De kunst van het loslaten van je ex # 145 - Alles komt goed!

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 11:45 schreef J0ycie88 het volgende:
Hij is er! Help me jongens!

Zal ik even mijn arm om je heen slaan, en je op die manier "claimen".


_{(verdorie - irl ben ik niet zo'n macho)}

Voor mij is het inmiddels driekwart jaar geleden gebeurd. Heb het achter me gelaten, ookal heb ik ook nog wel eens een kleine terugval (meestal gebeurt dat nadat ik per ongeluk iets over haar te weten ben gekomen). Maar zelfs dan is het fijn om hier mensen te zien die nog in een vroeger stadium zijn en die te ondersteunen, of te behoeden voor begrijpelijke maar schadelijke handelingen. Op de een of andere manier begrijp ik ook niet dat ik er zo lang over heb gedaan, denk ik achteraf: dat had ik toch allemaal veel sneller kunnen verwerken? Soms dacht ik: was er maar een pil te koop waarmee je gewoon bepaalde delen uit je geheugen kon wissen zoals in de film 'eternal sunshine of the spotless mind'. Dat zou verwerken zo veel makkelijker maken.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 11:57 schreef HendrikDeVogelaar het volgende:
Voor mij is het inmiddels driekwart jaar geleden gebeurd. Heb het achter me gelaten, ookal heb ik ook nog wel eens een kleine terugval (meestal gebeurt dat nadat ik per ongeluk iets over haar te weten ben gekomen). Maar zelfs dan is het fijn om hier mensen te zien die nog in een vroeger stadium zijn en die te ondersteunen, of te behoeden voor begrijpelijke maar schadelijke handelingen. Op de een of andere manier begrijp ik ook niet dat ik er zo lang over heb gedaan, denk ik achteraf: dat had ik toch allemaal veel sneller kunnen verwerken? Soms dacht ik: was er maar een pil te koop waarmee je gewoon bepaalde delen uit je geheugen kon wissen zoals in de film 'eternal sunshine of the spotless mind'. Dat zou verwerken zo veel makkelijker maken.

Ja, dat laatste denk ik soms ook, maar ik realiseer me ook hoeveel vreugde het me heeft gebracht en hoeveel ik ervan geleerd heb en dat had ik ook niet willen missen. Ik zou niet meer terug willen naar de persoon die ik was voor die tijd.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 11:57 schreef HendrikDeVogelaar het volgende:
Voor mij is het inmiddels driekwart jaar geleden gebeurd. Heb het achter me gelaten, ookal heb ik ook nog wel eens een kleine terugval (meestal gebeurt dat nadat ik per ongeluk iets over haar te weten ben gekomen). Maar zelfs dan is het fijn om hier mensen te zien die nog in een vroeger stadium zijn en die te ondersteunen, of te behoeden voor begrijpelijke maar schadelijke handelingen. Op de een of andere manier begrijp ik ook niet dat ik er zo lang over heb gedaan, denk ik achteraf: dat had ik toch allemaal veel sneller kunnen verwerken? Soms dacht ik: was er maar een pil te koop waarmee je gewoon bepaalde delen uit je geheugen kon wissen zoals in de film 'eternal sunshine of the spotless mind'. Dat zou verwerken zo veel makkelijker maken.

Het liefst van al zou ik dan toch een selectieve pil hebben... de mooie/spannende/sensuele momenten vergeet ik liever niet.
Zelfs vlak na een breuk kunnen die momenten voor een aangenaam gevoel zorgen - ook al zijn diezelfde momenten 5 minuten vroeger of later ronduit pijnlijk.

Wat is volgens jullie de meest effectieve manier om zo snel mogelijk over je ex heen te komen? En wat moet je vooral niet doen?

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 12:10 schreef undissputed het volgende:
Wat is volgens jullie de meest effectieve manier om zo snel mogelijk over je ex heen te komen? En wat moet je vooral niet doen?

Al het contact verbreken (ook Hyves, Facebook, e-mailadres blokkeren) en alle sporen uitwissen. Vervolgens hard werken en/of activiteiten ondernemen met familie en vrienden.

En wat je vooral niet moet doen: toch steeds op Hyves, Facebook etc gaan lurken om te kijken wat je ex aan het doen is, zodat je je daar vervolgens nog eens over kunt opwinden.

Tof om te zien dat dit topic nog steeds loopt en dat het mensen ook nog steeds echt helpt.
Nu 7,5 jaar geleden was dit topic ook zo'n de manier om van me af te praten en af en toe even steun te zoeken.
Heeft me echt wel door wat zware tijden geholpen. En dan zo vanlieverlee kabbel je vanzelf verder.
Zoals ik een paar posts terug las, idd mooi ook dat mensen in verschillende stadia mee posten.

Ik heb er zelf nog wel wat aan gehad om haar een brief te sturen met daarin mijn gevoelens als gevolg van de manier waarop ze het uitmaakte (per skype). Maar laat het na een brief of gesprek achter je, verbreek het contact, ga verhuizen als je huis, kamer of woonplaats herinneringen oproept. Of deel je huis anders in, maak plannen voor carriere of studie, ga er tussenuit (naar het buitenland als je de kans hebt), praat veel met vrienden (als je boos bent), probeer aandacht te krijgen van andere meisjes, maak nieuwe vrienden, bezoek feestelijke gelegenheden. Ga sporten. Wordt trots op jezelf, loop zelfverzekerd. Om maar een paar voorbeelden te geven.

Maar goed zelfs met deze tips is het moeilijk: het nare is dat je meestal wel weet wat je moet doen, maar dat je door je ellendig te voelen juist contraproductief gaat handelen en je je niet in staat voelt om de bovenstaande tips te volgen. Of je gaat ervan genieten je ellendig te voelen en je ex daarvan de schuld te kunnen geven.

[ Bericht 20% gewijzigd door HendrikDeVogelaar op 11-01-2011 12:31:51 ]

@Hendrik: daarom is het ook altijd gemakkelijker om een ander advies te geven dan dat advies zelf op te volgen . Omdat je idd met een soort vlaag van verstandsverbijstering te maken krijgt waarin je dingen doet waarop je later, als je weer je verstandige zelf bent, zo terugkijkt .

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 12:10 schreef undissputed het volgende:
Wat is volgens jullie de meest effectieve manier om zo snel mogelijk over je ex heen te komen? En wat moet je vooral niet doen?

Je zult verschillende meningen horen daarover. Het hangt er ook maar vanaf wat er precies gebeurd is, hoe lang je samen wat gehad hebt e.d.
Zelf ben ik geen voorstander van "de tactiek van de verbrandde aarde". Prima om het contact tijdelijk zoveel als mogelijk op een laag pitje te zetten of helemaal te doven. Maar je hebt voor de breuk wel een leven met hem/haar gehad en om dan alles te gaan verwijderen wat daar naar verwijst is erg drastisch. Direct na een breuk zullen dingen als vakantiefoto's niet de meest fijne dingen zijn om terug te zien. Maar besef dat er ook een tijd komt na je verdriet/boosheid. Een tijd dat de zure herinneringen van nu sweet memory's kunnen zijn. Ga dus niet in een vlaag van emotie dingen deleten die je nooit meer terug kunt halen. Zet het desnoods ff ergens weg waar je niet zo makkelijk bijkunt en beslis later.

Mijn antwoord is dus genuanceerd. Geen breuk is hetzelfde. Ze zullen oppervlakkig gezien hetzelfde lijken - een verbroken relatie - maar de wat-wanneer-waarom's maken heel veel uit. Pas dus heel goed op met de standaard-adviezen die gegeven worden. Besef dat alleen jij alle details kent en niet diegene die met standaard adviezen komt.

Wat wel goed is in bijna al dit soort zaken is eerst te zorgen voor rust en ruimte. Na een breuk kunnen de emoties als nijdige wespen rondzwerven. Rust en ruimte zorgen voor de nodige afstand om zaken weer in een beter perspectief te kunnen gaan zien.
In die zin ben ik het wel eens met het advies om elkaar niet te blijven beloeren via de social media. Je schiet er niets mee op en je gaat een beetje vrije-slag speculeren. Dat zijn dan de wespen die je dan de ruimte geeft

Op haar hyves en facebook kijken doe ik ook niet. Hier heb ik ook geen behoefte aan omdat ik gewoon geen dingen hoef te zien die ik niet wil zien. Ik sta volledig achter de breuk en wil ook geen relatie meer met haar. Maar helemaal het contact verbreken is geen optie omdat we samen een kind hebben. Maar ik probeer wel zo min mogelijk contact met haar te houden, voor ons kind is het ook het beste dat we zo snel mogelijk over elkaar heen zijn. Dit is namelijk niet de 1e keer dat het uit is gegaan tussen ons en telkens zijn we weer bij elkaar gekomen waarbij het altijd weer fout ging. Dus dat wil ik vermijden, maarja soms heb ik toch momenten van zwakte.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 12:47 schreef undissputed het volgende:
Op haar hyves en facebook kijken doe ik ook niet. Hier heb ik ook geen behoefte aan omdat ik gewoon geen dingen hoef te zien die ik niet wil zien. Ik sta volledig achter de breuk en wil ook geen relatie meer met haar. Maar helemaal het contact verbreken is geen optie omdat we samen een kind hebben. Maar ik probeer wel zo min mogelijk contact met haar te houden, voor ons kind is het ook het beste dat we zo snel mogelijk over elkaar heen zijn. Dit is namelijk niet de 1e keer dat het uit is gegaan tussen ons en telkens zijn we weer bij elkaar gekomen waarbij het altijd weer fout ging. Dus dat wil ik vermijden, maarja soms heb ik toch momenten van zwakte.

Dat bedoel ik met "geen breuk in hetzelfde". Alleen al vanwege jullie kind is alle contact verbreken ongewenst. Mailadressen blokkeren en telnrs weggooien is idioot dan. Wat je vaak ziet is dat dan jullie kind er een beetje tussen komt te hangen en soms zelfs 'onderhandelingsobject' wordt (ik zet het lullig neer omdat het ook een vreselijke situatie kan zijn, speciaal voor het kind).

Een soort van cooldown is het meest raadzaam. Toch zal er een moment komen en juist vanwege jullie kind dat er ook weer een omgang moet komen tussen jullie als ouders. Dat is waar je scherp op kunt gaan letten. Zo van "hebben we dit contact vanwege ons kind, of zit ze het contact weer uit te breiden om andere zaken?" en dan te zorgen dat je alles wat niet met jullie kind heeft te maken afhoudt.

Je schrijft dat jullie telkens weer bij elkaar gekomen zijn. Dat betekent in ieder geval dat jullie al meer dan 1x weer samengekomen zijn?

Wat is er met Joyce?

Hmm, ik heb de neiging om m'n ex een mail terug te sturen. Ik kan gewoon elk punt keihard onderuit halen op een mooie manier. Ik weet ook dat haar dit gaat steken.
Die ex-blocker doet verder goedz'n best. Zie geen berichtjes meer van d'r langskomen

Vandaag vrij, what to do?

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 13:05 schreef Neo-Mullen het volgende:
Wat is er met Joyce?

Hmm, ik heb de neiging om m'n ex een mail terug te sturen. Ik kan gewoon elk punt keihard onderuit halen op een mooie manier. Ik weet ook dat haar dit gaat steken.
Die ex-blocker doet verder goedz'n best. Zie geen berichtjes meer van d'r langskomen

Vandaag vrij, what to do?

Stel jezelf de volgende vragen :
- wat kun je anders doen met de energie die je in je antwoord gaat steken ?
- als je een antwoord stuurt : ga je voldoening halen uit het "natrappen" ? (daar lijkt het een beetje op)

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 13:05 schreef Neo-Mullen het volgende:
Wat is er met Joyce?

Hmm, ik heb de neiging om m'n ex een mail terug te sturen. Ik kan gewoon elk punt keihard onderuit halen op een mooie manier. Ik weet ook dat haar dit gaat steken.
Die ex-blocker doet verder goedz'n best. Zie geen berichtjes meer van d'r langskomen

Vandaag vrij, what to do?

@Neo:
Doe nu eens drie weken niets. Zet jezelf er eens toe om bijvoorbeeld tot eind januari niets te doen.

Wat je doet is namelijk zo contraproduktief als de pest. Je haat om onzinnige redenen haar ex met wie ze nu veel optrekt maar tegelijkertijd drijf je jouw ex in zijn armen door al je wapengekletter. Je bent - als het ware - nu de gemeenschappelijke vijand van je ex en hem, en dat brengt ze alleen maar meer samen.

Zodra jij stopt met je energie in haar te steken val jij als gemeenschappelijke vijand weg. Ik wil er gerust een kratje op zetten (doe mij dan maar een goeie ruby port ) dat als jij niets meer laat horen zij zich heel snel gaat melden bij jou. Zaak is om dan niet op het eerste de beste mail c.q. sms van haar te gaan reageren, maar de eerste paar mails/sms'jes van haar te gaan negeren. Moet je eens opletten wat een gedragsverandering er dan bij haar komt.....

Liefde en de markt van vraag en aanbod: Teveel aanbod jaagt de vraag weg; teveel aanbod maakt het aanbod waardeloos.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 13:09 schreef Octagon het volgende:

[..]

Stel jezelf de volgende vragen :
- wat kun je anders doen met de energie die je in je antwoord gaat steken ?
- als je een antwoord stuurt : ga je voldoening halen uit het "natrappen" ? (daar lijkt het een beetje op)

Nouja ik vind het vervelend als zij een of ander klote mailtje stuurt met allerlei verwijten en leugens en ik daar vervolgens niet op zou moeten reageren omdat dat zogenaamd 'verstandig' is.
Verder heb ik weinig gepland vandaag.

Wat is er nou met Joyce?

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 13:13 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Nouja ik vind het vervelend als zij een of ander klote mailtje stuurt met allerlei verwijten en leugens en ik daar vervolgens niet op zou moeten reageren omdat dat zogenaamd 'verstandig' is.
Verder heb ik weinig gepland vandaag.

Wat is er nou met Joyce?

Ik begrijp je, heb net hetzelfde gedacht in het verleden... maar denk je dat jouw antwoord iets gaat veranderen aan haar klote mailtje, aan haar verwijten of aan haar leugens ?
Denk je dat haar perceptie van de waarheid anders gaat zijn na jouw antwoord ?

Voor alle duidelijkheid : van mij "moet" je niets hé... je mag alles

ps. hoe bedoel je "Wat is er met Joyce ?"
Er is niks met haar - ze heeft zich deze morgen héél goed geamuseerd met "ennudan" en creabeanen (wtf ?)...

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 13:13 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Nouja ik vind het vervelend als zij een of ander klote mailtje stuurt met allerlei verwijten en leugens en ik daar vervolgens niet op zou moeten reageren omdat dat zogenaamd 'verstandig' is.
Verder heb ik weinig gepland vandaag.

Wat is er nou met Joyce?

Kom op Neo!

Die ex van jou lijkt zich uitstekend te vinden in:
Zeggen wat ze wil denken en voelen in plaats van zeggen wat ze werkelijk denkt en voelt.

Dat ze jou in de maling neemt komt alleen maar omdat ze zichzelf in de maling neemt (?). Daarnaast ben je ook wel zo ontzettend voorspelbaar voor haar geworden. Draai de zaken nu eens om. Je bent nog veel te veel een marionet van haar; zodra zij wat doet reageer jij. No matter what.

Daar ben ik weer. Haar laatste mailtje is me de hele nacht door mijn hoofd blijven spoken. Dat heeft geresulteerd in amper vijf uur doorslapen. Vanaf vijf uur vanmorgen ben ik eigenlijk wakker, twee keer een half uurtje ingedommeld, maar dat is het ook.

Dat eist zijn tol. Ik dacht dat ik de afgelopen tijd emotioneel was, maar dit slaat echt alles. Klinkt niet heel charming, als man zijnde, maar sinds ik ben opgestaan, heb ik het nog geen vijf minuten droog kunnen houden. Ik moet door, ik moet er zelf bovenop zien te komen. Ik zal daar hulp bij nodig hebben, en dat is niet erg. Maar vandaag is echt een dag waarop ik echt geen perspectief meer zie op een gelukkig leven. De gedachte dat de wereld weleens beter af zou kunnen zijn zonder mij, spookt echt door mijn hoofd.
Ja, ik weet dat dat een ontzettend verkeerde gedachte is. Het zal ongetwijfeld met emotionele uitputting te maken hebben. Het zal wel weer over gaan.

Gisteravond zei ik dat ik het mailtje niet had willen lezen voordat ik naar bed ging, maar dat er niks verkeerds in stond. Dat klopt helemaal. Ik heb mezelf vannacht alleen op lopen fokken, alles anders gaan interpreteren. Dat heeft me wakker gehouden, heeft me boos gemaakt, dat maakte dat ik een mailtje terug wilde sturen, waar ik in mijn hoofd ruim twee uur mee bezig ben geweest.
Heb het mailtje aan mijn ouders laten lezen, die vonden het een net mailtje. Ze kan op dit moment niet meer betekenen dan dit. Zeggen dat ze het erg voor me vindt, maar dat ik er ook weinig aan kan doen. Dat ze hoopt dat professionele hulp me op de goede weg kan helpen.

Ik had iets meer steun verwacht, maar realistisch gezien is dit alles wat ze kan doen. Ik had op een emotionele reactie gehoopt, zodat ik wist dat het haar ook wat zou doen. Dat is niet gebeurd. Dat wil niet zeggen dat het haar niks gedaan heeft, ze zal ook rekening houden met mijn gesteldheid. Dat is me vanmorgen duidelijk gemaakt, en zo heb ik er nog niet naar gekeken.
Ik had echt niet de hoop dat ze door dit mailtje naar me terug zou komen, en dat zou ook geen goede basis zijn geweest. Ik weet niet wat ik had gehoopt, iets meer steun wellicht, de behoefte om me te zien en te troosten? Ja, dat zou fijn geweest zijn, maar niet verstandig, dat weet ik ook wel.

Ik stuur even geen mail terug, er valt weinig te zeggen op dit moment. Ze heeft te kennen gegeven dat ze wel graag op de hoogte gehouden wil worden via de mail. Ze heeft ook gezegd zeker te zijn van haar beslissing. Ik heb haar hier NIET naar gevraagd, want dat was de bedoeling niet van mijn mailtje. Dat kwam van haarzelf, maar puur omdat mijn oom contact met haar op had genomen, en ze me dat in haar mailtje wilde laten weten. Ik heb haar in mijn antwoord daarop ook duidelijk gemaakt (het mailtje wat ik gisteren heb verzonden) dat dat echt niet mijn bedoeling was, dat ik haar antwoord wist.

Jullie hebben beide een goede kern van waarheid zitten en daarom heb ik ook nog niets gestuurd. Wilde eerst wat objectieve meningen van jullie horen die mij misschien van gedachte konden veranderen en dat doen jullie goed.

Verder:

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 11:45 schreef J0ycie88 het volgende:
Hij is er! Help me jongens!

Daarom vroeg ik het

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 13:15 schreef Octagon het volgende:
ps. hoe bedoel je "Wat is er met Joyce ?"
Er is niks met haar - ze heeft zich deze morgen héél goed geamuseerd met "ennudan" en creabeanen (wtf ?)...

Dat is een geheim spel waarbij wij Nederlanders samen met de Fransen Belgie aan het verdelen zijn. We zijn die taalstrijd en de strijd tussen de Vlamingen en Walloniers wel een beetje zat.

Dat doen we dan in een grote zandbak waarin we Belgie uittekenen. Met een mes die we laten vallen zetten we dan de grenzen. Voor ons Brabanders in Nederland wel mooi, want dan krijgen we eindelijk ook een Zuid-Brabant onder ons mooie Noord-Brabant...

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 13:19 schreef Mr.Myst het volgende:
Daar ben ik weer. Haar laatste mailtje is me de hele nacht door mijn hoofd blijven spoken. Dat heeft geresulteerd in amper vijf uur doorslapen. Vanaf vijf uur vanmorgen ben ik eigenlijk wakker, twee keer een half uurtje ingedommeld, maar dat is het ook.

Dat eist zijn tol. Ik dacht dat ik de afgelopen tijd emotioneel was, maar dit slaat echt alles. Klinkt niet heel charming, als man zijnde, maar sinds ik ben opgestaan, heb ik het nog geen vijf minuten droog kunnen houden. Ik moet door, ik moet er zelf bovenop zien te komen. Ik zal daar hulp bij nodig hebben, en dat is niet erg. Maar vandaag is echt een dag waarop ik echt geen perspectief meer zie op een gelukkig leven. De gedachte dat de wereld weleens beter af zou kunnen zijn zonder mij, spookt echt door mijn hoofd.
Ja, ik weet dat dat een ontzettend verkeerde gedachte is. Het zal ongetwijfeld met emotionele uitputting te maken hebben. Het zal wel weer over gaan.

Gisteravond zei ik dat ik het mailtje niet had willen lezen voordat ik naar bed ging, maar dat er niks verkeerds in stond. Dat klopt helemaal. Ik heb mezelf vannacht alleen op lopen fokken, alles anders gaan interpreteren. Dat heeft me wakker gehouden, heeft me boos gemaakt, dat maakte dat ik een mailtje terug wilde sturen, waar ik in mijn hoofd ruim twee uur mee bezig ben geweest.
Heb het mailtje aan mijn ouders laten lezen, die vonden het een net mailtje. Ze kan op dit moment niet meer betekenen dan dit. Zeggen dat ze het erg voor me vindt, maar dat ik er ook weinig aan kan doen. Dat ze hoopt dat professionele hulp me op de goede weg kan helpen.

Ik had iets meer steun verwacht, maar realistisch gezien is dit alles wat ze kan doen. Ik had op een emotionele reactie gehoopt, zodat ik wist dat het haar ook wat zou doen. Dat is niet gebeurd. Dat wil niet zeggen dat het haar niks gedaan heeft, ze zal ook rekening houden met mijn gesteldheid. Dat is me vanmorgen duidelijk gemaakt, en zo heb ik er nog niet naar gekeken.
Ik had echt niet de hoop dat ze door dit mailtje naar me terug zou komen, en dat zou ook geen goede basis zijn geweest. Ik weet niet wat ik had gehoopt, iets meer steun wellicht, de behoefte om me te zien en te troosten? Ja, dat zou fijn geweest zijn, maar niet verstandig, dat weet ik ook wel.

Ik stuur even geen mail terug, er valt weinig te zeggen op dit moment. Ze heeft te kennen gegeven dat ze wel graag op de hoogte gehouden wil worden via de mail. Ze heeft ook gezegd zeker te zijn van haar beslissing. Ik heb haar hier NIET naar gevraagd, want dat was de bedoeling niet van mijn mailtje. Dat kwam van haarzelf, maar puur omdat mijn oom contact met haar op had genomen, en ze me dat in haar mailtje wilde laten weten. Ik heb haar in mijn antwoord daarop ook duidelijk gemaakt (het mailtje wat ik gisteren heb verzonden) dat dat echt niet mijn bedoeling was, dat ik haar antwoord wist.

@Mr.Myst:
Ik realiseer me dat wat ik zeg mogelijk bikkelhard kan overkomen, maar het lijkt steeds meer een kind-moeder relatie die jullie gehad hebben.

Daarmee vind ik je heel egoistisch naar je ex toe. Je bent zo met jezelf bezig en vind het bijna 'raar' dat zij jou niet steunt en helpt, zij die rekening moet houden met jouw emotionele gesteldheid en weet ik veel wat? Kom op man! Als jij zo doorgaat krijg je van je leven geen normale relatie meer want je legt alles bij haar neer. Dat is een kind-moeder relatie.....

Als ik je nu een advies mag geven zeg ik dat voor jou maar ook voor je ex, want je drukt zo vreselijk op haar schouders. Dat zie je nu waarschijnlijk nog geeneens in: Laat haar volkomen met rust. Als je echt om haar geeft ben je dat haar verplicht. Liefde = loslaten weet je nog?

Eens met WW. Ik weet niet wat je hiermee wilt bereiken, Mr. Myst, maar als je de mogelijkheid wilt openhouden dat het ooit eens goed komt tussen jullie, dan moet je hier NU mee stoppen. Zij kan hier helemaal niets mee.