OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
5e Reserve Grenscompagnie 37e Grensbataljon onder commando van het 13e Grensbataljon gelegen tussen Slenaken en Eijsden.quote:Op donderdag 21 april 2011 09:41 schreef Mores het volgende:
[..]
Jazeker, mijn opa was van de 5e Reserve compagnie, 13e Grensbataljon, dat was een tirailleurcompagnie, mijn vader heeft al zijn boekjes nog.
De Poolse vluchtelingen... wie weet er meer over...
-plaatjes kapot–
Voor Hotel-pension Langenberg in Ede kwamen de Huzaren van 4 RH op 10 mei met elders opgepikt haveloos gekleed gezelschap van circa 30 man aan dat zich uitgaf voor ontluchte Poolse gevangenen uit Duitsland. Waar kwamen zij zo opeens vandaan, waar wilden zij hee en wat was hun bedoeling? Mogelijk was dit de zelfde overvalploeg die eerder bij Didam in de Achterhoek gevangen waren genomen doch wist te ontvluchten. Een dergelijke list werd er ook beschreven in annalen voor de krijgskunst in het Boek Jo-zua 9, de list der Gibionieten: "Zo handelen zij arglistig en veinsden zich gezanten te zijn en vroegen een verbond te sluiten."
Ook in Ede wist men geen raad mee waarna de groep werd doorgezonden. Vlak voor de Grebbelinie werden zij nogmals gesignaleerd.
bron: Het paardenvolk in mei 1940
Daar kwam alleen het 1e Eskadron, dat die plaats naar het oosten beschermde, in contact met de vijand. Dit onderdeel bestond uit Huzaren te paard, versterkt met een peloton van 3 pantserwagens. Er was stelling genomen in de bosrand aan de westzijde van de Ginkelse Heide, over een breedte de liep van de verkeersweg naar Arnhem tot en met de spoorlijn Ede-Arnhem. Bij het peloton aan de spoorweg vond een merkwaardig voorval plaats.
Op een gegeven moment naderden een dertigtal vreemde figuren in stalkleding, deels met kaalschoren hoofden, deels zonder schoenen. Na aanhouding vertekden ze uit Duitsland ontvluchte Polen te zijn, die naar Engeland wilden. Men heefd ze onder geleide doorgestuurd. Daarna zijn ze ten westen van Ede opnieuw gezien, toen zonder geleide. Vlak voor de Grebbelinie konden worden ze ingehaald, maar wat er vervolgens vervolgse met hen gebeurde is nimmer duidelijk geworden. In de beschikbare gegevens wordt er nergens meer gewang gemaakt. Daar de vijand op diverse plaatsen in Nederland vermomde overvalploegen op bijna overeenkomstige wijze heefd ingezet, lijkt het vrijwel zekder dat de z.g. polen in werkelijkehid Duitsers waren zijn geweest. Waarschijnlijk hebben ze opdracht gekregen om te infilteren en onrust te zaaien, mogelijk door middel van sabotage en geruchten. Ze vormen wellicht een verklaring voor veronderstelde sabotagemeldingen en vreemde schietpartijen die door zovele commandaten zijn gemeld.
bron: De Nederlandse cavalerie in de Meidagen van 1940
[ Bericht 1% gewijzigd door Nibb-it op 27-09-2017 17:37:35 ]
-plaatjes kapot–
Voor Hotel-pension Langenberg in Ede kwamen de Huzaren van 4 RH op 10 mei met elders opgepikt haveloos gekleed gezelschap van circa 30 man aan dat zich uitgaf voor ontluchte Poolse gevangenen uit Duitsland. Waar kwamen zij zo opeens vandaan, waar wilden zij hee en wat was hun bedoeling? Mogelijk was dit de zelfde overvalploeg die eerder bij Didam in de Achterhoek gevangen waren genomen doch wist te ontvluchten. Een dergelijke list werd er ook beschreven in annalen voor de krijgskunst in het Boek Jo-zua 9, de list der Gibionieten: "Zo handelen zij arglistig en veinsden zich gezanten te zijn en vroegen een verbond te sluiten."
Ook in Ede wist men geen raad mee waarna de groep werd doorgezonden. Vlak voor de Grebbelinie werden zij nogmals gesignaleerd.
bron: Het paardenvolk in mei 1940
Daar kwam alleen het 1e Eskadron, dat die plaats naar het oosten beschermde, in contact met de vijand. Dit onderdeel bestond uit Huzaren te paard, versterkt met een peloton van 3 pantserwagens. Er was stelling genomen in de bosrand aan de westzijde van de Ginkelse Heide, over een breedte de liep van de verkeersweg naar Arnhem tot en met de spoorlijn Ede-Arnhem. Bij het peloton aan de spoorweg vond een merkwaardig voorval plaats.
Op een gegeven moment naderden een dertigtal vreemde figuren in stalkleding, deels met kaalschoren hoofden, deels zonder schoenen. Na aanhouding vertekden ze uit Duitsland ontvluchte Polen te zijn, die naar Engeland wilden. Men heefd ze onder geleide doorgestuurd. Daarna zijn ze ten westen van Ede opnieuw gezien, toen zonder geleide. Vlak voor de Grebbelinie konden worden ze ingehaald, maar wat er vervolgens vervolgse met hen gebeurde is nimmer duidelijk geworden. In de beschikbare gegevens wordt er nergens meer gewang gemaakt. Daar de vijand op diverse plaatsen in Nederland vermomde overvalploegen op bijna overeenkomstige wijze heefd ingezet, lijkt het vrijwel zekder dat de z.g. polen in werkelijkehid Duitsers waren zijn geweest. Waarschijnlijk hebben ze opdracht gekregen om te infilteren en onrust te zaaien, mogelijk door middel van sabotage en geruchten. Ze vormen wellicht een verklaring voor veronderstelde sabotagemeldingen en vreemde schietpartijen die door zovele commandaten zijn gemeld.
bron: De Nederlandse cavalerie in de Meidagen van 1940
[ Bericht 1% gewijzigd door Nibb-it op 27-09-2017 17:37:35 ]
Een paar foto's met beeldmateriaal hoe het er nu uitziet;
Verdedigingswerk Maastricht
Pater Vink torentje Maastricht
Helpoort Maastricht
Maasbrug Maastricht
Maas bij Eijsden, Lanaye aan de overkant
Kasteel Eijsden
Verdedigingswerk Maastricht
Pater Vink torentje Maastricht
Helpoort Maastricht
Maasbrug Maastricht
Maas bij Eijsden, Lanaye aan de overkant
Kasteel Eijsden
Niet op elke foto,quote:Op dinsdag 26 april 2011 23:54 schreef Nibb-it het volgende:
Mooie toen-en-nu's, Clan. Is dat je vader op de foto?
alleen op foto 1/2/4/5/6/7/9
Mooie foto's allemaal, ik zweef terug in de tijd met deze foto's. Ik ken de verhalen allemaal maar deze foto's geven een plaatje erbij 
[ Bericht 0% gewijzigd door Mores op 27-04-2011 07:20:45 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Mores op 27-04-2011 07:20:45 ]
fantastische informatie en foto`s in dit topic zeg. Een onderwerp dat me mateloos intrigeert. Dank aan allen.
Ik zal zelf ook wat mobilisatie foto`s opsnorren van mijn opa aan de Peel-Raam stelling in September '39 tot Mei '40. Mijn opa was met paard gemobiliseerd en is in mei na het vallen van de stelling terug getrokken en heeft nog een nacht in het Liesbos gebivakkeerd bij Prinsenbeek. Hij heeft 2 weken krijgsgevangen gezeten en heeft daarna zijn boerenleven weer opgepakt.
Mooie kanttekening dat mijn opa in die tijd mijn (Limburgse) oma heeft ontmoet en ik dus indirect product ben uit die tijd.
Ik zal zelf ook wat mobilisatie foto`s opsnorren van mijn opa aan de Peel-Raam stelling in September '39 tot Mei '40. Mijn opa was met paard gemobiliseerd en is in mei na het vallen van de stelling terug getrokken en heeft nog een nacht in het Liesbos gebivakkeerd bij Prinsenbeek. Hij heeft 2 weken krijgsgevangen gezeten en heeft daarna zijn boerenleven weer opgepakt.
Mooie kanttekening dat mijn opa in die tijd mijn (Limburgse) oma heeft ontmoet en ik dus indirect product ben uit die tijd.
ben het niet helemaal met je eensquote:
Nibb-it is iemand met verstand van de materie, zie ik al meteen.
Het Nederlandse leger in mei 1940 was op zichzelf geen "leger om je voor te schamen", in die zin dat de veroudering en de tekorten waarmee het te kampen had eigenlijk in vrijwel alle landen een probleem was. Het Belgische leger, waarvan vaak wordt geroepen dat het veel beter was (hielden het achttien dagen vol!), was qua uitrusting en geoefendheid beslist niet beter dan het Nederlandse, eerder slechter. Het was wel groter (600.000 man, versus 280.000 in Nederland), maar dat het het langer volhield dan Nederland was toch vooral omdat in België een Brits Expeditieleger en vooruitgeschiven Franse divisies aanwezig waren. Het Nederlandse leger stond er (op wat minieme assistentie na) alleen voor.
De veroudering en de tekorten waren in landen als Tsjechoslowakije en Polen nog veel nijpender. En zelfs het Duitse leger was in 1940 lang niet zo geavanceerd als vaak werd aangenomen, zéker niet de onderdelen die in Nederland werden ingezet: dat waren veelal 'Dritte Welle' militairen (lees: oudere mannen, huisvaders) die met grendelgeweren uit 1898 liepen (de K.98, slechts enkele eenheden met moderne Schmeissers) en zich te voet, per fiets of te paard moesten verplaatsen.
De noordelijke stoot, richting Afsluitdijk: ouderwetse cavalerie te paard en te voet. De middelste stoot, richting Grebbelinie: een paar modern uitgeruste SS-regimenten die echter te boek stonden als slecht getraind en nog niet klaar voor het echte werk. De zuidelijke stoot, door Limburg en Brabant richting Moerdijk: overwegend voetvolk, met voorop één Panzerdivision, de 9e, en dat was niet eens een complete, maar een soort 'restjesdivisie'.
De luchtlandingstroepen en Fallschirmjäger: licht bewapende troepen die zomaar middenin de Vesting Holland werden gedropt, aan alle kanten omsingeld. Nederland had in de Vesting bovendien een heel Legerkorps (25.000 man) als strategische reserve beschikbaar.
De Duitse artillerie, ja, die was beter en moderner dan de Nederlandse, maar het was statisch/defensief allemaal goed bruikbaar (op wat echte oude troep na) en een beslissende factor was het niet. Op veel plaatsen deed de Nederlandse artillerie qua vuurkracht bepaald niet onder voor de Duitse: hij werd alleen veel te spaarzaam, conservatief en vanuit ouderwetse, amateuristische denkwijzen ingezet.
Kortom: Nederland verloor de oorlog NIET zo ontzettend snel vanwege verouderde wapens of het gebruik van fietsen en paarden. Nederland verloor ook niet omdat ze numeriek volslagen werden overweldigd (dat was feitelijk alleen in de lucht zo): tegenover de 280.000 man van het Nederlandse leger werd een Duitse hoofdmacht ingezet van een slordige 170.000 man. In totaal was er dus geen sprake van een ondertalsituatie, wat overigens niet erg relevant is, omdat het er natuurlijk om gaat waar de aanvallen precies worden geplaatst. Op bepaalde plekken sloegen de Duitsers tamelijk massaal toe (in de Peel-Raamstelling in Noordelijk Noord-Brabant), bijvoorbeeld, en daar kregen de verdedigers wel degelijk een vrij forse overmacht tegenover zich. Maar op de meeste plaatsen in de hoofdverdedigingslinies (Afsluitdijk, Grebbelinie, Moerdijk, binnen in de Vesting Holland) is van een numerieke Duitse overmacht eigenlijk totaal geen sprake geweest.
Nederland verloor ook NIET vanwege het bombardement op Rotterdam. Veel Nederlanders menen dat Nederland zich ontzettend taai verzette en dat er voor de Duitsers geen doorkomen aan was, en dat daarom tot de laffe misdaad van het bombardement werd overgegaan. Dat klopt niet, jammer genoeg voor ons zelfrespect. Op 14 mei was de situatie al volslagen hopeloos geworden. Grebbelinie gevallen, aansluiting door Noord-Brabant tot stand gebracht, de tanks stonden in Rotterdam - het was over en uit. Alleen in Rotterdam hielden de mariniers nog stand en dat begonnen de Duitsers zat te worden: ze hadden hun materieel en mankracht elders nodig, ze wilden verder. Daarom eisten ze de overgave van de stad (niet van het land, alleen de stad), en anders zou er gebombardeerd worden om die overgave af te dwingen. Dat bombardement ging vervolgens door vanwege miscommunuicatie (de plaatselijke bevelhebber had zich bereid getoond tot capitulatiebesprekingen, maar de afgelasting kwam niet meer goed door).
Waarom was het dan toch zo snel afgelopen?
Een paar factoren.
1. De Duitse suprematie in de lucht. Daar was het verschil wél heel groot. Op 10 mei heeft de kleine, deels verouderde Nederlandse luchtmacht zich dapper geweerd en best heel knappe prestaties geleverd, maar na één dag was het zo goed als gebeurd en konden de Duitsers in vrijwel het hele land ongestoord al hun aanvallen luchtsteun geven. In de Grebbelinie, in de Peel-Raamstelling en bij de Afsluitdijk was van luchtafweergeschut geen sprake; de verdedigers waren volmaakt machteloos tegen luchtaanvallen.
2. Gebrek aan moderne communicatiemiddelen. Veldtelefoons, zendapparatuur, het was er te weinig, het werkte niet goed, het moest via de gewone PTT-lijnen. Er werd veelal gewerkt met ordonnansen te voet en dat maakte het Nederlandse leger statisch en log. Grote manoevres waren volmaakt onmogelijk. Als er één gat in een linie viel (Grebbelinie, bijvoorbeeld) was het niet mogelijk om de belendende sectoren tijdig in te lichten zodat ze een flankverdediging konden inrichten of terug konden slaan. Eén doorbraak betekende in de praktijk: ontruimen en terugvallen om omsingeling te voorkomen.
3. Slecht geoefende troepen en kader. In het algemeen waren kleine eenheden met een doortastend bevelhebber te velde best tot een stevig gevecht in staat. Maar zodra er op een niveau hoger dan compagnies- of bataljonsniveau gecoördineerd moest worden, hield het op en ontstond vrijwel automatisch wanorde. Geen communicatie, niet op getraind; niet voor niets was ervoor gekozen om een WO-I verdediging te voeren, in statische, vaste linies en stellingen. De legertop wist heus wel dat dat een verouderd concept was, maar men wist ook dat het kader en de troepen niet tot dynamische oorlogvoering in staat waren. Ook op het niveau van het veld was trouwens heel vaak sprake van elementair krijgskundig onbenul: op het Eiland van Dordrecht, zuidelijk van Rotterdam, zijn gevallen bekend van officieren die domweg niet wisten hoe je een brug verdedigt (bruggenhoofd op beide oevers, etc.). Die zetten wat wachtposten aan één kant neer en dachten dat het zo goed was. (Bekwame officieren waren er ook; ik wil geen karikatuur schetsen).
4. Mentale gesteldheid. De Duitse troepen waren nauwelijks ervaren in de oorlog (95% beleefde in Nederland zijn vuurdoop, precies zoals hun Nederlandse tegenstanders), maar ze waren wel voorbereid op wat ze op het slagveld te wachten stond. Ze hadden een taak, wisten wat ze te doen stond, waren mentaal ingesteld op moorden en op oorlog. Daar ontbrak het aan Nederlandse zijde volledig aan. De gemiddelde Nederlandse soldaat had geen idee wat er op hem af kwam, kon het eigenlijk maar amper geloven (al wisten de meesten zuiver rationeel wel dat er oorlog aan zat te komen) en dacht dat hij bijvoorbeeld bovenop de Grebbeberg tamelijk veilig zat: kazematten, loopgraven, prikkeldraad... dat zag er allemaal stevig uit, knappe jongen die die berg opkwam. Er bestond een totaal verkeerd beeld van de defensieve mogelijkheden.
5. De Blitzkrieg. Laten we niet vergeten dat niet alleen Nederland snel moest buigen in 1940, maar vrijwel ieder land dat met een Duitse aanval te maken kreeg. Op het Duitse opmarstempo had niemand een antwoord in 1940: ze doorbraken een linie op één zorgvuldig uitgekozen punt, rolden zo'n linie vervolgens niet op, maar stootten metéén door, recht op het doel af. Het Franse leger gold in 1940 als het sterkste van Europa. Enorme defensieve kracht. Maar de Duitsers stonden na vier weken in Parijs, terwijl de meeste Franse verdedigers nog geen Duitser hadden gezien. Het ging pijlsnel, in één stoot. Zo was het in Nederland ook: de Afsluitdijk was nog niet eens getest en de hoofdverdediging (Grebbelinie) hield nog stand toen bij Moerdijk de aansluiting door Noord-Brabant een feit was, het begin van het einde. Er was tactisch gezien geen kruid tegen gewassen.
Het is een delicaat onderwerp. Zeggen dat 'we' het nog razend knap deden met al die oude troep uit de 19e eeuw is natuurlijk altijd plezieriger dan zeggen dat het materieel zo belabberd niet was, maar dat er krijgstechnisch gezien op veel plaatsen toch best flink gefaald is.
in het 1e deel van deze topicreeks zie je mijn motivatie waarom de situatie 14 mei helemaal niet zo hopeloos was als jij mede deelt..
Ook de vergelijking met België, als je vermoed dat de belgen een krijgsmacht hadden op hetzelfde niveau of vergelijkbaar met Nederland, sla je de plank mis. Deze zaten weldegelijk hoger, en had het tankwapen al haar intrede gedaan. Probleem was van de Belgen de vijandelijke perceptie, en ingeprente franse doctrine.
Grootse probleem in Nederland was zoals ik zelf ook al meerdere keren heb aangehaald de communicatie. Dit is correct... maar wat ik ook al had medegedeeld en wat ik nergens voorbij zie komen, is het compleet falen van Hogere kader, en Officieren van de Koninklijke landmacht.
Vooral de tegenaanval in Oost-brabant, in de buurt van Rotterdam was een ramp. Echt een regelrechte ramp. Heel mooi verslag hiervan is op Go2war.nl te lezen.
Dit probleem wordt ook door de KL nu onderkent. Al zijn er natuurlijk vele goede voorbeelden te vinden, fouten die zijn gemaakt, zijn van zo'n amateuristisch niveau, dat het , het gemiddelde drastisch omlaag haalt.
Ook de staf van Generaal Winkelmann functioneerde niet goed waardoor op het hoofdkwartier belangrijke misstappen zijn gedaan in kwetsbare uren.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Weet je toevallig waar hij was ingedeeld?quote:
fantastische informatie en foto`s in dit topic zeg. Een onderwerp dat me mateloos intrigeert. Dank aan allen.
Ik zal zelf ook wat mobilisatie foto`s opsnorren van mijn opa aan de Peel-Raam stelling in September '39 tot Mei '40. Mijn opa was met paard gemobiliseerd en is in mei na het vallen van de stelling terug getrokken en heeft nog een nacht in het Liesbos gebivakkeerd bij Prinsenbeek. Hij heeft 2 weken krijgsgevangen gezeten en heeft daarna zijn boerenleven weer opgepakt.
Mooie kanttekening dat mijn opa in die tijd mijn (Limburgse) oma heeft ontmoet en ik dus indirect product ben uit die tijd.
Opstelling van de troepen rondom de Peel-Raamstelling:
1. Staf IIIe Legerkorps, legerkorpstroepen en -treinen in de omgeving van Vught
2. Ve divisie (min 3 batt. in de Peel-Raamstelling) in de steek ten zuidoosten van 's Hertogenbosch
3. VIe divisie (min 3 batt. in de Peel-Raamstelling) in de streek ten oosten van 's Hertogenbosch
4. De Lichte Divisie ten zuiden van 's Hertogenbosch*
5. De Peeldivisie in de Peel-raamstelling**
6. Het 3e en 6e Grensbataljon aan de Zuidgrens in en nabij Bergen op Zoom, Roosendaal en Breda
7. Het Grensbataljon Jagers in de omgeving van Tilburg
*Indeling Lichte Divisie:
• 1e Regiment Wielrijders
• 2e Regiment Wielrijders
• 3e Regiment Huzaren Motorrijders
• Regiment Gemotoriseerde Artillerie
**Indeling Peeldivisie:
Vak Schaik (ten zuiden van Nijmegen tot ten zuiden van Gennep)
• II/29e R.I.
• III/14e R.I.
• I/6e R.I.
• I/3e R.I.
• II/26e R.I.
• III/20e R.A.
Vak Erp (ten zuiden van Gennep tot ten zuiden van Vierlingsbeek)
• II/2e R.I.
• II/17e R.I.
• I/13e R.I.
• 15e Grensbataljon
• III/20e R.A.
Vak Bakel (ten zuiden van Vierlingsbeek tot ten noorden van Venlo)
• I/27e R.I.
• II/27e R.I.
• III/27e R.I.
• I/41e R.I.
• III/26e R.I.
Vak Asten (ten noorden van Venlo tot ten noorden van Roermond)
• II/30e R.I.
• III/30e R.I.
• 2e Grensbataljon
• III/41e R.I.
Vak Weert (ten noorden van Roermond tot ten zuiden van Wessem)
• I/30e R.I.
• 4e Grensbataljon
• II/41e R.I.
• 17e Grensbataljon
• I/20e R.A.
De onder 1, 2, 3 en 4 genoemde troepen zouden Noord-Brabant bij een aanval uit het oosten verlaten. 3G.B. en 6G.B. zouden onder het bevel komen van de commandant der Vesting Holland (Luitenant-Generaal J. van Andel). De in Noord-Brabant achterblijvende eenheden kwamen allen onder bevel van de commandant van de Peeldivisie (Kolonel L.J. Schmidt), die na het vertrek van het IIIe Legerkorps wederom zou optreden als Territoriale-bevelhebber in Noord-Brabant. Hij trad op als commandant van de Peel-Raamstelling en van haar strategische voorpostenopstelling, de Maaslinie.
[ Bericht 7% gewijzigd door Nibb-it op 28-04-2011 00:18:42 ]
Oh man wat een info heb jij!
Ik zal het navragen. Hij is namelijk een paar jaar terug overleden dus moet wel eventjes kijken wie wat weet in de familie.
Zijn onderdeel staat ook beschreven in het boekje: 50jr Prinsenbeek/200jr Brandweer. Erg sumier maar de datum kwam overeen volgens hem.
Kom ik op terug
Ik zal het navragen. Hij is namelijk een paar jaar terug overleden dus moet wel eventjes kijken wie wat weet in de familie.
Zijn onderdeel staat ook beschreven in het boekje: 50jr Prinsenbeek/200jr Brandweer. Erg sumier maar de datum kwam overeen volgens hem.
Kom ik op terug
Hetzelde verhaal hier. Mijn vader was een Hagenees en werd gedetacheerd bij de Kmar in Eijsden en kwam daar mijn moeder tegen, hij is toen in Zuid Limburg blijven hangen tijdens de oorlog en in 1943, zo'n 6 maanden voor mijn geboorte met haar getrouwt.quote:
fantastische informatie en foto`s in dit topic zeg. Een onderwerp dat me mateloos intrigeert. Dank aan allen.
Ik zal zelf ook wat mobilisatie foto`s opsnorren van mijn opa aan de Peel-Raam stelling in September '39 tot Mei '40. Mijn opa was met paard gemobiliseerd en is in mei na het vallen van de stelling terug getrokken en heeft nog een nacht in het Liesbos gebivakkeerd bij Prinsenbeek. Hij heeft 2 weken krijgsgevangen gezeten en heeft daarna zijn boerenleven weer opgepakt.
Mooie kanttekening dat mijn opa in die tijd mijn (Limburgse) oma heeft ontmoet en ik dus indirect product ben uit die tijd.
In 5 dagen tijd 314 vliegtuigen neerhalen vind ik een knappe prestatie (een record afgemeten naar tijd) en hoe jij erbij komt dat er op Kornwerderzand en de Grebbelinie geen lua zou staan is mij een raadsel.quote:
1. De Duitse suprematie in de lucht. Daar was het verschil wél heel groot. Op 10 mei heeft de kleine, deels verouderde Nederlandse luchtmacht zich dapper geweerd en best heel knappe prestaties geleverd, maar na één dag was het zo goed als gebeurd en konden de Duitsers in vrijwel het hele land ongestoord al hun aanvallen luchtsteun geven. In de Grebbelinie, in de Peel-Raamstelling en bij de Afsluitdijk was van luchtafweergeschut geen sprake; de verdedigers waren volmaakt machteloos tegen luchtaanvallen.
Daarbij, Speidel en Kesselring lulden uit hun nek?quote:RHENEN
RHENEN is de naam verbonden aan de gevechten in de omgeving van de Grebbeberg. Voor wat betreft de luchtdoelartillerie heeft dit vooral betrekking op gevechten van de 4e en 7e Compagnie luchtdoelmitrailleurs behorende tot II Lk en van de 10e batterij ( drie kanonnen 7,5cm tl Vickers) behorende tot de luchtverdedigingsgroep 1 Lk. De beide compagnieën met stellingen bij Zeist, Maarn, Rhenen en de Grebbeberg schoten in totaal vermoedelijk 36 vliegtuigen neer.
quote:De Duitse generaal Speidel schreef in 1958 dat het verlies aan transportvliegtuigen zich nog jaren lang deed gevoelen. Zijn chef Kesselring verklaarde zelfs dat men het de gehele verdere oorlog niet meer te boven kwam.
Geen info nog over zijn onderdeel maar dit zijn de foto`s in ieder geval. Moet ergens bij Meijel in de buurt zijn.
Dat lijkt Kamp Waalsdorp wel ( Opleiding Grenadiers en Jagers ), aan die barrak op de achtergrond. Waren deze foto's bij Meijel gemaakt? Mijn vader zat in 1939 een tijd in Dorplein ( bij Weert ) bij het 37e Grensbataljon en die was Grenadier, die hadden ze toen allemaal verdeeld onder grenscompagnieën om wat overmacht uit te stralen.quote:
Geen info nog over zijn onderdeel maar dit zijn de foto`s in ieder geval. Moet ergens bij Meijel in de buurt zijn.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Ik kan het niet goed zien, maar ze hebben wat op de kraag staan, als het een ontploffende granaat is dan zijn het Grenadiers.
Hoopte ook stiekem dat iemand iets herkent aan het uniform.
In Prinsenbeek zit een mobilisatie misuem van Pim Monee. Denk dat ik hem ook eens vraag of hij wat weet.
Waalsdorp, Den Haag? Kan me niet herinneren dat hij ooit boven de rivieren is geweest.. Barakken lijken er ook niet zo op eigenlijk:
In Prinsenbeek zit een mobilisatie misuem van Pim Monee. Denk dat ik hem ook eens vraag of hij wat weet.
Waalsdorp, Den Haag? Kan me niet herinneren dat hij ooit boven de rivieren is geweest.. Barakken lijken er ook niet zo op eigenlijk:
Ik weet niet of je nog meer spulletjes van 'm hebt (veldzakboekje, hepla...) maar daar staat ook precies op waar hij was ingedeeld. Ik kan helaas niet zien wat voor insigne er op de kraag zit. Welk van de heren op de foto's is trouwens jouw opa?quote:
Hoopte ook stiekem dat iemand iets herkent aan het uniform.
In Prinsenbeek zit een mobilisatie misuem van Pim Monee. Denk dat ik hem ook eens vraag of hij wat weet.
Waalsdorp, Den Haag? Kan me niet herinneren dat hij ooit boven de rivieren is geweest.. Barakken lijken er ook niet zo op eigenlijk:
[ afbeelding ]
Meijel lag volgens mij in Vak Asten (ten noorden van Venlo tot ten noorden van Roermond).
[ Bericht 14% gewijzigd door Nibb-it op 01-08-2012 23:21:18 ]
Zijn dat de enige foto's die je hebt? Als je zijn naam even via een DM doorstuurd kan ik eens op naam zoeken.quote:
Hoopte ook stiekem dat iemand iets herkent aan het uniform.
In Prinsenbeek zit een mobilisatie misuem van Pim Monee. Denk dat ik hem ook eens vraag of hij wat weet.
Waalsdorp, Den Haag? Kan me niet herinneren dat hij ooit boven de rivieren is geweest.. Barakken lijken er ook niet zo op eigenlijk:
[ afbeelding ]
Het 13e Grensbataljon, onder commando van majoor D.M. Nierstraz, bestond uit vier tirailleurcompagnieën, te weten de 1ste en 2e Compagnie van dit bataljon en de 2e en 5e Reserve Grenscompagnie. Het bataljon was versterkt met 3 stukken pantserafweergeschut van 4,7 cm , 4 geweren tegen pantser en 6 zware mitrailleurs. Het bataljon verdedigde de zuidgrens van de provincie, de stad Maastricht en het Julianakanaal tussen de hoofdstad en Bunde. De 35ste Divisie van het Duitse leger plaatste de aanval op de bruggen over het kanaal tussen Geulle en Meerssenhove (Bunde).quote:
[..]
5e Reserve Grenscompagnie 37e Grensbataljon onder commando van het 13e Grensbataljon gelegen tussen Slenaken en Eijsden.
Bron: 'Oorlog in Zuidlimburg 10 mei 1940'van E.H. Brongers
quote:Op woensdag 6 april 2011 13:22 schreef Karrs het volgende:
Ik zou graag meer willen weten van de strijd in Dordrecht. Daar scheen het NL leger nog behoorlijk tekeer te zijn gegaan.
Wie weet meer, of heeft titels van boeken ende geschriften?
Strijd om Dordrecht, Mei 1940.
Tijdens de Duitse inval in Nederland op 10 mei 1940 probeerden Duitse parachutisten de bruggen bij Moerdijk en Zwijndrecht te bezetten. Hiermee kon aan het Duitse leger, dat vanuit Noord-Brabant westwaarts oprukte, een veilige doorgang worden verleend naar Rotterdam en Den haag; naar het Hart van Nederland.
In Dordrecht probeerden Nederlandse militairen deze Duitse doorgang te verhinderen. De daarop volgende gevechten kostten aan ongeveer 300 militairen (waarvan 100 Duitsers) en zo'n 60 burgers het leven. Hiermee behoorde Dordrecht tot een van de bloedigste strijdtonelen in de meidagen van 1940.
Deze film toont een reconstructie van enkele cruciale gevechtshandelingen in de strijd om Dordrecht. Veel van de opnamen zijn gemaakt tijdens het tweejaarlijks evenement "Dordt Open Stad", georganiseerd door Comite Dordt Open Stad, en uitgevoerd door vrijwilligers van diverse re-enactment verenigingen.
[ Bericht 34% gewijzigd door Clan op 28-04-2011 02:55:27 ]
Mobilisatie 1939
Mobilisatie van de Grebbeberg
Speciaal voor Pumatje, hier zie je de beveiliging van de sporen door aspergeversperringen die wel degelijk nut hadden;
Mobilisatie van de Grebbeberg
Speciaal voor Pumatje, hier zie je de beveiliging van de sporen door aspergeversperringen die wel degelijk nut hadden;
Dit topic begint alweer net zulke epische proporties aan te nemen als het vorige deel! 
Ik zal één dezer dagen hier in de buurt eens wat foto's maken, waar nog wat verhalen uit de mobilisatietijd en laatste dagen voor 10 mei bij verteld kunnen worden.
Ik zal één dezer dagen hier in de buurt eens wat foto's maken, waar nog wat verhalen uit de mobilisatietijd en laatste dagen voor 10 mei bij verteld kunnen worden.
“[i]Waat ein waer, waat ein waer[/i]” zei Mien taege Bair en Bair neukdje Mien door ut banksjtil haer.
Ik ben een beetje omslachtig, maar mijn vader zat bij de 5e Reserve Grenscompagnie 37e Grensbataljon onder commando van het 13e Grensbataljon gelegen tussen Slenaken en Eijsden.quote:
[..]
Was hij tirailleur (deel III)? Zuinig op zijn hoor!
Het 13e Grensbataljon, onder commando van majoor D.M. Nierstraz, bestond uit vier tirailleurcompagnieën, te weten de 1ste en 2e Compagnie van dit bataljon en de 2e en 5e Reserve Grenscompagnie. Het bataljon was versterkt met 3 stukken pantserafweergeschut van 4,7 cm , 4 geweren tegen pantser en 6 zware mitrailleurs. Het bataljon verdedigde de zuidgrens van de provincie, de stad Maastricht en het Julianakanaal tussen de hoofdstad en Bunde. De 35ste Divisie van het Duitse leger plaatste de aanval op de bruggen over het kanaal tussen Geulle en Meerssenhove (Bunde).
Bron: 'Oorlog in Zuidlimburg 10 mei 1940'van E.H. Brongers
Voor wie niet weet wat een tirailleur is;
http://nl.wikipedia.org/wiki/Tirailleur
Dit zijn de handboeken die ik van mijn vader in bezit heb, deel 3 is die van de tirailleurs;
Die gesneuvelde hollanders..
ziet er uit als een cas actie.
ziet er uit als een cas actie.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Is er ergens een lijst van het aantal stukken artillerie, pantserwagens, motors, fietsen etc di het leger had?
Motoren en fietsen zou ik niet weten, hou je tegoed van me. 
tp. - tegen pantser
tl. - tegen luchtdoelen
GESCHUT, MITRAILLEURS EN ANDER MATERIEEL
• Geweer tp. - 37
• 4,7 cm PaG. - 386
• Mortier van 8 cm - 369
• 6-veld - 206
• 7-veld - 292
• 10-veld - 56
• 8-staal - 108
• 12-staal, lang - 144
• 10,5 cm howitser - nihil
• 12 cm howitser, lang 14 - 58
• 15 cm howitser, lang 15 - 28
• 15 cm howitser, lang 17 - 40
• 15 cm howitser, lang 24 - 72
• 15 cm howitser 'modern' - nihil, in bestelling bij Krupp
• zwaar kustgeschut - nihil
• 2 cm tl. no. 1 (Oerlikon) - 120
• 2 cm tl. no. 2 (Scotti) - 100
• 4 cm tl. - 36
• 7,5 cm tl. no. 1 & no. 2 - 98 (zie foto)
• 3,7 cm flak - 20
• zoeklichten tl. - 163
• Vechtwagen - 0
• Pantserwagen - 26
• mitrailleur M.20 - 7910
• mitrailleur M.08/M.15 - 2167
• geweer M.95 (alle variaties) - ca. 400000
• gasmaskers - 410000
• gaspakken - 2100
• alarmmiddelen - 5059
-plaatjes kapot–
[ Bericht 43% gewijzigd door Nibb-it op 27-09-2017 17:39:32 ]
tp. - tegen pantser
tl. - tegen luchtdoelen
GESCHUT, MITRAILLEURS EN ANDER MATERIEEL
• Geweer tp. - 37
• 4,7 cm PaG. - 386
• Mortier van 8 cm - 369
• 6-veld - 206
• 7-veld - 292
• 10-veld - 56
• 8-staal - 108
• 12-staal, lang - 144
• 10,5 cm howitser - nihil
• 12 cm howitser, lang 14 - 58
• 15 cm howitser, lang 15 - 28
• 15 cm howitser, lang 17 - 40
• 15 cm howitser, lang 24 - 72
• 15 cm howitser 'modern' - nihil, in bestelling bij Krupp
• zwaar kustgeschut - nihil
• 2 cm tl. no. 1 (Oerlikon) - 120
• 2 cm tl. no. 2 (Scotti) - 100
• 4 cm tl. - 36
• 7,5 cm tl. no. 1 & no. 2 - 98 (zie foto)
• 3,7 cm flak - 20
• zoeklichten tl. - 163
• Vechtwagen - 0
• Pantserwagen - 26
• mitrailleur M.20 - 7910
• mitrailleur M.08/M.15 - 2167
• geweer M.95 (alle variaties) - ca. 400000
• gasmaskers - 410000
• gaspakken - 2100
• alarmmiddelen - 5059
-plaatjes kapot–
[ Bericht 43% gewijzigd door Nibb-it op 27-09-2017 17:39:32 ]
De cijfers vallen toch een beetje tegen
Die 7,5 cm Vickers waren volgens mij best wel zwaar,
http://www.luchtdoelartillerie.nl/materieel11.php
Die 7,5 cm Vickers waren volgens mij best wel zwaar,
http://www.luchtdoelartillerie.nl/materieel11.php
Die gesneuvelde Nederlandse soldaten zijn wel pijnlijk. 
With my pack on my back, down the road I will stray.
Die in het eerste filmpje in dat masaagraf, of die langs de weg? Vind al die foto's gruwelijk als je bedenkt hoe jong dat die mensen, over het algemeen, waren.quote:
Die gesneuvelde Nederlandse soldaten zijn wel pijnlijk.
Ik ben vaak op de Grebbeberg geweest ( Ik fiets er wel eens langs ) en elke keer valt me op dat ik steeds ouder dan die gesneuvelden aan het worden ben.
