WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Hallo beste FOK!-ers,
Er zit mij iets niet lekker.
Nou is dat niet ongewoon in het leven, maar soms is het toch fijn om andermans mening te horen over bepaalde zaken.
Het gaat om de volgende (rechts) kwestie:
Donderdag 25 november heeft mijn vader mij 'savonds rond 23:00 naar de lokale huisartsenpost gebracht omdat ik overdreven hoge koorts had, en twee onverklaarbaar blauwe knieën.
Ook was ik zowel lichamelijk als geestelijk oververmoeid, door een nogal onregelmatig, fysiek intensief en intens leven op het moment.
Ook had ik toevallig de zaterdag vóór deze donderdag weer eens Ecstacy gebruikt. (die slecht werkte omdat ik simpelweg te moe was)
Aangezien ik opgevoed ben met de gedachte dat het belangrijk is om altijd zoveel mogelijk informatie te vermelden die relevant zou kunnen zijn, ben ik met de telefoon de huiskamer even uitgelopen en heb dit tóch maar even aan de huisartsenpost verteld. Je weet maar nooit of het er misschien mee te maken zou kunnen hebben. Hierbij heb ik expliciet vermeld dat ik graag wil dat hier niets over wordt gezegd, noch dat er naar het onderwerp verwezen zou worden waar mijn vader bij was.
Mijn vader is altijd erg bedreven geweest in de psychiatrie, en wij hebben thuis veel ervaring met depressie gehad. Ik wilde absoluut niet dat hij zich zorgen ging maken.
Eenmaal bij de huisartsenpost aangekomen, leek mijn zaak "overgegeven" te zijn aan een andere arts die op dat moment afloste. Het was in ieder geval niet degene die ik aan de telefoon gesproken had.
Bij die overgave moet iets verkeerd gegaan zijn, want in het gesprek werd onmiddelijk begonnen over "gebruik van pillen", wat uiteraard genoeg was om mij in een lastige situatie te brengen.
Dat het om een misverstand gaat was mij meteen al duidelijk, maar de gevolgen mogen er zijn:
- Alle mogelijke vage problemen, inclusief alle noembare negatieve emoties, zijn nu allemaal de schuld van E
- Ik voel iets wat ik nooit heb gevoeld. Een vorm van schaamte denk ik. Ik heb het gevoel dat mijn image bij mijn vader is "aangetast" oid. Het voelt aan alsof alles "voor niets" is geweest, want uiteindelijk volgens zijn perspectief ben ik nu dus aan de harddrugs geraakt.
- Mijn vader is er nu van overtuigd dat alle negatieve veranderingen in mij van afgelopen maanden zijn veroorzaakt door E, terwijl dit naar mijn weten hele andere, zeer concrete en pijnlijke oorzaken zijn geweest.
Ik vind dat deze arts zeer onzorgvuldig te werk is gegaan met deze, toch wel meestal vertrouwelijke, informatie.
Het zit mij echt ontzettend dwars! Het heeft iets kapot gemaakt tussen mij en mijn vader, en ik zal mij voorlopig niet meer op mijn gemak voelen bij welke arts dan ook..
Wat moet ik hier nou (juridisch) mee?
En herkent iemand het gevoel? (tips om hiermee om te gaan?)
Ik ben 21 jaar.
Ik wil jullie allen ontzettend bedanken überhaubt voor het lezen van dit bericht. Dit idee alleen al is voor mij een schrale troost omdat ik het nu in ieder geval van me afgeschreven heb.
Ben benieuwd naar jullie reacties. :-)
Thanks !
Suspiria
P.S. bespaar mij asjeblieft random schrale opmerkingen over Ecstacy-gebruik en/of de risico's of wat je daarvan vindt, daar zit ik nou niet bepaald op te wachten op het moment
Er zit mij iets niet lekker.
Nou is dat niet ongewoon in het leven, maar soms is het toch fijn om andermans mening te horen over bepaalde zaken.
Het gaat om de volgende (rechts) kwestie:
Donderdag 25 november heeft mijn vader mij 'savonds rond 23:00 naar de lokale huisartsenpost gebracht omdat ik overdreven hoge koorts had, en twee onverklaarbaar blauwe knieën.
Ook was ik zowel lichamelijk als geestelijk oververmoeid, door een nogal onregelmatig, fysiek intensief en intens leven op het moment.
Ook had ik toevallig de zaterdag vóór deze donderdag weer eens Ecstacy gebruikt. (die slecht werkte omdat ik simpelweg te moe was)
Aangezien ik opgevoed ben met de gedachte dat het belangrijk is om altijd zoveel mogelijk informatie te vermelden die relevant zou kunnen zijn, ben ik met de telefoon de huiskamer even uitgelopen en heb dit tóch maar even aan de huisartsenpost verteld. Je weet maar nooit of het er misschien mee te maken zou kunnen hebben. Hierbij heb ik expliciet vermeld dat ik graag wil dat hier niets over wordt gezegd, noch dat er naar het onderwerp verwezen zou worden waar mijn vader bij was.
Mijn vader is altijd erg bedreven geweest in de psychiatrie, en wij hebben thuis veel ervaring met depressie gehad. Ik wilde absoluut niet dat hij zich zorgen ging maken.
Eenmaal bij de huisartsenpost aangekomen, leek mijn zaak "overgegeven" te zijn aan een andere arts die op dat moment afloste. Het was in ieder geval niet degene die ik aan de telefoon gesproken had.
Bij die overgave moet iets verkeerd gegaan zijn, want in het gesprek werd onmiddelijk begonnen over "gebruik van pillen", wat uiteraard genoeg was om mij in een lastige situatie te brengen.
Dat het om een misverstand gaat was mij meteen al duidelijk, maar de gevolgen mogen er zijn:
- Alle mogelijke vage problemen, inclusief alle noembare negatieve emoties, zijn nu allemaal de schuld van E
- Ik voel iets wat ik nooit heb gevoeld. Een vorm van schaamte denk ik. Ik heb het gevoel dat mijn image bij mijn vader is "aangetast" oid. Het voelt aan alsof alles "voor niets" is geweest, want uiteindelijk volgens zijn perspectief ben ik nu dus aan de harddrugs geraakt.
- Mijn vader is er nu van overtuigd dat alle negatieve veranderingen in mij van afgelopen maanden zijn veroorzaakt door E, terwijl dit naar mijn weten hele andere, zeer concrete en pijnlijke oorzaken zijn geweest.
Ik vind dat deze arts zeer onzorgvuldig te werk is gegaan met deze, toch wel meestal vertrouwelijke, informatie.
Het zit mij echt ontzettend dwars! Het heeft iets kapot gemaakt tussen mij en mijn vader, en ik zal mij voorlopig niet meer op mijn gemak voelen bij welke arts dan ook..
Wat moet ik hier nou (juridisch) mee?
En herkent iemand het gevoel? (tips om hiermee om te gaan?)
Ik ben 21 jaar.
Ik wil jullie allen ontzettend bedanken überhaubt voor het lezen van dit bericht. Dit idee alleen al is voor mij een schrale troost omdat ik het nu in ieder geval van me afgeschreven heb.
Ben benieuwd naar jullie reacties. :-)
Thanks !
Suspiria
P.S. bespaar mij asjeblieft random schrale opmerkingen over Ecstacy-gebruik en/of de risico's of wat je daarvan vindt, daar zit ik nou niet bepaald op te wachten op het moment
Kan ook echt niet volgens mij, dit valt onder beroepsgeheim en je kan hiervoor naar een beroeps- of tuchtraad, maar waarom was je vader überhaubt aanwezig bij dat gesprek?
We cross our bridges when we come to them and burn them behind us, with nothing to show for our progress except a memory of the smell of smoke, and a presumption that once our eyes watered.
100% mee eens.
Maar dat stel ik altijd liever uit totdat het "nieuw" er voor mij af is. Op die manier ben ik zelf ook (ervarings)deskundiger en kan ik hem gelijk geruststellen.
Gaat er gewoon om dat ik dit mooi wel even zélf in de hand wil hebben, lijkt me geen raar iets.
Maar dat stel ik altijd liever uit totdat het "nieuw" er voor mij af is. Op die manier ben ik zelf ook (ervarings)deskundiger en kan ik hem gelijk geruststellen.
Gaat er gewoon om dat ik dit mooi wel even zélf in de hand wil hebben, lijkt me geen raar iets.
@ Flurry
Omdat ie mij erheen reed (want ik had dus 40.8 graden koorts) en ik zag ook geen reden om hem de deur te wijzen bij het gesprek. En verder vind ik het altijd fijn als hij even meedenkt + vooral: waarom niet?
Had deze, naar mijns inziens idiote, actie van de doc niet verwacht. Heb altijd vertrouwen in beroepsgeheim gehad.
Omdat ie mij erheen reed (want ik had dus 40.8 graden koorts) en ik zag ook geen reden om hem de deur te wijzen bij het gesprek. En verder vind ik het altijd fijn als hij even meedenkt + vooral: waarom niet?
Had deze, naar mijns inziens idiote, actie van de doc niet verwacht. Heb altijd vertrouwen in beroepsgeheim gehad.
Die arts er op aanspreken dat je het erg onprofessioneel vindt... je kunt het wel juridisch maken maar daar schiet je niks mee op, waarschijnlijk alleen meer aversie tegen artsen.
Ik zou het eerst met de arts zelf opnemen, door een afspraak te maken voor een gesprek of door 'm een brief te schrijven. Als uit zijn reactie geen schuldbesef blijkt en je het gevoel hebt dat dit zo weer kan gebeuren, dan zou ik een klacht indienen: http://www.tuchtcollege-gezondheidszorg.nl
Dat kan je natuurlijk ook direct doen, afhankelijk van wat je zelf het beste acht
Dat kan je natuurlijk ook direct doen, afhankelijk van wat je zelf het beste acht
We cross our bridges when we come to them and burn them behind us, with nothing to show for our progress except a memory of the smell of smoke, and a presumption that once our eyes watered.
Ter extra informatie:
Ik heb op het moment zelf ter plekke, toen het al gebeurd was, doc apart genomen en gemeld hier niet blij mee te zijn. Die verdedigde zich echter met dingen als "ik dacht dit en ik dacht dat" etc was veel te veel *voor mij* aan het denken (ze schatte mij ook jonger in gezien ik erg klein ben)
In de staat waarin ik verkeerde ben ik de discussie toen verloren omdat ik simpelweg geen energie had om met tegenargumenten te komen. (zo ziek als een hond)
Wat dat betreft ging ze dwars over me heen, deed er nogal makkelijk over, en dat voelde erg denigrerend. Ik dacht bij mezelf: "dat zullen we nog wel eens zien"
Ik heb op het moment zelf ter plekke, toen het al gebeurd was, doc apart genomen en gemeld hier niet blij mee te zijn. Die verdedigde zich echter met dingen als "ik dacht dit en ik dacht dat" etc was veel te veel *voor mij* aan het denken (ze schatte mij ook jonger in gezien ik erg klein ben)
In de staat waarin ik verkeerde ben ik de discussie toen verloren omdat ik simpelweg geen energie had om met tegenargumenten te komen. (zo ziek als een hond)
Wat dat betreft ging ze dwars over me heen, deed er nogal makkelijk over, en dat voelde erg denigrerend. Ik dacht bij mezelf: "dat zullen we nog wel eens zien"
Jij durft zeg.
Als je bij nacht en ontij medische hulp nodig hebt (in jouw geval door eigen stomme schuld) kan je niet verwachten dat er een prive arts voor je gereserveerd is. Dit werk wordt gedaan door mensen die zelf ook een leven hebben en misschien wel eens afgelost moeten worden.
Het allerbelangrijkste medische aspect, namelijk jouw drugsgebruik, is prima doorgegeven. Je had ook stuiptrekkend en bewusteloos binnengebracht kunen worden.
En dan nu gaan mekkeren over onzorgvuldigheid omdat er een onbenullig detail (gerelateerd aan leven en dood) niet mee gekomen is bij de overdracht.
Gebruik zoveel pillen als je wilt, dat kan prima in het geniep. Maar maak een ander niet verantwoordelijk voor het uitlekken van je hobby op het moment dat je jezelf in de nesten hebt gewerkt.
Als je bij nacht en ontij medische hulp nodig hebt (in jouw geval door eigen stomme schuld) kan je niet verwachten dat er een prive arts voor je gereserveerd is. Dit werk wordt gedaan door mensen die zelf ook een leven hebben en misschien wel eens afgelost moeten worden.
Het allerbelangrijkste medische aspect, namelijk jouw drugsgebruik, is prima doorgegeven. Je had ook stuiptrekkend en bewusteloos binnengebracht kunen worden.
En dan nu gaan mekkeren over onzorgvuldigheid omdat er een onbenullig detail (gerelateerd aan leven en dood) niet mee gekomen is bij de overdracht.
Gebruik zoveel pillen als je wilt, dat kan prima in het geniep. Maar maak een ander niet verantwoordelijk voor het uitlekken van je hobby op het moment dat je jezelf in de nesten hebt gewerkt.
-
Zo'n standaard reactie is hier niet van toepassing en dus zoals vermeld absoluut niet welkom in dit topic.
Dàààààg
Dàààààg
Mee eens.quote:Op donderdag 9 december 2010 23:47 schreef quo_ het volgende:
Jij durft zeg.
Als je bij nacht en ontij medische hulp nodig hebt (in jouw geval door eigen stomme schuld) kan je niet verwachten dat er een prive arts voor je gereserveerd is. Dit werk wordt gedaan door mensen die zelf ook een leven hebben en misschien wel eens afgelost moeten worden.
Het allerbelangrijkste medische aspect, namelijk jouw drugsgebruik, is prima doorgegeven. Je had ook stuiptrekkend en bewusteloos binnengebracht kunen worden.
En dan nu gaan mekkeren over onzorgvuldigheid omdat er een onbenullig detail (gerelateerd aan leven en dood) niet mee gekomen is bij de overdracht.
Gebruik zoveel pillen als je wilt, dat kan prima in het geniep. Maar maak een ander niet verantwoordelijk voor het uitlekken van je hobby op het moment dat je jezelf in de nesten hebt gewerkt.
Sorry TS ongetwijfeld ben je een prima mens maar dit is erg verwend gedrag, wat jij als smoesjes ziet van de arts is gewoon kwalijk die man had ABSOLUUT geen reden om in deze situatie spelletjes te spelen.
Als jij in vertrouwen tijdens een regulier consult had verteld dat je hard drugs gebruikt en hij vervolgens zonder jouw toestemming contact hier over had genomen met je vader dan kan je spreken van een schending.
Maar nu kom je in een spoed situatie naar hem toe en je neemt zelf je vader mee het consult in en dan verwacht je dat hij omslachtig gaat doen voor het geval dat jij je vader voorliegt?
Ongetwijfeld is de situatie voor jouw nu kut maar je bent volwassen, los dit op met je vader en probeer niet iemand zwart te maken die gewoon zijn werk doet.
Je vraagt om reacties, en dan loop je het risico dat er iets komt wat je niet bevalt.quote:
Zo'n standaard reactie is hier niet van toepassing en dus zoals vermeld absoluut niet welkom in dit topic.
Dàààààg
Had je soms verwacht dat iedereen met je mee ging zitten huilen?
Zoals al gezegd: gebruik zoveel je wilt.quote:P.S. bespaar mij asjeblieft random schrale opmerkingen over Ecstacy-gebruik en/of de risico's of wat je daarvan vindt, daar zit ik nou niet bepaald op te wachten op het moment
Is je eigen keus en je eigen verantwoordelijkheid
-
Wacht even, begrijp goed dat er geen enkel verband is tussen E en griep.
Bleek uiteindelijk ook niets aan de hand te zijn behalve oververmoeidheid icm flinke griep, sowieso geen spoedsituatie.
Het ging letterlijk: "Nou het is rustig vanavond, kom voor de zekerheid maar even langs want die blauwe knieën zijn wel vreemd." Hoorde uiteindelijk bij de hoge koorts.
Ik heb het gewoon voor de zekerheid vermeld, omdat ik dacht dat hier geen consequenties aan vast zaten. Dat is een kwestie van vertrouwen.
Ik begrijp dat ik verwend overkom, maar dat is puur omdat het een toch een forum blijft en ik graag zakelijk en to the point ben. Ik wil gewoon graag dat deze arts zijn beroepsgeheim in de toekomst serieus neemt, ik zin niet op wraak oid.
Als deze arts gewoon had toegegeven dat het onhandig was had ik deze topic niet aangemaakt, maar die gedroeg zich zo ongeveer net als jij. Vindt dat toch niet juist, beroepsgeheim is er niet voor niets.
@ Manifesto, tuurlijk ging mijn vader mee, hij heeft een auto en ik kon niet rijden.
Bleek uiteindelijk ook niets aan de hand te zijn behalve oververmoeidheid icm flinke griep, sowieso geen spoedsituatie.
Het ging letterlijk: "Nou het is rustig vanavond, kom voor de zekerheid maar even langs want die blauwe knieën zijn wel vreemd." Hoorde uiteindelijk bij de hoge koorts.
Ik heb het gewoon voor de zekerheid vermeld, omdat ik dacht dat hier geen consequenties aan vast zaten. Dat is een kwestie van vertrouwen.
Ik begrijp dat ik verwend overkom, maar dat is puur omdat het een toch een forum blijft en ik graag zakelijk en to the point ben. Ik wil gewoon graag dat deze arts zijn beroepsgeheim in de toekomst serieus neemt, ik zin niet op wraak oid.
Als deze arts gewoon had toegegeven dat het onhandig was had ik deze topic niet aangemaakt, maar die gedroeg zich zo ongeveer net als jij. Vindt dat toch niet juist, beroepsgeheim is er niet voor niets.
@ Manifesto, tuurlijk ging mijn vader mee, hij heeft een auto en ik kon niet rijden.
En ik zeg ook niet dat ik er daadwerkelijk werk van ga maken trouwens. Ik wil vooral weten in hoeverre dit mijn eigen schuld is, en vooral of ik in de toekomst dit soort dingen nog wel aan een arts ga vertellen als er zo makkelijk mee omgegaan wordt.
Ik weet genoeg, dat doe ik dus niet meer
Was me wel even het leermomentje voor vandaag.
@ quo_: begrijp ook jouw reactie nu, er is nadruk gelegd op dit ene pilletje ipv de andere symptomen, wat in een ander geval misschien wél mijn leven had gered. een hele andere nuance dus.
Thx voor de reacties allen en slaap lekker !
Ik weet genoeg, dat doe ik dus niet meer
Was me wel even het leermomentje voor vandaag. @ quo_: begrijp ook jouw reactie nu, er is nadruk gelegd op dit ene pilletje ipv de andere symptomen, wat in een ander geval misschien wél mijn leven had gered. een hele andere nuance dus.
Thx voor de reacties allen en slaap lekker !
Als alles valt of staat met drugsgebruik, dan klopt er iets niet tussen jou en je vader. Dat 'image' was dus eigenlijk gewoon een facade die jij in stand hield en wat nu ploft. Feitelijk ziet jouw vader nu een extra stukje van jouzelf, wat je hebt geprobeerd verborgen te houden. Dus het hier beschreven gevoel door jou klopt feitelijk wel, ja.quote:Ik heb het gevoel dat mijn image bij mijn vader is "aangetast" oid. Het voelt aan alsof alles "voor niets" is geweest,
Hoe oud ben je eigenlijk? Dit i.v.m. jouw feitelijke vraag.
"I intend to live forever. So far, so good."
"I have enough money to last me the rest of my life, unless I buy something"
"I have enough money to last me the rest of my life, unless I buy something"
Waarom doe je sowieso xtc? Voel je je er beter bij of doe je het zodat je de hele avond kan doorgaan op hardcore feesten?
Ikzelf ben ook tegen gebruik van xtc. Waarom drugs gebruiken om je beter te voelen of langer door te gaan. Het lost niets op, maar levert wel problemen.
btw, van die dokter..tja, shit happens zal ik maar zeggen
Ikzelf ben ook tegen gebruik van xtc. Waarom drugs gebruiken om je beter te voelen of langer door te gaan. Het lost niets op, maar levert wel problemen.
btw, van die dokter..tja, shit happens zal ik maar zeggen
Deed me idd denken aan een oud spreekwoord "Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel"quote:
btw, van die dokter..tja, shit happens zal ik maar zeggen
"I intend to live forever. So far, so good."
"I have enough money to last me the rest of my life, unless I buy something"
"I have enough money to last me the rest of my life, unless I buy something"
Dus je vader zat gewoon bij het gesprek met die arts
Als jij daar problemen mee had had had je gewoon je vader moeten vragen of hij weg wil gaan.
Maar nee, dat wil je niet, en nu is het de schuld van de arts?
Als jij daar problemen mee had had had je gewoon je vader moeten vragen of hij weg wil gaan.
Maar nee, dat wil je niet, en nu is het de schuld van de arts?
Het is wel erg onzorgvuldig van die arts, maar juridisch kun je er weinig mee. Het valt immers lastig te bewijzen dat je hebt aangegeven het niet in bijzijn van je vader te willen bespreken.
Je gaat dus met je vader naar een gesprek met een arts wat over jou zal gaan. Vervolgens begint die arts met de feiten en daar zit een feit tussen wat je vader niet mag horen?
Waarom neem je dan je vader mee in dat gesprek? Moet die arts dan gaan zitten konkelen om jouw leugens tegenover je vader?
Waarom neem je dan je vader mee in dat gesprek? Moet die arts dan gaan zitten konkelen om jouw leugens tegenover je vader?
Ze wist niet dat de arts het hardop zou zeggen. Met meer dan 40 graden koorts is het sowieso niet echt fijn om alleen te zijn lijkt me.quote:
Je gaat dus met je vader naar een gesprek met een arts wat over jou zal gaan. Vervolgens begint die arts met de feiten en daar zit een feit tussen wat je vader niet mag horen?
Waarom neem je dan je vader mee in dat gesprek? Moet die arts dan gaan zitten konkelen om jouw leugens tegenover je vader?
Nou volgens mij heeft dat gebruik van drugs niets met haar koorts te maken. Als zij op zaterdag extasy heeft gebruikt en krijgt de donderdag erop koorts lijkt het mij stug dat het daarmee te maken heeft? Of zijn er dingen die ze in de pillen stoppen waar je bjina een week later nog lichamelijk last van kan krijgen?
Haters gonna hate.
Tja, er is kennelijk in de overdracht van arts naar arts wat mis gegaan, maar ik vind dit echt totaal niet verwijtbaar. Je hebt ten eerste zelf de aandacht gebracht op dat pilletje omdat je zelf aan een mogelijk verband dacht. Dan is het niet gek dat een arts dat ook gaat doen.
Ten tweede had je, als je helemaal had willen vermijden dat je vader daar lucht van zou krijgen, hem niet de spreekkamer in moeten laten gaan.
Maar daar gaat het allemaal niet om. Waar het wel om gaat is dat jij wil dat je vader een bepaald beeld van jou heeft (en wat dat beeld is zul je zelf wel weten, in elk geval past bij dat beeld geen recreatief gebruik van pillen) en dat beeld is nu veranderd. Je bent bang dat je vader niet meer zijn 'goede dochter' voor zich ziet, maar een pillenslikkende verslaafde (of iets degelijks).
Toch is dat jouw eigen verantwoordelijkheid en niet die van die arts. Jij slikt die pil, jij wil niet dat je vader dat weet. Per ongelukkig toeval weet hij dat nu toch en daar zul je gewoon met hem over moeten praten. Punt. Je bent 21 jaar en volwassen en je neemt je verantwoording daar maar voor.
Je kan sowieso niet eeuwig een perfect beeld van jezelf blijven schapen voor je vader. Je zult heus vaker van je voetstuk vallen. Het is jouw leven en wat jij daar mee doet, zal ook hij uiteindelijk moeten accepteren. Je bent een volwassen kind van je vader en dat blijft zo. Het is mogelijk tijd om te accepteren dat de ouder-kind relatie veranderd.
Ten tweede had je, als je helemaal had willen vermijden dat je vader daar lucht van zou krijgen, hem niet de spreekkamer in moeten laten gaan.
Maar daar gaat het allemaal niet om. Waar het wel om gaat is dat jij wil dat je vader een bepaald beeld van jou heeft (en wat dat beeld is zul je zelf wel weten, in elk geval past bij dat beeld geen recreatief gebruik van pillen) en dat beeld is nu veranderd. Je bent bang dat je vader niet meer zijn 'goede dochter' voor zich ziet, maar een pillenslikkende verslaafde (of iets degelijks).
Toch is dat jouw eigen verantwoordelijkheid en niet die van die arts. Jij slikt die pil, jij wil niet dat je vader dat weet. Per ongelukkig toeval weet hij dat nu toch en daar zul je gewoon met hem over moeten praten. Punt. Je bent 21 jaar en volwassen en je neemt je verantwoording daar maar voor.
Je kan sowieso niet eeuwig een perfect beeld van jezelf blijven schapen voor je vader. Je zult heus vaker van je voetstuk vallen. Het is jouw leven en wat jij daar mee doet, zal ook hij uiteindelijk moeten accepteren. Je bent een volwassen kind van je vader en dat blijft zo. Het is mogelijk tijd om te accepteren dat de ouder-kind relatie veranderd.
Dit is inderdaad onzorgvuldig en vermoedelijk slecht overgedragen. De eerste arts had dit in het dossier moeten noteren. De eerste stap is meestal een klacht indienen bij het ziekenhuis zelf. Ieder ziekenhuis heeft hier een procedure voor. Dan wordt het vermoedelijk opgelost in een gesprek met de arts. Het tuchtcollege is een tweede stap, en misschien wat teveel voor deze casus.
Het was zeer relevante informatie die logischerwijs nog op tafel komt bij een doktersbezoek.
Als je dan zo graag zaken verborgen houd voor je pa, moet je hem maar niet mee naar binnen nemen.
En ik neem aan dat je vervelende gevoel voort komt uit schaamte voor je drugsgebruik. mooi moment om te stoppen? je ziet immers wat het je oplevert. (en je laatste pil was niet eens de moeite waard,toch?)
Als je dan zo graag zaken verborgen houd voor je pa, moet je hem maar niet mee naar binnen nemen.
En ik neem aan dat je vervelende gevoel voort komt uit schaamte voor je drugsgebruik. mooi moment om te stoppen? je ziet immers wat het je oplevert. (en je laatste pil was niet eens de moeite waard,toch?)
|
|
