Hoogbegaafdheid? - deel 2

Ik heb er moeite mee dat mensen die zich hoogbegaafd noemen zich in een slachtofferrol wringen.

Op de basisschool was ik de beste van de klas. Op de middelbare school behoorde ik tot de besten en op de universiteit was ik nog slechts bovengemiddeld. Op mijn huidige opleiding haal ik het gemiddelde niet eens meer.

Als je uitdagingen opzoekt, kom je vanzelf je beperkingen tegen en merk je ook dat er mensen nog slimmer zijn dan jezelf. Je leert dan ook met je zogenaamde hoogbegaafdheid om te gaan en in te zetten op een manier waarbij je jezelf prettig voelt.

Dus: ophouden met zeuren en doe iets met je leven.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 12:28 schreef hetzwartegat het volgende:
Ik heb er moeite mee dat mensen die zich hoogbegaafd noemen zich in een slachtofferrol wringen.

.....
Dus: ophouden met zeuren en doe iets met je leven.

My point exactly. Als je hoogbegaafd bent zit je in een fucking luxepostitie vandaag de dag. Je hebt goeie kaarten om hoog te eindigen in de de maatschappelijke ladder.

Dat geeft keuzevrijheid. Als je dat allemaal niet belangrijk vindt, is het sowieso okay.

Als je het wel belangrijk vindt, en het een beetje slim aanpakt, betekent het dat je waarschijnlijk gevrijwaard zult zijn van een van de grote frustraties waar mensen tegenwoordig onder gebukt gaan.

Veel mensen zouden graag een winnaar willen zijn, maar moeten genoegen nemen met een middelmatige functie en dito salaris. Jij hebt het echter voor het kiezen, zeker als je nog jong bent.

Een luxepositie dus.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 13:23 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

My point exactly. Als je hoogbegaafd bent zit je in een fucking luxepostitie vandaag de dag. Je hebt goeie kaarten om hoog te eindigen in de de maatschappelijke ladder.

Dat geeft keuzevrijheid. Als je dat allemaal niet belangrijk vindt, is het sowieso okay.

Als je het wel belangrijk vindt, en het een beetje slim aanpakt, betekent het dat je waarschijnlijk gevrijwaard zult zijn van een van de grote frustraties waar mensen tegenwoordig onder gebukt gaan.

Veel mensen zouden graag een winnaar willen zijn, maar moeten genoegen nemen met een middelmatige functie en dito salaris. Jij hebt het echter voor het kiezen, zeker als je nog jong bent.

Een luxepositie dus.

Die situatie is nu inderdaad een heel stuk beter dan een jaar of 25 terug, maar je moet het ook weer niet overdrijven. Er zijn ook vandaag de dag nog altijd veel meer hoogbegaafde mensen dan hoogbegaafde banen, en dat zal de komende paar decennia wel zo blijven.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 13:30 schreef thabit het volgende:

[..]

Die situatie is nu inderdaad een heel stuk beter dan een jaar of 25 terug, maar je moet het ook weer niet overdrijven. Er zijn ook vandaag de dag nog altijd veel meer hoogbegaafde mensen dan hoogbegaafde banen, en dat zal de komende paar decennia wel zo blijven.

Als het gaat om het vinden van Die Ene Droombaan Waarin Je Je Ei Echt Helemaal Kwijt Kan zal dat wel kloppen ja, dat is nog steeds voor een minderheid weggelegd.

Maar als je hoge cijfers hebt gehaald, een honours prorgramma hebt gedaan of veel buiten je studie gedaan zonder vertraging op te lopen, dan heb je nog steeds een soort luxepositie qua sollicitaties, en liggen ook de betere banen en hogere salarissen voor je open.

Maar dan bedenk ik me opeens dat het vaak niet de hoogbegaafden zijn die kicken op een grotere auto dan de buurman. Maar ach, een bovenmodaal salaris kun je ook voor andere dingen gebruiken

Voor de mensen die zoeken naar andere mensen die 'lekker snel' zijn (of dat vinden van zichzelf)

Hier een apart forum http://narviq.tk/

Slachtofferrol ... ja ik heb problemen met mensen die zich in een slachtofferrol zetten. Als je vindt dat een ander verantwoordelijk is voor hoe je zelf bent, doet, etc., dan wordt het tijd dat je je eigen keuzes in het leven onder de loep neemt, en de consequenties ervan leert te dragen.

Ik heb het dan over mensen die vinden dat een ander verantwoordelijk is dat ze geen baan meer hebben, of dat iemand over de rooie gaat, omdat een ander een functie wel krijgt, en hij/zij niet.
En zo zijn er legio voorbeelden.

Je maakt zelf keuzes in het leven, en er zijn keuzes die verkeerd uitpakken, jouw eigen consequentie , dus of je doet er iets mee, of leer er mee leven.

Je bent blessed met een hoger/hoog IQ (laat ik de term "hoogbegaafd" voor wat het is), omdat het leven gewoon fascinerender is, echter: je zult stevige benen moeten hebben om zowel jezelf te leiden (voornamelijk je aandachtsprocessen, niks willen missen/alles analyseren), alsmede sociaal je positie te vinden, hoe verder van de mediaan (IQ=100), des te minder peers je aan zult treffen.

Als sociaal wezen levert dat de meeste problemen op, waardoor je al snel 26 pt. scoort op de AQ-screening en labeltjes krijgt zoals "PPD-NOS" etc. terwijl je gewoon andere mensen- en situaties minder interessant vind.
Door je verminderde sociale aansluiting, zal je ook nooit je aanwezige EQ-kwaliteiten goed ontwikkelen, omdat je altijd eerst defensief zult zijn (jeugd, pesten, weinig aansluiting) en voel je je sneller "slachtoffer." Een goede remedie is, om eerst zelf te werken aan je zelf-reflectie (bij het merendeel van de mensheid onderontwikkeld) je erfelijke factoren (hoe sociaal zijn je ouders?) en de rolmodellen waaraan je je gespiegeld hebt tijdens de eerste 12 jaar (weer die ouders, waarschijnlijk.)
Daarna kun je jezelf uit die slachtofferrol bevrijden, door aan je EQ te werken en je IQ ook als gevolg daarvan ook beter te benutten. Uit je schulp kruipen dus. Assertiever worden, zonder arrogant te worden.

En die mindere peers? Daar zul je mee moeten leren leven, als je niet bij de Mensa wilt.
Het is een mindset, maar als hoogintelligent persoon hoef je je daar geen zorgen over te maken, er is nog genoeg om jezelf over te verwonderen, nietwaar?!
Je daar eenzaam en beroerd over voelen, is een teken dat je een chronische behoefte hebt aan bevestiging- net als die andere 98% vd samenleving, een ego-probleem dus.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 12:28 schreef hetzwartegat het volgende:
Ik heb er moeite mee dat mensen die zich hoogbegaafd noemen zich in een slachtofferrol wringen.

Hoogbegaafden zijn hierin niet anders dan andere mensen. Iedereen behoort wel op de een of andere manier tot een minderheid en veel mensen grijpen dat aan om in een slachtofferrol te duiken. Buitenlanders, gehandicapten, homoseksuelen, ouderen, zwakbegaafden, noem het maar op. Zelfs vrouwen, die feitelijk een meerderheid vormen, zien zichzelf graag als slachtoffers van de maatschappij.

"Hoogbegaafd"...wat een vreselijk woord. Ik vind het echt zo'n term bedacht door psychologen om mensen in een hokje te drukken. Kun je fijn gebruiken wanneer de schoolprestaties van je pientere zoontje een beetje tegenvallen. "Hij is hoogbegaafd en wordt niet genoeg uitgedaagd". Wat een onzin. Hij is lui en ongemotiveerd!

quote:

Als je uitdagingen opzoekt, kom je vanzelf je beperkingen tegen en merk je ook dat er mensen nog slimmer zijn dan jezelf. Je leert dan ook met je zogenaamde hoogbegaafdheid om te gaan en in te zetten op een manier waarbij je jezelf prettig voelt.

Precies! Besef dat je enorm veel mazzel hebt dat je met een goed stel hersens bent geboren en doe er wat mee. Ga voor de 10 ipv het makkelijke 6-je. Tijdens de basis/middelbare school ben je misschien een buitenbeentje, maar daarna kom je erachter dat er zat mensen zijn die minstens zo snel kunnen denken als jij...maar die ga je niet tegenkomen als je maar wat aanprutst onder je kunnen.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 21:27 schreef Frips het volgende:
"Hoogbegaafd"...wat een vreselijk woord. Ik vind het echt zo'n term bedacht door psychologen om mensen in een hokje te drukken. Kun je fijn gebruiken wanneer de schoolprestaties van je pientere zoontje een beetje tegenvallen. "Hij is hoogbegaafd en wordt niet genoeg uitgedaagd". Wat een onzin. Hij is lui en ongemotiveerd!

[..]

Precies! Besef dat je enorm veel mazzel hebt dat je met een goed stel hersens bent geboren en doe er wat mee. Ga voor de 10 ipv het makkelijke 6-je. Tijdens de basis/middelbare school ben je misschien een buitenbeentje, maar daarna kom je erachter dat er zat mensen zijn die minstens zo snel kunnen denken als jij...maar die ga je niet tegenkomen als je maar wat aanprutst onder je kunnen.

Dat is dus geen onzin he. Op de basisschool was alles zo makkelijk dat ik overal hoge cijfers voor haalde zonder ook maar iets uit te voeren. Mijn ouders hebben talloze keren om extra uitdaging gevraagd en het enige wat gebeurde was dat ik extra werk mocht doen uit de oude methode voor dat leerjaar (dat was dus zo niet de bedoeling ).

Begin groep 6 werd duidelijk dat ik qua leerstof toe was aan de brugklas, met dat gegeven is helemaal NIETS gedaan. Ik was een stil en lief kind. Ik wed dat als ik was gaan kloten op de momenten dat ik me verveeldde dat er wel ineens van alles geregeld had kunnen worden. Uit verveling heb ik destijds de hele schoolbibliotheek gelezen. Met werkstukken sloofde ik me altijd extra uit en koos ik moeilijke onderwerpen. Maar ik was al die tijd diep ongelukkig. Dacht dat er iets mis met mij was, werd gepest omdat ik qua belevingswereld totaal niet bij mijn klasgenoten aansloot. Ik had gelukkig wel vriendinnetjes, de andere buitenbeentjes van de klas .

Toen ging ik naar de brugklas. Daar ging het mis. Ineens werd er van alles van me verwacht, veel huiswerk maken en lange dagen op school. Wat er precies mis ging weet ik niet maar ik vermoed dat ik in een soort paniektoestand raakte. Er kwam ineens zoveel op me af dat ik besloot dat het maar makkelijker was om helemaal niets te doen. Ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen, hoe ik het aan moest pakken en hoe ik moest leren. En als je eenmaal de eerste zware voldoendes te pakken hebt... Ik werd nog ongelukkiger dan op de basisschool, zat toen echt in een zwart gat. Werd weer gepest. Toen ben ik getest en daar kwam uit dat ik een IQ van 145+ heb en ook dat ik faalangst had.

Via een nogal onorthodoxe route uiteindelijk in 5VWO gekomen. Daar gebeurde er twee dingen: ik ging naar een studiebeurs en besefte wat ik wilde (in Engeland studeren), en er kwam een persoon in mijn leven die me ontzettend heeft geholpen door me bijles te geven. Zonder deze twee zaken was het nooit gelukt en was ik zonder diploma van school afgegaan. Ook besefte ik me toen dat ik wel in die slachtofferrol kon blijven maar als ik iets zou willen bereiken ik aan de slag moet gaan. Ik heb toen anderhalf jaar lang keihard gewerkt. 5 dagen school en tot laat in de avond huiswerk maken, zaterdag werken en zondag de hele dag bijles.

Nu zit ik in Engeland en gaat het heel goed. Ik heb expres een studie gekozen met extra uitdaging en tot nu toe gaat het prima. Slachtoffer rol, check. Ongemotiveerd, check. Lui, check. Ik ben alleen van mening dat dit niet geheel mijn schuld was. Als de volwassenen om mij heen eerder in hadden gegrepen had het niet zo hoeven lopen. Met een beetje extra begeleiding had mijn schooltijd niet zo rot hoeven zijn.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 12:28 schreef hetzwartegat het volgende:
Ik heb er moeite mee dat mensen die zich hoogbegaafd noemen zich in een slachtofferrol wringen.

Mijn collega ziet dat als de kenmerkende factor. Leerlingen die briljant scoren, olympiades winnen en goed in hun vel zitten worden over het algemeen 'superslim', 'extreem intelligent' of 'briljant' genoemd. De term 'hoogbegaafd' valt pas wanneer er problemen zijn die aan de intelligentie worden geweten.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 21:27 schreef Frips het volgende:
"Hoogbegaafd"...wat een vreselijk woord. Ik vind het echt zo'n term bedacht door psychologen om mensen in een hokje te drukken. Kun je fijn gebruiken wanneer de schoolprestaties van je pientere zoontje een beetje tegenvallen. "Hij is hoogbegaafd en wordt niet genoeg uitgedaagd". Wat een onzin. Hij is lui en ongemotiveerd!

Als je een goed verstand hebt kan een niet uitdagende omgeving wel degelijk killing zijn.
Gelukkig zijn er nu veel speciale programma's voor deze kinderen.

Achter een niet-uitdagende omgeving kun je je dus niet meer te verschuilen, zeker op de middelbare school en daarna.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 21:57 schreef RabbitHeart het volgende:

. Met werkstukken sloofde ik me altijd extra uit en koos ik moeilijke onderwerpen. Maar ik was al die tijd diep ongelukkig. Dacht dat er iets mis met mij was, werd gepest omdat ik qua belevingswereld totaal niet bij mijn klasgenoten aansloot. Ik had gelukkig wel vriendinnetjes, de andere buitenbeentjes van de klas .
Zonder deze twee zaken was het nooit gelukt en was ik zonder diploma van school afgegaan. Ook besefte ik me toen dat ik wel in die slachtofferrol kon blijven maar als ik iets zou willen bereiken ik aan de slag moet gaan. Ik heb toen anderhalf jaar lang keihard gewerkt. 5 dagen school en tot laat in de avond huiswerk maken, zaterdag werken en zondag de hele dag bijles.

Nu zit ik in Engeland en gaat het heel goed. Ik heb expres een studie gekozen met extra uitdaging en tot nu toe gaat het prima. Slachtoffer rol, check. Ongemotiveerd, check. Lui, check. Ik ben alleen van mening dat dit niet geheel mijn schuld was. Als de volwassenen om mij heen eerder in hadden gegrepen had het niet zo hoeven lopen. Met een beetje extra begeleiding had mijn schooltijd niet zo rot hoeven zijn.

Same here.

In de jaren 80 was er niks voor hoogbegaafde kinderen. Gevolg, ik heb de basisschool niet eens afgemaakt. Ook daarna was het hangen en wurgen.

Op de universiteit kon ik me op de valreep inschrijven voor een speciaal programma voor top studenten. Wat een kick was dat. Eindelijk tussen mensen die me 100% begrepen. Voor iemand die als 'autist' is gelabeld heb ik daar ontzettend veel vrienden gemaakt. Van andere mensen hoorde ik ook dat ik zo enorm opgebloeid ben.

Ik had altijd zo'n 'is dit alles wat er is' gevoel. Verveling, teleurstelling, wegdromen naar andere plekken. Ik dacht dat het normaal was, dat iedereen zich zo voelde. Je beseft pas dat het niet zo hoeft te zijn als je een keer wél op je plek zit.

Gelukkig zijn er nu steeds meer mogelijkheden om je energie kwijt te kunnen en mensen zoals jij te ontmoeten.

VWO+, technasium, university college, honours courses. Lekker knallen! Dat is ook wat ik na jaren klooien doe. Ik moet maar een keer iets van mijn leven maken, het is nog niet te laat.

Moraal van het verhaal: Een hoogbegaafde maar aan laten rommelen is geen goed idee. En als het dan faalt is het heus niet eigen schuld. Maar als er wel mogelijkheden worden geboden is het aan de persoon zelf die met beide handen aan te grijpen.

[ Bericht 13% gewijzigd door Rubber_Johnny op 20-03-2011 23:08:36 ]

Ik studeer hetzelfde als jij trouwens .

quote:

Op zondag 20 maart 2011 23:07 schreef RabbitHeart het volgende:
Ik studeer hetzelfde als jij trouwens .

Wat studeer je dan? (heb veel studies gedaan)

Informatica.

Nog een jaartje biologie gedaan maar dat daagde me totaal niet uit.
Ik moet nu echt wel hard aan de slag!

quote:

Op zondag 20 maart 2011 23:13 schreef RabbitHeart het volgende:
Informatica.

Nog een jaartje biologie gedaan maar dat daagde me totaal niet uit.
Ik moet nu echt wel hard aan de slag!

Succes!

_{Ik moet ook aan de slag...}

Hoogbegaafdheid is iets waar je je in Nl helaas voor moet schamen omdat je in NL "gewoon"moet zijn en alles en iedereen die anders is wordt meewarrig aangekeken..
Ik moet wel zeggen, _{en misschien kan iemand hier zijn of haar visie over geven}, dat bv dat meisje uit dat reality programma Secret Story genaamd Monique Pisters alles tegen zich heeft spreken dat haar als hoogbegaafd en meester in de rechten zou kwalificeren.

Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben maar ik ben wel lui. En ik ben echt van de 6'jes.
Ik snap nooit dat hoogbegaafden ook werkelijk waar een hele bibiotheek gaan lezen?
Waarvan die interesse? Ik zou er serieus gewoon echt geen zin in hebben. Heeft niks met mijn IQ te maken. Welk persoon zou dat nou serieus gewoon doen..

Het is de nieuwschierigheid om je eigen waarheid samen te stellen die mij weerhoud om een hele bieb klakkeloos in mijn hoofd te stampen volgens mij. Ik snap niet hoe iemand het kan.

Volgens de mensa test ben ik hoogbegaafd, maar zo zal ik mezelf nooit noemen. Als ik hier in dit topique mensen zie komen die geen alinea kunnen tikken zonder een spelfout te maken en dan toch claimen dat ze hoogbegaafd zijn, dan vraag ik me af in welk opzicht ze dan hoogbegaafd zijn.

quote:

Op maandag 21 maart 2011 12:31 schreef again1928 het volgende:
Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben maar ik ben wel lui. En ik ben echt van de 6'jes.
Ik snap nooit dat hoogbegaafden ook werkelijk waar een hele bibiotheek gaan lezen?
Waarvan die interesse? Ik zou er serieus gewoon echt geen zin in hebben. Heeft niks met mijn IQ te maken. Welk persoon zou dat nou serieus gewoon doen..

Het is de nieuwschierigheid om je eigen waarheid samen te stellen die mij weerhoud om een hele bieb klakkeloos in mijn hoofd te stampen volgens mij. Ik snap niet hoe iemand het kan.

Hoogbegaafde mensen zijn in staat om zich uitzonderlijk goed te concentreren als ze ergens in geïnteresseerd zijn. Wellicht dat op jonge leeftijd de schoolboeken dermate verveelden en vanuit daar de interesse kwam om de bibliotheek door te spitten. Ik heb het hier over Rabbitheart's voorbeeld dan. Ik vind het zo gek nog niet, op +- 8 jarige leeftijd heb je toch nog niet zoveel belangrijks te doen.

Nou Turalyon. Ik had gewoon werkelijk niets anders te doen. Klaar met mijn werk op school terwijl de meeste andere kinderen nog bezig waren met hun taak. Bijna altijd moesten we wachten tot de traagste ook klaar was, ondertussen mochten we dan lezen of tekenen (in ieder geval stil aan ons tafeltje zitten). Aangezien ik niet goed kan tekenen en dol ben op lezen was de keuze dus snel gemaakt. Uit je neus vreten gaat op de lange termijn ook zo vervelen .

Zoals ik al zei, ik had me destijds gewoon als een draak moeten gedragen in plaats van een lief meisje zijn.

quote:

Op maandag 21 maart 2011 12:39 schreef Turalyon het volgende:

[..]

Hoogbegaafde mensen zijn in staat om zich uitzonderlijk goed te concentreren als ze ergens in geïnteresseerd zijn. Wellicht dat op jonge leeftijd de schoolboeken dermate verveelden en vanuit daar de interesse kwam om de bibliotheek door te spitten. Ik heb het hier over Rabbitheart's voorbeeld dan. Ik vind het zo gek nog niet, op +- 8 jarige leeftijd heb je toch nog niet zoveel belangrijks te doen.

Ok die concentratie heb ik dus niet.

Maar RabbitHeart vanwaar die laatste opmerking?

Dan had school wel iets aan mijn situatie gedaan.

Brutalen hebben de halve wereld.