R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoe vreselijk oud ben jij toch Mike? Dat je zo'n moeite hebt om jezelf te verplaatsen in een meisje van 19?
Ik vind, ook in de latere stukken die je schrijft dat je het allemaal wel heel erg vanuit jouw visie schrijft.
Probeer eens een hele post door de ogen van je dochter te schrijven.
Want ik mis echt een stuk begrip en inleving van jouw / jullie kant. Dat is wat de zaak laat ontploffen.
Je ziet de problemen, maar je reageert op de totaal verkeerde manier.
Nu kun je wel zeggen ik ben de papa en ik reageer zoals ik wil, juist maar het gaat over je 19 jarige dochter. Is het niet handiger dat je reageert op een manier die meer bij haar aansluit?
Je kunt ook zelf hulp gaan zoeken hoe je beter met je kinderen om kunt gaan. Niemand heeft gezegd dat kinderen opvoeden simpel is.
Ik vind, ook in de latere stukken die je schrijft dat je het allemaal wel heel erg vanuit jouw visie schrijft.
Probeer eens een hele post door de ogen van je dochter te schrijven.
Want ik mis echt een stuk begrip en inleving van jouw / jullie kant. Dat is wat de zaak laat ontploffen.
Je ziet de problemen, maar je reageert op de totaal verkeerde manier.
Nu kun je wel zeggen ik ben de papa en ik reageer zoals ik wil, juist maar het gaat over je 19 jarige dochter. Is het niet handiger dat je reageert op een manier die meer bij haar aansluit?
Je kunt ook zelf hulp gaan zoeken hoe je beter met je kinderen om kunt gaan. Niemand heeft gezegd dat kinderen opvoeden simpel is.
In dit geval zeg ik jou visie, jou idee, heb ik niks aan, kan ik niks mee. Begrijpend lezen is voor sommige mensen eenmaal moeilijk.quote:Op dinsdag 15 maart 2011 13:28 schreef Daniel1976 het volgende:
Hoe vreselijk oud ben jij toch Mike? Dat je zo'n moeite hebt om jezelf te verplaatsen in een meisje van 19?
Ik vind, ook in de latere stukken die je schrijft dat je het allemaal wel heel erg vanuit jouw visie schrijft.
Probeer eens een hele post door de ogen van je dochter te schrijven.
Want ik mis echt een stuk begrip en inleving van jouw / jullie kant. Dat is wat de zaak laat ontploffen.
Je ziet de problemen, maar je reageert op de totaal verkeerde manier.
Nu kun je wel zeggen ik ben de papa en ik reageer zoals ik wil, juist maar het gaat over je 19 jarige dochter. Is het niet handiger dat je reageert op een manier die meer bij haar aansluit?
Je kunt ook zelf hulp gaan zoeken hoe je beter met je kinderen om kunt gaan. Niemand heeft gezegd dat kinderen opvoeden simpel is.
Ik schrijf het vanuit onze visie, vrouw zit er naast. Als zij (dochter) haar visie hier had duidelijk willen maken had ze zelf wel een topic geopend denk ik. Dus ja, dit gaat over onze visie. En ik neem niet aan dat jij iemand bent, dat als jou kind in zo,n situatie zit dat jij het nog even stimuleert van wat goed zeg, ik help je nog wel verder van de regen in de drup. Bye the way, op de toon hoe we hier praten, zo praten we echt niet met haar. Maar dat aanvallende gedrag van jou is echt jammer. De klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
Groet Mike.
Ik vind jou manier van reageren echt ronduit belachelijk. Iemand probeert je een terechte handreiking te geven maar dat past niet in jouw straatje dus wordt het afgedaan als onzin en ik snap nu gelijk waarom je dochter zo recalcitrant is. Stiefpapa is namelijk zo flexibel als een tuinhark en als het niet zo gaat zoals hij voor ogen heeft, laat dan maar zitten.quote:
[..]
In dit geval zeg ik jou visie, jou idee, heb ik niks aan, kan ik niks mee. Begrijpend lezen is voor sommige mensen eenmaal moeilijk.
Ik schrijf het vanuit onze visie, vrouw zit er naast. Als zij (dochter) haar visie hier had duidelijk willen maken had ze zelf wel een topic geopend denk ik. Dus ja, dit gaat over onze visie. En ik neem niet aan dat jij iemand bent, dat als jou kind in zo,n situatie zit dat jij het nog even stimuleert van wat goed zeg, ik help je nog wel verder van de regen in de drup. Bye the way, op de toon hoe we hier praten, zo praten we echt niet met haar. Maar dat aanvallende gedrag van jou is echt jammer. De klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
Groet Mike.
Volgens mij moet je eens leren met kritiek om te gaan, je post op een discussieforum, dan zit het er dik in dat niet iedereen het met je eens is. En dat iedereen zijn eigen visie heeft.
Maar hé, als je denkt dat de jouwe juist is, dan kan het topic inderdaad wel dicht.
Als je nog enigzins contact wil houden met je stiefdochter zul je, hoe tegendraads het ook klinkt, haar keuze moeten respecteren. Ze is namelijk 19 en dus heeft ze haar eigen ideeën.
Verbiedt haar dus niks, je mag ook best zeggen dat je het niet verstandig vindt als je het goed kunt onderbouwen, maar dat je het wel respecteert omdat het haar keuze is. En nee, dat respect hoeft inderdaad niet zover te gaan dat je mee werkt aan haar uitkeringsfraude. Maar biedt aan om te helpen met de verhuizing en laat haar merken dat zowel zij als haar vriend welkom zijn bij jullie.
Want blijf je op deze voet door gaan dan zie ik het nog wel gebeuren dat dochter straks helemaal zoiets heeft van:
Verkrijgbaar met diverse letter- en cijfercombinaties!
Als haar zelfbeeld zo goed was, dan had ze d'r neus wel opgehaald voor deze gast.quote:
Kijk, ik zou niet anders weten eerlijk gezegt waar we nog harder ons best hadden moeten doen, 100% is 100%. Laag zelfbeeld heeft ze nooit gehad en depressief ook niet, dit is ook medisch aangetoont. (Al kan dat momenteel natuurlijk anders zijn) Echter ze wil geen hulp meer.
Ze weet niet waarom ze het doet, ze is beschadigd door haar jeugd en dat kan ze nu onmogelijk doorhebben. Pas tegen haar 25ste kan ze dat beginnen te omvatten, zoveel afstand kan ze er nu zelf ook niet van nemen.quote:Voor hun is het ook moeilijk geweest dat ze destijds een nieuwe vader kregen zo even in huis, maar we zijn altijd gek met elkaar geweest. Daarom nu ook de pijn dat ze ons zo diep in een hoek trapt en dit ook bewust doet, waarbij wij zoiets hebben van waarom doe je dit. Relatie met vorige vriendjes van haar gingen stuk omdat ze hun ontzettend claimde en altijd leugentjes vertelde. Ook op sexueel gebiedt als een jongen dominanter werdt was het gelijk over.
Het is en blijft haar leven, je hebt dat grotendeels ook maar te accepteren.quote:Dit laatste is begrijpelijk gezien haar verleden. Persoonlijk denk ik dat ze nu een jongen heeft gekozen wat eigenlijk echt een sappie is, zodat ze hem kan domineren en dit komt ook in veel dingen naarboven, echter heeft ze nu niet in de gaten dat het eigenlijk andersom is. Alles heft ze hier nu opgezegt. Opleiding waarvoor ze nog 1 jaar moest gestopt. Baantjes, alles weg. En daar gaat ze vrolijk verder. Soms moeilijk om dit zo allemaal even via een forum goed duidelijk te maken.
Nou ja, als je niets wil proberen, dan moet je het zelf ook maar weten.quote:En om terug te komen op Swiffer om een dagje IKEA te sponseren, daarvoor kennen wij haar goed genoeg dat ze gelijk zoiets heeft van zie je wel, jullie willen me de deur uit.
Zolang alles gaat zoals zij het wil en dit in banen kan leiden dan gaat het goed, maar ga er niet 1cm naast.
Ze wordt trouwens met een klein maandje 20
Resistance is futile.
FF e.e.a in quote erbij gezet in Bold.quote:
- waarom wil ze het huis uit?
Wij weten het echt niet, ze heeft dit al vanaf haar 17de zo,n beetje. Ze probeerd overal in huis te komen, maar het is wel pap en mam ik hou zo veel van jullie.
Denk je niet dat het belangrijk is om te weten waarom ze weg wil? Die vriend biedt een uitweg, maar lijkt me niet de reden....
- waarom wil ze niet bij jullie zijn, maar bij hem
Omdat ze bij hem al haar zin denkt te krijgen en hier normale regels zijn waar ze geen zin in heeft.
Geen zin in, of begrijpt ze de regels gewoon niet? Da's toch geen antwoord, jullie weten dit niet? Lijkt me vrij relevant om dit toch op zijn minst te achterhalen.
Blijkbaar begrijpt ze niet hoeveel jullie om haar geven, en hoe graag jullie willen dat ze goed terecht komt. Ze ziet overduidelijk niet mee dat jullie het beste met haar voor hebben, omdat zij denkt dat de weg die ze nu gaat bewandelen haar hetzelfde brengt. Hoe komt het dat ze dit niet begrijpt dan? Hoe brengen jullie dit over?
- wat biedt hij voor toekomst? wat was haar toekomstbeeld toen ze bv 16 was?
Hij biedt niks voor de toekomst, doet niets waar hij geen zin in heeft, blowt de hele dag, heeft een wajong uitkering en geen werk en geen diploma`s en laat alles aan haar over. Haar toekomst beeld toen ze 16 was, was huisje boompje beestje, leuke baan en 2 kindjes.
Waarom heeft ze dit toekomstbeeld bijgesteld? Waarom is je dochter ineens veranderd in een 'kan mij het verreken of ik shag rook en stink, ik leef toch'... Wanneer is ze gestopt met om zichzelf geven?
- hoe denkt ze daadwerkelijk over jullie, en over keuzes die door jullie voor haar zijn gemaakt?
Konden we maar in haar hoofd kijken, dit zou een hoop duidelijk maken, ze belazerd ons op alles fronten en dan staat er vanaf daar in der msn naam, ik hou zoveel van mij ouders.
Heb je de vraag uberhaupt wel eens gesteld? Of ze haar oordeel over jullie eens eerlijk wou uiten? Jullie willen haar volwassen gedrag van haar, maar ze is overduidelijk niet volwassen benaderd als je zulke vragen niet eens stelt hoor..
- houdt ze van jullie?
Ik denk van wel, al is de twijfel de laatste tijd erg groot.
nogmaals, waarom vraag je dit niet?
- waarom stopt ze met school terwijl ze nog maar 1 jaar te gaan had? Wil ze haar hele leven als cassiere bij de hema werken? (niets mis mee, maar zonde van je opleiding)
Ze wil alleen nog maar bij hem zijn en stopte er te weinig tijd in, daarom redde ze het niet en is ze gestopt. Ze heeft nu alleen een studieschuld van 3000 euro, die binnen 10 jaar moet worden terugbetaald.
Waarom begin je over de schuld, in plaats van de verloren jaren die ze er wel in heeft geinvesteerd? En stopte ze er weinig tijd om om hem, of misschien toch om iets anders?
- wat vind ze van de mes en vork normen en waarden die ze van jullie heeft gekregen?, en waarom laat ze deze vallen voor iemand die haar niets kan bieden?
Zijn vindt dat niet vreemd, ze vindt zoiets wel schattig. En op een roze wolk is het hele leven mooi denk ik.
nogmaals, wat vind ze van de meegegeven normen en waarden? En hoe kom je er bij dat waar ze nu zit voor haar een roze wolk is? Kan het ook zijn dat het voor haar de enige uitweg is? Kan je je misschien proberen voor te stellen, dat om welke reden dan ok, je stiefdochter thuis ZO ongelukkig is dat ze genoegen neemt met iets 'beneden haar stand' (zo noemden mijn ouders dit graag)
Samengevat;
heeft een van jullie twee haar echt eens om redenen gevraagd? Om haar mening? Om haar oordeel? Om haar 'waarom's? Kortom, een volwassen gesprek?? Op neutraal terrein?
Het is zo verschrikkelijk moeilijk, want hier in huis is ze dan aanwezig, ze geeft aan voel me niet op mijn gemak, bij andere vrienden ook niet meer, want ze heeft zoveel aan elkaar gelogen dat die iets hebben van ja doei, wij geloven je niet meer.
Of ze is bang iets verkeerd te doen, en doet dan maar niets meer?
Ze zegt dit, en er gebeurt dat, en ze verteld hier al zo min mogelijk, want ja, shit straks zeg ik iets wat ik eerst heel anders vertelde. dan maak je het voor je zelf ook we erg moeilijk denk ik. Hier praten wij dan ook met haar over en dan zegt ze ja, vanaf nu ga ik eerlijk zijn, en vervolgens gaat ze weer op de oude voet verder. Met als enige dat ze daar in haar nieuwe situatie haar nog niet zo goed kennen, maar dat komt vanzelf.
Je praat overduidelijk niet met haar hierover, je verwijt haar dat ze niet eerlijk is, maar vraagt nooit en te nimmer naar het waarom, simpelweg omdat jullie stoppen bij: je mag niet liegen.
De moeder van haar vriend is gehandicapt, zij heeft (deels) zorgopleiding dus dat is handig. heeft zijn moeder ook tegen ons verteld aan de telefoon. Ze hebben er werkelijk veel aan gedaan haar daar binnen te halen, totdat wij zeiden, ja stop, hoo, als je daar gaat wonen schrijven we je hier uit, want wij gaan niet om hun uitkeringen te spekken jou hier ingeschreven laten staan. Wij willen niet aan fraude meewerken. We hebben al genoeg meegemaakt. Ik ga de ellende niet opzoeken. Zij boos natuurlijk, want ze wil daar aan de gang, en heeft dus vanaf 1 april daar vaste baan in de thuiszorg, echter nu moet ze dus wel op kamers want zijn ouders hebben nu zoiets van shit, allemaal leuk, maar het moet ons geen geld gaan kosten. Dus je raadt wel wie hier nu de dupe van zijn :-) En hier werken en wonen is geen optie voor haar want dan ziet ze hem te weinig en hij heeft geen zin om onder moeders vleugels weg te gaan, want alles wordt voor hem geregeld.
Waarom maak je nu van GELD een issue terwijl je stiefdochter dreigt in de goot terecht te komen? Niet dat je er miljoenen voor over moet hebben, maar lijkt mij dat die uitkering zaak 2 of zelfs zaak 86 wordt, haar acties zijn een gevolg van heel iets anders. Zij heeft het gevoel daar nodig te zijn,nuttig, en gewaardeerd te worden, hoe gek dit ook voor jou en je partner kan klinken.
Is het niets om hier met een tussenpersoon over te praten, jij, zij, en een onpartijdige scheidsrechter?? Dit gaat niet om haar vriend, of om het uit huis gaan an sich, of je het nu wil geloven of niet, ik geloof nooit dat zij, met een gedegen opvoeding, kiest voor een partner a la slampamper terwijl ze eerder een heel ander toekomstbeeld had.
Begin eens met de vraag, WAAROM. toon interesse in haar gedachtengang, zonder deze meteen ter veroordelen als: zo hebben wij je dit niet geleerd, je stelt ons teleur.
Wij veroordelen haar ook niet, en tonen intresse in haar gedachtengang en zeggen niet zo hebben we je niet opgevoed. Ze wil gewoon niks vertellen.
Moeder van die vriend belde net al hierheen, die snapte er ook niks van, voelde zich ook al door der in de hoek gedrukt door dat er dingen waren voorgelogen wat ze eerst niet wilde geloven.
Ze komen er vanzelf wel achter, echter is het wel triest. Alles wat je in bovenstaande verteld is al lang uitgeprobeerd, echt waar. Keer op keer op keer, Net nog aan de telefoon, en ze zegt gelijk glashard, ik ga er niet over praten. En zijn moeder zegt, ja ik weet het allemaal ook niet hoor, ze zegt niets, ze zet ons alleen voor het blok en verwachten van ons financiele ondesteuning als ze daar in huis zit.
Moeder van die vriend belde net al hierheen, die snapte er ook niks van, voelde zich ook al door der in de hoek gedrukt door dat er dingen waren voorgelogen wat ze eerst niet wilde geloven.
Ze komen er vanzelf wel achter, echter is het wel triest. Alles wat je in bovenstaande verteld is al lang uitgeprobeerd, echt waar. Keer op keer op keer, Net nog aan de telefoon, en ze zegt gelijk glashard, ik ga er niet over praten. En zijn moeder zegt, ja ik weet het allemaal ook niet hoor, ze zegt niets, ze zet ons alleen voor het blok en verwachten van ons financiele ondesteuning als ze daar in huis zit.
Okee dan blijft mijn voorgaande advies van kracht, probeer er voor haar te zijn als de scherven ineen vallen... meer kun je echt niet doen denk ik.
Weet je wat zo moeilijk is Swiffer, soms is het zo moeilijk dingen duidelijk te omschrijven, in een gesprek gaat dat vaak makkelijker. Soms zijn dingen onduidelijjk en vergen dan elle lange chatconversaties.
Begrijp ik volkomen Mike, die stomme beeldschermen helpen er dan ook niet bij.. daarom stelde ik je al voor of een 'mediation' misschien niets iets zou zijn.. al is het met bv een familielid waar jullie beiden goed mee kunnen opschieten..
Maar ik maak op uit je relaas dat ze gewoon helemaal niets wil, ik vrees dat je dan niets meer kan doen naast dat te accepteren..
Ze zal pas over een paar jaar beseffen waar ze staat in haar leven, probeer er dan in elk geval te zijn, ookal heeft ze jullie zovaak gekwetst..
Maar ik maak op uit je relaas dat ze gewoon helemaal niets wil, ik vrees dat je dan niets meer kan doen naast dat te accepteren..
Ze zal pas over een paar jaar beseffen waar ze staat in haar leven, probeer er dan in elk geval te zijn, ookal heeft ze jullie zovaak gekwetst..
Nou precies, we blijven altijd voor haar klaar staan, welke domme actie ze ook doet. Ze denkt alles met leugens te kunnen regeren en zo werkt het nu eenmaal niet. En ze zal hier inderdaad dan zelf achter moeten komen. En we hebben echt alles geprobeerd, maar op een gegeven moment houd dat ergens op. Ze heeft elke hand aanreiking afgeslagen. en op een gegeven moment heeft het niets meer te maken met liefde voor haar, maar pure afzetting door haar zelf.
Net bv nog als voorbeeld. Vrouw verteld paar dingen die ze dan hier verteld heeft aan zijn moeder, en zij zit daar glashard te bleren dat daar niks van waar is. En zijn moeder zit dan van ja, ja, ja ik weet het ook allemaal niet hoor. maar ze voelde zich al wel lullig dat zowel wij als hun nu in een hoek staan omdat zij haar zin aan het doorduwen is ivm samenwonen. Ze had daar gezegt ik ga voor kamers kijken, maar doet dat vervolgens niet, maar gaat daar in huis zitten en dan de zooi onderdruk zetten ivm subsidies daar. Maar daar heeft zij geen boodschap aan, ze wil haar zin doorzetten.
En praten met een goed familielid van 2 kanten is ook al meerdere malen gebeurt, echter zegt ze dan op alles ja en ik zal niet meer liegen en ze hebben gelijk. En gaat daarna in het oude patroon vervolgens lekker verder.
Net bv nog als voorbeeld. Vrouw verteld paar dingen die ze dan hier verteld heeft aan zijn moeder, en zij zit daar glashard te bleren dat daar niks van waar is. En zijn moeder zit dan van ja, ja, ja ik weet het ook allemaal niet hoor. maar ze voelde zich al wel lullig dat zowel wij als hun nu in een hoek staan omdat zij haar zin aan het doorduwen is ivm samenwonen. Ze had daar gezegt ik ga voor kamers kijken, maar doet dat vervolgens niet, maar gaat daar in huis zitten en dan de zooi onderdruk zetten ivm subsidies daar. Maar daar heeft zij geen boodschap aan, ze wil haar zin doorzetten.
En praten met een goed familielid van 2 kanten is ook al meerdere malen gebeurt, echter zegt ze dan op alles ja en ik zal niet meer liegen en ze hebben gelijk. En gaat daarna in het oude patroon vervolgens lekker verder.
Ik ben wel van mening dat je toch van een andere kant moet bekijken waarom ze liegt. Reken haar af o de reden van liegen, niet om de leugens zelf.. Ze ziet niet dat dat een vicieuze cirkel is en hoe ze eruit komt. En hetgeen wat jullie aanboden als handreiking, is voor haar gewoon niet als handreiking overgekomen. Lijkt mij dat ze gewoon echt zo met zichzelf in de knoop zit dat goed of fout niet meer herkenbaar is, en de weg van minste weerstand dan maar het beste lijkt. In haar ogen is dat liegen.
Ze liegt om aandacht, niet om te kwetsen, houd daar alsjeblief rekening mee, hoe moeilijk ook. Ze wil controle over zaken, en als zij de waarheid controleert heeft ze nog een gevoel van 'macht; oftewel controle. Over de rest is ze die naar alle waarschijnlijkheid in haar eigen ogen allang kwijt.
Ik begrijp je frustratie helemaal mike, maar geef haar wat dat betreft een voordeel van de twijfel, of meen je serieus dat ze dat liegen doet om zichzelf beter te voelen dan?
Ze liegt om aandacht, niet om te kwetsen, houd daar alsjeblief rekening mee, hoe moeilijk ook. Ze wil controle over zaken, en als zij de waarheid controleert heeft ze nog een gevoel van 'macht; oftewel controle. Over de rest is ze die naar alle waarschijnlijkheid in haar eigen ogen allang kwijt.
Ik begrijp je frustratie helemaal mike, maar geef haar wat dat betreft een voordeel van de twijfel, of meen je serieus dat ze dat liegen doet om zichzelf beter te voelen dan?
Beste Mike,
Wat een nare situatie zeg. Ik herken het ontzettend, maar dan in mijn exvriend die in zijn verleden ook ontzettend veel heeft meegemaakt en ook op dezelfde manier met situaties omging zoals jouw dochter. Ik geloof helemaal dat je alles al hebt geprobeerd; de harde manier, de liefdevolle manier, de negeermanier, alles.. Maar zoals iedereen hier zegt, ergens denk ik echt dat zij er zelf achter moet komen en dan moet het inderdaad op de harde manier. Maar dan is het wel op een manier zonder dat jullie daar invloed op hadden en ze dus ook jullie niet de schuld kan geven en dus niet boos op jullie kan zijn. En dan zal jullie deur open staan..
Wat wel in me opkomt; is het misschien een idee om een hele oprechte brief samen met je vrouw voor haar te schrijven? Dan heeft ze iets waar ze zelf rustig over na kan denken zonder dat ze direct in de verdediging kan schieten. Ik zou dan ook heel oprecht als ouders je angsten opschrijven en dat dit volledig ligt aan het feit dat jullie zoveel van haar houden. Dit zullen jullie vast al wel tegen haar gezegd hebben, maar als het uitgelegd in een brief staat, is dat toch anders. Ik zou haar dan in die brief ook niks kwalijk nemen, maar dat de brief centraal staat als bezorgdheid, angst en liefde en dat jullie er alles aan willen doen om haar gelukkig te maken. Natuurlijk moet zij daar ook dingen voor doen, maar ik denk dat het in eerste instantie heel belangrijk is dat zij ook daadwerkelijk beseft wat jullie intentie is.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en succes!
Wat een nare situatie zeg. Ik herken het ontzettend, maar dan in mijn exvriend die in zijn verleden ook ontzettend veel heeft meegemaakt en ook op dezelfde manier met situaties omging zoals jouw dochter. Ik geloof helemaal dat je alles al hebt geprobeerd; de harde manier, de liefdevolle manier, de negeermanier, alles.. Maar zoals iedereen hier zegt, ergens denk ik echt dat zij er zelf achter moet komen en dan moet het inderdaad op de harde manier. Maar dan is het wel op een manier zonder dat jullie daar invloed op hadden en ze dus ook jullie niet de schuld kan geven en dus niet boos op jullie kan zijn. En dan zal jullie deur open staan..
Wat wel in me opkomt; is het misschien een idee om een hele oprechte brief samen met je vrouw voor haar te schrijven? Dan heeft ze iets waar ze zelf rustig over na kan denken zonder dat ze direct in de verdediging kan schieten. Ik zou dan ook heel oprecht als ouders je angsten opschrijven en dat dit volledig ligt aan het feit dat jullie zoveel van haar houden. Dit zullen jullie vast al wel tegen haar gezegd hebben, maar als het uitgelegd in een brief staat, is dat toch anders. Ik zou haar dan in die brief ook niks kwalijk nemen, maar dat de brief centraal staat als bezorgdheid, angst en liefde en dat jullie er alles aan willen doen om haar gelukkig te maken. Natuurlijk moet zij daar ook dingen voor doen, maar ik denk dat het in eerste instantie heel belangrijk is dat zij ook daadwerkelijk beseft wat jullie intentie is.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en succes!
Que Sera ~
Soms helpt het ook weleens om gewoon eens even afstand te nemen met z'n allen. Laat alles eerst nou maar eens bezinken. Ga nu allemaal eerst even een tijdje je eigen weg. De de situatie nog niet te hard geëscaleerd is, dan komt het vanzelf wel weer goed ooit.quote:
Begrijp ik volkomen Mike, die stomme beeldschermen helpen er dan ook niet bij.. daarom stelde ik je al voor of een 'mediation' misschien niets iets zou zijn.. al is het met bv een familielid waar jullie beiden goed mee kunnen opschieten..
Maar ik maak op uit je relaas dat ze gewoon helemaal niets wil, ik vrees dat je dan niets meer kan doen naast dat te accepteren..
Ze zal pas over een paar jaar beseffen waar ze staat in haar leven, probeer er dan in elk geval te zijn, ookal heeft ze jullie zovaak gekwetst..
Anders kan het ook nog wel goed komen, maar dan heeft het wat meer tijd nodig of wat meer inspanning.
Ik denk ieder geval dat iedereen nu vooral even losgelaten moet worden. Scheelt iedereen een hoop ellende. Zij doet toch wat ze zelf wil, jullie zijn het daar niet mee eens en ageren daarop.
Dat is zo zinloos.
Probeer een klein beetje vertrouwen in je dochter, en in jouw opvoedkundige kwaliteiten van de afgelopen 15 jaar te hebben. De meeste mensen vernietigen zich niet en zelf in het extreme geval dat ze dat wel doet, jij bent niet in de positie nu om daar verandering in te kunnen brengen.
We geven haar ook het voordeel van de twijffel, deze krijgt ze elke keer. En liegen om aandacht, ja negatieve aandacht is ook aandacht zou je zeggen. Het is wel zo dat zij vroeger zoals ik ook in het start topic vertelde altijd veel aandacht kreeg, Toen de jongste dochter door het gebeuren meer aandacht nodig had kon ze dit moeilijk verkropen want zij wilde alle aandacht. Ze kon dit moeilijk accepteren. Dit betekend dus niet dat ze geen aandacht kreeg, in tegendeel zelf, maar ze leek wel jaloers toen. En denk ook dat dat het punt is, waar het is fout gegaan. Zij wilde het belangrijkst zijn en zo manifisteert ze zich eigenlijk nog steeds.
We gaan het nu ook loslaten, hebben min of meer al een beslissing genomen. We laten haar daar haar gang gaan, want we kunnen het toch niet tegenhouden. Echter hebben we hier bij duidelijk gemaakt dat ze tot 1 mei de tijd hebben en vanaf dat punt schrijven we haar hier uit.quote:
[..]
Soms helpt het ook weleens om gewoon eens even afstand te nemen met z'n allen. Laat alles eerst nou maar eens bezinken. Ga nu allemaal eerst even een tijdje je eigen weg. De de situatie nog niet te hard geëscaleerd is, dan komt het vanzelf wel weer goed ooit.
Anders kan het ook nog wel goed komen, maar dan heeft het wat meer tijd nodig of wat meer inspanning.
Ik denk ieder geval dat iedereen nu vooral even losgelaten moet worden. Scheelt iedereen een hoop ellende. Zij doet toch wat ze zelf wil, jullie zijn het daar niet mee eens en ageren daarop.
Dat is zo zinloos.
Probeer een klein beetje vertrouwen in je dochter, en in jouw opvoedkundige kwaliteiten van de afgelopen 15 jaar te hebben. De meeste mensen vernietigen zich niet en zelf in het extreme geval dat ze dat wel doet, jij bent niet in de positie nu om daar verandering in te kunnen brengen.
En zal ze ook de verantwoordingen moeten dragen van op je zelf wonen. En dat met haar vriend die niks wil is toch haar probleem en niet de onze. Zij zal daar straks vanzelf de narigheid van ondervinden. Maar we laten niet het gezin ten onder gaan vanwege 1 die niks wil. Hiervoor hebben we te hard moeten knokken. Hopelijk land ze vanzelf weer op aarde.
Als een kind gewend is om in eerste instantie veel aandacht te krijgen en daarna niet meer, dan is dat ook een behoorlijke verandering. Het klinkt aanstellerig, maar zo werken kinderen nou eenmaal. Ik denk dat er ontzettend veel boosheid in haar zit wat deels terecht is en deels puur emotie waar ze zelf geen controle over heeft omdat ze het niet weet.quote:
We geven haar ook het voordeel van de twijffel, deze krijgt ze elke keer. En liegen om aandacht, ja negatieve aandacht is ook aandacht zou je zeggen. Het is wel zo dat zij vroeger zoals ik ook in het start topic vertelde altijd veel aandacht kreeg, Toen de jongste dochter door het gebeuren meer aandacht nodig had kon ze dit moeilijk verkropen want zij wilde alle aandacht. Ze kon dit moeilijk accepteren. Dit betekend dus niet dat ze geen aandacht kreeg, in tegendeel zelf, maar ze leek wel jaloers toen. En denk ook dat dat het punt is, waar het is fout gegaan. Zij wilde het belangrijkst zijn en zo manifisteert ze zich eigenlijk nog steeds.
Que Sera ~
Heb je nog m'n post gelezen om haar een oprechte brief te schrijven zodat ze iets om handen heeft als het haar allemaal te veel wordt? Dan hoeft ze nog niet eens direct naar jullie toe te gaan, maar ik denk dat het haar wel zou helpen. Het klinkt als een kind met heel veel trots die zichzelf niet wil laten kennen. (wat ze onbewust natuurlijk wel doet, maar dat heeft ze zelf niet in de gaten)quote:
[..]
We gaan het nu ook loslaten, hebben min of meer al een beslissing genomen. We laten haar daar haar gang gaan, want we kunnen het toch niet tegenhouden. Echter hebben we hier bij duidelijk gemaakt dat ze tot 1 mei de tijd hebben en vanaf dat punt schrijven we haar hier uit.
En zal ze ook de verantwoordingen moeten dragen van op je zelf wonen. En dat met haar vriend die niks wil is toch haar probleem en niet de onze. Zij zal daar straks vanzelf de narigheid van ondervinden. Maar we laten niet het gezin ten onder gaan vanwege 1 die niks wil. Hiervoor hebben we te hard moeten knokken. Hopelijk land ze vanzelf weer op aarde.
Que Sera ~
Begrijp het goed he, zeg dus niet dat ze minder aandacht kreeg, alleen de jongste had meer aandacht nodig, en ze was toen zelf net 17 en geen 5 bijvoorbeeld.quote:
[..]
Als een kind gewend is om in eerste instantie veel aandacht te krijgen en daarna niet meer, dan is dat ook een behoorlijke verandering. Het klinkt aanstellerig, maar zo werken kinderen nou eenmaal. Ik denk dat er ontzettend veel boosheid in haar zit wat deels terecht is en deels puur emotie waar ze zelf geen controle over heeft omdat ze het niet weet.
Ja dat van die brief dat gaan we zeker doen, mijn vrouw vondt het ook een zeer goed idee. :-)
Ik snap je juist heel goed, daarom zeg ik er ook bij dat het ietwat aanstellerig klinkt, maar dat is het niet. En ook al is ze 17, dan juist spelen dat soort dingen heel erg. Vooral bij een meisje wat al heel wat in haar leven heeft meegemaakt. Ik wil daarbij jou of je vrouw niet de schuld geven, want dat is niet iets waar je constant mee bezig bent als ouders.quote:
[..]
Begrijp het goed he, zeg dus niet dat ze minder aandacht kreeg, alleen de jongste had meer aandacht nodig, en ze was toen zelf 17 en geen 5 bijvoorbeeld.
Ik denk persoonlijk dat doordat ze zich zo "volwassen" gedraagt dat jij onbewust haar in sommige opzichten ook volwassen ziet. Natuurlijk zie je haar ook als een kind, maar..(ik weet niet zo goed hoe ik het in woorden moet omschrijven, maar ik probeer het toch) dat je toch denkt van.. "als jij het allemaal zo goed weet, dan doe je dat toch" maar je weet zelf ook dat ze het allemaal helemaal niet weet. Alleen is het heel moeilijk om daar op een "juiste" manier om te gaan. Als er überhaupt al een "juiste" manier bestaat.
Als ouders zijnde, en vooral als vader zijnde, is het erg moeilijk om te laten zien dat je zelf ook angsten hebt en onzeker bent over hoe je het allemaal doet.. Maar ik kan je zeggen, als je dat oprecht aan je kind laat zien, zonder je kind op dat moment te veroordelen, dat ze dan ineens veel meer respect voor je heeft.
Goed om te lezen dat jullie haar in ieder geval een brief willen schrijven. Het komt toch anders over dan wanneer je een zoveelste gesprek met haar wil voeren en het altijd op iets anders uitloopt dan dat je aan het begin wilde. Nogmaals, probeer het dan oprecht als een liefdevol medemens te schrijven dan de vader die het allemaal zo goed weet. Ik weet dat jij het niet zo bedoelt, maar bij een puber komt het eigenlijk altijd zo over..
Veel succes!
Que Sera ~
Dank je wel Chilled. En wat je verteld klopt precies, ze denkt dat ze heel volwassen is, en dat ze het allemaal weet, maar uit veel dingen blijken al dat ze met haar koppie tegen de muur loopt. Ze heeft zoiets van samenzijn en de rest zie ik wel. Daar gaat ze nu achter komen dat dat niet zo werkt. En hiermee zullen we het moeten doen. We blijven meekijken op afstand maar geven haar buiten dat ook gelijk een dosis verantwoording waar ze zelf mee zal moeten omgaan, en dat gaat het haar nog knap lastig maken ben ik bang.
En ze weet heel goed dat wij angsten hebben, mede omdat ze ergens wel weet dat het geene waar ze mee bezig is niet klopt. Alleen dan altijd de vraag van waarom doorzetten? Bewijzingsdrang? waarschijnlijk wel. Van ons hoeft ze zich niet te bewijzen, zo is ze ook niet opgevoed. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Nogmaals bedankt voor je antwoorden.
En ze weet heel goed dat wij angsten hebben, mede omdat ze ergens wel weet dat het geene waar ze mee bezig is niet klopt. Alleen dan altijd de vraag van waarom doorzetten? Bewijzingsdrang? waarschijnlijk wel. Van ons hoeft ze zich niet te bewijzen, zo is ze ook niet opgevoed. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Nogmaals bedankt voor je antwoorden.
Dit dus.quote:
Niet financieel ondersteunen, eigen boontjes laten doppen maar wel open blijven staan voor liefde en aandacht. Klaar. Meer kan ze niet verwachten.
Maar als ze dan terug zou komen en ze zit financieel finaal aan de grond, dan ook zo sterk zijn om geen poot uit te steken.
Blijkbaar moet ze ervaren hoe het echte leven in elkaar zit. Laten gaan dus. Hoe moeilijk dat ook is.
Precies, dat is ook exact het gene wat we gaan doen. Kom je op hangende pootjes terug of kom je financieel in de nesten dan zal je er knijterhard voor moeten werken.En gebeurt het binnen de relatie, ja ach dan zal vriendlief met schoffelcertificaat ook maar is wat moeten gaan doen. Voorlopig hangt die liever met zijn vrienden in de koffieshop, dus hiervoor bestaat wel is een reële kans helaas. Maar wij schuiven niet eerder ook maar 1 cent, zolang hij niet werkt en lekker blowt.quote:
[..]
Dit dus.
Maar als ze dan terug zou komen en ze zit financieel finaal aan de grond, dan ook zo sterk zijn om geen poot uit te steken.
Blijkbaar moet ze ervaren hoe het echte leven in elkaar zit. Laten gaan dus. Hoe moeilijk dat ook is.
Leest je vrouw trouwens ook mee? Ik ben best benieuwd of jullie beiden 1 lijn trekken in dit verhaal, of dat jullie in bepaalde dingen toch niet echt dezelfde ideeën hebben. Mannen zijn meestal ietwat strenger dan vrouwen of in sommige situaties juist andersom. Als er bijvoorbeeld sommige dingen bij jullie samen niet duidelijk zijn, dan kan dat ook verwarrend voor je dochter zijn. Misschien is dit helemaal niet zo, maar ben er wel benieuwd naar!
Que Sera ~
Ik zou eerst eens het hele topic lezen. Ik ga er vanuit dat in dezelfde post dan "Bericht 100% gewijzigd door Menu_96" staat.quote:
Wat dacht je van de wens van een volwassen persoon respecteren?
Que Sera ~
Wie weet, maar ik ga natuurlijk niet een heel topic over zoiets doorlezen.quote:
[..]
Ik zou eerst eens het hele topic lezen. Ik ga er vanuit dat in dezelfde post dan "Bericht 100% gewijzigd door Menu_96" staat.
Hoi Chilled,quote:
Leest je vrouw trouwens ook mee? Ik ben best benieuwd of jullie beiden 1 lijn trekken in dit verhaal, of dat jullie in bepaalde dingen toch niet echt dezelfde ideeën hebben. Mannen zijn meestal ietwat strenger dan vrouwen of in sommige situaties juist andersom. Als er bijvoorbeeld sommige dingen bij jullie samen niet duidelijk zijn, dan kan dat ook verwarrend voor je dochter zijn. Misschien is dit helemaal niet zo, maar ben er wel benieuwd naar!
ja mijn vrouw leest ook mee, we staan hierin alle 2 in 1 rechte lijn. Hebben er alle 2 het zelfde idee over. Bij ons is rechtlijnigheid een belangrijk punt, want beide werken van een andere kant heeft geen nut en zorgt voor een hoop onbedoelde problemen.
Ik heb hetzelfde meegemaakt vroeger...
Ik was net zo.. kreeg ook vriendjes en wilde ook alleen maar bij diegene zijn.
Wat mijn ouders toen deden na veel pogingen mij loslaten... mijn keuzes respecteren, waardoor ik me gehoord voelde en uiteindelijk ook respect kreeg voor mijn ouders.
Probeer hoe moeilijk het ook is de keuze van je dochter te respecteren... uiteindelijk zal ze het zelf wel inzien. Ze is nog jong. Probeer te helpen waar mogelijk op een goede manier.
Ik snap heel erg goed dat je grip op de situatie wilt houden, maar op deze manier stoot je haar juist van je af...
Succes!!
Ik was net zo.. kreeg ook vriendjes en wilde ook alleen maar bij diegene zijn.
Wat mijn ouders toen deden na veel pogingen mij loslaten... mijn keuzes respecteren, waardoor ik me gehoord voelde en uiteindelijk ook respect kreeg voor mijn ouders.
Probeer hoe moeilijk het ook is de keuze van je dochter te respecteren... uiteindelijk zal ze het zelf wel inzien. Ze is nog jong. Probeer te helpen waar mogelijk op een goede manier.
Ik snap heel erg goed dat je grip op de situatie wilt houden, maar op deze manier stoot je haar juist van je af...
Succes!!
Ok goed om te horenquote:
[..]
Hoi Chilled,
ja mijn vrouw leest ook mee, we staan hierin alle 2 in 1 rechte lijn. Hebben er alle 2 het zelfde idee over. Bij ons is rechtlijnigheid een belangrijk punt, want beide werken van een andere kant heeft geen nut en zorgt voor een hoop onbedoelde problemen.
Heel belangrijk.. Zorgt inderdaad voor problemen in heel veel gezinnen als vader en moeder niet op 1 lijn zitten. Ik wens jullie in ieder geval veel succes met het schrijven van de brief, meestal roept dat wel wat emoties op omdat je dan ook zelf leest hoeveel jullie dochter voor jullie betekent. Good luck 
Que Sera ~
Ja natuurlijk! Ik hoop dat er voor "beide partijen" een goede afloop komt natuurlijk en dat jullie hoe dan ook een hele fijne relatie tegemoet kunnen gaan.
Que Sera ~
Jij bijzonder bedankt voor alle antwoorden Chilled, en uiteraard ook alle andere bedankt.
Groet Mike...
Groet Mike...
in deze maatschappij is het makkelijk veel geld te lenen en je diep in de schulden te werken voordat het een probleem is. Denk maar eens. Inschrijven bij een hbo, maximale lening van IB-Groep en dan even een studentenrekening met roodstaan + creditcard. Je komt dan toch wel een aardig eind. Schat zo in dat je makkelijk tot 50.000 euro kan komen. Als het niet meer is.quote:Op maandag 14 maart 2011 10:27 schreef drumstickNL het volgende:
Gewoon laten gaan, geen geld geven, komt vanzelf wel weer terug.
afzetten, ja. Maar er is een verschil tussen afzetten tegen ouders en al je vrienden afstoten, vreemdgaan en verhuizen naar de andere kant van het land. Ik hoop dat je zelf ook wel inziet dat daar wel een nuance verschil in zit.quote:
[..]
Ik heb en kinderen en ik kan me herinneren hoe mijn leven was toen ik 19 was.
En dat ik toen dacht dat ik alles wist en alles zelf kon bepalen en ik had vooral geen boodschap aan mijn ouders. Dat hoort bij de levensfase. Je afzetten tegen je ouders, op kamers gaan zelf je boontjes doppen en dan na een tijdje wordt het contact met je ouders weer beter.
mensen, we hebben het hier toch niet over marvin en desteni he?quote:
Och Mike, het valt nu allemaal nog zo mee. Over twee maanden is ze zwanger, dan kan je pas echt lachen.
[ Bericht 0% gewijzigd door jstrike op 16-03-2011 04:44:26 ]
Het wordt nu misschien tijd om als ouders een stapje terug te nemen en je meer te richten op jezelf. De jaren van zorg zijn voor jullie ook zwaar geweest. Je mag ook met z'n tweetjes bepalen hoeveel tijd en energie jullie kunnen besteden aan haar problemen.quote:
[..]
Hoi Chilled,
ja mijn vrouw leest ook mee, we staan hierin alle 2 in 1 rechte lijn. Hebben er alle 2 het zelfde idee over. Bij ons is rechtlijnigheid een belangrijk punt, want beide werken van een andere kant heeft geen nut en zorgt voor een hoop onbedoelde problemen.
Met het bepalen van je eigen grenzen dien je ook als voorbeeld voor haar. Als ouders zelf niet in staat zijn om emotionele grenzen aan te geven, dan zal het voor het kind ook lastig zijn zich aan zulke grenzen te houden (bij anderen maar ook bij zichzelf). Probeer ondertussen wel gewoon die stabiele basis voor haar te zijn, zodat ze weet dat ze wel altijd op jullie kan terugvallen. Volgens mij is dat het beste wat je als ouders in deze situatie kunt doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mane op 22-03-2011 12:15:22 ]
The real is always way ahead of what we can imagine.
|
|
