Denk ook dat vrouwen hun verdriet anders uiten, maar iig niet als verdriet naar mijn mening, maar als woede of juist vrolijkheid oid..wil niet alle vrouwen over 1 kam scheren maar hier zitten nu eenmaal veel mannen en heb weinig verhalen gelezen over exen van fok'ers die verdriet uiten...daarmee wil ik niet zeggen dat er geen verdriet kan zijn overigens...quote:Op woensdag 23 maart 2011 11:53 schreef ennudan het volgende:
@mahjoe woede ipv verdriet klinkt bekend hoor.... denk dat iedereen dat wel een beetje heeft. Vrouwen misschien wat sterker (mannen zullen het wel op een andere manier uiten)
Even kleine update: Ex gaat vandaag voor 2 maanden buitenland ivm opleiding.... heb er verder helemaal niks mee te maken, niks mee van doen etc..... maar ik zit me al de hele ochtend op te vreten over het feit dat ik er over na denk.....
Wow wat goed! Ik ben jaloers. Als ik al foto's zie van alleen mijn ex krijg ik een raar gevoel.. Gelukkig zijn er echt 2 of 3 foto's waar we samen opstaan.. raar eigenlijk na al die maanden samen te zijn geweest..quote:Op woensdag 23 maart 2011 12:26 schreef Under_Score het volgende:
hmm, was net door wat oude foto's aan het bladeren. en daar zaten ook foto's van ons samen bij. deed me niet veel om te zien gelukkig. maar ik bewaar ze wel.
Ja die heb ik van mijn eerste ex ook nog in rar en op een ext hd maar na bijna twee jaar nog niet 1x naar gekeken.. waarom zou ik? Geen behoefte aan. Wel nog steeds de zak met spullen die altijd bij haar stonden niet uitgepakt.. moet ik toch maar eens gaan doen. Zitten nog handige dingen in misschienquote:Op woensdag 23 maart 2011 12:34 schreef Under_Score het volgende:
ik heb er vrij veel van ons samen. heb ze nu allemaal even ingepakt in een RAR file en die gaat op de externe schijf.
de foto's heb ik geen problemen mee, maar laatst kwam ze akelig dicht langsfietsen en toen brak me toch het koude zweet even uit.
Dat is heel goed. Dat zijn stappen richting het 'over je ex heen zijn' stadiumquote:Op woensdag 23 maart 2011 12:48 schreef Under_Score het volgende:
heb laatst wel al dr tekeningetjes en briefjes die ze me had gedaan weggegooid. die kon ik gewoon niet meer zien. teksten als hou van je, en voor altijd samen hebben nu in retrospect een hele andere waarde dan toen ik ze kreeg.
Als ik dit lees, ben ik wel heel erg in touch met mijn vrouwelijke kantquote:Op woensdag 23 maart 2011 17:22 schreef CeeZee het volgende:
Ik heb alles in een grote envelop in een onderste la verstopt.. En idd alles in 1 map ver weg op mijn pc.
Weggooien kan ik niet, het was toch 2 jaar van mijn leven
Van mijn eerste ex heb ik ook alle foto's nog.. Dat begon als een vakantieliefde en ik ga geen hele vakantie deleten
Verder, als vrouw zijnde, denk ik niet dat wij haat gevoelens gaan ontwikkelen om ons verdriet weg te drukken..
Ik reageer wel koeltjes als zijn naam valt, maar dat is meer uit zelfbescherming. Ik heb heel veel om mijn ex gegeven alleen om dat te uiten heeft totaal geen nut. Het doet pijn dat het uit is, maar haten doe ik hem zeker niet, en ik doe ook niet alsof.
De vrouwen die wel haten hebben daar imo vaak ook recht toe als je hoort op wat voor manier ze behandeld zijn.. Daarmee wil ik niet meteen alle mannen eikels noemen (en vrouwen kunnen er ook wat van), maar in mijn omgeving is bijna niemand boos als het allemaal netjes gegaan is, vaak zijn daar echt goede redenen voor.
ik zit eigenlijk met precies hetzelfde.quote:Op woensdag 23 maart 2011 23:31 schreef Bartinhoo het volgende:
Was het maar heel makkelijk om je ex te zien als een meisje zoals alle andere meisjes ....
Nog altijd hecht ik enorm veel waarde aan wat zij zou vinden, denken, zeggen...
Hoewel ik 100 % oprecht en gemeend durf te beweren, dat ik haar nooit meer terug zal willen, zit er in mijn onbewustzijn toch nog wel een soort streven...
Het ultieme op liefdesgebied dat mij op dit moment zou kunnen gebeuren, is mijn ex die zegt: Ik heb een hele grote fout gemaakt, of iets in die richting...
Of dat ze over een jaartje bij haar thuis zullen zeggen, die Bartinhoo is volgens mij heel erg veranderd, jammer dat het toen zo gelopen is...
Je bent echt niets verder dan vier maanden geleden. Stop ermee en zie dat er allerlei open deuren voor je dichtvallen (al die leuke meisjes met wie je sms contact had en je duidelijk iets lieten blijken) omdat jij met die betonnen plaat voor je hoofd alleen maar aan die dichte deur van je ex blijft trekken....quote:[b] Op woensdag 23 maart 2011 23:31 Het ultieme op liefdesgebied dat mij op dit moment zou kunnen gebeuren, is mijn ex die zegt: Ik heb een hele grote fout gemaakt, of iets in die richting...
Of dat ze over een jaartje bij haar thuis zullen zeggen, die Bartinhoo is volgens mij heel erg veranderd, jammer dat het toen zo gelopen is...
Dat gevoel heb ik ook een beetje (voor mezelf dan he... niet noodzakelijk voor Bart)quote:Op donderdag 24 maart 2011 07:54 schreef Wanderingwhy het volgende:
[@Bartinhoo: je moet echt hulp gaan zoeken want je zit echt vast in een gedachtencirkeltje.
Hoe durf jij hardop te zeggen: "Hoewel ik 100 % oprecht en gemeend durf te beweren, dat ik haar nooit meer terug zal willen" als je vervolgens direct de volgende alinea komt met het 'ultieme' volgens jou op liefdesgebied:
[..]
Je bent echt niets verder dan vier maanden geleden. Stop ermee en zie dat er allerlei open deuren voor je dichtvallen (al die leuke meisjes met wie je sms contact had en je duidelijk iets lieten blijken) omdat jij met die betonnen plaat voor je hoofd alleen maar aan die dichte deur van je ex blijft trekken....
Sorry hoor; maar maak eens een ontwikkeling door Bartinhoo. Je staat echt gruwelijk stil....
Veel dingen met sentimentele waarde hebben we wel weggedaan, we hebben samen namelijk alles uitgezocht.. Alleen bijvoorbeeld een ochtendjas die ik van hem kreeg gebruik ik nog en een fotolijstje van hem bevat nu foto's van mij en mijn vrienden/familie.quote:Op woensdag 23 maart 2011 22:43 schreef Cocktailprikker het volgende:
oude foto's kan ik prima zien, ook die waarop we bijv zoenend staan. Ik heb er goede herinneringen bij, zoals door anderen gezegd gooi je ook geen jaren van je leven weg. Ook geen spullen trouwens, ik heb nog best wat in huis staan wat indirect in verband staat met men ex,
Hey Ennudan: Niet zo raar toch? Je hebt net weer e.e.a. met haar moeten regelen en dan komt het toch weer even bovendrijven...quote:Op donderdag 24 maart 2011 08:27 schreef ennudan het volgende:
[..]
Dat gevoel heb ik ook een beetje (voor mezelf dan he... niet noodzakelijk voor Bart)
Ja misschien is het dat wel.......... maar ik irriteer me echt aan mezelf dat ik er op die manier mee bezig ben.... en toch heb ik ook ergens niet het gevoel dat ik dat kan/wil veranderenquote:Op donderdag 24 maart 2011 08:55 schreef Wanderingwhy het volgende:
[..]
Hey Ennudan: Niet zo raar toch? Je hebt net weer e.e.a. met haar moeten regelen en dan komt het toch weer even bovendrijven...
De mensen lezen het en gaan eigenlijk (een soort) van het ergste uit. Ze stellen zich de situatie voor en dan ziet het er allemaal negatief uit. Alsof je inderdaad vast blijft hangen in het verwerkingsproces. Ik heb dat gevoel ook nu met mijn ex. Het zou super zijn om over een twee weken of twee maanden te horen te krijgen: "Wat stom dat ik jou heb laten gaan zeg.. Jammer dat je nu zo'n leuke nieuwe vriendin hebt..".quote:Op donderdag 24 maart 2011 09:05 schreef Bartinhoo het volgende:
Uit die post lijkt het wel heel erg ja...
Maar hoe ik het zie, is het wel een stuk minder ''erg'' dan hoe het naar voren komt in die post...
Wat ik bedoel te zeggen, is dat het mij heerlijk lijkt als ik vroeg of laat zal horen van haar / of haar familie : Goh, wat ben je veranderd oid, of dat ze ooit zou zeggen : Ik vind het nog wel eens jammer dat het zo is gelopen achteraf...
Zoiets lijkt me heerlijk om te horen... Maar dat ik haar dan niet meer terug zou nemen, dat meen ik oprecht... Het lijkt me juist de ultieme revanche om daar dan vervolgens niet op in te gaan
Verder besef ik heus wel dat dit nooit zal gebeuren, maar vergelijk het een beetje met de wil om later ooit eens een dikke ferrari voor de deur te hebben staan.![]()
En wat betreft die andere meiden, dat is nog een beetje schommelend. Enerzijds denk ik ( vooral met de lente voor de deur weer ) van hmm, het lijkt me toch wel leuk. Lekker terrasjes pakken, varen, dagjes weg met een leuke meid..
Maar anderzijds vind ik het op het moment ook heerlijk om geen verplichtingen op dat gebied te hebben. Niemand die iets van me verwacht, alles ligt open..
Ben een beetje het type dat het enorm leuk vindt om te horen dat er meiden interesse hebben, maar ligt er eenmaal 1 vast in de zin van een relatie, dan is de spanning eraf, de ''buit'' is dan binnen, en dan kan ik me niet meer op andere meiden richten...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |