Bron: http://zembla.vara.nl/Nie(...)43c14975b15529f8fcddquote:Van de anderhalf miljoen honden die in Nederland rondlopen, zijn zo'n 500.000 echte rashonden. Deze rashonden, zoals poedels, teckels, golden retrievers en spaniels, genieten het meeste aanzien, omdat die een stamboom hebben. Een echte rashond is kostbaar en voor de nakomelingen wordt grof geld betaald. Fokkers doen er dus alles aan om aan het gewenste schoonheidsideaal van de rashond te voldoen. Modetrends bepalen hoe een hond eruit moet zien. En dus lopen er honden rond met te platte snuiten, te kleine schedels, uitpuilende ogen, doorgezakte heupen en tal van andere erfelijke aandoeningen, waar de dieren mee geboren worden en waar ze de rest van hun leven ernstig last van hebben. Hoewel er al jaren wordt gepraat om aan deze dierenmishandeling een einde te maken, blijven echte maatregelen uit. De rashond wordt nog steeds gezien als een toonbeeld van gezondheid.
De ZEMBLA-aflevering 'Einde van de rashond', die a.s. dinsdag herhaald wordt om 10.30 bij de VARA op Nederland 2, rekent af met de mythe van de stamboom als keurmerk van kwaliteit.
Maar liefst veertig procent van alle rashonden die jaarlijks in Nederland worden geboren, heeft één of meerdere erfelijke aandoeningen onder de leden. Dat is het gevolg van het fokken met een beperkt aantal fokdieren, veelal honden die tijdens tentoonstellingen in de prijzen vallen. Daardoor is er sprake van een hoge mate van inteelt binnen de verschillende hondenrassen. Die inteelt heeft er voor gezorgd dat de vitaliteit van de hondenrassen in de loop der jaren steeds verder is verslechterd: de dieren worden sneller ziek en hun vruchtbaarheid neemt af.
Geneticus E. Gubbels deed jarenlang onderzoek naar de gezondheid van rashonden: ‘Het grote probleem is ontstaan omdat er gefokt is met te kleine groepen dieren. Die zijn geselecteerd op het uiterlijk van de honden, alleen de absolute toppers mochten meedoen. Daardoor wordt de genetische variëteit steeds kleiner en komt er steeds meer inteelt. Die inteelt heeft zijn invloed op het totale erfelijke materiaal van de dieren, dus ook op de ongewenste kenmerken.’
Door een aan mode onderhevig schoonheidsideaal te fokken op uiterlijk zitten heel wat rashonden letterlijk niet lekker in hun vel. Zo zijn er nu buldoggen met te platte snuiten waardoor ze nauwelijks kunnen ademhalen, cavalier spaniels met te kleine schedels voor hun hersenomvang waardoor ze aan helse pijnen lijden, teckels die door hun te lange rug zakken, en berner sennenhonden en flatcoated retrievers die geteisterd worden door kanker.
ZEMBLA bezoekt een hondententoonstelling met dierenarts T. Bosje: ‘De hele hondenshow gaat over de vraag: zijn het mooie dieren, ja of nee. Dus niet over gezondheid en wel over mooi zijn. Als je als mens zou zeggen dat alleen Miss Holland kinderen mag krijgen, en Miss Holland heeft iets onder de leden, dan is dat niet goed. En dat is wat hier gebeurt.’
Hoogleraar Dierenwelzijn B. Spruijt over de hondenshows: ‘Ik moet zeggen dat ik het een wanstaltig gebeuren vind. Onsmakelijk om te zien. Een treurnis overvalt je, dat je denkt: hoe mooi kan een hond zijn, hoe functioneel kan hij zijn, en wat hebben wij er nu van gemaakt.’
Niet alleen de fokkers, de hondententoonstellingen en de consument die een mooie hond wil, hebben de rashond ongezond gemaakt. De branchevereniging van rashondenfokkers, de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied, is de enige instantie in Nederland die stambomen mag afgeven aan echte rashonden. Zij zou ervoor kunnen zorgen dat er een einde komt aan deze praktijken. Deze Raad praat al twintig jaar over de erfelijke aandoeningen bij rashonden. Pas dit jaar heeft men een inteeltbeperking in het reglement opgenomen. Die inteeltbeperking is letterlijk beperkt, omdat het slechts verboden is te fokken met de combinaties van ouder-kind, broer-zus en grootouder-kleinkind.
Hoogleraar Dierenwelzijn Spruijt is uiterst sceptisch: ‘Alle andere verwantschappen, neef-nicht bijvoorbeeld, mogen nog wel. Die maatregel gaat lang niet ver genoeg.’
Ondertussen hanteert de Raad van Beheer de leus dat de stamboom voor kwaliteit staat. Maar als ZEMBLA aan vice-voorzitter J. Wauben vraagt of de Raad stambomen afgeeft aan rashonden die qua gezondheid niet in orde zijn, zegt hij: ‘Ja, dat klopt. Dat kan. Als een hond een stamboom heeft, zegt dat alleen dat de fokdieren aan bepaalde criteria hebben voldaan.’
Samenstelling en regie: Hetty Nietsch.
Research: Norbert Reintjens.
Eindredactie: Kees Driehuis.
Ik vond deze uitzending echt schokkend. En ook hoe ver het gaat zonder dat er ook maar iets aan gedaan word. Hoe zit dat in andere landen vraag ik me dan af?quote:Op zondag 12 december 2010 16:32 schreef marcb1974 het volgende:
Het gaat nergens heen met de 'rashond'. Het einde kwam toch wel heel hard dichterbij door de mishandeling van de fokkers en hondenliefhebbers.
Kan dat je met niet-raskatten meer geluk hebt maar ook daar heb ik vroege uitvallers gehad.quote:Op zondag 12 december 2010 18:35 schreef SiGNe het volgende:
Katten krijgen ook vaak FIP, kattenaids..m'n ouders hebben Burmezen gehad, de een ging na een half jaar al dood, eentje na 6 jaar en een Burmilla van ze had onlangs ook nog flinke nierproblemen, ¤900,- aan operaties nodig gehad (heeft ook al geen kiezen meer in z'n bek en hij is pas 7jaar)
Gaat nu gelukkig wel wat beter.
Toen ikzelf nog jong was hadden we ook een kruising van een pers en een abesijn (foutje van de fokker, die 2 waren per ongeluk bij elkaar gekomen) en daar hebben we nooit problemen mee gehad, eentje 15 geworden en de ander 20.
Daarom ook mijn ervaringen met rasloze katten. Het komt er op neer dat je gewoon een beetje geluk moet hebben met je dieren. De kans op problemen met rasdieren kan groter zijn, zeker met bepaalde rassen, maar sluit ook niet uit dat je rasloze dier toch een kwaal heeft meegenomen van één van zijn voorouders die wel tot een ras behoorden.quote:Op zondag 12 december 2010 18:48 schreef Miss_Isis het volgende:
Wij hebben heel bewust gekozen voor rassen die niet zo verfokt zijn dat ze last hebben van hun uiterlijk, zoals bulldoggen, mopsjes, etc. Maar ja, in heel veel rassen zitten ingefokte genetische zwakke kanten, zoals HD bij de grotere rassen en Patella Luxatie bij de kleineren. Dat vindt ik persoonlijk wel minder erg als het bewust fokken van vervormde honden die zich nooit lekker 100% kunnen voelen, alleen al vanwege de vorm van hun schedel of de lengte van hun rug bijvoorbeeld. Dat is wat mij betreft al zo'n beetje dierenmishandeling. Een Frans bulletje bijvoorbeeld in de zomer is gewoon zielig, dat beest kan door de in elkaar gepropte schedel nauwelijks lekker ademen. Heel veel bullen kunnen trouwens niet eens zonder keizersnede geboren worden, dat zegt m.i. ook al iets over de onnatuurlijkheid van hun bouw. Hier zou allereerst eens kritisch naar gekeken moeten worden.
Wat betreft de erfelijke ziekten zoals HD, bepaalde oogaandoeningen en kanker etc. vind ik dat er heel bewust gefokt moet worden met dieren die vrij zijn van erfelijke ziekten. Schoonheid moet wat mij betreft op de derde plaats staan, naast gezondheid en karakter. Ik vind dat een rasvereniging hier een rol in moet spelen, en meestal gebeurd dat ook al. Zo mag er vaak niet gefokt worden met honden die niet slagen voor bepaalde gezondheidstests, ook al zijn ze kampioen. Wat mij betreft kan de raad van beheer hier een voorbeeld aan nemen en de stambomen niet zomaar uitdelen. Als medische tests verplicht worden heb je al wat extra kwaliteitscontrole.
Maar het gevaar van een discussie als deze (en dat hoor je ook hier in de reacties al) is dat mensen ineens overtuigd zijn van de gezondheid van mixjes en honden zonder stamboom. En dat is natuurlijk lang niet altijd waar. Een kruising tussen twee rassen kan gezond zijn, maar kan net zo goed de slechte punten van beide rassen combineren. En het fokken zonder stamboom is wat mij betreft ook (te) vaak geassocieerd met mensen die maar gewoon iets doen zonder er verstand van te hebben. En dat vind ik ook een heel kwalijke zaak. Eigenlijk vind ik dat alle fok moet gebeuren na (uitgebreide) medische keuringen en tests van de ouderdieren. Dit zou onafhankelijk moeten zijn van het al dan niet krijgen van een stamboom.
De man in het filmpje pleit voor fokken op type in plaats van een bepaald ras. Dus i.p.v een Duitse herder of een mechelse herder, gewoon een herderstype. Daarmee zou je de genenpool kunnen vergroten. Zijn er inmiddels gewoon niet veel te veel rassen en slaan we niet enorm door in het toelaten van ongemakken, ziektes en gebreken.quote:Op zondag 12 december 2010 18:48 schreef Miss_Isis het volgende:
Wij hebben heel bewust gekozen voor rassen die niet zo verfokt zijn dat ze last hebben van hun uiterlijk, zoals bulldoggen, mopsjes, etc. Maar ja, in heel veel rassen zitten ingefokte genetische zwakke kanten, zoals HD bij de grotere rassen en Patella Luxatie bij de kleineren. Dat vindt ik persoonlijk wel minder erg als het bewust fokken van vervormde honden die zich nooit lekker 100% kunnen voelen, alleen al vanwege de vorm van hun schedel of de lengte van hun rug bijvoorbeeld. Dat is wat mij betreft al zo'n beetje dierenmishandeling. Een Frans bulletje bijvoorbeeld in de zomer is gewoon zielig, dat beest kan door de in elkaar gepropte schedel nauwelijks lekker ademen. Heel veel bullen kunnen trouwens niet eens zonder keizersnede geboren worden, dat zegt m.i. ook al iets over de onnatuurlijkheid van hun bouw. Hier zou allereerst eens kritisch naar gekeken moeten worden.
Wat betreft de erfelijke ziekten zoals HD, bepaalde oogaandoeningen en kanker etc. vind ik dat er heel bewust gefokt moet worden met dieren die vrij zijn van erfelijke ziekten. Schoonheid moet wat mij betreft op de derde plaats staan, naast gezondheid en karakter. Ik vind dat een rasvereniging hier een rol in moet spelen, en meestal gebeurd dat ook al. Zo mag er vaak niet gefokt worden met honden die niet slagen voor bepaalde gezondheidstests, ook al zijn ze kampioen. Wat mij betreft kan de raad van beheer hier een voorbeeld aan nemen en de stambomen niet zomaar uitdelen. Als medische tests verplicht worden heb je al wat extra kwaliteitscontrole.
Maar het gevaar van een discussie als deze (en dat hoor je ook hier in de reacties al) is dat mensen ineens overtuigd zijn van de gezondheid van mixjes en honden zonder stamboom. En dat is natuurlijk lang niet altijd waar. Een kruising tussen twee rassen kan gezond zijn, maar kan net zo goed de slechte punten van beide rassen combineren. En het fokken zonder stamboom is wat mij betreft ook (te) vaak geassocieerd met mensen die maar gewoon iets doen zonder er verstand van te hebben. En dat vind ik ook een heel kwalijke zaak. Eigenlijk vind ik dat alle fok moet gebeuren na (uitgebreide) medische keuringen en tests van de ouderdieren. Dit zou onafhankelijk moeten zijn van het al dan niet krijgen van een stamboom.
Sommige dingen kun je niet voorkomen en daar gaat het ook eigenlijk niet over.quote:Op zondag 12 december 2010 18:59 schreef trovey het volgende:
[..]
Daarom ook mijn ervaringen met rasloze katten. Het komt er op neer dat je gewoon een beetje geluk moet hebben met je dieren. De kans op problemen met rasdieren kan groter zijn, zeker met bepaalde rassen, maar sluit ook niet uit dat je rasloze dier toch een kwaal heeft meegenomen van één van zijn voorouders die wel tot een ras behoorden.
Ja, ik vind dat ook echt vreselijk. Daarom zijn wij dus heel bewust op zoek gegaan naar 'gezonde' rassen (al hebben labradors die we hiervoor hadden bv wel vaak HD). Nu een Havanezer en een Schnauzer, en beiden kerngezond en ouderdieren getest op de paar erfelijke ziekten die toch in het ras voorkomen. Zo heb je een zo klein mogelijke kans op aandoeningen. Ik zou ook echt never nooit voor een bull kunnen gaan, en snap ook niet dat mensen die willen hebben (bedoel dan de engelse of franse bulldog, met de verfokte koppen). Als je weet dat je dier elke dag van zijn leven last heeft van zijn lichaam dan kies je daar toch niet voor?quote:Op zondag 12 december 2010 19:00 schreef senesta het volgende:
[..]
De man in het filmpje pleit voor fokken op type in plaats van een bepaald ras. Dus i.p.v een Duitse herder of een mechelse herder, gewoon een herderstype. Daarmee zou je de genenpool kunnen vergroten. Zijn er inmiddels gewoon niet veel te veel rassen en slaan we niet enorm door in het toelaten van ongemakken, ziektes en gebreken.
Als ik hoor dat bij de cavalier 40% van de honden zo'n kleine schedel hebben dat de hersenen er niet goed inpassen en dat daardoor bijvoorbeeld de ogen uitpuilen en dat daarnaast 100 (!!!) % van de honden een hartafwijking heeft dan vind ik dat echt schokkend.
Als ik hoor dat bij de Engelse Bull kunstmatige inseminatie en keizersnede nodig om er überhaupt mee te kunnen fokken... En de fokker in het filmpje stelt gewoon dat de teef daar geen enkele last van heeft![]()
Bij Duitse herders word er een bepaalde graad van HD ook toegestaan om mee te fokken...
Ik heb altijd rasdieren genomen omdat ik broodfok verafschuw en dan denk dat mensen die fokken en stambomen afgeven verantwoord met een ras omgaan omdat ze van dat ras houden.
Maar hoeveel verschil je van een broodfokker als je willens en wetens dieren geboren laat worden en verkoopt die vreselijke pijnen lijden omdat hun hersenen niet in hun hoofd passen.
Daar ging het in mijn eerste post ook overquote:Op zondag 12 december 2010 19:02 schreef senesta het volgende:
[..]
Sommige dingen kun je niet voorkomen en daar gaat het ook eigenlijk niet over.
Het gaat met name over het doorfokken met dieren waarvan je weet dat die dieren gebreken en problemen hebben. En het steeds verder infokken van uiterlijke kenmerken waardoor de gezondheid van dieren in het gedrang komt.
Dat niet, maar de kans is natuurlijk wel kleiner door een grotere genetische variatie.quote:Op zondag 12 december 2010 19:14 schreef trovey het volgende:
[..]
Daar ging het in mijn eerste post ook overmaar ik vond de opmerking van Miss Isis heel zinnig, juist om te voorkomen dat mensen gaan reageren die zeggen dat rasloze dieren geen problemen hebben en allemaal 20 worden, hebben we dat ook meteen de kop ingedrukt voordat we daar een discussie over krijgen.
Veel ziektes zoals FIP en aids en leukemie etc komen denk ik niet meer voor bij raskatten dan bij rasloze katten. Hartproblemen vraag ik me ook wel eens af. Een hoop kattenfokkers die ik ken laten hun dieren voordat ze gaan fokken eerst echo-en en zelfs gen onderzoeken op HCM.quote:Op zondag 12 december 2010 19:37 schreef SiGNe het volgende:
[..]
Dat niet, maar de kans is natuurlijk wel kleiner door een grotere genetische variatie.
Kijk naar een Europsese (of Amerikaanse) korthaar, die worden over het algemeen een stuk ouder dan raskatten en je hebt er minder dierenartskosten aan.
Wil natuurlijk niet zeggen dat die helemaal nooit ziek worden maar de kans is wat kleiner.
En je hebt in elk geval al niet de problemen die je bij "misvormde" katten hebt.
Perzen met een platte neus hebben altijd problemen met ontstoken traanbuizen en neusproblemen.
Scottish Folds hebben altijd problemen met de oren.
Ik beperk me even tot katten omdat ik daar meer verstand van heb maar met honden heb je, zoals boven ook gemeld is, ook van die ras problemen die alleen bij dat ras voor komen.
En die problemen kan je vrij makkelijk de wereld uit helpen door fok met zulke rassen te verbieden.
De soort sterft dan wel uit.
Erfelijke ziektes als kanker en botproblemen is denk ik minder makkelijk tegen op te treden en zal je ook bij niet rasdieren blijven houden.
Dat vind ik dus ook, mensen hebben het over hoe gezond mixjes wel niet zijn, het gaat altijd over het vuilnisbakkie van een oudtante die op broodkorsten en etensresten zonder problemen 20 is geworden. Maar de fok van dat soort mixjes gaat gewoon stukken minder zorgvuldig, en en is vaak minder aandacht voor de gezondheid van ouderdieren dan bij rasdieren. En eerlijk gezegd, als onze HTK asielkatten dood gaan laten we geen sectie doen hoor... Geen idee dan of het iets erfelijks is. En ze worden ook niet elk jaar door de DA gescreend op hartafwijkingen of andere aandoeningen (we fokken er ook niet mee, dus niet nodig). Het valt gewoon minder op.quote:Op zondag 12 december 2010 19:43 schreef senesta het volgende:
[..]
Veel ziektes zoals FIP en aids en leukemie etc komen denk ik niet meer voor bij raskatten dan bij rasloze katten. Hartproblemen vraag ik me ook wel eens af. Een hoop kattenfokkers die ik ken laten hun dieren voordat ze gaan fokken eerst echo-en en zelfs gen onderzoeken op HCM.
Dan komen er inderdaad zieke dieren uit.
Maar hoeveel mensen laten voor ze een nestje krijgen hun poes testen? En hoeveel mensen laten sectie doen op een HTK katje als het plotseling sterft of ziek word en sterft?
Maar ook bij raskatten gaat het probleem op dat bepaalde uiterlijke kenmerken zover door worden gefokt dat de gezondheid in het gedrang komt.
De pers kennen we allemaal en de exotic. Maar ik zie nu zelf ook bij bijvoorbeeld de Maine Coon dat groot niet groot genoeg meer is en de dieren dus steeds groter worden met alle gevolgen van dien voor hun beenderen bijvoorbeeld.
Precies en dat was ook vooral het punt wat gemaakt werd in deze uitzendingquote:Op zondag 12 december 2010 19:54 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Dat vind ik dus ook, mensen hebben het over hoe gezond mixjes wel niet zijn, het gaat altijd over het vuilnisbakkie van een oudtante die op broodkorsten en etensresten zonder problemen 20 is geworden. Maar de fok van dat soort mixjes gaat gewoon stukken minder zorgvuldig, en en is vaak minder aandacht voor de gezondheid van ouderdieren dan bij rasdieren. En eerlijk gezegd, als onze HTK asielkatten dood gaan laten we geen sectie doen hoor... Geen idee dan of het iets erfelijks is. En ze worden ook niet elk jaar door de DA gescreend op hartafwijkingen of andere aandoeningen (we fokken er ook niet mee, dus niet nodig). Het valt gewoon minder op.
Zelfde geldt denk ik voor honden, mensen die gewoon een hond hebben of rasloos fokken laten hun hond niet op HD of wat dan ook testen, dus die honden zijn per definitie 'gewoon gezond'. Niemand staat stil bij de mogelijkheid van ziekten.
Het fokken op schadelijke kenmerken (puilogen, waterhoofden, platte bekken, enorme afmetingen of juist super inie-minie, extreem lange ruggen, etc.) staat hiervan los vind ik zelf, en zou verboden moeten worden wat mij betreft.
Dat trillen heeft niets te maken met een erfelijke afwijkingquote:Op zondag 12 december 2010 20:25 schreef SiGNe het volgende:
chihuahua's vind ik nou juist een voorbeeld van hoe het niet moet, ik ben er nog geeneen tegen gekomen die niet zat te trillen en dat lijkt me nou ook geen gezond teken.
En een plicht op gezond verstand.quote:Op woensdag 15 december 2010 17:43 schreef SiGNe het volgende:
Er zou dan dus ook een verbod op het bezit moeten komen.
Als je beelden zoals in die docu ziet moet je dat soort extremen ook eigenlijk niet willen steunen door zo'n arm beestje aan te schaffen. Bij honden zoals de Engelse bull en de cavalier vraag ik me echt af of het nog te redden is. Overigens is deze discussie ook in andere landen volop actueel. De BBC heeft vorig jaar nog een docu gemaakt "Pedigree dogs exposed". Het uitzenden van deze documentaire heeft er onder meer toe geleid dat de BBC geen verslag meer doet van Crufts, de grootste en meest prestigieuze hondententoonstelling ter wereld en dat tal van sponsors zich hebben teruggetrokken.quote:
Moeten dit soort flauwe offtopic opmerkingen nu echt?quote:
Het gaat echt om bepaalde rassen, maar er zijn veel rassen waar amper problemen in zijn en waar juist heel goed op gezondheid gelet wordt.quote:Op zondag 12 december 2010 19:00 schreef senesta het volgende:
[..]
De man in het filmpje pleit voor fokken op type in plaats van een bepaald ras. Dus i.p.v een Duitse herder of een mechelse herder, gewoon een herderstype. Daarmee zou je de genenpool kunnen vergroten. Zijn er inmiddels gewoon niet veel te veel rassen en slaan we niet enorm door in het toelaten van ongemakken, ziektes en gebreken.
Als ik hoor dat bij de cavalier 40% van de honden zo'n kleine schedel hebben dat de hersenen er niet goed inpassen en dat daardoor bijvoorbeeld de ogen uitpuilen en dat daarnaast 100 (!!!) % van de honden een hartafwijking heeft dan vind ik dat echt schokkend.
Als ik hoor dat bij de Engelse Bull kunstmatige inseminatie en keizersnede nodig om er überhaupt mee te kunnen fokken... En de fokker in het filmpje stelt gewoon dat de teef daar geen enkele last van heeft![]()
Bij Duitse herders word er een bepaalde graad van HD ook toegestaan om mee te fokken...
Ik heb altijd rasdieren genomen omdat ik broodfok verafschuw en dan denk dat mensen die fokken en stambomen afgeven verantwoord met een ras omgaan omdat ze van dat ras houden.
Maar hoeveel verschil je van een broodfokker als je willens en wetens dieren geboren laat worden en verkoopt die vreselijke pijnen lijden omdat hun hersenen niet in hun hoofd passen.
Bron: Persbericht Sophia-Vereenigingquote:Rashondencampagne Sophia-Vereeniging succesvol:
Fokken op extreem uiterlijk rashonden wordt aangepakt
2 februari 2011
AMSTERDAM - Bij veel hondenrassen is het uiterlijk zo extreem, dat de dieren er ernstig onder lijden. "Aan dit hondenleed kan alleen een einde komen als de overheid maatregelen neemt en het fokken op bepaalde uiterlijkheden verbiedt", zo stelde de Koningin Sophia-Vereeniging tot Bescherming van Dieren op 11 december in ZEMBLA. In een brandbrief, die door ruim 10.000 mensen werd ondertekend, verzocht zij staatssecretaris Bleker om regels op te stellen voor een verantwoord fokbeleid. Vandaag stond de reactie van Bleker op de uitzending van ZEMBLA op de agenda van de commissievergadering. Daarin zegde Bleker een Algemene Maatregel van Bestuur toe, die het fokken op extreme uiterlijke kenmerken bij rashonden beperkt.
Hersenen te groot voor schedel
Bij het fokken van rashonden draait het om het uiterlijk. Vaak gaat dat ten koste van de gezondheid van de dieren. Zo hebben Cavalier King Charles spaniëls zo'n kleine schedel, dat de hersenen er niet meer in passen. Daardoor hebben ze hevige pijn en epileptische aanvallen. Door al zijn rimpels heeft de shar-pei huidproblemen zoals eczeem en ontstekingen. De Boston terriër en de Engelse bulldog kunnen vaak nauwelijks eten, drinken en ademen met hun veel te korte snuit.
Elkaar de schuld geven
Het probleem in de rashondenwereld is dat men wel weet dat er grote problemen zijn, maar dat iedereen iemand anders de schuld geeft. Keurmeesters, eigenaren, fokkers, de Raad van Beheer: allemaal zeggen ze er zélf niks aan te kunnen doen. Ondertussen gebeurt er niks. Daarom riep de Sophia-Vereeniging staatssecretaris Bleker via een brandbrief op om maatregelen te nemen. Directeur van de Sophia-Vereeniging, Helma van de Vondevoort: “Er moeten strenge, duidelijke regels komen die voor de hele hondensector gelden. Bij die regels moet het welzijn van de dieren voorop staan en niet het uiterlijk. Bij sommige rassen zal dat een fokverbod betekenen”.
Wie is de Winner?
Om het onderwerp ook maatschappelijk onder de aandacht te brengen, lanceerde de Sophia-Vereeniging de campagne Wie is de Winner. Aanleiding was de Amsterdam Winner Show, die op 27 en 28 november plaatsvond in de RAI. "Op dergelijke rashondententoonstellingen draait alles om het uiterlijk", zegt Van de Vondevoort. "Dat dieren daar ernstig onder lijden, wordt volledig genegeerd." Bij de campagne werden hondenliefhebbers gevraagd om een oproep aan staatssecretaris Bleker te ondertekenen, met het verzoek rashondenleed te stoppen via wetgeving.
ZEMBLA
De publiekscampagne verliep succesvol: ruim 10.000 mensen betuigden hun steun. Wie is de Winner kwam tevens onder de aandacht van de makers van ZEMBLA, het documentaireprogramma van de VARA. In de uitzending van 11 december 2010, getiteld 'Einde van de rashond', was de Sophia-Vereeniging aan het woord en werd aandacht besteed aan de actie. Ook Bleker gaf zijn visie, waarbij hij als oplossing wees naar de Raad van Beheer. Dat deze niet bij machte is om de gehele rashondenwereld aan banden te leggen, liet hij daarbij buiten beschouwing.
Algemene Maatregel van Bestuur
Vandaag vond de commissievergadering over dierhouderij van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie plaats. Op de agenda stond de reactie van staatssecretaris Bleker op ‘Einde van de rashond’. Tijdens de vergadering kwam Bleker terug op zijn uitspraken in de ZEMBLA-uitzending en liet weten dat deze maand nog een Algemene Maatregel van Bestuur van kracht zal worden, waarmee het fokken op extreme uiterlijke kenmerken wordt aangepakt. Het gaat dan in eerste instantie om kenmerken die direct negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid van de honden.
Ja, dat dus. Net zoiets als perzen.quote:Op zondag 12 december 2010 19:00 schreef senesta het volgende:
[..]
De man in het filmpje pleit voor fokken op type in plaats van een bepaald ras. Dus i.p.v een Duitse herder of een mechelse herder, gewoon een herderstype. Daarmee zou je de genenpool kunnen vergroten. Zijn er inmiddels gewoon niet veel te veel rassen en slaan we niet enorm door in het toelaten van ongemakken, ziektes en gebreken.
Als ik hoor dat bij de cavalier 40% van de honden zo'n kleine schedel hebben dat de hersenen er niet goed inpassen en dat daardoor bijvoorbeeld de ogen uitpuilen en dat daarnaast 100 (!!!) % van de honden een hartafwijking heeft dan vind ik dat echt schokkend.
Als ik hoor dat bij de Engelse Bull kunstmatige inseminatie en keizersnede nodig om er überhaupt mee te kunnen fokken... En de fokker in het filmpje stelt gewoon dat de teef daar geen enkele last van heeft![]()
Bij Duitse herders word er een bepaalde graad van HD ook toegestaan om mee te fokken...
Ik heb altijd rasdieren genomen omdat ik broodfok verafschuw en dan denk dat mensen die fokken en stambomen afgeven verantwoord met een ras omgaan omdat ze van dat ras houden.
Maar hoeveel verschil je van een broodfokker als je willens en wetens dieren geboren laat worden en verkoopt die vreselijke pijnen lijden omdat hun hersenen niet in hun hoofd passen.
Bron: http://zembla.vara.nl/Nie(...)832f9cbe93f93fc17b4cquote:De tweede kamer heeft twee moties aangenomen betreffende het fokken van rashonden. Hieronder de moties en de invulling die de staatssecretaris er aan geeft.
[Motie 1 van Esther Ouwehand (PvdD)]
Motie Ouwehand (PvdD) c.s., 28 286, nr. 474 verzoekt de regering, de door de Raad Dieren Aangelegenheden (RDA) geformuleerde kaders voor de fok van honden en andere dieren op te nemen in de aangekondigde 'Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) gezelschapsdieren' die het bestaande Honden- en kattenbesluit zal vervangen. Zie: Fokkerij & Voortplantingstechnieken
Anima(l) sana in corpore sano, Raad Dier Aangelegenheden (pdf).
[De minister:]
Ter voorkoming van nadelige gezondheids- of welzijnseffecten voor nakomelingen en ouderdieren als gevolg van de wijze waarop gefokt wordt, ben ik van plan in de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) gezelschapsdieren voorschriften op te nemen waar bij het gericht fokken met gezelschapdieren rekening mee dient te worden gehouden.
Een ontwerp AMvB zal een dezer dagen worden aangeboden voor internet- consultatie via www.internetconsultatie.nl.
[Welzijn]
Uitgangspunt van de AMvB is dat het fokken van dieren op verantwoorde wijze geschiedt. De voorschriften in de AMvB gezelschapsdieren ten aanzien van het fokken komen materieel overeen met de aanbevelingen van de Raad Dieren Aangelegenheden (RDA). In de AMvB zal worden opgenomen dat de manier waarop met gezelschapsdieren wordt gefokt het welzijn en de gezondheid van het ouderdier of nakomelingen niet mag benadelen.
[Gebreken]
Het is niet toegestaan gericht te fokken met dieren die gebreken of afwijkingen hebben of kunnen krijgen die hun welzijn of gezondheid schaden of die ernstige gedragsproblemen bij de dieren kunnen veroorzaken.
[Natuurlijke wijze]
Daarnaast dient voorplanting, voor zover mogelijk, op natuurlijke wijze plaats te vinden, waarmee beoogd wordt behoud van integriteit te borgen.
[Ouderdieren]
Ook moet bij het fokken worden voorkomen dat uiterlijke kenmerken worden doorgegeven aan of kunnen ontstaan bij nakomelingen die schadelijke gevolgen hebben voor het welzijn of de gezondheid van dat dier. De regels over fokken hebben ook betrekking op ouderdieren, die als gevolg van de fokkerij in beginsel geen schade aan welzijn of gezondheid dienen te krijgen. Fokkerij mag niet leiden tot uitputting van moederdieren en ook niet tot blijvende of permanente schade aan gezondheid of welzijn.
[Genetische diversiteit]
Aan al deze regels ligt ten grondslag dat bij fokken voldoende aandacht dient te worden besteed aan zorg voor genetische diversiteit.
Met de AMvB gezelschapsdieren wordt dan ook invulling gegeven aan de door de RDA geformuleerde kaders voor de fok van honden en andere dieren.
Overigens is tijdens het VAO Dierhouderij in de discussie over de onderhavige motie de AMvB gezelschapsdieren in verband gebracht met normen gesteld aan huisvestingssystemen. Hier is mogelijk een misverstand ontstaan. Ik ben van plan dergelijke normen op te nemen in een ontwerp-Besluit houders van dieren onder de Wet dieren. Het ontwerp-besluit is vorig jaar via internet voor consultatie voorgelegd aan verschillende maatschappelijke organisaties en zal naar verwachting na de zomer aan uw Kamer en de Eerste Kamer worden overgelegd.
[Motie Van Gerwen]
[Doorfok]
Motie Van Gerwen (SP), 28 286, nr. 480 verzoekt de regering met een voorstel te komen voor een verbod op doorfok die resulteert in dierenwelzijnsproblemen;
verzoekt de regering dit van toepassing te laten zijn op zowel gezelschapsdieren als dieren die voor productie worden gehouden; verzoekt de regering hierbij fokkers een populatiebeheersplan te laten opstellen en voor te laten leggen aan een toetsingscommissie van onafhankelijke deskundigen;
verzoekt de regering hierbij in te zetten op biologisch normale percentages die lijden aan erfelijke defecten;
verzoekt de regering overselectie en inteelt hierbij aan te pakken en dus de inzet van fokdieren te beperken naar biologisch gezonde percentages; hierbij de mogelijkheid van een tentoonstellings-, keurings- en fokverbod voor doorgefokte dieren te bezien.
[De minister:]
In de brief aan de Tweede Kamer van 28 januari jl. met de beantwoording van de schriftelijke vragen bij het AO Dierhouderij, heb ik aangegeven dat mijn beleidsreactie op het RDA-rapport Fokkerij en Voortplantingstechnieken in de eerste helft van 2011 verwacht kan worden. De in deze motie geuite zorgen en voorgestelde maatregelen over het doorfokken van dieren, zullen hierin ook aan de orde komen.
Daarnaast heb ik tijdens het AO Dierhouderij van 2 februari jl. aangegeven in Europa aandacht te willen vragen voor de problematiek rondom de fokkerij van gezelschapsdieren. Op korte termijn zal ik daartoe in een brief aan de Europese Commissie met betrekking tot de EU-strategie dierenwelzijn voor de periode 2011-2015 aandacht voor de fokkerijproblematiek vragen.
Zie verder:
Als u overweegt een rashond te kopen, pas dan op! Doordat er jarenlang gefokt wordt met een te kleine populatie, is er vaak wat mis met honden die een stamboom hebben. Bekijk ook MAX - Meldpunt: http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1075221-rashonden
Ook bij katten is dit probleem allang bekend, perzen met verstopte traanbuizen en benauwdheid, het wordt gekker en gekker gefokt, triest om te zien. De wat rondere siamees was op en gegeven moment zelfs helemaal weggefokt, want dun, dunner, dunst.quote:Op donderdag 23 augustus 2012 13:48 schreef Kper_Norci het volgende:
Is dit probleem alleen bij de hondenfokkerij of ook bij katten? Serieuze vraag overigens hoor. Aangezien ik ook wel eens iets gehoord heb over bijvoorbeeld problemen met Perzen. Heb zelf 2 Britse Kortharen.
Eensquote:Op donderdag 23 augustus 2012 14:02 schreef erodome het volgende:
Bij anderen dieren hebben we dit ook, d eplofkip bv, niet gefokt om lang mee te gaan, of koeien met mega uiers, of varkens die ook niet oud kunnen worden, of vleeskalveren die alleen via ee keizersnede ter wereld kunnen komen, zo ook bij texelse schapen bv erg vaak het geval.
Paarden waarbij alleen gelet wordt op een bepaald uiterlijk dat geschikt is voor de sport, maar die gewoon leip zijn omdat er nooit op karakter wordt gefokt, of de problemen aan de gebitten die ze hebben omdat daar nooit op geselecteerd wordt.
Dit is een probleem dat in alle fokkerij de kop opsteekt, vind het wat hypocriet om het dan alleen over de hondenfokkerij te hebben en daar dan ook nog eens de gehele fokkerij onder te gooien.
......
Die video is verwijderd..quote:Op woensdag 15 december 2010 19:13 schreef senesta het volgende:
[..]
Als je beelden zoals in die docu ziet moet je dat soort extremen ook eigenlijk niet willen steunen door zo'n arm beestje aan te schaffen. Bij honden zoals de Engelse bull en de cavalier vraag ik me echt af of het nog te redden is. Overigens is deze discussie ook in andere landen volop actueel. De BBC heeft vorig jaar nog een docu gemaakt "Pedigree dogs exposed". Het uitzenden van deze documentaire heeft er onder meer toe geleid dat de BBC geen verslag meer doet van Crufts, de grootste en meest prestigieuze hondententoonstelling ter wereld en dat tal van sponsors zich hebben teruggetrokken.
Eind 2009 is die docu ook in Belgie in Nederland uitgezonden trouwens. Voor wie hem gemist heeft en het interesseert:
http://www.myspace.com/video/vid/61370242
Maar het is toch van de zotte dat de oorspronkelijke Siamees weggefokt is?quote:Op donderdag 23 augustus 2012 17:27 schreef Sorella het volgende:
Daarom hebben wij gekozen voor een nog tamelijk onbekend ras wat kat betreft, die zijn nog gezond qua ziektes, aandoeningen en fokproblemen.
Wat de siamees betreft is er ook een kattenras genaamd thai die de oorspronkelijke siamees dicht benaderd.
Ja, zo zonde. De pers was vroeger ook een prachtige kat, en als je die beesten nu zietquote:Op donderdag 23 augustus 2012 18:18 schreef yvonne het volgende:
[..]
Maar het is toch van de zotte dat de oorspronkelijke Siamees weggefokt is?
Nou, zijn het de showers dan of de keurmeesters? Als mensen met perzen met platte neuzen geen punten zouden krijgen op show dan zouden ze denk ik al snel stoppen met dat zo extreem doorfokken. Dus zouden keurmeesters niet meer op dat soort dingen moeten letten ook dan?quote:Op donderdag 23 augustus 2012 20:36 schreef Harajuku. het volgende:
Ja, die laatste is een traditionele pers in deze tijd.jammer genoeg is het merendeel verminkt.
Maar die showmensen vinden het juist prachtig hèDaarom zijn ze ook zo.
Afaik zijn het die verminkte perzen die bovenaan de lijst staan, bij showers en keurmeesters. Zodra de keurmeesters dat stoppen zullen de showers ook moeten stoppen, maar de keurmeesters doen dat blijkbaar niet.quote:Op donderdag 23 augustus 2012 20:52 schreef senesta het volgende:
[..]
Nou, zijn het de showers dan of de keurmeesters? Als mensen met perzen met platte neuzen geen punten zouden krijgen op show dan zouden ze denk ik al snel stoppen met dat zo extreem doorfokken. Dus zouden keurmeesters niet meer op dat soort dingen moeten letten ook dan?
Vooral zolang mensen maar al te graag een dier kopen dat zo gefokt is zal het doorgaan...quote:Op donderdag 23 augustus 2012 21:48 schreef Harajuku. het volgende:
Zolang de keurmeesters punten blijven uitdelen zullen de dieren zo gefokt worden.
Nou ja, als wij met Nori straks een show of twee (of drie) gaan lopen betekent dat niet dat ze nooit meer door de bagger mag racen hoorquote:Op zondag 26 augustus 2012 17:34 schreef CesarMilan het volgende:
Mensen DENKEN dat ze een hond kopen die geweldig is vanwege alle papiertjes die de ouderdieren op zak hebben. Niet dus.. Een fokker van golden's (die honden waren kwa uiterlijke kenmerken overigens iets anders waren dan Lobbes, donkere vacht en breder gebouwd) stelde ooit eens voor om shows te gaan doen met Lobbes. Omdat hij het zo'n mooie hond vond en dacht dat hij een kans zou maken op goede scores. Lobbes was toen uiteraard nog jong.
Dat hebben we nooit gedaan omdat we vonden dat Lobbes niet echt het type was om daar op zo'n plateau te gaan staan etc. Ben achteraf ben benieuwd hoe dat afgelopen zou zijn. Maar ik denk dat het daar ook een beetje mis gaat.. honden horen niet op zo'n plateau en in een drafje achter een baasje aan te huppelen. Terwijl die showhonden niets anders doen... Honden horen te ravotten, gewoon door de modder te rollen bij wijze van spreke. Ze horen een goed karakter te hebben, wat bij hun past. Zo'n hond die zich helemaal uitleeft op een simpel stuk gras en vervolgens met z'n tong uit z'n bek naar je toe komt is toch 100x mooier dan een hond die ongemakkelijk, wit gekalkt op een plateau staat met z'n kop omhoog getrokken? Als ik keurmeester was zou ik liever een hond "in actie" willen zien eigenlijk. En dan zien die duitse herders met hun ingezakte poten, of bulldogs die lopen te hijgen en puffen er natuurlijk niet uit. Misschien waren de rasstandaarden van sommige rassen dan nooit zo extreem geworden.
Inteelt wordt in alle fok gebruikt, van schapen tot honden, van cavia's tot paarden, dat is niet perse slechtquote:Op maandag 27 augustus 2012 22:12 schreef nappel2 het volgende:
Zoek maar eens op 'in lijn fokken' wat dus gewoon inteelt betekent met het doel zekerheid op een bepaalde eigenschap te hebben.
Dit gebeurt echt veel vaker dan je denkt en (mijns inziens) vooral door mensen die fokken op uiterlijk ipv karaktereigenschappen.
Daarom houd ik niet van shows zoals die momenteel zijn.
Dit stuk heb ik van een staffordforum geplukt, daar speelt al jaren de discussie over wat is nu het juiste karakter. We merken dat de kwaliteit van de honden (voornamelijk amerikaanse stafford terrier en show staffordshire bull terriers) hard achteruit gaat. Een ras die als zeer moedig gezien moest worden zien we veranderen naar angstig. In mijn ogen een zeer slecht en onwenselijke ontwikkeling.quote:Veel discussies hebben hier al plaatsgevonden over gedrag, karakter, is een staff een hond die van 0 af aan zaken worden aangeleerd en afgeleerd? of heeft een hond een ras een aangeboren karakter wat hooguit in banen te leiden is.
Veel discussies over gedragsproblemen, hoe op te lossen (is alles wel op te lossen?) los lopen van staffords, incidenten, angsten, zwaarte punt qua fok (uiterlijk/karakter) etc....
Persoonlijk vind ik onderstaand stuk van dhr. E. Gubbels wel een leuk stuk voor iedereen begrijpbaar en misschien in discussies m.b.t. gedrag, wat kan wel, wat kan niet etc... een goede uitleg richting een ieder die maar denkt dat een hond alles aan en af te leren is. Zolang we maar puppiecursus doen, consequent zijn en de hond heel goed socialiseren richting mens en dier.
Erfelijkheid en Gedrag ir. Ed.J.Gubbels, oktober 1996.
Gedrag heeft een erfelijke basis. Beter geformuleerd : voor elk individu zijn de "talenten" (de vermogens) in de erfelijke structuur vastgelegd, daarmee is bepaald hoe ver zijn ontwikkelingsmogelijkheden reiken. Of die talenten gedurende het leven van een individu tot uiting komen, en in hoeverre ze tot ontwikkeling worden gebracht, hangt af van milieufactoren (zoals opleiding en ervaring) waarmee het individu wordt geconfronteerd. Dit geldt voor alle hogere diersoorten, inclusief de mens. En niet te vergeten, ook voor zijn hond. Gedrag, zoals wij dat bij onze huishonden ervaren, kent een tweetal aspecten die vanuit de erfelijkheidsleer afzonderlijk aandacht verdienen. Het eerste aspect, het "sociaal gedrag", omvat de gedragskenmerken die te maken hebben met de reacties van individuen op hun omgeving, vooral op de mens. Het tweede aspect, het "werkgedrag", omvat al die gedragskenmerken die ons voor ogen staan bij het beschrijven van de karakteristieken van een populatie (van een ras). Deze tweedeling helpt ons bij het begrijpen van datgene wat wij ervaren als "gedrag".
Domesticatie, specialisten, rassen.
Toen de mens wolven als huisdier ging houden, en daarmee het domesticatieproces in gang zette, koos hij zijn fokdieren vooral op basis van hun handelbaarheid, hun acceptatie van de nieuwe leefomgeving. Dieren met gewenst (sociaal) gedrag werden ingezet als fokdier, dieren met ongewenst gedrag werden geëlimineerd. Deze aanpak bleek effectief. In de opeenvolgende generaties gingen de nakomelingen van de "zich goed gedragende" half-tamme wolven alsmaar beter voldoen aan het door de mens gewenste gedragspatroon. De domesticatie van de wolf, op weg naar de moderne hondenrassen, was begonnen.
Selectie, in aanvang bijna helemaal gericht op verbetering van het sociale gedrag, bleek een machtig wapen in de strijd van de mens om zijn bestaan. Wilde dieren werden in gevangenschap gefokt en door selectie ontdaan van hun natuurlijke schuwheid en de daarmee samenhangende (defensieve) agressie. Ze werden omgevormd tot "nuttige" huisdieren. Wat daarbij wel of niet als "nuttig" moest worden gezien, werd door de mens bepaald. En naarmate de behoefte-patronen van de mens in de loop van de geschiedenis wijzigden, bleken ook de opvattingen over het nut van sommige gedomesticeerde dieren te veranderen.
Het feit dat de gedrags-elementen van een soort door selectie kunnen worden versterkt, of juist verzwakt, toont aan dat gedrag een erfelijke basis heeft. Er zijn kennelijk genen (stukjes erfelijke aanleg) die bepalen òf, en in hoeverre, dieren in staat zijn allerlei gedrags-aspecten te uiten of te onderdrukken. Ieder dier beschikt over een "erfelijk bouwplan" voor gedrag. Dit bouwplan
geeft de grenzen aan. Wat er van dit bouwplan terecht komt is afhankelijk van de milieuomstandigheden waaronder het dier leeft en, vooral ook, opgroeit. De mensen, die tienduizend jaar geleden de domesticatie van de wolf in gang zetten, waren vooral bezig met het scheppen van voorwaarden voor hun overleving. De dingen die zij deden hadden te maken van met het verbeteren van hun overlevingskansen in een harde vijandige wereld. In dat licht moeten we de domesticatie van de wolf bezien. De relatie tussen mensen en wolven is waarschijnlijk ontstaan toen wolven ontdekten dat het voordelig was om rond de menselijke nederzettingen naar voedsel te zoeken. De mens produceerde afval en trok daarmee knaagdieren aan. De wolf, als roofdier en aaseter, verloor een deel van zijn natuurlijke schuwheid en accepteerde de mens, op gepaste afstand, als deel van zijn leefomgeving. Daarna is er een fase gekomen waarin de mens overging tot het houdenvan wolven in gevangenschap en het beïnvloeden van hun voortplanting. Dat was het begin
van de domesticatie, de aanpassing van de erfelijke structuur van de wolf aan de wensen van de mens.
In de loop van dit domesticatie-proces ontdekte de mens zijn nieuw-verworven huisdieren op veel meer manieren van nut konden zijn. Hij ontdekte hun vermogen tot waken en verdedigen, hun talenten bij de jacht en, waarschijnlijk pas veel later, hun kwaliteiten bij het hoeden van vee. Al deze eigenschappen werden verder ontwikkeld in gescheiden groepen honden. Er ontstonden (gedrags)specialisten : subpopulaties die gekenmerkt werden door hun werkgedrag, hun specifieke talenten voor bepaalde gedragingen en hun verminderde neigingen tot het uiten van andere gedragingen. We mogen deze groepen honden met hun specifieke werkgedrag de eerste "primitieve" rassen noemen. Ze vormden de basis voor de moderne rassen, in een proces van vele honderden generaties werden uit deze primitieve rassen de huidige "werkrassen" gevormd.
Dankzij onze selectie, dankzij het kiezen van fokdieren op basis van hun gewenste gedragskenmerken, ontstond een breed scala van werkrassen, variërend van windhonden tot terriërs en van herders tot vechthonden. De basis voor de karakteristieke gedragingen van al deze rassen vinden we in het gedrag van de wolf. De gespecialiseerde rassen konden ontstaan omdat de afzonderlijke elementen van het wolvengedrag elk een eigen erfelijke basis hebben.
In de vroegste fase van de ontwikkeling van de hondenrassen waren vorm en kleur volledig ondergeschikt aan het gebruiksdoel van de honden. Slechts daar waar formaat en herkenbaarheid bijdroegen aan het gebruiksdoel kwamen deze aspecten tot ontwikkeling. De
extreme variatie aan vormen en kleuren, zoals wij die in onze moderne rassen kennen, kwam pas nadat de primitieve rassen op basis van hun gewenste gedragsprofiel waren ontstaan.
Vorm- en kleurvarianten ontstaan voortdurend in elke dierpopulatie door het optreden van spontane erfelijke veranderingen. Onder natuurlijke omstandigheden verdwijnen ze meestal weer. In de loop van de wordingsgeschiedenis van de hond bleven opvallend veel van die varianten behouden. Ze werden, door toeval of vanuit de behoefte aan "een hond met een eigen gezicht", vastgelegd in de zich ontwikkelende rassen. Daarmee kreeg het exterieur, het esthetisch aspect, in de loop van vele eeuwen langzaam maar zeker een plaats in het fokdoel. Kijken we naar het huidige fokdoel, dan zien we dat voor de meeste rassen een omgekeerde situatie, het oorspronkelijke gebruiksdoel speelt nog nauwelijks een rol. Veel fokkers van vandaag tonen weinig belangstelling voor het werkgedrag van hun honden en richten zich bij hun selectie vrijwel geheel op het exterieur.
Sociaal gedrag.
Naarmate het werkgedrag van de honden economisch minder interessant werd, ging ook de aandacht voor selectie op gedrag steeds verder achteruit. Stukje bij beetje verloren de verschillende hondenrassen hun werkterrein. De oorspronkelijke "gebruikers" van de honden verloren daarmee geleidelijk hun belangstelling en er diende zich een nieuwe generatie fokkers aan. Die nieuwe generatie verklaarde het exterieur tot hoogste doel en de hond werd van "medewerker" tot "show- en gezelschapsdier". Helaas vergat die nieuwe generatie fokkers te vaak dat ook een show- en gezelschapsdier een gebruiksdoel heeft en dat daarin het sociale
gedrag een voorname, zo niet de voornaamste, rol speelt.
Er ontstonden honden met gedragsproblemen, in hoofdzaak voortkomend uit schuwheid en angst, vooral ten opzichte van hun menselijke roedelgenoten. Schuwheid en angst die, wanneer het dier zich bedreigd voelt, over kan gaan in defensieve agressie. Schuwheid en angst waardoor het dier niet opgewassen is tegen de "normale" gebeurtenissen en verschijnselen in zijn leefomgeving en telkens weer in, of op de rand van stress raakt.
Om te kunnen begrijpen wat er mis ging met het sociale gedrag van een deel van onze honden, moeten we eerst nagaan hoe dat sociale gedrag tot ontwikkeling komt. We moeten weten hoe het komt dat een dier wèl of niet in voldoende mate bestand is tegen de prikkels uit zijn leefomgeving.
Zoals bij vrijwel alle kenmerken gaat het, ook bij gedrag, om de invloed van zowel de erfelijke aanleg als van het milieu :
- De erfelijke opmaak van het dier bepaalt de kaders waarbinnen een dier zich kanontwikkelen. Het gaat om een soort bouwplan waarin
de grenzen van het haalbare voor het individu zijn aangegeven.
- Het milieu bepaalt vervolgens wat er van dat bouwplan terechtkomt. Een pup komt ter wereld en maakt een reeks van ervaringen
door. In dit proces wordt invulling gegeven aan het bouwplan. Daarbij kunnen de beschikbare talenten wèl of niet volledig worden
benut.
We kunnen over dat milieu nog wat specifieker zijn. Onderzoek toont aan dat er bij de hond, evenals bij andere diersoorten, twee belangrijke milieu-invloeden zijn die het toekomstige sociale gedrag van het jong bepalen :
- De maternale invloed is van zeer groot belang. Het gedrag van de moeder is zeer bepalend voor het gedrag van haar nakomelingen.
Een moeder die in haar sociaal gedrag tekort schiet zal haar schuwheid en haar angsten op haar jongen overbrengen en zal ze
daarmee voor de rest van hun leven belasten.
- Minstens zo belangrijk is de vroegtijdige alsook intensieve kennismaking met mensen, zodat het dier voor de rest van zijn leven de
mens als volwaardig roedelgenoot erkent. Bij dit proces hoort de kennismaking met (zoveel mogelijk) prikkels die deel uitmaken
van het latere bestaan.
Hiermee hebben we de hoofdlijnen uiteengezet. Indien een dier ongewenst gedrag vertoont, ook in de vorm van schuwheid en angst, kunnen we de oorzaak in de drie genoemde gebieden zoeken. Wat in ieder geval nog steeds veelvuldig voorkomt is dat pups in hun nestperiode onvoldoende in aanraking komen met mensen waardoor ze in hun latere leven altijd terughoudendheid (schuwheid en angst) ten opzichte van mensen zullen vertonen. En natuurlijk, niet elke fokker vindt het een probleem om met een nerveuze of angstige (en dus gedragsgestoorde) teef te fokken. De motieven zijn misschien niet altijd dezelfde, de broodfokker doet het voor het geld, en de showfokker meende dat hij zo'n fraai exterieur niet voor het ras verloren mocht laten gaan.
En dan blijft er nog dat ongrijpbare erfelijke deel. Indien een hond storingen in zijn sociaalgedrag vertoont weten we maar zelden of dat vanuit het milieu werd veroorzaakt of dat er, misschien gelijktijdig, ook nog een erfelijk probleem was. Andersom, dieren met een
uitstekende erfelijke prognose kunnen, zonder enige beperking, door een sociaal gestoorde moeder, of door een fokker die zijn verantwoordelijkheden niet neemt, tot emotionele wrakken worden gemaakt die plassend, poepend en bijtend van angst door het leven gaan. Die fokker hoeft daar overigens niets voor te doen, zijn bijdrage kan bestaan uit het achterwege laten van de socialisatie van de pups.
Uit onderzoek aan dieren onder laboratorium-omstandigheden is gebleken dat met name inteelt aanleiding geeft tot verhoogde stressgevoeligheid. Inteelt beperkt het incasseringsvermogen van het individu. Inteelt maakt dieren gevoeliger voor prikkels uit de omgeving en verlaagt de stressdrempel. En inteelt is natuurlijk geen onbekend verschijnsel in de kynologie. Weliswaar wordt het aangeduid als "lijnenteelt" maar dat is slechts een kwestie van naamgeving. Het effect is dat er dieren ontstaan die in alle opzichten kwetsbaarder zijn. Ook in hun incasseringsvermogen ten opzichte van stressfactoren.
We zien bij een aantal rassen dat het percentage dieren toeneemt dat door hun eigenaar als "schuw" of "angstig" wordt aangeduid. We hebben hier onmiskenbaar te maken met de eerste signalen van degeneratie tengevolge van inteelt. Het is bij de betreffende rassen niet redelijk om te veronderstellen dat we te maken hebben met grote aantallen fokkers die minder aandacht dan vroeger aan de socialisatie van hun pups besteden. Evenmin mogen we aannemen dat de kwaliteit van het eigenarenbestand hard achteruit is gegaan.
Het probleem zal wèl worden verergerd doordat de gemiddelde gedragskwaliteit van de moeders achteruit gaat. En daar zitten we dan met een oorzaak-en-gevolg-spiraal. Een probleem, dat vanuit de erfelijke structuur ontstaat, komt, omdat de erfelijke structuur van de moeder medebepalend is voor haar maternale gedrag, versterkt tot uiting bij elke volgende generatie pups.
We kunnen slechts inzicht krijgen in de erfelijk belasting van het gedrag van een individu indien we erin slagen de milieufactoren optimaal te maken. Zodra een pup, goed gesocialiseerd en van een niet-schuwe moeder, problemen vertoont in zijn sociale gedrag weten we dat er iets mis is met zijn erfelijke opmaak. In alle andere situaties blijft het gissen.
Overige gedragsstoornissen.
Het merendeel van de gedragsstoornissen bij honden komt voort uit het onvoldoende opgewassen zijn tegen de prikkels die de dieren tijdens hun leven ondergaan. Het gaat om tekortkomingen in de vroege jeugdontwikkeling of om tekortkomingen in het erfelijke bouwplan. In al die gevallen zijn schuwheid en angst, eventueel uitmondend in angst-agressie-problemen, de belangrijkste kenmerken.
Daarnaast kennen we nog andere gedragsproblemen waarvan een deel een erfelijke basis heeft. Het gaat daarbij om de psychische of psychosomatische stoornissen die wij ook bij andere diersoorten kennen. Bij de mens zijn deze het best onderzocht. Omdat het om
incidenten gaat, die slechts door de combinatie van toeval en onverantwoorde inteelt tot rasproblemen leiden, laten we ze hier buiten beschouwing.
Bij een aantal hondenrassen zien we ongewenst gedrag (probleemgedrag) dat veroorzaakt wordt door het doel waarvoor de dieren gefokt zijn. Het gaat om de vechtrassen die, vrijwel zonder enig signaal vooraf en vanuit een schijnbaar neutrale gemoedsstemming, tot offensieve agressie kunnen overgaan. Voor de leek, die geen ervaring heeft met dit type dieren, kunnen het levensbedreigende honden zijn.
Bij de bedoelde rassen werd door selectie het waarschuwingsgedrag tot een minimum teruggebracht. Anderzijds werd geselecteerd ten gunste van maximale dominantie waardoor de wil tot confrontatie werd bevorderd. Deze combinatie kan, in handen van een argeloze
huishoudenhouder, rampzalige gevolgen hebben.
Overigens is dit soort gedrag op rasniveau niet onomkeerbaar. Door wijziging in het selectiebeleid, door binnen het ras te selecteren ten gunste van waarschuwingsgedrag en door het inzetten van de minst-dominante fokdieren, kan het gedragsbeeld van het ras tot zeer aanvaardbare verhoudingen worden teruggebracht. Voor individuen binnen het ras, met name voor de honden die hun "roedelgenoot mens" in hun vijandbeeld hebben opgenomen, is de situatie vrijwel onomkeerbaar. Zij zullen nooit meer de status van betrouwbare gezinshond bereiken.
http://www.gencouns.nl/ar(...)id%20en%20gedrag.pdf
In sommige gevallen zal ik je in deze zeker niet ongelijk geven! Fokkers van deze rassen zullen het alleen niet met je eens zijn en de RvB, doet er niets tegen of zelfs erger moedigen het aan.....quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 12:24 schreef oh-oh het volgende:
Als een ras al zo ver heen is dat je buiten het ras moet gaan fokken om nog op natuurlijke lijn voort te kunnen planten, dan zeg ik kap gewoon met dat hele ras
Op zich heb je wel gelijk, maar door steeds hetzelfde 'ideale' bloed te gebruiken hebben de fokkers zichzelf in de variatie beperkt. Wanneer ze echter genoegen nemen met een andere hond met goede eigenschappen, maar zonder prijswinnend verleden, zouden ze ook verder kunnen..quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 12:24 schreef oh-oh het volgende:
Als een ras al zo ver heen is dat je buiten het ras moet gaan fokken om nog op natuurlijke lijn voort te kunnen planten, dan zeg ik kap gewoon met dat hele ras
Ongetwijfeld, maar als ze echt zouden moeten mengen met andere rassen dan zou het beter gewoon einde ras zijn hoor.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 19:42 schreef nappel2 het volgende:
[..]
Op zich heb je wel gelijk, maar door steeds hetzelfde 'ideale' bloed te gebruiken hebben de fokkers zichzelf in de variatie beperkt. Wanneer ze echter genoegen nemen met een andere hond met goede eigenschappen, maar zonder prijswinnend verleden, zouden ze ook verder kunnen..
Oh hallo, de RvB, die moeten echt onwijs veel cashen per jaar, ik vraag me zo af wat er met dat geld gebeurt! Die vangen echt geld voor elke scheet, en geen misselijke bedragen.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 12:30 schreef afterburner het volgende:
[..]
In sommige gevallen zal ik je in deze zeker niet ongelijk geven! Fokkers van deze rassen zullen het alleen niet met je eens zijn en de RvB, doet er niets tegen of zelfs erger moedigen het aan.....
Niet per sé;quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 19:46 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Ongetwijfeld, maar als ze echt zouden moeten mengen met andere rassen dan zou het beter gewoon einde ras zijn hoor.
Ziehier het probleem in de rasdierenfok, vers bloed van buitenaf is eng. Je kunt de boel dan nog beter opdoekenquote:Op dinsdag 28 augustus 2012 19:46 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Ongetwijfeld, maar als ze echt zouden moeten mengen met andere rassen dan zou het beter gewoon einde ras zijn hoor.
Ben ik het niet mee eens. Het is pas sinds "kort" dat er geen ander bloed in lijnen wordt gestopt zo nu en dan.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 12:24 schreef oh-oh het volgende:
Als een ras al zo ver heen is dat je buiten het ras moet gaan fokken om nog op natuurlijke lijn voort te kunnen planten, dan zeg ik kap gewoon met dat hele ras
Jawel hoor, dat weten ze wel. Dat wil zeggen, de goede fokker weet dat wel en houdt daar rekening mee.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 19:59 schreef pumpkin_Ruby het volgende:
[..]
Ziehier het probleem in de rasdierenfok, vers bloed van buitenaf is eng. Je kunt de boel dan nog beter opdoeken![]()
Fokkers moeten gewoon af van al dat hoogdravend gelul over showlijnen en "een beetje inteelt is niet erg als je weet wat je doet". Je weet namelijk niet met welk beetje inteelt alle mede-fokkers bezig zijn en alles bij elkaar gaat het ras uiteindelijk naar de verdommenis door alle "verbeteringen".
De meeste kopers willen een mooie hond. Hoe meer kampioenen hoe beter. Gedrag en karakter is ondergeschikt, totdat ze na een aantal maanden erachter komen dat dat toch ook wel belangrijk was. Fokker gooit dat op opvoeding en zo is het balletje weer rond.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 23:33 schreef oh-oh het volgende:
Een goede koper staart zich ook niet blind op kampioenslijnen ed, een goede fokker ook niet, als mensen met zulke termen lopen te smijten blijf je daar toch sneller weg. Je hebt binnen elk ras denk ik wel een groep die daarin doorslaat hoor.
Vaak wordt er gezegd dat de beste fokhonden thuis op de bank liggen bij mensen, ik ken fokkers bij verschillende rassen die op zoek gaan naar zulke honden, wereldwijd. Dat is moeilijker dan vers bloed halen uit andere rassen. Die honden laten ze aankeuren en de hele toestand, en eventuele stambomen van die pups krijgen dan blanco pagina's zelf, als het in het belang van het ras is doen fokkers dat via andere landen, hier in NL mag dat geloof ik niet, maar in België dan weer wel bv.
Ongelooflijk veel werk en omslachtig en geldverslindend , maar dat is fokken nou eenmaal.
Het hangt idd van het ras af! Ik ken ook wel een paar fokkers die dat doen, maar die fokken puur op functie en niet op uiterlijk.quote:Op woensdag 29 augustus 2012 11:07 schreef oh-oh het volgende:
Ik ken veel fokkers die dat doen. Zal van het ras afhangen denk ik.
Bij de rassen die ik leuk vind zitten de beste honden goddank niet in kennels, ik hou niet van honden in kennels. Mijn oudste herplaatser zat wel vier jaar lang in een kennel bij een rampzalige fokker, en die deed wel wat jij beschrijft, dus ik snap je punt wel. Maar het is een ras dat niet in een kennel thuis hoort, ze horen lekker thuis op de bank
Kwa uiterlijk vind ik idd die van nu mooier als die van toen! Maar kunnen ze nu nog de functie uitoefenen van toen? Ik ben totaal niet thuis in dit ras en heb ook werkelijk geen idee waar ze voor bedoeld zijn.quote:Op woensdag 29 augustus 2012 11:23 schreef oh-oh het volgende:
Toevallig zag ik laatst een foto en toen moest ik aan dit topic denken, gewoon om aan te tonen dat een blinde toch nog wel kan zien dat er ook rassen zijn waar er wel degelijk echt verbeterd wordt.
Chineesje uit 1977:
[ afbeelding ]
Vergelijkbare hond nu:
[ afbeelding ]
En bij fokken wordt er echt heel veel aandacht besteed aan testen op erfelijke afwijkingen, goed karakter , goede gezonde bouw en een goed gebit. Beharing mag in alle variaties voorkomen.
Oh oke.... dat wist ik niet, ging er eigenlijk vanuit dat elk ras wel een functie had ooit.quote:Op woensdag 29 augustus 2012 12:05 schreef oh-oh het volgende:
het zijn gezelschapshonden, ze hebben geen functie, niet alle honden hebben een functie hoor.
Je vergeet even voor het gemak dat karakter ook een raseigenschap is en dat honden op shows ook daarop beoordeeld worden.quote:Op woensdag 29 augustus 2012 11:04 schreef afterburner het volgende:
[..]
De meeste kopers willen een mooie hond. Hoe meer kampioenen hoe beter. Gedrag en karakter is ondergeschikt, totdat ze na een aantal maanden erachter komen dat dat toch ook wel belangrijk was. Fokker gooit dat op opvoeding en zo is het balletje weer rond.
Ik ben absolut van mening dat de beste fokhonden geen bankhang hondjes zijn, maar kennel honden. De beste teef die ik heb meegemaakt, was er een die 3 jaar in een kennel had gezeten en waar helemaal niets mee gedaan was, ze kende geen enkel commando, was niet gesocialiseerd. Werd uit de kennel gehaald en ging mee aan de fiets in druk verkeer, liep over de kermis en was ondanks dat ze niets had meegemaakt nergens van onder de indruk, vertoonde geen enkele vorm van ongewenst gedrag richting mensen en geen angst te ontdekken. Dan pas kun je spreken van een stabiele hond.... Denk dat de meeste honden die wij (jullie) bezitten dit niet aan zouden kunnen!! Of zo'n manier van selecteren als fokker wenselijk is laat ik even buiten beschouwing, maar het toont weldegelijk aan dat deze teef uit die lijn een goede is.
Openstellen van de stambomen doen ze idd niet nederland, persoonlijk ben ik absolut voor! In enkele landen zijn ze wel opgesteld, maar bijzonder weinig fokkers weten deze weg te vinden. Het is idd duur en omslachtig, maar als je het beste voor heb met je ras zouden vele daar goed aan doen om dat te doen!
Sorry Erodome, maar laat me niet lachen. Keuren op karakter in een show ring? Vertel mij dan waarom ik op een officiele FCI show kon winnen met mijn onzekere angstige teef (keurmeester is een hele bekende in zit al jaren in het "vak"). Naar mensen toe vertoond ze het juiste gedrag zoals je van het ras mag verwachten, maar buiten met bv katten is het een heel ander hondje.....quote:Op woensdag 29 augustus 2012 20:30 schreef erodome het volgende:
[..]
Je vergeet even voor het gemak dat karakter ook een raseigenschap is en dat honden op shows ook daarop beoordeeld worden.
Een hond die ongewenst gedrag voor dat ras vertoond zal geen kampioen worden. Zo mag een bordeaux dog geen agressie vertonen(heb ik wel gezien, maar dat leverde dan ook een onmiddelijke diskwalificatie op), maar mag een fila best wat knorrig zijn als iemand voelt of zijn ballen wel goed ingedaald zijn
De honden worden aardig bepoteld, moeten de hele dag in de drukte zitten, ze mogen geen stress tonen als dat niet bij het ras hoort, ze moeten zichzelf gemoedelijk of zelfs blij laten betasten als dat bij het ras hoort. Een rasbeschrijving gaat niet alleen over uiterlijk, maar ook over karakter, er zijn zelfs rassen die zich ook moeten bewijzen in werk willen ze een kampioenstitel kunnen halen.
Mijn vriend ook maar daar zou ik toch niet aan beginnen...quote:Op donderdag 30 augustus 2012 22:07 schreef AppelCake het volgende:
Ik wilde altijd een mopshond maar volgens mij is die ook helemaal verfokt...
Die zijn ook HEEL erg verfokt he?quote:Op donderdag 30 augustus 2012 22:14 schreef CesarMilan het volgende:
[..]
Mijn vriend ook maar daar zou ik toch niet aan beginnen...
Vind jij dat de rashond moet stoppen?quote:Op donderdag 30 augustus 2012 22:32 schreef oh-oh het volgende:
Die Afghaan op dat plaatje is getekend, ik zie ze op show ook niet zo extreem hoor, ja met vacht, maar vacht maakt niks uit, poedels in showtoillet kunnen evengoed functioneel agility doen en zo
Ik heb mijn mening hier al uitgebreid gegeven, lees maarquote:Op vrijdag 31 augustus 2012 15:45 schreef AppelCake het volgende:
[..]
Vind jij dat de rashond moet stoppen?
Oeps!quote:Op vrijdag 31 augustus 2012 15:55 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Ik heb mijn mening hier al uitgebreid gegeven, lees maar
Ook na het zien van ditquote:Op vrijdag 31 augustus 2012 16:01 schreef oh-oh het volgende:
Indeed
![]()
Anyway, nee, ik ben VOOR rashonden, mits goed gefokt.
Ik hoef zelf geen kruisingen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |