dreigen met einde relatie

Sorry maar je komt nu echt een beetje over als een voetveeg. Ze prijst hoe je controle is ?? Nee ze test uit tot hoever ze kan gaan en blijkbaar is dat heel ver.

"bedrijfsleven" ?
En dan heb je een vriendin die nog aan het puberen is ?

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 10:56 schreef jstrike het volgende:

[..]

Dat is niet wat ik zei, ze is verbaast en wellicht vind ze dat ook wel een negatief punt. Ik heb dat nooit zo ervaren en ik heb ook nooit er zo bij stilgestaan dat men dat als negatief kan zien.

Maargoed in het bedrijfsleven ben ik zo, en ik zou het sneu vinden als ik boos moet zijn in mijn priveleven terwijl ik tegen me collega's dat niet wordt. In mijn opinie schort er dan iets.

In relaties kan het wel degelijk zo werken dat je als je nooit je gevoel toen en altijd alles kalm uit wil praten , dat de ander juist gaat testen hoever ze kan gaan. Ik vind trouwens wel erg raar dat je collega,s met je vriendin gaat vergelijken.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 10:29 schreef jstrike het volgende:

[..]

mwa als daar de relatie van uitgaat dan moet het wel een hele zwakke relatie zijn geweest.

pcies

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 10:56 schreef jstrike het volgende:

[..]

Dat is niet wat ik zei, ze is verbaast en wellicht vind ze dat ook wel een negatief punt. Ik heb dat nooit zo ervaren en ik heb ook nooit er zo bij stilgestaan dat men dat als negatief kan zien.

Maargoed in het bedrijfsleven ben ik zo, en ik zou het sneu vinden als ik boos moet zijn in mijn priveleven terwijl ik tegen me collega's dat niet wordt. In mijn opinie schort er dan iets.

Als je werkelijk nooit boos wordt, is dat natuurlijk niet negatief. Echter: mensen die nooit boos lijken te worden zijn in feite vaak binnenvetters..

Maar goed, ik zou eens aan haar vragen wat haar bezielt. Wij kunnen er wel naar gissen maar het kan natuurlijk van alles zijn.. Van borderliner tot ergernis tot puberaal gedrag tot zich onbegrepen voelen tot uittesten.

Er is ook nog een tussenbalans tussen woede uiten he. Het is niet dat je boos moet worden , maar kom voor jezelf op en zeg op dat soort momenten van hier heb ik geen zin in of ik praat pas verder met je als je normaal reageert.

Je kan alles wel pikken en super kalm over je laten komen maar je moet ook gewoon eens echt kunnen zeggen dit pik ik niet en ik zie nu al aan de manier waarop je hier reageert dat je dat niet doet.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 09:27 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Momentje..
[ afbeelding ]

Ja, klopt. En nu? Mag ik mezelf nu geen psycholoog meer noemen?

zou je gewoon eens een keertje willen opzouten met je suffe gedoe, dank...

je begint echt vermoeiend te worden

Ik heb het idee dat ze haar eigen gedrag niet onder ogen wilt zien en daarom geen excuses aanbied voor het schreeuwen en boos zijn. Ze 'vergeet' het snel in de hoop dat jij er geen punt van zal maken.

dat voorbeeld van je over de doos chocola is belachelijk dat ze daar boos om wordt. Ookal kan ze die meid niet uitstaan, dan nog kan ze gewoon weigeren chocola te nemen ipv uit haar panty te schieten

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 10:03 schreef jstrike het volgende:

[..]

Laten we wel even voorop stellen dat ze wel ergens een punt heeft (hoe klein het ook is) en dat ik de manier van uiten alleen nogal storend vind.

Ik heb het ook over de manier van uiten, dan bedoel ik het gebruik van dreigementen. Ze moet leren dat dat niet kan. Daarnaast kan het ook een uitlaatklep zijn voor de spanning en drukte met werk. Ik was ook vaak geirriteerd na de omschakeling van weinig doen naar heel veel werken en reizen.

dreigen met einde relatie = einde relatie

duh. opflikkeren met dat laffe gedrag.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 10:29 schreef jstrike het volgende:

[..]

mwa als daar de relatie van uitgaat dan moet het wel een hele zwakke relatie zijn geweest.

Precies, maar ze leert er w.s. wel van. Als ze dreigt; Nou dan sodemieter je toch op vuile kuthoer!
Neem aan dat ze dat niet prettig vindt en dus minder overdreven zal reageren bij de volgende aanvaring.

Ik snap dit echt niet in een ruzie dreigt ze het uit te maken en jij wil het erover hebben?? Hoe vaak kan iemand het hebben over het uit maken, acties spreken luider dan worden.
Als iemand dat bij mij deed had ik allang weggeweest en de 1e keer is al een keer te veel.

Dreigen met einde relatie is bij mij eigenlijk altijd ook einde relatie. Dergelijke emotionele chantage moet je meteen de kop indrukken. Het is toch ronduit pervers om iemand emotioneel zo te gijzelen?

Weet nog hoe een vriendinnetje op de middelbare school me belde met de mededeling dat ik langs moest komen "Of anders was het uit". We hadden net 3 weken wat, dus ik zei "ok" en liet niets meer van me horen. De manier hoe ze daarop reageerd gaf aan dat dat de juiste reactie was

Moraal van het verhaal, mensen die dergelijke dreigementen eisen denken niet aan jou, het is de moeite niet waard om dan wel aan hen te denken. Ik vond het dreigement nogal te ernstig om de volgende dag net te doen alsof er niets is gebeurd.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:14 schreef jstrike het volgende:

[..]

Ik maak mijn bezorgdheden en ergenissen natuurlijk wel kenbaar. Heeft geen nut om dat niet te bespreken.

Oh men.. Als ik dit zo lees zou ik ook de neiging krijgen om de grenzen van de redelijkheid, nou ja, rationalisatie, op te zoeken.
Wat niet wegneemt dat dreigen met uitmaken inderdaad emotionele chantage is.
Ik zou kenbaar maken dat dat onder geen beding meer gepikt wordt. Waar jij misschien te beheerst bent, moet zij eens leren normaal te doen.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 08:46 schreef jstrike het volgende:
Ik ben nu 5 maandjes in een relatie en ik ben nog even gek op haar als ik de het eerste moment was. Misschien nog wel meer. Ik heb met haar zoveel gedaan in die 5 maanden. Zo ongeveer elk weekend weggeweest en altijd contact gehouden. (bijna elke dag).

Wat nogal een verschil echter is, is het feit dat ik nooit boos ben (letterlijk nooit) en ze nogal uit haar slof kan raken voor het minste geringste (in mijn ogen dan). Het neemt dan vrijwel altijd ook de meest extreme vormen aan (Dreigementen dat ik wellicht niet degene ben met wie ze in een relatie wil zijn). Terwijl ik vaak daar rationeel over wil praten wanneer ik met iets zit.

Aangezien ze de enige is die altijd boos wordt en ik mijn problemen vaak wat rationeler en op rustigere momenten probeer uit te praten. Begint het te lijken alsof ik nooit iets goed doe. Immers, ze is de enige die boos wordt en ik geef haar op die momenten altijd gelijk (het heeft geen nut om met een persoon te discussieren wanneer die over de rooie is). Ik heb het al eens met haar erover gehad, en ze zou het proberen, maar gisteren was het weer raak, en dan is het niet achteraf nog dat ze sorry zegt (ze is daar echt heel spaarzaam mee), maar de volgende ochtend is het wel weer alsof er niets gebeurd is (vrolijk doorgaan met het leven).

Ik hou erg veel van haar en ik wanneer ik haar zie wordt ik nog steeds blij, maar ik weet ook niet wat ik hiermee aanmoet anders dan met haar te praten.

Er zijn wel wat andere zaken hieromtrent maar dit is eigenlijk de kern van het verhaal.

heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg extreem herkenbaar!
heb jij ook een relatie met mijn vriendin of zo???????????

dat ze helemaal door het lint gaat als iets haar niet aanstaat zou nog kunnen, als ze later laat blijken dat ze zich bewust is van haar gedrag en ervan baalt en haar excuses aanbiedt kan ik ermee leven. maar dat doet die van mij ook maar zelden. en dat betreft dan alleen de excuses, haar feitelijke gedrag bespreken is helemaal onmogelijk.
en als een gesprek dan toch wel eens heel voorzichtig in die richting gaat, dan blijkt het allemaal aan mij te liggen.
ja ik ben ook maar een mens met fouten, maar ik ben in elk geval bereid om mijn gedrag te bespreken, ook al vind ik dat geen pretje.
maar om dan zomaar alles aan mij te koppelen......... terwijl ik A van haar vrienden en vader ook wel eens hoor over dezelfde problemen die zij met haar hebben; en B soms ook gewoon getuige ben van diezelfde situaties tussen mijn vriendin en anderen.
maar owee als ik die anderen erbij betrek, want het gaat om de problemen die WIJ samen hebben. maar waarvan ze dus wel zegt dat ze die alleen met mij heeft.......

stom wijf met d'r betonnen plaat voor d'r kop............. maar ik blijf zo gek op haar............
en dan te bedenken dat het bij mij om een 'volwassen' vrouw van 38 gaat

nu rustig verder het topic aan het lezen........

nee geen borderline, wel vroeger thuis onprettige situatie gehad, zonder vertrouwen.
heel rot voor haar, maar doe er wat aan.
maar dat hoeft niet, want ze is heel kritisch naar zichzelf ( ) en ze heeft geen probleem.
intussen wel chronisch overspannen zonder dat te willen erkennen.

ik ballen: ja heb ik, haar vrienden zien in mij juist degene die haar eindelijk WEL een keer de waarheid gaat vertellen, zodat ze hopelijk uiteindelijk een relaxter leven gaat hebben.
nou probeer ik dat al 5 jaar inmiddels, maar de boodschap komt op geen enkele manier aan bij haar.

Run, Forrest, run!

Hmm, TS, ik herken hier wel wat dingetjes in. Mijn relatie is inmiddels uit, maar de situatie was erg vergelijkbaar: hij wordt snel boos, over kleine dingetjes, ik nooit. Ik wil niet doemspreken, maar dit kan, als het lang zo doorgaat, een hele vervelende relatie worden (dingen gaan zich opstapelen, je wordt beiden ongelukkiger etc.).

quote:

Nu valt voor alle twee de zaken wat te zeggen. Ik begrijp haar punt, maar ze Lijkt mijn punt niet begrijpen. Maargoed, voortaan hoef ik dus nooit meer iets te delen met haar.

Dat is denk ik het belangrijkste probleem als iemand snel en vaak boos wordt. Als iemand boos is, bekijkt hij/zij de zaak niet meer door de ogen van de ander. Als hij/zij als de rust teruggekeerd is dat nog stééds niet ziet, heb je een probleem. Want hoe moet je dan doordringen tot de ander, en duidelijk maken wat jouw kant van het verhaal is? Zonder wederzijds begrip kom je niet ver samen.

Je moet ook nog eens oppassen dat je niet, als ze steeds frequenter boos wordt om dingen, stopt op die dingen terug te komen omdat je gewoon geen zin hebt in alweer een conflict. Ik weet niet hoe vaak dit soort dingen nu voorkomen, maar het risico dat jij steeds meer dingen maar laat zitten om conflicten te vermijden is denk ik wel aanwezig.

quote:

Nou laat ik wat andere zaken uiteenzetten, dan begrijpen jullie wellicht mijn houding in deze. Ze is net een baan begonnen in een ander land en ze werkt nu een bijzondere hoeveelheid overuren. Ze moet echt haar draai nog vinden en deze relatie was eigenlijk ook niet echt iets wat in de planning stond (maargoed, is dat ooit het geval).

Aangezien ik weet hoe lastig zoiets kan zijn (werk zelf ook in het buitenland), probeer ik haar alle ruimte daarvoor te geven en daar heel relaxed mee om te gaan. En dat lukt ook wel aardig moet ik zeggen. Het doet nu overkomen dat het altijd ruzie is, maar dat is nu ook weer niet zo
alleen als het raak is, dan is het goed raak.

Jij brengt begrip op voor haar situatie, en dat is an sich lovenswaardig. Maar pas op, dat je niet teveel bezig bent met haar 'ruimte geven'. Des te langer dit soort dingen doorsudderen, des te moeilijker wordt het aan iemand duidelijk te maken dat zijn/haar gedrag niet klopt soms. En soms moet je ook even je poot stijfhouden om je eigen ruimte te claimen. Dat ze boos wordt als jij chocolaatjes met haar deelt bijvoorbeeld, is buiten proportie. Daar kan je dan beter meteen héél duidelijk over zijn (dus: geen compromis zoeken, hoe tegenintuïtief dat ook voelt), en het daarna laten (als ze daardoor nog bozer wordt, het zal ws niet meteen doordringen als ze zo pissig is).

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 15:42 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]
*knip *

We kwamen elkaar al tegen in mijn topic, dus zal je niet verbazen dat ik me wel kan invoelen: ik snap je frustratie veel te goed. Niet tot iemand kunnen doordringen, iemand die niet ziet dat dingen bij hem/haar liggen en wel denken kritisch te zijn naar zichzelf..... is .. zo... frustrerend!