In Memoriam #3

wat een lieve koppies, dat moet heel naar zijn om nu in een heel stil huis thuis te komen.
ik vind dat zelf nog het moeilijkste gedeelte eigenlijk, het wennen aan niets meer.
van 3 katten ben ik zelf recentelijk naar nul katten gegaan en nog steeds schrik ik als ergens de deur open staat en roep ik hardop naar lief waar de katten zijn.
hij zelf ook, als we samen een dag op pad gaan wil hij eerst checken of er genoeg voer en water staat, terwijl we de bakjes allang al aan het asiel gegeven hebben.
het is meer dan wennen, je leven zonder beestjes is niet alleen zonder beestjes, je hebt opeens een heel ander soort leven, best zwaar eigenlijk.
ik hoop dat je snel went maar dat je in ieder geval het gevoel kunt hebben dat je ze een mooi leven gegeven hebt.

Na een ziekbed van FIP(vastgesteld door de dierenarts) is vandaag om half 6 vanmiddag poesje Trico hier in huis overleden. Ze is rustig op schoot ingeslapen nadat begin van de middag duidelijk werd dat haar lichaampje het ging opgeven. Gelukkig heb ik haar de laatste gang naar de dierenarts zo kunnen besparen omdat ze altijd doodsbang was voor het vervoer. Ondanks het feit dat het een kwestie van tijd was voordat dit ging gebeuren blijft het moeilijk als het dan eindelijk zover. Ik ben echter blij dat ze rustig en op mijn schoot haar laatste adem heeft uitgeblazen want op schoot zitten want haar lievelingsbezigheid. Ze ligt nu in de woonkamer zodat de andere katten nog afscheid van haar kunnen nemen en morgen breng ik haar dan zelf naar het dierencrematorium heen. We zullen haar allemaal missen met haar lieve kittenkopje en grote groene ogen, ze is 13 jaar oud geworden.

Trico was een beauty

En dat je weet dat haar tijd is gekomen maakt het niet minder verdrietig...
Veel sterkte voor jullie, trovey.

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 18:34 schreef trovey het volgende:
Na een ziekbed van FIP(vastgesteld door de dierenarts) is vandaag om half 6 vanmiddag poesje Trico hier in huis overleden. Ze is rustig op schoot ingeslapen nadat begin van de middag duidelijk werd dat haar lichaampje het ging opgeven. Gelukkig heb ik haar de laatste gang naar de dierenarts zo kunnen besparen omdat ze altijd doodsbang was voor het vervoer. Ondanks het feit dat het een kwestie van tijd was voordat dit ging gebeuren blijft het moeilijk als het dan eindelijk zover. Ik ben echter blij dat ze rustig en op mijn schoot haar laatste adem heeft uitgeblazen want op schoot zitten want haar lievelingsbezigheid. Ze ligt nu in de woonkamer zodat de andere katten nog afscheid van haar kunnen nemen en morgen breng ik haar dan zelf naar het dierencrematorium heen. We zullen haar allemaal missen met haar lieve kittenkopje en grote groene ogen, ze is 13 jaar oud geworden.

[ afbeelding ]

Wat een mooie meid, Trovey.
Is ze lang merkbaar ziek geweest? En hebben je andere katten nu ook gevaar gelopen?

Veel sterkte Trovey en wat was Trico een mooie poes

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 18:40 schreef CartWOman het volgende:
Trico was een beauty

En dat je weet dat haar tijd is gekomen maakt het niet minder verdrietig...
Veel sterkte voor jullie, trovey.

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 18:54 schreef indaha het volgende:
Veel sterkte Trovey en wat was Trico een mooie poes

Bedankt , Trico was inderdaad een mooie poes, hele grote groene ogen en nog steeds een kittengezichtje want ze was nooit helemaal goed uitgegroeid nadat ze niesziekte kreeg toen ze net 1 maand oud was. We zullen haar missen en ik hoop dat haar volle broer Tickel er goed mee zal omgaan, ze zijn hun hele leven samen geweest en nu moet de held op sokken zonder zijn zusje verder, hopelijk gaat het goed.

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 18:50 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Wat een mooie meid, Trovey.
Is ze lang merkbaar ziek geweest? En hebben je andere katten nu ook gevaar gelopen?

Ze is inderdaad al langere tijd ziek geweest, helaas is ze nu de tweede achter elkaar die hier aan FIP komt te overlijden, een paar maanden geleden is Bearke hier overleden maar die had duidelijke natte FIP, Trico had blijkbaar de droge vorm.
Er loopt nu nog 1 kater (Solvfaks)rond (halfbroer van Bearke) die ook al een hele lange tijd tekenen vertoont dat hij ook wel eens tegen FIP kan zittten vechten (slecht door de winterwacht heenkomen en steeds weer mager en dikker worden) maar het zal pas duidelijker worden als hij meer verschijnselen zal gaan vertonen die op FIP kunnen wijzen, de dierenarts weet er in ieder geval al wel vanaf dat ik het vermoeden heb dat er nog eentje niet 100% is. De rest is Hollands welvaren hier, OK wat ouderdomskwaaltjes maar verder geen tekenen van FIP. Het blijft een ongrijpbare en mysterieuze ziekte, zeker als je het bij binnenkatten krijgt en het blijft nu afwachten of er nog eentje de ziekte gaat ontwikkelen of dat ze uiteindelijk gewoon van ouderom hier zullen sterven.

wat een prachtig poesje was trico
wat hoor je dat veel, de laatste tijd, FIP
veel sterkte trovey, met het verlies van je geliefde dier.
wat heerlijk dat ze op schoot is ingeslapen. wat een fijne plek voor haar om je los te laten

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 19:04 schreef trovey het volgende:

[..]

[..]

Bedankt , Trico was inderdaad een mooie poes, hele grote groene ogen en nog steeds een kittengezichtje want ze was nooit helemaal goed uitgegroeid nadat ze niesziekte kreeg toen ze net 1 maand oud was. We zullen haar missen en ik hoop dat haar volle broer Tickel er goed mee zal omgaan, ze zijn hun hele leven samen geweest en nu moet de held op sokken zonder zijn zusje verder, hopelijk gaat het goed.

[..]

Ze is inderdaad al langere tijd ziek geweest, helaas is ze nu de tweede achter elkaar die hier aan FIP komt te overlijden, een paar maanden geleden is Bearke hier overleden maar die had duidelijke natte FIP, Trico had blijkbaar de droge vorm.
Er loopt nu nog 1 kater (Solvfaks)rond (halfbroer van Bearke) die ook al een hele lange tijd tekenen vertoont dat hij ook wel eens tegen FIP kan zittten vechten (slecht door de winterwacht heenkomen en steeds weer mager en dikker worden) maar het zal pas duidelijker worden als hij meer verschijnselen zal gaan vertonen die op FIP kunnen wijzen, de dierenarts weet er in ieder geval al wel vanaf dat ik het vermoeden heb dat er nog eentje niet 100% is. De rest is Hollands welvaren hier, OK wat ouderdomskwaaltjes maar verder geen tekenen van FIP. Het blijft een ongrijpbare en mysterieuze ziekte, zeker als je het bij binnenkatten krijgt en het blijft nu afwachten of er nog eentje de ziekte gaat ontwikkelen of dat ze uiteindelijk gewoon van ouderom hier zullen sterven.

Ik las laatst dat 80 to 90% van de katten het coronavirus heeft, maar dat er slechts een klein percentage ziek van wordt. Hier hadden we toen het vermoeden dat Spice het had, maar geen van de andere katten vertoonde of vertoont tekenen van zoekte.

Ik hoop voor je dat de rest het niet heeft en dat je er nog jaaaaaren van kan genieten.
En sterkte met het verlies van Trico

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 19:16 schreef lady-wrb het volgende:
wat een prachtig poesje was trico
wat hoor je dat veel, de laatste tijd, FIP
veel sterkte trovey, met het verlies van je geliefde dier.
wat heerlijk dat ze op schoot is ingeslapen. wat een fijne plek voor haar om je los te laten

Ze is inderdaad heel rustig gegaan, strekken van het kopje, een paar diep zuchten en ze was weg, gelukkig maar want ik heb het helaas ook wel eens anders mogen ervaren en dat zijn beelden die je helaas nooit meer kwijtraakt.

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 19:16 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Ik las laatst dat 80 to 90% van de katten het coronavirus heeft, maar dat er slechts een klein percentage ziek van wordt. Hier hadden we toen het vermoeden dat Spice het had, maar geen van de andere katten vertoonde of vertoont tekenen van zoekte.

Ik hoop voor je dat de rest het niet heeft en dat je er nog jaaaaaren van kan genieten.
En sterkte met het verlies van Trico

Klopt inderdaad dat het grootste gedeelte van de katten dat virus bij zich draagt in de darmen. Wat precies de oorzaken zijn dat het virus gaat muteren naar FIP bij de ene kat en bij de andere kat niet is nog steeds niet duidelijk. Dingen als stress (als er iemand niet stressig was was het Trico wel ) is wel een medeveroorzaker maar helemaal duidelijk is het allemaal nog niet. Wel is het duidelijk geworden dat het gelukkig niet zo extreem besmettelijk is als men vroeger dacht . De enige manier om het straks defintief uit huis te krijgen is dat na dat de laatste kat hier is overleden, ik voorlopig (half tot een jaar) geen katten in huis moet nemen, zal moeilijk zijn t.z.t. maar alles is beter dan voor altijd met deze ziekte door te moeten gaan.

Aaah Trovey wat shit van Trico FIP is zo'n vreselijke ziekte. Twee jaar geleden zijn mijn twee katten een maand na elkaar overleden aan FIP, de ene de natte vorm, de ander de droge. De droge vorm is nog vreselijker dan de natte
Heel fijn dat Trico op jouw schoot is ingeslapen waar ze zich zo prettig voelde. Sterkte!

Trovey, sterkte

Wat een mooi beestje was ze Afscheid nemen is altijd zo moeilijk, gelukkig was ze heel dicht bij je toen ze ging...

Trovey sterkte met het verlies van Trico

Bedankt allemaal, het was inderdaad weer zwaar om afscheid te nemen (het went nooit ) maar ik ben wel blij dat het op zo'n rustige manier is gegaan, zonder angst en stress. Hopelijk blijft het hier nu weer even rustig op huisdierengebied want dat kan ik wel weer even gebruiken na deze twee katten dit jaar. FIP is en blijft een rotziekte en zeker de droge vorm, er blijft echt niets over van je eens zo mooie beestje. Ik heb Trico vanmiddag naar het crematorium gebracht en vrijdag kan ik haar daar weer ophalen...weer een potje erbij en een kat minder op schoot.

Sterkte met het verlies van Trico. Wat is FIP toch een rotziekte.
Pagan en Strega

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2011 13:12 schreef Pagan het volgende:
Sterkte met het verlies van Trico. Wat is FIP toch een rotziekte.
Pagan en Strega

Bedankt voor jullie medeleven.
FIP is en blijft de naarste ziekte die de kat en de eigenaar kan overkomen, zo ongrijpbaar en zo slopend.

Mijn Karel.
Carlos Negro Desierto del Perro.
11-4-2000 * 30-10-2011
Zondagmiddag zomaar zonder enige aanleiding doodgebeten door een bordeauxdog op het losloopgebied. Mijn supersociale lieve echte hond chihuahua. Voor mn ogen gegrepen en in mn armen gestorven. We missen hem zo

Ach jee, arme Kareltje Wat een mooi beertje
Enorm veel sterkte

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 09:05 schreef oh-oh het volgende:
[ afbeelding ]
Mijn Karel.
Carlos Negro Desierto del Perro.
11-4-2000 * 30-10-2011
Zondagmiddag zomaar zonder enige aanleiding doodgebeten door een bordeauxdog op het losloopgebied. Mijn supersociale lieve echte hond chihuahua. Voor mn ogen gegrepen en in mn armen gestorven. We missen hem zo
[ afbeelding ]

Jezus wat verschrikkelijk dat lieve Karel aan zo'n eind moet komen.
Genoot altijd veel van je foto's in het honden topic waar hij lekker rond aan het rennen was met die tong uit z'n bek. Heel veel sterkte.

Karel.
Veel sterkte oh-oh.

wat vreselijk op zo'n manier.
prachtig beestje was Kareltje.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 09:05 schreef oh-oh het volgende:
[ afbeelding ]
Mijn Karel.
Carlos Negro Desierto del Perro.
11-4-2000 * 30-10-2011
Zondagmiddag zomaar zonder enige aanleiding doodgebeten door een bordeauxdog op het losloopgebied. Mijn supersociale lieve echte hond chihuahua. Voor mn ogen gegrepen en in mn armen gestorven. We missen hem zo
[ afbeelding ]

Karel .....

Heel veel sterkte oh oh , wat een verschrikkelijke manier om hem zo te verliezen, de nachtmerrie van elke kleine hondjes eigenaar.

Lees net het verhaal in de SC (met tranen in de ogen)...wat een horror.

[ Bericht 5% gewijzigd door trovey op 01-11-2011 11:18:33 ]

Ik wil iedereen die zijn/haar dier verwacht of onverwachts is kwijtgeraakt sterkte wensen in de strijd van het verwerken.
(Ik ben er nog steeds niet overheen. Het toppic wat ik over mijn illegaaltjes heb geschreven kan ik nog steeds niet herlezen.Toch zie ik het toppic als een ode aan mijn super moedige Mormel en haar super lieve zoontje Boefy. Wat me wél goed doet is dat, ondanks dat het toppic al een tijd gesloten is, er nog steeds mensen zijn die het lezen. Ze hebben niet voor niets geleefd!)

jeetje karel wat een manier om het leven te verliezen
oh-oh wat gruwelijk om daar getuige van te zijn. wat zal hij bang geweest zijn.
tranen staan in mijn ogen
heel, heel veel sterkte om daar overheen te komen

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 12:19 schreef KarinJ. het volgende:
Ik wil iedereen die zijn/haar dier verwacht of onverwachts is kwijtgeraakt sterkte wensen in de strijd van het verwerken.
(Ik ben er nog steeds niet overheen. Het toppic wat ik over mijn illegaaltjes heb geschreven kan ik nog steeds niet herlezen.Toch zie ik het toppic als een ode aan mijn super moedige Mormel en haar super lieve zoontje Boefy. Wat me wél goed doet is dat, ondanks dat het toppic al een tijd gesloten is, er nog steeds mensen zijn die het lezen. Ze hebben niet voor niets geleefd!)

ik heb idd achteraf het hele verhaal van boefy en mormel gelezen. dat was ook al zo'n mooi verhaal met een verdrietig einde.
en nee ze hebben absoluut niet voor niets geleefd

Ik lees en post hier eigenlijk veel te weinig, omdat ik vrijwel altijd met rooddoorlopen ogen eindig.
Maar toch even een knuffel en veel sterkte voor iedereen die afscheid heeft moeten nemen.

En Oh-Oh, ik las het net in SC: wat vreselijk!
Heel veel sterkte gewenst.
(En meer weet ik even niet te zeggen....ben een beetje lamgeslagen)

Oh oh; heel veel sterkte met het verlies van Karel

Winterstorm`s Yuma 14-12-2007 14-08-2011

drie maanden geleden is mijn manneke van mij weg gegaan.
hij is vermoedelijk achter een konijn aangegaan en onder een auto gekomen.
de chauffeur is doorgereden en ik kwam er pas de volgende ochtend achter na de hele nacht gezocht te hebben.
mijn maatje mijn allesje. mijn leven vervlochten met het zijne. eigen nest met de hand gevoed en opgevoed. drie en een half jaar is ons gegund geweest. god wat mis ik hem!
Winterstorm`s Yuma. ik hoop dat je bij je mams en je broertjes bent over de regenboogbrug.
en geef een kusje aan kareltje als je hem ziet.

Al kijkend in jouw ogen,
Verdwaal ik in een wereld,
Een wereld vol geluk,
Waar angst en pijn niet meer bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Verdrink ik in liefde,
Liefde die oneindig is,
En altijd zal bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Gevangen in een vriendschapsband,
Een band zo diep en eerlijk,
Die nooit meer zal vergaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Geraakt door iets ontastbaars,
Iets dat diep van binnen zit,
Dat door niets kapot zal gaan,

En als die ogen zullen sluiten,
En ik er niet meer in kijken kan,
Dan sluit ik de mijne,
En verdwaal opnieuw in die wereld,
Samen met jou....

Sterkte Winterstorm , veel te jong en ook al zo onverwacht.

Mijn hemel, ik zit hier ook alweer te janken.
Bullie pas dood en dat afschuwelijke nieuws van Karel
En jouw liefie Trovey.
Vreselijk

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 22:29 schreef winterstorm666 het volgende:
Winterstorm`s Yuma 14-12-2007 14-08-2011

drie maanden geleden is mijn manneke van mij weg gegaan.
hij is vermoedelijk achter een konijn aangegaan en onder een auto gekomen.
de chauffeur is doorgereden en ik kwam er pas de volgende ochtend achter na de hele nacht gezocht te hebben.
mijn maatje mijn allesje. mijn leven vervlochten met het zijne. eigen nest met de hand gevoed en opgevoed. drie en een half jaar is ons gegund geweest. god wat mis ik hem!
Winterstorm`s Yuma. ik hoop dat je bij je mams en je broertjes bent over de regenboogbrug.
en geef een kusje aan kareltje als je hem ziet.

Al kijkend in jouw ogen,
Verdwaal ik in een wereld,
Een wereld vol geluk,
Waar angst en pijn niet meer bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Verdrink ik in liefde,
Liefde die oneindig is,
En altijd zal bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Gevangen in een vriendschapsband,
Een band zo diep en eerlijk,
Die nooit meer zal vergaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Geraakt door iets ontastbaars,
Iets dat diep van binnen zit,
Dat door niets kapot zal gaan,

En als die ogen zullen sluiten,
En ik er niet meer in kijken kan,
Dan sluit ik de mijne,
En verdwaal opnieuw in die wereld,
Samen met jou....

Yuma memory

Mooi, maar ook zo verdrietig

Bedankt Strega. Jullie ook sterkte met het verlies van Bullie, dat had ik even gemist nu ik niet meer in de sc zit.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 09:05 schreef oh-oh het volgende:
[ afbeelding ]
Mijn Karel.
Carlos Negro Desierto del Perro.
11-4-2000 * 30-10-2011
Zondagmiddag zomaar zonder enige aanleiding doodgebeten door een bordeauxdog op het losloopgebied. Mijn supersociale lieve echte hond chihuahua. Voor mn ogen gegrepen en in mn armen gestorven. We missen hem zo
[ afbeelding ]

Sterkte!!

oh oh heel veel sterkte met het vroegtijdig verlies van jouw kareltje!
och meis ik weet niet wat ik moet zeggen.
wat een tragedie!
dikke knuffel

Vrijdag om 18:30 laten we onze kat Gini inslapen...
Gini is een Europese korthaar (lapjeskat) en is momenteel 12 jaar.

11 jaar geleden haalden we haar uit het asiel de Reddingsboei uit Geleen waar ze als heel mager kittentje binnenkwam. Ook bij ons was ze heel mager en at ze alles wat voor haar neerkwam: komkommer, tomaat, kaas... Als het perongeluk op de grond viel at ze het voordat we het weg konden pakken. Zulke dingen heeft ze dan ook altijd lekker gevonden.
Na enkele weken van een opbouwend dieet begin ze langzamerhand te spelen (kon ze eerst niet vanwege haar uithongering).

Ze klom overal op, ook ons tuinhek beklom ze als een militair. Ze was altijd heel speels en energiek, niets was haar te gek. Ook vocht ze altijd met onze zwarte kater Baghera (is er helaas niet meer) die veel sterker was dan haar, maar ze liet zich niet kennen. En dat ze zich niet liet kennen hebben we in haar hele leven terug gezien.

In 2005 kreeg ze last van haar rechter oog. Verschillende medicatie hielp niet en toen vast werd gesteld dat het kanker was hebben we haar oogje eruit laten halen. Daar wist ze in no-time heel goed mee te leven.
Kort daarna verschenen er allemaal bulten op haar rug en we dachten dat het gezwellen waren als gevolg van uitzaaiingen. Gelukkig trokken deze bulten weg en had ze nergens meer last van.

Dit jaar kreeg ze last van haar andere oog. Hetzelfde leek te gebeuren... oogdruppels en andere medicatie hielpen wederom niet en haar oog werd rood van de bloeduitstortingen. Uiteindelijk besloten we ook dat oogje eruit te laten halen. Het betrof gelukkig geen kanker, maar wel een zware ontsteking in haar oog.
Ook hiermee leerde ze heel snel leven. Ze kon overal de weg in huis vinden, kwam vaak voor haar knuffeltje op de bank en sprong er moeiteloos weer vanaf.

Na een bijna fatale hongersnood, gezwel in haar oog, rare gezwellen in haar rug en de ontsteking in haar andere oog die ervoor zorgde dat ze als blinde kat door het leven moest, kunnen we stellen dat Gini een heel taai beestje is en niet opgeeft.

Maar ongeveer 2 a 3 maanden geleden merken we dat ze zwaarder ging ademen. Toen dit aan bleef houden gingen we ermee naar de dierenarts en die wist niet wat hij zag: op de röntgenfoto bleek dat zij een enorme hoeveelheid vocht had in haar borstkas en dat het wonderbaarlijk was dat ze uberhaupt nog levendig overkwam.
Ze kreeg een acute plasspuit en plastabletten mee om haar te doen verlossen van haar overtollige vocht. Het hielp erg goed, ze plaste veel en haar klachten werden minder.
Maar naarmate de tijd vorderde kwamen de klachten in volgende beweging terug waardoor de dosis plasmedicatie verhoogd werd.

Intussen ademt ze heel zwaar, eet weinig en komt minder gelukkig over in haar doen en laten: haar tijd is gekomen. Sterke Gini verliest het gevecht tegen de hoeveelheid vocht die zich ophoopt en haar organen kunnen het niet meer afvoeren...

Over precies 2 dagen laten we haar inslapen en ik kan niet bij d'r zijn vanwege school. Ik zie haar pas weer in de loop van vrijdag. En dan de gewaarwording van de tijd die langzaam naar 18:30 tikt (de tijd van haar inslapen).

Ik ga haar zo missen..


_{Gini in 2007}

Sterkte.

Sterkte Neo
Maar ik vraag me wel af waarom jullie nog 2 dagen wachten als ik dit lees:

quote:

Intussen ademt ze heel zwaar, eet weinig en komt minder gelukkig over in haar doen en laten: haar tijd is gekomen. Sterke Gini verliest het gevecht tegen de hoeveelheid vocht die zich ophoopt en haar organen kunnen het niet meer afvoeren...

Lijkt me niet dat je poes blij maakt door hier langer mee te wachten.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 19:45 schreef Oognip het volgende:
Sterkte Neo
Maar ik vraag me wel af waarom jullie nog 2 dagen wachten als ik dit lees:

[..]

Lijkt me niet dat je poes blij maakt door hier langer mee te wachten.

Ik snap je vraag en ik hoop dat ik je kan uitleggen dat het geen plotslinge achteruitgang is wat haar toestand betreft. Ze komt wel nog voor haar aaitje en knuffeltje. Het is niet dat ze echt pijnlijdt. Vrijdag kunnen we gezamelijk afscheid nemen van haar, omdat iedereen er dan bij is.
De dierenarts bevestigde dat ze momenteel niet met tegenzin leeft (kon ie aan d'r gedrag opmaken), maar dat we dit niet langer dan een week in stand moeten houden.

Het zal vast heel vaag klinken, maar ik hoop dat je het begrijpt.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 19:51 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Ik snap je vraag en ik hoop dat ik je kan uitleggen dat het geen plotslinge achteruitgang is wat haar toestand betreft. Ze komt wel nog voor haar aaitje en knuffeltje. Het is niet dat ze echt pijnlijdt. Vrijdag kunnen we gezamelijk afscheid nemen van haar, omdat iedereen er dan bij is.
De dierenarts bevestigde dat ze momenteel niet met tegenzin leeft (kon ie aan d'r gedrag opmaken), maar dat we dit niet langer dan een week in stand moeten houden.

Het zal vast heel vaag klinken, maar ik hoop dat je het begrijpt.

Ik begrijp het niet maar het is dan ook jouw dier en jouw keuze.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 20:07 schreef Oognip het volgende:

[..]

Ik begrijp het niet maar het is dan ook jouw dier en jouw keuze.

Zal nog een poging wagen. Wil namelijk niet overkomen als iemand die zijn huisdier onnodig laat lijden uit egoïsme: ze ademt moeilijk, maar komt wel voor haar knuffel en aaitje en heeft buiten het moeilijke ademen geen pijn. Ook eet ze nog wel, maar minder. We kiezen voor vrijdag, omdat iedereen dan erbij kan zijn en afscheid kan nemen. Het gaat al een tijdje bergaf met haar dus het gaat er vroeg of laat van komen.
We kunnen de euthenasie uitstellen, maar uiteindelijk zal ze wel pijn gaan krijgen op haar borst en dat willen we niet afwachten.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 20:13 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Zal nog een poging wagen. Wil namelijk niet overkomen als iemand die zijn huisdier onnodig laat lijden uit egoïsme: ze ademt moeilijk, maar komt wel voor haar knuffel en aaitje en heeft buiten het moeilijke ademen geen pijn. Ook eet ze nog wel, maar minder. We kiezen voor vrijdag, omdat iedereen dan erbij kan zijn en afscheid kan nemen. Het gaat al een tijdje bergaf met haar dus het gaat er vroeg of laat van komen.
We kunnen de euthenasie uitstellen, maar uiteindelijk zal ze wel pijn gaan krijgen op haar borst en dat willen we niet afwachten.

Jij en de dierenarts kunnen het beste bepalen of dat nog gaat, die twee dagen
En als jullie allebei vinden van wel, dan is vrijdag een goede keuze. Heel veel sterkte alvast, het afscheid zal zwaar zijn maar het is de juiste keuze zo te lezen

Sterkte
Ik moet er niet aan denken zo bewust te kiezen voor het inslapen van mijn poezels... Hoop het nog lang niet te hoeven.

Vandaag was de dag...

Vanaf het moment dat ik wakker werd was ik me heel goed bewust hoe de dag zou eindigen. Na 2 uurtjes school ben met de trein naar huis gegaan om nog enkele uren afscheid van onze Gini te kunnen nemen.
Toen ik thuiskwam lag ze in de armen van m'n broertje die haar aan t aaien was. Het was door de jaren heeft echt zijn kat geworden waar hij enorm aan gehecht is geraakt.

Toen ik haar op een gegeven moment aaide voelde ik hoe mager ze was. Ik schrok ervan en wist dit we de juiste keuze maakten..
Ik heb haar opgepakt en heb een uur met haar op de bank gezeten en geaaid. Van het klokkijken werd ik niet vrolijker, je telt steeds af hoelang je haar nog 'hebt'.

Op een gegeven moment was het 18:15 en toen hebben we haar opgepakt en heeft m'n broertje haar de hele tijd vasthouden. Eenmaal bij de dierenarts was het erg emotioneel. Gini was de grote liefde van mijn broertje en hij moest permanent afscheid nemen. Dat feit raakte me diep, bovenop het feit dat ik ook ontzettend veel van haar hield... Ze kreeg haar spuitje en na een minuut ging ze liggen alsof ze ging slapen. Enkele minuten laten ademde ze steeds langzamer en je voelde haar, terwijl je dr aaide, steeds meer ontspannen...
Ontspannen, geen moeilijke ademhaling meer, onderweg naar haar eeuwige rust.

Lieve Gini, we missen je

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:31 schreef Neo-Mullen het volgende:
Vandaag was de dag...

Vanaf het moment dat ik wakker werd was ik me heel goed bewust hoe de dag zou eindigen. Na 2 uurtjes school ben met de trein naar huis gegaan om nog enkele uren afscheid van onze Gini te kunnen nemen.
Toen ik thuiskwam lag ze in de armen van m'n broertje die haar aan t aaien was. Het was door de jaren heeft echt zijn kat geworden waar hij enorm aan gehecht is geraakt.

Toen ik haar op een gegeven moment aaide voelde ik hoe mager ze was. Ik schrok ervan en wist dit we de juiste keuze maakten..
Ik heb haar opgepakt en heb een uur met haar op de bank gezeten en geaaid. Van het klokkijken werd ik niet vrolijker, je telt steeds af hoelang je haar nog 'hebt'.

Op een gegeven moment was het 18:15 en toen hebben we haar opgepakt en heeft m'n broertje haar de hele tijd vasthouden. Eenmaal bij de dierenarts was het erg emotioneel. Gini was de grote liefde van mijn broertje en hij moest permanent afscheid nemen. Dat feit raakte me diep, bovenop het feit dat ik ook ontzettend veel van haar hield... Ze kreeg haar spuitje en na een minuut ging ze liggen alsof ze ging slapen. Enkele minuten laten ademde ze steeds langzamer en je voelde haar, terwijl je dr aaide, steeds meer ontspannen...
Ontspannen, geen moeilijke ademhaling meer, onderweg naar haar eeuwige rust.

Lieve Gini, we missen je

[ afbeelding ]

sterkte

heel veel sterkte met het verlies van je kat.
wat een mooie vachtkleuren had ze.
en dat aftellen op de dag zelf... ik herken van de dag dat we afscheid gingen nemen van de kat van mijn moeder, die die avond een spuitje ging krijgen.
het onwerkelijke gevoel, het aftellen.... vreselijk naar

nogmaals, heel veel sterkte, ook voor je broer

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:32 schreef sararaats het volgende:

[..]

sterkte

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:46 schreef lady-wrb het volgende:
heel veel sterkte met het verlies van je kat.
wat een mooie vachtkleuren had ze.
en dat aftellen op de dag zelf... ik herken van de dag dat we afscheid gingen nemen van de kat van mijn moeder, die die avond een spuitje ging krijgen.
het onwerkelijke gevoel, het aftellen.... vreselijk naar

nogmaals, heel veel sterkte, ook voor je broer

Dankjulliewel

Topics als deze zijn zo fijn, omdat je zo goed begrepen wordt.

Maar het besef dat Gini (zo levendig als ze nog steeds in gedachte zit) weg is, voelt zo onnatuurlijk en onwerkelijk..

Sterkte....afscheid nemen van je huisdier is zwaar klote

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte gewenst

sterkte.
ik snap wel dat jullie kiezen voor een dag dat je er allemaal bij kunt zijn.
kon het niet thuis gebeuren? vind dat zelf altijd het prettigste.
vond vooral het hele gevoel zo naar, een poezel die dan opeens heel slap en zwaar in je armen ligt ipv levendig.
ik heb trouwens van al mijn poezels nog een plukje haar, het plukje vacht dat de dierenarts wegscheert voor de prikjes, heb je dat ook gehouden?
ongetwijfeld heel sentimenteel, maar het voelt achteraf heel fijn om, in de doosjes met de as, ook een plukje van het vachtje te hebben.

ik heb dat niet en ik heb ook niet die behoefte. maar als het voor jou goed voelt, moet je dat natuurlijk doen.