quote:
Op vrijdag 25 maart 2011 23:39 schreef Woeste_Woerd het volgende:[..]
Uitstekende conclusie die je zelf even hebt geschreven, geeft ook wel aan dat je de materie door en door kent. Een docent van ons zei altijd dat je materie pas snapte als je het ook aan je moeder kon uitleggen.

Tweede conclusie snap ik ook wel denk ik. Alhoewel ik niet bekend ben met de onnodig-grievenheidstoets.
Is dat iets waar een zaak aan moet voldoen om vervolging mogelijk te maken? Of is dat iets (stel dat de casus zo is dat de zaak niet voldoet wat er in de wet staat) dat de persoon alsnog op die "aanvulling" vervolgd kan worden? Of kan het een grond zijn voor vrijspraak?
Ik hoop dat je me vraag een beetje snapt. Ongetwijfeld bestaan er termen voor, maar die ken ik niet.
Onnodig grievendheidstoets:
Uitgangspunt is dat het strafrecht terughoudend dient te zijn als de vrijheid van meningsuiting in het geding is. Dit betekent vrij vertaald dat niet op elke slak zout gelegd moet worden, en dat een uiting derhalve vrij ver moet gaan voordat het strafrecht in dient te grijpen. Daarnaast moet de mate van grievendheid worden bezien in wisselwerking met de context. In ieder geval dient de uitlating functioneel te zijn gezien de strekking van het betoog. De enkele omstandigheid dat verdachte met zijn uitlatingen mogelijk een redelijk belang nastreefde ontneemt daaraan derhalve niet het grievende en beledigende karakter. De ratio van de onnodig grievendheid-toets is dat de vrijheid van meningsuiting weliswaar een groot goed is, maar desalniettemin geen vrijbrief is om anderen onnodig te kwetsen: uitlating en doel dienen derhalve in een redelijke verhouding tot elkaar te staan. Omdat de wijze waarop het criterium onnodig grievend moet worden toegepast afhangt van de context, is geen specifieke norm aan te duiden voor de beoordeling ervan. Voor de exceptio artis kunnen bijvoorbeeld andere normen gelden omdat de beledigende uitlating in een roman kan zijn gedaan, bij monde van een romanfiguur (en het derhalve niet direct hoeft te gaan om een persoonlijke uitlating van de auteur). Als die roman speelt in WOII en één van de romanfiguren is een nazi, zullen zijn uitlatingen weliswaar op zichzelf onnodig grievend kunnen zijn maar ook noodzakelijk in de context van de roman. Dit laat de onnodige grievendheid van de uitlatingen dan ook verdwijnen.
---> De ratio van de onnodig grievendheid-toets is dat de vrijheid van meningsuiting weliswaar een groot goed is, maar desalniettemin geen vrijbrief om anderen onnodig te kwetsen.
In het kader van de scriptie: De uitlatingen van Geert Wilders zijn naar mijn mening onnodig grievend, en zeker waar het de vergelijkingen met het fascisme en Nazisme betreft. Hij had zijn opvattingen ook op een andere, gematigder, manier kunnen verkondigen.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin