Zwangerschap en geboorte deel 759

So! idd veel nachtbrakers hier zeg! Ik heb goed geslapen, maar eigenlijk te kort, want moest me vanmorgen melden in het ziekenhuis.

Gisteren kwam ik om 15.00 tot de conclusie dat ik de kleine eigenlijk nog helemaal niet echt gevoeld had, misschien 1x. Dus ik ben rustig gaan zitten en flink gaan porren, maar echt geen reactie! Dus maakte me toch wel zorgen. Omdat ik op een gegeven moment echt overstuur was heeft vriendlief de vk gebeld en daar konden we gelijk terecht. Hartje gehoord en dat was geruststellend, maar omdat ik nu ruim 36 weken zwanger ben, toch doorgestuurd naar zh voor ctg.

Daar een half uurtje aan gelegen en zag er op zich goed uit, maar er zaten wat pieken en dalen in waardoor ik dus vanmorgen nog een keer moest. Vk had al gewaarschuwd dat dat in 9 van de 10 gevallen zo is, dus dat ik me niet teveel zorgen maakte. Moest nu ook urine meenemen omdat ik tijdens de ctg erg last had van krampen. Wellicht gewoon eigen stress, want eenmaal thuis was het weg.
Vanmorgen dus weer terug en beebje was een stuk rustiger dan gisteren aan de ctg. Ik zag aan de print en monitor wel dat ze bewoog, maar zelf voelde ik het niet. Urine is gelijk onderzocht en daarin zagen ze toch een wat verhoogd aantal witte bloedcellen, dus moest gelijk weer een potje vullen en dat wordt dan een weekje op kweek gezet. Het was geen blaasontsteking, maar om verdere problemen te voorkomen gaan ze het nu even uitzoeken en eventueel medicijnen ofzo voorschrijven. Was er wel verbaasd over, heb nooit blaasontsteking gehad en heb ook nu nergens last van.
Omdat ik zelf aangaf dat ik haar nog steeds niet voelde zoals gewoonlijk, moet ik morgen nogmaals terugkomen en na de ctg doen ze dan ook gelijk een echo om alles na te kijken. Ben heel benieuwd wat ze daarop zien, was niet berekend op nog een echo, maar vind dit wel fijn, toch nog een keertje gluren voordat ze er is. Ze zullen dan gaan kijken naar haar groei, hoeveelheid vruchtwater en andere zaken (geen idee welke?)

Ondertussen begint mevrouwtje gelukkig weer aardig te bewegen en herken ik haar weer zoals het was, maar ben toch behoorlijk geschrokken.
Zo heel verhaal geworden geloof ik, maar ben nooit zo goed in korte samenvattingen.

Hilliebillie, ik/wij hebben hetzelfde probleem. Vriend slaapt soms ook met oordoppen ivm onregelmatige diensten, maar mijn gesnurk gaat daar zelfs doorheen.
Wij hebben geen andere oplossing kunnen verzinnen dan dat we apart slapen. Hij in de logeerkamer, ik in ons bed. Dat was eerst andersom, maar omdat vanaf vandaag het bed omhoog gaat slaap ik in ons bed.
Ik begreep van mijn vriend dat zijn collega en zwangere vriendin hetzelfde probleem hebben en dat hij nu op de bank slaapt.

Spannend hoor Tally!
Heb je er zin in of vind je het eng? Misschien wel allebei, aan de ene kant ga je je kindje ontmoeten (eindelijk!) aan de andere kant lijkt een keizersnee mij altijd heel spannend.

Grizzly wat fijn dat jullie weer thuis zijn! Daar voel je je toch het lekkerst. Jullie meisje zal daar ook gauw haar draai vinden, dat weet ik zeker! En wat een lief, tevreden gezichtje zeg