Dit topic herinnert me weer aan m'n 2 Unlimited-obsessie, durende van 1992 (ik was er vóór dat éne beruchte overbekende nummer al bij, dus dáár lag het niet aan) t/m de split in 1996.

Alle minuscule beetjes zakgeld, verjaardags-giften, aardbeienpluksters-loon (

), enz. bij elkaar schrapen om maar de cd's te kunnen kopen (bij Real things stond ik letterlijk op dag 1 al bij de platenzaak, Get ready was verder m'n allereerste als ik Kinderen Voor Kinderen niet meetel), en als het even mogelijk was ook nog de singletjes. Er werden in die platenzaak weleens grappen over gemaakt door het personeel. Die cd's vervolgens zo vaak draaien dat m'n arme ouders er nog nét niet van doorgedraaid zijn.
Als 12-jarige midden in de nacht opstaan, ergens eind 1993, om eens een keer een liveshow van die mensen op te gaan nemen (Mega Music Dance Experience), die op dat moment op de radio kwam. Dat Anita bij elke talentenjacht ongetwijfeld keihard afgewezen zou zijn, al bij de eerste ronde, daar kwam ik pas jaren later achter. M'n gehoor was in 1993 nog niet zo goed ontwikkeld.

En wat dacht je van alle bezoekjes aan The Magic Friends, Sjors Fröhlich & Peter Plaisir op Rado 3? Voor zover ik er naar kon luisteren (kwáád als ik nog op school moest zijn op z'n moment!) zijn ze zo'n beetje allemaal op tape gezet. Ik telde de dagen echt af als er zoiets aangekondigd werd.
Met de posters viel het godzijdank nog wel mee, ik vond Ray een goede rapper maar niet iemand om kwijlend naar te gaan liggen kijken. Geen dichtgeplakte muren in huize Female81.
Pakweg 2002-2006 heb ik me een hele poos lang vreselijk tegen die zogenaamd kinderachtige, simpele oude liedjes af gezet. M'n respect voor hen wás al gedaald, met als reden een hele reeks niet zo gelukte solo-singles (en dito clips) van beiden, met als dieptepunten die hieronder. Naar die eerste keek ik echt zo:
![shocked.gif]()
En het besef dat Anita niet live kon zingen was er inmiddels ook. Dat laatste is er anno nu nog steeds. Toch blijken sommige van die oude liedjes bij nader inzien zo slecht nog niet, als je ze maar niet live hoort. Gewoon goed gemaakt entertainment waar tevens mooie herinneringen aan kleven. Wat dat betreft is de boel inmiddels een beetje in balans gekomen. Geldt trouwens voor oude eurohouse in z'n algemeenheid. En dat ene liedje van een jaar terug, In da name of love? Tja...
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 15-01-2011 05:10:33 ]