Boeken over beurs en economie # 2

Paul Krugman - End This Depression Now!



Zelf was ik al goed bekend met de visie van Krugman, o.a. uit zijn colums in de New York Times en ondanks dat hij veel dingen imo correct ziet wist ik dat ik het op een aantal essentiële punten oneens ben met hem. Maar juist daarom leek het me interessant om dit boek te lezen (of eigenlijk luisteren, ik heb het audiobook). Ik ben immers gevoelig voor goede argumenten en Krugman is natuurlijk geen domme vent, dus geef hem maar eens een heel boek de tijd om mij te overtuigen.

Zoals de titel al suggereert ligt de nadruk in dit boek op zijn visie hoe de huidige depressie zou moeten worden beëindigd en niet op hoe de crisis is ontstaan. Voor wie al een beetje bekend is met Krugman zijn er wat dat betreft geen verrassingen: hij pleit voor massale deficit spending, ultra-easy monetair beleid en een wat hogere inflatie target. Hij bouwt imo een goede en overtuigende case waarom dergelijk beleid zou moeten slagen in het reduceren van werkloosheid en terugbrengen van economische groei op korte termijn.

Enigszins tegen mijn verwachting in bleek ik het op de meeste punten gewoon eens te zijn met wat hij schrijft in dit boek. We zien kennelijk veel dingen hetzelfde. Echter, mijn verschil van mening met Krugman zit vooral in een aantal dingen waar hij helaas niet (voldoende) op ingaat in dit boek. En dat was een beetje een teleurstelling want juist daar had ik gehoopt een aantal nieuwe argumenten te horen die mij van mening zouden kunnen veranderen.

In een notendop: ik heb er weinig twijfel over dat massale deficit spending waarschijnlijk de enige manier is om op korte termijn met de minste hoeveelheid pijn uit een liquidity trap te ontsnappen. Die case wordt ook overtuigend gemaakt in het boek. Echter, waar mijn twijfels zitten is de lange termijn implicaties hiervan. Want je verandert daarmee ook de structuur van de economie. Bedenk dat de "stimulus" waar Krugman voor pleit nog eens veel groter moet zijn dan wat we tot nu toe hebben gezien (zijn punt waarom het tot nu toe niet heeft gewerkt is dat het veel te weinig was). Hij pleit dus voor een enorme staatsinterventie in de economie en experimenten in die richting zijn in het verleden meestal niet goed afgelopen.

Het impliceert ook dat de overheid alwetend is, terwijl we juist het tegendeel hebben gezien. Denk aan de bubble die "niemand" zag en toen de boel in elkaar lazerde werd er gezegd dat de subprime crisis "contained" was, e.d. Dat zijn dus diezelfde alwetende mensen die de economie moeten gaan sturen! Btw: Krugman zelf pleitte in 2002 ervoor (letterlijk!) om een huizenbubble op te blazen om de dotcom crash uit te balanceren en zie hoe dat is geëindigd... Dit is een probleem dat helemaal niet in het boek aan de orde komt.

Een ander punt is dat waar Krugman voor pleit neerkomt op herverdeling van welvaart. Lage (en zelfs negatieve) reële rente is een welvaarts transfer van creditors naar debtors. Deficit spending is ook een vorm van wealth transfer. In de eerste plaats natuurlijk van de toekomstige generatie naar de huidige maar ook van het minder efficiënte deel van de economie naar het efficiëntere deel. Immers, je voorkomt faillissement van het zwakkere deel, feitelijk een subsidie dus, ten koste van het efficiëntere deel. Hier zit natuurlijk een ideologische component in (Krugman is een socialist) maar er is meer dan dat imo. Duurzame economische groei komt uiteindelijk door efficiëntie verbeteringen en innovatie en dat is een Darwinistisch proces. Als de overheid ingrijpt in dat proces dan remt dat efficiëntie verbetering en innovatie. In een hele extreme vorm hebben we dat gezien in het voormalige Oostblok waar de complete industrie na de val van de muur totaal inefficiënt bleek te zijn, waardoor ook het welvaartspeil in die landen veel lager bleef dan in het westen. Ook op dit punt gaat Krugman helemaal niet in.

Tenslotte een laatste puntje van milde irritatie over een verder goed geschreven boek is dat hij iets te vaak een sneer meent te moeten geven naar diverse (vooral Republikeinse) politici. Dat is okee in zijn columns voor de New York Times maar ik vind het niet passen in een dergelijk boek.

Samenvattend: ik vind dit een goed en overtuigend geschreven boek dat duidelijk het standpunt van Krugman uiteenzet. Iemand die Krugman al goed kent zal weinig nieuws aantreffen maar mensen die niet zo bekend hiermee zijn vinden hier een duidelijk en makkelijk leesbaar boek dat helpt om de materie te begrijpen. Helaas voor mij vond ik in dit boek nauwelijks een behandeling van mijn eigen voornaamste tegenargumenten maar het was toch interessant om Krugman's verhaal en argumentatie nog eens uitgebreid te horen.

quote:

Op dinsdag 4 juni 2013 10:46 schreef SeLang het volgende:
Paul Krugman - End This Depression Now!

[ afbeelding ]

Zelf was ik al goed bekend met de visie van Krugman, o.a. uit zijn colums in de New York Times en ondanks dat hij veel dingen imo correct ziet wist ik dat ik het op een aantal essentiële punten oneens ben met hem. Maar juist daarom leek het me interessant om dit boek te lezen (of eigenlijk luisteren, ik heb het audiobook). Ik ben immers gevoelig voor goede argumenten en Krugman is natuurlijk geen domme vent, dus geef hem maar eens een heel boek de tijd om mij te overtuigen.

Zoals de titel al suggereert ligt de nadruk in dit boek op zijn visie hoe de huidige depressie zou moeten worden beëindigd en niet op hoe de crisis is ontstaan. Voor wie al een beetje bekend is met Krugman zijn er wat dat betreft geen verrassingen: hij pleit voor massale deficit spending, ultra-easy monetair beleid en een wat hogere inflatie target. Hij bouwt imo een goede en overtuigende case waarom dergelijk beleid zou moeten slagen in het reduceren van werkloosheid en terugbrengen van economische groei op korte termijn.

Enigszins tegen mijn verwachting in bleek ik het op de meeste punten gewoon eens te zijn met wat hij schrijft in dit boek. We zien kennelijk veel dingen hetzelfde. Echter, mijn verschil van mening met Krugman zit vooral in een aantal dingen waar hij helaas niet (voldoende) op ingaat in dit boek. En dat was een beetje een teleurstelling want juist daar had ik gehoopt een aantal nieuwe argumenten te horen die mij van mening zouden kunnen veranderen.

In een notendop: ik heb er weinig twijfel over dat massale deficit spending waarschijnlijk de enige manier is om op korte termijn met de minste hoeveelheid pijn uit een liquidity trap te ontsnappen. Die case wordt ook overtuigend gemaakt in het boek. Echter, waar mijn twijfels zitten is de lange termijn implicaties hiervan. Want je verandert daarmee ook de structuur van de economie. Bedenk dat de "stimulus" waar Krugman voor pleit nog eens veel groter moet zijn dan wat we tot nu toe hebben gezien (zijn punt waarom het tot nu toe niet heeft gewerkt is dat het veel te weinig was). Hij pleit dus voor een enorme staatsinterventie in de economie en experimenten in die richting zijn in het verleden meestal niet goed afgelopen.

Het impliceert ook dat de overheid alwetend is, terwijl we juist het tegendeel hebben gezien. Denk aan de bubble die "niemand" zag en toen de boel in elkaar lazerde werd er gezegd dat de subprime crisis "contained" was, e.d. Dat zijn dus diezelfde alwetende mensen die de economie moeten gaan sturen! Btw: Krugman zelf pleitte in 2002 ervoor (letterlijk!) om een huizenbubble op te blazen om de dotcom crash uit te balanceren en zie hoe dat is geëindigd... Dit is een probleem dat helemaal niet in het boek aan de orde komt.

Een ander punt is dat waar Krugman voor pleit neerkomt op herverdeling van welvaart. Lage (en zelfs negatieve) reële rente is een welvaarts transfer van creditors naar debtors. Deficit spending is ook een vorm van wealth transfer. In de eerste plaats natuurlijk van de toekomstige generatie naar de huidige maar ook van het minder efficiënte deel van de economie naar het efficiëntere deel. Immers, je voorkomt faillissement van het zwakkere deel, feitelijk een subsidie dus, ten koste van het efficiëntere deel. Hier zit natuurlijk een ideologische component in (Krugman is een socialist) maar er is meer dan dat imo. Duurzame economische groei komt uiteindelijk door efficiëntie verbeteringen en innovatie en dat is een Darwinistisch proces. Als de overheid ingrijpt in dat proces dan remt dat efficiëntie verbetering en innovatie. In een hele extreme vorm hebben we dat gezien in het voormalige Oostblok waar de complete industrie na de val van de muur totaal inefficiënt bleek te zijn, waardoor ook het welvaartspeil in die landen veel lager bleef dan in het westen. Ook op dit punt gaat Krugman helemaal niet in.

Tenslotte een laatste puntje van milde irritatie over een verder goed geschreven boek is dat hij iets te vaak een sneer meent te moeten geven naar diverse (vooral Republikeinse) politici. Dat is okee in zijn columns voor de New York Times maar ik vind het niet passen in een dergelijk boek.

Samenvattend: ik vind dit een goed en overtuigend geschreven boek dat duidelijk het standpunt van Krugman uiteenzet. Iemand die Krugman al goed kent zal weinig nieuws aantreffen maar mensen die niet zo bekend hiermee zijn vinden hier een duidelijk en makkelijk leesbaar boek dat helpt om de materie te begrijpen. Helaas voor mij vond ik in dit boek nauwelijks een behandeling van mijn eigen voornaamste tegenargumenten maar het was toch interessant om Krugman's verhaal en argumentatie nog eens uitgebreid te horen.

Thanks voor goede post.
Dus ook de moeite waard als je de columns al volgt?

VSP's

quote:

Op woensdag 23 januari 2013 15:07 schreef Knevelt het volgende:
Hey allemaal,

Ik ben op zoek naar een goed boek over economie. Ik ben met name geïnteresseerd in beleidseconomie, oftewel een goede basis van economische kennis die een beleidswerker bij de overheid kan gebruiken. Welke boeken zouden jullie mij aanraden?

Veel dank!

Je zoekt een science fiction boek.

quote:

Op maandag 10 juni 2013 21:23 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Je zoekt een science fiction boek.

Hoezo?

quote:

Op maandag 10 juni 2013 21:23 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Je zoekt een science fiction boek.

Moest lachen.

Exposure
From President to Whistleblower at Olympus


Michael Woodford is pas kort aangesteld als CEO van Olympus, een Japans bedrijf dat bij het grote publiek voornamelijk bekend is als maker van o.a. fotocamera's. Kort na zijn aantreden wordt via een obscuur magazine naar buiten gebracht dat er allerlei vreemde zaken aan de hand zijn binnen Olympus. Woodford besluit op onderzoek uit te gaan. Wat hij aantreft brengt niet alleen zijn carrière maar heel Olympus in gevaar.

De inhoud van het boek is spannend. Het geeft een duidelijk beeld van het schandaal en de gevolgen voor Olympus en zijn werknemers, de raad van bestuur, gepensioneerden die in luttele weken hun belegging in Olympus zien verdampen, en voor Woodford zelf en zijn gezin. Bovendien geldt dit boek ook als waarschuwing voor Japan en met name zijn bedrijfscultuur, omdat het land dat ooit zo vooruitstrevend en competitief was, steeds meer de race verliest. De volgende zin uit het boek zegt daarbij alles: "Japan had been sleepwalking through the latter part of the twentieth century and into the twenty-first. It needs to wake up."

Het boek is geschreven in de ik-vorm, door Michael Woodford zelf (zonder ghost-writer). Hij is geen begenadigd schrijver en dat merk je bij tijd en wijle. Soms denk ik dat het boek spannender geschreven had kunnen zijn, door een betere schrijver, er staan nu vaak cliffhangers in die de aandacht niet echt pakken of te weinig sfeer creëren. Een voorbeeld is een moment dat Woodford uitgeput is door jetlag en de gebeurtenissen die hem overkomen. Het is echter alleen de opmerking van de schrijver hierover waardoor dat duidelijk wordt, niet door het taalgebruik of het gedrag van de hoofdpersoon in het boek. Het boek is wat mij betreft dus iets te vlak geschreven. Dat is jammer, omdat de inhoud zelf wel interessant en spannend is.

The Investment Checklist: The Art of In-Depth Research
Michael Shearn
Wiley, first edition (2011)
Kindle Edition

Beginnende beleggers doen vaak verbijsterend weinig research rondom hun aandelen keuzes. Ze hebben iets over een bedrijf op tv gezien of een positief artikel gelezen en dat is dan blijkbaar voldoende om er een paar duizend euro tegen aan te smijten. Iets verder gevorderde beleggers checken waarderingsratio's zoals P/E, P/B en vergelijken die met andere aandelen. De volgende stap is dat je een bedrijf volledig doorlicht.

Dit boek helpt bij het maken van die stap. De schrijver presenteert 59 vragen rondom een aantal hoofdonderwerpen, zoals Strengths/Weaknesses of the business, Quality of Management en Growth Opportunities. De vragen hebben een toelichting, een voorbeeld en soms een aantal subvragen. Dit is allemaal zeer helder. De checklist heeft geen score systeem om tot een koop besluit te komen. Het gaat er meer om dat je over alle relevante aspecten rondom het bedrijf nadenkt en je bewust wordt waar er vraagtekens zijn.

De checklist voorkomt dat je te snel een investerings beslissing neemt, bijvoorbeeld als je enthousiast bent over een bepaald aandeel. De andere kant van de medaille is dat het uitwerken van 59 antwoorden wel een hels karwei is. De schrijver geeft aan dat het hem enkele weken per onderneming kost. (Het is niet helemaal duidelijk of dit volle werkdagen zijn of zijn avonduren als prive belegger.) In ieder geval is dit boek bedoeld voor de serieuze belegger met een geconcentreerde portfolio die fundamentele research wil doen. De checklist is mijns inziens nog niet eens compleet omdat meer kwantitatieve methoden zoals een discounted cashflow analysis niet aan bod komen.

Als je moeite hebt om, zoals ik, een jaarverslag te pakken en van a tot z te lezen, dan is deze checklist een ideaal middel om daar gericht doorheen te werken.

Zie dat deze nog niet voorbij is gekomen. Best wel populair bij economen en in de financiële wereld de laatste maanden. Het boek betoogd vooral hogere kapitaalbuffers van banken en weerlegt claims die bankiers en lobbyisten (en soms politici) maken wanneer er hogere eisen dreigen te worden gesteld. Het is ook geschreven dat het voor iemand zonder uitzonderlijke economische kennis (voor mij dus) goed te volgen is tot op heden.

In de NRC verscheen dit stuk erover met interview (PDF-alert): http://marsvangrunsven.fi(...)kers-new-clothes.pdf (staat op de site van auteur zelf overigens)

Overigens had Ross Sorking (van Too Big To Fail) een readinglist in de NY Times gegooid: dealbook.nytimes.com/2013/07/01/wall-street-must-reads-for-everyone/?smid=tw-share&_r=3

[ Bericht 7% gewijzigd door F.Begbie op 30-07-2013 12:24:04 (Toevoeging NY Times) ]

Geen boek maar een lang artikel dat je misschien het lezen van een heel boek bespaart. Een economische uitleg en geschiedenis vanuit Keynesiaans perspectief. Opmerkelijk helder en goed geschreven imho: http://lareviewofbooks.org/essay/post-scarcity-economics

Antifragile - Nassim Nicholas Taleb

Dit is net als zijn voorgaande boeken geen boek over economie of over trading maar over een meeromvattend idee. Taleb is bekend van zijn bestsellers Fooled by Randomness en The Black Swan, maar volgens hemzelf moet je dat eigenlijk zien als delen van zijn laatste boek: Antifragile. Zelf heb ik geluisterd naar het audioboek.

Het boek draait om de begrippen 'fragile' en 'antifragile'. Dingen / systemen die leiden onder volatiliteit, stress etc zijn fragile, dingen die hiervan profiteren zijn antifragile. Afgezien van de introductie van een nieuw woord ('antifragile') volgt het hele idee eigenlijk al automatisch uit wat hij eerder beschreef in The Black Swan. In die zin was dit boek voor mij niet de eye-opener die The Black Swan wel was. Desalniettemin maakt dit boek samen met de twee voorgaande boeken een mooi compleet geheel van het basisidee achter deze drie boeken. Dat was zijn opzet en daarin is hij geslaagd.

Aan het begin van het boek is het basisidee al heel snel duidelijk. Daarna geeft hij vooral voorbeelden en gaat in op de implicaties die het heeft, waarbij hij in typische Taleb stijl weer tig filosofen van stal haalt (het nut van sommige zijsprongen is overigens niet altijd duidelijk) en de vloer aanveegt met experts uit allerlei disciplines. Hoewel hij hiermee het basisidee en de implicaties daarvan goed weet over te brengen zit hier imo ook een zwakte van het boek. Want Taleb gaat vaak wel heel erg kort door de bocht en dan ook nog eens in disciplines (voeding, medische zaken,...) waarin hij bij mijn weten weinig expertise heeft. Ik had daardoor regelmatig een reactie van "Ho! wacht even...!".

Op één gebied blijft het angstvallig stil. Taleb was ooit Trader/ optie handelaar en het hele boek gaat eigenlijk over asymmetrische payoffs (vertaald naar financiële termen) en hoe dat voor of tegen je kan werken. Hij prefereert 'trades' (of situaties in de echte wereld) met veel opwaarts potentieel en weinig neerwaarts risico. Met andere woorden: het equivalent van een long (gekochte) optie (call of put), zoals dat in de financiële wereld heet. Voor een naïeve lezer lijkt dat misschien op het eerste gezicht logisch maar zo simpel is het natuurlijk niet. Want of dit een goede trade is hangt puur af van de PRIJS die je voor die optie betaalt, en hij als ex-trader weet dat als geen ander.

Hier lijkt hij zichzelf tegen te spreken. Immers als een long optie een goede trade is, is de implicatie dat die optie is ondergewaardeerd. Maar zelf hamert hij er nu juist altijd op dat de upside (een black swan!) onvoorspelbaar is. Dus hoe kun je weten of die optie is ondergewaardeerd? Lange termijn optie data in financiële markten suggereert eerder het omgekeerde: naïef opties kopen zonder voorkennis of skill is per saldo een verliesgevende strategie, ondanks dat er af en toe een mega winst kan worden gemaakt. Dus een naïeve vorm van Taleb's antifragiele strategie kan (en waarschijnlijk: zal) je trading account net zo goed wegvagen.

Ondanks de kritiek die ik heb is het basisidee waardevol en bruikbaar. En met het meeste dat hij schrijft (ondanks dat het soms kort door de bocht is) ben ik het gewoon eens. Het is dan ook zonde van de energie om te gaan nit-picken op details in plaats van het basisidee zelf.

Samenvattend: typisch Taleb boek over een idee dat logischerwijs volgt uit zijn voorgaande boeken. Dit boek rondt het mooi af en is wat mij betreft een aanrader voor mensen die zijn vorige boeken interessant vonden.

Ergo: nietszeggend, maar royalties @ Taleb. Of lees ik de beschrijving verkeerd? Volgens mij is Taleb in toenemende mate een commissie/dagtarief hoer geworden.

quote:

Op woensdag 31 juli 2013 20:21 schreef SeLang het volgende:
Op één gebied blijft het angstvallig stil. Taleb was ooit Trader/ optie handelaar en het hele boek gaat eigenlijk over asymmetrische payoffs (vertaald naar financiële termen) en hoe dat voor of tegen je kan werken.

Malcolm Gladwell heeft ooit een artikel over Taleb geschreven, waaruit blijkt hoe hij handelt. Misschien wordt je vraag daarin (deels) beantwoord: http://www.gladwell.com/2002/2002_04_29_a_blowingup.htm

(Noot: het artikel is geschreven in het jaar 2002)

quote:

Op dinsdag 30 juli 2013 14:12 schreef jaco het volgende:
Geen boek maar een lang artikel dat je misschien het lezen van een heel boek bespaart. Een economische uitleg en geschiedenis vanuit Keynesiaans perspectief. Opmerkelijk helder en goed geschreven imho: http://lareviewofbooks.org/essay/post-scarcity-economics

Thanks, sterk artikel inderdaad!

_{Al haalt het idd een beetje de punch uit Return of Depression Economics, waar ik nu in bezig ben !}

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 05:32 schreef jaco het volgende:

[..]

Malcolm Gladwell heeft ooit een artikel over Taleb geschreven, waaruit blijkt hoe hij handelt. Misschien wordt je vraag daarin (deels) beantwoord: http://www.gladwell.com/2002/2002_04_29_a_blowingup.htm

(Noot: het artikel is geschreven in het jaar 2002)

Nee ik weet wel hoe hij handelt (ik heb je artikel trouwens wel even gelezen maar dat geeft weinig nieuws). Of deze strategie geld genereert hangt volledig af van de prijs van de gekochte opties. En zoals ik al aangaf valt die prijs eigenlijk niet echt te bepalen aangezien black swans onvoorspelbaar zijn. In die zin spreekt Taleb zichzelf dus tegen. Om succesvol te zijn kun je dus niet op een naieve manier opties kopen maar zul je toch iets intelligenter te werk moeten gaan.

Wat natuurlijk wel zo is, is dat een dergelijke strategie antifragiel is. Hij kan in één klap een fortuin maken maar hij kan niet in één keer veel verliezen. Hij kan langzaam doodbloeden maar zich niet in één klap opblazen. En dat is het voordeel van zo'n strategie. Maar van duizend kleine sneetjes kun je ook dood gaan. En of dat uiteindelijk gebeurt hangt af van de prijs die je voor de opties betaalt. Dat is mijn punt.

Maar er is veel te zeggen voor zo'n antifragiele strategie en als je mijn posts hier op Fok! door de jaren heen gelezen hebt dan weet je dat de strategie die ikzelf volg veel overeenkomst heeft met die van Taleb. Mijn strategie is ook antifragiel. Met cash aanhouden en wachten op een excellent instapmoment "koop" je in feite ook een optie. Je voorspelt niets (want dat kun je toch niet) en weet ook niet welke black swan uiteindelijk voor je instapmoment gaat zorgen. De prijs die je voor deze optie betaalt is het (schijnbaar) lage rendement op de cashpositie, maar uiteindelijk hoop je dat zich dat terugbetaalt doordat je assets later voor een prikkie kunt kopen. Het belangrijkste voordeel is natuurlijk dat een daling een bonanza oplevert terwijl een opwaartse of zijwaartse markt vrijwel niets kost. Vergelijk dat met de downside die iemand heeft die op de huidige waardering in aandelen belegt.... De prijs van deze optie lijkt niet hoog, gezien het feit dat het "lage" rendement op cash maar weinig lager is dan de dividendyield van de markt en gezien de frequentie waarmee beurscrises voortkomen. En zelfs als over een x-aantal jaren die inschatting fout blijkt te zijn geweest dan is er geen man overboord want er is dan nauwelijks iets verloren. Dat is antifragiel

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 19:19 schreef SeLang het volgende:

[..]

Nee ik weet wel hoe hij handelt (ik heb je artikel trouwens wel even gelezen maar dat geeft weinig nieuws). Of deze strategie geld genereert hangt volledig af van de prijs van de gekochte opties. En zoals ik al aangaf valt die prijs eigenlijk niet echt te bepalen aangezien black swans onvoorspelbaar zijn. In die zin spreekt Taleb zichzelf dus tegen. Om succesvol te zijn kun je dus niet op een naieve manier opties kopen maar zul je toch iets intelligenter te werk moeten gaan.

Wat natuurlijk wel zo is, is dat een dergelijke strategie antifragiel is. Hij kan in één klap een fortuin maken maar hij kan niet in één keer veel verliezen. Hij kan langzaam doodbloeden maar zich niet in één klap opblazen. En dat is het voordeel van zo'n strategie. Maar van duizend kleine sneetjes kun je ook dood gaan. En of dat uiteindelijk gebeurt hangt af van de prijs die je voor de opties betaalt. Dat is mijn punt.

Maar er is veel te zeggen voor zo'n antifragiele strategie en als je mijn posts hier op Fok! door de jaren heen gelezen hebt dan weet je dat de strategie die ikzelf volg veel overeenkomst heeft met die van Taleb. Mijn strategie is ook antifragiel. Met cash aanhouden en wachten op een excellent instapmoment "koop" je in feite ook een optie. Je voorspelt niets (want dat kun je toch niet) en weet ook niet welke black swan uiteindelijk voor je instapmoment gaat zorgen. De prijs die je voor deze optie betaalt is het (schijnbaar) lage rendement op de cashpositie, maar uiteindelijk hoop je dat zich dat terugbetaalt doordat je assets later voor een prikkie kunt kopen. Het belangrijkste voordeel is natuurlijk dat een daling een bonanza oplevert terwijl een opwaartse of zijwaartse markt vrijwel niets kost. Vergelijk dat met de downside die iemand heeft die op de huidige waardering in aandelen belegt.... De prijs van deze optie lijkt niet hoog, gezien het feit dat het "lage" rendement op cash maar weinig lager is dan de dividendyield van de markt en gezien de frequentie waarmee beurscrises voortkomen. En zelfs als over een x-aantal jaren die inschatting fout blijkt te zijn geweest dan is er geen man overboord want er is dan nauwelijks iets verloren. Dat is antifragiel

Interessante visie, betekent dit ook dat je nu nog steeds 100% cash zit? Er zijn toch ook altijd 'echte koopjes'/echt ondergewaardeerde aandelen/obligaties/commodoties/ledencertificaten e.d. in de markt? Doe je daar niks mee? En loop je door het wachten op de 'zwarte zwaan'/crash niet mogelijk langdurig rendement en dividend mis?

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 19:19 schreef SeLang het volgende:
Nee ik weet wel hoe hij handelt (ik heb je artikel trouwens wel even gelezen maar dat geeft weinig nieuws). Of deze strategie geld genereert hangt volledig af van de prijs van de gekochte opties. En zoals ik al aangaf valt die prijs eigenlijk niet echt te bepalen aangezien black swans onvoorspelbaar zijn. In die zin spreekt Taleb zichzelf dus tegen.

Ik geloof dat ik je bezwaar door heb. De strategie van Taleb is er op gebaseerd dat de optie-verkoper het risico op een black swan te laag inschat zodat deze te weinig compensatie vraagt voor de verzekering van dat risico. Om dat vast te stellen zal Taleb dus toch een of andere kwantitatieve berekening moeten maken rondom de frequentie en de omvang van black swans. Dit is echter in strijd met de onvoorspelbaarheid van black swans.

(Het volgende is speculatie mijnerzijds hierover ...)

Misschien dat Taleb van mening is dat opties over de gehele linie te laag geprijsd zijn, omdat de Black-Scholes formule als basis voor de berekening geldt. Black-Scholes gaat uit van een normale verdeling van uitkomsten, hetgeen Taleb onzin vindt vanwege het aantal extreme uitkomsten.

De verkopers van opties kunnen dit echter ook waarnemen en de vraagprijs van hun opties aanpassen in afwijking op een pure Black-Scholes prijs. Het is mogelijk dat ze hierin de afgelopen jaren verfijnder en minder naief zijn geworden en dat Taleb daarom zijn fonds vziw op dit moment niet meer runt.

[ Bericht 0% gewijzigd door jaco op 02-08-2013 08:21:35 (spelling) ]

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 21:02 schreef WillemMiddelkoop het volgende:

[..]

Interessante visie, betekent dit ook dat je nu nog steeds 100% cash zit? Er zijn toch ook altijd 'echte koopjes'/echt ondergewaardeerde aandelen/obligaties/commodoties/ledencertificaten e.d. in de markt? Doe je daar niks mee? En loop je door het wachten op de 'zwarte zwaan'/crash niet mogelijk langdurig rendement en dividend mis?

Echte kansen doe ik natuurlijk wel iets mee. Dat is juist het hele idee: handen vrijhouden zodat je wel de upside hebt maar niet de downside.

quote:

Op vrijdag 2 augustus 2013 08:17 schreef jaco het volgende:

[..]

Ik geloof dat ik je bezwaar door heb. De strategie van Taleb is er op gebaseerd dat de optie-verkoper het risico op een black swan te laag inschat zodat deze te weinig compensatie vraagt voor de verzekering van dat risico. Om dat vast te stellen zal Taleb dus toch een of andere kwantitatieve berekening moeten maken rondom de frequentie en de omvang van black swans. Dit is echter in strijd met de onvoorspelbaarheid van black swans.

Exact!

quote:

(Het volgende is speculatie mijnerzijds hierover ...)

Misschien dat Taleb van mening is dat opties over de gehele linie te laag geprijsd zijn, omdat de Black-Scholes formule als basis voor de berekening geldt. Black-Scholes gaat uit van een normale verdeling van uitkomsten, hetgeen Taleb onzin vindt vanwege het aantal extreme uitkomsten.

De verkopers van opties kunnen dit echter ook waarnemen en de vraagprijs van hun opties aanpassen in afwijking op een pure Black-Scholes prijs. Het is mogelijk dat ze hierin de afgelopen jaren verfijnder en minder naief zijn geworden en dat Taleb daarom zijn fonds vziw op dit moment niet meer runt.

Black-Scholes zoals beschreven in textboeken (gebaseerd op normaalverdeling) wordt door niemand in de echte wereld gebruikt. In de echte wereld worden black swans wel degelijk ingeprijsd (Black-Scholes kun je overigens gewoon gebruiken als je daar een niet-normale verdeling in plugt - welke verdeling je gebruikt is natuurlijk het geheim van de handelaar want dat is de sleutel naar succes!). Of ze voldoende (of juist te agressief) zijn ingeprijsd zul je nooit van tevoren kunnen weten omdat black swans onvoorspelbaar zijn.

Maar als je lange termijn data bestudeert van de S&P500 dan vind je dat onder de streep het kopen van opties op die index een verliesgevende strategie is geweest, ook als je de epische winsten meerekent die nu en dan optreden. Het kopen van opties zonder toegevoegde intelligentie/ voorkennis lijkt dus niet een goede strategie puur vanuit winstoptimalisatie beredeneerd.

In het artikel waarvan je de link zelf postte staat overigens beschreven dat Taleb in zijn hedgefund ook met modellen werkte om de juiste optieprijs te bepalen, maar dat gaat dus tegen zijn eigen idee in dat black swans onvoorspelbaar zijn. Het is me overigens niet duidelijk hoe succesvol hij was met dit hedgefund.

Maar Taleb's hedgefund was dus wel antifragiel. Hij kon hooguit langzaam doodbloeden, maar een blowup is niet mogelijk. Het is belangrijk om je te realiseren dat zelfs als Taleb's strategie het gemiddeld slechter zou doen dan (bijvoorbeeld) de markt dat er nog steeds veel voor te zeggen is. De tegengestelde strategie (lange reeksen van kleine winsten en eens in de zoveel jaar plotseling een episch verlies) sukkelen beleggers in slaap en nodigen ze uit om te teveel risico/ leverage te nemen. Je ziet dit vaak bij optieschrijvers die jarenlang constant inkomen halen uit opties schrijven en dan plotseling worden weggevaagd. Ik heb in mijn eigen irl omgeving meerdere mensen zo in rook op zien gaan. Eén van mijn vrienden verloor >500k (al zijn spaargeld) en ook nog eens al het spaargeld van zijn vrouw (ja, je kunt een hoop meer verliezen dan alleen geld...). Hier op Fok! hebben we trouwens ook een paar mensen langs de afgrond zien gaan met dergelijke strategieën.

De meeste blowups komen denk ik ook niet zozeer voort uit het misprijzen van opties maar meer uit over-leverage doordat lange periodes van easy money mensen in slaap sukkelt, teveel vertrouwen geeft in eigen kunnen en ze blind maakt voor de risico's.

Dus ondanks mijn kritiek op de (in mijn ogen) redeneerfout van Taleb heeft hij dus wel een zeer goed punt met zijn betoog voor antifragiliteit in een beleggingsstrategie.

[ Bericht 1% gewijzigd door SeLang op 02-08-2013 15:02:54 ]

Niet een boek, maar een Credit Suisse report.

Credit Suisse Global Investment Returns Yearbook 2013

Rendementen van Equities, Bonds en Bills in verschillende landen sinds 1900.

Nederland:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 31 juli 2013 20:21 schreef SeLang het volgende:
[ afbeelding ]

Antifragile - Nassim Nicholas Taleb

knip

Antifragile werd mij aangeraden door iemand dus ik heb een poging gewaagd het te lezen, net als zijn andere boeken. Helaas is het me alweer niet gelukt een van zijn boeken uit te lezen. Deze man heeft zo'n onuitstaanbare neiging zijn punt op driehonderdduizend manieren te maken met een even groot aantal metaforen en zijstapjes naar gebieden waar hij totaal geen verstand van heeft. Zo ook zijn verhaal hoe hij "uitvond" hoe je het "beste" kon trainen. Maar zelfs al heeft de beste man totaal geen verstand van zaken wat een onderwerp betreft, nog steeds heeft hij het narcisme om anderen te beleren.

En de reden waarom hij "rijk" is geworden heeft niks te maken met een bijzondere strategie of uitzonderlijk vermogen. In zijn tijd was er sprake van pricing op basis van normal verdeling, waardoor tail-risk niet ingeprijsd werd. Hij heeft op zijn desk (dus niet voor eigen rekening, maar veilig op kosten van "de baas" waar hij zelf op afgeeft in dit boek) dus jarenlang OTM calls/puts gekocht en gewacht op een crash. Die kwam (black swan), en nu is hij opeens een briljant handelaar.

Nee ik vind het echt helemaal niks.

quote:

Op vrijdag 2 augustus 2013 10:23 schreef SeLang het volgende:
Black-Scholes zoals beschreven in textboeken (gebaseerd op normaalverdeling) wordt door niemand in de echte wereld gebruikt. In de echte wereld worden black swans wel degelijk ingeprijsd (Black-Scholes kun je overigens gewoon gebruiken als je daar een niet-normale verdeling in plugt - welke verdeling je gebruikt is natuurlijk het geheim van de handelaar want dat is de sleutel naar succes!).

Hij zou dan consequent opties kunnen oppakken die volgens Black-Scholes al te goedkoop zijn ingeprijsd. Taleb heeft een standaardwerk op het gebied van option pricing geschreven en had een team van wiskundigen om zich heen. Het is aannemelijk dat hij toch ergens een arbitrage mogelijkheid zag die aansluit op de theorieen in zijn boeken. Enfin, de details rondom zijn strategie zijn vziw nergens beschikbaar en zelfs zijn net-worth is onbekend. In zijn recente lezingen, ontwijkt hij steeds de vragen over praktische portfolio- en handelsstrategie.

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 19:19 schreef SeLang het volgende:
Maar er is veel te zeggen voor zo'n antifragiele strategie en als je mijn posts hier op Fok! door de jaren heen gelezen hebt dan weet je dat de strategie die ikzelf volg veel overeenkomst heeft met die van Taleb. Mijn strategie is ook antifragiel.

Ik vraag me af of Taleb dat ook zou vinden. Voor zover ik je strategie ken, heeft deze twee fases.

1. Je zit in cash terwijl de markt overgewaardeerd is volgens de Shiller P/E waardering. Met deze positie ben je immuun voor zowel een beurs crash als een beurs hausse. Een antifragiele strategie zou echter profiteren van een crash of een hausse. Jouw strategie is daarom beter te beschrijven als robuust.

2. Je gaat long de markt zodra de index ondergewaardeerd is volgens de Shiller P/E waardering. Met deze positie profiteer je van een nieuwe beurs hausse, dus van opwaartse volatiliteit. In die zin is de positie anti-fragiel. Je portfolio riskeert echter ook neerwaartse volatiliteit bij een nog verdere crash van de markt. In dit opzicht is je positie dus fragiel. Aangezien een systeem niet half fragiel/half anti-fragiel kan zijn, is het als geheel dus fragiel.

quote:

Op zondag 4 augustus 2013 05:41 schreef jaco het volgende:

[..]

Hij zou dan consequent opties kunnen oppakken die volgens Black-Scholes al te goedkoop zijn ingeprijsd. Taleb heeft een standaardwerk op het gebied van option pricing geschreven en had een team van wiskundigen om zich heen. Het is aannemelijk dat hij toch ergens een arbitrage mogelijkheid zag die aansluit op de theorieen in zijn boeken. Enfin, de details rondom zijn strategie zijn vziw nergens beschikbaar en zelfs zijn net-worth is onbekend. In zijn recente lezingen, ontwijkt hij steeds de vragen over praktische portfolio- en handelsstrategie.

Black-Scholes klopt volgens mij gewoon, behalve dat in de "textboek variant" altijd een normaalverdeling wordt gebruikt. Maar je kunt natuurlijk elke kansverdeling toepassen die je wilt. Er komt dan geen makkelijke formule meer uit maar je kunt de waarden wel numeriek bepalen. Ik heb die paper niet gelezen maar ik denk dat Taleb gewoon de kansverdeling aanpast met iets dat beter de staartrisico's beschrijft. En dan kun je op basis van die nieuwe kansverdeling bepalen of opties over- of ondergewaardeerd zijn. Maar dat is niks nieuws. Elke intelligente optiehandelaar doet dat. De "edge" van de optiehandelaar is immers die kansverdeling en niets anders.

Blijft het probleem: je kunt die kansverdeling nooit precies weten. Bovendien is de markt niet stationair (de onderliggende processen veranderen voortdurend). En black swans zijn per definitie onvoorspelbaar, dus ook de kans daarop. Hier spreekt Taleb zichzelf dus tegen.

quote:

Ik vraag me af of Taleb dat ook zou vinden. Voor zover ik je strategie ken, heeft deze twee fases.

Ik ben met je eens dat dit wellicht niet binnen de strikte definitie van Taleb valt, maar toch herken ik Taleb's antifragiliteit en optionaliteit in mijn eigen strategieën (die natuurlijk veel ouder zijn dan Taleb's boek).

Taleb heeft die dingen niet uitgevonden. Het zijn bestaande concepten die al zo oud zijn als de wereld, alleen zijn ze misschien nog niet eerder benoemd op de manier waarop Taleb dat nu heeft gedaan. Het is verder ook niet zo interessant of het stikt voldoet aan zijn definitie, het gaat mij om het algemene idee erachter.

quote:

1. Je zit in cash terwijl de markt overgewaardeerd is volgens de Shiller P/E waardering. Met deze positie ben je immuun voor zowel een beurs crash als een beurs hausse. Een antifragiele strategie zou echter profiteren van een crash of een hausse. Jouw strategie is daarom beter te beschrijven als robuust.

Ik profiteer wel degelijk van een crash. Als ik instap na een daling van bijv 50% dan heb ik daarna voor hetzelfde geld 2x zoveel assets tov de situatie dat ik vandaag zou instappen. En het neerwaartse risico op die assets is dan ook nog eens veel lager en het verwachte rendement veel hoger dan als ik die acties vandaag doe! Met andere woorden: ik kom in een situatie die veel beter is dan de situatie die ik daarvoor had. Ik heb dus een aanzienlijke upside. Ten tijde van het instappunt weliswaar (nog!) niet gerekend in harde euro's, maar wel in winst/ risico en toekomstige rijkdom. Je moet het breder bekijken dan puur de boekhoudkundige monetaire waarde op dat moment.

Eigenlijk zou je een waarde moeten toekennen aan de "optie" die cash biedt om op een door jezelf gewenst moment in te stappen. Die optie is opeens veel waard als assets na een daling van 50% ondergewaardeerd zijn, want opeens kun je - hoe wonderbaarlijk! - twee keer zoveel assets kopen als daarvoor. Assets die bovendien op die waardering minder risico en een hoger verwacht rendement hebben dan daarvoor.

De downside is beperkt tot het hebben van een relatief laag rendement op de cash (overigens nog steeds vergelijkbaar met het dividend rendement op aandelen). En dat kun je dus zien als de "premie" die je voor de optie betaalt.

Zoals gezegd: misschien niet strikt de definitie die Taleb hanteert maar vanuit mijn perspectief wel degelijk een zeer asymmetrische payoff! Niet voor niets hoop ik op een crash maar ben ik onverschillig over een stijgende beurs (de laatste paar jaar volg ik de beurskoersen daarom nieteens meer). Alleen al het feit dat ik hoop op een crash en onverschillig ben over een bullmarket bewijst dat ik antifragiel ben. Als ik robuust was dan zou ik immers onverschillig zijn over beiden.

quote:

2. Je gaat long de markt zodra de index ondergewaardeerd is volgens de Shiller P/E waardering. Met deze positie profiteer je van een nieuwe beurs hausse, dus van opwaartse volatiliteit. In die zin is de positie anti-fragiel. Je portfolio riskeert echter ook neerwaartse volatiliteit bij een nog verdere crash van de markt. In dit opzicht is je positie dus fragiel. Aangezien een systeem niet half fragiel/half anti-fragiel kan zijn, is het als geheel dus fragiel.

Ik zie dat anders. Omdat ik voor zeer lange termijn beleg in (een proxy van) de totale markt interesseren koersbewegingen me alleen voor zover die me een mogelijkheid bieden om dezelfde assets zeer goedkoop te kopen of zeer duur te verkopen. Een verdere daling na aankoop boeit niet want het zijn nog steeds dezelfde aandelen met dezelfde onderliggende winsten.

Tevens wordt bij een nog lagere waardering de verwachte payoff steeds verder asymmetrisch: hoe lager een waardering des te gunstiger winst vs risico. Vanuit mijn perspectief is een verdere daling zelfs een gunstig scenario want dividend en nieuw kapitaal kunnen dan worden belegd tegen nog betere voorwaarden! Een periode van lagere koersen na mijn instappunt levert daarom op lange termijn waarschijnlijk zelfs een hoger totaalrendement op dan als de koersen direct na mijn instappunt zouden stijgen. Het enige nadeel is psychologisch, want je had dus met je initiële kapitaal een nog betere deal van Mr. Market kunnen krijgen. Maar een goede deal blijft een goede deal.

Aandelen op lage waardering zijn daarom vanuit mijn perspectief gezien een antifragiele belegging. Maar ik ben met je eens dat dat voor de meeste fundmanagers (die jaarlijks worden afgerekend op mark-to-market basis) niet zo is!
_{Hint: hierin zit imo de belangrijkste "edge" van de hele strategie - beloningsstructuur plaatst instituten in een fragiele situatie en ik profiteer daarvan}

Een uitgebreid artikel van Michael Lewis over een voormalige programmeur van Goldman Sachs die nu door deze ex-werkgever wordt beschuldigd van diefstal van high-frequency-trading software code. De zaak ligt echter ingewikkelder als dat het zo klinkt ...

http://www.vanityfair.com(...)man-sachs-programmer

Voor lezers die geinteresseerd zijn in de combinatie van finance en high-tech met een sausje van misdaad. Geschreven door een van de beste finance schrijvers. Wat wil je nog meer

Weet niet of ik hier laat mee ben. Maar de beste man is net benoemd bij de centrale bank van India en heeft een uitstekend boek. Rajan met Fault Lines. Toegankelijk zonder enige diepte te verliezen. Overigens is ook zijn toonaangevende artikel uit 2005 een must.

Groet