Uitkering/18 jarige...

18 en een uitkering. het moet niet gekker worden!

quote:

Op maandag 10 januari 2011 00:42 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Nou, ik moet zeggen: dat maakt me niks uit.

Ik snap de zure en bittere verwijten niet, want als je jaloers bent, kies je toch ook voor werkeloosheid.
De mensen die het werken zo ophemelen als prachtig en geweldig, snap ik ook niet. Er zijn mensen met heel andere ambities dan een mooi huis en een dure auto, wat is daar mis mee?
Zeg nou eens eerlijk: is je eigen werk niet saai en frustrerend?

Ik moet dan steeds denken aan de ontmoeting van Alexander de Grote met Diogenes. Diogenes woonde als filosoof in een ton en had verder geen bezittingen. Alexander de Grote had wel bewondering voor hem en toen hij Griekenland had veroverd, ging hij op bezoek bij Diogenes.
Er ontstond een gesprek, waarin Diogenes aan Alexander vroeg wat hij ging doen.
"Hard werken en een groot en sterk leger opbouwen."
"En dan?"
"Dan ga ik alle landen veroveren."
"En dan?"
"Dan ga ik daar vrede en veiligheid en welvaart brengen."
"En dan?"
"Dan ga kunsten en wetenschappen bevorderen."
"En dan?"
"Dan ga ik zelf lekker in de zon ziten en genieten van al het moois dat er is."
"Tja, dat doe ik nu al."

Helemaal niks doen of het gevoel te hebben niks zinvols te doen, is funest voor een mens, dat is waar. Maar of je iets zinvols doet, hangt niet af van de vraag of je voor je bezigheden betaald wordt.
Ik hoorde van een man die nieuwe kabels kwam leggen van de straat naar mijn pand het volgende: "Kijk, ik graaf sleuven en leg kabels omdat je nou eenmaal de kost moet verdienen. Maar mijn zelfrespect ontleen ik aan de antieke auto's die ik opknap."

Ik heb wel plezier in mijn huidige, betaalde werk. Evenveel plezier als ik had in mijn vrijwilligerswerk toen ik nog een uitkering had.

Dit is toch de post met de meeste wijsheid in dit topic.

Je probeert jezelf wel heel erg in een slachtofferrol te pushen, ik heb ook een tijd niet geweten wat ik wilde en dat is niet erg, toen heb ik gewoon even een 'simpel' baantje genomen....

Je bent 18, get a life! Ga tijdens je bijbaantje maar over de zin van het leven nadenken

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 21:29 schreef Confession het volgende:

[..]
nooit van mn middelbare kunnen genieten.. kon geen genoegen nemen met een 9,8 want dan kreeg ik stress wat ik nu fout had gedaan in die 0,2 puntjes, en voelde ik me al kut..

Daar merk ik weinig van als ik naar je taalgebruik kijk, dus dat zal wel niet bij Nederlands geweest zijn

Werken is ook lekker toch...althans ik vind mijn werk echt heerlijk. En wat ik over 10 jaar ga doen daar heb ik tijd genoeg om over na te denken...zelfde gold met mijn studie..op mijn 18de wist ik dat echt niet, heb toen een tijdje allerlei bijbaantjes gehad en maakte wat later mijn keuze. Als je niks gaat doen heb je grote kans dat je alleen maar in een neerwaardse spiraal terecht komt...het is makkelijker te veranderen als je al met dingen bezig bent dan vanuit het niets opeens iets te moeten gaan doen. Heb ook weleens gehad dat ik een baantje via een uitzendbureau had en dat ik dan een paar weken niks had, maar zelfs toen heb ik geen uitkering aangevraagd. Dit kon natuurlijk ook omdat ik nog bij mijn ouders woonde en e.e.a. gespaard had.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 20:54 schreef Confession het volgende:
Ik heb al een enige lange tijd geen werk en school... maar bij dit alles was er dus een vrouw die mij begeleidde voor werk en of de juiste opleiding.. Ze wou me dus even aan een baan helpen iig tot en met september... Ik dacht hier blijkbaar anders over, elke week belden ze mij of er al vooruitgang in de zaken waren , dan moest ik keer op keer zeggen dat ik geen werk had gevonden en ook verder niet veel er aan gedaan had.. Zij vond het toen der tijde beter dat ik niet aan een opleiding begon, omdat ze totaal geen inzicht kreeg wat ik nou precies wilden ze dacht dat het maar een opwelling van me was om van het probleem af te zijn en dat het dan alleen slechter met me zou gaan. Toen ben ik dus ook niet aangenomen op een school, Maar eigelijk gaat het nu veel slechter... Ik heb toen in een gesprek gezegd van anders wil ik wel een uitkering ... zegt ze van ja uitkering zo gaat dat niet we kunnen je ook aan een baantje bij de Mcdonalds helpen.. en als je die dan weigerd dan heb je werk geweigerd en krijg je dus geen uitkering.. intussen al 4 maanden of langer geen werk, en ze beld geen eens meer. dus andere woorden zoek het je maar uit ofzo, maakt me niet uit ...

Maar vandaag kwam ik er dus achter dat ze jongeren van 18 veplicht zijn om een stukje te financieren..

Mijn vraag moet ik een hele verklaring afleggen voor een uitkering tot en met September als 18 jarige of moeten ze het me gewoon toezien.. Heb ik daar recht op als iemand zonder opleiding en werk... of gaan ze dan met allerlei rotbaantjes aankomen..en klopt het wat die begeleider zegt?

..

Mede ter aanvulling op mijn vorige bijdrage:
Toen indertijd mijn studiebeurs afliep, moest ik zelf de kost gaanverdienen. Dat werd dus uitzendwerk. Dus de eenvoudigste baantjes.
Ik moet zeggen: dat was heel verhelderend voor me.
In de eerste plaats keek ik zo goed mogelijk om me heen. Ik had toch weinig anders te doen dan de hele tijd dezelfde bewegingen maken en na een uurtje was ik wel uitgefilosofeerd. Ik kon dus goed kijken hoe een bedrijf in elkaar zat, waar mijn grondstoffen vandaan kwamen en waar het resultaat van mijn werk naartoe ging.
In de tweede plaats realiseerde ik me heel goed, dat er mensen zijn die dat werk hun hele leven lang doen, al dan niet gedwongen. Zoals een tijdelijke collega ooit zei toen ik wilde protesteren en hem mee wilde hebben: "Ik heb een gezin en een huis, jij bent vrijgezel en huurder."
In de derde plaats werd het scherp duidelijk, dat deze mensen wel voor mijn studie betaalden. Het collegegeld was toen duizend gulden en ik had de maximale beurs. Dat mijn ouders zich uit de naad werkten, vond ik normaal, dat was mijn hele leven al zo. En ik werkte thuis ook gewoon mee, als ik niet op school zat. Maar deze mensen deden ongeschoold werk en betaalden voor mijn studie.
In de vierde plaats was ik snel; genezen van mijn linksige ideeën over arbeiders die verheven moesten worden. Ook ik had 's avonds helemaal geen zin meer om nog iets anders te doen dan met mijn voeten op tafel naar een spelletje te kijken op de tv.
In de vijfde plaats werd me duidelijk, dat deze mensen wel de maatschappij draaiende houden. Zij zijn degenen die mijn krantje maken, mijn koekjes inpakken, mijn stenen stapelen, mijn wc-papier netjes oprollen, mijn kantoor schoonmaken etc.
En tenslotte: het leven is niet altijd leuk of makkelijk of gezellig. Het leven is al helemaal niet eerlijk. Een tijdje afzien is helemaal niet erg, zeker niet als je nog jong bent en in de kracht van je leven.

Dat je niet weet wat je wilt is wel vervelend, maar helemaal niet zo erg. Dan ga je gewoon iets anders doen, bijvoorbeeld gewoon een laag loon verdienen met dom werk. En bij voorkeur heel verschillend werk: broodbakkerij, steenfabriek, inrichtingskeuken, bordenwassen, plantsoenendienst, vuilnis ophalen, vakkenvullen, bollen pellen, kaas inpakken, vlees uitbenen of wat dan ook. Er is niks mis met dom werk: het is de basis van onze maatschappij.

En als je geest rijp is om te bedenken wat je wilt, komt dat vanzelf en kun je daaraan gaan werken.
Als je niks gaat doen, stomp je af. Niet alleen een lichaam heeft beweging nodig om gezond te blijven, ook een geest.

Oh, en zo te zien heb je last van perfectionisme, en omdat je niet perfect kunt zijn, ben je dan maar helemaal niks. Misschien moet je eens vragen of iemand je wil helpen om dat probleem op te lossen of minstens te nuanceren. Zo te zien zit daar namelijk de knoop.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 23:26 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Leuk bedacht, en de TS mag van mij dan ook prima buiten in de zon gaan zitten omdat hij het vertikt te werken, maar dan niet gesponsord van onze maatschappij.

Hij wordt hoe dan ook gesponsord door onze maatschappij. Desnoods door aalmoezen of gesponsorde of gesubsidieerde soep.
Net als jij trouwens.
We houden allemaal elkaar aan het eten. Dat heet economie.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 18:30 schreef Jeroen_S. het volgende:
18 en een uitkering. het moet niet gekker worden!

Dat. En die wereldvreemde idioten die denken dat een uitkering ontvangen een vrije keus moet zijn mogen ze ook opnemen. Enig idee wat er zou moeten gebeuren als iedereen er zo over zou denken?

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 00:00 schreef pisnicht het volgende:

[..]

Dat. En die wereldvreemde idioten die denken dat een uitkering ontvangen een vrije keus moet zijn mogen ze ook opnemen. Enig idee wat er zou moeten gebeuren als iedereen er zo over zou denken?

Ach, een van mijn vrienden is met hart en ziel meubelmaker. Enig idee wat er zou moeten gebeuren als iedereen er zo over zou denken?
Mijn vader was met hart en ziel boer.
Een collega staat graag om zes uur op.
Ikzelf sta graag om 12:00 op.
Mijn collega gaat om 22:00 naar bed.
Ik zit soms om 02:00 uur nog te werken.

Niet iedereen denkt er zo over. Dus dat argument is onzinnig.

Ik snap wel waarom er een ' sociale boete' ligt op het zomaar nemen van een uitkering. Je neemt toch middelen weg uit het systeem, zonder er iets voor terug te geven. Dat moeten inderdaad niet teveel mensen gaan doen.

Maar zo zou je ook kunnen betwisten of ' rustig aan met carričre' ook in die lijn ligt.

Parttime werkende mensen voorzien wel hun eigen inkomen.. maar ik vraag me af of we al onze scholen, wegen, en ziekenhuizen nog zouden kunnen betalen als iedereen parttime ging werken..

quote:

Op maandag 10 januari 2011 23:54 schreef Kees22 het volgende:
We houden allemaal elkaar aan het eten. Dat heet economie.

Dat betwist niemand, alleen het aandeel van iemand die participeert op de arbeidsmarkt tov iemand met een uitkering is hierin een stuk eenzijdiger. Het aandeel nemen is vele malen groter dan het aandeel bijdragen en staat niet in verhouding tot de aandelen van een werkend persoon.
Ik zal dan ook niemand veroordelen of anders behandelen omdat hij/zij een uitkering heeft, echter als je gewoon verdomd om te werken (terwijl je banen worden aangeboden) en leiver niks doet en geld ontvangen heb ik daar geen begrip voor.
Prima als je niet wil werken en de hele dag over de zin van het leven na denken maar dan moet je lekker als autark door het leven gaan, dan heb je pas je eigen leven in de hand en, belangrijker, hoef je aan een stuk minder mensen verantwoordelijkheid af te leggen.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 08:41 schreef De_Rikster het volgende:

[..]

Dat betwist niemand, alleen het aandeel van iemand die participeert op de arbeidsmarkt tov iemand met een uitkering is hierin een stuk eenzijdiger. Het aandeel nemen is vele malen groter dan het aandeel bijdragen en staat niet in verhouding tot de aandelen van een werkend persoon.
Ik zal dan ook niemand veroordelen of anders behandelen omdat hij/zij een uitkering heeft, echter als je gewoon verdomd om te werken (terwijl je banen worden aangeboden) en leiver niks doet en geld ontvangen heb ik daar geen begrip voor.
Prima als je niet wil werken en de hele dag over de zin van het leven na denken maar dan moet je lekker als autark door het leven gaan, dan heb je pas je eigen leven in de hand en, belangrijker, hoef je aan een stuk minder mensen verantwoordelijkheid af te leggen.

Anders vind ik het nog iemand die een uitkering ontvangt en daarnaast vrijwilligerswerk doet. Dierenambulance, ouderen etc. Dat vind ik nog nuttiger werk dan iemand die bij bedrijf A zoveel mogelijk probeert te verkopen. Iemand die voor een hongerloontje met dieren of ouderen werkt draagt meer bij aan de maatschappij dan de verkoper die werkt voor de auto van de baas. En jah, voor zulke vrijwilligers betaal ik graag mee aan hun uitkering.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 23:52 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Mede ter aanvulling op mijn vorige bijdrage:
Toen indertijd mijn studiebeurs afliep, moest ik zelf de kost gaanverdienen. Dat werd dus uitzendwerk. Dus de eenvoudigste baantjes.
Ik moet zeggen: dat was heel verhelderend voor me.
In de eerste plaats keek ik zo goed mogelijk om me heen. Ik had toch weinig anders te doen dan de hele tijd dezelfde bewegingen maken en na een uurtje was ik wel uitgefilosofeerd. Ik kon dus goed kijken hoe een bedrijf in elkaar zat, waar mijn grondstoffen vandaan kwamen en waar het resultaat van mijn werk naartoe ging.
In de tweede plaats realiseerde ik me heel goed, dat er mensen zijn die dat werk hun hele leven lang doen, al dan niet gedwongen. Zoals een tijdelijke collega ooit zei toen ik wilde protesteren en hem mee wilde hebben: "Ik heb een gezin en een huis, jij bent vrijgezel en huurder."
In de derde plaats werd het scherp duidelijk, dat deze mensen wel voor mijn studie betaalden. Het collegegeld was toen duizend gulden en ik had de maximale beurs. Dat mijn ouders zich uit de naad werkten, vond ik normaal, dat was mijn hele leven al zo. En ik werkte thuis ook gewoon mee, als ik niet op school zat. Maar deze mensen deden ongeschoold werk en betaalden voor mijn studie.
In de vierde plaats was ik snel; genezen van mijn linksige ideeën over arbeiders die verheven moesten worden. Ook ik had 's avonds helemaal geen zin meer om nog iets anders te doen dan met mijn voeten op tafel naar een spelletje te kijken op de tv.
In de vijfde plaats werd me duidelijk, dat deze mensen wel de maatschappij draaiende houden. Zij zijn degenen die mijn krantje maken, mijn koekjes inpakken, mijn stenen stapelen, mijn wc-papier netjes oprollen, mijn kantoor schoonmaken etc.
En tenslotte: het leven is niet altijd leuk of makkelijk of gezellig. Het leven is al helemaal niet eerlijk. Een tijdje afzien is helemaal niet erg, zeker niet als je nog jong bent en in de kracht van je leven.

Dat je niet weet wat je wilt is wel vervelend, maar helemaal niet zo erg. Dan ga je gewoon iets anders doen, bijvoorbeeld gewoon een laag loon verdienen met dom werk. En bij voorkeur heel verschillend werk: broodbakkerij, steenfabriek, inrichtingskeuken, bordenwassen, plantsoenendienst, vuilnis ophalen, vakkenvullen, bollen pellen, kaas inpakken, vlees uitbenen of wat dan ook. Er is niks mis met dom werk: het is de basis van onze maatschappij.

En als je geest rijp is om te bedenken wat je wilt, komt dat vanzelf en kun je daaraan gaan werken.
Als je niks gaat doen, stomp je af. Niet alleen een lichaam heeft beweging nodig om gezond te blijven, ook een geest.

Oh, en zo te zien heb je last van perfectionisme, en omdat je niet perfect kunt zijn, ben je dan maar helemaal niks. Misschien moet je eens vragen of iemand je wil helpen om dat probleem op te lossen of minstens te nuanceren. Zo te zien zit daar namelijk de knoop.

.. de spijker op z'n kop.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 10:14 schreef Confession het volgende:
Tering dit lijkt wel een klaagbaak.

het is al goed zo..

Bedankt voor u suggesties, opmerkingen en aanmerkingen.

groetjes,

quote:

opleiding: non

Lijkt me geen slecht plan, je gaat het met die instelling zwaar krijgen.
Je kan ook beide voeten afhakken ofzo en dan wajong trekken ofzo.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 10:32 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Dus je gaat nu gewoon aan het werk? Goed zo!

Kijk haar historie eens door.. die kan niet werken. Alleen dat taalgebruik (of gebrek ) al...

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 10:32 schreef Scorpie het volgende:

Dus je gaat nu gewoon aan het werk? Goed zo!

Dus je denkt dat ze de reacties die niet gingen over 'hoe zo makkelijk en snel mogelijk die uitkering te krijgen' heeft gelezen?

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 10:14 schreef Confession het volgende:
Tering dit lijkt wel een klaagbaak.

het is al goed zo..

Bedankt voor u suggesties, opmerkingen en aanmerkingen.

groetjes,

Ach, wordt het moeilijk nou je zelf wat moet gaan nadenken?
Je vroeg toch om advies en hulp? Nou die heb je royaal gekregen, van allerlei soort.
Met een beeld van de kosten en baten van elke keuze.

Ik ben een groot voorstander van goede sociale voorzieningen en vangnetten voor mensen die het erg moeilijk hebben.
Maar mensen die echt te beroerd zijn om ook maar een poot uit te steken of ook maar een seconde na te denken, die moeten zichzelf maar redden.

De Nederlandse maatschappij is, naar mijn idee, een van de makkelijkste om in te leven. Er is geen enkel gevaar van sterven aan honger of kou. Maar je moet je natuurlijk wel aan de regels houden, zoals overal.
In de Sahel moet je dagen lang lopen om water te vinden, in het Amazonegebied moet je curare kunnen maken, in Irian Yaja moet je rupsen uit bomen eten (en snel ook, anders bijten die rupsen je in de tong!), in Schotland moet je haggis eten, in Frankrijk is tripe een feestmaal.
In Nederland moet je, om te overleven, formulieren invullen en allerlei nummers invullen.

Maar ja, als je zelfs daar te beroerd voor bent, dan zul je ........