PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] # 73 Met buren enzo

Ach Auti, het is zoiets als mindfulness, een beetje leven in het hier en nu

quote:

Op dinsdag 1 februari 2011 17:59 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik wou dat ik iets kon.

Hm, je zit wel regelmatig anderen te steunen en aan te geven dat ze hun talenten moeten gebruiken en dat iedereen wel een talent heeft... Waarom zou dat dan niet voor jou gelden? Ook jij hebt talenten, en ook jij zou die moeten gebruiken... Toch?
(Positief bedoeld!!)

quote:

Op dinsdag 1 februari 2011 20:23 schreef Auti het volgende:

De wereld is ook kapot aan het gaan, en dat proces zit nog steeds in een versnelling.
Mij kan het niets schelen, al zou het ik het wel fantastisch vinden als ik mede verantwoordelijk ben voor het totaal platleggen van de infrastructuur.

Op welke manier bedoel je dat, dat je zelf medeverwantwoordelijk zou zijn voor het platleggen van de infrastructuur?

quote:

Op dinsdag 1 februari 2011 22:23 schreef Pandora73 het volgende:

[..]

Hm, je zit wel regelmatig anderen te steunen en aan te geven dat ze hun talenten moeten gebruiken en dat iedereen wel een talent heeft... Waarom zou dat dan niet voor jou gelden? Ook jij hebt talenten, en ook jij zou die moeten gebruiken... Toch?
(Positief bedoeld!!)

Dat geldt ook voor iedereen. Maar niet iedereen heeft bruikbaar talent in deze maatschappij en blijven dus aan de kant staan. Of hebben het wel maar ondervinden weer allerlei belemmeringen in het licht van een doorgekapitaliseerd bestel waar alles alleen nog maar om geld verdienen gaat. Want geld is tegenwoordig een doel ipv een middel in het economische verkeer. Daar zit imo de grote fout....

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 11:34 schreef Auti het volgende:

[..]

PRACHTIG!!! (jij kan ook een boek schrijven, kerel!)

In dat stukje zit precies de kern. Het is eigenlijk erg gek dat iedereen die geboren wordt zo stilzwijgend en zonder kritische vragen deelneemt aan die tredmolen. Maar ja, hebben ze een andere keuze? Tja, we hebben een bestel gecreëerd door de jaren heen waarin de god van het geld centraal staat .

Maaruh, het is heel moeilijk om een uitgever te vinden die bereid is om je boek uit te geven...

@Auti: dat was het Simplisties Verbond. Toch wel wat anders denk ik

@EchtGaaf: Wat is dan jouw talent, waar jij niks mee kan? Daar ben ik wel benieuwd naar eigenlijk. Misschien kunnen we hier meedenken om jou toch iets met jouw talent te laten doen, zodat jij je ook wat nuttiger kan voelen? (Tenminste, ik krijg soms een beetje het idee dat jij je nutteloos - aan de kant gezet - voelt, en dat is heel naar, dus ik zou graag eens meedenken of er geen manieren zijn).

Gezien de titel van dit topic lijkt het me passend om hier even te reageren.
Ik heb eens dit testje gedaan en had een score van 37. Toch herken ik mij ook weer niet heel sterk in de meeste informatie die op het internet te vinden is over het autisme spectrum en natuurlijk realiseer ik mij ook wel dat bijna iedereen wel op de een of andere manier wat eigenschappen van zichzelf in zo'n opsomming aan symptomen kan plaatsen.

Wel merk ik dat ik sinds mijn afstuderen veel moeite heb om verder iets te ondernemen, bepaalde situaties steeds vermijd of uitstel en bij onverwachte (vaak negatieve, tenminste dat is mijn interpretatie dan) momenten die mijn plannen dwarsbomen soms heel lang stil kan blijven staan en me kwaad maak.

Ook als ik iemand groet, bedank of op een vraag moet reageren in een o.a. een winkel of telefoon gesprek kan ik daar achteraf (of erger nog: tijdens) heel analytisch over gaan nadenken of ik bijv. wel de best passende woorden en intonatie gebruik. Als het ware of ik constant toneel stukjes moet opvoeren waar andere mensen gewoon rust/plezier lijken te ervaren. Juist mijn "bewustzijn" van dit soort eigenschappen maakt voor mijzelf dergelijke conclusies trekken extra verwarrend.
Dit soort gedachten kosten me in ieder geval erg veel tijd/energie en geven mij een naar gevoel alsof ik op zoek moet naar een reden om me maar te kunnen verantwoorden aan mensen

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 15:40 schreef ButcherPete het volgende:
Gezien de titel van dit topic lijkt het me passend om hier even te reageren.
Ik heb eens dit testje gedaan en had een score van 37. Toch herken ik mij ook weer niet heel sterk in de meeste informatie die op het internet te vinden is over het autisme spectrum en natuurlijk realiseer ik mij ook wel dat bijna iedereen wel op de een of andere manier wat eigenschappen van zichzelf in zo'n opsomming aan symptomen kan plaatsen.

Wel merk ik dat ik sinds mijn afstuderen veel moeite heb om verder iets te ondernemen, bepaalde situaties steeds vermijd of uitstel en bij onverwachte (vaak negatieve, tenminste dat is mijn interpretatie dan) momenten die mijn plannen dwarsbomen soms heel lang stil kan blijven staan en me kwaad maak.

Ook als ik iemand groet, bedank of op een vraag moet reageren in een o.a. een winkel of telefoon gesprek kan ik daar achteraf (of erger nog: tijdens) heel analytisch over gaan nadenken of ik bijv. wel de best passende woorden en intonatie gebruik. Als het ware of ik constant toneel stukjes moet opvoeren waar andere mensen gewoon rust/plezier lijken te ervaren. Juist mijn "bewustzijn" van dit soort eigenschappen maakt voor mijzelf dergelijke conclusies trekken extra verwarrend.
Dit soort gedachten kosten me in ieder geval erg veel tijd/energie en geven mij een naar gevoel alsof ik op zoek moet naar een reden om me maar te kunnen verantwoorden aan mensen

Hallo ButcherPete,

Zoals je het omschrijft, klinkt dat stuk toch wel redelijk "autistisch". Ik weet niet hoe oud je bent? Maar misschien is het handig om je toch te laten onderzoeken. Je huisarts zou (denk ik, als je een goede huisarts hebt) op grond van die test én je omschrijving, je waarschijnlijk wel doorverwijzen.

Maar goed, dan is natuurlijk de vraag: wíl je het weten? Je schiet er namelijk op zich niet heel veel mee op. Je weet alleen waar het vandaan komt. Maar een oplossing heb je er niet mee. Sterker nog, voor veel mensen is het besef dat ze er hun hele leven niet meer vanaf zullen komen (althans: het zal altijd bovengemiddeld veel moeite kosten om sociale contacten te onderhouden) juist een reden om toch een soort van "rouwproces" door te moeten.

Ik was zelf 34 (geloof ik, kan ook een jaar eerder geweest zijn) toen ik toevallig over Asperger hoorde en me daar volledig in herkende, en daarom een diagnoseproces ben ingestapt. En hoewel ik verwachtte dat ik opgelucht zou zijn (het verklaarde immers een hoop dingen waar ik al mijn hele leven tegenaan liep), maar ook ik (als über-rationeel mens) ben toch even een paar maanden van mijn stuk geweest. Enerzijds luchtte het inderdaad wel heel erg op om te weten dat ik niet stom, asociaal, ongeinteresseerd, bot of lomp ben (als in: het ligt er niet aan dat ik het niet wíl, maar omdat ik het gewoon veel minder goed kán), maar toch, dat besef dat er dus maar in heel beperkte mate iets aan gedaan kon worden, was wel een klap.
Nou ja, wat ik dus wilde zeggen is: denk goed na wat je eruit wilt halen, voor je de diagnose-molen in stapt.

Verder: veel sterkte en wijsheid gewenst bij het uitzoeken van wat je wilt en hoe je verder gaat.
En stel vooral je vragen hier in dit topic: hoewel het er soms heftig aan toe gaat hier, en soms wat chaotisch lijkt als meerdere "verhaallijnen" van mensen door elkaar heen lopen, is er altijd ruimte voor vragen en zal je altijd wel een reactie krijgen. Meestal gebaseerd op eigen ervaringen en onderzoek.

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 15:40 schreef ButcherPete het volgende:
-knip-

Fallout

Hoi!

En verder; wat Pandora zegt

Ik blijf me verbazen over uitspraken als iemand de dood in wensen of kapot maken.
Mijn eigen grenzen zijn ook een beetje bereikt. Zo doe ik hartstikke veel voor een klant, maar die wilt nu met spoed een ldt (ik heb 600 aanvragen in mijn eentje! omdat niemand anders is ingewerkt op de ldt schijnbaar) dus ik zeg ook, ik kan niets beloven, maar ik doe mijn best. Krijg ik een gebaar van, ik heb ook niets aan jou!
Dus ik ben een klein beetje klaar met rennen voor jan en alleman en niets terugkrijgen..
Maar toch, absoluut niets persoonlijks naar wie dan ook..
Maar waarom ligt elke keer 99% van de schuld bij een ander of bij de maatschappij?

Eindelijk medicatie en aanvraag voor een autipas. Scheelt een hoop prikkels.
Vandaag redelijk veel gedaan en ik zit nu al weer helemaal te trillen van overprikkeling en stress.

Hopen dat ik veel aan medicatie heb.. pfff.

@CHEVHB, heb eventjes kort ingelezen in wat een autipas is, waarom vraag jij er eentje aan en wat wil je ermee bereiken (concreet, in welke situaties)?

En is die pas alleen maar voor echte "autisten" of kunnen "aspergers" er ook eentje krijgen?

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 17:08 schreef Cassandra87 het volgende:
Ik blijf me verbazen over uitspraken als iemand de dood in wensen of kapot maken.

Ik ook hoor... Daarom probeerde ik er ook iets van te zeggen, maar vind het wel lastig, omdat ik de frustratie ook wel snap. Alleen zou ik het op mezelf afreageren. (En nee, dat is ook niet goed).

quote:

Mijn eigen grenzen zijn ook een beetje bereikt. Zo doe ik hartstikke veel voor een klant, maar die wilt nu met spoed een ldt (ik heb 600 aanvragen in mijn eentje! omdat niemand anders is ingewerkt op de ldt schijnbaar) dus ik zeg ook, ik kan niets beloven, maar ik doe mijn best. Krijg ik een gebaar van, ik heb ook niets aan jou!
Dus ik ben een klein beetje klaar met rennen voor jan en alleman en niets terugkrijgen..
Maar toch, absoluut niets persoonlijks naar wie dan ook..
Maar waarom ligt elke keer 99% van de schuld bij een ander of bij de maatschappij?

Pfff Cassandra, dat kan ik me voorstellen dat je daar de pest over in hebt. Ik zou dat ook hebben. Sterker nog, ik heb het ook regelmatig meegemaakt. Dan doe ik enorm mijn best om een ingewikkelde en niet helemaal terechte klacht toch positief voor de klant af te handelen, en dan krijg ik het niet voor elkaar (ik kan tenslotte ook niet alles zelf beslissen) en dan krijg ik van de teleurgestelde klant de wind van voren. Dat we allemaal oplichters zijn en zakkenvullers en bonusgraaiers enzovoorts. Dan moesten ze eens weten wat ik allemaal geprobeerd heb om het toch gunstig uit te laten pakken! (Zeker als de klacht op zich al niet helemaal terecht was!) Heb dan altijd zo'n -gevoel... Je doet het voor sommige mensen echt nooit goed.
Volhouden hoor, er zijn er genoeg die je wél waarderen!!

Hallo
Bedankt voor je reactie, ik ben 25 trouwens

quote:

Maar goed, dan is natuurlijk de vraag: wíl je het weten? Je schiet er namelijk op zich niet heel veel mee op. Je weet alleen waar het vandaan komt. Maar een oplossing heb je er niet mee. Sterker nog, voor veel mensen is het besef dat ze er hun hele leven niet meer vanaf zullen komen (althans: het zal altijd bovengemiddeld veel moeite kosten om sociale contacten te onderhouden) juist een reden om toch een soort van "rouwproces" door te moeten.

Dit is precies wat ik ook al zat te denken. Wat heb ik er aan als ik het wel weet?.Bovendien vind ik het een raar idee om mijn exacte gedachten en beleving te verwoorden aan een vreemd persoon die mij mogelijk kritisch en observerend zit aan te staren.

quote:

Ik was zelf 34 (geloof ik, kan ook een jaar eerder geweest zijn) toen ik toevallig over Asperger hoorde en me daar volledig in herkende, en daarom een diagnoseproces ben ingestapt. En hoewel ik verwachtte dat ik opgelucht zou zijn (het verklaarde immers een hoop dingen waar ik al mijn hele leven tegenaan liep), maar ook ik (als über-rationeel mens) ben toch even een paar maanden van mijn stuk geweest. Enerzijds luchtte het inderdaad wel heel erg op om te weten dat ik niet stom, asociaal, ongeinteresseerd, bot of lomp ben (als in: het ligt er niet aan dat ik het niet wíl, maar omdat ik het gewoon veel minder goed kán), maar toch, dat besef dat er dus maar in heel beperkte mate iets aan gedaan kon worden, was wel een klap.
Nou ja, wat ik dus wilde zeggen is: denk goed na wat je eruit wilt halen, voor je de diagnose-molen in stapt.

Ik kan moeilijk nu al zeggen hoe ik op mogelijke conclusies zou reageren, maar opluchting en toch een soort van "officiele" bevestiging zou denk ik toch beter zijn dan met mijn eigen interpretaties, onzekerheden en wat niet al blijven zitten. Natuurlijk allemaal makkelijker getypt dan gedaan

quote:

Fallout

Hoi!

Hoi

Tijnbrein, wist je dat jij mijn grote forumvriendje van het jaar bent geworden?

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 19:42 schreef EchtGaaf het volgende:
Tijnbrein, wist je dat jij mijn grote forumvriendje van het jaar bent geworden?

Dat schema bedoel je? Met die ballonnetjes met namen erin?

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 19:42 schreef EchtGaaf het volgende:
Tijnbrein, wist je dat jij mijn grote forumvriendje van het jaar bent geworden?

Nee ik wist niet eens dat wij vrienden waren

Trouwens ik lurk wel mee hier maar heb niet echt de behoefte om te posten de laatste tijd

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 19:49 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Nee ik wist niet eens dat wij vrienden waren

Trouwens ik lurk wel mee hier maar heb niet echt de behoefte om te posten de laatste tijd

Nou, dan niet!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 19:49 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Nee ik wist niet eens dat wij vrienden waren

Trouwens ik lurk wel mee hier maar heb niet echt de behoefte om te posten de laatste tijd

Ik vroeg de stats op, en toen stond jij op 1 vandaar . Ik wist dat ook niet .