De kunst van het loslaten van je ex: Deel 142.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:05 schreef ennudan het volgende:

[..]

Ik denk dat je voorlopig even blij moet zijn met wat je hebt.. je kunt jou visie (afspreken om het op te lossen) toch niet aan de ander opdringen. En als het inderdaad goed zit trekt ook dat van haar kant wel weer bij....

Idd, ben ik ook hoor .

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:03 schreef Viking84 het volgende:
Ik vind het echt fijn om hier te posten, dat maakt dat ik beter kan relativeren en mijn situatie kan spiegelen aan die van anderen.

Ik snap het namelijk niet: ik wil wat afspreken, want ik weet dat het wel weer goed zit als we elkaar zien, maar zij wil dat niet, want zij ziet daar geen reden toe zolang ze twijfels heeft. Terwijl - volgens mij - de enige manier om haar twijfels weg te nemen, is om af te spreken . Zucht! Waarom moet het allemaal zo nodeloos ingewikkeld zijn?

_{Overigens kan ik me ook wel weer in haar positie verplaatsen: als ik geen behoefte voel om iemand te zien, dan doe ik dat ook niet}

Dat is niet waar denk ik
Bij twijfels kom je naar mijn mening het makkelijkst tot de conclusie wat je ZELF wilt, door de ander een tijdje niet te zien en zo jezelf de tijd te geven om, zonder allerlei invloeden van je partner/ex je eigen beslissing te maken...
Ook kun je zo natuurlijk een beetje kijken of je de ander gaat missen etc...

Ik zou het gewoon even laten bezinken en niet jezelf er teveel tussen proberen te proppen....

Ik zit een beetje in mijn maag met de smsjes van mijn ex van gisteren...
Voelde me net zo blij en alles met die aandacht van die nieuwe meid, en uitgerekend nu komt mijn ex out of the blue na 5 maanden geen contact ineens om de hoek zetten....

Misschien aardig bedoeld? Ik probeerde het kortaf te houden, maar toen zij als laatste antwoordde en ik niets terugstuurde begon ze gewoon over een ander onderwerp opnieuw te sms'en, refereren naar dingen die we altijd samen deden etc... Kan het me bijna niet voorstellen maar het zal toch niet dat ze na een half jaar opeens pas gaat nadenken?

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 10:36 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Nee hoor, dat zeg ik niet (of dat bedoel ik iig niet te zeggen). Misschien ben ik wel een hopeloze romantica, maar als er iets is tussen twee mensen, dan blijft dat in principe (tenzij één van beide partijen iets onvergeeflijks heeft gedaan). Soms is de tijd of de plek op een bepaald moment niet goed en later wel. Geduld dus.

Ik vrees dat ik niet zo romantisch ben, en mijn situatie is natuurlijk ook anders.

Ook ik dacht dat er tussen mijn ex en mij iets was... neen, ik ben daar zeker van.
Alleen mijn ex is/was zo met haar kinderwens, en het aantal jaar dat ze nog vruchtbaar is, bezig dat ze uiteindelijk haar gevoelens voor mij heeft weggeredeneerd.
Eén van haar letterlijke quotes is "gevoelens, ratio... wat volg je, wat volg je niet"...

@Bartinhoo: Van mijn ex van twee jaar terug kreeg ik vlak voor de jaarwisseling in een zelfde out of the blue status het idee'tje geopperd om samen O&N te gaan vieren.....

Had je mij gezegd dat dat zou gaan gebeuren, dan had ik je voor gek verklaard....

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:13 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Dat is niet waar denk ik
Bij twijfels kom je naar mijn mening het makkelijkst tot de conclusie wat je ZELF wilt, door de ander een tijdje niet te zien en zo jezelf de tijd te geven om, zonder allerlei invloeden van je partner/ex je eigen beslissing te maken...
Ook kun je zo natuurlijk een beetje kijken of je de ander gaat missen etc...

Ik zou het gewoon even laten bezinken en niet jezelf er teveel tussen proberen te proppen....

Dat ben ik dan weer niet helemaal met jou eens. Ruim een jaar geleden kostte het me ook veel moeite om haar ervan te overtuigen elkaar weer te gaan zien (ja er heeft zich nogal wat afgespeeld ). Op een gegeven moment was ze jarig en ik kreeg haar zover dat ik haar persoonlijk een cadeautje mocht overhandigen. Bij het afscheid kuste ze me (ik zag dat zó niet aankomen, liep nog net niet onder de trein toen ik wegliep:')) en de volgende dag gaf ze aan dat ze zelf verrast was dat ze niet meer sceptisch was.

Dus: elkaar face to face zien kan wel degelijk een groot verschil maken.
Maar ik heb er wel vertrouwen in dat het in het andere geval ook wel goed komt, het duurt alleen iets langer.

quote:

Ik zit een beetje in mijn maag met de smsjes van mijn ex van gisteren...
Voelde me net zo blij en alles met die aandacht van die nieuwe meid, en uitgerekend nu komt mijn ex out of the blue na 5 maanden geen contact ineens om de hoek zetten....

Misschien aardig bedoeld? Ik probeerde het kortaf te houden, maar toen zij als laatste antwoordde en ik niets terugstuurde begon ze gewoon over een ander onderwerp opnieuw te sms'en, refereren naar dingen die we altijd samen deden etc... Kan het me bijna niet voorstellen maar het zal toch niet dat ze na een half jaar opeens pas gaat nadenken?

Ik krijg wel de indruk dat dat wel het geval is. Waarom zou ze het anders doen?

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:11 schreef ennudan het volgende:

[..]

Ik zit nu enorm in dilemma.... contact zoeken...gewoon omdat het negeren me stoort en ze altijd een super (gewone) vriendin is geweest.. hierbij rekening houdend dat ze eind maart naar India gaat... of het gewoon laten rusten??

Ik dacht eerst ik wacht tot eind deze maand, dan ben ik jarig... als ik dan iets hoor sms ik ook voor contact.... hoor ik niks dan is het ook wel duidelijk..

Maar ik weet echt even niet wat te doen

Denk dat je dat dilemma zo voelt vanuit de onrust van het geen contact hebben? Dat je het rationeel kunt plaatsen om nu even geen vaart te brengen in het contact maar gevoelsmatig (dat het je stoort) het ergens ook weer niet kunt opbrengen?
Mmh...is contact zoeken dan niet een basale vorm van de stoom eraf halen voor jou?

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:00 schreef Octagon het volgende:

[..]

Herkenbaar verhaal... was bij mij en mijn ex net zo. Ze wou niet twijfelend herbeginnen, vroeg zich af ik ik "zo snel" iemand anders ging hebben (omdat ik zei dat ik geen situaties wou zoals in Friends - de beroemde Ross-"We were on a break"-quote ), als we elkaar zagen waren we precies een koppel,...
en wat is uiteindelijk het resultaat : dat zij verder is gegaan met haar leven, en een nieuwe vriend heeft, ook al stond ze er naar eigen zeggen niet voor open (en is ze geen vrouw die van de ene naar de andere fladdert)...

Ik hoor wel van heel veel mensen dat het gewoon op je pad komt.. Een collega zei zelfs tegen me dat ze zelfs dacht dat ze dood wilde, zo erg zat ze er doorheen, maar na 2 maanden heeft ze toch een geweldige vriend gevonden, die ze toevallig was tegengekomen in een cafe. Heeft ze nu ook alweer 5 jaar iets mee. Bij een vriendin van mij precies hetzelfde.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:19 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Dat ben ik dan weer niet helemaal met jou eens. Ruim een jaar geleden kostte het me ook veel moeite om haar ervan te overtuigen elkaar weer te gaan zien (ja er heeft zich nogal wat afgespeeld ). Op een gegeven moment was ze jarig en ik kreeg haar zover dat ik haar persoonlijk een cadeautje mocht overhandigen. Bij het afscheid kuste ze me (ik zag dat zó niet aankomen, liep nog net niet onder de trein toen ik wegliep:')) en de volgende dag gaf ze aan dat ze zelf verrast was dat ze niet meer sceptisch was.

Dus: elkaar face to face zien kan wel degelijk een groot verschil maken.
Maar ik heb er wel vertrouwen in dat het in het andere geval ook wel goed komt, het duurt alleen iets langer.

[..]

Ik krijg wel de indruk dat dat wel het geval is. Waarom zou ze het anders doen?

Ja, het is natuurlijk normaal dat, wanneer je elkaar irl. weer ziet, dit dingen kan losmaken die je bij sms/computer contact niet hebt, en er inderdaad in je hoofd iet kan ''omspringen'' als je diegene weer ziet...
Maar waar ik meer op doelde, is dat wanneer iemand zegt voor een paar dagen (weekjes) rust te willen hebben, je er niet tijdens die (relatief korte) periode op aan moet blijven dringen elkaar te blijven zien....Dat forceert alleen maar denk ik...

En tja wat betreft mijn ex, ik vind het lastig. Enerzijds zou je denken is het niet gewoon aardig bedoeld? Anderzijds denk je : als je 5 maanden lang geen contact hebt, waarom nu opeens allerlei berichtjes en dingen zeggen over onze tijd samen...

Ach ik ben sowiezo blij dat ik weer eens iets van haar hoor, hoop alleen dat haar intentie gewoon vriendschappelijk bedoeld is. Geeft in ieder geval aan dat we nog ''oke'' zijn, en dat ik (al is het misschien heel diep) nog wel ergens in haar hoofd zit.
Verder zie ik het wel. Het contact is er nu weer niet, mocht ze binnen korte periode weer contact opnemen begin ik het wel verdacht te vinden... Ik ga het niet opzoeken iig.

Ik voel me de laatste twee dagen helemaal niet fijn. Gister wakker worden met een ontzettend kutgevoel dat ik mijn ex miste. Naar bed gegaan met hem weer in mijn gedachten en gehuild. Vanmorgen weer kut wakker geworden. Ik mis de fijne dingen met hem ZO erg. Soms denk ik echt dat ik gelukkiger was toen ik nog met hem was, ook al waren er veel irritaties van zijn kant..

Maar ik weet ook niet of ik eigenlijk mijn ex mis, of gewoon de dingen die je met een vriend doet, of het gevoel dat het hebben van een vriend je geeft. Ik moet dat eigenlijk van elkaar scheiden, maar hij was mijn eerste serieuze vriend dus dan combineer je alles. Het is nu zo moeilijk te geloven dat ik ooit een andere vriend zal krijgen waar ik gelukkiger mee ben.. Voel me echt zo'n persoon die jaren geen vriend zal hebben.

Zo, dit zal wel erg wanhopig overkomen maar ratio is even helemaal weg bij me.. Zal er wel eventjes doorheen moeten he.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:38 schreef Faerie het volgende:
Ik voel me de laatste twee dagen helemaal niet fijn. Gister wakker worden met een ontzettend kutgevoel dat ik mijn ex miste. Naar bed gegaan met hem weer in mijn gedachten en gehuild. Vanmorgen weer kut wakker geworden. Ik mis de fijne dingen met hem ZO erg. Soms denk ik echt dat ik gelukkiger was toen ik nog met hem was, ook al waren er veel irritaties van zijn kant..

Maar ik weet ook niet of ik eigenlijk mijn ex mis, of gewoon de dingen die je met een vriend doet, of het gevoel dat het hebben van een vriend je geeft. Ik moet dat eigenlijk van elkaar scheiden, maar hij was mijn eerste serieuze vriend dus dan combineer je alles. Het is nu zo moeilijk te geloven dat ik ooit een andere vriend zal krijgen waar ik gelukkiger mee ben.. Voel me echt zo'n persoon die jaren geen vriend zal hebben.

Zo, dit zal wel erg wanhopig overkomen maar ratio is even helemaal weg bij me.. Zal er wel eventjes doorheen moeten he.

Tja, als je verlangt naar het gevoel van samen zijn, die knuffels etc... Sta je wel open voor andere mannen, of is de fixatie 100% op je ex?

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:28 schreef Faerie het volgende:

[..]

Ik hoor wel van heel veel mensen dat het gewoon op je pad komt.. Een collega zei zelfs tegen me dat ze zelfs dacht dat ze dood wilde, zo erg zat ze er doorheen, maar na 2 maanden heeft ze toch een geweldige vriend gevonden, die ze toevallig was tegengekomen in een cafe. Heeft ze nu ook alweer 5 jaar iets mee. Bij een vriendin van mij precies hetzelfde.

Ze kent hem blijkbaar wel al 6 jaar... zo out-of-the-blue zal het dan wel niet zijn

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:41 schreef Octagon het volgende:

[..]

Ze kent hem blijkbaar wel al 6 jaar... zo out-of-the-blue zal het dan wel niet zijn

Ja bij die andere vriendin van mij was het een soortgelijke situatie. Zij had 4 jaar een relatie met haar ex en kreeg toen 2 maanden nadat het uit was iets met een collega, die zij dus ook al langer kende. Zij zei dat er voor die tijd echt niks tussen hun aan de hand was, maar dat ze gewoon veel met elkaar gingen praten toen het uit was bij haar en haar ex, en haar huidige vriend had het toen ook net uitgemaakt met zijn ex na 10 jaar een relatie. Dat schiep een band en zo begonnen ze elkaar leuk te vinden. Ze zei dat ze hem eerst helemaal niet als een potentiele vriend zag, gewoon als een leuke jongen.

De vraag werd gisteren al gesteld; waar is Mr.Myst?

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:38 schreef Faerie het volgende:
Ik voel me de laatste twee dagen helemaal niet fijn. Gister wakker worden met een ontzettend kutgevoel dat ik mijn ex miste. Naar bed gegaan met hem weer in mijn gedachten en gehuild. Vanmorgen weer kut wakker geworden. Ik mis de fijne dingen met hem ZO erg. Soms denk ik echt dat ik gelukkiger was toen ik nog met hem was, ook al waren er veel irritaties van zijn kant..

Maar ik weet ook niet of ik eigenlijk mijn ex mis, of gewoon de dingen die je met een vriend doet, of het gevoel dat het hebben van een vriend je geeft. Ik moet dat eigenlijk van elkaar scheiden, maar hij was mijn eerste serieuze vriend dus dan combineer je alles. Het is nu zo moeilijk te geloven dat ik ooit een andere vriend zal krijgen waar ik gelukkiger mee ben.. Voel me echt zo'n persoon die jaren geen vriend zal hebben.

Zo, dit zal wel erg wanhopig overkomen maar ratio is even helemaal weg bij me.. Zal er wel eventjes doorheen moeten he.

Denk voornamelijk dat het herkenbaar (ipv wanhopig) overkomt... misschien niet voor allen hier, maar zeker en vast wel voor sommigen.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:41 schreef Toefjes het volgende:

[..]

Tja, als je verlangt naar het gevoel van samen zijn, die knuffels etc... Sta je wel open voor andere mannen, of is de fixatie 100% op je ex?

Ja, ik weet niet of ik dat ben. Hoe weet je dat je open staat voor andere mannen? Ik ben pas 1x uitgegaan sinds dat het uit is, en toen heb ik wel met andere mannen gepraat en gedanst ja. Maar is dat openstaan? Iedereen zegt tegen me dat een nieuwe vriend komt als ik klaar ben met mijn ex en er voor opensta, maar ik vraag me echt af wanneer dat dan is.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:47 schreef Wanderingwhy het volgende:
De vraag werd gisteren al gesteld; waar is Mr.Myst?

Ben even naar zijn profiel gaan piepen... hij leeft nog !
Is vandaag nog op Fok! geweest... misschien heeft hij de raad om uit deze thread weg te blijven (om zo niet te blijven hangen in het negatieve gevoel) ter harte genomen...

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:49 schreef Faerie het volgende:

[..]

Ja, ik weet niet of ik dat ben. Hoe weet je dat je open staat voor andere mannen? Ik ben pas 1x uitgegaan sinds dat het uit is, en toen heb ik wel met andere mannen gepraat en gedanst ja. Maar is dat openstaan? Iedereen zegt tegen me dat een nieuwe vriend komt als ik klaar ben met mijn ex en er voor opensta, maar ik vraag me echt af wanneer dat dan is.

Tja... Misschien als je er gevoelens bij krijgt? Kriebels in je buik? Weet ook het voorafgaande verhaal natuurlijk niet, hoe lang het al uit is, hoe lang de relatie duurde etc etc..

@Faerie:

Ook al zou je een nieuwe vriend hebben, dan wil dat nog steeds niet zeggen dat je helemaal klaar bent met je ex. De menselijke geest zit soms zo raar in elkaar. De een wil echt niets anders maar eerst echt helemaal klaar zijn, de ander ziet juist een nieuwe vriend(in) als mogelijkheid om te kunnen vergeten, als onderdeel van het verwerkingsproces.

Jouw post over hem missen en de dingen missen tussen jullie is idd ook een brok herkenning voor mij. De kleinste, stomste dingetjes tussen ons mis ik. Zoals samen de was opvouwen zelfs!
Is het misschien twijfel bij je? Dat je jezelf afvraagt of je er niet goed aan zou doen er alsnog voor te vechten?
Dan heb je nu ook te maken met de 'gewone' dagen, de feestdagen van december zijn voorbij en alles wordt weer oud en vertrouwd.....ja...eh...niet dus zoals je nu duidelijk merkt.

Het leven is voor jou compleet veranderd. Daar zul je een nieuwe draai in moeten vinden.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:57 schreef Wanderingwhy het volgende:
@Faerie:

Ook al zou je een nieuwe vriend hebben, dan wil dat nog steeds niet zeggen dat je helemaal klaar bent met je ex. De menselijke geest zit soms zo raar in elkaar. De een wil echt niets anders maar eerst echt helemaal klaar zijn, de ander ziet juist een nieuwe vriend(in) als mogelijkheid om te kunnen vergeten, als onderdeel van het verwerkingsproces.
Jouw post over hem missen en de dingen missen tussen jullie is idd ook een brok herkenning voor mij. De kleinste, stomste dingetjes tussen ons mis ik. Zoals samen de was opvouwen zelfs!
Is het misschien twijfel bij je? Dat je jezelf afvraagt of je er niet goed aan zou doen er alsnog voor te vechten?
Dan heb je nu ook te maken met de 'gewone' dagen, de feestdagen van december zijn voorbij en alles wordt weer oud en vertrouwd.....ja...eh...niet dus zoals je nu duidelijk merkt.

Het leven is voor jou compleet veranderd. Daar zul je een nieuwe draai in moeten vinden.

Tja, twijfels... ik heb er al echt voor gevochten. Ik weet ook zeker dat als mijn ex er meer voor had gevochten, het wel had kunnen werken. Maar mijn ex is niet zo. Dus hij past ook niet bij mij. Als er iets fout gaat in de relatie, wil dat meteen zeggen dat je het maar moet uitmaken bij hem.

Het is dus al een keer uitgeweest, toen zijn we dus ook weer bij elkaar gekomen maar uiteindelijk heeft dat ook niet gewerkt. Dus ik weet dat het geen optie is om te denken dat ik er nog voor moet vechten. Nu nog even het gevoel krijgen dat ik dat ook ECHT niet wil..

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 12:00 schreef Faerie het volgende:
Het is dus al een keer uitgeweest, toen zijn we dus ook weer bij elkaar gekomen maar uiteindelijk heeft dat ook niet gewerkt. Dus ik weet dat het geen optie is om te denken dat ik er nog voor moet vechten. Nu nog even het gevoel krijgen dat ik dat ook ECHT niet wil..

Dat laatste is belangrijk voor je om te zien. Het zal jouw acceptatie van de huidige situatie zijn.

Daarnaast denk ik ook dat het voor jou lastiger is dan voor velen hier omdat je 24/7 met hem samenwoonde. Jouw leven ziet er nu dus compleet anders uit en ook daarin zul je veel nieuwe omstandigheden moeten gaan accepteren c.q. moeten invullen.

Ik leef nog. Fijn om te lezen dat er nog aan me gedacht wordt. Ik heb gisteren bewust niks gepost, vond het een beetje zinloos om nog maar eens te laten weten hoe kut ik me voelde. Het voelde een beetje als 'Mr. Myst en de kunst van het loslaten van zijn ex'. Dat was (en is) niet mijn bedoeling.

quote:

Op woensdag 5 januari 2011 11:34 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Ja, het is natuurlijk normaal dat, wanneer je elkaar irl. weer ziet, dit dingen kan losmaken die je bij sms/computer contact niet hebt, en er inderdaad in je hoofd iet kan ''omspringen'' als je diegene weer ziet...
Maar waar ik meer op doelde, is dat wanneer iemand zegt voor een paar dagen (weekjes) rust te willen hebben, je er niet tijdens die (relatief korte) periode op aan moet blijven dringen elkaar te blijven zien....Dat forceert alleen maar denk ik...

Ja, maar ik weet nu dus niet wat ik nu moet doen. Aandringen zal ik sowieso niet meer doen, maar wanneer is nu het moment gekomen dat ik weer eens kan vragen of ze weer wat af wil spreken? (het is natuurlijk voor mij ook iedere keer een teleurstelling als ze "nee" zegt, ook al ben ik er wel steeds beter op voorbereid). Zo ben ik dus bijna jarig en ik overweeg haar te vragen dan iets met me te gaan doen. Misschien dat ze het dan wel ziet zitten? (overigens is het ook 'alweer' 3-4 weken geleden dat we het voor het laatst over afspreken hebben gehad ik heb géén idee wat normaal is in dezen, als ik jullie al hoor over 'een paar dagen rust', hier is wel wat meer nodig)