naar de kinderen, de doctor, de vertrouwde winkels.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 17:36 schreef Jane het volgende:
Ik denk/vind alleen dat er vaak veel te veel gekeken wordt naar het 'kunnen' en niet naar het 'willen'.

Welkom in een fenomeen dat "deflatie" heet.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 17:07 schreef Jane het volgende:

Bovendien - en dat valt me ook al langer op - wordt hier soms gedaan alsof alle huiseigenaren zich in dezelfde omstandigheden bevinden. 'Ik zit goed en zolang ik de aankoopprijs niet terugkrijg, verkoop ik niet', is een uitspraak die vaak voorbij komt. Allemaal prima en begrijpelijk. Maar daaraan kun je niet de conclusie verbinden dat daardoor de huizenprijzen niet gaan zakken. Er zijn namelijk legio mensen hun huis voor veel minder hebben gekocht en dus nooit meer verlies kunnen maken (ja ja, daar zijn ze weer, de babyboomers).

Als die babyboomers straks hun huis willen verkopen, maken ze altijd nog enorme winst, ook al is het huis nu minder waard dan het op de top van de markt werd getaxeerd. Deze mensen hebben dus ook veel meer ruimte om te zakken met de prijs. Denk je dat deze mensen zich er iets van aantrekken dat hun buurman, die hetzelfde huis 10 jaar voor 4x zoveel heeft gekocht, dat niet leuk vindt? Ik denk het niet. Niet als ze ook volgende maand met een sangria in de zon kunt zitten met hun pensioen en de overwaarde (die zij altijd nog zullen hebben). Deze mensen verkeren niet in de omstandigheden dat ze nog 10 jaar gaan zitten wachten tot de prijs weer eens stijgt en wie neemt ze dat kwalijk? Maar ondertussen trekken ze de gemiddelde huizenprijs wel omlaag.

Tja die babyboomers toch. Iedereen denkt dat babyboomers het wel gemaakt hebben. Ook zo een verhaal dat niet geheel klopt. Juist begin jaren 80 waar de babyboomer van nu midden in zat. ook zij hebben dus een crisis meegemaakt die nog erger was dan deze crisis. Rente 13% en een enorme werkloosheid.
En als je denkt dat babyboomers hun huis wel ff voor een prikkie van de hand doen dan vergis je je. Ook zij hebben nog altijd een onderdak nodig. Gaan ze gehuurd zitten kunnen ze per maand voor 1100 euro huren en zullen de zaak ook nog moeten inrichten. Want geloof maar niet dat een babyboomer als het om woongenot gaat achteruit wilt gaan. Zij huren of kopen vaak dure appartementen en ook daar is veel geld voor nodig.

Het altijd maar weer afgeven op andere generaties is wat kort door de bocht. Iedere generatie maakt wel een crisis mee en sommige generaties wel meer dan een.

Daarbij komt dat de maatschappij nu is ingericht op tweeverdieners. Daarom ook dat de huizen in combinatie met de rente zo gestegen zijn de laatste decennia. Natuurlijk kun je het afwachten, maar zoals zovelen die alsmaar afwachten dat je een villa voor een prikkie kunt kopen kun je volgens mij vergeten. Door de geschiedenis heen dalen en stijgen prijzen maar op lange termijn is nog alles duurder geworden.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 14:23 schreef michaelmoore het volgende:

[..]

wat denken julie dat de aandelenkoersen gaan doen de komende maanden??

Licht herstel.

En dan nog iets mbt tot de bayboomers. Velen hebben hun overwaarde al gebruikt voor verbouwingen, auto,s zeilboten etc. Dus zoveel overwaarde als velen denken zullen de meeste ook niet hebben. Het valt allemaal wel mee met die babyboomers. Op het werk kom ik er veel tegen, maar nog moeten ze werken en kunnen nu niet stoppen al hebben ze de mogelijkheid. Hun vervroegd pensioen dat je al gauw 400 euro scheelt, in tegenstelling tot volledig blijven werken kunnen ze toch nog niet missen.