WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ja vast...quote:Op woensdag 27 april 2011 13:17 schreef SeLang het volgende:
[..]
De "reservemunt" status van de dollar heeft niets te maken met de rekeneenheid waarin commodities worden geprijsd. Dat het buitenland grote hoeveelheden dollar assets accumuleert is een keihard mathematisch gevolg van het feit dat de VS een enorm handelstekort heeft met het buitenland. Als je import groter is dan je export dan accumuleert het buitenland per definitie dollars, die vervolgens weer moeten worden gerecycled in dollar assets zoals Treasuries. Meer zit er niet achter.
En daarom rekenden (oa) Europa en China tot voor kort ook af met dollares als ze olie kochten.
En bleef iedereen die dingen maar accepteren.
Als Zimbabwe een flink zou gaan importeren is het een superlogisch en 'keihard mathematisch' gevolg dat de rest van de wereld Zimdollars gaat accumuleren.
De verkopers van olie hebben geen enkele keus daarin.
En het feit dat je tot nu toe met je dollars altijd olie kon kopen voegt helemaal niets toe aan de perceptieve waarde van dat groen bedrukte papier.
Nee, jij snapt het allemaal wel...
Goud is zeker ook al tien jaar lang 'niet-productief', 'niet eetbaar' en 'hoogstens leuk voor je vriendin' ofzo. De prijsstijging van die tijd hangt helemaal niet samen met het weglekkende vertrouwen in de positie van de dollar?
Vroeger, toen ik nog een soort goldbug was (ja echt!) heb ik serieus gekeken naar goudmijn aandelen. De gedachte was dat je in goudmijnen moest beleggen diequote:
Hoe kijken jullie aan tegen rechtstreeks beleggen in grote mijnbedrijven?
1. Zoveel mogelijk unhedged zijn, dus volop profiteren van een stijging van de goudprijs.
2. Grote bewezen voorraden hebben die duur zijn om te winnen. Dat geeft de mijn namelijk de meeste leverage bij een grote prijsstijging. Je kunt het dan eigenlijk zien als een far out of the money calloptie op goud met een oneindige looptijd.
Klinkt als een fantastisch goed idee als je stijgende goudprijzen verwacht (en dat deed ik toen), maar hoe hebben de kandidaten die ik rond 2003 volgens deze criteria selecteerde het gedaan?
Knap waardeloos
Gelukkig heb ik indertijd m'n geld in iets anders belegd
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Mensen willen goud graag hebben omdat het schuldenvrij bezit is. Met een goudmijn is dat toch weer anders. Bovendien dreigt nationalisatie altijd op de achtergrond, al lijkt dat niet overal even hard te spelen in de markt.quote:
[..]
Vroeger, toen ik nog een soort goldbug was (ja echt!) heb ik serieus gekeken naar goudmijn aandelen. De gedachte was dat je in goudmijnen moest beleggen die
1. Zoveel mogelijk unhedged zijn, dus volop profiteren van een stijging van de goudprijs.
2. Grote bewezen voorraden hebben die duur zijn om te winnen. Dat geeft de mijn namelijk de meeste leverage bij een grote prijsstijging. Je kunt het dan eigenlijk zien als een far out of the money calloptie op goud met een oneindige looptijd.
Klinkt als een fantastisch goed idee als je stijgende goudprijzen verwacht (en dat deed ik toen), maar hoe hebben de kandidaten die ik rond 2003 volgens deze criteria selecteerde het gedaan?
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Knap waardeloos
Gelukkig heb ik indertijd m'n geld in iets anders belegd
Nee. Het bedrijfsleven overal ter wereld heeft ongeacht Amerika's import/exportpositie grote hoeveelheden dollars nodig om internationale handel te drijven. Niet alleen commodities maar ook halffabrikaten, producten en zelfs internationaal verrichte diensten, om nog te zwijgen over talloze financiële producten, worden veelal in USD afgerekend. Om die liquiditeitenstroom in goede banen te leiden -dwz te voorkomen dat pieken en dalen voor grote koersschomelingen t.o.v. de eigen munt zorgen- houden centrale banken grote hoeveelheden dollars in reserve. Een andere reden om dat te doen is als internationale dekking van de eigen munt en banken, maar dat hangt in feite ook samen met die liquiditeitsvraag. Hoe dan ook, dát is waar het begrip "reservemunt" vandaan komt. Die liquiditeitsbehoefte is tevens de reden waarom de FED tijdens de bankencrisis zulke grote swaplines met buitenlandse collega-centralebanken onderhield; die dollarliquiditeit en stabiliteit is van levensbelang voor het internationale bankwezen en bedrijfsleven, maar buitenlandse CB's kunnen zelf geen dollars bijdrukken wanneer er door extreme omstandigheden lokaal ineens veel meer vraag naar is.quote:
De "reservemunt" status van de dollar heeft niets te maken met de rekeneenheid waarin commodities worden geprijsd. Dat het buitenland grote hoeveelheden dollar assets accumuleert is een keihard mathematisch gevolg van het feit dat de VS een enorm handelstekort heeft met het buitenland. Als je import groter is dan je export dan accumuleert het buitenland per definitie dollars, die vervolgens weer moeten worden gerecycled in dollar assets zoals Treasuries. Meer zit er niet achter.
Wat jij hier aanhaalt is geld dat hier en daar op rekeningen staat om transacties soepel te laten lopen. Maar dat is kleingeld, relatief gesproken. En voor het verkrijgen van een dollar zal nog steeds een Amerikaan iets van je moeten kopen. Of jij moet iets kopen van iemand anders die iets van een Amerikaan heeft gekocht. Maar uiteindelijk komt het gewoon neer op een handelsbalans verhaal.quote:
[..]
Nee. Het bedrijfsleven overal ter wereld heeft ongeacht Amerika's import/exportpositie grote hoeveelheden dollars nodig om internationale handel te drijven. Niet alleen commodities maar ook halffabrikaten, producten en zelfs internationaal verrichte diensten, om nog te zwijgen over talloze financiële producten, worden veelal in USD afgerekend. Om die liquiditeitenstroom in goede banen te leiden -dwz te voorkomen dat pieken en dalen voor grote koersschomelingen t.o.v. de eigen munt zorgen- houden centrale banken grote hoeveelheden dollars in reserve. Een andere reden om dat te doen is als internationale dekking van de eigen munt en banken, maar dat hangt in feite ook samen met die liquiditeitsvraag. Hoe dan ook, dát is waar het begrip "reservemunt" vandaan komt. Die liquiditeitsbehoefte is tevens de reden waarom de FED tijdens de bankencrisis zulke grote swaplines met buitenlandse collega-centralebanken onderhield; die dollarliquiditeit en stabiliteit is van levensbelang voor het internationale bankwezen en bedrijfsleven, maar buitenlandse CB's kunnen zelf geen dollars bijdrukken wanneer er door extreme omstandigheden lokaal ineens veel meer vraag naar is.
Als de rest van de wereld af wil van de dollar reserves dan zal men per saldo dingen in de VS moeten kopen, oftewel omdraaien van de handelsbalans. Daarom zijn al die verhalen over China en Rusland die een andere reserve currency zouden willen ook zo absurd. Dat is namelijk wel het laatste wat ze willen want dan moeten ze dus een handelstekort gaan runnen!
Het grappige is dat juist de Amerikanen er alles aan doen om van die reservemunt status af te komen (o.a. QE2) en de Chinezen er alles aan doen om die te behouden (beperken van eigen kapitaalstromen en massaal dollar assets te accumuleren om stijging van de Yuan tov de US$ te voorkomen en zo een handelsoverschot te handhaven).
[ Bericht 3% gewijzigd door SeLang op 27-04-2011 16:29:23 ]
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Ik begrijp niet hoe je nou niet kan begrjipen dat het voor de (perceptieve) waarde van een munt van belang is hoeveel handel in die munt gaat.
Wie kan me uitleggen waarom dat totaal geen rol zou spelen..?
Wie kan me uitleggen waarom dat totaal geen rol zou spelen..?
Dat is relatief kleingeld?quote:
[..]
Wat jij hier aanhaalt is geld dat hier en daar op rekeningen staat om transacties soepel te laten lopen. Maar dat is kleingeld, relatief gesproken. En voor het verkrijgen van een dollar zal nog steeds een Amerikaan iets van je moeten kopen. Of jij moet iets kopen van iemand anders die iets van een Amerikaan heeft gekocht. Maar uiteindelijk komt het gewoon neer op een handelsbalans verhaal.
Als de rest van de wereld af wil van de dollar reserves dan zal men per saldo dingen in de VS moeten kopen, oftewel omdraaien van de handelsbalans. Daarom zijn al die verhalen over China en Rusland die een andere reserve currency zouden willen ook zo absurd. Dat is namelijk wel het laatste wat ze willen want dan moeten ze dus een handelstekort gaan runnen!
En dat zou geen implicaties voor het vertrouwen in de dollar hebben?
Als nu de wereld zou besluiten alle handel in euro's te gaan doen, dan zouden dollarhouders zeggen: 'acht, dat maakt helemaal niets uit joh, mijn dollar is nog steeds een dollar'?
En het is je verder nog niet opgevallen dat Rusland al steeds meer van de export in Roebels laat afrekenen, dat China en Rusland bilateraal niet meer in dollar handelen, dat Iran eigenlijk geen dollars meer voor de olie wil?
China en Rusland zouden gewoon willen blijven werken voor dollars? En dan ... die weer uitgeven in Amerika want simpel handelsbalansverhaal?
Ik begrijp werkelijk niet hoe je zo kan denken.
Wat hebben al die landen nou aan een berg dollars?
Nee, het gaat om een gigantisch bedrag, zo'n 5 biljoen US dollar dat contant op rekeningen in het buitenland staat.quote:
Wat jij hier aanhaalt is geld dat hier en daar op rekeningen staat om transacties soepel te laten lopen. Maar dat is kleingeld, relatief gesproken.
Nee, het gaat ook over door buitenlandse ondernemingen in Amerika gemaakte bedrijfswinsten, om Amerikaanse investeringen in het buitenland, om leningen van Amerikanen aan het buitenland, om in het buitenland geparkeerd Amerikaans spaargeld, etc.quote:En voor het verkrijgen van een dollar zal nog steeds een Amerikaan iets van je moeten kopen.
Wat er met die dollars gebeurt wordt uiteindelijk door de markt bepaald. Als de dollar waarde blijft verliezen, zal het buitenland op grote schaal Amerikaanse bezittingen opkopen (vastgoed, aandelen e.d.) en daarmee niet alleen het Amerikaanse prijsniveau verhogen maar tegelijkertijd de maatschappelijke geldhoeveelheid aldaar (nu: 1 biljard) sterk verhogen. Een mooi recept voor hyperinflatie.quote:Als de rest van de wereld af wil van de dollar reserves dan zal men per saldo dingen in de VS moeten kopen, oftewel omdraaien van de handelsbalans.
Een handelstekort is heerlijk! Althans, als je het in je eigen valuta afrekent. Lekker allerlei dure buitenlandse spullen kopen en zelf alleen maar papiertjes van een groene opdruk voorzien en daarmee betalen. Amerika is er heel groot mee geworden. En Europa heeft met de euro ook geprobeerd een greep naar die gratis welvaart te doen. Vroeg of laat, als werkgelegenheid hun eerste zorg niet meer is, zullen Rusland en China daar ook wel in willen delen - of zullen in ieder geval niet meer accepteren dat zij zich in het zweet moeten werken en hun grondstoffen moeten verkwanselen in ruil voor loze beloften.quote:Daarom zijn al die verhalen over China en Rusland die een andere reserve currency zouden willen ook zo absurd. Dat is namelijk wel het laatste wat ze willen want dan moeten ze dus een handelstekort gaan runnen!
Dat dat het effect is, wil nog niet zeggen dat ze dat ook beoogden. Wat Amerika wil, is een gezonde inflatie aanwakkeren die de schulden verkleint en de winsten, bestedingen en de vraag naar krediet aanwakkert. Helaas gaat dat ten koste van de waarde van de dollar, maar als dat de eigen exportpositie en de eigen productiebasis versterkt hoeft dat nog niet zo slecht te zijn. Totdat die inflatie op een onbewaakt moment uit de klauwen loopt..quote:Het grappige is dat juist de Amerikanen er alles aan doen om van die reservemunt status af te komen (o.a. QE2) en de Chinezen er alles aan doen om die te behouden (beperken van eigen kapitaalstromen en massaal dollar assets te accumuleren om stijging van de Yuan tov de US$ te voorkomen en zo een handelsoverschot te handhaven).
Dat is voor China-skeptic SeLang dus kleingeld.quote:
Nee, het gaat om een gigantisch bedrag, zo'n 5 biljoen US dollar dat contant op rekeningen in het buitenland staat.
Ik neem ten minste aan dat ie zijn uitspraken gewoon op de getallen baseert...
Naast dat bedrag (kleingeld) blijft vooral de waardepercpetie van de dollar belangrijk op het moment dat China, Rusland en de rest van de wereld het ding simpelweg niet meer moeten, zoals nu al langzaamaan gebeurt.
Dat is minstens zo belangrijk als bovenstaande 'kleingeld', en ook dat is volgens SeLang totaal irrelevant.
Hoe je het voor elkaar krijgt zo te denken blijft mij nog steeds een raadsel, maar dat kan natuurlijk aan mijn eigen kokosnoot liggen.
Kijk nu komen we ergens. Hoe kom jij aan die $5.000 miljard?quote:
[..]
Nee, het gaat om een gigantisch bedrag, zo'n 5 biljoen US dollar dat contant op rekeningen in het buitenland staat.
Volgens gegevens van de FED staat Demand Deposits at Foreign Commercial banks op $17 miljard. Demand Deposits at Foreign Official institutions (Centrale banken etc) staat op $5,5 miljard. Kleingeld dus.
De grote hap zit in papier geld. Daarvan is ca $850 miljard in omloop waarvan ca 2/3 (=$570 miljard) buiten de VS. Elk jaar gaat er ca $20 miljard aan gratis papiergeld naar het buitenland waarvoor je goederen terugkrijgt en daar zit dus inderdaad een voordeel. Dit moet je echter plaatsen in de context van een $1500 miljard budget deficit, een trade deficit dat in januari op $556 miljard stond (annualised) en een buitenlandse schuld van $4474 miljard. Stel even dat de rentebetaling op die schuld 4% is, dan is dat al ca $180 miljard aan rente die naar het buitenland gaat. Dus gaat een eventueel verdwijnen van dat "reserve currency" voordeel veel uitmaken? Ik zeg: Nee.
Maar nu ben ik dus benieuwd hoe jij aan $5000 miljard komt die op buitenlandse rekeningen zou staan?
Maar dat soort dingen komt toch gewoon in je balance of payments terecht?quote:Nee, het gaat ook over door buitenlandse ondernemingen in Amerika gemaakte bedrijfswinsten, om Amerikaanse investeringen in het buitenland, om leningen van Amerikanen aan het buitenland, om in het buitenland geparkeerd Amerikaans spaargeld, etc.
De hoeveelheid dollars waar het dan om gaat is ongeveer gelijk aan QE2, of aan het stimulatie pakket van Obama, of één jaar trade deficit (take your pick). Wie weet hebben die kooplustige buitenlanders meer succes dan Obama/ Bernanke wat betreft stimuleren. Ik geloof inderdaad dat een dergelijk (onwaarschijnlijk) scenario meer invloed zal hebben op de economie dan de pogingen van Team-Obama en het kan helpen om de handelsbalans recht te trekken, wat op zich de moeder aller stimulatie pakketten is en in die zin ook self defeating (hogere economische groei en hogere belastinginkomsten = minder deficit. En natuurlijk een krimpend handelstekort. Dat zou de $ weer moeten ondersteunen). En mocht de inflatie oplopen dan slurp je die dollars weer op door QE2 terug te draaien zonder al teveel negatieve consequenties. De economie is immers booming. Eerlijk gezegd denk ik dat dit een droom scenario is voor Bernanke/ Obamaquote:Wat er met die dollars gebeurt wordt uiteindelijk door de markt bepaald. Als de dollar waarde blijft verliezen, zal het buitenland op grote schaal Amerikaanse bezittingen opkopen (vastgoed, aandelen e.d.) en daarmee niet alleen het Amerikaanse prijsniveau verhogen maar tegelijkertijd de maatschappelijke geldhoeveelheid aldaar (nu: 1 biljard) sterk verhogen. Een mooi recept voor hyperinflatie.
Het is inderdaad een soort symbiose waarbij beide partijen voordeel hebben. De USA kan lekker boven haar stand leven en de Chinezen kunnen kun industrie opbouwen. Zolang als het duurt natuurlijk. Het is daarom ook niet zo vreemd dat deze situatie al zo lang voortduurt.quote:Een handelstekort is heerlijk! Althans, als je het in je eigen valuta afrekent. Lekker allerlei dure buitenlandse spullen kopen en zelf alleen maar papiertjes van een groene opdruk voorzien en daarmee betalen. Amerika is er heel groot mee geworden. En Europa heeft met de euro ook geprobeerd een greep naar die gratis welvaart te doen. Vroeg of laat, als werkgelegenheid hun eerste zorg niet meer is, zullen Rusland en China daar ook wel in willen delen - of zullen in ieder geval niet meer accepteren dat zij zich in het zweet moeten werken en hun grondstoffen moeten verkwanselen in ruil voor loze beloften.
Bernanke heeft zichzelf min of meer schaakmat gezet imo. Het wordt strak heel hard remmen of de controle verliezen. QE2 blijft voor mij een onbegrijpelijke zet want het heeft niks opgelevert maar het maakt de exit straks zo ontzettend moeilijk... Misschien hoopt hij op het scenario dat jij hierboven beschreef want dat maakt de exit een heel stuk makkelijker!quote:Dat dat het effect is, wil nog niet zeggen dat ze dat ook beoogden. Wat Amerika wil, is een gezonde inflatie aanwakkeren die de schulden verkleint en de winsten, bestedingen en de vraag naar krediet aanwakkert. Helaas gaat dat ten koste van de waarde van de dollar, maar als dat de eigen exportpositie en de eigen productiebasis versterkt hoeft dat nog niet zo slecht te zijn. Totdat die inflatie op een onbewaakt moment uit de klauwen loopt..
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Het nadeel van een handelstekort is dat een land als geheel wel steeds armer wordt. Uiteindelijk moet er dus meer gewerkt gaan worden dan geconsumeerd. Tijdens het opbouwen van dat handelstekort is dat andersom.
.
Een handelstekort is ook de beste graadmeter over de schuldpositie van een land. Daar heb ik meer aan dan aan de staatsschuld. Neem bijvoorbeeld Japan, daar heeft de regering grote schulden. Japan heeft echter ook al heel lang een overschot op de handelsbalans. Er is dus geld genoeg in Japan! Het ligt alleen ergens anders (bij bedrijven en burgers) dan bij de overheid.
Daarom zie ik die overheid ook niet zo snel in de problemen komen. Hoewel impopulair, kunnen ze altijd dus nog geld opeisen via de belastingen Het geld is er gewoon. Of weinig royaal zijn met pensioenen, de mensen hebben zelf toch geld zat.
Voor de VS is dat een ander verhaal. Alhoewel er voor hun ook een bailout is om van die enorme schulden af te komen, en dat is inflatie. Bij een reeële rente die onder de nul zit lossen ze vanzelf af.
.
Een handelstekort is ook de beste graadmeter over de schuldpositie van een land. Daar heb ik meer aan dan aan de staatsschuld. Neem bijvoorbeeld Japan, daar heeft de regering grote schulden. Japan heeft echter ook al heel lang een overschot op de handelsbalans. Er is dus geld genoeg in Japan! Het ligt alleen ergens anders (bij bedrijven en burgers) dan bij de overheid.
Daarom zie ik die overheid ook niet zo snel in de problemen komen. Hoewel impopulair, kunnen ze altijd dus nog geld opeisen via de belastingen Het geld is er gewoon. Of weinig royaal zijn met pensioenen, de mensen hebben zelf toch geld zat.
Voor de VS is dat een ander verhaal. Alhoewel er voor hun ook een bailout is om van die enorme schulden af te komen, en dat is inflatie. Bij een reeële rente die onder de nul zit lossen ze vanzelf af.
The End Times are wild
Probeer de reële rente maar eens langdurig onder nul te krijgen. Gaat je niet lukken.quote:
Bij een reeële rente die onder de nul zit lossen ze vanzelf af.
Los daarvan zijn de meeste schulden niet weg te inflateren omdat ze (formeel) geindexeerd zijn (veel pensioenen) of omdat ze bestaan uit dingen zoals Medicare en Medicaid. De schulden die in reële termen zijn te verminderen zoals Treasuries is slechts een fractie van het totaal en bovendien is de gemiddelde looptijd daarvan te kort om er een flinke deuk in te kunnen slaan door inflatie, terwijl je daarna jarenlang met een hoge reële rente zit voor de nieuwe issues. Vooral als je een groot begrotingstekort hebt is dat een probleem omdat je heel snel nieuwe schuld opbouwt die je dan tegen veel hogere rente moet financieren.
Vergelijk dat met de situatie na WO-II. Toen was er veel oorlogsschuld met relatief lange looptijd terwijl het budget in balans was en er dus niet (of heel weinig) hoefde te worden geleend. Toen was het inderdaad mogelijk om de schulden te verlichten met inflatie. Maar nu zie ik die optie niet. Zolang de begroting niet in balans is (= de komende 20+ jaar ) kan de FED daarom maar beter streven naar lage inflatie om het zolang mogelijk financierbaar te houden.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Schulden in het binnenland los je er niet mee op nee, maar die aan het buitenland toch wel! Als jij 100G schuld hebt aan China, en die dollar wordt 10% minder waard, dan heb je toch 10G minder terug te betalen?
The End Times are wild
En de gewone man ziet zijn voedsel en energieprijzen stijgen. Je haalt waarde weg uit iemand anders z'n portemonnee. Het is gewoon een verkapte belasting.quote:
Schulden in het binnenland los je er niet mee op nee, maar die aan het buitenland toch wel! Als jij 100G schuld hebt aan China, en die dollar wordt 10% minder waard, dan heb je toch 10G minder terug te betalen?
Noodles
Dat klopt. Maar nu even met echte getallen:quote:
Schulden in het binnenland los je er niet mee op nee, maar die aan het buitenland toch wel! Als jij 100G schuld hebt aan China, en die dollar wordt 10% minder waard, dan heb je toch 10G minder terug te betalen?
Schuld in handen van het buitenland: $4474 miljard. Daar zou je dus een deel van kunnen "weg inflateren".
Begrotingstekort: waarschijnlijk ~$1000 miljard per jaar ofzo gemiddeld de komende 10 jaar. Dat geld moet dus extra worden geleend. En daar komt nog bovenop dat je bestaande schuld moet doorrollen at maturity. Als je de inflatie laat oplopen dan ga je daar veel hogere (reële) rente op betalen. Als je even wat speelt met die getallen dan krijg ik niet gauw een scenario waarbij een hoge inflatie gunstig is. Je bent waarschijnlijk veel beter af met lage inflatie/ lage rente.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Joost mag het weten!quote:
Kijk nu komen we ergens. Hoe kom jij aan die $5.000 miljard?
Ik meende dat ooit ergens gezien te hebben als de totale hoeveelheid eurodollars (=dollars op buitenlandse bankrekeningen, niet alleen in Europa overigens, buiten controle van de FED), maar ik kan het nergens terugvinden. En ik kan geen enkele instantie vinden die het zelfs maar probeert te becijferen (voorzover dat überhaupt mogelijk is). Cijfers over CB-reserves zijn wel te vinden, maar die worden maar voor een klein deel als echt giraal geld aangehouden. In dit Bloomberg-artikel wordt gesteld dat de internationale officiële cash-reserves ongeveer een derde van de wereldwijde importwaarde zijn. Volgens de WTO bedraagt dat laatste 12.5 biljoen, dus de officiële cashreserves zouden dan iets meer dan 4 biljoen zijn. Daarvan zal zo'n 2,5 biljoen in dollars zijn. Als de private sector dan ook nog een soortgelijk bedrag in dollars aanhoudt zit je al gauw op $5 biljoen.
Anderzijds zegt dat artikel even verder "dollars held outside the U.S. [declined] to 1.22 percent of world trade in 2006", wat op een veel lager bedrag zou uitkomen! Kortom, ik ben hier nog niet uit.
Maar wat zjin dat soort cijfers? Als het van de FED's balans komt gaat dat waarschijnlijk alleen om geld dat de FED her en der op buitenlandse banken heeft staan. Dat heeft niets te maken met de totale hoeveelheid girale dollars die buiten de VS en buiten het zicht van de FED circuleren. Alleen al de tijdelijke swaps die ze eind 2008 met andere CB's deden om wat liquiditeitsproblemen op te lossen bedroegen meer dan $500 miljard in girale dollars.quote:Volgens gegevens van de FED staat Demand Deposits at Foreign Commercial banks op $17 miljard. Demand Deposits at Foreign Official institutions (Centrale banken etc) staat op $5,5 miljard. Kleingeld dus.
Dat weet ik, maar dat het de 'grote hap' zou zijn lijkt me uiterst onwaarschijnlijk. Her en der spaart men graag in dollars en in enkele industrieën (kidnappings, drugs etc) laat men zich graag met dollarbiljetten betalen, maar dat lijken me toch marginale activiteiten vergeleken met pakweg de olie- of wapenhandel.quote:De grote hap zit in papier geld. Daarvan is ca $850 miljard in omloop waarvan ca 2/3 (=$570 miljard) buiten de VS.
Ja, op dat moment wel. Maar volgens mij houdt niemand bij in welke munteenheden bedragen vervolgens weer terugkomen of waar die dollars naartoe gaan. Internationale banken houden hun dollartegoeden natuurlijk apart bij, maar aan wie of wat dat wereldwijd gerapporteerd wordt weet ik niet. Bij de BIS heb ik nog niets gevonden.quote:Maar dat soort dingen komt toch gewoon in je balance of payments terecht?
Ik geloof dat Bernanke nog niet heeft aangegeven hoe hij dat in de praktijk wilde klaarspelen. Bij een aantrekkende interne markt neemt de kredietvraag (investeringen) toe en de tegelijkertijd oplopende kosten van import van energie en grondstoffen doet de omzetten van bedrijven en de lonen stijgen. En de CPI-geindexeerde overheidsbestedingen nemen ook toe. Kortom, geldinflatie van alle kanten.quote:En mocht de inflatie oplopen dan slurp je die dollars weer op door QE2 terug te draaien zonder al teveel negatieve consequenties.
Het heeft de beurzen en de banken overeind gehouden, en daarmee een deflatoire ramp voorkomen. Maar QE3 wordt wel heel precair: doen ze het niet dan zal de USA ook aan austerity moeten geloven en konden de beurzen en woningmarkten wel eens finaal op hun smoel gaan, met alle economische gevolgen van dien. Doen ze het wel, dan gaat de dollar verder onderuit en betalen Amerikanen dadelijk het dubbele voor hun benzine en hun rice crispies. Het is nog steeds koorddansen geblazen, maar het draadje wordt steeds dunner.quote:Bernanke heeft zichzelf min of meer schaakmat gezet imo. Het wordt strak heel hard remmen of de controle verliezen. QE2 blijft voor mij een onbegrijpelijke zet want het heeft niks opgelevert maar het maakt de exit straks zo ontzettend moeilijk...
Overigens verwacht ik ieder moment weer een Amerikaans publiciteitsoffensief of zelfs een dirty trick waarmee ze de euro weer omlaag laten zakken om de aandacht even van hun dollar af te leiden. Zo gaat het nu al jaren, zo om de 4-6 maanden is het stuivertje wisselen tussen de dollar en de euro wie er nu weer omlaag mag. Griekenland en Ierland hebben ze al aardig uitgemolken, ik denk dat de aandacht binnenkort naar Portugal en Spanje zal gaan.
Mijn vermoeden waar die $5000 miljard vandaan komt: Met "dollars" wordt vaak niet letterlijk dollars bedoeld maar ook Treasuries. Als je Treasuries ($4474), papieren cash ($570), Demand Deposits at Commercial Banks ($17) en Demand Deposits at Official Institutions ($5,5) optelt dan kom ik op $5067 miljard.quote:
[..]
Joost mag het weten!
In dit Bloomberg-artikel wordt gesteld dat de internationale officiële cash-reserves ongeveer een derde van de wereldwijde importwaarde zijn. Volgens de WTO bedraagt dat laatste 12.5 biljoen, dus de officiële cashreserves zouden dan iets meer dan 4 biljoen zijn. Daarvan zal zo'n 2,5 biljoen in dollars zijn. Als de private sector dan ook nog een soortgelijk bedrag in dollars aanhoudt zit je al gauw op $5 biljoen.
Anderzijds zegt dat artikel even verder "dollars held outside the U.S. [declined] to 1.22 percent of world trade in 2006", wat op een veel lager bedrag zou uitkomen! Kortom, ik ben hier nog niet uit.
Als jij een girale dollar rekening hebt bij bijv ING, dan heeft ING zelf gewoon een account in de VS, gedekt door reserves bij de FED. Hoe kunnen ze anders fractional reserve banking doen met die dollars?quote:Maar wat zjin dat soort cijfers? Als het van de FED's balans komt gaat dat waarschijnlijk alleen om geld dat de FED her en der op buitenlandse banken heeft staan. Dat heeft niets te maken met de totale hoeveelheid girale dollars die buiten de VS en buiten het zicht van de FED circuleren.
Hoe dat precies zit weet ik ook niet, maar volgens mij wordt dat aan het eind van de dag gewoon terug geswapped en is dat aan het einde van de dag dus weer weg. Het is het verschaffen van liquiditeit, niet een "positie" in dollars.quote:Alleen al de tijdelijke swaps die ze eind 2008 met andere CB's deden om wat liquiditeitsproblemen op te lossen bedroegen meer dan $500 miljard in girale dollars.
Ik zou de omvang van drugshandel niet onderschattenquote:Dat weet ik, maar dat het de 'grote hap' zou zijn lijkt me uiterst onwaarschijnlijk. Her en der spaart men graag in dollars en in enkele industrieën (kidnappings, drugs etc) laat men zich graag met dollarbiljetten betalen, maar dat lijken me toch marginale activiteiten vergeleken met pakweg de olie- of wapenhandel.
. Maar dingen als oliehandel zullen inderdaad veel groter zijn. Alleen hoef je daarvoor weinig geld te stockeren, het is vooral een flow van het ene account naar het andere. En een Arabier die al die dollars ontvangt recycled die weer in assets zoals Treasuries. Die laat het geld natuurlijk niet op een renteloos giraal account staan. Maar als het buitenland als geheel dollars absorbeert of juist dumpt, dan moet je dat zien in de Balance of Payments van de VS.quote:Ja, op dat moment wel. Maar volgens mij houdt niemand bij in welke munteenheden bedragen vervolgens weer terugkomen of waar die dollars naartoe gaan. Internationale banken houden hun dollartegoeden natuurlijk apart bij, maar aan wie of wat dat wereldwijd gerapporteerd wordt weet ik niet. Bij de BIS heb ik nog niets gevonden.
Bij een daadwerkelijke verbetering van de economie wordt de exit echter een veel makkelijker taak dan wanneer je door een externe oorzaak wordt gedwongen tot een exit. Om een piepkleine renteverhoging zonder problemen door te kunnen voeren moet hij een absurd grote hoeveelheid Treasuries dumpen.quote:Ik geloof dat Bernanke nog niet heeft aangegeven hoe hij dat in de praktijk wilde klaarspelen. Bij een aantrekkende interne markt neemt de kredietvraag (investeringen) toe en de tegelijkertijd oplopende kosten van import van energie en grondstoffen doet de omzetten van bedrijven en de lonen stijgen. En de CPI-geindexeerde overheidsbestedingen nemen ook toe. Kortom, geldinflatie van alle kanten.
Zeker QE2 heeft imo helemaal niets nuttigs gedaan, afgezien van een beperkt "feel good" effect door de aandelen bubble. Maar dat wordt waarschijnlijk meer dan gecompenseerd door een "feel bad" effect door gestegen voedsel/ grondstoffenprijzen die de inflatieverwachting hebben doen stijgen.quote:Het heeft de beurzen en de banken overeind gehouden, en daarmee een deflatoire ramp voorkomen.
Met elke verdere QE wordt het veel en veel moeilijker om een soepele exit te maken. Het verband tussen rente verhogen en krimpen van de balancesheet bij een stabiele inflatie is namelijk exponentieel. Daarom heb ik QE2 ook nooit begrepen. De FED is echt uitgespeeld imo.quote:Maar QE3 wordt wel heel precair: doen ze het niet dan zal de USA ook aan austerity moeten geloven en konden de beurzen en woningmarkten wel eens finaal op hun smoel gaan, met alle economische gevolgen van dien. Doen ze het wel, dan gaat de dollar verder onderuit en betalen Amerikanen dadelijk het dubbele voor hun benzine en hun rice crispies. Het is nog steeds koorddansen geblazen, maar het draadje wordt steeds dunner.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Zoals altijd met economie is het erg lastig te zeggen wat de QE gedaan heeft, omdat de praktijk maar één scenario toe staat. Wat er anders gebeurd was blijft dus gissen.
Op het moment dat je Bernanke niet begrijpt kan je denk ik beter even verder zoeken. Hij zal er ongetwijfeld over na hebben gedacht.
Feit blijft dat de wereld (en het Westen in het bijzonder) kampen met een schuldenprobleem. Bij Lehman (en aan verschillende swaps later) zagen we dat die schulden niet kunnen bestaan zonder liquiditeit.
Eigenlijk gaat het altijd hetzelfde: schulden lopen voor op cash. Er wordt tijdens 'boom' periodes altijd veel meer schuld gecreëerd dan er door cash 'gedekt' kan worden. Tijdens de 'busts' worden lopen beide weer naar elkaar toe. Dat kan door schuldvernietiging (dat noemen mensen wel eens deflatie) of geldcreatie (wat wel eens inflatie genoemd wordt).
Voor de internationale positie van de dollar is 'betrouwbaarheid van schuld' erg belangrijk. Veel handel gaat in contracten (meestal in dollars) en via banken/tussenpersonen/noem maar op zijn al die claims (contracten) enigszins verbonden.
Stort die schuldenberg in, dan is het vertrouwen weg en vlucht men uit de dollar. Vandaar dat Bernanke met zijn drukpers de boel moet blijven smeren.
En dat hij dat dan 'stimulus' noemt en we daar weinig van zien zegt niets.
Op het moment dat je Bernanke niet begrijpt kan je denk ik beter even verder zoeken. Hij zal er ongetwijfeld over na hebben gedacht.
Feit blijft dat de wereld (en het Westen in het bijzonder) kampen met een schuldenprobleem. Bij Lehman (en aan verschillende swaps later) zagen we dat die schulden niet kunnen bestaan zonder liquiditeit.
Eigenlijk gaat het altijd hetzelfde: schulden lopen voor op cash. Er wordt tijdens 'boom' periodes altijd veel meer schuld gecreëerd dan er door cash 'gedekt' kan worden. Tijdens de 'busts' worden lopen beide weer naar elkaar toe. Dat kan door schuldvernietiging (dat noemen mensen wel eens deflatie) of geldcreatie (wat wel eens inflatie genoemd wordt).
Voor de internationale positie van de dollar is 'betrouwbaarheid van schuld' erg belangrijk. Veel handel gaat in contracten (meestal in dollars) en via banken/tussenpersonen/noem maar op zijn al die claims (contracten) enigszins verbonden.
Stort die schuldenberg in, dan is het vertrouwen weg en vlucht men uit de dollar. Vandaar dat Bernanke met zijn drukpers de boel moet blijven smeren.
En dat hij dat dan 'stimulus' noemt en we daar weinig van zien zegt niets.
Natuurlijk. Inflatie is een (enigszins verkapte) herverdeling van spaarders naar schuldenaren.quote:
[..]
En de gewone man ziet zijn voedsel en energieprijzen stijgen. Je haalt waarde weg uit iemand anders z'n portemonnee. Het is gewoon een verkapte belasting.
Waar staat dat rente altijd reageert op inflatie?quote:
[..]
Dat klopt. Maar nu even met echte getallen:
Schuld in handen van het buitenland: $4474 miljard. Daar zou je dus een deel van kunnen "weg inflateren".
Begrotingstekort: waarschijnlijk ~$1000 miljard per jaar ofzo gemiddeld de komende 10 jaar. Dat geld moet dus extra worden geleend. En daar komt nog bovenop dat je bestaande schuld moet doorrollen at maturity. Als je de inflatie laat oplopen dan ga je daar veel hogere (reële) rente op betalen. Als je even wat speelt met die getallen dan krijg ik niet gauw een scenario waarbij een hoge inflatie gunstig is. Je bent waarschijnlijk veel beter af met lage inflatie/ lage rente.
De rente daalt al 30 jaar bij oplopende inflatie. Dat kan je toch geen 'natuurlijk gedrag' noemen?
Waarom zou dat nu anders zijn?
Nog even ter toelichting van mijn punt waarom inflatie in de huidige situatie helemaal geen oplossing is voor de schulden problematiek. Zie hier het gevolg van inflatieverwachting op (real) interest rates.
Zodra de verwachting van een hoge inflatie zich heeft verankerd duurt het lang voordat reële rente weer terug is op lage niveaus, ook als de inflatie allang weer onder controle is. De yields lopen wat achter op de inflatie en zijn "sticky" in de zin dat ze niet meteen terug gaan naar oude niveaus.
De "real rate" is gewoon de yield min inflatie, dus bij een korte onverwachte spike in inflatie krijg je het spiegelbeeld in de real rate omdat Treasury yields niet onmiddellijk reageren (men verwacht dat het tijdelijk is). Echter, op het moment dat men algemeen verwacht dat de inflatie een blijvertje is dan past de yield zich aan (en daarmee ook de real rate). Je ziet dat eind jaren '70 gebeuren en het resultaat is relatief hoge rates in de jaren erna, ook als de inflatie alweer redelijk is genormaliseerd.
Dit scenario zou rampzalig zijn voor de VS anno 2011, waar de maturity van bestaande schuld gemiddeld maar 4 jaar is terwijl er tegelijkertijd in het komende decennium elk jaar ~$1000 miljard extra moet worden geleend, bovenop het doorrrollen van bestaande schuld. Dat zou dan gebeuren tegen een veel hogere (reële) rente. Zoals je ziet in het plaatje kan de VS nog steeds tegen historisch erg gunstige rates lenen. Ze doen er verstandig aan om te proberen dat zo te houden. Je kunt kritiek hebben op het beleid van de Treasury en de FED, maar die mannen zijn echt niet achterlijk en als ik zo'n plaatje kan maken dan kunnen zij dat ook.
Zodra de verwachting van een hoge inflatie zich heeft verankerd duurt het lang voordat reële rente weer terug is op lage niveaus, ook als de inflatie allang weer onder controle is. De yields lopen wat achter op de inflatie en zijn "sticky" in de zin dat ze niet meteen terug gaan naar oude niveaus.
De "real rate" is gewoon de yield min inflatie, dus bij een korte onverwachte spike in inflatie krijg je het spiegelbeeld in de real rate omdat Treasury yields niet onmiddellijk reageren (men verwacht dat het tijdelijk is). Echter, op het moment dat men algemeen verwacht dat de inflatie een blijvertje is dan past de yield zich aan (en daarmee ook de real rate). Je ziet dat eind jaren '70 gebeuren en het resultaat is relatief hoge rates in de jaren erna, ook als de inflatie alweer redelijk is genormaliseerd.
Dit scenario zou rampzalig zijn voor de VS anno 2011, waar de maturity van bestaande schuld gemiddeld maar 4 jaar is terwijl er tegelijkertijd in het komende decennium elk jaar ~$1000 miljard extra moet worden geleend, bovenop het doorrrollen van bestaande schuld. Dat zou dan gebeuren tegen een veel hogere (reële) rente. Zoals je ziet in het plaatje kan de VS nog steeds tegen historisch erg gunstige rates lenen. Ze doen er verstandig aan om te proberen dat zo te houden. Je kunt kritiek hebben op het beleid van de Treasury en de FED, maar die mannen zijn echt niet achterlijk en als ik zo'n plaatje kan maken dan kunnen zij dat ook.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
SeLang, geloof jij er überhaupt nog in dat het nog goed zou kunnen komen, wat de VS betreft?
Uiteindelijk komt alles altijd weer een keer goed, maar ik bedoel binnen de huidige randvoorwaarden.
Uiteindelijk komt alles altijd weer een keer goed, maar ik bedoel binnen de huidige randvoorwaarden.
Het grootste probleem met de VS (en een groot deel van de democratische wereld) is dat er een leiderschapscrisis heerst. Iedereen weet welke problemen er zijn maar niemand neemt de leiding om een 10-jaren plan te maken om de zaak weer op de rails te krijgen. In de VS draait alles op een 2-jarige cyclus, vanaf de verkiezing van de president tot de nieuwe campagne. Dat is natuurlijk veel te kort. Verder is ook niemand accountable voor besluiten die worden genomen omdat die mensen allang weer weg zijn op het moment dat de gevolgen van slecht beleid zich manifesteren.quote:
SeLang, geloof jij er überhaupt nog in dat het nog goed zou kunnen komen, wat de VS betreft?
Uiteindelijk komt alles altijd weer een keer goed, maar ik bedoel binnen de huidige randvoorwaarden.
Het is behoorlijk duidelijk wat er moet gebeuren maar het leiderschap ontbreekt. Dat laatste maakt me pessimistisch want hoe langer je wacht deste moeilijker het wordt. Maar uiteindelijk keert de wal gewoon het schip.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Heldere analyse. Komt eigenlijk weer neer op steeds diezelfde moral hazards. Presidenten strooien met geld dat niet eens van hun is, maar een ander draagt daar de verantwoording voor en weer een ander wordt geconfronteerd met de gevolgen. Goh, het lijken de grootbanken wel.quote:
[..]
Het grootste probleem met de VS (en een groot deel van de democratische wereld) is dat er een leiderschapscrisis heerst. Iedereen weet welke problemen er zijn maar niemand neemt de leiding om een 10-jaren plan te maken om de zaak weer op de rails te krijgen. In de VS draait alles op een 2-jarige cyclus, vanaf de verkiezing van de president tot de nieuwe campagne. Dat is natuurlijk veel te kort. Verder is ook niemand accountable voor besluiten die worden genomen omdat die mensen allang weer weg zijn op het moment dat de gevolgen van slecht beleid zich manifesteren.
Dat laatste is een feit.quote:Het is behoorlijk duidelijk wat er moet gebeuren maar het leiderschap ontbreekt. Dat laatste maakt me pessimistisch want hoe langer je wacht deste moeilijker het wordt. Maar uiteindelijk keert de wal gewoon het schip.
..maar waarom neemt belastingbetalende bevolking genoegen met landsbestuur dat weigert een land enigszins fatsoenlijk te besturen? Na voldoende wanbestuur kom je toch tot de conclusie dat je goedkoper uit bent zonder bestuurders die alleen maar pretenderen te besturen?quote:
Het is behoorlijk duidelijk wat er moet gebeuren maar het leiderschap ontbreekt. Dat laatste maakt me pessimistisch want hoe langer je wacht deste moeilijker het wordt. Maar uiteindelijk keert de wal gewoon het schip.
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
