De kunst van het loslaten van je ex # 144 - Alles komt goed!

Trusten

En toch blijf ik die andere ex van mijn ex de pure graftakke teringdood inwensen.

Gewoon van die kleine dingetjes op facebook als:
Vriendin van ex post iets over the voice of holland
Ex post: wie is er deze week uitgevlogen? Heb het gemist maar had een heel leuk alternatief
*andere ex van ex vindt dit leuk*

Tjah, zonde van je tijd, je ergeren aan zulke dingen die je zo makkelijk kan vermijden

quote:

Op zondag 9 januari 2011 02:36 schreef Catkiller het volgende:
Tjah, zonde van je tijd, je ergeren aan zulke dingen die je zo makkelijk kan vermijden

Nouja, ben er 3 januari achter gekomen dat ik dingen in m'n hoofd veel erger maak dan ze zijn. Zal nu weer het geval zijn, maar met wat bier op ben je al gauw wat sneller kwaad om zoiets.

Net ook terug van de stad, was erg gezellig!! Heb heel wat leuke aandacht gekregen en wat telefoonnummers. hahaha Dus vanmiddag maar even beter kennis maken met de mannen Doet me goed! Tenminste normale mannen inplaats van zon stomme sukkeltje rozewater hahaha.

Ik ben ook niet vaak meer op fok te vinden dus

Jullie zijn wel alweer flink op zoek zeg allemaal ;P Ik moest die eerste maanden juist echt niets van andere meiden hebben, en wou alles eerst eens rustig voor mezelf op een rijtje hebben....

Best vreemd trouwens, maar sinds mijn ex afgelopen dinsdag weer contact heeft opgenomen met mij, word ik weer elke ochtend wakker met dat ''rotgevoel''. Alsof er iets enorm kuts aan de hand is. En dan ga ik nadenken waarom ik me zo voel, en dan kan ik geen reden bedenken ?!

Ze was gisteren in de winkel, en na in de zomer 20 (!!) kilo afgevallen te zijn, hoorde ik van collega' s, dat ze inmiddels weer terug is bij haar oude figuur. Ik vond dat zo enorm zielig toen ik dat hoorde. Ik weet nog dat ze zei dat ze al haar oude kleding had weggegooid, en echt nooit meer ''zo'' zou willen worden.... Dat doet me echt nog wel wat, al is het natuurlijk helemaal niet meer mijn zaak....

Al moet ik ook eerlijk zeggen, dat het kleine duiveltje in mij stiekem denkt ahh lekker wat comes around goes around Na haar arrogante opstelling naar mij toe toen ze ineens zo afgevallen was... Maar zo WIL ik helemaal niet denken

En ja hoor we hebben weer gedroomd vannacht

quote:

Op zondag 9 januari 2011 11:15 schreef J0ycie88 het volgende:
En ja hoor we hebben weer gedroomd vannacht

Heb je gisteren spacecake gemaakt dan?

Ach joh, het gaat allemaal met vallen en opstaan. Die fases worden herkenbaar. Dan heb je dagen en dagen dat het heel goed gaat. Dan gebeurd er weer wat onbetekenends maar zet dat wel weer iets op scherp waardoor je weer ff terug bij af lijkt.
Ik heb dat nu met de zon die schijnt en een klein beetje dat voorjaarsgevoel. Die stemming wil je dan graag met een speciaal iemand delen en dat is dan net de verkeerde gedachte als je nog ergens een andere gedachte aan het afbouwen bent.

Afbouwen...wat een kutwoord.

quote:

Op zondag 9 januari 2011 11:27 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Heb je gisteren spacecake gemaakt dan?

Ach joh, het gaat allemaal met vallen en opstaan. Die fases worden herkenbaar. Dan heb je dagen en dagen dat het heel goed gaat. Dan gebeurd er weer wat onbetekenends maar zet dat wel weer iets op scherp waardoor je weer ff terug bij af lijkt.
Ik heb dat nu met de zon die schijnt en een klein beetje dat voorjaarsgevoel. Die stemming wil je dan graag met een speciaal iemand delen en dat is dan net de verkeerde gedachte als je nog ergens een andere gedachte aan het afbouwen bent.

Afbouwen...wat een kutwoord.

Nu je het zegt, misschien wat het de cake

Afbouwen, vallen en opstaan.. Allemaal dingen die het liefst wilt overslaan!

@ WW:

Gelukkig denk ik nooit echt na van '' wat zou ik op dit moment graag dit en dat doen'', maar inderdaad wat lijkt het me weer heerlijk om op een mooie dag als vandaag lekker burgerlijk te wandelen, een terrasje te pakken en daarna lekker uit eten te gaan met een meid....

Gelukkig kan ik mezelf daarna ook heel snel weer bedenken, dat dit er met mijn ex vaak niet inzat door haar werk van 9 tot 5, 5 dagen in de week, 48 weken in het jaar...

Best grappig overigens, had gisteren mijn pin code op mobiel 3 x verkeerd ingetypt, en moest dus mijn puk code hebben. Na wat zoeken in mijn la kwam ik een lijstje tegen dat ik ooit voor mezelf heb gemaakt in weer eens tijden van grote twijfel over mijn relatie...

Als ik dat nu teruglees dan is het overduidelijk dat die relatie gewoon niet goed was... De voordelen wogen absoluut niet op tegen de nadelen...

quote:

Op zondag 9 januari 2011 11:11 schreef Bartinhoo het volgende:
Jullie zijn wel alweer flink op zoek zeg allemaal ;P Ik moest die eerste maanden juist echt niets van andere meiden hebben, en wou alles eerst eens rustig voor mezelf op een rijtje hebben....

Best vreemd trouwens, maar sinds mijn ex afgelopen dinsdag weer contact heeft opgenomen met mij, word ik weer elke ochtend wakker met dat ''rotgevoel''. Alsof er iets enorm kuts aan de hand is. En dan ga ik nadenken waarom ik me zo voel, en dan kan ik geen reden bedenken ?!

Ze was gisteren in de winkel, en na in de zomer 20 (!!) kilo afgevallen te zijn, hoorde ik van collega' s, dat ze inmiddels weer terug is bij haar oude figuur. Ik vond dat zo enorm zielig toen ik dat hoorde. Ik weet nog dat ze zei dat ze al haar oude kleding had weggegooid, en echt nooit meer ''zo'' zou willen worden.... Dat doet me echt nog wel wat, al is het natuurlijk helemaal niet meer mijn zaak....

Al moet ik ook eerlijk zeggen, dat het kleine duiveltje in mij stiekem denkt ahh lekker wat comes around goes around Na haar arrogante opstelling naar mij toe toen ze ineens zo afgevallen was... Maar zo WIL ik helemaal niet denken

hoe lang hadden jullie dan al geen contact meer..?

quote:

Op zondag 9 januari 2011 13:09 schreef ennudan het volgende:

[..]

Slaat iedereen het liefst over... maar ja het leven is als muziek uit een piano, de witte toetsen de mooie momenten de zwarte de minder mooie.... ineens bedenk je je dat de zwarte toetsen ook muziek maken

@Bart... ik ben overigens niet op zoek hoor..... ja op zoek naar een leuke tijd.... en die had ik gisteravond.... dat had ook zonder die meid gekund

Damn, wat een mooie quote! Kan bijna naast die van dhr. F. Gump staan

@ennudan: Hou die post van vannacht van mij maar op een combinatie van iets teveel alcohol, emoties en de datum. Niet dat ik niet meer achter die woorden sta, maar het gevoel is iets minder zwaar.

Bah wat een rotdag vandaag, herinneringen, herinneringen, herinneringen. Op zich heb ik nog steeds een beetje hoop op een berichtje vandaag, maar ik geloof niet dat die er gaat komen. Volgens mij is ze zelfs aan het werk nu, dus dan hoef ik sowieso niets te verwachten.
Het had zo mooi moeten zijn, en het is nu zwaar klote. Misschien dadelijk even op visite bij kennissen van mijn ouders, maar eigenlijk heb ik daar niet zoveel zin in. Geen zin om emotioneel te worden bij anderen.

Heey! ik lees wel vaker op dit forum, maar dit is de eerste keer dat ik echt post.
Ik ben namelijk net gedumpt en ik wil erg graag mijn verhaal kwijt.

We hadden 2 jaar en in mijn ogen ging alles goed, toen ik bij hem weg ging zondag was alles nog leuk, maar toen hij woensdag bij mij was deed hij raar.. Ik zocht er nog niks achter omdat iedereen wel eens zo'n dag heeft waarop ie niks leuk vind. 's Avonds begon ik er toch over dat hij kortaf deed en toen kwam hij opeens uit het niets met de melding dat hij niet meer verder wilde..
Het gevoel was weg zei hij, en daarom had hij niet meer zo veel over voor onze relatie, hij wilde weer zijn eigen ding doen.
En ik ben er helemaal kapot van..

Het is heel fijn dat we geen ruzie enzo hebben gemaakt, hij heeft me tijdens onze relatie altijd goed behandeld en ook tijdens het uit maken was hij nog lief en begripvol..
Ik weet dat hij het er ook moeilijk mee heeft, maar het is wel zijn keus, dus hij is er wel een stuk rustiger onder dan ik..
Ik kan het gewoon allemaal nog niet bevatten en elke ochtend sta ik met een rotgevoel op.. Als ik andere mensen zie gaat het wel goed, maar als ik weer alleen ben kan ik alleen maar huilen..

Ik weet wel dat het op en duur goed gaat komen, want ik heb vaker liefdesverdriet gehad, maar daar heb ik nu helemaal niks aan..

In mijn ogen waren we echt zo gelukkig en het doet gewoon heel veel pijn dat de gene die altijd zo veel van mij hield me nu niet meer wil..Dan gaan er van die vragen door je hoofd als 'als hij al niet van me kan houden, wie dan wel' en 'hoe kan ik nou ooit weer zo gelukkig worden'

Hebben jullie misschien nog tips waar jullie zelf veel aan gehad hebben?
Want ik kan nu alle hulp gebruiken..

quote:

Op zondag 9 januari 2011 14:16 schreef CeeZee het volgende:
Heey! ik lees wel vaker op dit forum, maar dit is de eerste keer dat ik echt post.
Ik ben namelijk net gedumpt en ik wil erg graag mijn verhaal kwijt.

We hadden 2 jaar en in mijn ogen ging alles goed, toen ik bij hem weg ging zondag was alles nog leuk, maar toen hij woensdag bij mij was deed hij raar.. Ik zocht er nog niks achter omdat iedereen wel eens zo'n dag heeft waarop ie niks leuk vind. 's Avonds begon ik er toch over dat hij kortaf deed en toen kwam hij opeens uit het niets met de melding dat hij niet meer verder wilde..
Het gevoel was weg zei hij, en daarom had hij niet meer zo veel over voor onze relatie, hij wilde weer zijn eigen ding doen.
En ik ben er helemaal kapot van..

Het is heel fijn dat we geen ruzie enzo hebben gemaakt, hij heeft me tijdens onze relatie altijd goed behandeld en ook tijdens het uit maken was hij nog lief en begripvol..
Ik weet dat hij het er ook moeilijk mee heeft, maar het is wel zijn keus, dus hij is er wel een stuk rustiger onder dan ik..
Ik kan het gewoon allemaal nog niet bevatten en elke ochtend sta ik met een rotgevoel op.. Als ik andere mensen zie gaat het wel goed, maar als ik weer alleen ben kan ik alleen maar huilen..

Ik weet wel dat het op en duur goed gaat komen, want ik heb vaker liefdesverdriet gehad, maar daar heb ik nu helemaal niks aan..

In mijn ogen waren we echt zo gelukkig en het doet gewoon heel veel pijn dat de gene die altijd zo veel van mij hield me nu niet meer wil..Dan gaan er van die vragen door je hoofd als 'als hij al niet van me kan houden, wie dan wel' en 'hoe kan ik nou ooit weer zo gelukkig worden'

Hebben jullie misschien nog tips waar jullie zelf veel aan gehad hebben?
Want ik kan nu alle hulp gebruiken..

Dit hele topic bestaat uit mensen die precies hetzelfde als jij hebben doorstaan. De ongeloof en het niet kunnen bevatten, het huilen, de 'what if'-vragen.
Wat bij mij de eerste dagen heel goed hielp is de radio opzetten als ik alleen op de computer bezig was. Je voelt je daardoor minder alleen en dat is een grote steun voor mij geweest.
Het helpt ook als er geen groot drama tussen jou en je ex-vriend komt. Bij mij hielp dat in ieder geval. Ik heb beide manieren meegemaakt en als je alles af kunt sluiten zonder ruzie zul je er ook op langere termijn minder last van hebben.

Je kunt hier altijd je ding kwijt en als je iets kwijt wilt, doe het dan ook. Deel het, want gedeelde smart is halve smart.

Heel veel succes en sterkte ermee. That's all I can say

edit: bij mij is het 21 november uitgegaan... We zijn nu bijna 2 maanden verder en nog betreur ik het dat het uit is gegaan. Geef jezelf dus wel de tijd om het te kunnen verwerken.

edit 2: zojuist heb ik weer mijn allereerste posts uit deze reeks teruggelezen en zie nu wat ik voor enorme stappen vooruit ik heb gemaakt.
Ben trots op mezelf

[ Bericht 3% gewijzigd door Neo-Mullen op 09-01-2011 14:44:26 ]

Ja het hele topic gaat over het gevoel wat je hebt, ik sta steeds weer versteld wat iedereen post, want alles is zo herkenbaar! geeft me een gevoel dat ik toch normaal ben, of iig niet de enige...
Wat ik de laatste dagen echt probeer is om niet alleen de mooie dingen te herinneren, er waren ook echt ergenissen in onze relatie en dingen die ook niet goed waren, maar dan moet ik graven in mijn geheugen, en voor de mooie dingen niet want die komen steeds als flashbacks voorbij, dat vind ik lastig...heb een brief geschreven met alle mindere dingen, en mischien geeft dat mij steun als ik het moeilijk heb

@CeeZee,
Het scheelt in ieder geval dat je weet dat het goed komt. Sommigen posters hier kunnen echt totaal niet normaal nadenken als het net uit is.

Vandaag is het precies 4 maanden geleden dat ik het uit heb gemaakt. Liefdesverdriet heb ik gelukkig niet meer, het gaat eigenlijk super goed met me
Ik ga in Utrecht wonen, opleiding gaat goed en ik heb zaterdag een date met een hele leuke gozer.
Life's good right now

quote:

Op zondag 9 januari 2011 13:12 schreef Apotheose het volgende:

[..]

hoe lang hadden jullie dan al geen contact meer..?

5 maanden ongeveer...

Heel vreemd, was eigenlijk juist blij dat ik weer eens iets van haar hoorde...
Niet omdat ik nu weer hoop krijg dat ze me weer ziet zitten ofzo, maar meer dat ik het persoonlijk eigenlijk niet meer dan normaal vind, dat je zo heel af en toe nog eens iets kleins van je laat horen... Zij gedroeg zich echt alsof ik nooit meer in haar hoofd voorkwam, en dat deed me echt heel veel pijn... Nu ze voor het eerst sinds het een half jaar geleden uitging weer eens wat interesse in mij toonde vond ik dat oprecht leuk

Toch vreemd, dat ik kennelijk daardoor allerlei gevoelens van een paar maandjes terug weer gedeeltelijk boven voel komen drijven. Mezelf zielig vinden als ik eens een avondje geen vrienden om me heen heb en zij wel, terwijl ik zelf ook wel weet dat het 9 van de 10 keer andersom is, maar dat doet me dan niets

@CeeZee: Het kan heel erg opluchten om je verhaal kwijt te kunnen, steun van anderen hier te krijgen zonder dat ze emotioneel betrokken zijn. Iedereen herkent wel íets van elkaar, en dat is fijn. In mijn geval is het zo dat ik hier dingen neer zet die (zeker de laatste week) wel heel depressief overkomen, en die ik hier liever deel dan met familie. Dat klinkt misschien gek, want ik praat er wel veel over met familie, maar ik wil ook weer niet dat ze zich teveel zorgen gaan maken.
Dan zet ik liever hier neer dat ik het even niet meer zie zitten, dan dat ik het elke keer tegen mijn ouders zeg. Hier heerst ook een sfeer van échte 'betrokkenheid', maar ook met een kleine afstand waardoor het soms wat makkelijker is om je diepste gevoelens te uiten. Dat kan erg opluchten.

Ik ben zelf net thuis, toch maar even meegegaan op visite. Ik kon m'n gedachten nauwelijks bij de gesprekken houden, en echt gelachen heb ik ook niet, maar ik was toch even in een andere omgeving. Ik weet nu ook eigenlijk wel zeker dat ik niks meer ga horen van mijn ex vandaag. Ik heb het vermoeden dat ze aan het werk is, waarom weet ik niet, want ik weet eigenlijk niet wat ze zoal doet. Ik kan alleen via mijn mobiel zien of ze achter haar laptop zit, want dan meldt ze zich automatisch aan bij GoogleTalk. Heb vandaag voor het eerst in weken weer eens gekeken, maar haar de hele dag nog niet online gezien. Dat kan straks nog komen, maar ik denk dat ze avonddienst heeft.
Jammer, ik had gehoopt wat te horen, maar eigenlijk tegen beter weten in. Toch is het een rare dag. Een verkeerde gedachte, maar: 'Normaal gesproken' was het een feestdag geweest, lekker uit eten, biosje, of een hotelletje geboekt. Samen vieren dat we twee jaar bij elkaar zouden zijn... Ik kan nog steeds niet bevatten dat het zo gelopen is, en een dag als vandaag helpt daar natuurlijk niet bij, hoewel ik gewoon bij mezelf zou moeten denken dat het een dag als alle anderen is... Maar zo voelt het niet.
Haar woorden blijven maar door mijn hoofd spoken... 'Misschien maak ik de grootste fout van mijn leven', 'Ik kan niet zonder jou', 'Ik wil een kind van je'... En ineens is dat over.
Misschien stom dat ik dat nog steeds niet van me af kan zetten, na dik 7 weken, maar toch... Ik kom maar niet van de gedachte af dat ze zich nog weleens zou kunnen bedenken. Hoewel dat op dit moment niet speelt (naar mijn weten). En dan is het zo moeilijk om op een dag als vandaag niks van je te laten horen.

Héél stom - zit te kijken naar een samenvatting van de Wereldbeker in Zuid-Afrika... halve finale Nederland - Urugay, was toen met ex in Nederland (in het stadje Ouburg)... en ook al waren we niet aan het kijken naar het voetbal, we hebben wel de ervaring meegemaakt van een geluidsgolf die opsteeg uit het centrum
Héél mooie herinnering... en natuurlijk het besef dat ze weg is

Dat gaat zo al een hele dag vandaag - zal wel te maken hebben met het feit dat ik een behoorlijke slechte nacht achter de rug heb (ziek geworden - en neen, da's niet het gevolg van een kroegbezoek) waardoor 'de weerstand' tegen dat soort gedachten wat minder is.

quote:

Op zondag 9 januari 2011 17:43 schreef Mr.Myst het volgende:
@CeeZee: Het kan heel erg opluchten om je verhaal kwijt te kunnen, steun van anderen hier te krijgen zonder dat ze emotioneel betrokken zijn. Iedereen herkent wel íets van elkaar, en dat is fijn. In mijn geval is het zo dat ik hier dingen neer zet die (zeker de laatste week) wel heel depressief overkomen, en die ik hier liever deel dan met familie. Dat klinkt misschien gek, want ik praat er wel veel over met familie, maar ik wil ook weer niet dat ze zich teveel zorgen gaan maken.
Dan zet ik liever hier neer dat ik het even niet meer zie zitten, dan dat ik het elke keer tegen mijn ouders zeg. Hier heerst ook een sfeer van échte 'betrokkenheid', maar ook met een kleine afstand waardoor het soms wat makkelijker is om je diepste gevoelens te uiten. Dat kan erg opluchten.

Ik ben zelf net thuis, toch maar even meegegaan op visite. Ik kon m'n gedachten nauwelijks bij de gesprekken houden, en echt gelachen heb ik ook niet, maar ik was toch even in een andere omgeving. Ik weet nu ook eigenlijk wel zeker dat ik niks meer ga horen van mijn ex vandaag. Ik heb het vermoeden dat ze aan het werk is, waarom weet ik niet, want ik weet eigenlijk niet wat ze zoal doet. Ik kan alleen via mijn mobiel zien of ze achter haar laptop zit, want dan meldt ze zich automatisch aan bij GoogleTalk. Heb vandaag voor het eerst in weken weer eens gekeken, maar haar de hele dag nog niet online gezien. Dat kan straks nog komen, maar ik denk dat ze avonddienst heeft.
Jammer, ik had gehoopt wat te horen, maar eigenlijk tegen beter weten in. Toch is het een rare dag. Een verkeerde gedachte, maar: 'Normaal gesproken' was het een feestdag geweest, lekker uit eten, biosje, of een hotelletje geboekt. Samen vieren dat we twee jaar bij elkaar zouden zijn... Ik kan nog steeds niet bevatten dat het zo gelopen is, en een dag als vandaag helpt daar natuurlijk niet bij, hoewel ik gewoon bij mezelf zou moeten denken dat het een dag als alle anderen is... Maar zo voelt het niet.
Haar woorden blijven maar door mijn hoofd spoken... 'Misschien maak ik de grootste fout van mijn leven', 'Ik kan niet zonder jou', 'Ik wil een kind van je'... En ineens is dat over.
Misschien stom dat ik dat nog steeds niet van me af kan zetten, na dik 7 weken, maar toch... Ik kom maar niet van de gedachte af dat ze zich nog weleens zou kunnen bedenken. Hoewel dat op dit moment niet speelt (naar mijn weten). En dan is het zo moeilijk om op een dag als vandaag niks van je te laten horen.

Ik heb dat ook nog hoor.. Vandaag ook heel veel onbewuste terugblikken gehad.. Denk dat dat door de droom komt. Dingen die hij tegen me zei. En dingen die hij deed. Hoe ik de laatste keer bij hem bij de auto stond toen hij weer wegging na een weekend samen.. Erg frustrerend.. Maar goed.. Moet er denk ik weer even door heen!

Klinkt als dat een hoop mensen toch weer een lastige zondag hebben gehad. Hier niet anders. Lady Antebellum wordt een allergie voor me (zie mijn eerdere post over mijn terugvalletje vrijdag De kunst van het loslaten van je ex # 144 - Alles komt goed!). Komt er vanmiddag een vriendin aan met een zelfgebrande CD als 'troost' voor me. Zo lief!

Raad eens wat het eerste nummer was?

Ik zeg zoiets niet snel; maar ben ik nu een signaal van boven aan het negeren?

[ Bericht 3% gewijzigd door Wanderingwhy op 09-01-2011 18:19:27 ]

quote:

Op zondag 9 januari 2011 17:54 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Ik heb dat ook nog hoor.. Vandaag ook heel veel onbewuste terugblikken gehad.. Denk dat dat door de droom komt. Dingen die hij tegen me zei. En dingen die hij deed. Hoe ik de laatste keer bij hem bij de auto stond toen hij weer wegging na een weekend samen.. Erg frustrerend.. Maar goed.. Moet er denk ik weer even door heen!

Ik droom nog bijna elke nacht over haar. Hoort bij de verwerking denk ik, maar het is niet fijn wakker worden. Inderdaad iets waar je doorheen moet, maar wat wou ik dat het gevoel wat minder diep zat bij mij.

quote:

Op zondag 9 januari 2011 18:04 schreef ennudan het volgende:
@Mr Myst, Octagon, Joycie..
Herkenbaar.... vooral in het weekend als ik niet aan het werk ben... tis inderdaad een kwestie van "gewoon" door heen proberen te bijten...
Zo zonder contact is het voor mij in ieder geval duidelijk hoe zij er over denkt en helpt het me af te sluiten. Ik kan me voorstellen dat dat voor Mr Myst (hoe vervelend ook op een dag als vandaag) en Octagon ook zo is.

Eigenlijk heb je daar gelijk in, maar ik ben zo'n type die dan denkt: 'Ja, maar ze is nu aan het werk, anders had ze misschien wel wat laten horen, of ze is bewust gaan werken omdat ze wist dat dit anders een hele lastige dag zou worden'. Het was wel zo dat ik vandaag onder de douche stond, en ineens een soort 'rust' over me heen kwam, van: 'Het is echt over'. Dat was twee minuten later weer weg en is ook niet meer teruggekomen.
Ik heb nog steeds het gevoel dat ze terug komt op haar beslissing, en dan denk ik (daar kom ik weer! geef maar geen antwoord, ik weet het al!): Zal ik de eerste stap dan maar zetten? Zodat ze me niet KAN vergeten...

Dit kan en mag niet zo eindigen, maar zoals het er nu naar uitziet doet het dat wel.

@WW: Zulke 'signalen' heb ik ook gehad, en af en toe nog steeds. Of je nu in het bovennatuurlijke gelooft of niet, daar ga je dan uiteraard aan denken. Ik ken het gevoel.

Als ik 'even' mijn gedachten op iets anders heb, komt standaard 'Half Of My Heart' van John Mayer weer op de radio langs. Dan schieten me de tranen weer in m'n ogen, en dan ga je ook aan 'een signaal van boven' denken...

Ik heb dat juist andersom , elke keer als ik moeilijk vrolijk ben (tegenwoordig gelukkig altijd) komt perfectly lonenly op de radio.

Niet dat ik dat ben hoor wat meiskes zijn best lief! Maar het is toch grappig .

@Ex: definieer "Moeilijk vrolijk"

~ Moeilijk vrolijk - vro-lijk vrolijker dan normaal. Extreem vrolijk.

Ja ok, dat is moeilijk nu...

quote:

Op zondag 9 januari 2011 18:45 schreef ex het volgende:
Ik heb dat juist andersom , elke keer als ik moeilijk vrolijk ben (tegenwoordig gelukkig altijd) komt perfectly lonenly op de radio.

Niet dat ik dat ben hoor wat meiskes zijn best lief! Maar het is toch grappig .

Die hoorde ik vanmiddag ook nog even langskomen, ik hoop dat ik me over een tijdje een klein beetje kan associëren met dat nummer...

Half of my Heart was één van de nummers waar mijn ex spontaan bij zei: 'Als ik dit nummer hoor, schieten de tranen in mijn ogen, dan denk ik aan ons, en hoe fijn we het samen hebben'. Dat heeft ze in september/oktober nog gezegd, en dan is het in november ineens over.

Ik, als échte John Mayer-fan, kan dat nummer nu even niet meer horen. En elke keer als ik even niet echt aan haar denk, komt dat nummer weer langs, zelfs op 100% NL.

Dan is dit toch op het moment een betere keuze om te luisteren :


"And she claim she only with me for the currency
You cut me deep bitch, cut me like surgery
And I was too proud to admit that it was hurting me
I'd never do that to you, at least purposely
We breaking up again, we making up again
But we don't love no more, I guess we fucking then
Have you ever felt you ever want to kill her?
And you mix them emotions with tequila
And you mix that with a little bad advice
On one of those bad nights, ya'll have a bad fight
And you talking 'bout her family, her aunts and shit
And she say "Motherfucker, yo momma's a bitch!"
You know, domestic drama and shit, all that attitude
I'll never hit a girl, but I'll shake the shit outta you!
But I'mma be the bigger man, Big Pimpin' like Jiggaman"

Kanye west <3 en John mayer <3<3

Kon ik mijn ex altijd zo lekker mee pesten als ik hun muziek luisterde! En nu ga ik het lekker keihard luisteren onder de douche! :d

Na vanmorgen voel ik me gelukkig nu wel vrolijker, vrije dagen zijn nog moeilijk merk ik. Volgend weekend maar lekker afleiding zoeken!

Jaa het klopt wel wat jullie zeggen.. Dat het fijn is om hier iets neer te kunnen zetten ipv bij familie en vrienden..

Iedereen staat wel heel erg voor me klaar en daar ben ik ontzettend blij mee!
Mijn vrienden stonden allemaal meteen met chocola voor de deur
Alleen niemand van hen, op 1 na, weet wat ik door maak.. Ze hebben of nog geen lange relatie gehad of zijn nog happy together..

En mijn familie zit met hele andere dingen want mijn opa is 2 maanden terug overleden en dat speelt ook nog.. Dus ik wil ze niet te veel lastig vallen..
Als ik verdrietig was ging ik altijd naar mijn vriend toe, omdat ik het voor niemand moeilijk wilde maken, maar nu moet ik voor 2 dingen naar hun toe en vooral mijn moeder en oma voelen net iets TE erg mee.. En het is heel erg om te zien dat zij pijn hebben om mij..

Overal waar ik kom zijn er dingen die me aan hem doen denken en dat maakt me zooo verdrietig..
Maar het klopt wel wat er gezegd word, dat het beter is dat we normaal uit elkaar zijn gegaan.
Voor nu zou ik best even boos op hem willen zijn, maar dat gaat niet, want hij heeft niks fout gedaan, hij kan er niks aan doen dat zijn gevoel weg is, dat had mij ook kunnen gebeuren. Maar ik ben over een tijd vast heel blij dat we geen ruzie hebben gehad, want dan hoef ik ook geen spijt te hebben van alles wat we gedaan en gedeeld hebben!

quote:

Op zondag 9 januari 2011 19:34 schreef J0ycie88 het volgende:
Na vanmorgen voel ik me gelukkig nu wel vrolijker, vrije dagen zijn nog moeilijk merk ik. Volgend weekend maar lekker afleiding zoeken!

Goed zo! Ga ik ook maar doen volgend weekend !

Denk dat het uiteindelijk teveel pijn doet (voor de 'gedumpte' partij), of teveel (op wat voor manier dan ook) herinneringen oproept (ook in het geval van de 'dumpende' partij).
Teveel geschiedenis, die moeilijk te vergeten is.

Mijn ex wil(de?) ook vrienden blijven. Ik heb gezegd dat ik dat voorlopig niet kan. Soms denk ik, had ik dat maar niet gezegd, want dan was ik vaker bij haar geweest, hadden we nog contact gehad. Maar bij mij spelen er dan andere gevoelens mee dan bij haar.

Ik betrap mezelf nu ook nog op de stille hoop dat ze dadelijk uit haar werk (volgens mij is ze aan het werk) spontaan aan zou bellen, of een berichtje zou sturen... Gelukkig besef ik me ook door dat te denken, dat ik mezelf eigenlijk belachelijk maak.

Misschien wordt dat ook gezegd omdat het makkelijk is op dat moment, zowel voor de dumpende als voor de gedumpte partij.
Ook hier wou ze vrienden blijven. Ze vroeg mij zelfs of ik dat zag zitten op het moment dat ze e en nieuwe vriend had omdat ik tijdens onze relatie al had aangegeven geen fan te zijn van het vrienden blijven na een relatie. Alleen wou ze me niet IRL zien...wat soort vriendschap heb je dan vraag ik mij af ?!

@Mr.Myst : je bent deze moeilijke dag bijna doorgekomen, nog eventjes doorbijten! Laat het initiatief aan haar. Als je zelf initiatief neemt, zul je nooit weten of zij jou zou gecontacteerd hebben.

[ Bericht 33% gewijzigd door Octagon op 09-01-2011 21:41:50 ]

@ ennudan, dat vraag ik me ook af hoor

Heb het zelf ook meegemaakt met mijn ex. Door mijn enorme onzekerheid nadat ze het uitmaken heb ik zelfs meerdere malen gevraagd of ze ECHT vrienden wou blijven, en of ze daar ook echt eerlijk in wou zijn omdat ik liever hard gedumpt werd, dan dat ze me met valse beloften probeerde ''zacht'' te dumpen...
Uiteinderlijk werd ze er een beetje gek van toen ik het voor de zoveelste keer vroeg: Ja natuurlijk wil ik vrienden met je blijven, lijkt me hartstikke leuk zelfs, we gaan regelmatig afspreken...

Nou ik heb haar nog een keer zo ver weten te krijgen om hier langs te komen, heb verder nooit meer iets van haar vernomen... Walgelijk vind ik dat nog steeds. Helaas bestaan er mensen, die een serieuze relatie als vuilnis gaan behandelen als het uit is, en zich er zo makkelijk mogelijk vanaf proberen te maken...
Ik weet nog dat ik er een tijdje over dacht om het uit te gaan maken met mijn ex. Een ding wist ik zeker: als ik het ging doen, dan deed ik het op de voor haar meest respectvolle manier, en dat is niet bij mij thuis of ergens openbaar, maar bij haar thuis en face to face...

Zij zat daar kennelijk niet zo mee, deed het gewoon zaterdagavond op een of ander dorpsfeest met jan en alleman erbij...
Heb sowiezo de laatste tijd weer steeds meer het idee waarom ik eigenlijk nog zo graag contact met haar wil. Ze heeft me op elk mogelijk vlak teleurgesteld en mn ogen uit proberen te steken nadat ze het uitmaakte. Ze heeft zelfs zeer, zeer persoonlijke informatie aan haar vriendinnen doorverteld. Toen alleen aan haar zus en een vriendin, maar weet zeker dat haar hele vriendinnengroep inmiddels van deze dingen op de hoogte is...

Lieve mannen! (aangezien ik de enige vrouw ben die meegaat)

Kunnen jullie het laatste weekend van januari of het eerste weekend van februari lekker gezellig in de kroeg staan om gezellig te kletsen en Ennudan een cursus flirten te geven.. En Mr,Myst op te vrolijken. En een lekker biertje te drinken? Laat het even weten.. PM me desnoods even voor de zekerheid, dat kunnen we een plaats gaan bedenken!

Dat klinkt vreemd inderdaad Octagon, wel vrienden blijven, maar vervolgens elkaar niet meer willen zien? Dat is geen vriendschap in mijn ogen. Ik begrijp haar bedoeling daar ook niet achter... Vooral omdat je aangegeven had een vriendschap niet te zien zitten...


Ik verwacht trouwens geen bericht meer hoor, en eigenlijk wist ik wel dat ik niks zou horen...

Hmm die 2 weekenden worden dus niets! Roepen jullie maar iets!

Sorry mannen, maar qua "vriendschap als het over is" zit ik toch op een andere golflengte dan jullie. Dat moet je niet willen en als je het hoort komt er toch niets van. Het gebeurt zelden dat dat een blijvende vriendschap opleverd en dat is logisch.

"We blijven vrienden" heb ik ook wel eens gezegd. Maar uiteindelijk komt daar niets van en kan dat meerdere redenen hebben. Natuurlijk is de belangrijkste dat er toch nog restgevoelens kunnen zitten. Vergis je niet dat een hoop van dat soort vriendschappen alsnog eindigen vanwege "het willen blijven proberen weer verder te komen dan vrienden", en dat dan soms weer gekoppeld aan jaloezie als er een nieuw vriendje/vriendinnetje in het zicht komt.
Daarnaast; vinden jullie het prettig als je nieuwe vriendin haar ex blijft zien? Ik sta er niet om te springen terwijl ik niet jaloers aangelegd ben.
Dan hebben we het als laatste over tijd moeten hebben om een vriendschap met een ex te onderhouden. Soms heb je daar geen tijd (= prioriteit) voor en gaat je nieuwe vriend(in) voor. Vooral in het begin!

quote:

Op zondag 9 januari 2011 21:59 schreef Mr.Myst het volgende:
Ik verwacht trouwens geen bericht meer hoor, en eigenlijk wist ik wel dat ik niks zou horen...

Wel balen, maar je had het mischien wel kunnen verwachten, blijft toch klote voor je! wij hadden 1dec 2 jaar ik had een foto van ons 2 laten afdrukken wou er nog een kado bij kopen maar toch niet gedaan, geen tijd, vond mischien ook niet tijd voor een feestje ... maar ik had de foto al wel en die heb ik haar op die dag gegeven, had zij er helemaal niet aangedacht dat we 2 jaar bijelkaar waren!...maar mischien ook wel want 1 week later maakte ze het uit, was mischien een voorteken besef ik nu.....

WW eigenlijk heb je wel gelijk hoor...
Het werkt toch vaak niet, een van de twee heeft vrijwel altijd iets anders voor ogen, en wanneer er bij een van beiden een nieuwe liefde bij komt kijken is het wel heel zeldzaam mocht dit allemaal gewoon goed lopen....

Wat ik echter wel vind, is dat je heel veel ziet dat stelletjes elkaar moeilijk los kunnen laten. Achteraf gezien was het het beste voor mij dat mijn ex zo snel afstand nam van me, maar mij ervan overtuigen dat ze echt heel graag vrienden wou blijven, maar ondertussen slechts 2 weken nodig hebben om zich van mij af te scheiden en een half jaar niets meer van haar te laten horen, dat vind ik wel 2 hele grote uitersten. Dat had ze wat mij betreft wel wat anders (eerlijker) mogen aanpakken...

quote:

Op zondag 9 januari 2011 22:16 schreef Bartinhoo het volgende:
WW eigenlijk heb je wel gelijk hoor...
Het werkt toch vaak niet, een van de twee heeft vrijwel altijd iets anders voor ogen, en wanneer er bij een van beiden een nieuwe liefde bij komt kijken is het wel heel zeldzaam mocht dit allemaal gewoon goed lopen....

Wat ik echter wel vind, is dat je heel veel ziet dat stelletjes elkaar moeilijk los kunnen laten. Achteraf gezien was het het beste voor mij dat mijn ex zo snel afstand nam van me, maar mij ervan overtuigen dat ze echt heel graag vrienden wou blijven, maar ondertussen slechts 2 weken nodig hebben om zich van mij af te scheiden en een half jaar niets meer van haar te laten horen, dat vind ik wel 2 hele grote uitersten. Dat had ze wat mij betreft wel wat anders (eerlijker) mogen aanpakken...

Hoeveel relatiebreuken gaan eerlijk? Lijkt een simpele vraag met ogenschijnlijk een simpel antwoord. Als ik er dieper over nadenk komt er ineens toch een groot percentage uitrollen....

Definieer eerlijk... Ik denk dat degene die wordt gedumpt de hele situatie vaak oneerlijk vindt.
In mijn geval zal ik de situatie moeten leren accepteren, maar ik denk dat ik de manier waarop het gegaan is nooit 'eerlijk' zal gaan vinden.

Afgelopen weekend naar een feestje geweest waar me ex aanwezig was. Ze was heel lief (we gaan steeds beter met elkaar om de afgelopen paar maanden), haar ouders heb ik voor het eerst in een half jaar gesproken en die nodigden me uit om weer eens langs te komen.

Eigenlijk ben ik best wel in de war. Ik wil er best wel weer eens naar toe, ben bereid om er iets gezelligs van te maken, maar tegelijkertijd wil ik niet op meer gaan hopen. Een soort van tegenstelling, maar als ik het nu af sla dan krijg ik er later spijt van en dan ga ik alleen nog maar meer aan haar denken waarschijnlijk

Moah, het is maar net wat je onder ''eerlijk'' verstaat natuurlijk ....

Je moet het ''hard'' zijn van je ex tegenover jou ( hetgeen vaak nodig is om een relatie resoluut te beeindigen ) niet verwarren met oneerlijkheid...
De grootste vernedering en desrespect die je kunt hebben voor je ex is imo. diegene na een breuk te gaan behandelen als iemand die niets waard is. Helaas denken veel mensen volgens mij echter dat dit volledig normaal is...

Ik zou heel goed kunnen accepteren als mijn ex had gezegd Bart, ik ben je kop zat, ik heb nu en in de toekomst gewoon geen behoefte meer aan contact met je en daar moet je het maar mee doen. Maar dat gekeer en gedraai ja ik wil heel graag vrienden met je zijn, en ik hou nog wel van je dit dat, maar ondertussen al mijn ''geheimen'' aan je vriendinnen doorvertellen, proberen ogen uit te steken, beloften doen en tijdens het doen van die beloften al weten dat je ze toch niet gaat nakomen, dat vind ik echt oneerlijk en persoonlijk ook niet acceptabel!