dreigen met einde relatie

Ik vind dreigen met einde van een relatie iets voor kleine kinderen.
"Als jij niet doet wat ik zeg dan maak ik het uit!" (in die strekking).

Met zulke dingen moet je niet dreigen.
Hierboven wordt "dreigen met einde relatie=einde relatie" gezegd.
Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Maar voor je tot zoiets over zou gaan zou ik eerst eens serieus met haar praten dat jij daar serieus niet van gediend bent.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 16:15 schreef cinnamon_M het volgende:

[..]

We kwamen elkaar al tegen in mijn topic, dus zal je niet verbazen dat ik me wel kan invoelen: ik snap je frustratie veel te goed. Niet tot iemand kunnen doordringen, iemand die niet ziet dat dingen bij hem/haar liggen en wel denken kritisch te zijn naar zichzelf..... is .. zo... frustrerend!

ja precies........ maar dan voor de goede orde erbij:
er liggen OOK absoluut dingen aan mij, het ligt absoluut NIET alleen maar aan de ander.
maar als je dat samen wil oplossen en IK ben bereid om over alles te praten en de ander niet......... ja dan ligt het uiteindelijk WEL helemaal aan de ander dat het niet lukt.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 16:25 schreef Daniel1976 het volgende:
Ik vind dreigen met einde van een relatie iets voor kleine kinderen.
"Als jij niet doet wat ik zeg dan maak ik het uit!" (in die strekking).

Met zulke dingen moet je niet dreigen.
Hierboven wordt "dreigen met einde relatie=einde relatie" gezegd.
Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Maar voor je tot zoiets over zou gaan zou ik eerst eens serieus met haar praten dat jij daar serieus niet van gediend bent.

ligt er ook aan of het dreigen is.
in mijn relatie ben ikzelf degene die het regelmatig heeft over het einde van onze relatie.
niet als dreigement, maar om aan te geven dat we aan het uiterste zitten.
zij geeft aan dat ze bepaalde dingen absoluut niet wil bespreken en ik geef aan dat dat voor mij juist absoluut noodzakelijk is (voor mij dus niet een wens maar een vereiste), omdat ik niet het idee van een prettige relatie kan hebben als bepaalde dingen niet bespreekbaar zijn en blijven zoals ze zijn. dus ik geef haar dan de keuze: werk er op 1 of andere manier aan mee (stel je open, doe suggesties, bespreek dit met vrienden, doe iets) om voorbij deze hobbel te komen, anders KUNNEN we simpelweg niet verder, en dan houdt het dus op.

ik noem dat niet dreigen, ik noem dat aangeven dat er geen mogelijkheden overblijven.

en de vriendin van TS zal het op dat moment ook zo voelen waarschijnlijk........ de vraag is alleen wat haar verstand erover zou zeggen, als ze dat gezond verstand bij de moeilijke onderwerpen zou kunnen betrekken zonder dat het gevoel er een overstemmende rol bij gaat spelen.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 16:40 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

ligt er ook aan of het dreigen is.
in mijn relatie ben ikzelf degene die het regelmatig heeft over het einde van onze relatie.
niet als dreigement, maar om aan te geven dat we aan het uiterste zitten.
zij geeft aan dat ze bepaalde dingen absoluut niet wil bespreken en ik geef aan dat dat voor mij juist absoluut noodzakelijk is (voor mij dus niet een wens maar een vereiste), omdat ik niet het idee van een prettige relatie kan hebben als bepaalde dingen niet bespreekbaar zijn en blijven zoals ze zijn. dus ik geef haar dan de keuze: werk er op 1 of andere manier aan mee (stel je open, doe suggesties, bespreek dit met vrienden, doe iets) om voorbij deze hobbel te komen, anders KUNNEN we simpelweg niet verder, en dan houdt het dus op.

ik noem dat niet dreigen, ik noem dat aangeven dat er geen mogelijkheden overblijven.

en de vriendin van TS zal het op dat moment ook zo voelen waarschijnlijk........ de vraag is alleen wat haar verstand erover zou zeggen, als ze dat gezond verstand bij de moeilijke onderwerpen zou kunnen betrekken zonder dat het gevoel er een overstemmende rol bij gaat spelen.

Dat vind ik rare logica , waarom zou iemand meewerken als steeds einde van relatie voor de voeten word gegooid.
Als iemand daar steeds over zou beginnen zou ik ook zeggen bekijk het maar.
Het is namelijk alsof je dan al 1 voet buiten de deur hebt. Je kan beter op compromissen komen als je dat einde relatie helemaal uit beeld laat.
En ik zou me zelf al niet gaan openstellen als iemand juist aangeeft dat het de relatie kan kosten of niet . Mensen vertellen iets wanneer ze aan iets toe zijn, niet als een ander ze onder druk zet want dat is wel degelijk onder druk zetten.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 16:50 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dat vind ik rare logica , waarom zou iemand meewerken als steeds einde van relatie voor de voeten word gegooid.
Als iemand daar steeds over zou beginnen zou ik ook zeggen bekijk het maar.
Het is namelijk alsof je dan al 1 voet buiten de deur hebt. Je kan beter op compromissen komen als je dat einde relatie helemaal uit beeld laat.
En ik zou me zelf al niet gaan openstellen als iemand juist aangeeft dat het de relatie kan kosten of niet . Mensen vertellen iets wanneer ze aan iets toe zijn, niet als een ander ze onder druk zet want dat is wel degelijk onder druk zetten.

onder druk zetten: ik snap wat je bedoelt, en ik snap dat het zo kan voelen.
maar is niet mijn bedoeling, mijn bedoeling is juist: aangeven dat we eraan moeten werken omdat we allebei zo graag dat mooie plaatje (gelukkige relatie) willen bereiken.
ik probeer het allemaal zo positief mogelijk in te steken en uitgebreid aan te geven waarom ik het allemaal WEL wil. maar ook ik heb mijn grens van wat ik aan tegenslag en tegenwerking kan hebben, het punt waarop ik moedeloos word. ik ben ook maar eens mens.

en vaak is het trouwens ook gewoon een antwoord op een vraag van haar: "waarom moet dit of dat?" "omdat het zonder dat niet werkt, we MOETEN er wel iets aan doen, anders blijft het zoals het is en daar kan ik gewoonweg niet mee akkoord gaan (en jijzelf ook niet als je eerlijk bent) en dan zou het ondanks alle mooie gevoelens verstandiger zijn om ermee te stoppen. en dat willen we niet."

wat dat betreft is zij heel erg een type die absoluut vaak vragen stelt waarop ze het antwoord niet wil horen............ als ik antwoord geef ben ik de lul, als ik geen antwoord geef ben ik niet open en ben ik de lul.
ja ze heeft vertrouwensissues.

1 voet: klopt wel. ik heb altijd maar met 1 halve of hele voet in de relatie gestaan door genoemde problemen, ben ik altijd eerlijk en open over geweest. zou ikzelf ook graag anders willen, maar dat moet van beide kanten samen daarnaartoe groeien. zij kan niet van mij verwachten dat ik in 1 keer doe alsof alles koek en ei is. ik kan ook niet van haar verwachten dat zij zich ineens helemaal kwetsbaar opstelt. maar het zou kunnen beginnen met het vermelden van intenties in die richting.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 17:15 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

onder druk zetten: ik snap wat je bedoelt, en ik snap dat het zo kan voelen.
maar is niet mijn bedoeling, mijn bedoeling is juist: aangeven dat we eraan moeten werken omdat we allebei zo graag dat mooie plaatje (gelukkige relatie) willen bereiken.
ik probeer het allemaal zo positief mogelijk in te steken en uitgebreid aan te geven waarom ik het allemaal WEL wil. maar ook ik heb mijn grens van wat ik aan tegenslag en tegenwerking kan hebben, het punt waarop ik moedeloos word. ik ben ook maar eens mens.

en vaak is het trouwens ook gewoon een antwoord op een vraag van haar: "waarom moet dit of dat?" "omdat het zonder dat niet werkt, we MOETEN er wel iets aan doen, anders blijft het zoals het is en daar kan ik gewoonweg niet mee akkoord gaan (en jijzelf ook niet als je eerlijk bent) en dan zou het ondanks alle mooie gevoelens verstandiger zijn om ermee te stoppen. en dat willen we niet."

wat dat betreft is zij heel erg een type die absoluut vaak vragen stelt waarop ze het antwoord niet wil horen............ als ik antwoord geef ben ik de lul, als ik geen antwoord geef ben ik niet open en ben ik de lul.
ja ze heeft vertrouwensissues.

1 voet: klopt wel. ik heb altijd maar met 1 halve of hele voet in de relatie gestaan door genoemde problemen, ben ik altijd eerlijk en open over geweest. zou ikzelf ook graag anders willen, maar dat moet van beide kanten samen daarnaartoe groeien. zij kan niet van mij verwachten dat ik in 1 keer doe alsof alles koek en ei is. ik kan ook niet van haar verwachten dat zij zich ineens helemaal kwetsbaar opstelt. maar het zou kunnen beginnen met het vermelden van intenties in die richting.

Dit is zo dom te doen bij iemand die moeite heeft met vertrouwen. Jij denkt dat het wat oplost maar je maakt het juist erger.
Jij verwacht ook dingen die je zelf niet kan waarmaken, ik zou sowieso ook al niet iemand vertrouwen die eigenlijk al met 1 voet uit de deur is.

Als dingen zo gaan dat je steeds op een bepaald punt komen wat onoverkomelijk is stap er dan uit in plaats het steeds voor de voeten te gooien.
Schijnbaar pas je dan gewoon niet bij elkaar , wat bereik je ermee om steeds over een einde relatie te beginnen, dan kun toch ook wel op je vingers dat de ander op een gegeven moment zelf al zegt de koek is op en ik trek de sterker eruit .

Jij ziet het niet als dreiging maar dat is het wel degelijk.
En er valt weinig naar toe te groeien als je het steeds voor haar voeten gooit, je zorgt alleen maar dat je van elkaar verwijderd dan naar elkaar toe te groeien.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 17:36 schreef formerjellybean het volgende:
Jij ziet het niet als dreiging maar dat is het wel degelijk.
En er valt weinig naar toe te groeien als je het steeds voor haar voeten gooit, je zorgt alleen maar dat je van elkaar verwijderd dan naar elkaar toe te groeien.

Helemaal mee eens. Dreigen met einde relatie moet je niet doen, dan moet je gewoon einde aan je relatie maken. Bovendien, als je dat meer dan eens doet, hoe serieus moet je partner je dan nog nemen?

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 16:40 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

ligt er ook aan of het dreigen is.
in mijn relatie ben ikzelf degene die het regelmatig heeft over het einde van onze relatie.
niet als dreigement, maar om aan te geven dat we aan het uiterste zitten.
zij geeft aan dat ze bepaalde dingen absoluut niet wil bespreken en ik geef aan dat dat voor mij juist absoluut noodzakelijk is (voor mij dus niet een wens maar een vereiste), omdat ik niet het idee van een prettige relatie kan hebben als bepaalde dingen niet bespreekbaar zijn en blijven zoals ze zijn. dus ik geef haar dan de keuze: werk er op 1 of andere manier aan mee (stel je open, doe suggesties, bespreek dit met vrienden, doe iets) om voorbij deze hobbel te komen, anders KUNNEN we simpelweg niet verder, en dan houdt het dus op.

ik noem dat niet dreigen, ik noem dat aangeven dat er geen mogelijkheden overblijven.

en de vriendin van TS zal het op dat moment ook zo voelen waarschijnlijk........ de vraag is alleen wat haar verstand erover zou zeggen, als ze dat gezond verstand bij de moeilijke onderwerpen zou kunnen betrekken zonder dat het gevoel er een overstemmende rol bij gaat spelen.

Als je regelmatig op die manier je grenzen moet aangeven, denk ik dat je wel een problematisch relatie hebt.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 17:15 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

onder druk zetten: ik snap wat je bedoelt, en ik snap dat het zo kan voelen.
maar is niet mijn bedoeling, mijn bedoeling is juist: aangeven dat we eraan moeten werken omdat we allebei zo graag dat mooie plaatje (gelukkige relatie) willen bereiken.
ik probeer het allemaal zo positief mogelijk in te steken en uitgebreid aan te geven waarom ik het allemaal WEL wil. maar ook ik heb mijn grens van wat ik aan tegenslag en tegenwerking kan hebben, het punt waarop ik moedeloos word. ik ben ook maar eens mens.

en vaak is het trouwens ook gewoon een antwoord op een vraag van haar: "waarom moet dit of dat?" "omdat het zonder dat niet werkt, we MOETEN er wel iets aan doen, anders blijft het zoals het is en daar kan ik gewoonweg niet mee akkoord gaan (en jijzelf ook niet als je eerlijk bent) en dan zou het ondanks alle mooie gevoelens verstandiger zijn om ermee te stoppen. en dat willen we niet."

wat dat betreft is zij heel erg een type die absoluut vaak vragen stelt waarop ze het antwoord niet wil horen............ als ik antwoord geef ben ik de lul, als ik geen antwoord geef ben ik niet open en ben ik de lul.
ja ze heeft vertrouwensissues.

1 voet: klopt wel. ik heb altijd maar met 1 halve of hele voet in de relatie gestaan door genoemde problemen, ben ik altijd eerlijk en open over geweest. zou ikzelf ook graag anders willen, maar dat moet van beide kanten samen daarnaartoe groeien. zij kan niet van mij verwachten dat ik in 1 keer doe alsof alles koek en ei is. ik kan ook niet van haar verwachten dat zij zich ineens helemaal kwetsbaar opstelt. maar het zou kunnen beginnen met het vermelden van intenties in die richting.

Ik snap feestkabouter hier wel. Natuurlijk, je moet niet zomaar gaan roepen "als je dit niet doet is het uit!", dat komt neer op dreigen en emotionele chantage. Anderzijds is het wel fair om te zeggen waar het op staat: als jij het uit gaat maken als bepaalde problemen niet opgelost kunnen worden in je relatie, is het wel fair dat je aangeeft dat aan die problemen gewerkt moet worden willen jullie verder kunnen. Wat dat betreft is roepen dat je het uit gaat maken als... een moeilijk iets, een grensgeval. De vraag is wanneer het nog fair is, en wanneer het onheus gebruikt wordt.

@ feestkabouter: ik had al wel begrepen dat jij ook bepaalde problemen bij jezelf neerlegt (heb ik in mijn rel. ook gedaan), en dat is ook fair. In een relatie is niemand zonder fouten. Het loopt echter dood als jij de enige bent die aan zichzelf wil werken...

Jij wil er rationeel over praten, maar dat kan ze misschien helemaal niet. Daarvoor moet je namelijk duidelijk hebben, wat er rationeel in je hoofd speelt. Die verbinding tussen emotie en ratio heeft ze misschien nog niet gelegd.

Ik heb een relatie gehad met een hele intelligente vrouw. Kon woedend worden, echt angstaanjagend. Maar ze kon met al die intelligentie niet de link leggen tussen emotie en reden.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 10:08 schreef jstrike het volgende:

[..]

De dame in kwestie kwam net terug uit korea en had mij kleinigheidje gegeven. De dame in kwestie valt niet in goede aarde bij mijn vriendin (maar ik wist niet dat ze zo negatief erover dacht). En ze voelt alsof ik andermans troep aan het geven ben met haar terwijl ik in mijn ogen alleen maar datgene wat ik kreeg wilde delen.

Nu valt voor alle twee de zaken wat te zeggen. Ik begrijp haar punt, maar ze Lijkt mijn punt niet begrijpen. Maargoed, voortaan hoef ik dus nooit meer iets te delen met haar.

Je begrijpt haar punt?
Wil je mij haar punt dan even uitleggen, want ik zie hem niet.

Het enige wat ik zie is dat zij jou zodanig in haar greep heeft, dat jij aan jezelf gaat twijfelen.

Over een poosje weet jij niet eens meer wie jij ook alweer was.
Als zij het daarvoor al niet uitgemaakt heeft, omdat ze je een slappe hap vindt.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 23:32 schreef Xennia het volgende:

[..]

Je begrijpt haar punt?
Wil je mij haar punt dan even uitleggen, want ik zie hem niet.

Het enige wat ik zie is dat zij jou zodanig in haar greep heeft, dat jij aan jezelf gaat twijfelen.

Over een poosje weet jij niet eens meer wie jij ook alweer was.
Als zij het daarvoor al niet uitgemaakt heeft, omdat ze je een slappe hap vindt.

Das denk ik wel een serieus risico. Gebeurt voor je er erg in hebt.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 23:19 schreef bart1977 het volgende:
Jij wil er rationeel over praten, maar dat kan ze misschien helemaal niet. Daarvoor moet je namelijk duidelijk hebben, wat er rationeel in je hoofd speelt. Die verbinding tussen emotie en ratio heeft ze misschien nog niet gelegd.

Ik heb een relatie gehad met een hele intelligente vrouw. Kon woedend worden, echt angstaanjagend. Maar ze kon met al die intelligentie niet de link leggen tussen emotie en reden.

dat is de situatie inderdaad bij mij.
en ze is echt niet dom............ maar bij het minste gevoel van verdriet of irritatie is haar gezonde verstand direct volledig naar de achtergrond gedrukt.

qua die verbinding: dat probeer ik haar juist uit te leggen, waarbij ik heel uitgebreid aangeef dat het niet iets is wat ik haar kwalijk neem en dat ze het ook niet iets is wat ze haarzelf moet kwalijknemen, dat het gewoon iets is waar ze niets aan kan doen. maar dat ze wel zou kunnen proberen om erover te praten.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 20:34 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Als je regelmatig op die manier je grenzen moet aangeven, denk ik dat je wel een problematisch relatie hebt.

no shit Sherlock!
dat kun je wel stellen ja.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 17:36 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dit is zo dom te doen bij iemand die moeite heeft met vertrouwen. Jij denkt dat het wat oplost maar je maakt het juist erger.
Jij verwacht ook dingen die je zelf niet kan waarmaken, ik zou sowieso ook al niet iemand vertrouwen die eigenlijk al met 1 voet uit de deur is.

Als dingen zo gaan dat je steeds op een bepaald punt komen wat onoverkomelijk is stap er dan uit in plaats het steeds voor de voeten te gooien.
Schijnbaar pas je dan gewoon niet bij elkaar , wat bereik je ermee om steeds over een einde relatie te beginnen, dan kun toch ook wel op je vingers dat de ander op een gegeven moment zelf al zegt de koek is op en ik trek de sterker eruit .

Jij ziet het niet als dreiging maar dat is het wel degelijk.
En er valt weinig naar toe te groeien als je het steeds voor haar voeten gooit, je zorgt alleen maar dat je van elkaar verwijderd dan naar elkaar toe te groeien.

dat ik verkeerde dingen doe: ja die zitten er absoluut tussen. helaas.
maar op zich probeer ik het wel allemaal zo positief mogelijk in te steken.
je reactie is nogal negatief, en in mijn ogen sluit die niet aan bij hoe de werkelijkheid van al mijn pogingen is. je zou erbij moeten zijn. ik denk dat ik ook heel erg veel heel erg goed doe. volgens alle vrienden van mijn vriendin in elk geval wel, en volgens onze relatietherapeut ook.

omdat TS in de OP iets noemde over dat zijn vriendin dreigde met het einde van de relatie, wilde ik even noemen dat iets dergelijks in mijn gedoe ook voorkomt. maar het is niet zo dat heel mijn gedoe alleen maar bestaat uit praten over het uitmaken van de relatie.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 17:36 schreef formerjellybean het volgende:

Jij verwacht ook dingen die je zelf niet kan waarmaken

ik zou sowieso ook al niet iemand vertrouwen die eigenlijk al met 1 voet uit de deur is.

dat eerste: waar doel je op?
ik wil dat zowel zij als ik iets bereiken wat we nu allebei niet kunnen waarmaken, maar waar we hopelijk wel samen naartoe kunnen groeien. je moet het allemaal zien als stapjes in een proces richting het mooie doel.

dat tweede: het ligt een beetje aan de interpretatie denk ik. ik bedoel dat ik me wel graag helemaal WIL overgeven in de relatie (2 voeten erin), maar dat het voor mij nu nog niet veilig genoeg is daarvoor. voor mijn gevoel heb ik een relatie in oprichting. dat bedoel ik met met 1 voet erin staan. en dus graag verder opbouwen en eraan werken zodat ik die 2e erbij kan zetten.
daarnaast: als iemand aangeeft dat ie met 1 voet buiten de relatie staat, zou je ook eerst kunnen vragen waarom die persoon dat zo voelt voordat je beslist om die persoon niet meer te vertrouwen.
andersgesteld: als ik zou zeggen dat ik me voel alsof ik echt helemaal met 2 benen middenin een relatie sta, dan zou ik liegen.
maar als ik zeg dat ik er helemaal voor wil gaan, dan zeg ik wel weer de waarheid.

Je zegt zelf al dat je zelf een voet uit de deur hebt en ze moet dat accepteren , zij weet dat en is al moeilijk van vertrouwen.
Het is moeilijker iemand alles te vertrouwen als die al aangeeft 1 voet buiten de deur te hebben.
Je kan van haar heel veel openheid eisen maar als je al aangeeft ik heb 1 voet buiten de deur waarom zou je . Zo werkt dat bij mensen met vertrouwens issues.
Jij verwacht dat zij zich helemaal geeft terwijl jij dat niet helemaal doet , en ik kan me voorstellen als ik de wetenschap van een ander zou hebben dan zou ik me ook niet openstellen.

Nu wil even niet lullig doen maar we zitten in dit topic over jouw relatie te hebben terwijl het gaat om ts en zijn relatie , dus ik reageer even verder niet meer , want het voelt een beetje als topickaap

TS, ik heb dit in een relatie ook gehad. Ik word eigenlijk nooit boos, zij werd het wel en ging dan in de defensive-mode waarin alleen haar argumenten geldig waren en alles wat ik zei niet gehoord werd. Maar je kunt er niet veel aan doen.

Je hebt maar 2 dingen die je kunt doen. Je kan ervoor kiezen om het te accepteren óf je kunt ervoor kiezen het niet te accepteren (en dus de relatie te beëindigen). Ik koos ervoor om dat wel te doen aangezien dit het enige was wat ik als minpunt ervaarde aan haar, dus te overzien. Denk je dat je dat ook kan, dan zeker doen. Maar je moet het wel menen en ertegen kunnen, anders krop je het op en barst de bom een misschien keer.

Neem niet het advies op om boos terug te gaan doen, dan loopt het sowieso uit de klauwen. En stiekem is die rustige houding van je misschien ook deels waarom ze tot je aangetrokken is. Maar laat ook niet over je heen lopen. Laat je mening horen op een manier die bij jou past als ze gekalmeerd is.

Zo hou je het best wel lang uit kan ik vertellen

Wel fijn dat nu uitgepraat is dat het eigenlijk impliciet dus door jouw gedrag komt, dan kun jij daar nu aan gaan werken.
Heb je 'r wel even je excuses aangeboden ?

Joh wat maakt het uit, als de goedmaaksex maar goed is toch?

Serieus:
Als ze zou gaan dreigen met het beeindigen van de relatie zou ik er vrij snel klaar mee zijn. Als ze denkt dat ze beter kan krijgen, gaat ze maar weg inderdaad.
Dan weet ze ook gelijk dat ze het ofwel verpest heeft, ofwel dat dat dreigement vanaf dat moment geen zin meer heeft.

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 04:30 schreef jstrike het volgende:

Ze zei dat het niet om de chocolaatjes ging maar het concept dat ik van een vriendin die ze niet mag een kadootje had geaccepteerd, maar ze kon schoorvoetend wel toegeven dat de reactie niet gepast was. Ze gaat proberen eraan te werken, maar er gaat een knop om bij haar als die emoties los komen.

Dus ze verzint een zwak excuus als reden om ruzie te gaan maken over iets waarvan ze weet dat het volkomen onredelijk is?
Dit soort gedrag is, hoe dan ook, een keuze. Ze leert zich maar te beheersen. Als ze voldoende bij zinnen is om een reden te verzinnen voor haar onredelijkheid, kan ze ook de moeite nemen om even tot 10 te tellen ofzo..

quote:

Ze weet dat ook en ze zegt eraan te werken, maar dat neemt niet weg dat het ondertussen wel schade berokkent. Verder ben ik de eerste die echt dicht bij haar sta. Zelfs de wat hechtere vriendschap heeft ze de afgelopen 2 jaar niet echt gekend.

Ik hoop niet dat ze dat als excuus voor haar gedrag gebruikt. Dat zijn juist twee hele goede redenen om een beetje zuinig te zijn op jou en jullie relatie.

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 10:26 schreef jstrike het volgende:

[..]

Ik voel niet dat ik daar excuses voor hoef aan te bieden. Als ik iets ontvang dan accepteer ik dat, daar is niets vreemds aan. Echter wat ik wel gezegd heb is dat ik daar voortaan wat selectiever mee zal omgaan.

Sarcasme is niet je sterkste punt ?