Het dreumestopic (1-2 jaar) Deel 124

trix, ik snap je helemaal, echt! Maar weet je wat ik in het geval van krijsend kind op de grond voortaan meteen zou doen: één keer zeggen: Dit vind ik geen leuk gedrag, hier luister en kijk ik niet naar, dus ga je gang. En negeren, meteen. Niet alles uitleggen, niet afleiden, alleen negeren na aankondigen.
Ik ben absoluut voorstander van het uitleggen en benoemen, maar soms juist niet, denk ik.

Ik kan enorm genieten van het samen eten. Daarvoor hoeft ze niet eens echt te eten, maar gewoon gezellig met drieen aan tafel zitten is zo fijn.
Net heeft ze zich ongelofelijk vol zitten proppen met kale couscous. De broccolli-kip-curry die ik erbij had gemaakt, heeft ze vakkundig genegeerd

quote:

Op maandag 7 maart 2011 20:28 schreef Sorbootje het volgende:
Kunnen jullie er (op dagen dat het goed gaat) ook zo van genieten om samen met je gezin aan tafel gezellig te eten?

Ik bedoel dit natuurlijk niet lullig tegenover de mensen bij wie 't allemaal wat minder soepel gaat.

Yupz0r! Wij hebben het heel lang niet gedaan uit een soort van systeem 'waar we nu eenmaal inzaten', maar nu doen we er echt ons best voor en is het meestal erg gezellig

Bij ons lukt het niet altijd (Thomas houdt het niet altijd vol tot wanneer mijn man thuis is) maar als het wel lukt (zoals vanavond) dan vind ik dat altijd wel genieten

Straffen heeft misschien geen zin, maar ik moet zeggen dat hier het "afkoelhoekje" wel werkt.
Als Iris over de rooie gaat omdat iets niet mag of ze haar zin niet krijgt, dan helpt het echt om haar daar even te laten uitrazen. En het helpt mij ook, want anders spring ik nogal gauw uit mn vel op het moment.
Laatst zaten we aan tafel, wilde ze een boterham, maar er lag nog een halve op haar bord, dus ik zei dat ze dat eerst op kon eten. Nou DRAMA en gooien met bord. Toen hebben we haar in de hoek gezet en nadat ze klaar was met brullen e.d. ging ze aan tafel zitten en haar brood opeten...

Sorbo, ik snap precies wat je zegt!

Mijn dochter ging op een gegeven moment voor het eerst bij een buurmeisje eten en ik heb haar zo gemst aan tafel. Ik heb me ook echt voorgenomen dat we dat voorlopig nog maar niet te vaak zouden doen.

Sowieso, etende kindjes en slapende kindjes, love them!

quote:

Op maandag 7 maart 2011 20:32 schreef miss_sly het volgende:
trix, ik snap je helemaal, echt! Maar weet je wat ik in het geval van krijsend kind op de grond voortaan meteen zou doen: één keer zeggen: Dit vind ik geen leuk gedrag, hier luister en kijk ik niet naar, dus ga je gang. En negeren, meteen. Niet alles uitleggen, niet afleiden, alleen negeren na aankondigen.
Ik ben absoluut voorstander van het uitleggen en benoemen, maar soms juist niet, denk ik.

Ik kan enorm genieten van het samen eten. Daarvoor hoeft ze niet eens echt te eten, maar gewoon gezellig met drieen aan tafel zitten is zo fijn.
Net heeft ze zich ongelofelijk vol zitten proppen met kale couscous. De broccolli-kip-curry die ik erbij had gemaakt, heeft ze vakkundig genegeerd

Jah, weet je, ik ben slecht geweest in het negeren van dit gedrag, omdat hij de afgelopen 4 weken 3x ziek is geweest en ik dus eigenlijk vééls te toeschietelijk ben geweest de afgelopen tijd. Dat is dus te merken, want hij trok echt álle registers open. Nu ik een aanpak heb gevonden die werkt ga ik ook sneller over op mijn ignore-mode, deze ervaring heeft me érg gesterkt hierin. Ik blijf alleen het beeld van mezelf midden op straat met dat krijsende hoopje woede aan mijn voeten zien en me afvragen of ik het in die situatie ook toe zou kunnen passen.. Die mevrouw die langsliep en die tegen Stef ging praten "och, ben je moe? Het is ook wel ver lopen he?" en mij veelbetekenend aankeek hielp ook niet echt mee.. Het kind had werkelijk nog geen stáp gezet op dat moment

Argh ja Incantrix, dat soort mensen....

Ik denk dat er wat betreft 'straffen' wel een heel groot verschil zit tussen beginnende dreumessen en latere dreumessen (oftewel prépeuters). Bij mijn zoon kan ik me nog niks voorstellen bij straffen. Maar mijn dochter heeft haar meest heftige peutergedrag gehad toen ze officieel nog net een dreumes was. En op een stoel zetten (uit de situatie/ uit het gedrag halen) had wel degelijk zin.

quote:

Op maandag 7 maart 2011 19:47 schreef Stiemie het volgende:
Ik voel me nu dus alleen heel schuldig dat mijn kleine schuimpje misschien gewoon meer aandacht wilde

Negatieve aandacht is ook aandacht. Maar wat een inzicht, joh! Hopelijk kunnen jullie hiermee aan de slag en blijft het werken. Dat zou heel fijn zijn!

Whaha, ja hoor, arm jongetje met de vreselijke moeder

Het is ontzettend moeilijk, maar ik zou toch echt proberen om die mensen te negeren en bij Stef in ignore-modus te blijven staan tot hij stopt. Senna doet het niet krijsend, maar die laat zich de laatste tijd ook geregeld op de grond zakken om te gaan liggen. Dan zegt ze "moe, slapuh" en gaat liggen. Mensen kijken me dan ook aan alsof ik mijn arme kind niet eens slaap gun dat ze het midden opstraat of in de winkel dan maar moet proberen

quote:

Op maandag 7 maart 2011 20:35 schreef Nijna het volgende:
Straffen heeft misschien geen zin, maar ik moet zeggen dat hier het "afkoelhoekje" wel werkt.
Als Iris over de rooie gaat omdat iets niet mag of ze haar zin niet krijgt, dan helpt het echt om haar daar even te laten uitrazen. En het helpt mij ook, want anders spring ik nogal gauw uit mn vel op het moment.
Laatst zaten we aan tafel, wilde ze een boterham, maar er lag nog een halve op haar bord, dus ik zei dat ze dat eerst op kon eten. Nou DRAMA en gooien met bord. Toen hebben we haar in de hoek gezet en nadat ze klaar was met brullen e.d. ging ze aan tafel zitten en haar brood opeten...

Bij Senna is het gewoonweg ook nog niet nodig geweest, dat scheelt misschien wel. Misschien zou ik het dan ook wel doen, hoor, maar het is hier echt nog niet aan de orde.

Haha, Incantrix, stiekem moet ik ook wel een beetje lachen om de situatie die je schetst.

Sowiezo zijn dat soort uitspraken van consultatiebureau en dergelijke de gemiddelden, er zullen altijd kindjes zijn die er eerder wel behoefte aan/baat bij hebben. Net zoals er sommige talenwondertjes zijn en anderen weer met 6 maanden al lopen. Als je zelf het gevoel hebt dat het werkt dan is het toch prima? Je kent je eigen kind tenslotte het beste.

Incantrix na ziek zijn is het altijd weer even omschakelen hoor. Hier ook. Dan hebben ze even alle aandacht gehad en mogen ze net wat meer dan wanneer ze niet ziek zijn.. tsja dat is dan wel weer even wennen als dat niet meer zo is... Wij doen dan net zoals miss. Drammen en dreinen/piepen/kermen om niks negeren we gewoon en dat duurt een dagje en dan is alles weer bij het oude

Het strafmatje was hier ook vaak zoals Nijna beschreef om gewoon even uit de situatie te halen (en om soms zelf even af te kunnen koelen als ik de pesto van de muur moest schrapen ) Ik denk trouwens dat het ook wel scheelt dat Esmee hier af en toe een prachtig voorbeeld heeft lopen qua peuterklierigheid

Incantrix, ik ben geneigd om te denken dat het ook best zwaar moet zijn voor Stef om buiten te lopen net na hij ziek is geweest. Is dat misschien mogelijk, dat hij het gewoon niet wilde of fijn vond? Hij heeft helaas niet zoveel manieren om duidelijk te maken dat hij iets niet wil en tja, driftig doen is er een van. Maar dat is het toch niet waard om je druk om te maken, dat je dreumes niet wil lopen? Zo'n blokje om moet leuk zijn.

Misschien schat ik de situatie helemaal verkeerd in, hoor. Het was maar een idee.

[ Bericht 100% gewijzigd door groofskendezoveelste op 07-03-2011 21:34:08 ]

Oh en ik ben wel eens uitgevallen naar iemand op straat die zich ermee bemoeide toen Linde boos ergens op de grond ging liggen en niks meer wilde. Want ze was zo zielig volgens die mevrouw... nee ze was boos omdat we niet langer in de speeltuin waren gebleven Als je ze dan laat huilen, ben je te hard en als je toegeeft zijn het straks van die verwende sikkies...

quote:

Op maandag 7 maart 2011 20:36 schreef Incantrix het volgende:

[..]

Jah, weet je, ik ben slecht geweest in het negeren van dit gedrag, omdat hij de afgelopen 4 weken 3x ziek is geweest en ik dus eigenlijk vééls te toeschietelijk ben geweest de afgelopen tijd. Dat is dus te merken, want hij trok echt álle registers open. Nu ik een aanpak heb gevonden die werkt ga ik ook sneller over op mijn ignore-mode, deze ervaring heeft me érg gesterkt hierin. Ik blijf alleen het beeld van mezelf midden op straat met dat krijsende hoopje woede aan mijn voeten zien en me afvragen of ik het in die situatie ook toe zou kunnen passen.. Die mevrouw die langsliep en die tegen Stef ging praten "och, ben je moe? Het is ook wel ver lopen he?" en mij veelbetekenend aankeek hielp ook niet echt mee.. Het kind had werkelijk nog geen stáp gezet op dat moment

Inca, als ouder ben je een soort van vogelvrij lijkt het. Iedereen heeft een mening en voelt ook de behoefte dat met je te delen. Daar moet je dus proberen los van te komen. Denk ik.ik zie mij ook nog staan in de supermarkt met krijsend kind aan mijn voeten. En iemand die er tegen een ander wat van zei. Je zou ter plekke op willen lossen. Gelukkig kreeg ik bijval dat helpt toch. Mij helpt een soort dog whisperer methode ik stel me een doel (kind gaat naar boven naar bed bijv.) En dat doel blijf ik voor me zien. Vervolgens geduld. Geen irritatie, alleen kalmte door focus op het doel. En verhip! Het werkt!!! En een zegen want ik heb van nature een uitermate kort lontje. Geduld is niet mijn beste eigenschap:P. Dus.

Oh Groofsken dat ziet er gezellig uit Wij skypen wel eens met mijn broertje in Amerika en dat is ook zo leuk

Wat een heerlijk gebabbel, Groofsken!

Woont hij daar voorgoed, Stiemie? Zien jullie hem regelmatig?

Groofs, wat leuk duidelijk ook dat ze dit gewend zijn, vooral S is echt in gesprek met oma heerlijk!

Ik denk trouwens een patroon te zien in het al dan niet slapen van Senna 's avonds. Ik weet het, het is wat snel na 4 dagen bijhouden, maar ik zie wel een heel duidelijk punt: als ze na het eten even 20-30 minuutjes met schaap speelt (toren of brug bouwen van duplo, dansen, met de LP poppetjes spelen) en we daarna pas het bad doen, lijkt ze beter te gaan slapen dan wanneer ze meteen na het eten in bad gaat. toch eens een paar dagen proberen en het dan weer eens een keer niet doen. Kijken of dat het verschil maakt!

Ik hoop met je mee Miss . Soms zijn dingen eenvoudiger dan ze lijken.

Oh miss zou fijn zijn als dat de oplossing is!

Miss misschien is haar eten dan wat beter gezakt, of heeft ze een wat rustigere overgang? Nadat het plaatjesboek toen de slaapproblemen van Esmee oplosten, vind ik niks meer vreemd eigenlijk

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik vind het ook helemaal niet gek als het het verschil maakt. idd beter gezakt eten, een rustiger overgang, nog even wat quality time, kan allemaal best. Het is even opletten, want soms piept ze zelf direct na het eten "mama badje maken, nenna moe" dus daar moeten we dan even anders mee omgaan en haar even afleiden en met haar spelen.

We gaan het zien, wordt vervolgd

Nog even over het hele eetgebeuren van Esmee... Het kan soms zo duidelijk worden wat er is als je alles hier opschrijft en het dan na een tijdje allemaal terugleest. Ik vond het zelf ineens zo'n ongezellig en negatief gedoe worden dat eten toen ik het teruglas. Dus vandaar deze nieuwe poging. In ieder geval allemaal heel erg bedankt voor het meedenken!!!

Groofsken ik vind het inderdaad som best moeilijk als ik er even echt bij stil sta

Het kan ook zijn dat ze dat zegt omdat ze weet dat het badje altijd voorafgaat aan het slapen, miss. Ik vraag me af wat er zou gebeuren als je dat badje in zo'n geval zou skippen. Maar ik kan me ook voorstellen dat je liever niet te veel rommelt met het ritueel.

Fijn toch dat het zo werkt Stiemie. Een klankbord hier . En om het op te schrijven moet je er vaak wat meer over nadenken, dat helpt mij in ieder geval ook al.
En mooi dat jullie de draai hebben weten te maken!

Het badje skippen, dat is een grote inbreuk op het ritueel natuurlijk. Maar ik heb ook wel bedacht dat ik het een keer (als we een slechte avond/nacht goed kunnen hebben) wil proberen om haar dan linea recta naar bed te doen, zonder badje en Dora kijken. Maar dat moet op een moment zijn dat we allebei in staat zijn een slechte avond of hele vroege ochtend aan te kunnen

Dames, jullie zijn echt niet bij te houden (of ik ben gewoon te moe, kan ook).

Ik had hier net een dreumes die moest opscheppen tegen zijn buurjongetje die zes maanden ouder is. Het buurjongetje kroop op de wishbone, maar die is daar niet zo handig mee natuurlijk. Dus toen ie er af ging kroop Driekus er snel op en die ging me toch een met een rotgang er vandoor! Ik dacht echt dat ie de muur zou rammen, de hoek van de keuken niet zou halen en dwars door het raam zou gaan. Maar nee, hij kan goed mikken dus het ging precies goed....Stoer doen, nu al!

Eten is hier meestal weg gezellig. Al eet Driekus meestal wel langer door dan wij. Vandaag haalde ie het niet om te wachten met eten, dus was het een potje (ons eten was nog niet klaar). Krijgt ie zo'n bakje peutermaaltijd, is het gewoon te weinig. Maar goed, hij had wat te eten en was weer vrolijk, dus prima.

Incantrix, hoe lullig kun je je dan voelen he. Als ik zoiets zie in de supermarkt oid dan houd ik gewoon altijd mijn mond. Tis al k** genoeg dat je daar zo staat met blerrend kind.

Huh? Spoilers doen het ineens niet meer hier

Claudia, ik heb daar niet over nagedacht, mede omdat hij zich thuis ook zo gedraagt. Als hij nu na een klein stukje lopen zou vragen om opgepakt te worden zou ik dat denk ik ook wel een goeie vinden, maar hij wil létterlijk geen stap meer lopen. Buiten niet, thuis niet. Hij wil gedragen worden, en dat niet alleen, hij krijgt ook een soort anger fit wanneer ik met hem op de arm ga zitten of te lang stilsta, want er moet ook nog eens gelópen worden. En hij kán het wel hoor, het zeldzame moment dat hij zich dus wel zijn tent uit laat lokken, bijvoorbeeld toen ik hem liet liggen, een paar stappen wegliep, hij weer ging staan met zijn armen de lucht in en zijn pak-me-op-blik en hij vervolgens per ongeluk afgeleid raakte door een lampje aan de zijkant van de geparkeerde auto waar hij schuin voor stond heeft hij een hele tijd heel blij bij die auto staan 'die!'-en, gewezen, een beetje gebrabbeld, wat heen en weer gelopen enz.. Tot hij dus inééns weer bedacht dat dat eigenlijk niet het plan was en zich weer op zijn knieën liet vallen Het is inderdaad wel jammer dat ik me zo uit mijn tent heb laten lokken, dat vind ik achteraf wel dom van me. De eerste keer dacht ik 'ja, maar hij heeft al een tijdje niet buiten gelopen, ik draag hem wel even een stukje', de tweede poging dacht ik 'pfff, nouja, zodadelijk bij de eendjes gaat het vast beter' en bij de derde poging was het een soort van niet eens meer doorhebben dat je een keuze hebt en bijvoorbeeld ook terug kunt gaan, maar dan per sé naar die pokke-eenden moeten ofzo

Miss, haha, ohja, alsof je je kind moedwillig úrenlang wakker zit te houden in de avond En heuj, goed dat je nu misschien hebt gevonden wat er aan de hand zou kunnen zijn met Senna's ritme! Ik hoop voor je dat dit het is joh! Ondanks het feit dat in alle boekjes te lezen is dat je je kind het uur voor hij/zij gaat slapen niet druk moet maken hebben wij juist het idee dat Stef makkelijker in slaap komt wanneer we boven nog even met hem spelen. Even ontspannen met elkaar, achter elkaar hollen, kiekeboe spelen.. En dan langzaam afbouwen, luier verschonen, pyama aan, tandjes poetsen, boekje lezen..

Stiemie, ja, daar worstel ik hier ook altijd mee na ziekte. Nu is hij dus af en aan ziek geweest een paar weken lang en dat merk je echt wel in zijn gedrag zeg, pfff!

Groofs, haha, jah, ik achteraf ook wel, een soort van.. Maar op het moment..

Buuv, thnx weer, mijn guru Wel fijn te lezen dat er ook andere mensen zijn met een kort lontje, daar heb ik wel vaker 'last van' in het dagelijks leven, ik haat slome mensen en wil alles nu nu nu en snel snel snel.. Ik moet dus even om met mijn gedachten, ik wéét dat ik dat kan (na mijn burnout is mijn werk-ethiek nooit meer hetzelfde geweest ) dus nu nog even de juiste knop vinden zeg maar. Het snijdt wel hout wat je zegt, ik ga er op mijn gemak over nadenken

oo Mefke; zo herkenbaar; ik heb wel bijgelezen inmiddels, maar jullie gaan hier zo hard, dat ik ff de puf mis om te reageren op alles.

Ik ben vandaag weer met Evie naar het zwembad geweest, groot succes met mijn waterratje. Hebben ons zo weer 2 uur vermaakt. Leuk hoor!
vanmiddag nog even gewandeld.
Eten was hier vanavond geen succes, wisselt hier heel erg, soms eet ze als een bootwerker en vandaag stopte ze na 2 happen en wilde ook geen toetje... bijzonder..
maar ik heb me voorgenomen om geen strijd van het eten te maken. Omdat ik denk dat ze dan straks alleen maar slechter gaat eten. Ik beloon het als ze goed eet, door dr complimentjes te geven, en als ze soms een dag echt niet wil, dan probeer ik dat te negeren en als wijzelf ons eten op hebben dan ruim ik alles op en dan gaan we samen pas van tafel. Ik dring niet aan..

Trix, lastige situatie, wat zou het dan al makkelijk zijn als zo;n ukkie zich wat beter kon uiten met woorden...

quote:

Op maandag 7 maart 2011 21:30 schreef Incantrix het volgende:
(...) en bij de derde poging was het een soort van niet eens meer doorhebben dat je een keuze hebt en bijvoorbeeld ook terug kunt gaan, maar dan per sé naar die pokke-eenden moeten ofzo

Tja, ik kan er maar één ding op zeggen: pick your battles. Als je iets wilt doen met als doel om een leuke tijd te hebben en het is niet leuk, dan maar niet.

Ik begrijp de context heel goed, hoor, maar ik vind het zelf altijd wel goed om na te blijven denken of het miepen niet gewoon iets betekent waar ik eigenlijk naar zou moeten luisteren. Bij Ivan betekent miepen vaak dat hij hongerig is of moe. Het komt ook voor dat hij iets wil wat op dat moment niet mag (bijvoorbeeld televisiekijken) en alleen dan pas ik negeren toe (als afleiden niet heeft gewerkt). Het gevaar dreigt bovendien dat je negatieve intenties blijft lezen in het gemiep omdat het de keer ervoor aanstelleritus was, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik denk dat het boek je zal bevallen! Het viel me bijvoorbeeld op dat je nogal in het negatieve bleef hangen op dat moment door te blijven benadrukken wat NIET mag. Dat zou ik ik niet doen; het werkt gemiep alleen maar in de hand.

Jah, ik probeerde hem tussendoor ook vooral te vertellen dat papa een paar meter verderop zat en graag met hem wilde spelen, maar het was inderdaad té lang doorgaan op het onderwerp. Ik wilde hoe dan ook kalm blijven en niet boos worden en was dus zo geconcentreerd bezig met díe opdracht dat ik vervolgens niet echt meer doorhad wát ik nu allemaal zei Ik hoop inderdaad niet dat ik het gedrag verkeerd af zal gaan lezen door deze periode, maar ik ga er ook wel vanuit dat deze situatie wel snel zal verbeteren als ik de grenzen weer even strak in de gaten hou. Hoop ik

Wel jammer dat hij morgen dan naar mijn moeder moet want die is niet zo streng, we willen hem nog niet naar het KDV doen meteen, maar lief (die morgen vrij heeft) heeft vandaag de buiktyfus die Stef had gekregen, dus dat gaat niet werken.. En met terugwerkende kracht is nu éxtra duidelijk hoe ziek Stef precies was ja

Trix, mannen he.....

Maar oma is toch anders dan papa en mama, dus wie weet valt het wel mee, gewoon, omdat ie bij oma altijd al andere regels heeft. Ofzo.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het helpt mij in ieder geval om te proberen even afstand van de situatie te nemen en de boel te relativeren. Ik zou het 'stomme' van alles bijvoorbeeld in het ridicule hebben getrokken: "Het is ook niks aan buiten. Het is hartstikke koud. En lopen is stom. Wie heeft dat nou weer uitgevonden? Doe mij maar een kinderwagen, lekker de hele dag voortgeduwd worden." Dikke kans dat je er zelf rustiger en zelfs vrolijk van wordt en dat je kind dat oppikt en ophoudt om overal een groot drama van te maken.

Nou ja, ik ben van nature een ontzettende mopperkont en hoewel ik dat nooit helemaal kwijt zal raken merk ik wel dat ik mezelf best kan programmeren om anders met situaties om te gaan.

quote:

Op maandag 7 maart 2011 21:53 schreef Incantrix het volgende:
Wel jammer dat hij morgen dan naar mijn moeder moet want die is niet zo streng, we willen hem nog niet naar het KDV doen meteen, maar lief (die morgen vrij heeft) heeft vandaag de buiktyfus die Stef had gekregen, dus dat gaat niet werken.. En met terugwerkende kracht is nu éxtra duidelijk hoe ziek Stef precies was ja

Oh boy. Beterschap voor je lief!

Hahaha, jah, God, nou.. Laatst was lief verkouden en toen zei hij na elke kuch die hij deed heel zielig 'au...' met zo'n dramatische stem Dát kon ik niet meer aan, toen heb ik de bevallingstroef gespeeld Maar nu is hij echt wel ziek hoor, hij ziet grijs en eh.. De rest zal ik je maar besparen En jah, ik hoop dat het wel meevalt met oma ja, en anders ga ik donderdag bij mijn beste vriendin zitten, met z'n tweetjes is alles minder erg als alleen, haha! En heuj, Mef, aanklooimama? Welnee! Ik vind dat misschien juist wel handiger, ik denk overal vééls te veel bij na

Claudia, zou ik ook moeten doen jah Ik ben eigenlijk altijd wel blij en vrolijk en zie overal altijd wel de lol van in ofzo (tenminste, dat zeggen mensen van me, ik denk wel dat het waar is) dus dan zou je zeggen dat ik dat minder erg zou moeten hebben, maar het korte lontje wint het dus soms En thnx, ik zal het zeggen

Morris probeerde vanavond een koekje te pakken omdat ie trek had. Dus ik zei: nee Morris, dat mag niet. We gaan zo eten, kun jij het koekje ook weer terugleggen? Hij legde het koekje weg, ging vervolgens kei- en keihard krijsen en gaf mij een klap. Een doelbewuste tik, waarvoor hij eerst naar mij toe moest komen!!!
Enkele reis naar de hoek dus.

Haha, Memmel, wel eerst dat koekje terugleggen ook echt Ik hoop dat de hoek heeft geholpen, Stef heeft mij één keer zo doelbewust gebeten, toen heb ik hem neergezet en me van hem afgedraaid, waarna hij enórm moest huilen. Hij heeft het nooit meer gedaan in elk geval.

Poh, al die opvoedperikelen hier...
Ik ben bang dat wij ook nog heel wat te stellen krijgen met ons pittige kereltje

Poeh, wat hebben jullie weer veel gekletst!
Afijn ik ben nu pas thuis van werk en ik heb Ko dus alleen vanochtend maar een uurtje gezien.
En P en Ko zijn vanavond samen uit eten gegaan bij de Italiaan.
Maar morgen heb ik hem de hele dag, en ik zie er naar uit!

Huup, ik weet je dreumes woord niet! Wat is het?

quote:

Op maandag 7 maart 2011 23:12 schreef oeke het volgende:
Poeh, wat hebben jullie weer veel gekletst!
Afijn ik ben nu pas thuis van werk en ik heb Ko dus alleen vanochtend maar een uurtje gezien.
En P en Ko zijn vanavond samen uit eten gegaan bij de Italiaan.
Maar morgen heb ik hem de hele dag, en ik zie er naar uit!

Huup, ik weet je dreumes woord niet! Wat is het?

pocoyo

wat leuk dat ze samen uit eten zijn gegaan!

Morris! oooh

driekus was vannacht compleet de weg kwijt. Iets zat em dwars maar wat, geen idee. En dan niet huilen, maar echt krijsen en je verslikken en vergeten adem te halen. pas na veel afleiden leek ie wakker te worden, greep z'n fles en toen was het nasnikken en nog even brullen toen we em weer in bed legden. Maar wat het nou was

Oh jee, naar is dat he mefke... dan is er echt niets wat helpt terwijl je hem zo graag wil troosten.

Ik heb Oscar gisteren bij de eerste kik meteen een flesje gegeven toen hij nog heel zachtjes in zijn bedje lag te jammeren en hij sliep meteen weer door!
Ik hoop zo enorm dat we, door het op deze manier te doen, hem kunnen aanleren dat je gewoon weer kan gaan slapen als je wakker wordt ipv overstuur te raken of te gaan keten na een tijdje.
Die fles wennen we wel weer af, eerst maar eens weer gewoon op dat korte momentje na gewoon doorslapen maar.

Enige nadeel is dat hij vanmorgen weer drijfnat was. Zijn luiers halen de nacht niet.
Mss toch eens kijken voor een maatje groter of kijken of Pampers de nacht wel redden.