Uit de kast #2

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:34 schreef Karina het volgende:
Pa kijkt naar GTST

goeie vader dus.

Die vader pikt het wel goed op

Als hij maar niet nichterig gaat doen, vindt ma het prima..
Ze blijft stug dooreten.

Och, Pa is lief

Ma begon over kleinkinderen...

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:35 schreef zoem het volgende:
Die vader pikt het wel goed op

ja idd, hij vreesde zijn pa meer, maar dat lijkt me zo nergens voor nodig.

Zijn ma doet afstandelijk. Volgens mij heeft zij de broek aan thuis

Ma hoopt dat Arie zijn vriend is.

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:35 schreef Karina het volgende:
Och, Pa is lief

Ma begon over kleinkinderen...

Dit en de vrees voor overdreven nichterig gedrag, is vaak de eerste reactie van die moeders.

Die moeder!!!

Wat mij zo tegenvalt, is dat veel ouders toch de leeftijd hebben dat ze de eind jaren 60 begin 70 zijn opgegroeid. De tijd van de vrijheid, dat alles kon... Hoe zijn die allemaal zo bekrompen geworden???

al die meiden: ik zei het toch

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:38 schreef Injetta het volgende:
Wat mij zo tegenvalt, is dat veel ouders toch de leeftijd hebben dat ze de eind jaren 60 begin 70 zijn opgegroeid. De tijd van de vrijheid, dat alles kon... Hoe zijn die allemaal zo bekrompen geworden???

Ik snap het ook nooit zo.. En kleinkinderen, alsof dat een garantie is wanneer je een heterokind hebt, en alsof het uitgesloten is als je een homokind hebt

Hehe dat shirt van die gast, COMA ipv PUMA

Oh hij heeft al een vriendje. Dat is vlot.

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:38 schreef Injetta het volgende:
Wat mij zo tegenvalt, is dat veel ouders toch de leeftijd hebben dat ze de eind jaren 60 begin 70 zijn opgegroeid. De tijd van de vrijheid, dat alles kon... Hoe zijn die allemaal zo bekrompen geworden???

Niet alle mensen die in die tijd opgroeiden deden daar aan mee. Ik denk dat het merendeel niet mee deed aan het vrijheid blijheid gebeuren.

Nou wat leuk voor hem

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:44 schreef hexje het volgende:

[..]

Niet alle mensen die in die tijd opgroeiden deden daar aan mee. Ik denk dat het merendeel niet mee deed aan het vrijheid blijheid gebeuren.

Daarbij denk ik dat het ook meer in steden was. Terwijl het gros van de mensen toen buiten de grote steden woonden

Die moeder reageerde nou niet bepaald liefdevol

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:35 schreef Injetta het volgende:
Als hij maar niet nichterig gaat doen, vindt ma het prima..
Ze blijft stug dooreten.

Een bak sla

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:38 schreef Injetta het volgende:
Wat mij zo tegenvalt, is dat veel ouders toch de leeftijd hebben dat ze de eind jaren 60 begin 70 zijn opgegroeid. De tijd van de vrijheid, dat alles kon... Hoe zijn die allemaal zo bekrompen geworden???

Verplaats je eens in de gemiddelde vader/moeder die vanaf de geboorte van zijn/haar zoon/dochter onbewust al een levenspatroon voorziet:
Zoon/dochter groeit op -> zoon/dochter ontmoet vriend(in) -> langdurge relatie -> samenwonen -> trouwen -> kinderen -> trotse opa en oma.
Enfin etc, etc, al die bepalende stappen die er in het leven van een puber/jong volwassene bij komen kijken.

De zoon/dochter in kwestie heeft vaak al jaren aan het idee kunnen wennen dat dat levenspatroon nooit werkelijkheid gaat worden, maar een andere invulling gaat krijgen.
Pa en Ma krijgen dat (in veel gevallen) rauw op hun dak gestort, de zekerheid/hoop/onbewuste verwachting die een moeder sinds de geboorte van haar kind heeft valt ineens weg en een hoop vragen (over het onbekende) komen daarvoor in de plaats.

Dan kan ik wel begrijpen dat de eerste reactie één van schok en ongeloof is. Het gaat er denk ik om hoe die ouders eronder zijn nadat ze de tijd hebben gehad om het te laten bezinken, te praten met hun zoon/dochter en zich verdiept te hebben in de materie.

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 21:36 schreef Karina het volgende:
Ma hoopt dat Arie zijn vriend is.

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 23:09 schreef Kleffe_Dop het volgende:

[..]

Verplaats je eens in de gemiddelde vader/moeder die vanaf de geboorte van zijn/haar zoon/dochter onbewust al een levenspatroon voorziet:
Zoon/dochter groeit op -> zoon/dochter ontmoet vriend(in) -> langdurge relatie -> samenwonen -> trouwen -> kinderen -> trotse opa en oma.
Enfin etc, etc, al die bepalende stappen die er in het leven van een puber/jong volwassene bij komen kijken.

De zoon/dochter in kwestie heeft vaak al jaren aan het idee kunnen wennen dat dat levenspatroon nooit werkelijkheid gaat worden, maar een andere invulling gaat krijgen.
Pa en Ma krijgen dat (in veel gevallen) rauw op hun dak gestort, de zekerheid/hoop/onbewuste verwachting die een moeder sinds de geboorte van haar kind heeft valt ineens weg en een hoop vragen (over het onbekende) komen daarvoor in de plaats.

Dan kan ik wel begrijpen dat de eerste reactie één van schok en ongeloof is. Het gaat er denk ik om hoe die ouders eronder zijn nadat ze de tijd hebben gehad om het te laten bezinken, te praten met hun zoon/dochter en zich verdiept te hebben in de materie.

Ik kan me daar moeilijk in verplaatsen. Ik ben zelf van die generatie. Je wilt dat je kinderen op de een of andere manier gelukkig zullen worden, maar waarom alleen in het patroon van huisje, boompje, beestje?
En je weet dat zo'n 10% van de mensen homosexueel is. Dus waarom dan niet jouw kind?
Dat kind gaat zijn weg en zal zijn eigen leven moeten leven met zijn eigen keuzes. Dat doe je zelf toch ook?
Ik begrijp niks van dat willen bepalen voor je opgegroeide kind hoe het zou moeten leven.
Als het nog klein is, geef je het zoveel mogelijk mee en vanaf de puberteit zul je het los moeten laten en juist helpen om datgene te gaan doen wat bij hem/haar past. En als blijkt dat het homo is, is dat zo en hoop je op geluk daarin voor dat kind en denk je niet het allereerste aan jezelf zoals dat je geen kleinkinderenzult krijgen of dat de buren het raar zullen krijgen of dat hij nichterig wordt.

Het is denk ik voor veel ouders niet zozeer willen bepalen hoe je kind gaat leven, maar dat er onbewust toch een verwachtingspatroon in is geslopen. En als je als ouder niet verwacht dat je kind homo of lesbisch is moet je als ouder dat patroon moet je dat verwerken.

Ik vond zijn moeder ook een beetje vervelend reageren. 'Als hij maar niet nichterig is'? Wat als hij dat wel is? Dan moet dat veranderd worden? Mag hij nog zichzelf niet zijn? Dat van het kleinkinderen willen hebben veel moeders, merk je ook in deze serie. Op zich niet erg of vreemd, maar ik vind het jammer dat zoveel moeders dat er zomaar uitgooien, ik weet dat dat bij mij best een beetje stak, i.v.m. een eigen kinderwens. Dan hoor je toch een soort van teleurstelling terug bij je moeder, en dat is (vond ik) best vervelend. Plus, ook hetero's krijgen niet altijd kinderen, omdat ze het niet kunnen of niet willen (die zijn er ook steeds meer).

Maar aan de andere kant moet je ook niet altijd helemaal op eerste reacties afgaan, ouders moeten ook de tijd hebben zoiets te verwerken. Maar als ouder moet je (vind ik) je kind zoveel mogelijk steunen, en niet meteen naar vervelende consequenties kijken. Daar kun je het later nog over hebben. Je kind heeft net een ontzettend moeilijke stap gezet door uit de kast te komen, probeer dan eerst te laten zien dat dat oké is. Lijkt mij.

Ik kan me sowieso maar moeilijk voorstellen dat je als ouders nooit die andere optie in je achterhoofd houdt en altijd hebt gedacht 'mijn zoon is hetero, komt met een meisje thuis en ze gaan later veel kinderen krijgen'. We zijn de tijd toch wel voorbij dat homoseksualiteit aangeleerd is en dus te voorkomen? Zeker met jongens als in de afgelopen aflevering moet je toch wel iets doorhebben als je hun gedrag zag...

Sja, sommige ouders zijn daar volledig blind voor, die denken dat dat alleen bij anderen voorkomt, niet bij hun eigen kinderen.