Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CLXXVIII

Django (Sergio Corbucci, 1966)
Een spookstadje aan de Mexicaanse grens, waar alleen nog een de uitbater van de saloon met zijn meisjes is gebleven, wordt afwisselend bezocht door de Ku Klux Klan en Mexicaanse bandieten. Maar dan arriveert de vreemdeling Django in het stadje. Hij kiest geen partij voor één van de elkaar vijandiggezinde groepen, maar vecht zijn eigen strijd. Django is alleen, maar in de doodkist die hij bij zich heeft, heeft hij alle hulp die hij nodig heeft. Zeer vermakelijke spaghetti western, lekker geweldagig (Tarantino "leende" de scene met het oor in Reservoir Dogs uit deze film) en een fijne score. 7.6



East of Eden (Elia Kazan, 1955)
Begonnen aan mijn James Dean box en mijn eerste kennismaking met de legende was zeer positief. De man had iets speciaals, een uitstraling die je niet vaak ziet bij acteurs. Verhaal zelf (met behoorlijke bijbelse ondertoon) vond ik aardig, maar niet heel uitzonderlijk. 7.8



Rebel Without a Cause (Nicholas Ray, 1955)
Wederom een rebelse rol van James Dean en ook hier is het weer voornamelijk de coole Dean zelf die de show weet te stelen. Tevens een pluim voor het camerawerk. Het plot is in mijn ogen ook hier niet heel sterk, het weet te onderhouden, maar een echt meesterwerk zie ik er niet in. Binnenkort zijn laatste en derde film "Giant" ook nog even kijken. 7.5



Me and Orson Welles (Richard Linklater, 2008)
Richard Linklater levert wederom een fijne film af, ditmaal over een jongen die bij toeval Orson Welles ontmoet en een rol krijgt aangeboden in een van zijn theater producties. Christian McKay is briljant als Welles en de bijrollen zijn ook prima (van o.a. Claire Danes). Disney ster Zac Efron in de hoofdrol vond ik wel wat minder, maar het was geen echt storende factor in het geheel. Leuk filmpje! 8.0

Oh cool, Happythankyoumoreplease moet ik nog kijken, lijkt me helemaal 'my kind of movie'.

Gisteren nog:

The Departed (2006)
Sterke, maar beetje langdradige film over de Ierse mafia in Boston, met sterke rollen van Jack Nicholson , Matt Damon en Leonardo di Caprio. Goed verhaal met veel laagjes. Gewoon een goeie film van Scorsese..
8.0/10 _{(IMDB: 8.5/10)}

Låt den rätte komma in - Let the Right One In (2008)
Zweedse film, origineel neergezet en spannend en ook gevoelig. Werd hoog aangeschreven en dat is hij wel waard. Een subtiele horror met veel drama erbij. Mooie setting en sterk verhaal.
8.3/10 _{(IMDB: 8.1/10)}

16. The Social Network (David Fincher, 2010) :: 8.0

Goede film, ik had er al veel over gehoord dus vond het tijd om maar eens te gaan kijken. Verhaal was leuk, ook leuke droge humor tussendoor. Verassende ontknoping, en je vraagt je voor de zoveelste keer weer eens af hoe ver mensen gaan om gewoon hun gelijk te krijgen (en geld). een 8.0

17. Despicable Me (Pierre Coffin, Sergio Pablos, Chris Renaud, 2010) :: 8.4

Ik had van deze niet zoveel verwacht, maar hij viel echt mee. Erg sterk, vooral ook erg sterke humor. Een van de betere animaties die ik de afgelopen tijd heb gezien. een 8,4

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Opzaterdag 5 maart 2011 14:04 schreef jimjim1983 het volgende:





geniale titel. heb je machine girl ook gezien toevallig? die vond ik wel erg vet.

Nee, die ken ik niet maar gezien de indrukken die ik van deze film kreeg,heb ik zoiets van: laat maar.

The Tourist
Revolves around Frank, an American tourist visiting Italy to mend a broken heart. Elise is an extraordinary woman who deliberately crosses his path.

Ondanks de kritische reviews heb ik toch een poging gewaagd. Ik ga er voor een groot gedeelte in mee, want het is een film die nergens boven de middelmaat uitkomt en soms zelfs saai is. Van Johnny Depp en Angelina Jolie mag je toch wel wat meer verwachten dan dit.

IMDb: 6,0
Mijn cijfer: 5,0

True Grit

Na de vele eerdere reviews mag het verhaal bekend verondersteld worden. Wat ik niet wist is dat het een remake van een John Wayne uit 1969 is, die maar eens zoeken binnenkort. Sterk debut van Haliee Steinfeld, goed gespeeld maar behoorlijk ongeloofwaardig als karakter, je zou toch verwachten dat zo'n betweterig wicht gewoon bij kop en kont wordt gepakt en op de trein gezet terug naar huis, maar goed. Jeff Bridges was dan wel weer geloofwaardig als schietgrage zuiplap, wel behoorlijk slecht te verstaan maar dat zal wel bij de rol horen. Ik vond ook Matt Damon eg leuk, moest wel twee keer kijken om te zien dat hij het was. Ik snapte overigens niet zo goed waarom ze het de hele tijd maar hadden over dat ze Indian territory in moesten, ik heb geen indiaan gezien...Nou ja, het was een leuke en onderhoudende westernkomedie, want dat is het eigenlijk, tuurlijk er wordt aardig geschoten en er vallen behoorlijk wat lijken maar volgens mij is het gewoon een komedie, die kerel in dat berenvel ook... hilarisch. 7,5

Shaft


Samuel L. Jackson is altijd cool, maakt feitelijk niet uit wat voor rol hij speelt. De rol van Shaft is hem dan ook op het lijf geschreven want Shaft is immers de ultime coolheid. En ja cool is deze Shaft ook maar de film zuigt ballen. Flinterdun verhaal over racistisch rijkeluiszoontje Christian "centenbakkie" Bale die een willekeurige donkere meneer met een paal de hersens inslaat en de enige getuige zodanig bedreigt dat ze niet durft te getuigen. Om het interessant te maken worden een paar corrupte agenten en een boefje met een spraakgebrek geintoduceerd, Peoples Hernandez, hoe kom je er op. Een 5 voor de moeite.

Vanavond naar The Rite, ik ben benieuwd...

True Grit een komedie?

quote:

Op maandag 7 maart 2011 12:12 schreef Timo20 het volgende:
True Grit een komedie?

Daar kan ik een heel eind in meegaan. Alles wat The Dude zegt is eigenlijk grappig of kolderiek. Film neemt zichzelf zeker niet serieus.

@Hulkio
Grappig, ik zag je films voorbij komen op whatiwatch. Normaal gesproken kijk ik nooit naar laatst beoordeeld, maar zag een imposant rijtje staan.

Op programma staan bij mij Repulsion en Max and Mary - laatste overigens door expliciete aanbeveling alhier

The King's Speech
Veel over gezegd en geschreven - en was er van onder de indruk. Schitterende film, met fijn acteerwerk. Colin Firth wordt wel een van mijn favoriete acteurs zo. In A Single Man nog beter trouwens.
8/10

Ik loop nog een tiental films achter met hier bespreken, maar wil ze toch niet voor jullie onthouden. Hier alvast 5.


El espíritu de la colmena (The Spirit of the Beehive) (Victor Erice, 1973)
Wat een fantastische film! Op een prachtige wijze wordt in beeld gebracht hoe een klein meisje verwart raakt over de scheidingslijn tussen fictie en werkelijkheid na het zien van Frankenstein. Aangemoedigd door haar zusje gaat ze op zoek naar iets wat niet bestaat. Deze kinderlijke naïeviteit wordt sterk gespeeld door de kindacteurs en is tegelijkertijd een politieke metafoor voor het Spanje onder leiding van Franco. Maar ook zonder deze laag op te merken is de film prachtig en dat is juiste de kracht van deze film, de manier waarop die twee kanten naadloos samengaan. ****½


Il mio nome e Nessuno (My Name is Nobody) (Tonino Valerii, 1973)
Eén van de laatste spaghetti-westerns is er één die bol staat van zelfspot. De film is zich heel bewust van de conventies binnen het genre en drijft daar de spot mee. Terrence Hill speelt het complete tegenovergestelde van een typische western-held; frivool, speels en recht-voor-z'n-raap. Het is tijd dat de serieuze, mysterieuze anti-helden plaats maken en hij doet er alles aan om dat te doen. Het levert een vermakelijke western op, die soms een beetje oubollig aan doet. ****


Coffy (Jack Hill, 1973)
Eén van de bekendste blaxploitation-films. De vrouwelijke tegenhanger van Shaft. Een eenvoudig wraak-plot geeft voldoende houvast om te strooien met scenes vol funky muziek, vrouwelijk naakt en brute actie. Het werkt voornamelijk door het charisma van Pam Grier. Hoogstaand is het niet, vermakelijk wel. ***


Emperor of the North Pole (Robert Aldrich, 1973)
Toffe actie-thriller over een zwerver tijdens de Grote Depressie, die met een beruchte trein mee probeert te liften. De film speelt zich bijna constant af op of rond een goederen trein. De compacte setting levert een aantal spannende scenes op, met een mooie rol van Lee Marvin. ***½


Charley Varrick (Don Siegel, 1973)
Bij een bankroof, komt Charley Varrick in het bezit van veel meer geld dan hij had verwacht. Als het maffia-geld blijkt te zijn, is hij het liever kwijt dan rijk. Het is het uitgangspunt van een vermakelijke misdaadfilm met een prima rol van Walter Matthau. Hij draagt de film tot de voortreffelijke climax. ***½

True Grit van de Coens is geen remake van de John Wayne film, maar een nieuwe verfilming van het boek.

Shaft een 5? Alleen al door het meedoen van Peoples Hernandez 3 punten meer waard!

quote:

Op zondag 6 maart 2011 00:06 schreef clumsy_clown het volgende:
[ afbeelding ]

Mary and Max

Dankzij dit topic ben ik op Mary and Max gekomen. Een stop motion animatie voor volwassenen, en één van de beste die ik heb gezien. Een ontzettend vertederende en bloedmooi gemaakte film, met de nodige humor en drama. Simpliciteit op een complexe manier, zeg maar .

IMDB: 8.2
Ik: 8.5

Ik ook wat een geweldige film. Traan en een lach !! Wat prachtig ik geef het een 9

Papillon
Wat een lange, saaie film. Alle geroemde scènes zijn al veel beter gedaan in het uitgeholde genre en de karakters zijn zo plat als een dubbeltje. Het is me een raadsel waar de klassiekerstatus vandaan komt.

Incendies
Onderhoudend verhaaltje over een zoektocht naar het verleden, in de setting van een burgeroorlog, kindsoldaten, blabla, niet iets wat je nog niet kent. De moeder die haar zoon zoekt roept de meeste ellende wel over zichzelf af door domme dingen te doen; medelijden kan ik er niet mee hebben. Een beetje eenvoudig ook dat de taboekaart getrokken wordt om te choqueren, het is altijd hetzelfde bij dit soort films.

Biutiful
Komisch dat de regisseur alle maatschappelijke problemen probeert te pakken, van rokende schoorstenen tot spreken met de doden en homoseksuele chinezen aan toe. Iemand zei ooit tegen mij dat hij geen behoefte had aan films over zoveel ellende, omdat hij zelf al genoeg problemen had. Ik heb meer moeite met de irrationaliteit van Bardem, waarom jarenlang energie steken in die borderline-vrouw, waarom aan kinderen beginnen als je ze geen thuis kunt geven? Het is niet alsof hij geen kansen had, hij heeft het allemaal zelf verpest.

Morning Glory



Verenigde Staten
Komedie / Drama
102 minuten

geregisseerd door Roger Michell
met Rachel McAdams, Harrison Ford en Diane Keaton

Wanneer de hard werkende tv-producer Becky Fuller (Rachel McAdams) ontslagen wordt bij een regionaal nieuwsprogramma, klopt ze aan bij 'Daybreak', het nationale nieuwsprogramma. Becky wil daar gaan samenwerken met de legendarische nieuwslezer Mike Pomeroy (Harrison Ford), maar die weigert zich te mengen in de weerberichten, de roddels en mode-nieuwtjes. Wanneer er heftige confrontaties ontstaan tussen de twee, komt haar opbloeiende liefde met medeproducent Adam Bennet (Patrick Wilson) bijna aan het licht. Becky komt hierdoor steeds dieper in een moeilijke situatie terecht en zowel haar reputatie, haar relatie met Adam, als haar baan komen hierdoor op de tocht te staan...

Aardige feel good movie, film kijkt lekker weg en is leuk om een keer gezien te hebben.
Tis alleen geen film die me echt lang zou bij blijven staan, en ik miste een beetje het ''romantische'' gedeelte (wat in de filmbeschijving staat) gedeelte
toch leuk om een keer gezien te hebben
een 6.5

quote:

Op maandag 7 maart 2011 11:56 schreef Karstman het volgende:
True Grit
[ afbeelding ]
Na de vele eerdere reviews mag het verhaal bekend verondersteld worden. Wat ik niet wist is dat het een remake van een John Wayne uit 1969 is, die maar eens zoeken binnenkort. Sterk debut van Haliee Steinfeld, goed gespeeld maar behoorlijk ongeloofwaardig als karakter, je zou toch verwachten dat zo'n betweterig wicht gewoon bij kop en kont wordt gepakt en op de trein gezet terug naar huis, maar goed. Jeff Bridges was dan wel weer geloofwaardig als schietgrage zuiplap, wel behoorlijk slecht te verstaan maar dat zal wel bij de rol horen. Ik vond ook Matt Damon eg leuk, moest wel twee keer kijken om te zien dat hij het was. Ik snapte overigens niet zo goed waarom ze het de hele tijd maar hadden over dat ze Indian territory in moesten, ik heb geen indiaan gezien...Nou ja, het was een leuke en onderhoudende westernkomedie, want dat is het eigenlijk, tuurlijk er wordt aardig geschoten en er vallen behoorlijk wat lijken maar volgens mij is het gewoon een komedie, die kerel in dat berenvel ook... hilarisch. 7,5

Shaft

[ afbeelding ]
Samuel L. Jackson is altijd cool, maakt feitelijk niet uit wat voor rol hij speelt. De rol van Shaft is hem dan ook op het lijf geschreven want Shaft is immers de ultime coolheid. En ja cool is deze Shaft ook maar de film zuigt ballen. Flinterdun verhaal over racistisch rijkeluiszoontje Christian "centenbakkie" Bale die een willekeurige donkere meneer met een paal de hersens inslaat en de enige getuige zodanig bedreigt dat ze niet durft te getuigen. Om het interessant te maken worden een paar corrupte agenten en een boefje met een spraakgebrek geintoduceerd, Peoples Hernandez, hoe kom je er op. Een 5 voor de moeite.

Vanavond naar The Rite, ik ben benieuwd...

ik wou shaft ook gaan kijken, maar is het ondankshet dunne verhaal miss toch een leuke wegkijk actie film??

quote:

Op maandag 7 maart 2011 13:44 schreef macondo het volgende:

[..]

Daar kan ik een heel eind in meegaan. Alles wat The Dude zegt is eigenlijk grappig of kolderiek. Film neemt zichzelf zeker niet serieus.

Dat maakt het nog geen comedy IMHO

Rango
De eerste volledige animatie film van ILM mag dan misschien qua verloop van verhaal en karakters niet helemaal origineel zijn, het is wel een erg vermakelijke film geworden. Ik vond dat er veel humor in zat en dat de personages leuk waren. Ook waren de verwijzingen naar andere films leuk gedaan.
Als je een emotioneel diegaande films met uitgediepte karakters wilt zien kun je beter een Pixar op zetten, want dat krijg je hier niet voorgeschoteld. Wat je wel krijgt is een leuke avondvullende animatie film, die trouwens niet echt geschikt is voor de kleinste film fans.

IMDB Cijfer: 7,9/10
Mijn Cijfer: 7,3/10

Tron: Legacy
vandaag gekeken, vond er werkelijk geen ruk aan

quote:

Op maandag 7 maart 2011 16:54 schreef Toad het volgende:
True Grit van de Coens is geen remake van de John Wayne film, maar een nieuwe verfilming van het boek.

Same difference

quote:

Op maandag 7 maart 2011 17:31 schreef BeamofLight het volgende:
Shaft een 5? Alleen al door het meedoen van Peoples Hernandez 3 punten meer waard!

I sink djou ish loco. Teflon, baby, Teflon.

quote:

Op maandag 7 maart 2011 22:17 schreef casper019 het volgende:

[..]

ik wou shaft ook gaan kijken, maar is het ondankshet dunne verhaal miss toch een leuke wegkijk actie film??

Ja hoor, je moet er alleen niet te veel bij nadenken Blokje kaas erbij doet denk ik wonderen.

Tron Legacy

Had hier veel meer van verwacht maar het verhaal sloeg echt nergens op
De special effects waren wel leuk opzich maar daar was ook alles mee gezegd.
Een 6 voor de moeite

The Rite


Anthony Hopkins doet zijn truukje.

Dat is misschien wel de beste samenvatting van de hele film. Anthony Hopkins doet wat hij vaker heeft gedaan, een versie van Hannibal Lecter. Op zich doet hij dat helemaal niet slecht maar inmiddels kennen we het wel. Tuurlijk is het meer dan dat, maar het is wel het gevoel dat blijft hangen na de film. De film gaat overigens over duiveluitdrijving (exorcisme) voor het geval dat je het niet wist. Het de eerst grote filmrol voor TV-acteur Colin O'Donoghue en hij doet het best leuk als priester in wording die worstelt met zijn roeping (of het gebrek daaraan). Alice Braga ondersteund het plot een beetje maar valt, behalve als ze glimlacht (zwijmel), niet echt op.

Geen onaardige film, maar hij wil nooit spannend worden en je ziet mijlenver aankomen hoe het gaat lopen. 6+

Korte samenvatting van vorige week:


Wild Target
Nighy en Blunt vind ik wel tof en ze doen hier weinig mis, maar erg veel stelt het allemaal niet voor. Acceptabel tussendoortje, maar hier had toch wel meer ingezeten, nu beweegt de film zich met te veel horten en stoten vooruit en erg grappig wordt het eigenlijk nooit.


Tangled
Uiteraard is het ontzettend voorspelbaar en een opeenstapeling van cliché's, maar het wordt zo charmant en onweerstaanbaar gebracht dat je 't wel tof moet vinden en ik vond het dus ook gewoon één van de leukere Disneys, de liedjes stoorden me niet eens. Ook prettig dat bewezen wordt dat dieren niet hoeven te praten om leuk te zijn in dit soort films.


The Green Hornet
Alles is slecht aan deze film. Rogen en Chou zijn compleet miscast, Diaz loopt ook niets te doen, het verhaal slaat nergens op, de grappen zijn pijnlijk ongrappig, de actie stelt niet veel voor, complete tijdsverspilling dus. Na Eternal Sunshine of the Spotless Mind vond ik Gondry al serieus tegenvallen met The Science of Sleep. Be Kind Rewind was nog een niveau lager en met deze film zakt hij nog dieper. Het is gewoon een erg matige regisseur die 1 keer een toevalstreffer had, die waarschijnlijk meer te danken was aan Carrey, Winslet en Kaufman.


The Tillman Story
Pat Tillman was een NFL-speler die zijn carriere opzij schoof om zijn land te gaan verdedigen in Afghanistan. Hij kwam daarbij om en aangezien hij zowat de bekendste soldaat was, werd hij door het leger prompt uitgeroepen tot oorlogsheld die was doodgeschoten door stoute Moslims bij het beschermen van zijn medesoldaten. Later blijkt echter dat er nauwelijks vijanden in de buurt waren en dat hij werd neergeschoten door vermijdbaar en paniekerig "friendly fire", wat daarna (gezien het bestaan van deze docu weinig sucecsvol) werd toegedekt door de Bush administration.

Puike docu, vooral omdat overal uit blijkt dat Tillman om enigszins nobele redenen in het leger ging en de leugens omtrent zijn persoon waarschijnlijk zelf ook walgelijk had gevonden. Het toeval wil trouwens dat Tillman ook aanwezig was bij de "heroïsche" bevrijding van Jessica Lynch, nog zo'n Bush-leugen.


Best Worst Movie
Docu over één van de bekendste slechte films, Troll 2. Deze film kreeg enkele jaren terug een cult-status waardoor hij terug in (volle) zalen ging draaien en deze docu volgt de mensen die ooit meewerkten aan deze film en nu terug in de aandacht komen. Goed idee, maar de uitwerking kan niet blijven boeien, na een tijdje wordt het gewoon een herhaling van zetten. Leukste aspect is de regisseur van Troll 2, die heeft helemaal geen zelfspot, denkt dat hij een meesterwerk heeft gemaakt en begint geregeld ruzie te maken met zijn acteurs wanneer die wel erkennen dat het allemaal maar bagger is.


Morning Glory
Nogal inhoudsloze film. Diane Keaton is vaak in beeld, maar eigenlijk nauwelijks aanwezig en Harrison Ford komt niet veel verder dan wat nors gegrom. De film wordt gelukkig gered door een sprankelende Rachel McAdams die van het scherm spat. Dat maakt het nog geen goede film, maar het zorgt er wel voor dat het geen vervelende zit is.


Kokuhaku (Confessions)
Tetsuya Nakashima is waarschijnlijk niet de bekendste Japanse regisseur, maar toch één van mijn favorieten. Met Kamikaze Girls, Memories of Matsuko en Paco and the Magical Picture Book maakt hij al 3 prachtige films, allemaal erg vergelijkbaar met Amélie (of de TV-serie Pushing Daisies), dus erg kleurrijke en optimistische films. Zijn nieuwste is heel anders, namelijk een grimmige, donkere wraakfilm. Dat blijkt toch een goede zet, want ik vind 'm nog beter dan zijn ander materiaal.

De film gaat over een lerares wiens dochtertje een paar maanden eerder is gestorven. Op de laatste schooldag vertelt ze dat dit echter geen ongeluk was, maar een moord en ze weet wie het heeft gedaan, namelijk 2 van de leerlingen aanwezig in de klas. Door hun jeugdige leeftijd (13/14 jaar) zullen ze nooit een echte straf krijgen, maar onze hoofdrolspeelster beslist dat ze 't dan maar zelf zal doen en dat op een vrij wrede manier (psychologisch wreed, niet bloederig wreed). Ik vond het echt een topfilm, fantastisch camerawerk, erg goede soundtrack (onder meer Radiohead en de Japanse noise-groep Boris) en top acteerwerk. Vooral de openingsscene is sterk, dat is eigenlijk een heel spannende monoloog van een half uur.


Fair Game
Verhaal van Valerie Plame, de CIA-agente wiens naam in de pers werd gegooid (wat niet handig is als spion), omdat haar echtgenoot had durven beweren dat meneer Saddam H. geen massavernietingswapens had en dat konden Bush, Rove, Cheney en co natuurlijk niet zo laten. De film is nogal rommelig en langdradig en is eigenlijk geen echt samenhangend verhaal, meer een verzameling van gebeurtenissen. Penn en Watts doen hun best, maar kunnen het in hun eentje ook niet rechttrekken.