BNN is op zoek naar ' De Allerslechtste Chauffeur van Nederland'

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 20:53 schreef Ambrosius het volgende:
Verschrikkelijk, twee duimen krijgen als je na 9 jaar rijbewijs 5 meter vooruit kunt rijden .

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 20:51 schreef muzas het volgende:
Dit is dus het type mens wat je kleine dochtertje morsdood rijdt in de straat.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 20:59 schreef Van_Poppel het volgende:
PIm

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 21:00 schreef Van_Poppel het volgende:
Wat een galbakken

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 20:58 schreef RingBewoner het volgende:
Kut man, heb het eerste halfuur gemist. Heb ik daadwerkelijk iets gemist?

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 21:00 schreef Van_Poppel het volgende:
Wat een galbakken

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 21:00 schreef RingBewoner het volgende:

[..]

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 21:00 schreef RingBewoner het volgende:
Misselijke mannetjes.

quote:

Aflevering 1: De Relnicht & De Rolls
In Kaapstad kreeg ik het goede nieuws dat Eef en ik waren geselecteerd voor ‘De Allerslechtste Chauffeur’, en ik sprong een gat in de lucht. ‘I’m gonna be on TEEEVEEEE!!!!’ Reacties uit mijn omgeving of het niet leuker zou zijn om op TV te komen met iets waar je góed in bent, lachte ik schamper weg. Dit was mijn kans om te leren rijden én er nog een auto aan over te houden ook!

Want schaamtegevoel, tja, dat bestaat nu eenmaal niet echt in mijn vocabulaire…We kregen voor vertrek een mailtje van Raymon, onze personal Leco Zadelhoff, dat we het niet moesten wágen om in een joggingbroek te verschijnen. Uiterst verontwaardigd vroeg ik hem de limousine naar Katwijk te sturen, voor mijn koffers met meer dan 30 kledingsetjes. Helaas werd mijn divagedrag een halt toegeroepen en werd het ordinair sjouwen met koffers naar
vliegbasis Enschede.
Daar aangekomen druppelden de andere kandidaten binnen. (Zie: http://sites.bnn.nl/page/dacvn/slechtste-chauffeurs) Oma Elly , een rasechte Rotterdamse ex-kettingrookster, vroeg met haar gevleugelde uitspraak vaak om bevestiging. ‘In wezen is dat zo, ja toch, niet dan?’ Na een paar uur bleken de laatste twee kandidaten nog steeds in geen velden of wegen te bekennen. Opa en oma, een stel van 82 met een LAT-relatie zorgden met hun rijgedrag nu al voor een levensgevaarlijke situatie : Met 50 kilometer per uur op de snelweg waren ze pal voor een afslag stil gaan staan!! Niet minder hartelijk werden ze echter verwelkomd door Pim, de grappigste en tevens grootste relnicht die ik ooit had ontmoet. ‘Opa en oma, doen jullie ook mee met strippoker?’ Zijn extraverte karakter werd pijnlijk zichtbaar toen hij avances begon te maken op ongeveer elk lid van het mannelijk geslacht. Zelfs de oudste man van het gezelschap had het zwaar te voorduren. ‘Nog een plakje cake, opa?’ Dat het mannetje in Bussum woonde en dat Pim graag in zijn testament opgenomen wilde worden, stak hij niet onder stoelen of banken.

De enige die in wezen niks te vrezen had was Kornelis, Pims bijrijder en tevens een hilarische homo. “Kor is een schat op afstand. Zelfs met een zak over z’n kop zou ik hem nog niet doen!”’ Op de set waren we allemaal een beetje onder de indruk dat de enige echte Ruben Nicolai een toast op ons uitbracht. Niet dat we veel de kans kregen om met hem te integreren, want hij had een pittige donkerharige bodyguard van 1 meter 60 bij zich die haar lengte compenseerde door ons verbaal veilig op afstand te houden.
Al snel moesten we ons mentaal gaan voorbereiden op de eerste proef. Een schattig klein kaboutermannetje, die we Brad Pitt doopten vanwege zijn goed gelijkende voorhoofd, pendelde ons naar de eerste proef. Het werd nu echt spannend, aangezien het dwergje samenzweerderig in zijn walkie talkie bromde: ‘Wij zijn in positie!’ Van die codetaal kreeg ik het op m’n lachspieren, maar mijn gehinnik verging me al snel toen ik bij het uitstappen een hele, lange, glimmende zwarte auto zag staan. (Door vele mensen direct herkend als Rolls Royce).

Te midden van een angstaanjagende hoeveelheid oranje pionnen en opgestapelde velgen stond Ruben. Met zijn mysterieuze glimlach deed hij me even aan Mr. Big van Sex & The City denken. Enig verschil was dat we niet als Carry & Big achterin doken, maar dat ik plaats moest nemen achter het stuur met een panische Eef naast me. Het begon al pittig, want er zaten allemaal rare knoppen in plaats van de versnellingspook. “Mar, dit is de parkeerstand!” Eef begon haar geduld als bijrijder aardig te verliezen, en hardhandig greep ze het stuur, luide “Ooh-My-Góóód”-kreten slakende. Hoe voorzichtig en ‘zen’ ik ook deed, ik raakte toch wat velgen, reed cameramensen voor de sokken en maakte een paar flinke krassen in de Rolls. (“Eef, dat hebben wij toch niet gedaan? Moet ik nu betalen?”)

Toen ik mijn eindtijd van 22 minuten en 6 seconden hoorde, slaakte ik een blij verraste uitroep. Ik wist immers niet dat het op tijd ging en nu had ik toch een goede prestatie neergezet…dacht ik zelf. Helaas hoorde ik dat Ruben het in 3 minuten had volbracht en ter vergelijkingsmateriaal, opa in 28 minuten… Toch is het leuke van meedoen aan ‘De Allerslechtste’ dat je lotgenoten treft: er was altijd wel iemand die slechter reed dan ik. Zo scheurde Jarno een betonblok van 600 kilogram omver en reed Davey een piepschuim-Ruben aan – een slecht voorteken…

Onze relnicht heeft zelfs een vogeltje geschept, een hele prestatie met een grammafoonplaat naast je die blijft hangen op “pas nou op”! En niet te spreken over opa, die het zelf allemaal príma vond gaan en met pretoogjes uitriep: “Meid, wat een belevenis!” Kijk, dat doet dan toch weer wonderen voor mijn chauffeurs-egootje;-) Na de proef was het tijd voor het eerste jury-beraad. De jury vond ik een tikkeltje kil en weinig complimenteus: “Ze wordt veel te onzeker van haar bijrijder!” Hmmmm, misschien dat de kijker zich toch niet meer zo goed met Eef kan identificeren? ;-)

quote:

Op dinsdag 7 juni 2011 21:02 schreef Van_Poppel het volgende:

[..]

Tja,, falende automobilisten, maar niet erger dan gewoonlijk