Maar je kunt de tijd niet terugdraaien en je hebt op dat moment gehandeld naar beste weten. Achteraf (als je alle kennis hebt) is he taltijd makkelijk praten: 'had ik maar dit, of had ik maar dat'.quote:Op dinsdag 29 maart 2011 16:23 schreef Neo-Mullen het volgende:
[..]
Dat gevoel heb ik ook...
Plus het feit dat ze zaterdagmiddag gewoon een beetje misselijk leek. Daardoor is ze naar m'n vader gegaan omdat ik die avond m'n verjaardag zou vieren met vrienden. Die avond/nacht heeft zij heel veel overgegeven en pijn gehad, terwijl ik feest vierde...
Kon ik de tijd maar terugdraaien, dan was dat hele feest gecanceld en was ik die nacht bij d'r gebleven
quote:Op dinsdag 29 maart 2011 17:21 schreef Neo-Mullen het volgende:
Dankjulliewel... jullie zijn echt begripvol en jullie opmerkingen stellen me een stuk meer gerust.
Ik ontdekte zojuist een blog op internet van m'n moeder waarin ze haar verdriet heeft opgeschreven en heeft verteld over het leven van Kinga bij ons.
Toen moest ik opnieuw huilen en op een gegeven moment hoorde ik Gini achter me miauwen, vervolgens liep ze naar me toe en gaf ze de hele tijd kopjes... alsof ze me wilde troosten want normaal komt ze nooit op m'n kamer voor aandacht. Ben toen op de grond gaan zitten en ze liep de hele tijd heen en weer, gaf me kopjes en spinde ondertussen.
Wat zijn huisdieren toch lief
Is heel normaal hoor.quote:Op dinsdag 29 maart 2011 16:09 schreef Neo-Mullen het volgende:
Ik weet niet of het normaal is om het zo zwaar te hebben met t verlies van een huisdier...
Heb zojuist nog een laatste symbolisch rondje gewandeld. Het rondje dat we altijd met haar wandelden door het park en het bosje. Had bijna de hele tijd tranen in m'n ogen en ik zag haar in m'n gedachten nog steeds rondrennen en rondsnuffelen bij struikjes enzo...
Ik kwam zelfs nog een stok tegen die ik vrijdag de hele tijd met haar heb gegooid, die heb ik nu meegenomen.
Er was alleen niemand aan wie ik een hondenkoekje kon geven na afloop..
En omdat wij de as van haar niet krijgen, ben ik plukjes haar aan 't verzamelen als aandenken...
Nogmaals, het klinkt misschien erg dramatisch, maar ik heb altijd heel veel emotionele moeite met dingen los- en achter me laten.
Dankjequote:Op dinsdag 29 maart 2011 19:53 schreef Queen_Minny het volgende:
[..]
Is heel normaal hoor.
In januari heb ik in 1 weekend alle 3 mn cavias verloren. De oudste was 8, hoogbejaard maar wel mn beste maatje.
De eerste kreeg een bloeding bij de DA en was niet meer te redden. 2 dagen later de 2e, ik vermoed dat ze uit eenzaamheid is gestorven. En weer een dag later mn oudste mannetje.
Mn oudste mannetje heeft wonderbaarlijk genoeg een operatie overleeft. Ik heb hem met de hand gevoerd, water gegeven, handdoeken opgewarmd voor hem. En toen kreeg hij er een longontsteking bovenop die hij niet meer aankon, hij was aan de beterende hand dus de klap was heel hard toen ik hem ook vond. En toch dacht ik toen ook, had ik maar... Wat als... Had ik het eerder moeten zien? enz enz enz.
Je kan het niet altijd voorspellen, dieren zijn meesters in kwaaltjes verbergen. Je kan alleen je best doen, en de juiste beslissing maken voor de diertjes. Meer vragen ze ook niet van je.
Je hebt voor je hond gedaan wat je kon gezien de situatie. Meer had ze ook niet van je gewilt.
Dat is fijn, dan komt ze toch nog in zekere zin thuis.quote:Op woensdag 30 maart 2011 15:43 schreef Neo-Mullen het volgende:
[..]
Dankje
Ik voel me sinds vanochtend ook een stuk beter. Ik heb namelijk vanochtend de dierenarts gebeld waar we haar lieten inslapen en heb gevraagd of het alsnog mogelijk was om een aparte crematie voor Kinga te regelen en dan de urn thuisgestuurd te krijgen.
Gelukkig bleek Kinga nog niet te zijn opgehaald en was het nog altijd mogelijk om dit om te zetten naar mijn wens
Het crematorium zal later nog contact met m'n moeder opnemen.
Ik lees trouwens dat deze manier door meer mensen zo is uitgevoerd. Is er iemand die me wat meer kan vertellen? Hoe het gebeurt, hoelang het duurt voordat we de urn krijgen enz...
Ik heb al mijn katten zelf gebracht nadat ze overleden waren en het ophalen lag een beetje aan de drukte, soms was het de volgende dag soms 3-4 dagen. Ik vind persoonlijk het zelf wegbrengen erg prettig voor het verwerkingsproces maar dat zal voor een ieder anders zijn.quote:Op woensdag 30 maart 2011 15:43 schreef Neo-Mullen het volgende:
[..]
Dankje
Ik voel me sinds vanochtend ook een stuk beter. Ik heb namelijk vanochtend de dierenarts gebeld waar we haar lieten inslapen en heb gevraagd of het alsnog mogelijk was om een aparte crematie voor Kinga te regelen en dan de urn thuisgestuurd te krijgen.
Gelukkig bleek Kinga nog niet te zijn opgehaald en was het nog altijd mogelijk om dit om te zetten naar mijn wens
Het crematorium zal later nog contact met m'n moeder opnemen.
Ik lees trouwens dat deze manier door meer mensen zo is uitgevoerd. Is er iemand die me wat meer kan vertellen? Hoe het gebeurt, hoelang het duurt voordat we de urn krijgen enz...
quote:Op woensdag 30 maart 2011 15:43 schreef Neo-Mullen het volgende:
[..]
Dankje
Ik voel me sinds vanochtend ook een stuk beter. Ik heb namelijk vanochtend de dierenarts gebeld waar we haar lieten inslapen en heb gevraagd of het alsnog mogelijk was om een aparte crematie voor Kinga te regelen en dan de urn thuisgestuurd te krijgen.
Gelukkig bleek Kinga nog niet te zijn opgehaald en was het nog altijd mogelijk om dit om te zetten naar mijn wens
Het crematorium zal later nog contact met m'n moeder opnemen.
Ik lees trouwens dat deze manier door meer mensen zo is uitgevoerd. Is er iemand die me wat meer kan vertellen? Hoe het gebeurt, hoelang het duurt voordat we de urn krijgen enz...
De meeste stoken maar op bepaalde dagen.quote:Op woensdag 30 maart 2011 23:19 schreef Ingetje79 het volgende:
Onze hond is vrijdagmiddag heengebracht en kon zaterdagmiddag al weer opgehaald worden.
Zal afhankelijk zijn van het crematorium en de drukte.
Ach.. de mooie zwarte met hap uit het oor.quote:Op maandag 28 maart 2011 22:28 schreef Captain_Chaos het volgende:
Bob.
Gitzwarte kater van een kilo of 10. Vrees van bijna alle gestoffeerde viervoeters uit de wijk. IJzervreter met missende hoektand en hap uit oor. Altijd honger. Superlief, vooral voor kinderen, vreemden en een enkele in het hart gesloten collega-viervoeter. Overleefde ons beider grootste vriend. Had niet het eeuwige leven al komt 21 jaar wel in de richting. Vorig jaar zomer was het gedaan met de Bobcat.
Ik vind dit een lief verhaal. T laat zien hoe veel je om je hond gaf.quote:Op woensdag 30 maart 2011 22:36 schreef oh-oh het volgende:
Wij hadden bij de da het crematorium gebeld en we konden gewoon terecht tot een bepaalde tijd 's avonds. Dus we konden nog even met Frits naar huis en zo, was wel fijn.
Op het moment dat we in de auto stapten om naar het crematorium te rijden kwam net Alive van Pearl Jam op de radio, dat was echt een heel zwaar moment, en dat nr is voor mij ook nooit meer hetzelfde.
Toen we daar kwamen had ze een kamertje klaar met een tafel en kaarsen en vreselijke Italiaanse muziek, en daar werden mn vriendin en ik een beetje giechelig van![]()
Paste zo niet bij mij en Frits![]()
En die vrouw ging heel beschaafd naar buiten en liet ons alleen, liepen wij gelijk te keten daar ( hey, snel, ze is weg, valt dr hier nog iets te pikken of wat?).
Toen ze weer terug kwam moesten we ff papierwerk invullen, ik die dode hond weer op de arm en mee naar het kantoortje, want ik wilde m nog niet laten liggen![]()
Wat ik echt rot vond was toen we hem daar achter moesten laten.
Hij was nog zacht en niet stijf en zo, en zij wilde dat we m op die tafelmetkaarsjes legden en dan zou zij hem in de koeling doen. Dus ik heb m maar in zn dekentje gedaan en gezegd dat ze hem maar meteen in de koeling moest leggen.
Ow ja wat wel echt best stom was was dat ze gezegd had dat ie om 14.00 op woensdag gecremeerd zou worden. Dus ik zat op mn werk te janken met een kaarsje aan![]()
Stond op het certificaat dat bij de urn zat dat ie al om 11 uur gecremeerd was![]()
Dekentje kwam mee terug, dat hadden ze niet mee verbrand, dat mag niet schijnbaar.
Ik heb die deken en wat van zijn spullen in een schoenendoos gedaan en weggelegd.
En als urn gewoon het strooiblikkie van 6 euro want al die meuk die ze verkochten vond ik niet mooi en dit blikkie is heel simpel en eigenlijk mooi zat. Zijn mooiste blingbling halsband zit er omheen nu met zijn naamtag eraan.
Awww.. heel veel sterktequote:Op vrijdag 1 april 2011 17:16 schreef suuske343 het volgende:
Zucht......Ik vrees dat we er vandaag ook (weer) aan zullen moeten geloven.
Onze 14 jaar oude border collie heeft "iets" gehad vandaag.
Ik denk een hartinfarct of iets in die richting. Hij doet helemaal niks meer, kijkt als je roept, maar staat niet op ofzo.
Mijn man is thuis bij hem, gaat hem vaak aaien en stelt hem gerust. Als ik thuis ben gaan we naar de dierenarts, ik denk dat het daar stopt. Hij is echt op, mijn knuffel!!
[ link | afbeelding ]
Je weet natuurlijk dat hij geen 100 kan worden, maar toch.....
Wat een goeie foto!quote:Op vrijdag 1 april 2011 17:16 schreef suuske343 het volgende:
Zucht......Ik vrees dat we er vandaag ook (weer) aan zullen moeten geloven.
Onze 14 jaar oude border collie heeft "iets" gehad vandaag.
Ik denk een hartinfarct of iets in die richting. Hij doet helemaal niks meer, kijkt als je roept, maar staat niet op ofzo.
Mijn man is thuis bij hem, gaat hem vaak aaien en stelt hem gerust. Als ik thuis ben gaan we naar de dierenarts, ik denk dat het daar stopt. Hij is echt op, mijn knuffel!!
[ link | afbeelding ]
Je weet natuurlijk dat hij geen 100 kan worden, maar toch.....
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |