Zwangerschap en geboorte deel 731

Neuh, mijn moeder leeft gewoon in haar eigen wereldje. Ben ik inmiddels wel gewend. Ik ben allang blij dat ze zo nu en dan belt en langskomt, dat is wel eens anders geweest. Van mijn broertje hoor ik echt nooit iets. Die is bij de geboorte van Ivan niet eens op kraambezoek gekomen. Achja, zoveel mensen hebben een maffe familie.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 09:38 schreef Claudia_x het volgende:
Neuh, mijn moeder leeft gewoon in haar eigen wereldje. Ben ik inmiddels wel gewend. Ik ben allang blij dat ze zo nu en dan belt en langskomt, dat is wel eens anders geweest. Van mijn broertje hoor ik echt nooit iets. Die is bij de geboorte van Ivan niet eens op kraambezoek gekomen. Achja, zoveel mensen hebben een maffe familie.

Breek me de bek niet open

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 08:55 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Nee, het is echt waardeloos. Tot middernacht behoorlijk serieuze krampactiviteit gehad die daarna afzakte. Toen heeft de baby nog tot een uur of 4 liggen stuiteren, wat verrekte pijn doet. Ik heb geluk dat Ivan tot een uur of 8 sliep waardoor ik ook nog een paar uur slaap heb kunnen pakken!

Mijn moeder hoopt op een weekeindebaby. Als de baby doordeweeks wordt geboren kan ze namelijk in verband met haar nieuwe werk niet komen.

ik heb al sinds gister in mijn hoofd (kwam door Huup d'r post hoor. )

en lekker vintage posting.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 09:43 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

ik heb al sinds gister

Het Goede Doel - Nooduitgang (Countdown)

in mijn hoofd (kwam door Huup d'r post hoor. )

en lekker vintage posting.

!

Het voelt wat schizofreen, alsof mijn lichaam het een wil (het kind afstoten) en het kind het andere (lekker blijven zitten). Heb ik een paar uur weeenactiviteit en begin ik langzaamaan te denken: "Hey, mijn lichaam is er klaar voor!" En dan begint die dondersteen ineens de boel te verbouwen, wat erop duidt dat ze niet van plan is welke uitgang dan ook te nemen.

M'n baarmoeder heeft het maar zwaar.

Goedemorgen!
Zo de kinderen zijn naar school en opa en oma en ik heb een redelijke nacht gemaakt lekker hoor!

Net een heerlijk peertje op, nu op de bank met een kopje thee.
Zo ik ga mezelf eens verwennen vandaag!
Waarom zijn er eigenlijk zo weinig leuke programma's op de tv overdag? Voorheen kon je ook overdag nog naar de bevallingsprogramma's kijken?

Claudia, sterkte! En idd rare familie kan je hebben, de ene helft krijgt bij ons wel een kaartje en met de andere helft heb ik geen tot weinig contact.

Ze zenden 's nachts wel Silent Witness uit, ik80lll. Da's ook wat waard.

Nou, Niels en ik komen wel hoor Claudia Als 't mag.

Sterkte met wachten Claudia!

Hier gaat het minder goed. Ik heb zowat een delirium van vermoeidheid. Vannacht om 1 uur waker, om 5 uur viel ik nog even in slaap dus 3 uur slaap gehad. Vreselijk. En dan bikkel willen zijn en niet ziek willen melden omdat ik net 4 weken in de ziektewet heb gezeten.
Denk dat ik ook een virus onder de leden heb, ik heb dat onbestemde gevoel op de huid van m' n benen en armen, ben erg misselijk en voel me gewoon niet lekker. Bah.

Kan iemand mij uit de OP halen? Ik heb vanmorgen zoveel bloed gezien, dat ik er van overtuigd ben dat ik niet meer zwanger ben.

Ik zal hier in ieder geval blijven lurken, aangezien ik erg nieuwsgierig ben naar al die mooie beebs die jullie op de wereld gaan zetten!

Aw Susie *knuffel

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 10:03 schreef Twinkly het volgende:
Nou, Niels en ik komen wel hoor Claudia Als 't mag.

Dat zou ik héél gaaf vinden! En Ivan ook! Heerlijk, rondwandelende dreumesjes in huis die alles uit de kast trekken.

Ach Susie, nee toch.

ik heb de legging nodig voor onder rokjes en met mijn lengte zijn panty's en maillots dan geen goed plan, dan krijg je of een te kort beenstuk of een te wijd buikstuk. Met leggings kan ik smokkelen met de lengte.
Huup, mijn benen beginnen ook weer met vocht, laarzen + legging zit al strakker.
Claudia succes met de afspraak!

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 10:03 schreef Aventura het volgende:
Sterkte met wachten Claudia!

Hier gaat het minder goed. Ik heb zowat een delirium van vermoeidheid. Vannacht om 1 uur waker, om 5 uur viel ik nog even in slaap dus 3 uur slaap gehad. Vreselijk. En dan bikkel willen zijn en niet ziek willen melden omdat ik net 4 weken in de ziektewet heb gezeten.
Denk dat ik ook een virus onder de leden heb, ik heb dat onbestemde gevoel op de huid van m' n benen en armen, ben erg misselijk en voel me gewoon niet lekker. Bah.

Wees niet te hard voor jezelf, he? Ik zag je plannen om je werktijd anders in te delen en ik vind ze rijkelijk ambitieus. Het laatste wat je wil is straks helemaal thuis zitten, dus probeer realistisch te blijven voor wat betreft hetgeen je aankunt. Slaapgebrek is killing.

susie nee toch! Sterkte!

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 10:03 schreef Aventura het volgende:
Sterkte met wachten Claudia!

Hier gaat het minder goed. Ik heb zowat een delirium van vermoeidheid. Vannacht om 1 uur waker, om 5 uur viel ik nog even in slaap dus 3 uur slaap gehad. Vreselijk. En dan bikkel willen zijn en niet ziek willen melden omdat ik net 4 weken in de ziektewet heb gezeten.
Denk dat ik ook een virus onder de leden heb, ik heb dat onbestemde gevoel op de huid van m' n benen en armen, ben erg misselijk en voel me gewoon niet lekker. Bah.

Ik ben ook niet van het ziek melden. Maar sinds ik zwanger ben zit ik meer thuis dan op het werk. Terwijl ik daarvoor nog geen enkele ziektedag heb. Ik trek het gewoon niet en de baby gaat nu gewoon voor. Dit terwijl ik gister ruzie kreeg met de ARBO en riep tegen lief: Ik ga weer 100% werken dan slaap ik wel gewoon op mijn bureau! Maar die laat me natuurlijk niet gaan he

En Suus... Heel veel sterkte!

susie

@Claudia, ik wil ook gewoon zoveel. Ben net voorgedragen voor een talenttraject. Ik realiseer me natuurlijk dat ik de doelen die daarbij horen dit jaar niet kan halen, maar ik wil het ook niet helemaal lam leggen. Bovendien vind ik het heerlijk om te werken, om mijn hersenen te gebruiken, onder gelijkgestemde mensen te zijn. Maar goed, dat kan ook met een tandje minder. Dinsdag heb ik een gesprek met mijn leidinggevende, ik heb al aangegeven dat ik het wil hebben over de indeling van dit jaar. Er komt vast een fijne oplossing. Ben wel blij dat ik hier even wat realiteitszin op kan doen
Zoals ik al heb verteld heb ik 0 referentiekader wb. zwanger zijn

Susie een omdat ik even niet weet wat ik tegen je moet zeggen.

Kuukske welkom

Susie

Hier weer eens een zeer slechte nacht gemaakt, kon ook niet anders, gisternacht was zo heerlijk!
Nu mezelf door vandaag heen slepen. Gelukkig is manlief thuis en vind hij het helemaal niet erg me een beetje te verzorgen
Zo maar even lekker naar de markt hier om vers fruit in huis te halen.

@Tally, het is gewoon ook lastig. Je wilt doorgaan, want dat is immers wat je kent en altijd hebt gedaan. Je hebt nooit ergens echt rekening mee moeten houden, behalve met jezelf. Dat wordt nu anders. Dat IS nu al anders! Dus je moet je eigen verwachtingspatroon bijstellen, en je omgeving moet dat ook. Dat is erg moeilijk.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 10:23 schreef Aventura het volgende:
@Tally, het is gewoon ook lastig. Je wilt doorgaan, want dat is immers wat je kent en altijd hebt gedaan. Je hebt nooit ergens echt rekening mee moeten houden, behalve met jezelf. Dat wordt nu anders. Dat IS nu al anders! Dus je moet je eigen verwachtingspatroon bijstellen, en je omgeving moet dat ook. Dat is erg moeilijk.

Ik ken het. Als er iemand is die niet wil toegeven dat ze iets niet kan dan ben ik dat wel
Dozen tillen? Ach ik ben zwanger niet invalide! Het moeilijkste vond ik nog de verbouwing van onze slaapkamer (en straks de babykamer). Ik ben gewend alles zelf te doen. De muren te sauzen. Te verven. Te timmeren. Met een klein beetje hulp zodat ik het op tijd af zou krijgen. Maar dit keer mocht ik dus niets. Ik mocht niet met de spullen werken die ik had gekocht want de geur die er aan zit. Ik mocht niet laminaat tillen. Ik mocht niet...... Nou eigenlijk niets dus En dat frustreert. Zo erg dat je beneden lekker op de bank gaat zitten janken terwijl je Pa boven druk bezig is alles in orde te maken

Op het werk kan ik het nu uit handen geven. Het is immers al 5 maanden dat ik maar 80% (en soms helemaal niet) werk. Maar thuis vind ik het nog altijd moeilijk. En dan is het nog niet eens klaar hier in huis.

Susie

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 10:17 schreef Aventura het volgende:
@Claudia, ik wil ook gewoon zoveel. Ben net voorgedragen voor een talenttraject. Ik realiseer me natuurlijk dat ik de doelen die daarbij horen dit jaar niet kan halen, maar ik wil het ook niet helemaal lam leggen. Bovendien vind ik het heerlijk om te werken, om mijn hersenen te gebruiken, onder gelijkgestemde mensen te zijn.

Ik herken het volkomen. Ik vind mijn werk geweldig en ik heb tijdens de zwangerschap van Ivan tot 36 weken gewerkt en er op het einde nog een congrespaper uitgeperst. Toen merkte ik al dat mijn lichaam me ineens in de steek kon laten. Tijdens het congres zelf lag ik namelijk de hele week op bed omdat ik niks meer kon. Dat vond ik een heel grote domper, want ik had er maandenlang keihard voor gewerkt.

Deze keer ging het al heel snel niet meer. Ik vond het een behoorlijke worsteling. Ik voelde me niet alleen schuldig, maar ik stelde mezelf ook zo teleur. Ik wilde gewoon niet zo zwanger zijn. Ik houd van mijn werk en ik zie mezelf niet als 'iemand die thuisblijft' maar als iemand die scherp van geest is en blijft, graag geprikkeld wordt door collega's en meer is dan alleen zwanger.

Maarja, inmiddels weet ik ook dat je lichaam gewoon stomme dingen met je kan doen. Het is gewoon niet altijd even makkelijk om een balans te vinden en ik hoop dat jij een combinatie tussen werk en zwanger zijn vindt waar jij je goed bij voelt en die ook verantwoord is. Dat zal ook wel worstelen worden, vermoed ik zo, al hoop ik eigenlijk dat je je gewoon rap véél beter gaat voelen. Het is in ieder geval goed om er met je leidinggevende over te blijven praten en nadenken!