goeie vader dus.quote:
ja idd, hij vreesde zijn pa meer, maar dat lijkt me zo nergens voor nodig.quote:
Dit en de vrees voor overdreven nichterig gedrag, is vaak de eerste reactie van die moeders.quote:Op dinsdag 3 januari 2012 21:35 schreef Karina het volgende:
Och, Pa is lief
Ma begon over kleinkinderen...
Ik snap het ook nooit zo.. En kleinkinderen, alsof dat een garantie is wanneer je een heterokind hebt, en alsof het uitgesloten is als je een homokind hebtquote:Op dinsdag 3 januari 2012 21:38 schreef Injetta het volgende:
Wat mij zo tegenvalt, is dat veel ouders toch de leeftijd hebben dat ze de eind jaren 60 begin 70 zijn opgegroeid. De tijd van de vrijheid, dat alles kon... Hoe zijn die allemaal zo bekrompen geworden???
Niet alle mensen die in die tijd opgroeiden deden daar aan mee. Ik denk dat het merendeel niet mee deed aan het vrijheid blijheid gebeuren.quote:Op dinsdag 3 januari 2012 21:38 schreef Injetta het volgende:
Wat mij zo tegenvalt, is dat veel ouders toch de leeftijd hebben dat ze de eind jaren 60 begin 70 zijn opgegroeid. De tijd van de vrijheid, dat alles kon... Hoe zijn die allemaal zo bekrompen geworden???
Daarbij denk ik dat het ook meer in steden was. Terwijl het gros van de mensen toen buiten de grote steden woondenquote:Op dinsdag 3 januari 2012 21:44 schreef hexje het volgende:
[..]
Niet alle mensen die in die tijd opgroeiden deden daar aan mee. Ik denk dat het merendeel niet mee deed aan het vrijheid blijheid gebeuren.
Een bak slaquote:Op dinsdag 3 januari 2012 21:35 schreef Injetta het volgende:
Als hij maar niet nichterig gaat doen, vindt ma het prima..
Ze blijft stug dooreten.
Verplaats je eens in de gemiddelde vader/moeder die vanaf de geboorte van zijn/haar zoon/dochter onbewust al een levenspatroon voorziet:quote:Op dinsdag 3 januari 2012 21:38 schreef Injetta het volgende:
Wat mij zo tegenvalt, is dat veel ouders toch de leeftijd hebben dat ze de eind jaren 60 begin 70 zijn opgegroeid. De tijd van de vrijheid, dat alles kon... Hoe zijn die allemaal zo bekrompen geworden???
Ik kan me daar moeilijk in verplaatsen. Ik ben zelf van die generatie. Je wilt dat je kinderen op de een of andere manier gelukkig zullen worden, maar waarom alleen in het patroon van huisje, boompje, beestje?quote:Op dinsdag 3 januari 2012 23:09 schreef Kleffe_Dop het volgende:
[..]
Verplaats je eens in de gemiddelde vader/moeder die vanaf de geboorte van zijn/haar zoon/dochter onbewust al een levenspatroon voorziet:
Zoon/dochter groeit op -> zoon/dochter ontmoet vriend(in) -> langdurge relatie -> samenwonen -> trouwen -> kinderen -> trotse opa en oma.
Enfin etc, etc, al die bepalende stappen die er in het leven van een puber/jong volwassene bij komen kijken.
De zoon/dochter in kwestie heeft vaak al jaren aan het idee kunnen wennen dat dat levenspatroon nooit werkelijkheid gaat worden, maar een andere invulling gaat krijgen.
Pa en Ma krijgen dat (in veel gevallen) rauw op hun dak gestort, de zekerheid/hoop/onbewuste verwachting die een moeder sinds de geboorte van haar kind heeft valt ineens weg en een hoop vragen (over het onbekende) komen daarvoor in de plaats.
Dan kan ik wel begrijpen dat de eerste reactie één van schok en ongeloof is. Het gaat er denk ik om hoe die ouders eronder zijn nadat ze de tijd hebben gehad om het te laten bezinken, te praten met hun zoon/dochter en zich verdiept te hebben in de materie.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |