Wie kende iemand die zelfmoord heeft gepleegd?

Twee vrienden en mijn neef hebben zelfmoord gepleegd. In januari mijn vroeger buurmeisje en bij de laatste zit ik ontzettend te twijfelen.
Ik weet wat je iedereen aan doet, het gemis, het niet weten waarom etc.
Aan de andere kant heeft ze het goed uitgelegd, het leven bood haar niet aan wat ze er van verwachtte en ik zit nu naast de verbazing ook wel met het gevoel dat ik het wel dapper vind van haar.
Je wordt geboren ( ongevraagd natuurlijk) en vervolgens moet je het maar doen. Tegenslagen en hoe zwaar het leven is aan jou, maar zit daar ook niet een portie geluk bij? En wat als het jou tegen zit? Moet je maar doorzetten? Overleven ipv leven? Of zeg je, tot hier en niet verder, het is genoeg geweest.
Ik weet het niet..

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 13:51 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Wat is er niet egoïstisch aan zelfmoord dan? Je doet het toch voor jezelf?

Niet altijd. Soms kunnen mensen het idee hebben dat de wereld beter af is zonder hen.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 13:16 schreef Sheldon. het volgende:
Heb een vraag aan jullie..

Net ook een apart topic over geopend, maar vind het toch iets te herkenbaar.

Heb een vriend, en dat is dus echt een type waarvan iedereen die hem kent zegt; Die springt vroeg of laat van een brug. Zo depressief als een deur, voelt zich minderwaardig, woont alleen, veel schulden, nog nooit een vriendin gehad, studeert nog en is 28 jaar. De moeilijkste tijd met solliciteren moet wat dat betreft nog komen..

Zoals ik hier veel teruglees, probeert hij dit te verbloemen door zich ''stoer en kil'' op te stellen, alsof het hem niets doet..

Dit doet hij ook tegenover mij, en als ik hem vraag hoe het met hem gaat, krijg ik rare antwoorden terug. Hij doet erg ongeïnteresseerd, alsof het hem niets kan schelen.. Ik weet nu niet of ik hem met rust moet laten, of door moet vragen?

Praten. Laten zien dat het je niet koud laat. Je zou zelfs eens ter sprake kunnen brengen of hij het leven nog wel ziet zitten.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 14:59 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Niet altijd. Soms kunnen mensen het idee hebben dat de wereld beter af is zonder hen.

Inderdaad zeg zo had ik er nooit over nagedacht.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 13:42 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Ze zeggen dat je een aankomende zelfmoord alleen kan herkennen aan iemand die eerst depressief is en dan totaal onverklaarbaar ineens overdreven vrolijk is. Als hij echt depressief is en er niks aan zijn situatie is veranderd en hij je dan ineens mega vrolijk en opgewekt op zou bellen om wat leuks te gaan doen moet je je zorgen maken. Kans bestaat dat ie zn zelfmoord dan al gepland heeft en alleen afscheid wil nemen.
Verder mag vragen altijd toch?

Binnen de psychologie worden de volgende 21 kenmerken als risicofactoren gezien voor suicide:
http://www.kspope.com/suicide/

Het zijn geen statische factoren natuurlijk. Door de jaren heen kunnen ze veranderen net als populaties veranderen. Ook kan iemand die aan haast geen van de kenmerken voldoet zelfmoord plegen. Iedereen is anders. Het is wel een hulpmiddel om het risico in te schatten.

Een goede vriendin van mij heeft 2 jaar terug zelfmoord gepleegd. Opgehangen op zolder. Vader vond haar in de ochtend. De ouders zijn kort daarna ook verhuist want ze konden niet meer in hetzelfde huis wonen.

Ik zag haar dagelijks en omdat ik in het buitenland ging werken en veel moest regelen had ik haar een weekje niet gesproken.

Heel raar gevoel aan over gehouden

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 13:50 schreef Kevin24 het volgende:

[..]

Je beschrijft mij bijna helemaal... behalve dan dat ik een baan heb en geen schulden, voor de rest spot on. Ook het "stoer en kil' zijn ben ik heel erg goed in... (op fok niet dan).

Als ik naar mezelf kijk dan zou ik dolgraag iemand hebben om mijn verhaal aan te vertellen, maar dat is moeilijk, 1x gehad op het werk dat iemand merkte dat het niet goed ging en door ging vragen en daar zat ik dan half jankend op de werkvloer binnen 30 seconden. Hoe stoer en kil iemand ook doet, als je door vraagt en je bent een goede vriend/collega whatever dan komt het vanzelf allemaal wel los. vooral omdat je dan merkt dat er iemand 'om je geeft' in deze al eenzame en kille wereld.

Tegenwoordig boeit het niemand meer iets hoe ik erbij loop en dat is helemaal killing.

Bij deze kerel vind ik het extreem lastig..

Wil zich naar de buitenwereld graag profileren als een of andere kille, harteloze zakenman die niet geeft om vriendschappen en relaties. Hij zegt ook altijd dat zijn droom is om een baan te krijgen van 90 uur per week, en toen we een half jaar terug 's nachts eens langs de zuidas reden wees hij naar een kamer bovenin de ABN amro - toren, waar nog licht scheen, en zei : Dat ben ik later..

Hij doet net alsof hij er heel trots op is, maar ik weet dat hij diep van binnen enorm baalt en ongelukkig is. Het is alleen lastig om hem te doorgronden. 28 jaar oud, best veel overgewicht, al bijna kaal en geen sociaal leven, maar als je het over vrouwen hebt dan vindt hij alleen de mooiere dames geschikt... Hij weet zelf ook dat hij geen kans maakt, maar zijn ego staat in de weg om zich aan te passen aan zijn situatie en zodoende te accepteren hoe zijn leven tot nu toe gelopen is, en vervolgens eventueel dingen te gaan veranderen.

In plaats daarvan leeft hij nu in een zelf gecreëerde schijnwereld waarin hij zichzelf vertelt dat hij bijvoorbeeld te goed is om zelf op dingen uit te gaan, mensen moeten maar naar hem toekomen.. Maar dat gebeurt dus niet, en zodoende raakt hij voor mij en mijn vrienden steeds meer van de radar af, niemand weet wat hij doet..

Dus inderdaad lijkt het heel erg op wat jij beschrijft.. Jij zou dus wel zeggen : contact opnemen/houden?

Ik was laatst op bezoek bij mijn moeder, broertje en zusje en we zaten ons te verbazen over het feit dat we allemaal goed terecht zijn gekomen. De dood van mijn vader heeft ons eigenlijk vooral dichter bij elkaar gebracht en heeft ons gemaakt tot wie we zijn.

Een ding dat we allemaal hebben, in ons gezin, is de overtuiging dat we ons leven goed moeten benutten en dat we problemen moeten bespreken. Niet 'je groot houden', maar janken als het nodig is. Niet de wereld laten beslissen wat je doet met je leven, maar zelf nadenken.. Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven, ook

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 10:03 schreef Vlier het volgende:

[..]

Iedereen gaat dood. Waarom zou een ander mogen bepalen wat snel is en wat uitzichtloos is?

Ik heb zelf ooit een serieuze poging gedaan (ben gered door een collega). Ik wist dondersgoed dat als ik volhield ik nog een lang leven zou kunnen leiden. De mentale pijn was echter zo erg dat ik mijn leven liever opgaf dan nog een dag in die hel te leven. Dat is erger dan de ergste fysieke marteling die je je kan voorstellen. Ik snap niet hoe mensen over egoisme kunnen praten, dan heb je echt geen idee wat de ander doormaakt.

Waarom een ander dat zou mogen bepalen? Omdat een depressief persoon dat niet objectief kan beoordelen?
Ja tjah, dat is erg, ik hoop dat dat ooit opgelost kan worden maargoed.
Dat we niet iedereen in een dipje een pil van drion geven begrijp je zelf ook wel denk ik verder.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 19:21 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Waarom een ander dat zou mogen bepalen? Omdat een depressief persoon dat niet objectief kan beoordelen?
Ja tjah, dat is erg, ik hoop dat dat ooit opgelost kan worden maargoed.
Dat we niet iedereen in een dipje een pil van drion geven begrijp je zelf ook wel denk ik verder.

Ja natuurlijk wel. Ik ben van mening dat je een suicidaal iemand moet proberen tegen te houden en alle hulp aan te bieden. Tenslotte ben ik zelf ook 'gered'. Maar als de pijn blijft dan vind ik het wel heel erg als mensen het een egoistische daad noemen. Dan heb je geen inzicht of geen hart.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 19:27 schreef Vlier het volgende:

[..]

Ja natuurlijk wel. Ik ben van mening dat je een suicidaal iemand moet proberen tegen te houden en alle hulp aan te bieden. Tenslotte ben ik zelf ook 'gered'. Maar als de pijn blijft dan vind ik het wel heel erg als mensen het een egoistische daad noemen. Dan heb je geen inzicht of geen hart.

Okay, je leek even iets anders te zeggen gisteren
Ben ik met je eens hoor juffouw.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 19:28 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Okay, je leek even iets anders te zeggen gisteren
Ben ik met je eens hoor juffouw.

Misschien was ik niet duidelijk. Ik vind niet dat je mag bepalen dat iemand niet dood mag. Ik vind wel dat je een actie mag onderbreken om hulp aan te bieden/opname/medicijnen/therapie en zo. Als na behandeling het probleem blijft bestaan. Nah ja, ga dan maar. Het is dan een goed gefundeerde eigen beslissing.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 19:33 schreef Vlier het volgende:

[..]

Misschien was ik niet duidelijk. Ik vind niet dat je mag bepalen dat iemand niet dood mag. Ik vind wel dat je een actie mag onderbreken om hulp aan te bieden/opname/medicijnen/therapie en zo. Als na behandeling het probleem blijft bestaan. Nah ja, ga dan maar. Het is dan een goed gefundeerde eigen beslissing.

Tjah, uiteindelijk kan iemand die echt dood wilt er altijd wel een einde aan maken... Ik vind alleen dat dat ook legaal zou mogen op een humane manier als er voldaan wordt aan eisen zoals dat het uitzichtloos lijden is.

De ex-vriendin van een vriend van me heeft zelfmoord gepleegd. Ik kan me de daad op zich voorstellen, maar de manier waarop... Ze zijn gewoon gaan slapen in hetzelfde bed en in de ochtend werd hij wakker naast een lijk. Overdosis met opgespaarde medicatie. Doe het dan ergens afgelegen en zorg ervoor dat getraind personeel je vindt...

Laatst hier nog een meisje van 17 zich opgehangen hier aan de brug dmv een stropdas.
Ik kende haar niet maar je schrikt je toch de lazarus.
Vreselijk om zoiets mee te maken, zelf gelukkig nog nooit meegemaakt in mijn directe omgeving.

quote:

Op donderdag 20 februari 2014 21:16 schreef ikbeneenkiwi het volgende:
Een klasgenoot van de middelbare school nam enkele jaren later een zware overdosis pillen, is vervolgens op bed gaan liggen en gestorven. Ik zag hem voor het laatst tijdens een wintersportvakantie waar we toevallig allebei met een eigen groepje vrienden in dezelfde jeugdherberg zaten, niet eens zo lang voordat hij het deed. Hij leek toen juist heel gelukkig.

Van buiten kunnen ze er gelukkig uit zien, van binnen zijn ze vaak een wrak.

Vijftien jaar geleden heeft een jongen, ik schat van een jaar of 15, in de straat zich per ongeluk verhangen. De ouders en zijn broer waren op dat moment niet thuis en vonden hem bij thuiskomt.

Een van zijn beste vrienden kon daar niet mee leven en verhing zich een paar maanden later.

De nabestaanden van de laatste zijn nu aardig fucked up, met het eerste gezin gaat het beter maar hebben er nog steeds moeite mee.

quote:

Op zaterdag 22 februari 2014 15:00 schreef Sinceria het volgende:
De ex-vriendin van een vriend van me heeft zelfmoord gepleegd. Ik kan me de daad op zich voorstellen, maar de manier waarop... Ze zijn gewoon gaan slapen in hetzelfde bed en in de ochtend werd hij wakker naast een lijk. Overdosis met opgespaarde medicatie. Doe het dan ergens afgelegen en zorg ervoor dat getraind personeel je vindt...

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 19:37 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Tjah, uiteindelijk kan iemand die echt dood wilt er altijd wel een einde aan maken... Ik vind alleen dat dat ook legaal zou mogen op een humane manier als er voldaan wordt aan eisen zoals dat het uitzichtloos lijden is.

Dat is al zo, alleen dan vanaf een bepaalde leeftijd. Anders moet je naar Belgie.

quote:

Op maandag 24 februari 2014 12:03 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Dat is al zo, alleen dan vanaf een bepaalde leeftijd. Anders moet je naar Belgie.

Welke leeftijd?

quote:

Op maandag 24 februari 2014 12:05 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Welke leeftijd?

Oh wacht. Ik dacht dat alleen oudjes daar recht op hadden, maar blijkbaar is het vanaf 12 jaar.

quote:

Op maandag 24 februari 2014 12:32 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Oh wacht. Ik dacht dat alleen oudjes daar recht op hadden, maar blijkbaar is het vanaf 12 jaar.

Voor depressie?
Ik hoop dat ze bij kanker etc niet zo moeilijk doen in iedergeval om leeftijd.

quote:

Op maandag 24 februari 2014 12:35 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Voor depressie?
Ik hoop dat ze bij kanker etc niet zo moeilijk doen in iedergeval om leeftijd.

Nee.

quote:

Op maandag 24 februari 2014 12:32 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Oh wacht. Ik dacht dat alleen oudjes daar recht op hadden, maar blijkbaar is het vanaf 12 jaar.

Ja. Zag er niet zo lang geleden nog een documentaire over. Meisje had dezelfde ziekte als haar moeder en zij ging ook al achteruit. Moeder is na een hele lange lijdensweg overleden en haar stond hetzelfde lot te wachten. Had ze geen zin in dus koos ze er voor om euthanasie te plegen ondanks dat ze 20 was of zo.

Edit. Ah, deze dus: http://www.documentairene(...)dagen-van-priscilla/

Pff heftig hoor, die docu, jemig...

quote:

Op maandag 24 februari 2014 16:34 schreef ItsyBitsySpider het volgende:
Pff heftig hoor, die docu, jemig...

Sja, is niet niks nee. Ook omdat je (nog) niet veel lichamelijke achteruitgang ziet en ze er nog redelijk gezond uitziet dus.