3? (flauw...) Je hebt voor mij pas ballen als je die date met je ex maakt. Waarom lijk je er bang voor te zijn?quote:Op dinsdag 28 december 2010 12:22 schreef ex het volgende:
Tja, nou ik wil dat sowieso ook niet, maar heb wel een date woensdag. Omdat ik nu wat meer ballen heb gekreken.. Door die 2 boeken.
Ik heb er wel een aangepaste versie van gemaakt natuurlijk die wat aardiger is, maar het werkt wel.
quote:Op dinsdag 28 december 2010 12:26 schreef goofy_goober het volgende:
Zelfvertrouwen en zelfrespect is de sleutel tot succes. Zo simpel, heb je geen boek voor nodig.
Een wat?quote:
blijkbaar....quote:
Wat zou je daar mee opschieten dan?quote:Op dinsdag 28 december 2010 13:32 schreef Neo-Mullen het volgende:
Vandaag voor het eerst echt de drang om in te breken in haar mail of facebook.
Ik doe het hoe dan ook niet om dezelfde redenen
1: ik kan mezelf daar enorme pijn op de nek halen... wie weet wat je tegenkomt
2: ik heb haar beloofd dat nooit te doen... ondanks de ruzie en slechte verhoudingen momenteel, ben ik wel een man van mijn woord.
Maar ergens wil ik wel heel graag weten hoe de vork nou precies in de steel zit.
Dan zal ik er waarschijnlijk achter komen hoe ze mij beschrijft bij haar ex en meneer Groninger... en dan zal ik weten of ze wel/geen gevoelens heeft voor 1 van die 2. Ergens ben ik daar heel benieuwd naar, maar het zou zelfcastijding zijn om het te gaan lezen.quote:Op dinsdag 28 december 2010 13:35 schreef ennudan het volgende:
[..]
Wat zou je daar mee opschieten dan?
Het is dan ook alleen het gevoel. Ik ga het niet uitvoeren.quote:Op dinsdag 28 december 2010 13:37 schreef Octagon het volgende:
Ze zal haar paswoorden wel veranderd hebben zeker ?
Plus, waarom zou je dat doen ? Wat schiet je daar inderdaad mee op ? (*)
(*) het gevoel dat te willen doen, is mij niet vreemd hoor - dus ik veroordeel je niet.![]()
Schiet je niks mee opquote:Op dinsdag 28 december 2010 13:32 schreef Neo-Mullen het volgende:
Vandaag voor het eerst echt de drang om in te breken in haar mail of facebook.
Ik doe het hoe dan ook niet om dezelfde redenen
1: ik kan mezelf daar enorme pijn op de nek halen... wie weet wat je tegenkomt
2: ik heb haar beloofd dat nooit te doen... ondanks de ruzie en slechte verhoudingen momenteel, ben ik wel een man van mijn woord.
Maar ergens wil ik wel heel graag weten hoe de vork nou precies in de steel zit.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mr.Myst: Wanneer ga je eens aan jezelf denken? Leer eens dat je alleen voor jezelf kunt denken en nimmer voor een ander....en je lijkt de laatste dagen alleen maar plaatsvervangend voor haar te denken hoe zij over jou zou denken als je dit zou doen.....als je dat zou doen....als je dit wel zou doen....als je dat zou nalaten....quote:Op dinsdag 28 december 2010 14:03 schreef Mr.Myst het volgende:
Ik heb nooit geweten wat haar wachtwoorden waren, ik heb wel een flauw vermoeden, maar dat ga ik niet uittesten, nooit. Ik snap waarom je het zou willen, maar je schiet er inderdaad niks mee op. Heb het zelf meegemaakt dat haar ex inbrak op haar mail, en als je er van een afstandje naar kijkt is het eigenlijk te triest voor woorden, dat je dat zou doen. (Maar ook ik snap je behoefte...)
De laatste posts van mij zijn eigenlijk allen in een dipmoment geschreven, en nu weer. Ik ben echt onzeker geworden nadat ze het uit heeft gemaakt. Twijfel over alles wat ik moet doen/niet moet doen richting haar.
Na veel praten, hier op Fok en thuis, heb ik dus uiteindelijk besloten niks van me te laten horen voor haar verjaardag. Zelfs geen sms'je. Dat verwachtte ze wel, dat weet ik zeker. Het stomme is, dat ik me afvraag of ik er goed aan heb gedaan. Hoe zou ze zich daarover voelen? Boos, teleurgesteld, doet het haar niks? De ene keer denk ik: Laat ze maar boos op me zijn, dat zou goed zijn. Maar dan denk ik even later weer: Wat ben ik voor een klootzak dat ik niks laat horen op haar verjaardag, ondanks het gesprek wat we eergisteren hadden... Ik hou toch verdomme van haar, waarom gedraag ik me dan zo? Zo heb ik me nog nooit gedragen, dat zit niet in mijn karakter, en past absoluut niet bij mij.
Dat moet ik inderdaad gaan doen! Eens aan mezelf gaan denken. Je hebt gelijk wanneer je zegt dat ik me alleen maar probeer te verplaatsen in haar situatie. Dat is een zwakte van me, ik probeer me altijd alleen maar in een ander te verplaatsen, en in deze situatie helemaal in haar. Dat maakt me eigenlijk nog onzekerder, en daardoor ga ik me alleen maar slechter voelen.quote:Op dinsdag 28 december 2010 14:24 schreef Wanderingwhy het volgende:
[..]
Mr.Myst: Wanneer ga je eens aan jezelf denken? Leer eems dat je alleen voor jezelf kunt denken en nimmer voor een ander....en je lijkt de laatste dagen alleen maar plaatsvervangend voor haar te denken hoe zij over jou zou denken dals je dit zou doen.....als je dat zou doen....als je dit wel zou doen....als je dat zou nalaten....
Dat is een heel verkeerd proces omdat je alleen je eigen twijfels gaat uitvergroten want je kunt het nooit weten voor een ander. Wat je wel zeker weet ik dat jij je helemaal niet prettig voelt bij hoe je je nu voelt. Vraag jezelf af wat jij daar zelf aan kunt doen
Mwa dat heb ik echt nietquote:Op dinsdag 28 december 2010 14:25 schreef Mr.Myst het volgende:
Ze had me uitgenodigd voor haar verjaardag. Daardoor kreeg ik de hoop dat het goed zou kunnen komen tussen ons, of dat ze anders over onze situatie dacht. Dat bleek dus niet zo te zijn. We hadden op dat moment al 17 dagen helemaal geen contact meer, tot haar kerstgroet kwam. Daarbij vroeg ze me hoe het ging, en toen ik zei dat ik haar miste en de situatie onwerkelijk vond, nodigde ze me uit, wilde ze graag dat ik kwam. Vandaar de hoop...
Die was onterecht, dus dan is het verstandiger om ook niet naar haar verjaardag te gaan. Daarnaast was ik (na het gesprek) kwaad op mezelf omdat ik mezelf hoop aangepraat had, en kwaad op haar omdat ze contact zocht, voor een vriendschappelijke basis, terwijl we afgesproken hadden dat niet te doen (we hadden al afgesproken dat ik niet op haar verjaardag zou komen). Tot dat gesprek was het mijn bedoeling een sms'je te sturen, en een bos rozen. Dat heb ik nu dus niet gedaan.
Ik ben inmiddels al lang niet meer boos, wel teleurgesteld... En nu twijfel ik of ik het juiste heb gedaan. Misschien is het beter zo, zo laat ik zien dat ik afstand kan nemen, en hoop ik op een reactie van haar. Anderzijds vind ik mezelf zo'n klootzak, dat ik dat zo aan heb gepakt. Zo heb ik me nog nooit gedragen.
Ooit zal ik ook wel hopen dat ze gelukkig wordt, maar nu nog even niet. Ik gun haar straks het allerbeste, maar ik zou graag zien dat ze een tijdje diep ongelukkig is. Omdat ze een verkeerde beslissing heeft gemaakt, of zich gaat beseffen hoeveel verdriet ze me heeft gedaan (ook door de manier waarop het uitgemaakt is, zonder echte reden, en uit het niets).
Wat doe je dan als de ander voor jou denkt en haar beslissing om de relatie stop te zetten daarop baseert ?quote:Op dinsdag 28 december 2010 14:24 schreef Wanderingwhy het volgende:
[..]
Mr.Myst: Wanneer ga je eens aan jezelf denken? Leer eens dat je alleen voor jezelf kunt denken en nimmer voor een ander....en je lijkt de laatste dagen alleen maar plaatsvervangend voor haar te denken hoe zij over jou zou denken als je dit zou doen.....als je dat zou doen....als je dit wel zou doen....als je dat zou nalaten....
Dat is een heel verkeerd proces omdat je dan alleen je eigen twijfels gaat uitvergroten want je kunt het nooit weten voor een ander. Wat je wel zeker weet is dat jij je helemaal niet prettig voelt bij hoe je je nu voelt. Vraag jezelf af wat jij daar zelf aan kunt doen
Stop nu eens met 10 stappen vooruit te willen denken. Ze had je uitgenodigd voor haar verjaardag. PUNT. Niet verder gaan denken dan dat het wel zo......dat het wel zus.....dat het misschien.....quote:Op dinsdag 28 december 2010 14:25 schreef Mr.Myst het volgende:
Ze had me uitgenodigd voor haar verjaardag. Daardoor kreeg ik de hoop dat het goed zou kunnen komen tussen ons, of dat ze anders over onze situatie dacht. Dat bleek dus niet zo te zijn. We hadden op dat moment al 17 dagen helemaal geen contact meer, tot haar kerstgroet kwam. Daarbij vroeg ze me hoe het ging, en toen ik zei dat ik haar miste en de situatie onwerkelijk vond, nodigde ze me uit, wilde ze graag dat ik kwam. Vandaar de hoop...
Die was onterecht, dus dan is het verstandiger om ook niet naar haar verjaardag te gaan. Daarnaast was ik (na het gesprek) kwaad op mezelf omdat ik mezelf hoop aangepraat had, en kwaad op haar omdat ze contact zocht, voor een vriendschappelijke basis, terwijl we afgesproken hadden dat niet te doen (we hadden al afgesproken dat ik niet op haar verjaardag zou komen). Tot dat gesprek was het mijn bedoeling een sms'je te sturen, en een bos rozen. Dat heb ik nu dus niet gedaan.
Ik ben inmiddels al lang niet meer boos, wel teleurgesteld... En nu twijfel ik of ik het juiste heb gedaan. Misschien is het beter zo, zo laat ik zien dat ik afstand kan nemen, en hoop ik op een reactie van haar. Anderzijds vind ik mezelf zo'n klootzak, dat ik dat zo aan heb gepakt. Zo heb ik me nog nooit gedragen.
Ooit zal ik ook wel hopen dat ze gelukkig wordt, maar nu nog even niet. Ik gun haar straks het allerbeste, maar ik zou graag zien dat ze een tijdje diep ongelukkig is. Omdat ze een verkeerde beslissing heeft gemaakt, of zich gaat beseffen hoeveel verdriet ze me heeft gedaan (ook door de manier waarop het uitgemaakt is, zonder echte reden, en uit het niets).
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |