[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #17

Idd wat kort door de bocht maar net als bij SSRI`s zijn de verschillen wel minimaal. SSRI`s verschillen nog wat van elkaar omdat ze vaak op meerdere receptoren werken dan enkel serotonine.

Volgens mij zijn er geen benzo`s die een veel effect hebben op andere receptoren dan de benzodiazepinereceptor. Qua voorkomen van ontwenningsverschijnselen denk ik dat er weinig tot geen verschil zal zijn mits de equivalente dosis wordt gebruikt.

quote:

Op zondag 6 november 2011 23:33 schreef Burdie het volgende:

[..]

"Niets" is eng ja, in het begin. Alsof je voor het eerst op ijs loopt dat in theorie dik genoeg zou moeten zijn, maar wat je niet helemaal zeker weet tot je het uitprobeert.
In mijn geval werd mijn stemming daarna juist ook nog weer wat beter, omdat het me gelukt was te stoppen, en omdat het me nu op eigen kracht lukte. En dat gaf vertrouwen.
Ik hoop voor je dat het jou ook zo zal vergaan, maar zo niet, bedenk dan: medicijnen gebruiken is geen schande ofzo, sommige mensen hebben dat nu eenmaal nodig.
Good luck

Thanks, het is inderdaad net als op een dun laagje ijs gaan lopen! Het geeft me wel moed dat het bij jou goed is gegaan. Ik vind medicatie gebruiken geen schande, maar ik heb zo idioot veel last van de bijwerkingen (met eigenlijk allerlei types AD) dat het mijn leven echt belemmert.
Misschien heb ik te vroeg gejuicht overigens, heb nu net weer een hele erge dip dag... maar dat hoort erbij denk ik. Morgen ga ik van 10 naar 5 mg, en over een week naar 0 mg. Vind het zo ontzettend spannend!

Hallo allemaal,

Ik heb vroeger ooit een jaartje paroxetine gebruikt, maar dat het zo je gevoelens afvlakt beviel me helemaal niet. Ok niet meer verdrietig maar ook geen blijdschap meer kunnen voelen
Zijn er ook anti-depressiva waarbij dat niet het geval is?

quote:

Op maandag 7 november 2011 22:05 schreef juxtaposition het volgende:

[..]

Thanks, het is inderdaad net als op een dun laagje ijs gaan lopen! Het geeft me wel moed dat het bij jou goed is gegaan. Ik vind medicatie gebruiken geen schande, maar ik heb zo idioot veel last van de bijwerkingen (met eigenlijk allerlei types AD) dat het mijn leven echt belemmert.
Misschien heb ik te vroeg gejuicht overigens, heb nu net weer een hele erge dip dag... maar dat hoort erbij denk ik. Morgen ga ik van 10 naar 5 mg, en over een week naar 0 mg. Vind het zo ontzettend spannend!

Dipjes horen bij het leven hè, het is een misverstand te denken dat niet-depressieve mensen zich altijd top voelen .
Ik heb zelf mijn medicijnen enorm langzaam afgebouwd, eerst door de helft, dan een derde, dan een kwart, dan een zesde, eigenlijk net zolang tot die pil niet meer fatsoenlijk gedeeld kon worden, en toen naar nul.
En ik ben nu alweer bijna drie jaar medicijnvrij .
Succes met verder afbouwen .

quote:

Op maandag 7 november 2011 23:36 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Hallo allemaal,

Ik heb vroeger ooit een jaartje paroxetine gebruikt, maar dat het zo je gevoelens afvlakt beviel me helemaal niet. Ok niet meer verdrietig maar ook geen blijdschap meer kunnen voelen
Zijn er ook anti-depressiva waarbij dat niet het geval is?

Afhankelijk van je persoonlijke reactie...
Maar over het algemeen vlakt Wellbutrin (Bupropion) je gevoelens niet af en het heeft geen negatief effect op je libido; vaak zelfs een positief.

Van de SSRI`s zou ik zeggen Lexapro (escitalopram) of Zoloft (sertraline). Ook Sint janskruid zou een goede optie kunnen zijn. Paroxetine is vrij sederend, dus heeft het een wat grotere kans op "afvlakking" (wat in sommige gevallen gunstig kan zijn natuurlijk)

[ Bericht 3% gewijzigd door DaneV op 12-11-2011 01:19:59 ]

Sint Janskruid is trouwens sowieso interresant. Zowel voor mensen die nog nooit een medicijn hebben gehad als mensen die na het stoppen ervan problemen ervaren.

Laat je niet mislijden dat het een natuurlijk middel is. Het is net zo effectief bij zowel lichte als zware depressie dan synthetische antidepressiva maar het wordt over het algemeen veel beter verdragen.

Bron; http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=2697
(en er zijn een hoop andere onderzoeken die dit tevens bevestigen)

Omdat het niet selectief de serotoninespiegel verhoogt, heeft het ook nauwelijks seksuele bijwerkingen. Hoe sint janskruid precies werkt is niet bekend; maar we weten dat het effect heeft op serotonine, dopamine, norephedrine en GABA.

Mocht je het willen proberen, is het wel belangrijk dat je een goed merk gebruikt. De goedkopere merken hebben vaak geen enkele zin omdat ze niet genoeg van de werkzame stoffen bevatten. Hyperiplant/WS-5570 (alleen verkrijgbaar bij de apotheek) is een extract waarmee de meeste onderzoeken zijn gedaan, waaronder die in de link. Kira is ook prima maar waarschijnlijk wat minder sterk.

Het kan bij sommige mensen echter wel bijwerkingen hebben; Fotosensitiviteit (gevoeligheid voor licht) en de afname van werking van sommige medicijnen zijn het meest voorkomende. Dit geld ook voor de anticonceptiepil (zwangerschap lijkt me een vrij serieuze bijwerking).

Niet al te lang geleden hier geschreven, ik heb een nieuw account. Zit sinds amper een week op 0 mg medicatie en ik heb me zelden zo verschrikkelijk gevoeld. Ben de hele tijd onwijs boos/agressief en de andere momenten ontzettend verdrietig. Dit is niet gewoon kut voelen of gewoon depressief zijn, dit is een compleet andere state of mind ofzo. Ik herken mezelf niet meer, zo rot heb ik me ook niet gevoeld voor ik aan m'n medicatie begon. En ik weet echt niet waar ik het zoeken moet, ik weet niet eens hoe het ooit morgen moet gaan worden. De wereld is zwart en er zijn geen lichtjes meer, kan niemand om me heen meer zien. Hoe moet ik hier ooit uit komen... in de kliniek zeggen ze dat ik m'n medicatie misschien beter weer op moet gaan bouwen, maar dat is net wat ik niet wil. Is dit waar ik al die tijd mee bezig ben geweest, om op 0 mg te komen?

Hebben meer mensen hier ervaring met zo'n stemming vlak na het afbouwen van medicatie? Is het beter geworden? En hoe de fuck heb je dat voor elkaar gekregen... of is dit 'gewoon' iets dat tijd nodig heeft?

quote:

Op zondag 20 november 2011 19:32 schreef Meteoric het volgende:
Niet al te lang geleden hier geschreven, ik heb een nieuw account. Zit sinds amper een week op 0 mg medicatie en ik heb me zelden zo verschrikkelijk gevoeld. Ben de hele tijd onwijs boos/agressief en de andere momenten ontzettend verdrietig. Dit is niet gewoon kut voelen of gewoon depressief zijn, dit is een compleet andere state of mind ofzo. Ik herken mezelf niet meer, zo rot heb ik me ook niet gevoeld voor ik aan m'n medicatie begon. En ik weet echt niet waar ik het zoeken moet, ik weet niet eens hoe het ooit morgen moet gaan worden. De wereld is zwart en er zijn geen lichtjes meer, kan niemand om me heen meer zien. Hoe moet ik hier ooit uit komen... in de kliniek zeggen ze dat ik m'n medicatie misschien beter weer op moet gaan bouwen, maar dat is net wat ik niet wil. Is dit waar ik al die tijd mee bezig ben geweest, om op 0 mg te komen?

Hebben meer mensen hier ervaring met zo'n stemming vlak na het afbouwen van medicatie? Is het beter geworden? En hoe de fuck heb je dat voor elkaar gekregen... of is dit 'gewoon' iets dat tijd nodig heeft?

"Gewoon" depressief zijn bestaat volgens mij niet. Ik heb in ieder geval ervaren dat ze in verschillende soorten bestaan. Van kotsend over de vloer kruipen, tot agressief en vals zijn, of 3 maanden lang huilen.
Misschien nog een week aankijken en mocht het niet wat rustiger worden in godsvredesnaam toch maar weer voorzichtig aan de medicatie beginnen en toegeven dat je de strijd tegen de depressie op eigen kracht nog niet gewonnen hebt?

Ik heb sinds 3 dagen 25 mg Seroquel voor het slapen en heb vannacht voor het eerst sinds tijden redelijk geslapen Was alleen wel vroeg wakker vanochtend.

Had eerst in een verkeerd topic gepost

Ik heb hier al een hele tijd niet meer gepost maar het gaat op het moment niet zo goed met me dus ik laat maar weer eens van me horen

Ik heb jarenlang citalopram geslikt tegen depressie en dat ging op een gegeven moment zo goed dat dit jaar besloten is om af te bouwen (en omdat ik 20 kilo was aangekomen ) Van 40mg naar 30mg ging prima, ik werd weer wat vrolijker en zag het allemaal positief in. De tweede verlaging ging een stuk minder helaas: zwaar depressief. Samen met de psych vandaag besloten om over te stappen op andere medicatie, namelijk Wellbutrin. Deze zou ook helpen met mijn ADD en leidt niet tot gewichtstoename. Iemand ervaring hiermee? Ik ken het alleen als een middel om te stoppen met roken, en laat ik dat nou al bijna 8 weken zijn Alsnog aan de hulpmiddelen

[ Bericht 0% gewijzigd door MaJo op 23-11-2011 15:35:09 ]

quote:

Op maandag 21 november 2011 09:51 schreef seasushi het volgende:

[..]

"Gewoon" depressief zijn bestaat volgens mij niet. Ik heb in ieder geval ervaren dat ze in verschillende soorten bestaan. Van kotsend over de vloer kruipen, tot agressief en vals zijn, of 3 maanden lang huilen.
Misschien nog een week aankijken en mocht het niet wat rustiger worden in godsvredesnaam toch maar weer voorzichtig aan de medicatie beginnen en toegeven dat je de strijd tegen de depressie op eigen kracht nog niet gewonnen hebt?

Komt op mij ook een beetje over als te vroeg met de medicatie gestopt.. Meestal is het 4 weken voordat het uit je bloed is.. Maar als je je zo rot voelt is het misschien toch iets te vroeg geweest..

Hmm ja, dat vind ik zo moeilijk te geloven, omdat ik het al vijf jaar geslikt heb. Het gaat wel iets beter ten opzichte van afgelopen weken. Heb nu ook iets gehad, dan moet ik 24 uur per dag (behalve als ik slaap) invullen hoe ik me voel met een cijfer. Ik heb ook een een afspraak gemaakt dat ik dit nog zo een week mag aankijken, en als het dan niet beter is dat ik weer moet opbouwen. Ben benieuwd...