Ook maar even onthouden!quote:Op donderdag 2 februari 2012 14:14 schreef Doff het volgende:
Ik zou me ook wat meer moeten verdiepen in Nederlandse jazzmuzikanten .
Overigens, NPR maakt blijkbaar erg mooie jazz-uitzendingen. Hier staan een paar perfect opgenomen registraties van live-optredens van onder andere Mark Turner, Kenny Barron, de Mingus Big Band, Dave Douglas en James Carter. Zeker de moeite waard om even naar toe te klikken .
Superquote:Op donderdag 2 februari 2012 14:14 schreef Doff het volgende:
Ik zou me ook wat meer moeten verdiepen in Nederlandse jazzmuzikanten .
Overigens, NPR maakt blijkbaar erg mooie jazz-uitzendingen. Hier staan een paar perfect opgenomen registraties van live-optredens van onder andere Mark Turner, Kenny Barron, de Mingus Big Band, Dave Douglas en James Carter. Zeker de moeite waard om even naar toe te klikken .
Mooi . Wel jammer dat Haden's bass wat dof klinkt. Of ligt dat aan mij?quote:Op donderdag 2 februari 2012 16:54 schreef Inkomen het volgende:
[..]
Ook maar even onthouden!
Kenny Barron, van die prachtplaat met Charlie Haden
Iridium, die prachtzaal met al die jazzoptredens
Mijn volgorde van favoriete Brooks albums is absoluut.quote:Op woensdag 1 februari 2012 20:50 schreef Doff het volgende:
Iemand bekend met één van de volgende albums?
Lee Morgan - Infinity
Art Blakey and the Jazz Messengers - A Day with Art Blakey (vol. 1) 1961
Jackie McLean - Hipnosis
Jackie McLean - New Wine in Old Bottles
Jackie McLean - Dynasty
Tina Brooks - Back to the Tracks
Infinity blijkt nogal lastig (lees: duur) om aan te komen. Dan sla ik die voorlopig maar even over. Dynasty van Mingus is zelfs (voor zover de altijd prima jazzplaten-boer in Den Haag zei) op het moment niet te krijgen.quote:Op vrijdag 3 februari 2012 02:11 schreef Os__ het volgende:
[..]
Mijn volgorde van favoriete Brooks albums is absoluut.
1. Back To The Tracks
2. True Blue
3. Minor Move (maar deze vind ik eigenlijk al vrij vlakjes)
Infinity is gewoon een degelijk Lee Morgan hardbop album.
Die McLeans ken ik niet, maar Hipnosis klinkt erg interessant.
Back to the Tracks blijft gewoon basic hardbop. Niets revolutionairs maar wel ontzettend goed in zijn genre. Ook een warme plek vanwege Blue Mitchell, toch een favoriet van mij. Down With It van Mitchell staat in mijn lijstje van favoriete Blue Notes.quote:Op zondag 5 februari 2012 22:06 schreef Doff het volgende:
[..]
Infinity blijkt nogal lastig (lees: duur) om aan te komen. Dan sla ik die voorlopig maar even over. Dynasty van Mingus is zelfs (voor zover de altijd prima jazzplaten-boer in Den Haag zei) op het moment niet te krijgen.
Back to the Tracks is dus wel wat geld waard?
Sketches of Spain heeft mij nooit zoveel gedaan, dat terwijl het thema mij wel aanspreekt. Moest het misschien binnenkort eens een nieuwe kans geven.quote:Op zondag 5 februari 2012 22:59 schreef emokid het volgende:
Wat een username. Inkomen.
Ik heb periodes met jazz, en heb het alweer een tijdje niet geluisterd. Straks eens Sketches of Spain opzetten.
Geluisterd, toffe plaat. Wel een beetje standaard hardbop à la Blue Note, maar zitten ook lekker snelle stukken tussen.quote:Op zondag 5 februari 2012 22:21 schreef Inkomen het volgende:
Ik ga met mijn zatte hoofd True Blue maar weer eens luisteren voor het slapen gaan. Is al weer een tijdje geleden, maar de eerste minuten klinken alweer erg lekker.
Ik heb van die hard-bop-fases; dan kan ik er geen genoeg van krijgen. Die Back to the Tracks lijkt me dus wel wat. Zo heb ik ook die Down With It, die ik ook heel goed kan hebben. Blue Mitchell vind ik sowieso ook heel behoorlijk, al heb ik niet de behoefte al zijn albums te gaan verzamelen.quote:Op maandag 6 februari 2012 04:33 schreef Os__ het volgende:
[..]
Back to the Tracks blijft gewoon basic hardbop. Niets revolutionairs maar wel ontzettend goed in zijn genre. Ook een warme plek vanwege Blue Mitchell, toch een favoriet van mij. Down With It van Mitchell staat in mijn lijstje van favoriete Blue Notes.
Back to the Tracks zijn gewoon vijf hele solide nummers, simpele catchy thema's met uitstekende solo's. Je krijgt er ook nog eens een mooie ballad bij. Als je de kans krijgt zou ik zeker de gok wagen.
Je doet je inkopen ook bij Jazzcenter?
Soul Station Idle Moments Whistle Stop ken ik niet, maar Dorham is ook geweldig.quote:Op woensdag 8 februari 2012 21:27 schreef Doff het volgende:
Dankzij Fame in de Bijenkorf nu ook Soul Station van Mobley, Whistle Stop van Dorham en Idle Moments van Grant Green voor vijf euro per stuk in bezit. Die had ik nog in te halen .
Allen hele goede albums. Met Idle Moments en Soul Station inderdaad de hoogtepunten zoals Inkomen zei. Whistle Stop speelt Mobley toch ook op?quote:Op woensdag 8 februari 2012 21:27 schreef Doff het volgende:
Dankzij Fame in de Bijenkorf nu ook Soul Station van Mobley, Whistle Stop van Dorham en Idle Moments van Grant Green voor vijf euro per stuk in bezit. Die had ik nog in te halen .
Zit net Back at The Chicken Shack te luisterenquote:Op donderdag 9 februari 2012 16:06 schreef Os__ het volgende:
Beste Blue Note album van Jimmy Smith? House Party of The Sermon? (Heb zelf House Party niet, hoor er goede verhalen over)
Geweldig album, voor een prikkie bij Fame gekocht.quote:Hoe briljant is Afro-Cuban van Dorham?
Van Jimmy Smith heb ik Groovin' at Smalls Paradise, I'm Movin' On, House Party en The Sermon. Die laatste vind ik veruit het beste, met name dankzij Lee Morgan. Ik kan Smith sowieso beter hebben met wat blazers om me heen. Het wordt me anders al snel wat eentonig. Misschien dat ik de hammond wat dat betreft gewoon niet zo fantastisch vind .quote:Op donderdag 9 februari 2012 16:06 schreef Os__ het volgende:
[..]
Allen hele goede albums. Met Idle Moments en Soul Station inderdaad de hoogtepunten zoals Inkomen zei. Whistle Stop speelt Mobley toch ook op?
Als we dan toch de Blue Notes doornemen.
Ike Quebec, de Ben Webster van de Blue Notes. Geweldige platen gemaakt, vooral Blue & Sentimental.
Wat zijn jullie favoriete Horace Silver albums?
Beste Blue Note album van Jimmy Smith? House Party of The Sermon? (Heb zelf House Party niet, hoor er goede verhalen over)
Hoe briljant is Afro-Cuban van Dorham?
Jeetje, ga anders even de lijst af van The Sermon. Morgan, Brooks, Donaldson, Burrell met Blakey op drums. Dat moet een gezellige sessie zijn geweest bij Meneer van Gelder. House Party is wat meer uptempo funk toch? Ook met Morgan?quote:Op donderdag 9 februari 2012 22:53 schreef Doff het volgende:
[..]
Van Jimmy Smith heb ik Groovin' at Smalls Paradise, I'm Movin' On, House Party en The Sermon. Die laatste vind ik veruit het beste, met name dankzij Lee Morgan. Ik kan Smith sowieso beter hebben met wat blazers om me heen. Het wordt me anders al snel wat eentonig. Misschien dat ik de hammond wat dat betreft gewoon niet zo fantastisch vind .
Ike Quebec vind ik trouwens ook best relaxt. Blue and Sentimental heb ik wel redelijk grijs gedraaid. Heavy Soul kocht ik daarna, wellicht dat ik die daarom zie als een wat zwakkere versie van Blue and Sentimental. Ik kwam er net trouwens ook achter dat ik Soul Samba in de kast heb staan, die heeft blijkbaar bij aankoop niet zoveel indruk gemaakt , al vind ik nu ik 'm nu luister dat Kenny Burrell een prettige aanvullig voor de ritmesectie is.
Horace Silver vind ik gewoon geweldig. Een beetje voorspelbaar, maar Song for my Father is toch wel mijn favoriet. Verder heeft hij natuurlijk ook fantastische albums met idem composities gemaakt. Cape Verdean Blues, Blowin' the Blues Away, Finger Poppin', zijn live album Doin' the Thing etc. etc. zijn eigenlijk allemaal meer dan de moeite waard .
Als je trouwens fan bent van Quebec en Smith kan je denk ik albums van Kenny Burrell en Stanley Turrentine ook wel waarderen, maar die ken je vast wel .
Een absolute klassieker die CD box, zeker aanschaffen!quote:Op woensdag 8 februari 2012 22:01 schreef Doff het volgende:
Oei, weer wat ontdekt: Shelly Manne at the Blackhawk. Ik had me eigenlijk voorgenomen het even te laten bij de aankopen van afgelopen weken, maar deze gaat er denk ik toch nog bij. Wat een mooie optredens .
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |