Man en ik zijn nu 5 jaar samen, we hebben 2 kinderen. Nooit ruzie. Natuurlijk zijn er irritaties, maar ruzie maken we echt niet. En dat is misschien ook wel een deel van het probleem. Want waarom maken we geen ruzie? Eerlijk gezegd interesseert het me gewoon niet zo wat hij doet. De irritaties die er zijn hebben dus ook alleen te maken met de kinderen (die me uiteraard wel interesseren
) Wat mn man doet op zn werk of in de kroeg kan me weinig boeien. Een goed gesprek hebben we dus ook niet. Daarnaast inmiddels meer dan een jaar geen seks gehad, een kus bij het weggaan is alles en zelfs dat gebeurd vaker niet dan wel.
Waarom zijn we nog samen?
Punt 1, we zijn getrouwd. Je loopt niet zo de deur uit, een scheiding aanvragen klinkt heel eng!!
Punt 2, de kinderen. Ik hou van ze, maar heb ook echt behoefte aan tijd voor mezelf. Nu heb ik dat genoeg, mn man is er tenslotte ook voor ze. Ga ik weg, zal ik er grotendeels alleen voor komen te staan. En ja, dat ga ik redden, maar wil ik het wel alleen doen?
Punt 3, we hebben nooit ruzie, houden van elkaar, thuissituatie is dus heerlijk rustig. Ik vertrouw hem volledig. (maar komt dat niet doordat het man/vrouw gevoel weg is)
Punt 4, geld! Als ik wegga zullen zowel man als ik het beide financieel erg lastig gaan redden.
De punten om weg te gaan zijn ook simpel:
Geen seks, geen ruzie, geen wederzijdse interesse kortom; broer/zus relatie.
Ik ben nog zo jong, moet ik niet gaan voor een relatie vol passie?
Ik vind het zo eng om bij mn man weg te gaan. Maar ik wil zo ook niet verder.
Relatietherapie zie ik niet zitten, we leven al te lang langs elkaar heen. Het gevoel wat nodig is om een echte relatie te hebben (met seks dus) is er niet meer. Ik hou van mijn man, hij doet alles voor me. Maar het is niet eerlijk om bij hem te blijven omdat ik er tegen op zie om zelf de was te moeten doen. (bij wijze van spreke)
Man ziet verder geen probleem om samen te blijven en dat maakt het extra lastig. Het is een leuke man en vader, ik wil hem geen pijn doen.
Ik ben nog nooit vreemdgegaan, maar nu heb ik wel iemand in mijn leven die ik al 10 jaar ken, altijd elkaar leuk gevonden, maar zaten beide steeds in een relatie. Hij is nu vrijgezel en kent het verhaal over mijn huwelijk, hij vraagt nu of ik wil scheiden, en kijken of wij samen iets op kunnen bouwen.
Ene kant wil ik daar inderdaad voor gaan, maar met hem zijn er al wat dingen voorgevallen waardoor (wederzijds) het vertrouwen niet optimaal is. Daarnaast is zijn leven niet echt gebaseerd op het hebben van 2 kinderen, die hij er wel gratis bij zal krijgen. Gaat dit werken?
Ik twijfel zo. Ik ben bang dat ik een verkeerde beslissing ga nemen.
Diep in mn hart weet ik dat mijn man en ik geen goed huwelijk hebben. Vriendschap is er wel, maar er ontbreekt een stukje...
Ik weet dat ik met die ander geen garantie heb op wel een gelukkige relatie, het is ook niet zo dat ik wil kiezen tussen 2 mannen, maar het speelt wel mee, zonder die andere man, had ik waarschijnlijk nog jaren verder gegaan met mijn man.
Dus,
Ga ik verder met mn huwelijk, zet de andere man uit mn leven en leef dus een rustig en makkelijk leven, maar wel zonder seks en gezamelijke interesses.
of
vraag ik de scheiding aan en ga alleen verder. Financieel wordt het k*t, maar ik kan wel mn eigen ding doen.
Je moet belangen afwegen: die van jezelf tegenover die van je man/ kinderen.
Allemaal drogredenen.quote:Op donderdag 24 februari 2011 10:34 schreef doubts het volgende:
Punt 1, we zijn getrouwd. Je loopt niet zo de deur uit, een scheiding aanvragen klinkt heel eng!!
Punt 2, de kinderen. Ik hou van ze, maar heb ook echt behoefte aan tijd voor mezelf. Nu heb ik dat genoeg, mn man is er tenslotte ook voor ze. Ga ik weg, zal ik er grotendeels alleen voor komen te staan. En ja, dat ga ik redden, maar wil ik het wel alleen doen?
Punt 3, we hebben nooit ruzie, houden van elkaar, thuissituatie is dus heerlijk rustig. Ik vertrouw hem volledig. (maar komt dat niet doordat het man/vrouw gevoel weg is)
Punt 4, geld! Als ik wegga zullen zowel man als ik het beide financieel erg lastig gaan redden.
Ik kan me inderdaad inmiddels niet meer voorstellen dat mijn man en ik weer een echte relatie kunnen hebben. Als ik naar hem kijk zie ik een lieve mooie man, maar niet iemand met wie ik het bed in wil duiken.quote:
Als je zelf al de keuze maakt om niet bij een relatie therapeut langs te gaan zie je zelf dus geen heil meer in je relatie.
Je moet belangen afwegen: die van jezelf tegenover die van je man/ kinderen.
Therapie lijkt me daar niet bij helpen. Maar als iemand daar andere ervaringen mee heeft hoor ik het graag.
Het lijkt me gewoon ook heerlijk om alleen te wonen. Zonder rommel van een ander in huis. Alleen dat financiele plaatje houd me tegen.....
De kinderen redden het wel als papa en mama gescheiden zijn. Daar zit het probleem niet.
Ik ben zo bang dat mn man ongelukkig word, dat hij niet alleen wilt zijn. Als ik weg ben smst hij vaak dat hij me mist. Wat ik raar vind want als we allebei thuis zijn geven we elkaar ook geen aandacht.....
!Is wel waar. Maar ja het klinkt heel makkelijk om weg te gaan, helaas is het niet zo simpel! Ik krijg geen garanties dat ik me beter ga voelen door die keuze.....quote:
Een heel goede! Maar het is geen prater en hij ziet het probleem niet. Uiteraard heb ik al meerdere malen geprobeerd mijn gevoel uit te leggen.quote:
Doe eens gek en praat er eens met je man over.
Is ook snel gegaan. En ik ben pas 26 dus nog heel jong ook. Te jong om hiermee verder te gaan denk ik.quote:
Je bent pas 5 jaar samen en al getrouwd met 2 kinderen... is dat niet gewoon allemaal te snel gegaan? Hoe oud zijn jullie?
De enige garantie die je nu hebt dat jij je nu ook niet lekker voelt.quote:
[..]
Is wel waar. Maar ja het klinkt heel makkelijk om weg te gaan, helaas is het niet zo simpel! Ik krijg geen garanties dat ik me beter ga voelen door die keuze.....
Hoe doe je dat dan? Ik heb echt wel pogingen gedaan om samen iets leuks te doen. Lekker eten, film kijken... Maar ik wordt echt niet opgewonden van hem! We hebben niet voor niets al langer dan een jaar geen seks.quote:
In mijn ogen kun je de passie die je nu mist weldegelijk terugkrijgen, maar als je al geeneens moeite daarvoor wilt doen houdt het gewoon op he.
En het is inderdaad ook wel zo dat ik niet eens meer weet of ik die moeite wil doen.
Scherp! Maar laat ik me nu niet teveel leiden door die andere man die druk op de ketel zet...?quote:
[..]
De enige garantie die je nu hebt dat jij je nu ook niet lekker voelt.
Zonder hem had ik nog jaren doorgegaan, ik ben niet diep ongelukkig, mijn leven is nu heel makkelijk, maar saai.
Ben zo bang dat ik over een jaar terug verlang naar mn veilige saaie leventje.
Relatietherapie lijkt me een goed begin, er zullen zat stellen zijn die ''de passie'' kwijt zijn geraakt en die weer hebben gevonden met professionele hulp.quote:
[..]
Hoe doe je dat dan? Ik heb echt wel pogingen gedaan om samen iets leuks te doen. Lekker eten, film kijken... Maar ik wordt echt niet opgewonden van hem! We hebben niet voor niets al langer dan een jaar geen seks.
En het is inderdaad ook wel zo dat ik niet eens meer weet of ik die moeite wil doen.
Maar ja, je zit duidelijk met je hoofd al bij die andere vent, dus dan zou ik ZSM een punt zetten achter je huidige relatie.
Maar dan niet over een paar jaar komen klagen dat het ook met die andere vent niet goed is afgelopen he.
Ik ben me er heel goed van bewust dat een relatie met die ander ook kan mislukken, zoals ik in de OP al zei spelen er nu al wat dingen.quote:
[..]
Relatietherapie lijkt me een goed begin, er zullen zat stellen zijn die ''de passie'' kwijt zijn geraakt en die weer hebben gevonden met professionele hulp.
Maar ja, je zit duidelijk met je hoofd al bij die andere vent, dus dan zou ik ZSM een punt zetten achter je huidige relatie.
Maar dan niet over een paar jaar komen klagen dat het ook met die andere vent niet goed is afgelopen he.
Ik wil dus ook helemaal niet kiezen tussen deze 2 mannen persoonlijk.
Maar die ander laat me zien dat er meer is in het leven!!
Anderzijds zijn mijn tijden met hem altijd zonder kinderen en ja dan is het leven sowieso wel iets simpeler ;-)
Maar ik ben dus bang dat ik over een paar jaar met een andere man op hetzelfde punt uitkom.
Garanties worden niet gegeven.quote:
Aan de ene kant is het me duidelijk dat ik zo niet verder wil.
Maar ik ben dus bang dat ik over een paar jaar met een andere man op hetzelfde punt uitkom.
Heb jij het gevoel er alles aan gedaan te hebben om de situatie te verbeteren?
Zo ja, zet er dan een punt achter en ga verder me je leven.
Als je passief in een relatie gaat staan gaat dit inderdaad gebeuren.quote:
Aan de ene kant is het me duidelijk dat ik zo niet verder wil.
Maar ik ben dus bang dat ik over een paar jaar met een andere man op hetzelfde punt uitkom.
Je geeft zelf aan dat je geen interesse meer hebt voor je man, wil je hier niet in veranderen?
Elke relatie die langer dan 2 jaar volgehouden wordt zal monden in een hechte vriendschap. Dat zal niet anders worden. Maar goed, de passie kun je er wel weer in krijgen hoor.quote:
Aan de ene kant is het me duidelijk dat ik zo niet verder wil.
Maar ik ben dus bang dat ik over een paar jaar met een andere man op hetzelfde punt uitkom.
Succes met het nemen van je beslissing iig.
Mijn man geeft bijv. aan dat hij nu "leuke dingen" wilt gaan doen. Maar pff, nee, ik zie 't niet meer zitten.
Dingen die ik leuk vind doet hij dan (duidelijk) met tegen zin, sja sorry, dan ga ik liever met iemand anders (bedoel niet een andere man, maar bijv. met een vriendin of mn moeder)
En ik weet wel dat in elke relatie er dingen zijn waarbij interesses en meningen anders liggen. Maar het lijkt wel alsof er niks is wat mijn man en ik beide leuk vinden!
Bedankt voor al jullie reacties! ik heb weer veel om over na te denken.
Ik krijg nu van mezelf het gevoel alsof ik jullie aan het overtuigen ben dat er niks meer is om voor te vechten... Vraag me af wat ik had gedacht als ik hier alleen reacties kreeg als 'hup scheiden!" of ik dan juist positieve dingen over mn huwelijk had gezien...
Thanks!quote:
Die kans is zeker aanwezig!quote:
Wie zegt dat die andere kerel er niet binnen een paar maanden de brui aan geeft als hij de stress en rommel van 2 kids ervaart?
Daarom probeer ik ook te benadrukken dat ik niet wil kiezen tussen mijn man en die ander.
Ik geef alleen aan, dat mijn gevoel dat er meer is in het leven wel door die ander komt.
Ik ben nuchter genoeg om in te zien dat er een grote kans is dat ik er echt alleen voor kom te staan.
Ik ben nog niet zo lang getrouwd en een half jaar geleden konde wij vanwege medise redenen 5 weken geen sex hebben. Na die vijf weken kon het weer gewoon, maar hadden we er bijde geen behoefte aan. We hebben toch gewoon sex gehad. en als je eenmaal weer sex hebt dat wil je het vaker.
Trek eens sexie lengerie aan, hij kan je dan echt niet weerstaan. Zodra je weer sex met elkaar gaat hebben ga je er ook weer meer behoefte voor hebben.
Ik denk dat die passie er nooit is geweest.quote:
In mijn ogen kun je de passie die je nu mist weldegelijk terugkrijgen, maar als je al geeneens moeite daarvoor wilt doen houdt het gewoon op he.
De meeste relaties zijn m.i. vrij passieloos overigens. Maar ik kan dat ook pas sinds een tijdje vaststellen, sinds ik de juiste tegenkwam.
Ik vrees gewoon dat ik moet gaan inzien dat ik ondanks dat het ontzettend moeilijk is en pijn gaat doen toch voor mezelf moet kiezen.
Ik ben 26, nog een heel leven voor me!
Ik denk dat je daarnaast de impact van een scheiding sterk onderschat, voornamelijk op je kinderen.
Ik denk dat je helemaal gelijk hebt.quote:
[..]
Ik denk dat die passie er nooit is geweest.
De meeste relaties zijn m.i. vrij passieloos overigens. Maar ik kan dat ook pas sinds een tijdje vaststellen, sinds ik de juiste tegenkwam.
Leerden elkaar kennen in de kroeg. Leuke spontane jongen. Elk weekend lekker stappen, hielden van dezelfde muziek en hadden veel lol samen.quote:
Waarom ben je eigenlijk voor hem gevallen in eerste instantie ?
Nu wil hij niks anders dan op de bank hangen en vroeg naar bed. Komt volgens hem door zijn werk en de kinderen.
Wat ik in het begin zo leuk vond, zijn humor, irriteerd me nu mateloos, elke poging tot een serieus gesprek doet hij af met een lollige opmerking.
We knuffelen wel, zoals ik al zei, er is wel vriendschap maar echt op een broer/zus manier. Ik kan heel lang naar hem kijken en hem vasthouden, maar om t ff plat te zeggen; tussen mn benen gaat niks kriebelen!quote:
Je hebt geen seks. Maar zoals ik het lees, tonen jullie mekaar ook helemaal geen affectie. Waar verwacht je dan dat ineens de zin in seks vandaan zal komen? Begin eens met lief zijn voor elkaar, dat je mekaar weer eens aankijkt en aanraakt, even knuffelen en zo.
Ik weet niet wat jij onder knuffelen verstaat, maar ik knuffel zo niet met mijn broers, hoor.quote:
[..]
We knuffelen wel, zoals ik al zei, er is wel vriendschap maar echt op een broer/zus manier. Ik kan heel lang naar hem kijken en hem vasthouden, maar om t ff plat te zeggen; tussen mn benen gaat niks kriebelen!
Daar ben ik dus bang voor. Maar ligt dat dan aan mij?quote:
Een andere vent gaat je op termijn niet meer geven dan je huidige partner.
Ik denk dat je daarnaast de impact van een scheiding sterk onderschat, voornamelijk op je kinderen.
Ik kan me niet voorstellen dat elke relatie na 5 jaar 'dood' is. Ik ken mensen die al 10 jaar samen zijn en nog steeds leuke dingen doen, lol hebben en een goed seksleven.
Op dit moment ben ik elk weekend van huis. Vakanties/ weekendjes weg doe ik alleen. Mijn man is dan met de kinderen. in die zin leven we dus al redelijk gescheiden. Voor de kinderen zal er in dat opzicht weinig veranderen.
Knuffelen; iemand omarmen, vasthouden...?quote:Op donderdag 24 februari 2011 11:27 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik weet niet wat jij onder knuffelen verstaat, maar ik knuffel zo niet met mijn broers, hoor.
Niets meer dan dat!
Heb je je weleens afgevraagd hoe het komt dat je je huwelijk zo hebt laten versloffen? Je komt nu met het argument dat je hem niet meer ziet zitten, maar dat gebeurd heus niet van de een op de andere dag. Je vindt iedereen leuker dan je man: je moeder, je vriendinnen. Je hebt geen interesse in hem.
Ik zie hem nog wel proberen: door jou te smsen en door aan te bieden om dingen met je te doen.
Verliefdheid kan wel weer groeien, maar dat wil je niet horen, je wilt gaan, dus pak dan je biezen.
En zoenen, strelen op intieme plekken...quote:
[..]
Knuffelen; iemand omarmen, vasthouden...?
Niets meer dan dat!
Je hebt helemaal gelijk!!quote:
Jij wil gewoon je vrijheid en als dat het enigste is wat je wil, dan moet je er maar voor gaan. Ookal maak je daar mensen ongelukkig mee en uiteindelijk waarschijnlijk ook jezelf.
Heb je je weleens afgevraagd hoe het komt dat je je huwelijk zo hebt laten versloffen? Je komt nu met het argument dat je hem niet meer ziet zitten, maar dat gebeurd heus niet van de een op de andere dag. Je vindt iedereen leuker dan je man: je moeder, je vriendinnen. Je hebt geen interesse in hem.
Ik zie hem nog wel proberen: door jou te smsen en door aan te bieden om dingen met je te doen.
Verliefdheid kan wel weer groeien, maar dat wil je niet horen, je wilt gaan, dus pak dan je biezen.
En de vraag waarom ik mn huwelijk heb laten versloffen is dus het enige wat een scheiding in de weg staat!
Ik weet het antwoord namelijk niet. En zonder dat antwoord weet ik niet of ik dit huwelijk nog kan en wil laten werken.
26 en twee kinderen? Dan heb je iets niet goed gedaan denk ik.quote:
[..]
Is ook snel gegaan. En ik ben pas 26 dus nog heel jong ook. Te jong om hiermee verder te gaan denk ik.
Dat doen we dus niet. Maar ik heb die behoefte ook niet. Blijkbaar mn man ook niet, anders zou hij wel een poging gedaan hebben lijkt mij.quote:
[..]
En zoenen, strelen op intieme plekken...
Als het er nu al zo bijstaat na een luttele vijf jaar ga je de vijftig jaar die nog in het verschiet liggen nooit volhouden.quote:
[..]
Dat doen we dus niet. Maar ik heb die behoefte ook niet. Blijkbaar mn man ook niet, anders zou hij wel een poging gedaan hebben lijkt mij.
Ach das weer een ander verhaal! Sommige mensen willen nou eenmaal jong moeder zijn. Maar mn kinderen hebben niets met mn gevoel voor mn man te maken. Hoewel, zonder kinderen hadden we of een huwelijk vol passie, of allang geen huwelijk meer......quote:
[..]
26 en twee kinderen? Dan heb je iets niet goed gedaan denk ik.
Volgens mij leven jullie helemaal langs elkaar heen. Als er niet een serieus aan de bel trekt en er eindelijk eens goed gepraat gaat worden, dan gaat dit huwelijk als een nachtkaars uit. Wat een passiviteit, zeg.quote:
[..]
Dat doen we dus niet. Maar ik heb die behoefte ook niet. Blijkbaar mn man ook niet, anders zou hij wel een poging gedaan hebben lijkt mij.
Precies. Maar ga ik bij een ander niet ook na 5 jaar suf op de bank hangen, langs elkaar heen leven?quote:
[..]
Als het er nu al zo bijstaat na een luttele vijf jaar ga je de vijftig jaar die nog in het verschiet liggen nooit volhouden.
Dat is dus mijn punt!!! Enige wat ons samenhoud is dat we in 1 huis wonen! Serieus praten probeer ik keer op keer, maar het dringt niet door!quote:
[..]
Volgens mij leven jullie helemaal langs elkaar heen. Als er niet een serieus aan de bel trekt en er eindelijk eens goed gepraat gaat worden, dan gaat dit huwelijk als een nachtkaars uit. Wat een passiviteit, zeg.
Als we niet getrouwd waren was ik waarschijnlijk allang apart gaan wonen. Maar een scheiding aanvragen voelt heel eng, als een heel definitieve stap. (en t kost een hoop geld)
Uhm... ik wil niet lullig zijn, maar je bent niet op deze man gevallen omdat je er zulke serieuze gesprekken mee kon hebben. Je schreef toch zelf dat je het gewoon leuk, gezellig en fijn met hem had? Waarom probeer je *dat* niet op te bouwen, zodat er weer sprake kan zijn van vlindertjes ipv serieus met hem te praten. Volgens mij wordt er niemand verliefd van serieus met elkaar pratenquote:
[..]
Dat is dus mijn punt!!! Enige wat ons samenhoud is dat we in 1 huis wonen! Serieus praten probeer ik keer op keer, maar het dringt niet door!
Als eerste is het natuurlijk onzin dat je er dan alleen voor staat, er bestaat nog altijd zoiets als een co-ouderschap en in overleg kom je een heel eind. Maar onderschat het effect van een scheiding niet, ook al gaat het netjes en snel, vooral voor je kinderen. Het is een tijd- en geldrovend en ontzettend emotioneel proces voor kinderen en ouders.
Iedere relatie heeft dips, de eerste verliefdheid verdwijnt altijd na een aantal jaar en dan moet je werken aan je relatie. Om een goede relatie te behouden moet je tijd en moeite investeren. Ik heb een beetje het gevoel dat je het bij voorbaat al opgegeven hebt en verwacht dat het altijd maar rozengeur en maneschijn moet zijn. Je man geeft nu aan er wel aan te willen werken en ik vind persoonlijk dat je het aan je kinderen verplicht bent om dat te proberen. Je zegt zelf dat je het niet wilt af laten hangen van een andere man en voor je zelf wilt kiezen, waarom wil je dan niet proberen je huidige relatie nieuw leven in te blazen. Ook seks moet je leren...
Ik ben dan wel benieuwd wat jij verstaat onder een poging tot serieus praten. Heb je ooit wel eens duidelijk tegen hem gezegd dat je eraan denkt om bij hem weg te gaan?quote:
[..]
Dat is dus mijn punt!!! Enige wat ons samenhoud is dat we in 1 huis wonen! Serieus praten probeer ik keer op keer, maar het dringt niet door!
Als we niet getrouwd waren was ik waarschijnlijk allang apart gaan wonen. Maar een scheiding aanvragen voelt heel eng, als een heel definitieve stap. (en t kost een hoop geld)
Das ook wel een goede ja. Maar aan de andere kant, in het begin waren serieuze gesprekken niet nodig. Maar we worden ouder, hebben kinderen....quote:
[..]
Uhm... ik wil niet lullig zijn, maar je bent niet op deze man gevallen omdat je er zulke serieuze gesprekken mee kon hebben. Je schreef toch zelf dat je het gewoon leuk, gezellig en fijn met hem had? Waarom probeer je *dat* niet op te bouwen, zodat er weer sprake kan zijn van vlindertjes ipv serieus met hem te praten. Volgens mij wordt er niemand verliefd van serieus met elkaar praten
Ik wil gewoon het huis uit, de hort op. Terrasje zitten, met de kids naar de Efteling, op vakantie.
Mijn man wil dat niet! Hij is moe, wil thuis zijn...
We zijn een keer gaan zwemmen met de kids, één van mijn hobby's. Binnen een uurtje wilde meneer naar huis....
Is die andere man echt de reden dat eventueel bij je huidige man weg wilt gaan of is hij alleen een reden om bij hem weg te gaan. Snap je wat ik bedoel? Het klinkt namelijk alsof je bij die andere man ook niet echt helemaal zeker bent of hij nou is wat je wilt.
Is scheiden en voorlopig geen nieuwe relatie ook een optie? Aangezien je ook aangaf dat de andere man je laat zien dat er meer is in het leven maar je hem ook niet optimaal vertrouwd vraag ik me af of het wel zin heeft om je keuze van scheiden af te laten hangen van een man die je niet helemaal vertrouwd. Kan het kloppen dat je liever met je man bent dan gescheiden en zonder man, omdat je dan niet het veilige/vertrouwde gevoel hebt dat je nu wel hebt bij je man?
Als ik jou was zou ik de andere man even buiten wegen laten, want dat er iemand is die meer passie in een relatie wilt net als jij dat is wel een feit. En er is vast ook wel iemand die dat met jou wilt delen. Gezien je leeftijd heb je nog genoeg tijd om die persoon te ontmoeten.
Je zegt dat de kinderen het wel redden met gescheiden ouders, maar de taken die op jouw schouders rusten, zijn die te combineren met wat je nou eigenlijk wilt? Een nieuwe relatie, een man met passie, dingen doen of ondernemen met hem..
Kijk gewoon of je nu gelukkig bent en of je zo de rest van je leven wilt doorgaan. Natuurlijk kan er altijd wat veranderen, maar zoals je zelf aangeeft heb je het vertrouwen verloren. Terwijl me dat wel belangrijk lijkt. Denk ook aan jezelf en je eigen geluk. Je gezin kan toch niet gelukkig zijn als jij het alleen maar doet om het doen?
Hopelijk heb je er wat aan.. misschien zit ik er wel helemaal naast met mijn conclusies.
Dan ga je een keertje zonder hem. Ik zie het probleem niet.quote:
[..]
Das ook wel een goede ja. Maar aan de andere kant, in het begin waren serieuze gesprekken niet nodig. Maar we worden ouder, hebben kinderen....
Ik wil gewoon het huis uit, de hort op. Terrasje zitten, met de kids naar de Efteling, op vakantie.
Mijn man wil dat niet! Hij is moe, wil thuis zijn...
We zijn een keer gaan zwemmen met de kids, één van mijn hobby's. Binnen een uurtje wilde meneer naar huis....
Dat kun en zul je nooit weten totdat je het ondervindt.quote:
[..]
Precies. Maar ga ik bij een ander niet ook na 5 jaar suf op de bank hangen, langs elkaar heen leven?
Heel duidelijk! Maar ik krijg alleen te horen "dan ga ik je missen, we kunnen toch leuke dingen gaan doen, dan doe ik wel wat jij wilt"quote:
[..]
Ik ben dan wel benieuwd wat jij verstaat onder een poging tot serieus praten. Heb je ooit wel eens duidelijk tegen hem gezegd dat je eraan denkt om bij hem weg te gaan?
En mijn man heeft anderhalf jaar geleden zelf info over scheiden aangevraagd etcetera. Uiteindelijk niet doorgezet.
Maar dat is zonder ruzies of gesprekken gegaan. Nu ik er zo over nadenk, weet ik dus niet eens wat hem toen heeft tegen gehouden.... Misschien moet ik dat eens aan hem vragen.
Kinderen zijn ook heel ingrijpend in een huwelijk lijkt me, een wereld van verschil met een kindloos huwelijk. Alles wat je ooit deed moet anders of volgens een aangepast rooster.quote:
[..]
Ach das weer een ander verhaal! Sommige mensen willen nou eenmaal jong moeder zijn. Maar mn kinderen hebben niets met mn gevoel voor mn man te maken. Hoewel, zonder kinderen hadden we of een huwelijk vol passie, of allang geen huwelijk meer......
Een keertje is geen probleem. Ik doe alles zonder hem!quote:
[..]
Dan ga je een keertje zonder hem. Ik zie het probleem niet.
Vakanties naar het buitenland, stappen, de kroeg in, winkelen. Het enige wat ik met mijn man doe is een ritje naar de supermarkt.
Hij blijft in de auto?quote:
[..]
Een keertje is geen probleem. Ik doe alles zonder hem!
Vakanties naar het buitenland, stappen, de kroeg in, winkelen. Het enige wat ik met mijn man doe is een ritje naar de supermarkt.
Ik zie het al, deze relatie is stuk
is er dan niet iets aan de hand met zijn gesteldheid? lijkt me niet gezond dat hij niets doet of sociaal contact heeft.quote:
[..]
Een keertje is geen probleem. Ik doe alles zonder hem!
Vakanties naar het buitenland, stappen, de kroeg in, winkelen. Het enige wat ik met mijn man doe is een ritje naar de supermarkt.
Nou dan hoef je ook echt niet bij hem te blijven.quote:
[..]
Een keertje is geen probleem. Ik doe alles zonder hem!
Vakanties naar het buitenland, stappen, de kroeg in, winkelen. Het enige wat ik met mijn man doe is een ritje naar de supermarkt.
Het is ook niet de bedoeling dat ik na de scheiding gelijk een relatie met een ander begin.quote:
Het klinkt alsof je een bevestiging zoekt voor wat je nou moet doen of wat juist is.
Is die andere man echt de reden dat eventueel bij je huidige man weg wilt gaan of is hij alleen een reden om bij hem weg te gaan. Snap je wat ik bedoel? Het klinkt namelijk alsof je bij die andere man ook niet echt helemaal zeker bent of hij nou is wat je wilt.
Is scheiden en voorlopig geen nieuwe relatie ook een optie? Aangezien je ook aangaf dat de andere man je laat zien dat er meer is in het leven maar je hem ook niet optimaal vertrouwd vraag ik me af of het wel zin heeft om je keuze van scheiden af te laten hangen van een man die je niet helemaal vertrouwd. Kan het kloppen dat je liever met je man bent dan gescheiden en zonder man, omdat je dan niet het veilige/vertrouwde gevoel hebt dat je nu wel hebt bij je man?
Als ik jou was zou ik de andere man even buiten wegen laten, want dat er iemand is die meer passie in een relatie wilt net als jij dat is wel een feit. En er is vast ook wel iemand die dat met jou wilt delen. Gezien je leeftijd heb je nog genoeg tijd om die persoon te ontmoeten.
Je zegt dat de kinderen het wel redden met gescheiden ouders, maar de taken die op jouw schouders rusten, zijn die te combineren met wat je nou eigenlijk wilt? Een nieuwe relatie, een man met passie, dingen doen of ondernemen met hem..
Kijk gewoon of je nu gelukkig bent en of je zo de rest van je leven wilt doorgaan. Natuurlijk kan er altijd wat veranderen, maar zoals je zelf aangeeft heb je het vertrouwen verloren. Terwijl me dat wel belangrijk lijkt. Denk ook aan jezelf en je eigen geluk. Je gezin kan toch niet gelukkig zijn als jij het alleen maar doet om het doen?
Hopelijk heb je er wat aan.. misschien zit ik er wel helemaal naast met mijn conclusies.
En het klopt dat ik misschien liever niet gescheiden ben en dat vertrouwde gevoel blijf hebben. Maar aan de andere kant knaagt dat dus omdat ik mn leven niet nog 50 jaar zo zie.
Bedankt voor je reactie. Je raakt precies de juiste punten.
Dat is wel het meest verstandige om te doen in elk geval! Zo voordat je uberhaupt weet wat je met je huidige relatie wil, vast wat plannen zodat je straks meteen weer in een relatie duikt die je niet vertrouwt. Dat is een garantie voor succes en ik voorzie een succesvolle toekomst. Het is ook verder niet egoistisch ten op zichte van je kinderen om zoiets ultra-verantwoords te doen, dus ik zeg doen!quote:
Ene kant wil ik daar inderdaad voor gaan, maar met hem zijn er al wat dingen voorgevallen waardoor (wederzijds) het vertrouwen niet optimaal is. Daarnaast is zijn leven niet echt gebaseerd op het hebben van 2 kinderen, die hij er wel gratis bij zal krijgen. Gaat dit werken?
Niet helemaal waar. Ik werk als gastouder, ben dus wel thuis, maar verdien wel mn eigen geld.quote:
Wat is eigenlijk de verhouding tussen jullie in huis? Het klinkt alsof hij de kostwinner is en werkt en jij de huisvrouw bent die thuis zit...?
Hij heeft wel sociale contacten, maar dat is een wereldje waar ik me nooit in heb gemengd.quote:
[..]
is er dan niet iets aan de hand met zijn gesteldheid? lijkt me niet gezond dat hij niets doet of sociaal contact heeft.
En als je weg gaat: is het dan een verrassing die jij regelt gewoon, ff leuk samen, zonder de kids, of is het een zeurpartij "laten we nu eens wat gaan doen".
Ik zou voorstellen om een date-avond in te stellen. Elke week verrast de een de ander met wat leuks en gezelligs en zorg je dat de kids opgevangen worden. Kijken wat dat doet. Niet zo "serieus" praten, maar gewoon actie ondernemen.
Bekijk het eens in het licht van: "Ik wil je terug" ipv "Ik vind je saai"
Wees ook even reëel over je verwachtingen. De situatie zoals die nu is, hoeft niet zo te blijven. Jonge kinderen kunnen een flinke aanslag zijn. Maar die worden ouder. Je man lijkt erg uitgeblust, dat hoeft niet zo te blijven.quote:
[..]
Het is ook niet de bedoeling dat ik na de scheiding gelijk een relatie met een ander begin.
En het klopt dat ik misschien liever niet gescheiden ben en dat vertrouwde gevoel blijf hebben. Maar aan de andere kant knaagt dat dus omdat ik mn leven niet nog 50 jaar zo zie.
Bedankt voor je reactie. Je raakt precies de juiste punten.
Als je de rest ook had gelezen wist je dat dit absoluut niet mijn bedoeling is!quote:Op donderdag 24 februari 2011 11:50 schreef Kreator het volgende:
[..]
Dat is wel het meest verstandige om te doen in elk geval! Zo voordat je uberhaupt weet wat je met je huidige relatie wil, vast wat plannen zodat je straks meteen weer in een relatie duikt die je niet vertrouwt. Dat is een garantie voor succes en ik voorzie een succesvolle toekomst. Het is ook verder niet egoistisch ten op zichte van je kinderen om zoiets ultra-verantwoords te doen, dus ik zeg doen!
Wil ik dat dan?quote:
Bekijk het eens in het licht van: "Ik wil je terug" ipv "Ik vind je saai"
Ik weet gewoon echt niet of ik die moeite nog wil doen. Dit speelt al langer uiteraard, het is niet voor het eerst dat ik deze twijfels heb. Elke keer doen we een poging en dan gaat t een paar weekjes beter, maar uiteindelijk versloft het weer. Elke relatie is werken, dat weet ik, maar als ik elke dag moeite moet doen weet ik niet of ik daar op zit te wachten.
...oh het was gewoon een soort topicvulling voor erbij zeg maar. Een dagboekstukje dat er verder niet toe doet. Helder.quote:
[..]
Als je de rest ook had gelezen wist je dat dit absoluut niet mijn bedoeling is!
Dan zou je je af kunnen vragen wat je erger vind.quote:Het is ook niet de bedoeling dat ik na de scheiding gelijk een relatie met een ander begin.
En het klopt dat ik misschien liever niet gescheiden ben en dat vertrouwde gevoel blijf hebben. Maar aan de andere kant knaagt dat dus omdat ik mn leven niet nog 50 jaar zo zie.
Bedankt voor je reactie. Je raakt precies de juiste punten.
1. zo de rest van je leven doorbrengen met het gevoel alsof je iets mist (wat je waarschijnlijk niet gelukkig maakt?)
2. dit vertrouwde saaie leven (zoals je het aangeeft) laten gaan en kans dat je spijt krijgt (spijt naar dit leven waar je nu waarschijnlijk niet gelukkig van word)
Je bent niet verplicht bij je man te blijven als het ten koste gaat van je eigen geluk. En als hij er niet echt over praat dan lijkt het alsof hij het zo ook wel goed vind. Dan kan je je afvragen dat als de situatie veranderd naar wat jij wilt, of hij het dan nog wel leuk vind. Heb je het daar ook wel eens met hem over gehad of proberen te hebben?
Het was een stukje info waarmee ik wilde aangeven dat er iemand in mn leven is die me laat zien dat mijn huwelijk niet gezond is, dat het leven leuk is! Dat er zoveel meer is!quote:Op donderdag 24 februari 2011 11:59 schreef Kreator het volgende:
[..]
...oh het was gewoon een soort topicvulling voor erbij zeg maar. Een dagboekstukje dat er verder niet toe doet. Helder.
Sorry als dat voor jou niet duidelijk was.
Het is niet mijn bedoeling om van de ene in de andere relatie te springen.
Dit is idd een heel goed punt! Daar ga ik het zeker eens over hebben.quote:
[..]
Dan zou je je af kunnen vragen wat je erger vind.
1. zo de rest van je leven doorbrengen met het gevoel alsof je iets mist (wat je waarschijnlijk niet gelukkig maakt?)
2. dit vertrouwde saaie leven (zoals je het aangeeft) laten gaan en kans dat je spijt krijgt (spijt naar dit leven waar je nu waarschijnlijk niet gelukkig van word)
Je bent niet verplicht bij je man te blijven als het ten koste gaat van je eigen geluk. En als hij er niet echt over praat dan lijkt het alsof hij het zo ook wel goed vind. Dan kan je je afvragen dat als de situatie veranderd naar wat jij wilt, of hij het dan nog wel leuk vind. Heb je het daar ook wel eens met hem over gehad of proberen te hebben?
Het gras is altijd groener bij de buren. Misschien moet je je vent gewoon een keer goed spontaan pijpen. Je klinkt als een wijf die dat vies vindt namelijk.quote:
Het was een stukje info waarmee ik wilde aangeven dat er iemand in mn leven is die me laat zien dat mijn huwelijk niet gezond is, dat het leven leuk is! Dat er zoveel meer is!
Hahaha nee hoor dat vind ik verre van viesquote:Op donderdag 24 februari 2011 12:04 schreef Kreator het volgende:
[..]
Het gras is altijd groener bij de buren. Misschien moet je je vent gewoon een keer goed spontaan pijpen. Je klinkt als een wijf die dat vies vindt namelijk.
Bedankt voor je zeer nuttige bijdrage aan dit topic!
quote:
Als je zelf al de keuze maakt om niet bij een relatie therapeut langs te gaan zie je zelf dus geen heil meer in je relatie.
Je moet belangen afwegen: die van jezelf tegenover die van je man/ kinderen.
En dat ook. En dan niet de ander pijpen, maar je eigen vent.quote:
[..]
Het gras is altijd groener bij de buren. Misschien moet je je vent gewoon een keer goed spontaan pijpen. Je klinkt als een wijf die dat vies vindt namelijk.
Graag gedaan. Ik sta erom bekend dat ik gelijk de kern van de zaak te pakken heb en dat prima weet te verpakken in een helder, niet mis te verstane bondige samenvatting.quote:
Bedankt voor je zeer nuttige bijdrage aan dit topic!
Maar waarom neuk je al een jaar niet eigenlijk? Of staat dat ook al in het topic.
Geen behoefte om t met mn man te doen. En ik doe t niet met een ander zolang ik getrouwd ben.quote:Op donderdag 24 februari 2011 12:10 schreef Kreator het volgende:
[..]
Graag gedaan. Ik sta erom bekend dat ik gelijk de kern van de zaak te pakken heb en dat prima weet te verpakken in een helder, niet mis te verstane bondige samenvatting.
Maar waarom neuk je al een jaar niet eigenlijk? Of staat dat ook al in het topic.
...en het dan gek vinden dat hij niet meer in je is geinteresseerd. Een huwelijk wordt pas goed als je erin investeert. Het komt op mij over of je gelooft dat het allemaal wel aan komt waaien.quote:
Geen behoefte om t met mn man te doen.
Echt. Patat is heerlijk, maar elke dag diezelfde zure friet uitlikken gaat vervelen als je wijf er met een ongeinteresseerde frigide houding bijligt. Doe daar eens wat aan, dan komt het vanzelf wel weer. Je hebt tenslotte al bewezen dat je je vent minstens 2 keer hebt laten komen.
Is dat wederzijds? Hij wil ook geen seks met jou? Hij probeert niks?quote:
[..]
Geen behoefte om t met mn man te doen. En ik doe t niet met een ander zolang ik getrouwd ben.
Je bent dus wel echt heel trouw, is de verleiding dan niet groot omdat je het in die andere man wel ziet zitten tot op zekere hoogte?quote:Geen behoefte om t met mn man te doen. En ik doe t niet met een ander zolang ik getrouwd ben.
een scheiding nu is minder pijnlijk voor de kinderen dan een scheiding later, of opgroeien in een slecht huwelijk.quote:
[..]
Geen behoefte om t met mn man te doen. En ik doe t niet met een ander zolang ik getrouwd ben.
maargoed, zoals ik al zei misschien moet hij eventjes goed de spiegel voor de ogen krijgen want thuis hangen is ook niet gezond.
Nope! De keren dat we seks hebben gehad in het jaar voordat er niks meer gebeurde kwamen ook allemaal van mij uit. Ik wel eens gedacht of hij niet stiekem homo is, maar daar niet voor uit durft te komen.quote:
[..]
Is dat wederzijds? Hij wil ook geen seks met jou? Hij probeert niks?
Ik denk ook zeker niet dat het allemaal vanzelf gaat, ik weet dat je moeite moet blijven doen. Maar misschien zegt het feit dat we beide die moeite niet meer willen doen wel genoeg. Misschien horen we gewoon niet bij elkaar.
Besef je goed dat datgene wat jij mist of zoekt, vooral uit Hollywoodfilms zijn bestaansrecht haalt. Die ideale liefde, waarin alles spontaan en als vanzelfsprekend gebeurt, en de blijdschap onuitputtelijk lijkt, bestaat niet in ons echte leven!
Daarnaast, wat is gelukkig zijn? Gelukkig zijn is volgens mij niet elke ochtend spontaan uit je bed springen, jubelend omdat je leven zo fantastisch is. Dat is onwerkelijk en onlogisch en zo leven op deze aardbol misschien 10 mensen die de connectie met de realiteit volledig kwijt zijn. Geluk is voldoening halen uit de moeite die je ergens in steekt, geluk is de vruchten van je eigen werk te kunnen bezien, geluk is je kinderen geven wat ze nodig hebben, ze daardoor niet alleen te zien opgroeien maar ook werkelijk gróeien, en jezelf daarvoor af en toe wegcijferen.
Ga geen dingen doen die je leven en dat van de vruchten van je schoot overhoop gooien, vóór je kunt zeggen dat je álles hebt gedaan om het tij te keren.
En dat is nou wel het voordeel van relatietherapie. Dan zullen jullie toch wel met de billen bloot moeten over dit soort kwesties.quote:
[..]
Nope! De keren dat we seks hebben gehad in het jaar voordat er niks meer gebeurde kwamen ook allemaal van mij uit. Ik wel eens gedacht of hij niet stiekem homo is, maar daar niet voor uit durft te komen.
Ik denk ook zeker niet dat het allemaal vanzelf gaat, ik weet dat je moeite moet blijven doen. Maar misschien zegt het feit dat we beide die moeite niet meer willen doen wel genoeg. Misschien horen we gewoon niet bij elkaar.
Dat weet ik wel zeker. Ik heb het effect van een scheiding op het kind (toen 3 jaar oud) van mijn schoonzus meegemaakt en dat moet je inderdaad niet onderschatten. Hoewel haar zoontje zich nog redelijk staande wist/weet te houden, heeft hij er wel degelijk last van (gehad). Natuurlijk hoeven niet alle kinderen evenveel last te hebben van een scheiding, maar bedenk wel dat je scheiding zal plaatsvinden tijdens een periode waarin je kinderen rust en stabiliteit nodig hebben.quote:
Een andere vent gaat je op termijn niet meer geven dan je huidige partner.
Ik denk dat je daarnaast de impact van een scheiding sterk onderschat, voornamelijk op je kinderen.
Gevoelsmatig zeg ik dat TS eerst maar eens moet proberen om het huwelijk wat nieuw leven in te blazen. Relatietherapie is zo'n gek idee nog niet. Nogmaals: onderschat niet de impact van een scheiding. Zoals hierboven beschreven niet alleen voor je kinderen, maar ook voor jezelf. Zoals je zelf al zei: je komt er wel alleen voor te staan. Natuurlijk zul je vast wel hulp krijgen van je ouders, vrienden, e.d., maar er zullen ook heel wat eenzame avondjes op de bank aankomen
Net zoals een aantal andere users heb ik het idee dat je de beslissing eigenlijk al gemaakt hebt en met je gedachten bij een andere man zit.
Zou ik ook wel worden als zo'n frigide moeder naast me had liggen.quote:
Ik wel eens gedacht of hij niet stiekem homo is, maar daar niet voor uit durft te komen.
Grappig dat je met die eerste zin komt.quote:
Love is no walk in the park.
Besef je goed dat datgene wat jij mist of zoekt, vooral uit Hollywoodfilms zijn bestaansrecht haalt. Die ideale liefde, waarin alles spontaan en als vanzelfsprekend gebeurt, en de blijdschap onuitputtelijk lijkt, bestaat niet in ons echte leven!
Daarnaast, wat is gelukkig zijn? Gelukkig zijn is volgens mij niet elke ochtend spontaan uit je bed springen, jubelend omdat je leven zo fantastisch is. Dat is onwerkelijk en onlogisch en zo leven op deze aardbol misschien 10 mensen die de connectie met de realiteit volledig kwijt zijn. Geluk is voldoening halen uit de moeite die je ergens in steekt, geluk is de vruchten van je eigen werk te kunnen bezien, geluk is je kinderen geven wat ze nodig hebben, ze daardoor niet alleen te zien opgroeien maar ook werkelijk gróeien, en jezelf daarvoor af en toe wegcijferen.
Ga geen dingen doen die je leven en dat van de vruchten van je schoot overhoop gooien, vóór je kunt zeggen dat je álles hebt gedaan om het tij te keren.
Fight for this love is al een jaar lang het liedje van mij en die ander
dat is maar net de insteek die je hebt in het leven. Als je gelukkig bent met de kleine dingen, dan kun je ook goed gelukkig zijn met elkaar. (moet wel van beide kanten komen).quote:
Love is no walk in the park.
Besef je goed dat datgene wat jij mist of zoekt, vooral uit Hollywoodfilms zijn bestaansrecht haalt. Die ideale liefde, waarin alles spontaan en als vanzelfsprekend gebeurt, en de blijdschap onuitputtelijk lijkt, bestaat niet in ons echte leven!
geluk is die kleuter te pakken krijgen voordat hij de voordeur van de kerk uitrent. (en zo ken ik er nog een paar)quote:Daarnaast, wat is gelukkig zijn? Gelukkig zijn is volgens mij niet elke ochtend spontaan uit je bed springen, jubelend omdat je leven zo fantastisch is. Dat is onwerkelijk en onlogisch en zo leven op deze aardbol misschien 10 mensen die de connectie met de realiteit volledig kwijt zijn. Geluk is voldoening halen uit de moeite die je ergens in steekt, geluk is de vruchten van je eigen werk te kunnen bezien, geluk is je kinderen geven wat ze nodig hebben, ze daardoor niet alleen te zien opgroeien maar ook werkelijk gróeien, en jezelf daarvoor af en toe wegcijferen.
Ja, en dat was het stel dat hier ter discussie staat waarschijnlijk ook. Totdat het echte leven weer om het hoekje komt kijken, en een hypotheek, een stel kinderen en andere perikelen voor je voeten werpt.quote:
[..]
dat is maar net de insteek die je hebt in het leven. Als je gelukkig bent met de kleine dingen, dan kun je ook goed gelukkig zijn met elkaar. (moet wel van beide kanten komen).
Groot verschil tussen geluk hebben en gelukkig zijn...quote:geluk is die kleuter te pakken krijgen voordat hij de voordeur van de kerk uitrent. (en zo ken ik er nog een paar)
Dat is waar, maar zijn hun met ruzie gescheiden of niet? Want ik denk dat dat ook wel een rol speelt. Al heb je denk ik wel gelijk wat betreft de periode van het kind.quote:Dat weet ik wel zeker. Ik heb het effect van een scheiding op het kind (toen 3 jaar oud) van mijn schoonzus meegemaakt en dat moet je inderdaad niet onderschatten. Hoewel haar zoontje zich nog redelijk staande wist/weet te houden, heeft hij er wel degelijk last van (gehad). Natuurlijk hoeven niet alle kinderen evenveel last te hebben van een scheiding, maar bedenk wel dat je scheiding zal plaatsvinden tijdens een periode waarin je kinderen rust en stabiliteit nodig hebben.
en wat betreft de eenzame avonden, die zal je nou ook wel hebben aangezien jullie weinig samen doen?
ik bedoelde dus daat werkelijk te pakken krijgen niet, de daad die daarna komtquote:
Groot verschil tussen geluk hebben en gelukkig zijn...
Snap heel goed dat je geen moeite wil doen voor je relatie als je al een jaar met een ander in je hoofd zit, snap ook dat je relatie geen flikker meer voorstelt als je al minstens een jaar met een ander in je hoofd zit, snap ook dat je relatie niet werkt als je al een jaar in je hoofd heb dat je eigenlijk een leven wil leiden als Gooise vrouw van TV...quote:
Fight for this love is al een jaar lang het liedje van mij en die ander
Je geeft zelf ook aan dat de interesses, sociale wereld en behoeftes van je man je niet interesseren. Snap heel goed dat hij emotioneel zich niet aan jou gebonden voelt en liever op de bank hangt dan naar je gemekker te luisteren over wwat er allemaal mis is met hem.
Er is een goede oplossing voor je probleem, koop een spiegel. Als je je eigen fouten ziet is het maken van de keus makkelijker.
Ik mekker absoluut niet over wat er mis met hem is! Er is namelijk niks mis met hem! Ik zal m aan elke vrouw aanradenquote:
[..]
Snap heel goed dat hij emotioneel zich niet aan jou gebonden voelt en liever op de bank hangt dan naar je gemekker te luisteren over wwat er allemaal mis is met hem.
Maar ik wil dit leven niet! Hij wil ook niet alleen op de bank hangen, maar samen met mij, dus daar zit het probleem niet.Het probleem zit bij mij. Ik wil meer!
En wat iemand al zei, als hij nu happy is en ik ga hem veranderen, hoe kan hij dan nog gelukkig zijn?
Mocht je uiteindelijk de keuze nemen een scheiding door te zetten dan heb je zelf er wel alles aan gedaan.
Je zit 5 jaar in een relatie, hebt 2 kinderen, krijgt geen aandacht van je man, in ieder geval niet de aandacht waar je behoefte aan hebt.
Het is vrij logisch dat je dan onder de indruk bent als je dit "veilige" leven uit kan voor spanning en passie.
Ik denk dat je je man moet confronteren met feit dat je erover nadenkt om te scheiden.
Hoe zijn ideeën daarover zijn.
Met alle respect naar de mannen toe hier, maar mannen zien een hoop "vrouwenemoties"niet.
Zeker als je zelf aangeeft dat jullie nooit ruzie hebben en een "veilig" leven hebben.
Neem desnoods de beslissing om een tijdje ergens anders te wonen.
(en nee dan niet bij die man waar je nu mee omgaat...
)Het is toch prima als jullie allebei jullie eigen dingen doen, maar wees duidelijk naar je man toe dat je er niet mee verder wilt als er niets veranderd.
En wat ik wel een goede post vond hier om 1x per week iets in te plannen om iets te doen samen.
Jullie hebben vast IETS wat jullie beiden leuk vinden om te doen.
Maar daar moet je dan wel samen achter komen.
Moet uiteraard wel van 2 kanten komen.
Zoals ik al schreef.. het is voor je kinderen een kleine moeite om nog 1 stap te nemen.
heel veel sterkte!
Ga morgen ook maar even de HA bellen voor een afspraak met MW.
Natuurlijk zijn er wel wat ruzies en irritaties geweest, maar dat hebben ze bewust niet in gezelschap van hun zoontje "uitgevochten". Over het algemeen was het een vrij "gemakkelijke" scheiding. Maar het kind krijgt er inderdaad wel iets van mee, dat klopt.quote:
Dat is waar, maar zijn hun met ruzie gescheiden of niet? Want ik denk dat dat ook wel een rol speelt. Al heb je denk ik wel gelijk wat betreft de periode van het kind.
en wat betreft de eenzame avonden, die zal je nou ook wel hebben aangezien jullie weinig samen doen?
Hem veranderen om van de bank af te komen hoeft niet perse hem ongelukkig te maken.
Open relatie kan natuurlijk ook. Heb je daar al aan gedacht?
Ja, want hij was zo happy dat hij informatie over scheiden in huis heeft gehaald. Zie je zelf niet dat je heel duaal en volgens mij niet realistisch denkt over je man?quote:
[..]
Ik mekker absoluut niet over wat er mis met hem is! Er is namelijk niks mis met hem! Ik zal m aan elke vrouw aanraden
Het probleem zit bij mij. Ik wil meer!
En wat iemand al zei, als hij nu happy is en ik ga hem veranderen, hoe kan hij dan nog gelukkig zijn?
Zoals jij het verteld ben jij eigenlijk best gelukkig en je man ook. Jullie behoeften worden alleen niet vervult. Hij wil samen op de bank hangen, jij wil samen weg.
En wat doen jullie Hij hangt alleen op de bank en jij bent alleen weg. Dat werkt natuurlijk.
Probeer eens gewoon het ene weekend samen op de bank te hangen en het volgende weekend samen weg te gaan.
Natuurlijk is hij moet hij werkt 5 dagen(aannamen) 's-avonds de kinderen en dan in het weekend alleen de kinderen omdat jij weg bent.
Met alle respect, dat lijkt me in een relatie die pas vijf jaar duurt (=60 maanden!) eigenlijk niet mogelijk. Jullie leven uberhaupt niet lang samen met elkaar! En het lijkt weer meer samen te hangen met:quote:
Relatietherapie zie ik niet zitten, we leven al te lang langs elkaar heen.
Het gras lijkt altijd groener aan de overkant, maar ik denk dat dat zeker in dit geval weleens zwaar tegen zou kunnen vallen. Het klinkt niet alsof je ooit écht serieus aan je huwelijk hebt gewerkt. Ik zou daar eens beginnen, als ik jou was.quote:Ik ben nog nooit vreemdgegaan, maar nu heb ik wel iemand in mijn leven die ik al 10 jaar ken, altijd elkaar leuk gevonden, maar zaten beide steeds in een relatie. Hij is nu vrijgezel en kent het verhaal over mijn huwelijk, hij vraagt nu of ik wil scheiden, en kijken of wij samen iets op kunnen bouwen.
Als je niet met hem praat is het sowieso een verloren zaak.
Als je dat denkt. Is het dan niet zo dat het probleem bij jou ligt ipv je 'saaie' man?quote:Op donderdag 24 februari 2011 10:56 schreef doubts het volgende:
Aan de ene kant is het me duidelijk dat ik zo niet verder wil.
Maar ik ben dus bang dat ik over een paar jaar met een andere man op hetzelfde punt uitkom.
Mss zou eens zoveel tijd als dat je aan het piekeren besteedt in je relatie kunnen steken. Mss dat je dan na een jaar weer eens wat in jou gestoken krijgt.
Ik pieker de hele dag hoe het verder moet het is best wel een moeilijke beslissing.
Misschien begin ik wel een topic voor mezelf.
Sterkte en succes Doubts
Sterkte in ieder geval!
Ik vind het ronduit asociaal om eerst kinderen te nemen en daarna hen een kutleven te geven terwijl je het niet eens zo slecht hebt. Nee mama wil meer. Mama wil gaan voor haar eigen geluk terwijl haar kinderen haar nog steeds nodig hebben.
Je wacht maar tot je kinderen oud genoeg zijn en op hun eigen benen staan, zowel financieel als geestelijk. Dan pas mag je gaan scheiden, anders ben je gewoon een egoist die niet haar verantwoodelijkheid durft te nemen. Je hebt kinderen genomen en daarbij hoort een grote verantwoordelijkheid en die zul je moeten nemen anders faal je als ouder en als mens.
Denk je dat de kinderen beter af zijn als ze zien dat mama en pappa humeurig zijn en niet meer liefdevol met elkaar om gaan?
Kinderen zijn echt niet zo dom als het achtereind van een varken, ik merkte ook dat het kut ging tussen mijn ouders. Elke dag ruzie vanaf mijn tiende. Op mijn zestiende zijn ze eindelijk gescheiden, nou ik wou dat ze dat op mijn tiende al deden! Dan was ik van een hoop gezeik (trauma"s, nare ervaringen, psycholoog) af.
Je hebt een lieve man.
Je wil méér.
Doe modern! Stort je kinderen en degene aan wie je beloofd hebt bij hem te blijven in goede en slechte tijden in het ongeluk en jaag je dromen na. Je zal je fántástisch voelen. Eindelijk doen waar het om gaat.
• bij je man gebleven: je had misschien meer passie kunnen voelen met andere mannen
• bij je man weggegaan: je hebt je kinderen een slechtere jeugd bezorgd
Géén spijt is niet mogelijk, want je hebt die kinderen al..
quote:Op vrijdag 25 februari 2011 09:42 schreef sigme het volgende:
• bij je man weggegaan: je hebt je kinderen een slechtere jeugd bezorgd
. Per definitie natuurlijk. Uiteraard. Het kán niet zo zijn dat een kind uit een gebroken gezin een gelukkige jeugd heeft.Ze ruzien niet.quote:
Denk je dat kinderen veel beter af zijn als er ruzie komt steeds elke dag?
Daar heb je een punt, maar een scheiding heeft hetzelfde resultaat.quote:
Denk je dat de kinderen beter af zijn als ze zien dat mama en pappa humeurig zijn en niet meer liefdevol met elkaar om gaan?
Reflecteer je eigen ervaring niet op topic. Dit is een andere situatie.quote:
Kinderen zijn echt niet zo dom als het achtereind van een varken, ik merkte ook dat het kut ging tussen mijn ouders. Elke dag ruzie vanaf mijn tiende. Op mijn zestiende zijn ze eindelijk gescheiden, nou ik wou dat ze dat op mijn tiende al deden! Dan was ik van een hoop gezeik (trauma"s, nare ervaringen, psycholoog) af.
En het is wel heel makkelijk om trauma's, nare ervaringen en psycholoog af te schuiven op ruziende ouders.
Want dat is ook ZO belangrijk. Flikker toch eens op. Het leven is niet alleen gevuld met geluk. Probeer aan de situatie te werken, de basis ligt eral. Weet je hoeveel mensen elkaar na 1 jaar samenwonen al gek van elkaar worden?quote:
Oh, en over hoe je die beslissing zou moeten nemen: bedenk maar waar je op je vijftigste liever spijt van hebt:
• bij je man gebleven: je had misschien meer passie kunnen voelen met andere mannen
TS hou op met zeuren en praat er met je man over. GEEN LULKOEKSMOESJES. Ja je man wilt hier ook over praten en anders forceer je het maar.
Deels waar, scheiding is slechter voor de kinderen dan de huidige situatie die ze hebben. Maar zodra ze zwaar gaan ruzien, dan moet over een scheiding wel worden nagedacht.quote:
Géén spijt is niet mogelijk, want je hebt die kinderen al..
Je hebt wat betreft je verantwoordelijkheden naar je kinderen toe zeker gelijk maar ik vind het wel heel kort door de bocht om gelijk te zeggen dat de kinderen hierdoor een kut leven krijgen. Je praat TS hier misschien wel een heel groot schuldgevoel aan terwijl het niet terecht hoeft te zijn. Toen mijn ouders gingen scheiden was ik een jaar of 6 en mijn zusje 2 jaar jonger, wij hebben hier beiden geen kut leven aan over gehouden, sterker nog we hebben er niet eens onder geleden. En ga nou niet zeggen dat dat aan ons ligt, want als het bij ons zo kan gaan dan kan het ook bij andere kinderen gaan.quote:
Sorry hoor, maar de kinderen zijn hier het belangrijkste. Jij hebt ervoor gekozen om kinderen te nemen, dus nu moet je ook je verantwoordelijkheid nemen. Als jij nu een scheiding aanvraagt, zullen met name de kinderen daar onder lijden.
Ik vind het ronduit asociaal om eerst kinderen te nemen en daarna hen een kutleven te geven terwijl je het niet eens zo slecht hebt. Nee mama wil meer. Mama wil gaan voor haar eigen geluk terwijl haar kinderen haar nog steeds nodig hebben.
Je wacht maar tot je kinderen oud genoeg zijn en op hun eigen benen staan, zowel financieel als geestelijk. Dan pas mag je gaan scheiden, anders ben je gewoon een egoist die niet haar verantwoodelijkheid durft te nemen. Je hebt kinderen genomen en daarbij hoort een grote verantwoordelijkheid en die zul je moeten nemen anders faal je als ouder en als mens.
TS kan ook wel haar verantwoordelijkheden nemen als ze gescheiden is.
Nee, statistisch. Zoals TS al aangeeft gaan zowel zij als haar man er financieel flink op achteruit, en dus de kinderen ook. Voor kinderen is scheiden in z'n algemeenheid een ramp, en de armoede ten opzichte van het alternatief is gewoonlijk ook ongunstig.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 09:51 schreef Kreator het volgende:
[..]
Daar hoeven kinderen niet ongelukkig van te worden, maar ze zijn gelukkiger (stabieler, rijker, minder gestressd) als hun ouders de jeuk weten te bedwingen en gewoon hun tijd uitzitten.
En dat is niet leuk voor een 26-jarige met de kriebels. Jammer dan.
Eensch.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 09:57 schreef sigme het volgende:
[..]
Nee, statistisch. Zoals TS al aangeeft gaan zowel zij als haar man er financieel flink op achteruit, en dus de kinderen ook. Voor kinderen is scheiden in z'n algemeenheid een ramp, en de armoede ten opzichte van het alternatief is gewoonlijk ook ongunstig.
Daar hoeven kinderen niet ongelukkig van te worden, maar ze zijn gelukkiger (stabieler, rijker, minder gestressd) als hun ouders de jeuk weten te bedwingen en gewoon hun tijd uitzitten.
En dat is niet leuk voor een 26-jarige met de kriebels. Jammer dan.
Overigens, even een ander antwoord, natuurlijk is het mogelijk dat een scheiding gewéldig uitpakt, iedereen leeft nog lang en gelukkig. Maar dat weet je vooraf niet. Dus TS zal nu moeten gokken, waarbij een aantal zaken gegeven zijn.quote:
[..]
Gegeven: ze heeft het nu niet slecht, wel een beetje saai. Als ze dit voortzet is een redelijk waarschijnlijke voorspelling dat ze het niet slecht gaat hebben, wel saai. En dus op haar vijftigste terugblik op een niet slecht, tikje saai leven, met man (inmiddels >25 jaar getrouwd) en kinderen (inmiddels het huis uit).
Gegeven: nu scheiden is financiële achteruitgang & stress voor kinderen. Als ze dit doorzet is het een redelijk waarschijnlijke voorspelling dat de kinderen daarvan zeker op korte termijn hinder van gaan ondervinden, en met een beetje pech op langere termijn ook (studiekosten etc). Mogelijk vindt TS wel een zeer geweldige passievolle nieuwe man. Of meerdere. En kijkt ze op haa vijftigste terug op kinderen die helaas geen dure studie konden betalen, maar dat zij wel lekker genaaid is.
Natuurlijk zijn er ook hele andere uitkomsten mogelijk. Maar ze moet haar keuze nu maken, niet achteraf. Achteraf had alles anders kunnen zijn.
Onzin, je bent zelf het belangrijkste. Als jij doodongelukkig bent, dan zijn je kinderen het ook.
Zeker als je geen ruzie met je man hebt, dan kun je volgens mij best een stabiele omgeving aan je kinderen bieden.
Maar, ik krijg de indruk dat je niet zo ongelukkig bent.
Blijkbaar zijn de vlinders voor die andere man niet erg genoeg om je man te verlaten, anders had je het allang gedaan.
Overigens, Linda de Mol zei ooit eens "je moet maar zin maken" toen ze het over sex had. En eigenlijk heeft ze daar wel gelijk in. Iemand schreef het al eerder, van sex krijg je ook zin in sex.
Als je dat niet onderhoudt, dan gaat het rap bergafwaarts.
Ik heb zelf 6 jaar in zo'n ingedutte relatie gezeten en ik kan zeggen dat het niet per sé hoeft dat je dan in de volgende relatie ook indut
Volgens mij moet je eens kijken of het aan jullie compatibiliteit ligt, of aan jullie handelen.
Aan het tweede is namelijk best wat te doen. Afspraken maken en je leven omgooien.
Als het het eerste is, en je hebt allebei geen zin in een scheiding, dan zou ik gewoon buiten de deur gaan neuken. Allebei.
Er zit een verschil tussen doodongelukkig en saai.quote:
Ik vind dat toch altijd zo'n zever "de kinderen zijn het belangrijkste".
Onzin, je bent zelf het belangrijkste. Als jij doodongelukkig bent, dan zijn je kinderen het ook.
Zeker als je geen ruzie met je man hebt, dan kun je volgens mij best een stabiele omgeving aan je kinderen bieden.
En ik ben juist het gezever zat dat je maar van relatie naar relatie moet hoppen zodra het saai wordt.
Al waren die vlinders helemaal op en top, dan is dat nog een slechte reden om je man te verlaten. Korte termijn visiequote:
Maar, ik krijg de indruk dat je niet zo ongelukkig bent.
Blijkbaar zijn de vlinders voor die andere man niet erg genoeg om je man te verlaten, anders had je het allang gedaan.
Ga eerst op onderzoek WAAROM het saai is. Misschien ligt het wel aan de TS zelf?Hoewel ik Linda de Mol nou niet direct als een referentiepunt zou nemen, geef ik je hier wel gelijk. Je moet blijven sexen, soort routine, anders verdwijnt de spanning snel.(Natuurlijk hoeft de sex zelf geen routine te zijnquote:
Overigens, Linda de Mol zei ooit eens "je moet maar zin maken" toen ze het over sex had. En eigenlijk heeft ze daar wel gelijk in. Iemand schreef het al eerder, van sex krijg je ook zin in sex.
Als je dat niet onderhoudt, dan gaat het rap bergafwaarts.
)Komt uiteindelijk wel. Bij de ene wat later dan de ander. En gelukkig beseffen mensen op latere leeftijd, dat het gras aan de kant groener lijkt, maar niet is!quote:
Ik heb zelf 6 jaar in zo'n ingedutte relatie gezeten en ik kan zeggen dat het niet per sé hoeft dat je dan in de volgende relatie ook indut
Buiten de deur neukenquote:
Volgens mij moet je eens kijken of het aan jullie compatibiliteit ligt, of aan jullie handelen.
Aan het tweede is namelijk best wat te doen. Afspraken maken en je leven omgooien.
Als het het eerste is, en je hebt allebei geen zin in een scheiding, dan zou ik gewoon buiten de deur gaan neuken. Allebei.
. Dat gaat dus NOOIT goed. Zeker niet als je getrouwd bent, want dan is er 1 die daadwerkelijk naast de pot piest en de ander niet. En ook mooi voorbeeld voor je kinderen.(Zoals eerder gezegd, kinderen zijn niet achterlijk)Aan TS gewoon zorgen dat de kids een weekendje bij opa en oma zijn en gewoon vanuit haar eigen initiatief een spannend avondje organiseren met haar man.(Als verrassing) Er zal er 1 moeten zijn die het moet aanslingeren.
Kom op zeg, een jaar geen seks is niet gezond. Als je elkaar dagelijks ziet, is een week geen seks al een teken dat de zaken niet zo goed lopen.
Lijkt me ook niet.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 10:38 schreef Re het volgende:
zo'n beslissing neem je in ieder geval niet omdat er een potentieel neukertje in het vooruitzicht is
Mee eens, maar gelukkig gaf TS ook al aan dat ze echt niet (direct) bij die ander wil intrekken als ze gaat scheiden of dat ze uberhaupt wel voor die ander gaatquote:
zo'n beslissing neem je in ieder geval niet omdat er een potentieel neukertje in het vooruitzicht is
Voor de zekerheid, dat propageer ik ook niet hequote:
En ik ben juist het gezever zat dat je maar van relatie naar relatie moet hoppen zodra het saai wordt.
[..]
Ik heb het gedaan, en ik ben al twee keer zo lang bij mijn huidige partner dan bij de vorige en ik heb geen enkele intentie om haar te verlaten. Het was dus één van de beste beslissingen van m'n leven. Ik zat in een relatie waar ik me al 5 jaar afvroeg of het wel wat was.quote:Al waren die vlinders helemaal op en top, dan is dat nog een slechte reden om je man te verlaten. Korte termijn visie :|
Mensen moeten eens stoppen om gevoelens te negeren.
Als je verliefd wordt op een ander heeft dat een reden. En als het langer dan een paar weken aanhoudt moet je er wat mee doen. Zeker als je een slecht huwelijk hebt.
Dat ben ik dus niet met je eens. Je kunt aan je relatie dus echt wel werken zodat het niet indut. Dat je elkaar leuk genoeg blijft vinden, regelmatig sex hebt en van tijd tot tijd nog heel erg verliefd bent.quote:[..]
Komt uiteindelijk wel. Bij de ene wat later dan de ander. En gelukkig beseffen mensen op latere leeftijd, dat het gras aan de kant groener lijkt, maar niet is!
Naďef.quote:[..]
Buiten de deur neuken
Je kent de cijfers over vreemdgaan neem ik wel?
Denk je echt dat die vrouwen dat allemaal niet weten? Schei toch uit
Waarom niet buiten de deur als je dat allebei oké vindt?
Juist.quote:
[..]
Mee eens, maar gelukkig gaf TS ook al aan dat ze echt niet (direct) bij die ander wil intrekken als ze gaat scheiden of dat ze uberhaupt wel voor die ander gaat
TS kiest met een scheiding dan ook niet voor die ander, maar voor zichzelf.
Bewijst niks. Je bent zelf ook veranderd en je hebt NU geen reden om een ander te nemen.quote:
Ik heb het gedaan, en ik ben al twee keer zo lang bij mijn huidige partner dan bij de vorige en ik heb geen enkele intentie om haar te verlaten. Het was dus één van de beste beslissingen van m'n leven. Ik zat in een relatie waar ik me al 5 jaar afvroeg of het wel wat was.
Mensen moeten eens stoppen om gevoelens te negeren.
Als je verliefd wordt op een ander heeft dat een reden. En als het langer dan een paar weken aanhoudt moet je er wat mee doen. Zeker als je een slecht huwelijk hebt.
In alles komt een sleur, ook in elkaar "leuk" vinden. Het pas geen issue wanneer je de sleur accepteert. Bij deze man accepteer je het wel, bij de ander niet.quote:
Dat ben ik dus niet met je eens. Je kunt aan je relatie dus echt wel werken zodat het niet indut. Dat je elkaar leuk genoeg blijft vinden, regelmatig sex hebt en van tijd tot tijd nog heel erg verliefd bent.
Dom.quote:
Naďef.
Je kent de cijfers over vreemdgaan neem ik wel?
Denk je echt dat die vrouwen dat allemaal niet weten? Schei toch uit
Waarom niet buiten de deur als je dat allebei oké vindt?
Vrouwen gaan ten eerste net zo hard vreemd. Daarnaast is het 1 op 4 Nederlanders die vreemdgaat. Dat is totaal geen reden om naast de pot te gaan pissen en ook geen garantie dat er ook nog maar iets overblijft van je huwelijk.
En dat je het beide oké vind, zal er altijd 1 de dupe ervan zijn. Want 1 die sekst daadwerkelijk buiten de deur, de ander geeft alleen maar toe om bij elkaar te blijven.
Nee, je "neemt geen ander", je gaat bij iemand weg.quote:
[..]
Bewijst niks. Je bent zelf ook veranderd en je hebt NU geen reden om een ander te nemen.
Dat is nogal een verschil. Verder kennen wij elkaar niet dus lijkt me sterk dat jij kunt beoordelen of ik veranderd ben
Zie boven.quote:In alles komt een sleur, ook in elkaar "leuk" vinden. Het pas geen issue wanneer je de sleur accepteert. Bij deze man accepteer je het wel, bij de ander niet.
Ik heb geen sleur, en ook geen man trouwens.
Daarom zei ik in mijn eerste post ook al -> allebei buiten de deur.quote:
En dat je het beide oké vind, zal er altijd 1 de dupe ervan zijn. Want 1 die sekst daadwerkelijk buiten de deur, de ander geeft alleen maar toe om bij elkaar te blijven.
Dat heet een verstandshuwelijk en wordt al zo lang de mensheid bestaat gepraktiseerd.
Ik zeg, dat lukt niet, want het is er maar 1 die het daadwerkelijk gaat doen.....quote:
[..]
Daarom zei ik in mijn eerste post ook al -> allebei buiten de deur.
Dat heet een verstandshuwelijk en wordt al zo lang de mensheid bestaat gepraktiseerd.
Okquote:
[..]
Ik zeg, dat lukt niet, want het is er maar 1 die het daadwerkelijk gaat doen.....
Het kan zijn dat inderdaad geen ander in het beeld is, maar je kiest echt niet voor het single leven. Je hoopt namelijk in de toekomst iets te hebben met iemand, waar dan geen sleur in zit. Die gedachte zit er echt wel achterquote:
[..]
Nee, je "neemt geen ander", je gaat bij iemand weg.
Dat is nogal een verschil. Verder kennen wij elkaar niet dus lijkt me sterk dat jij kunt beoordelen of ik veranderd ben
Man ook goedquote:
Zie boven.
Ik heb geen sleur, en ook geen man trouwens.
.Die sleur is er wel, maar je hebt het geaccepteerd of je hebt het geen eens door.(Denk ff wat je dag tot dag doet?)
Heb jij al meegemaakt dat in zo'n huwelijk dat beide naast de pot pissen?(Niet persé je eigenquote:
)Waarom zou je geen relatietherapie proberen? Jullie hebben wel twee kinderen. Je openingspost klinkt alsof je er nogal gemakkelijk over denkt...quote:
Relatietherapie zie ik niet zitten, we leven al te lang langs elkaar heen. Het gevoel wat nodig is om een echte relatie te hebben (met seks dus) is er niet meer. Ik hou van mijn man, hij doet alles voor me. Maar het is niet eerlijk om bij hem te blijven omdat ik er tegen op zie om zelf de was te moeten doen. (bij wijze van spreke)
Man ziet verder geen probleem om samen te blijven en dat maakt het extra lastig. Het is een leuke man en vader, ik wil hem geen pijn doen.
Bovendien noem je hem vervolgens een leuke man en vader... Jóúw man en de vader van jouw kinderen. Probeer het nog eens, toon wél interesse in hem, vraag naar wat hem beweegt/bezighoudt...
Bijkomend voordeel is dat als je man dat allemaal ok vindt, je rustig bij hem weg kan gaan. Hij ziet je dan echt als een moeke.
Hoe vertel ik mijn man dat ik weg wil? Zal hij ook inzien dat dit beter is voor ons allebei. We zijn toch echt te jong om te blijven hangen in zo'n relatie.
De stap naar een advocaat voelt zo eng. Hoe gaat het met de kinderen, financieen? Punten waar ik overigens wel vertrouwen in heb dat ik daar goed uit kan komen.
Ik durf gewoon niet tegen mijn man te zeggen dat ik echt wil scheiden, dat ik niet met hem verder wil.
quote:
[..]
Ja echt he, ik had mijn kind gewoon nog jarenlang een prachtvoorbeeld van de liefde moeten geven! Ik snap dat het 'eng' is om het met hem te bespreken, maar dat is toch geen reden om maar door te blijven gaan?quote:
Er is nog niks aan de situatie veranderd. Ik heb nog steeds twijfels over scheiden. Hoewel ik steeds meer het gevoel krijg dat mijn twijfels uit angst bestaan.
Hoe vertel ik mijn man dat ik weg wil? Zal hij ook inzien dat dit beter is voor ons allebei. We zijn toch echt te jong om te blijven hangen in zo'n relatie.
De stap naar een advocaat voelt zo eng. Hoe gaat het met de kinderen, financieen? Punten waar ik overigens wel vertrouwen in heb dat ik daar goed uit kan komen.
Ik durf gewoon niet tegen mijn man te zeggen dat ik echt wil scheiden, dat ik niet met hem verder wil.
Oei, moet je straks daadwerkelijk met je man gaan práten.. Wow, dat moet als een schok komen, voor jullie allebei.quote:
Er is nog niks aan de situatie veranderd. Ik heb nog steeds twijfels over scheiden. Hoewel ik steeds meer het gevoel krijg dat mijn twijfels uit angst bestaan.
Hoe vertel ik mijn man dat ik weg wil? Zal hij ook inzien dat dit beter is voor ons allebei. We zijn toch echt te jong om te blijven hangen in zo'n relatie.
De stap naar een advocaat voelt zo eng. Hoe gaat het met de kinderen, financieen? Punten waar ik overigens wel vertrouwen in heb dat ik daar goed uit kan komen.
Ik durf gewoon niet tegen mijn man te zeggen dat ik echt wil scheiden, dat ik niet met hem verder wil.
Ik zou niet direct in zn gezicht gooien dat je wilt scheiden, maar gewoon een gesprek beginnen over jullie leven, relatie, wensen en gevoelens. Dikke kans dat ie zelf tot de conclusie komt dat hij degene is die weg moet gaan
True! Maar ja, ik blijf elke keer smoesjes voor mezelf bedenken om het gesprek maar uit te stellen...quote:
[..]
Ik snap dat het 'eng' is om het met hem te bespreken, maar dat is toch geen reden om maar door te blijven gaan?
Was het maar waar. Soms hoop ik gewoon dat HIJ idd weg wilt gaan. Maar nee, hij vind onze relatie prima :Squote:
[..]
Oei, moet je straks daadwerkelijk met je man gaan práten.. Wow, dat moet als een schok komen, voor jullie allebei.
Ik zou niet direct in zn gezicht gooien dat je wilt scheiden, maar gewoon een gesprek beginnen over jullie leven, relatie, wensen en gevoelens. Dikke kans dat ie zelf tot de conclusie komt dat hij degene is die weg moet gaan
je doet net alsof je maar twee keuzes hebt,quote:Op donderdag 24 februari 2011 10:34 schreef doubts het volgende:
(..snip...)
Dus,
Ga ik verder met mn huwelijk, zet de andere man uit mn leven en leef dus een rustig en makkelijk leven, maar wel zonder seks en gezamelijke interesses.
of
vraag ik de scheiding aan en ga alleen verder. Financieel wordt het k*t, maar ik kan wel mn eigen ding doen.
dat klopt al niet, je hebt duizenden mogelijkheden om je leven zélf vorm te geven, niet passief op de bank te blijven zitten jammeren 'dat je leven eigenlijk niet zo is als je misschien ooit gehoopt had dat het wel zou worden'...
enkel de enige twee die je opnoemt is nogal 'slaafs' te kiezen voor de ene of de andere man en dan te hopen dat als je maar bij die ene of die andere man blijft, dat je leven dan opeens spannend zou worden...
Het enige 'belangrijke' intersse-punt dat je daarnaast nog lijkt te hebben, zijn kennelijk je 'Kinderen'. Wat overigens net zo goed of zo mogelijk een nog ergere 'teleurstelling' uit zal komen, als je vel 'verwachtingen' hebt die je hoopt te vervullen via je kinderen, rekenen er juist op dat die kinderen als ze 12-14 zijn zich heel had zullen willen 'losmaken' van zulke ouders)
Ik kan je nu al vertellen dat die enige beide keuzes die je zelf overweegt je nergens anders brengen, en je dezelfde frustraties opleveren namelijk dat je verschrikkelijk saais en ingekakt leeft ... zonder 'passie', en vooral slaafs en passief aan 'anderen' hangen.
punt is echter dat als je wél 'passie' wil, je daar zélf wat voor moet doen.... niet alles laten afhangen van de ene of andere man, en zelfs het trouwe huisvrouwtje spelen, of je tezeer focussen 'op de kinderen'...
maar iig je eigen passie in jezelf al ontdekken en zélf bepaalde keuzes in je leven maken en dingen nastreven...
enkel moet je dan ook zélf wat actiever worden, niet verwachten dat jouw geluk je door eena nder persoon op een dienblaadje gebracht zal worden.
[ Bericht 1% gewijzigd door RM-rf op 14-03-2011 12:44:22 ]
Nee, natuurlijk is er niets veranderd. Heb jij er iets aan gedaan om de situatie te laten veranderen? Ik heb de indruk van niet. Het gelukkige leven komt zich niet opeens via de deurbel melden, daar zal je zelf iets voor moeten doen. Ik denk dat je, als je scheidt en je op de nieuwe relatie stort, volgend jaar met hetzelfde probleem zit. Het probleem zit namelijk niet per se in de omstandigheden en de mensen om je heen, maar ook in jou. Durf jezelf die spiegel voor te houden.quote:
Er is nog niks aan de situatie veranderd. Ik heb nog steeds twijfels over scheiden. Hoewel ik steeds meer het gevoel krijg dat mijn twijfels uit angst bestaan.
Maar als je het zelf al smoesjes noemt, ben je er misschien toch meer uit dan je aan jezelf wilt toegeven...quote:
[..]
True! Maar ja, ik blijf elke keer smoesjes voor mezelf bedenken om het gesprek maar uit te stellen...
Mister nr. 2 is een player imho.
Je kan beter nu uit elkaar gaan en goed zorgen voor de kinderen. Als ik je verhaal zo lees, heeft therapie weinig zin meer en kan je er beter een dikke punt achter zetten. Dit zal voor de kinderen nu erg klote zijn maar achteraf krijg je hier geen spijt van.
De kinderen zijn nu nog jong, als ze dadelijk een leeftijd hebben dat ze alles met het volle besef meekrijgen zal dit veel meer impact op ze hebben dan nu.
Succes ermee.
Het beëindigen van de relatie was een goede zet maar ook ik had een ' goede vriend' die mij me goed deed voelen. Dat gevoel had ik alleen tijdens de relatie met mijn ex, toen ik de relatie had beëindigd was dat gevoel weg. Die ' goede vriend' vond ik niet interessant meer, achteraf kan ik mijzelf wel voor mijn kop slaan want als ik vrijgezel was zou ik nooit op hem zijn gevallen.
Ik raad je echt af om te denken aan een toekomst met die vriend want waarschijnlijk vult hij nu ff een leegte op en meer niet.
Praat met je man en laat die ander vallen en neem pas een beslissing als die ander uit je leven is.
Daarnaast moet je weten dat scheiden een helse periode gaat zijn!
Mijn ex was ook een lieve man maar probeert het mij nu nog erg lastig te maken, een compleet andere man dan voorheen!
Omdat jullie heel veel dingen moeten bespreken die jullie niet of nooit met elkaar zouden bespreken. Een relatietherapeut maakt dit soort dingen bespreekbaar, dat geeft je de kans om er achter te komen wat jezelf en je partner motiveert.
Denk daar over na, bespreek het met elkaar en kijk of je relatie te redden is...maar dat weet je pas als je hier echt serieus wat aangedaan hebt.
Dat je deze stap uitstelt lijkt mij een kwestie van gemak.
Eigenlijk vind je het wel best: je hebt je verzoend met de situatie en je hebt er meer gemak van last. Tot het moment dat je weer aan die andere vent denkt...dan ga je weer twijfelen.
Kijk eerst eens of je er nog iets van kan maken, scheiden kan over een jaar ook nog als blijkt dat bijv. relatietherapie niet gewerkt heeft.quote:
Er is nog niks aan de situatie veranderd. Ik heb nog steeds twijfels over scheiden. Hoewel ik steeds meer het gevoel krijg dat mijn twijfels uit angst bestaan.
Hoe vertel ik mijn man dat ik weg wil? Zal hij ook inzien dat dit beter is voor ons allebei. We zijn toch echt te jong om te blijven hangen in zo'n relatie.
De stap naar een advocaat voelt zo eng. Hoe gaat het met de kinderen, financieen? Punten waar ik overigens wel vertrouwen in heb dat ik daar goed uit kan komen.
Ik durf gewoon niet tegen mijn man te zeggen dat ik echt wil scheiden, dat ik niet met hem verder wil.
Nou mijn ouders zijn ook bij elkaar gebleven vanwege de kinderen. Met name mijn vader was dďegene die het liefst weg gegaan was maar vanwege ons bij mijn moeder bleef.quote:
Mijn ouders zijn 5 jaar bij elkaar gebleven voor de kinderen. Na 5 jaar alsnog gescheiden. Ik heb 1 ding geleerd; blijf nooit maar dan ook nooit bij elkaar voor de kinderen als dat de enige reden is. De kinderen zijn hier dan nog meer de dupe van dan wanneer je nu uit elkaar gaat. Kinderen krijgen meer mee dan dat je denkt.
Je kan beter nu uit elkaar gaan en goed zorgen voor de kinderen. Als ik je verhaal zo lees, heeft therapie weinig zin meer en kan je er beter een dikke punt achter zetten. Dit zal voor de kinderen nu erg klote zijn maar achteraf krijg je hier geen spijt van.
De kinderen zijn nu nog jong, als ze dadelijk een leeftijd hebben dat ze alles met het volle besef meekrijgen zal dit veel meer impact op ze hebben dan nu.
Succes ermee.
Ja hij was soms enorm gefrustreerd door de situatie en ja wij kinderen zijn daar soms de dupe van geworden (kon fysiek nog wel eens uithalen). Anderzijds heeft die er alles aan gedaan om ons een stabiele jeugd te geven. Heeft zelfs zo'n 7 jaar 2 (fulltime!) banen aangehouden omdat het financieel een totale ramp was.
Maar ook nadat mijn ouders een jaar of 25 geleden een groot erfenis gehad hebben waardoor de financiele problemen in een slag voorbij waren is mijn vader niet weg gegaan. Zeker na het erfenis was het misschien aantrekkelijk voor hem geweest. Zijn deel van het erfenis was groot genoeg om 10 jaar niet meer te werken maar hij heeft het niet gedaan. Op hun manier houden mijn ouders van elkaar en kunnen ze niet zonder elkaar.
Ik denk dat we tegenwoordig te snel opgeven en vinden dat we het alleen of met een ander beter hebben (gras bij de buren etc...)
Leg uit...quote:
je zal op hetzelfde uitkomen bij een ander over een paar jaar. Het ligt ook aan jezelf, je moet er zelf wat van maken. En als het 'tamme' gezinsleven je nu niet aard, dan ligt dat niet aan je man, maar aan jou...quote:
[..]
Was het maar waar. Soms hoop ik gewoon dat HIJ idd weg wilt gaan. Maar nee, hij vind onze relatie prima :S
Het is nu makkelijk te zeggen "ga bij je man weg, dan beginnen we opnieuw". Maar wat gaat hij doen als je werkelijk alles opgeeft? Straks bedenkt hij zich om de een of andere reden (je zegt zelf ook dat het wederzijdse vertrouwen niet 100% is) en heb je niets meerquote:
Doe het dan zo, ga naar een parenclub met je man o.i.d. en spreek af dat die ander daar ook toevallig is...
je hebt 2 kids , schieding zal invloed op hun hebben , mogelijk voor heel hun leven .
daarmee doel ik vooral op mentaal en sociaal gebied . en is mogelijk dat het hun blijft achtervolgen .
wees blij met wa je hebt , zeker op die leeftijd in huidige maatschapij waar al veel gezinne er sociaal nog beroerder bij staan .