R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sorry maar je komt nu echt een beetje over als een voetveeg. Ze prijst hoe je controle is ?? Nee ze test uit tot hoever ze kan gaan en blijkbaar is dat heel ver.
Dat is niet wat ik zei, ze is verbaast en wellicht vind ze dat ook wel een negatief punt. Ik heb dat nooit zo ervaren en ik heb ook nooit er zo bij stilgestaan dat men dat als negatief kan zien.quote:Op woensdag 5 januari 2011 10:52 schreef formerjellybean het volgende:
Sorry maar je komt nu echt een beetje over als een voetveeg. Ze prijst hoe je controle is ?? Nee ze test uit tot hoever ze kan gaan en blijkbaar is dat heel ver.
Maargoed in het bedrijfsleven ben ik zo, en ik zou het sneu vinden als ik boos moet zijn in mijn priveleven terwijl ik tegen me collega's dat niet wordt. In mijn opinie schort er dan iets.
In relaties kan het wel degelijk zo werken dat je als je nooit je gevoel toen en altijd alles kalm uit wil praten , dat de ander juist gaat testen hoever ze kan gaan. Ik vind trouwens wel erg raar dat je collega,s met je vriendin gaat vergelijken.quote:
[..]
Dat is niet wat ik zei, ze is verbaast en wellicht vind ze dat ook wel een negatief punt. Ik heb dat nooit zo ervaren en ik heb ook nooit er zo bij stilgestaan dat men dat als negatief kan zien.
Maargoed in het bedrijfsleven ben ik zo, en ik zou het sneu vinden als ik boos moet zijn in mijn priveleven terwijl ik tegen me collega's dat niet wordt. In mijn opinie schort er dan iets.
pciesquote:
[..]
mwa als daar de relatie van uitgaat dan moet het wel een hele zwakke relatie zijn geweest.
Laat me met rust!
Als je werkelijk nooit boos wordt, is dat natuurlijk niet negatief. Echter: mensen die nooit boos lijken te worden zijn in feite vaak binnenvetters..quote:
[..]
Dat is niet wat ik zei, ze is verbaast en wellicht vind ze dat ook wel een negatief punt. Ik heb dat nooit zo ervaren en ik heb ook nooit er zo bij stilgestaan dat men dat als negatief kan zien.
Maargoed in het bedrijfsleven ben ik zo, en ik zou het sneu vinden als ik boos moet zijn in mijn priveleven terwijl ik tegen me collega's dat niet wordt. In mijn opinie schort er dan iets.
Maar goed, ik zou eens aan haar vragen wat haar bezielt. Wij kunnen er wel naar gissen maar het kan natuurlijk van alles zijn.. Van borderliner tot ergernis tot puberaal gedrag tot zich onbegrepen voelen tot uittesten.
Ok, ik ga kijken wat ik daarmee ga doen. Ik kan niet van de een op de andere dag kwaad worden als ik dat zeker de afgelopen 10 jaar niet ben geweest.quote:
[..]
In relaties kan het wel degelijk zo werken dat je als je nooit je gevoel toen en altijd alles kalm uit wil praten , dat de ander juist gaat testen hoever ze kan gaan. Ik vind trouwens wel erg raar dat je collega,s met je vriendin gaat vergelijken.
Ik heb haar niet vergeleken met mijn collega's. Ik vind alleen dat degene met wie ik een relatie heb belangrijker is dan een collega en als ik het voor collega's kan opbrengen om niet uit te monden in woede waarom zou ik dan mijn vriendin slechter behandelen?
Er is ook nog een tussenbalans tussen woede uiten he. Het is niet dat je boos moet worden , maar kom voor jezelf op en zeg op dat soort momenten van hier heb ik geen zin in of ik praat pas verder met je als je normaal reageert.
Je kan alles wel pikken en super kalm over je laten komen maar je moet ook gewoon eens echt kunnen zeggen dit pik ik niet en ik zie nu al aan de manier waarop je hier reageert dat je dat niet doet.
Je kan alles wel pikken en super kalm over je laten komen maar je moet ook gewoon eens echt kunnen zeggen dit pik ik niet en ik zie nu al aan de manier waarop je hier reageert dat je dat niet doet.
Ik maak mijn bezorgdheden en ergenissen natuurlijk wel kenbaar. Heeft geen nut om dat niet te bespreken.quote:
[..]
Als je werkelijk nooit boos wordt, is dat natuurlijk niet negatief. Echter: mensen die nooit boos lijken te worden zijn in feite vaak binnenvetters..
zou je gewoon eens een keertje willen opzouten met je suffe gedoe, dank...quote:
[..]
Momentje..
[ afbeelding ]
Ja, klopt. En nu? Mag ik mezelf nu geen psycholoog meer noemen?
je begint echt vermoeiend te worden
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik heb het idee dat ze haar eigen gedrag niet onder ogen wilt zien en daarom geen excuses aanbied voor het schreeuwen en boos zijn. Ze 'vergeet' het snel in de hoop dat jij er geen punt van zal maken.
dat voorbeeld van je over de doos chocola is belachelijk dat ze daar boos om wordt. Ookal kan ze die meid niet uitstaan, dan nog kan ze gewoon weigeren chocola te nemen ipv uit haar panty te schieten
dat voorbeeld van je over de doos chocola is belachelijk dat ze daar boos om wordt. Ookal kan ze die meid niet uitstaan, dan nog kan ze gewoon weigeren chocola te nemen ipv uit haar panty te schieten
Hmm schiet me nu te binnen dat ze erg op haar moeder lijkt wat betreft onredelijkheid. Niet dat ik haar moeder ken (nog niet ontmoet, heel ander verhaal hele andere reden). Maar van de verhalen die ze me verteld is die ook onredelijk en blijft ze zelf ook maar gewoon stil als die aan het razen is aangezien daar niets tegen in aan het brengen is. Ik zal wel eens kijken of ze echt die kant op wil gaan, want erg prettig vind ze dat niet.quote:
Ik heb het idee dat ze haar eigen gedrag niet onder ogen wilt zien en daarom geen excuses aanbied voor het schreeuwen en boos zijn. Ze 'vergeet' het snel in de hoop dat jij er geen punt van zal maken.
dat voorbeeld van je over de doos chocola is belachelijk dat ze daar boos om wordt. Ookal kan ze die meid niet uitstaan, dan nog kan ze gewoon weigeren chocola te nemen ipv uit haar panty te schieten
Ze schreeuwt overigens niet, althans ik ervaar het niet als schreeuwen. Maar wellicht is dat wel schreeuwen aangezien ze sommige stemverheffingen (alsik gefrustreerd met mijn computer bezig ben) als schreeuwen ervaar (geloof me, als ik schreeuw dan weet de hele buurt ervan).
Volgens mij geniet je er wel van om voor rotte vis uitgemaakt te worden en als voetveeg behandeld te worden, je praat het zo goed. In je reactie op anderen ben je zo druk bezig te benadrukken wat ze niet doet, dat je niet meer leest wat ze wel doet en de reacties daarop. En wat ze wel doet is niet bijster normaal in een relatie, maar daar hebben mensen over het algemeen verschillende opvattingen over.
Voor mij is een relatie onder andere respectvol met elkaar omgaan op gelijkwaardig niveau, wat ik lees uit je verhaal: Totaal niet het geval hier.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-01-2011 11:56:56 ]
Voor mij is een relatie onder andere respectvol met elkaar omgaan op gelijkwaardig niveau, wat ik lees uit je verhaal: Totaal niet het geval hier.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-01-2011 11:56:56 ]
Ik heb het ook over de manier van uiten, dan bedoel ik het gebruik van dreigementen. Ze moet leren dat dat niet kan. Daarnaast kan het ook een uitlaatklep zijn voor de spanning en drukte met werk. Ik was ook vaak geirriteerd na de omschakeling van weinig doen naar heel veel werken en reizen.quote:
[..]
Laten we wel even voorop stellen dat ze wel ergens een punt heeft (hoe klein het ook is) en dat ik de manier van uiten alleen nogal storend vind.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
dreigen met einde relatie = einde relatie
duh. opflikkeren met dat laffe gedrag.
duh. opflikkeren met dat laffe gedrag.
"If you had a million years to do it, you couldn't rub out even half the "Fuck you" signs in the world."
Always look at the bright side of death
Always look at the bright side of death
Ja, zoals ik al zei, ze voelt dat het niet een dreigement is, ik voel dat anders. Ik kan het de volgende keer pas echt goedzetten. Enige wat ik nu kan doen is het erover hebben nogmaals. maar om eerlijk te zeggen, voel ik daar op dit moment weinig voor. Het was gister uitgesproken en ik wil het niet weer naar boven brengen. Zeker aangezien ze in haar reageren toch wel laat blijken dat het niet helemaal kosjer was wat ze deed.quote:
[..]
Ik heb het ook over de manier van uiten, dan bedoel ik het gebruik van dreigementen. Ze moet leren dat dat niet kan. Daarnaast kan het ook een uitlaatklep zijn voor de spanning en drukte met werk. Ik was ook vaak geirriteerd na de omschakeling van weinig doen naar heel veel werken en reizen.
De vragen van vanochtend waren ook wel van dien aard dat het soms leekt dat ze zich zorgen erover maakte. Maar goed, ik kan natuurlijk altijd wel iets vinden om uit mijn slof te gaan.
Precies, maar ze leert er w.s. wel van. Als ze dreigt; Nou dan sodemieter je toch op vuile kuthoer!quote:
[..]
mwa als daar de relatie van uitgaat dan moet het wel een hele zwakke relatie zijn geweest.
Neem aan dat ze dat niet prettig vindt en dus minder overdreven zal reageren bij de volgende aanvaring.
Ik snap dit echt niet in een ruzie dreigt ze het uit te maken en jij wil het erover hebben?? Hoe vaak kan iemand het hebben over het uit maken, acties spreken luider dan worden.
Als iemand dat bij mij deed had ik allang weggeweest en de 1e keer is al een keer te veel.
Als iemand dat bij mij deed had ik allang weggeweest en de 1e keer is al een keer te veel.
Dreigen met einde relatie is bij mij eigenlijk altijd ook einde relatie. Dergelijke emotionele chantage moet je meteen de kop indrukken. Het is toch ronduit pervers om iemand emotioneel zo te gijzelen?
Weet nog hoe een vriendinnetje op de middelbare school me belde met de mededeling dat ik langs moest komen "Of anders was het uit". We hadden net 3 weken wat, dus ik zei "ok" en liet niets meer van me horen. De manier hoe ze daarop reageerd gaf aan dat dat de juiste reactie was
Moraal van het verhaal, mensen die dergelijke dreigementen eisen denken niet aan jou, het is de moeite niet waard om dan wel aan hen te denken. Ik vond het dreigement nogal te ernstig om de volgende dag net te doen alsof er niets is gebeurd.
Weet nog hoe een vriendinnetje op de middelbare school me belde met de mededeling dat ik langs moest komen "Of anders was het uit". We hadden net 3 weken wat, dus ik zei "ok" en liet niets meer van me horen. De manier hoe ze daarop reageerd gaf aan dat dat de juiste reactie was
Moraal van het verhaal, mensen die dergelijke dreigementen eisen denken niet aan jou, het is de moeite niet waard om dan wel aan hen te denken. Ik vond het dreigement nogal te ernstig om de volgende dag net te doen alsof er niets is gebeurd.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Oh men.. Als ik dit zo lees zou ik ook de neiging krijgen om de grenzen van de redelijkheid, nou ja, rationalisatie, op te zoeken.quote:
[..]
Ik maak mijn bezorgdheden en ergenissen natuurlijk wel kenbaar. Heeft geen nut om dat niet te bespreken.
Wat niet wegneemt dat dreigen met uitmaken inderdaad emotionele chantage is.
Ik zou kenbaar maken dat dat onder geen beding meer gepikt wordt. Waar jij misschien te beheerst bent, moet zij eens leren normaal te doen.
heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg extreem herkenbaar!quote:
Ik ben nu 5 maandjes in een relatie en ik ben nog even gek op haar als ik de het eerste moment was. Misschien nog wel meer. Ik heb met haar zoveel gedaan in die 5 maanden. Zo ongeveer elk weekend weggeweest en altijd contact gehouden. (bijna elke dag).
Wat nogal een verschil echter is, is het feit dat ik nooit boos ben (letterlijk nooit) en ze nogal uit haar slof kan raken voor het minste geringste (in mijn ogen dan). Het neemt dan vrijwel altijd ook de meest extreme vormen aan (Dreigementen dat ik wellicht niet degene ben met wie ze in een relatie wil zijn). Terwijl ik vaak daar rationeel over wil praten wanneer ik met iets zit.
Aangezien ze de enige is die altijd boos wordt en ik mijn problemen vaak wat rationeler en op rustigere momenten probeer uit te praten. Begint het te lijken alsof ik nooit iets goed doe. Immers, ze is de enige die boos wordt en ik geef haar op die momenten altijd gelijk (het heeft geen nut om met een persoon te discussieren wanneer die over de rooie is). Ik heb het al eens met haar erover gehad, en ze zou het proberen, maar gisteren was het weer raak, en dan is het niet achteraf nog dat ze sorry zegt (ze is daar echt heel spaarzaam mee), maar de volgende ochtend is het wel weer alsof er niets gebeurd is (vrolijk doorgaan met het leven).
Ik hou erg veel van haar en ik wanneer ik haar zie wordt ik nog steeds blij, maar ik weet ook niet wat ik hiermee aanmoet anders dan met haar te praten.
Er zijn wel wat andere zaken hieromtrent maar dit is eigenlijk de kern van het verhaal.
heb jij ook een relatie met mijn vriendin of zo???????????
dat ze helemaal door het lint gaat als iets haar niet aanstaat zou nog kunnen, als ze later laat blijken dat ze zich bewust is van haar gedrag en ervan baalt en haar excuses aanbiedt kan ik ermee leven. maar dat doet die van mij ook maar zelden. en dat betreft dan alleen de excuses, haar feitelijke gedrag bespreken is helemaal onmogelijk.
en als een gesprek dan toch wel eens heel voorzichtig in die richting gaat, dan blijkt het allemaal aan mij te liggen.
ja ik ben ook maar een mens met fouten, maar ik ben in elk geval bereid om mijn gedrag te bespreken, ook al vind ik dat geen pretje.
maar om dan zomaar alles aan mij te koppelen......... terwijl ik A van haar vrienden en vader ook wel eens hoor over dezelfde problemen die zij met haar hebben; en B soms ook gewoon getuige ben van diezelfde situaties tussen mijn vriendin en anderen.
maar owee als ik die anderen erbij betrek, want het gaat om de problemen die WIJ samen hebben. maar waarvan ze dus wel zegt dat ze die alleen met mij heeft.......
stom wijf met d'r betonnen plaat voor d'r kop............. maar ik blijf zo gek op haar............
en dan te bedenken dat het bij mij om een 'volwassen' vrouw van 38 gaat
nu rustig verder het topic aan het lezen........
nee geen borderline, wel vroeger thuis onprettige situatie gehad, zonder vertrouwen.
heel rot voor haar, maar doe er wat aan.
maar dat hoeft niet, want ze is heel kritisch naar zichzelf (
) en ze heeft geen probleem.
intussen wel chronisch overspannen zonder dat te willen erkennen.
ik ballen: ja heb ik, haar vrienden zien in mij juist degene die haar eindelijk WEL een keer de waarheid gaat vertellen, zodat ze hopelijk uiteindelijk een relaxter leven gaat hebben.
nou probeer ik dat al 5 jaar inmiddels, maar de boodschap komt op geen enkele manier aan bij haar.
nee geen borderline, wel vroeger thuis onprettige situatie gehad, zonder vertrouwen.
heel rot voor haar, maar doe er wat aan.
maar dat hoeft niet, want ze is heel kritisch naar zichzelf (
) en ze heeft geen probleem.intussen wel chronisch overspannen zonder dat te willen erkennen.
ik ballen: ja heb ik, haar vrienden zien in mij juist degene die haar eindelijk WEL een keer de waarheid gaat vertellen, zodat ze hopelijk uiteindelijk een relaxter leven gaat hebben.
nou probeer ik dat al 5 jaar inmiddels, maar de boodschap komt op geen enkele manier aan bij haar.
Hmm, TS, ik herken hier wel wat dingetjes in. Mijn relatie is inmiddels uit, maar de situatie was erg vergelijkbaar: hij wordt snel boos, over kleine dingetjes, ik nooit. Ik wil niet doemspreken, maar dit kan, als het lang zo doorgaat, een hele vervelende relatie worden (dingen gaan zich opstapelen, je wordt beiden ongelukkiger etc.).
Je moet ook nog eens oppassen dat je niet, als ze steeds frequenter boos wordt om dingen, stopt op die dingen terug te komen omdat je gewoon geen zin hebt in alweer een conflict. Ik weet niet hoe vaak dit soort dingen nu voorkomen, maar het risico dat jij steeds meer dingen maar laat zitten om conflicten te vermijden is denk ik wel aanwezig.
Dat is denk ik het belangrijkste probleem als iemand snel en vaak boos wordt. Als iemand boos is, bekijkt hij/zij de zaak niet meer door de ogen van de ander. Als hij/zij als de rust teruggekeerd is dat nog stééds niet ziet, heb je een probleem. Want hoe moet je dan doordringen tot de ander, en duidelijk maken wat jouw kant van het verhaal is? Zonder wederzijds begrip kom je niet ver samen.quote:Nu valt voor alle twee de zaken wat te zeggen. Ik begrijp haar punt, maar ze Lijkt mijn punt niet begrijpen. Maargoed, voortaan hoef ik dus nooit meer iets te delen met haar.
Je moet ook nog eens oppassen dat je niet, als ze steeds frequenter boos wordt om dingen, stopt op die dingen terug te komen omdat je gewoon geen zin hebt in alweer een conflict. Ik weet niet hoe vaak dit soort dingen nu voorkomen, maar het risico dat jij steeds meer dingen maar laat zitten om conflicten te vermijden is denk ik wel aanwezig.
Jij brengt begrip op voor haar situatie, en dat is an sich lovenswaardig. Maar pas op, dat je niet teveel bezig bent met haar 'ruimte geven'. Des te langer dit soort dingen doorsudderen, des te moeilijker wordt het aan iemand duidelijk te maken dat zijn/haar gedrag niet klopt soms. En soms moet je ook even je poot stijfhouden om je eigen ruimte te claimen. Dat ze boos wordt als jij chocolaatjes met haar deelt bijvoorbeeld, is buiten proportie. Daar kan je dan beter meteen héél duidelijk over zijn (dus: geen compromis zoeken, hoe tegenintuïtief dat ook voelt), en het daarna laten (als ze daardoor nog bozer wordt, het zal ws niet meteen doordringen als ze zo pissig is).quote:Nou laat ik wat andere zaken uiteenzetten, dan begrijpen jullie wellicht mijn houding in deze. Ze is net een baan begonnen in een ander land en ze werkt nu een bijzondere hoeveelheid overuren. Ze moet echt haar draai nog vinden en deze relatie was eigenlijk ook niet echt iets wat in de planning stond (maargoed, is dat ooit het geval).
Aangezien ik weet hoe lastig zoiets kan zijn (werk zelf ook in het buitenland), probeer ik haar alle ruimte daarvoor te geven en daar heel relaxed mee om te gaan. En dat lukt ook wel aardig moet ik zeggen. Het doet nu overkomen dat het altijd ruzie is, maar dat is nu ook weer niet zo
alleen als het raak is, dan is het goed raak.
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
We kwamen elkaar al tegen in mijn topic, dus zal je niet verbazen dat ik me wel kan invoelen: ik snap je frustratie veel te goed. Niet tot iemand kunnen doordringen, iemand die niet ziet dat dingen bij hem/haar liggen en wel denken kritisch te zijn naar zichzelf..... is .. zo... frustrerend!quote:
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Ik vind dreigen met einde van een relatie iets voor kleine kinderen.
"Als jij niet doet wat ik zeg dan maak ik het uit!" (in die strekking).
Met zulke dingen moet je niet dreigen.
Hierboven wordt "dreigen met einde relatie=einde relatie" gezegd.
Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Maar voor je tot zoiets over zou gaan zou ik eerst eens serieus met haar praten dat jij daar serieus niet van gediend bent.
"Als jij niet doet wat ik zeg dan maak ik het uit!" (in die strekking).
Met zulke dingen moet je niet dreigen.
Hierboven wordt "dreigen met einde relatie=einde relatie" gezegd.
Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Maar voor je tot zoiets over zou gaan zou ik eerst eens serieus met haar praten dat jij daar serieus niet van gediend bent.
ja precies........ maar dan voor de goede orde erbij:quote:
[..]
We kwamen elkaar al tegen in mijn topic, dus zal je niet verbazen dat ik me wel kan invoelen: ik snap je frustratie veel te goed. Niet tot iemand kunnen doordringen, iemand die niet ziet dat dingen bij hem/haar liggen en wel denken kritisch te zijn naar zichzelf..... is .. zo... frustrerend!
er liggen OOK absoluut dingen aan mij, het ligt absoluut NIET alleen maar aan de ander.
maar als je dat samen wil oplossen en IK ben bereid om over alles te praten en de ander niet......... ja dan ligt het uiteindelijk WEL helemaal aan de ander dat het niet lukt.
ligt er ook aan of het dreigen is.quote:
Ik vind dreigen met einde van een relatie iets voor kleine kinderen.
"Als jij niet doet wat ik zeg dan maak ik het uit!" (in die strekking).
Met zulke dingen moet je niet dreigen.
Hierboven wordt "dreigen met einde relatie=einde relatie" gezegd.
Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Maar voor je tot zoiets over zou gaan zou ik eerst eens serieus met haar praten dat jij daar serieus niet van gediend bent.
in mijn relatie ben ikzelf degene die het regelmatig heeft over het einde van onze relatie.
niet als dreigement, maar om aan te geven dat we aan het uiterste zitten.
zij geeft aan dat ze bepaalde dingen absoluut niet wil bespreken en ik geef aan dat dat voor mij juist absoluut noodzakelijk is (voor mij dus niet een wens maar een vereiste), omdat ik niet het idee van een prettige relatie kan hebben als bepaalde dingen niet bespreekbaar zijn en blijven zoals ze zijn. dus ik geef haar dan de keuze: werk er op 1 of andere manier aan mee (stel je open, doe suggesties, bespreek dit met vrienden, doe iets) om voorbij deze hobbel te komen, anders KUNNEN we simpelweg niet verder, en dan houdt het dus op.
ik noem dat niet dreigen, ik noem dat aangeven dat er geen mogelijkheden overblijven.
en de vriendin van TS zal het op dat moment ook zo voelen waarschijnlijk........ de vraag is alleen wat haar verstand erover zou zeggen, als ze dat gezond verstand bij de moeilijke onderwerpen zou kunnen betrekken zonder dat het gevoel er een overstemmende rol bij gaat spelen.
Dat vind ik rare logica , waarom zou iemand meewerken als steeds einde van relatie voor de voeten word gegooid.quote:
[..]
ligt er ook aan of het dreigen is.
in mijn relatie ben ikzelf degene die het regelmatig heeft over het einde van onze relatie.
niet als dreigement, maar om aan te geven dat we aan het uiterste zitten.
zij geeft aan dat ze bepaalde dingen absoluut niet wil bespreken en ik geef aan dat dat voor mij juist absoluut noodzakelijk is (voor mij dus niet een wens maar een vereiste), omdat ik niet het idee van een prettige relatie kan hebben als bepaalde dingen niet bespreekbaar zijn en blijven zoals ze zijn. dus ik geef haar dan de keuze: werk er op 1 of andere manier aan mee (stel je open, doe suggesties, bespreek dit met vrienden, doe iets) om voorbij deze hobbel te komen, anders KUNNEN we simpelweg niet verder, en dan houdt het dus op.
ik noem dat niet dreigen, ik noem dat aangeven dat er geen mogelijkheden overblijven.
en de vriendin van TS zal het op dat moment ook zo voelen waarschijnlijk........ de vraag is alleen wat haar verstand erover zou zeggen, als ze dat gezond verstand bij de moeilijke onderwerpen zou kunnen betrekken zonder dat het gevoel er een overstemmende rol bij gaat spelen.
Als iemand daar steeds over zou beginnen zou ik ook zeggen bekijk het maar.
Het is namelijk alsof je dan al 1 voet buiten de deur hebt. Je kan beter op compromissen komen als je dat einde relatie helemaal uit beeld laat.
En ik zou me zelf al niet gaan openstellen als iemand juist aangeeft dat het de relatie kan kosten of niet . Mensen vertellen iets wanneer ze aan iets toe zijn, niet als een ander ze onder druk zet want dat is wel degelijk onder druk zetten.
onder druk zetten: ik snap wat je bedoelt, en ik snap dat het zo kan voelen.quote:
[..]
Dat vind ik rare logica , waarom zou iemand meewerken als steeds einde van relatie voor de voeten word gegooid.
Als iemand daar steeds over zou beginnen zou ik ook zeggen bekijk het maar.
Het is namelijk alsof je dan al 1 voet buiten de deur hebt. Je kan beter op compromissen komen als je dat einde relatie helemaal uit beeld laat.
En ik zou me zelf al niet gaan openstellen als iemand juist aangeeft dat het de relatie kan kosten of niet . Mensen vertellen iets wanneer ze aan iets toe zijn, niet als een ander ze onder druk zet want dat is wel degelijk onder druk zetten.
maar is niet mijn bedoeling, mijn bedoeling is juist: aangeven dat we eraan moeten werken omdat we allebei zo graag dat mooie plaatje (gelukkige relatie) willen bereiken.
ik probeer het allemaal zo positief mogelijk in te steken en uitgebreid aan te geven waarom ik het allemaal WEL wil. maar ook ik heb mijn grens van wat ik aan tegenslag en tegenwerking kan hebben, het punt waarop ik moedeloos word. ik ben ook maar eens mens.
en vaak is het trouwens ook gewoon een antwoord op een vraag van haar: "waarom moet dit of dat?" "omdat het zonder dat niet werkt, we MOETEN er wel iets aan doen, anders blijft het zoals het is en daar kan ik gewoonweg niet mee akkoord gaan (en jijzelf ook niet als je eerlijk bent) en dan zou het ondanks alle mooie gevoelens verstandiger zijn om ermee te stoppen. en dat willen we niet."
wat dat betreft is zij heel erg een type die absoluut vaak vragen stelt waarop ze het antwoord niet wil horen............ als ik antwoord geef ben ik de lul, als ik geen antwoord geef ben ik niet open en ben ik de lul.
ja ze heeft vertrouwensissues.
1 voet: klopt wel. ik heb altijd maar met 1 halve of hele voet in de relatie gestaan door genoemde problemen, ben ik altijd eerlijk en open over geweest. zou ikzelf ook graag anders willen, maar dat moet van beide kanten samen daarnaartoe groeien. zij kan niet van mij verwachten dat ik in 1 keer doe alsof alles koek en ei is. ik kan ook niet van haar verwachten dat zij zich ineens helemaal kwetsbaar opstelt. maar het zou kunnen beginnen met het vermelden van intenties in die richting.
Dit is zo dom te doen bij iemand die moeite heeft met vertrouwen. Jij denkt dat het wat oplost maar je maakt het juist erger.quote:
[..]
onder druk zetten: ik snap wat je bedoelt, en ik snap dat het zo kan voelen.
maar is niet mijn bedoeling, mijn bedoeling is juist: aangeven dat we eraan moeten werken omdat we allebei zo graag dat mooie plaatje (gelukkige relatie) willen bereiken.
ik probeer het allemaal zo positief mogelijk in te steken en uitgebreid aan te geven waarom ik het allemaal WEL wil. maar ook ik heb mijn grens van wat ik aan tegenslag en tegenwerking kan hebben, het punt waarop ik moedeloos word. ik ben ook maar eens mens.
en vaak is het trouwens ook gewoon een antwoord op een vraag van haar: "waarom moet dit of dat?" "omdat het zonder dat niet werkt, we MOETEN er wel iets aan doen, anders blijft het zoals het is en daar kan ik gewoonweg niet mee akkoord gaan (en jijzelf ook niet als je eerlijk bent) en dan zou het ondanks alle mooie gevoelens verstandiger zijn om ermee te stoppen. en dat willen we niet."
wat dat betreft is zij heel erg een type die absoluut vaak vragen stelt waarop ze het antwoord niet wil horen............ als ik antwoord geef ben ik de lul, als ik geen antwoord geef ben ik niet open en ben ik de lul.
ja ze heeft vertrouwensissues.
1 voet: klopt wel. ik heb altijd maar met 1 halve of hele voet in de relatie gestaan door genoemde problemen, ben ik altijd eerlijk en open over geweest. zou ikzelf ook graag anders willen, maar dat moet van beide kanten samen daarnaartoe groeien. zij kan niet van mij verwachten dat ik in 1 keer doe alsof alles koek en ei is. ik kan ook niet van haar verwachten dat zij zich ineens helemaal kwetsbaar opstelt. maar het zou kunnen beginnen met het vermelden van intenties in die richting.
Jij verwacht ook dingen die je zelf niet kan waarmaken, ik zou sowieso ook al niet iemand vertrouwen die eigenlijk al met 1 voet uit de deur is.
Als dingen zo gaan dat je steeds op een bepaald punt komen wat onoverkomelijk is stap er dan uit in plaats het steeds voor de voeten te gooien.
Schijnbaar pas je dan gewoon niet bij elkaar , wat bereik je ermee om steeds over een einde relatie te beginnen, dan kun toch ook wel op je vingers dat de ander op een gegeven moment zelf al zegt de koek is op en ik trek de sterker eruit .
Jij ziet het niet als dreiging maar dat is het wel degelijk.
En er valt weinig naar toe te groeien als je het steeds voor haar voeten gooit, je zorgt alleen maar dat je van elkaar verwijderd dan naar elkaar toe te groeien.
Helemaal mee eens. Dreigen met einde relatie moet je niet doen, dan moet je gewoon einde aan je relatie maken. Bovendien, als je dat meer dan eens doet, hoe serieus moet je partner je dan nog nemen?quote:
Jij ziet het niet als dreiging maar dat is het wel degelijk.
En er valt weinig naar toe te groeien als je het steeds voor haar voeten gooit, je zorgt alleen maar dat je van elkaar verwijderd dan naar elkaar toe te groeien.
Als je regelmatig op die manier je grenzen moet aangeven, denk ik dat je wel een problematisch relatie hebt.quote:
[..]
ligt er ook aan of het dreigen is.
in mijn relatie ben ikzelf degene die het regelmatig heeft over het einde van onze relatie.
niet als dreigement, maar om aan te geven dat we aan het uiterste zitten.
zij geeft aan dat ze bepaalde dingen absoluut niet wil bespreken en ik geef aan dat dat voor mij juist absoluut noodzakelijk is (voor mij dus niet een wens maar een vereiste), omdat ik niet het idee van een prettige relatie kan hebben als bepaalde dingen niet bespreekbaar zijn en blijven zoals ze zijn. dus ik geef haar dan de keuze: werk er op 1 of andere manier aan mee (stel je open, doe suggesties, bespreek dit met vrienden, doe iets) om voorbij deze hobbel te komen, anders KUNNEN we simpelweg niet verder, en dan houdt het dus op.
ik noem dat niet dreigen, ik noem dat aangeven dat er geen mogelijkheden overblijven.
en de vriendin van TS zal het op dat moment ook zo voelen waarschijnlijk........ de vraag is alleen wat haar verstand erover zou zeggen, als ze dat gezond verstand bij de moeilijke onderwerpen zou kunnen betrekken zonder dat het gevoel er een overstemmende rol bij gaat spelen.
Ik snap feestkabouter hier wel. Natuurlijk, je moet niet zomaar gaan roepen "als je dit niet doet is het uit!", dat komt neer op dreigen en emotionele chantage. Anderzijds is het wel fair om te zeggen waar het op staat: als jij het uit gaat maken als bepaalde problemen niet opgelost kunnen worden in je relatie, is het wel fair dat je aangeeft dat aan die problemen gewerkt moet worden willen jullie verder kunnen. Wat dat betreft is roepen dat je het uit gaat maken als... een moeilijk iets, een grensgeval. De vraag is wanneer het nog fair is, en wanneer het onheus gebruikt wordt.quote:
[..]
onder druk zetten: ik snap wat je bedoelt, en ik snap dat het zo kan voelen.
maar is niet mijn bedoeling, mijn bedoeling is juist: aangeven dat we eraan moeten werken omdat we allebei zo graag dat mooie plaatje (gelukkige relatie) willen bereiken.
ik probeer het allemaal zo positief mogelijk in te steken en uitgebreid aan te geven waarom ik het allemaal WEL wil. maar ook ik heb mijn grens van wat ik aan tegenslag en tegenwerking kan hebben, het punt waarop ik moedeloos word. ik ben ook maar eens mens.
en vaak is het trouwens ook gewoon een antwoord op een vraag van haar: "waarom moet dit of dat?" "omdat het zonder dat niet werkt, we MOETEN er wel iets aan doen, anders blijft het zoals het is en daar kan ik gewoonweg niet mee akkoord gaan (en jijzelf ook niet als je eerlijk bent) en dan zou het ondanks alle mooie gevoelens verstandiger zijn om ermee te stoppen. en dat willen we niet."
wat dat betreft is zij heel erg een type die absoluut vaak vragen stelt waarop ze het antwoord niet wil horen............ als ik antwoord geef ben ik de lul, als ik geen antwoord geef ben ik niet open en ben ik de lul.
ja ze heeft vertrouwensissues.
1 voet: klopt wel. ik heb altijd maar met 1 halve of hele voet in de relatie gestaan door genoemde problemen, ben ik altijd eerlijk en open over geweest. zou ikzelf ook graag anders willen, maar dat moet van beide kanten samen daarnaartoe groeien. zij kan niet van mij verwachten dat ik in 1 keer doe alsof alles koek en ei is. ik kan ook niet van haar verwachten dat zij zich ineens helemaal kwetsbaar opstelt. maar het zou kunnen beginnen met het vermelden van intenties in die richting.
@ feestkabouter: ik had al wel begrepen dat jij ook bepaalde problemen bij jezelf neerlegt (heb ik in mijn rel. ook gedaan), en dat is ook fair. In een relatie is niemand zonder fouten. Het loopt echter dood als jij de enige bent die aan zichzelf wil werken...
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Jij wil er rationeel over praten, maar dat kan ze misschien helemaal niet. Daarvoor moet je namelijk duidelijk hebben, wat er rationeel in je hoofd speelt. Die verbinding tussen emotie en ratio heeft ze misschien nog niet gelegd.
Ik heb een relatie gehad met een hele intelligente vrouw. Kon woedend worden, echt angstaanjagend. Maar ze kon met al die intelligentie niet de link leggen tussen emotie en reden.
Ik heb een relatie gehad met een hele intelligente vrouw. Kon woedend worden, echt angstaanjagend. Maar ze kon met al die intelligentie niet de link leggen tussen emotie en reden.
Tout comprendre ce n'est pas tout pardonner.
Je begrijpt haar punt?quote:
[..]
De dame in kwestie kwam net terug uit korea en had mij kleinigheidje gegeven. De dame in kwestie valt niet in goede aarde bij mijn vriendin (maar ik wist niet dat ze zo negatief erover dacht). En ze voelt alsof ik andermans troep aan het geven ben met haar terwijl ik in mijn ogen alleen maar datgene wat ik kreeg wilde delen.
Nu valt voor alle twee de zaken wat te zeggen. Ik begrijp haar punt, maar ze Lijkt mijn punt niet begrijpen. Maargoed, voortaan hoef ik dus nooit meer iets te delen met haar.
Wil je mij haar punt dan even uitleggen, want ik zie hem niet.
Het enige wat ik zie is dat zij jou zodanig in haar greep heeft, dat jij aan jezelf gaat twijfelen.
Over een poosje weet jij niet eens meer wie jij ook alweer was.
Als zij het daarvoor al niet uitgemaakt heeft, omdat ze je een slappe hap vindt.
Das denk ik wel een serieus risico. Gebeurt voor je er erg in hebt.quote:Op woensdag 5 januari 2011 23:32 schreef Xennia het volgende:
[..]
Je begrijpt haar punt?
Wil je mij haar punt dan even uitleggen, want ik zie hem niet.
Het enige wat ik zie is dat zij jou zodanig in haar greep heeft, dat jij aan jezelf gaat twijfelen.
Over een poosje weet jij niet eens meer wie jij ook alweer was.
Als zij het daarvoor al niet uitgemaakt heeft, omdat ze je een slappe hap vindt.
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
dat is de situatie inderdaad bij mij.quote:
Jij wil er rationeel over praten, maar dat kan ze misschien helemaal niet. Daarvoor moet je namelijk duidelijk hebben, wat er rationeel in je hoofd speelt. Die verbinding tussen emotie en ratio heeft ze misschien nog niet gelegd.
Ik heb een relatie gehad met een hele intelligente vrouw. Kon woedend worden, echt angstaanjagend. Maar ze kon met al die intelligentie niet de link leggen tussen emotie en reden.
en ze is echt niet dom............ maar bij het minste gevoel van verdriet of irritatie is haar gezonde verstand direct volledig naar de achtergrond gedrukt.
qua die verbinding: dat probeer ik haar juist uit te leggen, waarbij ik heel uitgebreid aangeef dat het niet iets is wat ik haar kwalijk neem en dat ze het ook niet iets is wat ze haarzelf moet kwalijknemen, dat het gewoon iets is waar ze niets aan kan doen. maar dat ze wel zou kunnen proberen om erover te praten.
no shit Sherlock!quote:
[..]
Als je regelmatig op die manier je grenzen moet aangeven, denk ik dat je wel een problematisch relatie hebt.
dat kun je wel stellen ja.
dat ik verkeerde dingen doe: ja die zitten er absoluut tussen. helaas.quote:
[..]
Dit is zo dom te doen bij iemand die moeite heeft met vertrouwen. Jij denkt dat het wat oplost maar je maakt het juist erger.
Jij verwacht ook dingen die je zelf niet kan waarmaken, ik zou sowieso ook al niet iemand vertrouwen die eigenlijk al met 1 voet uit de deur is.
Als dingen zo gaan dat je steeds op een bepaald punt komen wat onoverkomelijk is stap er dan uit in plaats het steeds voor de voeten te gooien.
Schijnbaar pas je dan gewoon niet bij elkaar , wat bereik je ermee om steeds over een einde relatie te beginnen, dan kun toch ook wel op je vingers dat de ander op een gegeven moment zelf al zegt de koek is op en ik trek de sterker eruit .
Jij ziet het niet als dreiging maar dat is het wel degelijk.
En er valt weinig naar toe te groeien als je het steeds voor haar voeten gooit, je zorgt alleen maar dat je van elkaar verwijderd dan naar elkaar toe te groeien.
maar op zich probeer ik het wel allemaal zo positief mogelijk in te steken.
je reactie is nogal negatief, en in mijn ogen sluit die niet aan bij hoe de werkelijkheid van al mijn pogingen is. je zou erbij moeten zijn. ik denk dat ik ook heel erg veel heel erg goed doe. volgens alle vrienden van mijn vriendin in elk geval wel, en volgens onze relatietherapeut ook.
omdat TS in de OP iets noemde over dat zijn vriendin dreigde met het einde van de relatie, wilde ik even noemen dat iets dergelijks in mijn gedoe ook voorkomt. maar het is niet zo dat heel mijn gedoe alleen maar bestaat uit praten over het uitmaken van de relatie.
dat eerste: waar doel je op?quote:
Jij verwacht ook dingen die je zelf niet kan waarmaken
ik zou sowieso ook al niet iemand vertrouwen die eigenlijk al met 1 voet uit de deur is.
ik wil dat zowel zij als ik iets bereiken wat we nu allebei niet kunnen waarmaken, maar waar we hopelijk wel samen naartoe kunnen groeien. je moet het allemaal zien als stapjes in een proces richting het mooie doel.
dat tweede: het ligt een beetje aan de interpretatie denk ik. ik bedoel dat ik me wel graag helemaal WIL overgeven in de relatie (2 voeten erin), maar dat het voor mij nu nog niet veilig genoeg is daarvoor. voor mijn gevoel heb ik een relatie in oprichting. dat bedoel ik met met 1 voet erin staan. en dus graag verder opbouwen en eraan werken zodat ik die 2e erbij kan zetten.
daarnaast: als iemand aangeeft dat ie met 1 voet buiten de relatie staat, zou je ook eerst kunnen vragen waarom die persoon dat zo voelt voordat je beslist om die persoon niet meer te vertrouwen.
andersgesteld: als ik zou zeggen dat ik me voel alsof ik echt helemaal met 2 benen middenin een relatie sta, dan zou ik liegen.
maar als ik zeg dat ik er helemaal voor wil gaan, dan zeg ik wel weer de waarheid.
Je zegt zelf al dat je zelf een voet uit de deur hebt en ze moet dat accepteren , zij weet dat en is al moeilijk van vertrouwen.
Het is moeilijker iemand alles te vertrouwen als die al aangeeft 1 voet buiten de deur te hebben.
Je kan van haar heel veel openheid eisen maar als je al aangeeft ik heb 1 voet buiten de deur waarom zou je . Zo werkt dat bij mensen met vertrouwens issues.
Jij verwacht dat zij zich helemaal geeft terwijl jij dat niet helemaal doet , en ik kan me voorstellen als ik de wetenschap van een ander zou hebben dan zou ik me ook niet openstellen.
Nu wil even niet lullig doen maar we zitten in dit topic over jouw relatie te hebben terwijl het gaat om ts en zijn relatie , dus ik reageer even verder niet meer , want het voelt een beetje als topickaap
Het is moeilijker iemand alles te vertrouwen als die al aangeeft 1 voet buiten de deur te hebben.
Je kan van haar heel veel openheid eisen maar als je al aangeeft ik heb 1 voet buiten de deur waarom zou je . Zo werkt dat bij mensen met vertrouwens issues.
Jij verwacht dat zij zich helemaal geeft terwijl jij dat niet helemaal doet , en ik kan me voorstellen als ik de wetenschap van een ander zou hebben dan zou ik me ook niet openstellen.
Nu wil even niet lullig doen maar we zitten in dit topic over jouw relatie te hebben terwijl het gaat om ts en zijn relatie , dus ik reageer even verder niet meer , want het voelt een beetje als topickaap
TS, ik heb dit in een relatie ook gehad. Ik word eigenlijk nooit boos, zij werd het wel en ging dan in de defensive-mode waarin alleen haar argumenten geldig waren en alles wat ik zei niet gehoord werd. Maar je kunt er niet veel aan doen.
Je hebt maar 2 dingen die je kunt doen. Je kan ervoor kiezen om het te accepteren óf je kunt ervoor kiezen het niet te accepteren (en dus de relatie te beëindigen). Ik koos ervoor om dat wel te doen aangezien dit het enige was wat ik als minpunt ervaarde aan haar, dus te overzien. Denk je dat je dat ook kan, dan zeker doen. Maar je moet het wel menen en ertegen kunnen, anders krop je het op en barst de bom een misschien keer.
Neem niet het advies op om boos terug te gaan doen, dan loopt het sowieso uit de klauwen. En stiekem is die rustige houding van je misschien ook deels waarom ze tot je aangetrokken is. Maar laat ook niet over je heen lopen. Laat je mening horen op een manier die bij jou past als ze gekalmeerd is.
Zo hou je het best wel lang uit kan ik vertellen
Je hebt maar 2 dingen die je kunt doen. Je kan ervoor kiezen om het te accepteren óf je kunt ervoor kiezen het niet te accepteren (en dus de relatie te beëindigen). Ik koos ervoor om dat wel te doen aangezien dit het enige was wat ik als minpunt ervaarde aan haar, dus te overzien. Denk je dat je dat ook kan, dan zeker doen. Maar je moet het wel menen en ertegen kunnen, anders krop je het op en barst de bom een misschien keer.
Neem niet het advies op om boos terug te gaan doen, dan loopt het sowieso uit de klauwen. En stiekem is die rustige houding van je misschien ook deels waarom ze tot je aangetrokken is. Maar laat ook niet over je heen lopen. Laat je mening horen op een manier die bij jou past als ze gekalmeerd is.
Zo hou je het best wel lang uit kan ik vertellen
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Nou vanochtend heb ik het met haar erover gehad. Ze had wat frustraties over iets en ik voelde dat ze dat op mij reageerde. Ze voelde dat niet zo, maar ik heb haar wel meteen duidelijk gemaakt dat ze dat soort dingen niet moet doen en zeker niet als ze zelf daarin de fout heeft. (even om duidelijk te maken, als iets mij niet zint, dan zeg ik het ook wel vrijwel meteen).
Later had ik het andere probleem opgeworpen en dat ik me daar echt niet prettig bij voelde. Ze zei dat het niet om de chocolaatjes ging maar het concept dat ik van een vriendin die ze niet mag een kadootje had geaccepteerd, maar ze kon schoorvoetend wel toegeven dat de reactie niet gepast was. Ze gaat proberen eraan te werken, maar er gaat een knop om bij haar als die emoties los komen.
Zoals bart1977 is mijn vriendin erg intelligent. Maar ze heeft wel een probleem haar emoties te uiten op een fatsoenlijke manier. Ze weet dat ook en ze zegt eraan te werken, maar dat neemt niet weg dat het ondertussen wel schade berokkent. Verder ben ik de eerste die echt dicht bij haar sta. Zelfs de wat hechtere vriendschap heeft ze de afgelopen 2 jaar niet echt gekend.
Overigens heeft ze wel echte twijfels over de relatie... en dat komt niet voort uit het feit dat ze wel of niet bij mij wil zijn, maar uit het feit dat we gewoon niet in hetzelfde land meer wonen en de toekomst onzeker is. Dat speelt bij mij ook een rol natuurlijk, maar ik zit er anders in. Ik wil nu genieten van wat we nu hebben, en de toekomst komt wel. Ik heb haar dit ook wel gezegd en ze is het daarmee eens.
Later had ik het andere probleem opgeworpen en dat ik me daar echt niet prettig bij voelde. Ze zei dat het niet om de chocolaatjes ging maar het concept dat ik van een vriendin die ze niet mag een kadootje had geaccepteerd, maar ze kon schoorvoetend wel toegeven dat de reactie niet gepast was. Ze gaat proberen eraan te werken, maar er gaat een knop om bij haar als die emoties los komen.
Zoals bart1977 is mijn vriendin erg intelligent. Maar ze heeft wel een probleem haar emoties te uiten op een fatsoenlijke manier. Ze weet dat ook en ze zegt eraan te werken, maar dat neemt niet weg dat het ondertussen wel schade berokkent. Verder ben ik de eerste die echt dicht bij haar sta. Zelfs de wat hechtere vriendschap heeft ze de afgelopen 2 jaar niet echt gekend.
Overigens heeft ze wel echte twijfels over de relatie... en dat komt niet voort uit het feit dat ze wel of niet bij mij wil zijn, maar uit het feit dat we gewoon niet in hetzelfde land meer wonen en de toekomst onzeker is. Dat speelt bij mij ook een rol natuurlijk, maar ik zit er anders in. Ik wil nu genieten van wat we nu hebben, en de toekomst komt wel. Ik heb haar dit ook wel gezegd en ze is het daarmee eens.
Wel fijn dat nu uitgepraat is dat het eigenlijk impliciet dus door jouw gedrag komt, dan kun jij daar nu aan gaan werken.
Heb je 'r wel even je excuses aangeboden ?
Heb je 'r wel even je excuses aangeboden ?
zzz
Joh wat maakt het uit, als de goedmaaksex maar goed is toch? 
Serieus:
Als ze zou gaan dreigen met het beeindigen van de relatie zou ik er vrij snel klaar mee zijn. Als ze denkt dat ze beter kan krijgen, gaat ze maar weg inderdaad.
Dan weet ze ook gelijk dat ze het ofwel verpest heeft, ofwel dat dat dreigement vanaf dat moment geen zin meer heeft.
Serieus:
Als ze zou gaan dreigen met het beeindigen van de relatie zou ik er vrij snel klaar mee zijn. Als ze denkt dat ze beter kan krijgen, gaat ze maar weg inderdaad.
Dan weet ze ook gelijk dat ze het ofwel verpest heeft, ofwel dat dat dreigement vanaf dat moment geen zin meer heeft.
Ik voel niet dat ik daar excuses voor hoef aan te bieden. Als ik iets ontvang dan accepteer ik dat, daar is niets vreemds aan. Echter wat ik wel gezegd heb is dat ik daar voortaan wat selectiever mee zal omgaan.quote:
Wel fijn dat nu uitgepraat is dat het eigenlijk impliciet dus door jouw gedrag komt, dan kun jij daar nu aan gaan werken.
Heb je 'r wel even je excuses aangeboden ?
Dus ze verzint een zwak excuus als reden om ruzie te gaan maken over iets waarvan ze weet dat het volkomen onredelijk is?quote:
Ze zei dat het niet om de chocolaatjes ging maar het concept dat ik van een vriendin die ze niet mag een kadootje had geaccepteerd, maar ze kon schoorvoetend wel toegeven dat de reactie niet gepast was. Ze gaat proberen eraan te werken, maar er gaat een knop om bij haar als die emoties los komen.
Dit soort gedrag is, hoe dan ook, een keuze. Ze leert zich maar te beheersen. Als ze voldoende bij zinnen is om een reden te verzinnen voor haar onredelijkheid, kan ze ook de moeite nemen om even tot 10 te tellen ofzo..
Ik hoop niet dat ze dat als excuus voor haar gedrag gebruikt. Dat zijn juist twee hele goede redenen om een beetje zuinig te zijn op jou en jullie relatie.quote:Ze weet dat ook en ze zegt eraan te werken, maar dat neemt niet weg dat het ondertussen wel schade berokkent. Verder ben ik de eerste die echt dicht bij haar sta. Zelfs de wat hechtere vriendschap heeft ze de afgelopen 2 jaar niet echt gekend.
Sarcasme is niet je sterkste punt ?quote:
[..]
Ik voel niet dat ik daar excuses voor hoef aan te bieden. Als ik iets ontvang dan accepteer ik dat, daar is niets vreemds aan. Echter wat ik wel gezegd heb is dat ik daar voortaan wat selectiever mee zal omgaan.
zzz
was dat sarcastisch bedoelt?quote:
[..]
Sarcasme is niet je sterkste punt ?
|
|
