Probleem bij Esmee is dan dat ze gerust 45 minuten gillend. gooiend, slaand voor onze boekenkast zou blijven staan.quote:Op maandag 21 maart 2011 21:51 schreef Claudia_x het volgende:
Ik vind het in zekere mate wel herkenbaar, Stiemie. Ivan wil bijvoorbeeld voorgelezen worden uit een boekje, wil per se een boek van ons, mag dat niet, gaat heel hard gillen, werpt zichzelf op de grond, blijft daar een tijdje spartelend liggen... Ik moet dan echt m'n best doen om hem erop te wijzen dat hij zelf heel leuke boekjes heeft en dat ik daar met liefde uit voor wil lezen. Als ik dan de rest van het gedrag negeer wordt hij weer rustig en pakt hij vrolijk een boekje van hemzelf.
Ik geef hem wel eens eten in een bakje dat ik op zijn poef zet. Nu wil hij ook vaak niet meer in de kinderstoel eten. "Nee, nee, nee"... gillen... En als ik consequent blijf en de rest van het gedrag weer negeer accepteert hij wel dat het de kinderstoel wordt. Nou ja, ik probeer dus gewoon te doen wat Groofsken eerder al zei: me afvragen wat echt de 'strijd' waard is en hem voor de rest de ruimte geven.
Ik kan me voorstellen dat het met zo'n temperamentvol meisje als Esmee érg lastig is om een goede manier te vinden om ermee om te gaan.
ja dat is het, als ze maar eens die frustratie voorbij zijn. pfoe moeilijk zeg. Ik hoop écht voor je dat het gewoon heel snel voorbij is.quote:Op maandag 21 maart 2011 22:15 schreef Stiemie het volgende:
Ik gebruik bv wel het babygebaar voor "op" als iets op is (duh) en dat gaat heel goed. Ze gaat soms ook echt gebaren dat iets op is als ze bv ziet dat wij klaar zijn met eten.
Maar het praten gaat nu steeds wat beter dus ik hoop maar dat we er binnenkort vanaf zijnZe zegt steeds meer woordjes: luiah (luier), poep
, Linne (linde), titteh (stoel), paartie (paard) dus er zit gelukkig vooruitgang in.
Ik schoot hardop in de lachquote:
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |