Vrijdag om 18:30 laten we onze kat Gini inslapen...
Gini is een Europese korthaar (lapjeskat) en is momenteel 12 jaar.
11 jaar geleden haalden we haar uit het asiel de Reddingsboei uit Geleen waar ze als heel mager kittentje binnenkwam. Ook bij ons was ze heel mager en at ze alles wat voor haar neerkwam: komkommer, tomaat, kaas... Als het perongeluk op de grond viel at ze het voordat we het weg konden pakken. Zulke dingen heeft ze dan ook altijd lekker gevonden.
Na enkele weken van een opbouwend dieet begin ze langzamerhand te spelen (kon ze eerst niet vanwege haar uithongering).
Ze klom overal op, ook ons tuinhek beklom ze als een militair. Ze was altijd heel speels en energiek, niets was haar te gek. Ook vocht ze altijd met onze zwarte kater Baghera (is er helaas niet meer) die veel sterker was dan haar, maar ze liet zich niet kennen. En dat ze zich niet liet kennen hebben we in haar hele leven terug gezien.
In 2005 kreeg ze last van haar rechter oog. Verschillende medicatie hielp niet en toen vast werd gesteld dat het kanker was hebben we haar oogje eruit laten halen. Daar wist ze in no-time heel goed mee te leven.
Kort daarna verschenen er allemaal bulten op haar rug en we dachten dat het gezwellen waren als gevolg van uitzaaiingen. Gelukkig trokken deze bulten weg en had ze nergens meer last van.
Dit jaar kreeg ze last van haar andere oog. Hetzelfde leek te gebeuren... oogdruppels en andere medicatie hielpen wederom niet en haar oog werd rood van de bloeduitstortingen. Uiteindelijk besloten we ook dat oogje eruit te laten halen. Het betrof gelukkig geen kanker, maar wel een zware ontsteking in haar oog.
Ook hiermee leerde ze heel snel leven. Ze kon overal de weg in huis vinden, kwam vaak voor haar knuffeltje op de bank en sprong er moeiteloos weer vanaf.
Na een bijna fatale hongersnood, gezwel in haar oog, rare gezwellen in haar rug en de ontsteking in haar andere oog die ervoor zorgde dat ze als blinde kat door het leven moest, kunnen we stellen dat Gini een heel taai beestje is en niet opgeeft.
Maar ongeveer 2 a 3 maanden geleden merken we dat ze zwaarder ging ademen. Toen dit aan bleef houden gingen we ermee naar de dierenarts en die wist niet wat hij zag: op de röntgenfoto bleek dat zij een enorme hoeveelheid vocht had in haar borstkas en dat het wonderbaarlijk was dat ze uberhaupt nog levendig overkwam.
Ze kreeg een acute plasspuit en plastabletten mee om haar te doen verlossen van haar overtollige vocht. Het hielp erg goed, ze plaste veel en haar klachten werden minder.
Maar naarmate de tijd vorderde kwamen de klachten in volgende beweging terug waardoor de dosis plasmedicatie verhoogd werd.
Intussen ademt ze heel zwaar, eet weinig en komt minder gelukkig over in haar doen en laten: haar tijd is gekomen. Sterke Gini verliest het gevecht tegen de hoeveelheid vocht die zich ophoopt en haar organen kunnen het niet meer afvoeren...
Over precies 2 dagen laten we haar inslapen en ik kan niet bij d'r zijn vanwege school. Ik zie haar pas weer in de loop van vrijdag. En dan de gewaarwording van de tijd die langzaam naar 18:30 tikt (de tijd van haar inslapen).
Ik ga haar zo missen..
Gini in 2007
Cuz I'm Mr. Brightside