KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Nooit gedacht, maar ik ben het met je eensquote:Op donderdag 9 december 2010 13:43 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Ik ga niet mijn hele middag besteden met het zoeken en vinden van meer bronnen die mijn opmerking onderbouwen, puur zodat ook die weer kunnen ontkent worden. Ik kan wel iets zinnigers bedenken. Want, zoals ik zei, het zal toch nooit goed genoeg zijn.
Nu is deze specifieke bron idd vrij zwak, maar een betere zal idd niks uithalen, zeker niet als het over kinderen gaat. Het krantenartikel spreekt daar zelfs min of meer expliciet over.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Dat zou moeilijk worden want je kent mijn ideeen over dit onderwerp niet eensquote:
[..]
Maar dan wel de juiste, die precies aansluit bij jouw idee van wat correct is. Nee dank je.
Ergo, dat ga ik dus niet doenquote:Op donderdag 9 december 2010 13:50 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Dat zou moeilijk worden want je kent mijn ideeen over dit onderwerp niet eens
Ben ik toch wel blij dat mijn vrienden ook geen kinderen willen.quote:
Ts ik ben 24, en vele om mij heen hebben ook al kindere. Het gaat echt nergens over. Sommige als ongeluk, sommige als bewust gekozen/ ik had het er gister nog over met mijn ouders dat ik straks 25 / 26 ben en als enige niet getrouwd of vader
fuck it. Ze betalen hun tol nog wel
signatuurloos
Hopelijk heb je dan nu geleerd dat de reden waarom mensen hier niks doen met je bronnen, is omdat het geen fatsoenlijke bronnen zijn.quote:
[..]
Ergo, dat ga ik dus niet doen
Ergo, niet meer met van die nutteloze uitspraken aan komen zetten als je ze niet kunt onderbouwen
Als ik zeg dat Beatrix onze koningin is, wordt het nog ontkent, met wat voor bronnen ik ook kom. En dat is gewoon FOK!. Zodra iemand overtuigd is van zijn gelijk, kun je nog niet met 10TB aan onderzoek diegene overtuigen.quote:
[..]
Hopelijk heb je dan nu geleerd dat de reden waarom mensen hier niks doen met je bronnen, is omdat het geen fatsoenlijke bronnen zijn.
Ergo, niet meer met van die nutteloze uitspraken aan komen zetten als je ze niet kunt onderbouwen
Wat een kwalitatief hoogstaand stukje leven moet je hebben, om het krijgen van kinderen verneuken noemen.
TS is het niet een beetje je eigen schuld? Jij wil niet conformeren aan het huisje boompje beestje leven, maar je blijft wel hangen in een omgeving die vol zit met mensen die dit wel willen. Kan je niet zelf (eventueel met de weinigen die geen kinderen hebben) leuke dingen gaan doen, in plaats van je vervelen bij mensen die alleen over hun kinderen praten?
Meid, dat komt nog wel joh.quote:
Terechte klacht van TS. Ik ben d'r ook wel een beetje bang voor hoor. Alle vrienden/vriendinnen zullen over zo'n 6, 7 jaar sowieso wel gesettled zijn met vrouw/man en blagen en ik niet, want ik wil gewoon geen kinderen. En iedereen maar: 'och dat komt later nog wel'. WIE THE FUCK BESLIST DAT VOOR MIJ?!Optyfen met dat eindeloze gezeik! Dit is MIJN leven, en ik doe niet mee aan overbevolking. Met mij kan iedereen over een paar jaar nog gezellig over leuke dingen babbelen
(lees: geen kinderzaken als onderwerp). Echt, kinderen
Wat een geweldig kwalitatief leven heb je als je kinderen moet maken om daar je leven door te leiden.quote:
Wat een kwalitatief hoogstaand stukje leven moet je hebben, om het krijgen van kinderen verneuken noemen.
En wat slecht voor je is.
Van de oude vriendengroep is iedereen zo'n 26 a 27 jaar oud en er heeft nog niemand kinderen maar wat ik wel zie is dat de meesten wel aangeven er toe bereid te zijn als ze iets groter wonen.quote:
[..]
Ben ik toch wel blij dat mijn vrienden ook geen kinderen willen.
Het is een kwestie van tijd dus het zwaard van Damocles bengelt boven het vertrouwde leventje.
Maar ach ik ken ook genoeg mensen met kinderen die tijd vrijmaken om tijd met de maten door te brengen en die praten dan ook gewoon over de mannen onder elkaar onderwerpen.
Die kinderen zijn dan ook wel weer wat ouder dus ik denk dat dat dat obsesieve uber burgerlijke broedgedrag vooral bij de eerste jaren hoort.
Maarja het is een lange zit die 10 jaar.
Mja. Ik wil ook geen kinderen, maar ik vind je oordeel nogal zwart wit. Je leven wordt anders, niet direct slechter. Ik ken zat mensen die hun kinderen als een verrijking zien. Dat zdat voor jouw leven niet zo is, zegt niks over wat het voor andere mensen betekent of zou moeten betekenen.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Oh, maar dat is voor mij heel helder. Ik zie van dichtbij hoe het mensen verandert. En daarnaast ben ik er van overtuigd dat we al veel te veel mensen hebben op de wereld en dat dat alleen maar tragisch kan eindigenquote:
Wat een kwalitatief hoogstaand stukje leven moet je hebben, om het krijgen van kinderen verneuken noemen.
Ik maak het geweldig én kwalitatief door mijn genen door te gevenquote:
[..]
Wat een geweldig kwalitatief leven heb je als je kinderen moet maken om daar je leven door te leiden.
R&P en nuance is die kant op. Dit is KLB. Mijn leven wordt anders en in mijn optiek slechter.quote:
Mja. Ik wil ook geen kinderen, maar ik vind je oordeel nogal zwart wit. Je leven wordt anders, niet direct slechter. Ik ken zat mensen die hun kinderen als een verrijking zien. Dat zdat voor jouw leven niet zo is, zegt niks over wat het voor andere mensen betekent of zou moeten betekenen.
Nee hoor.quote:
[..]
Ik maak het geweldig én kwalitatief door mijn genen door te geven
"Hoffenheim, daar hebben ze geen palendansclubs."
We veroveren binnenkort heus wel ergens een planeet en dan verkassen er een boel daarnaartoe.quote:
[..]
Oh, maar dat is voor mij heel helder. Ik zie van dichtbij hoe het mensen verandert. En daarnaast ben ik er van overtuigd dat we al veel te veel mensen hebben op de wereld en dat dat alleen maar tragisch kan eindigen
Op 
Op 
Zeg gedraag je een beetje hč, er zijn anderen bij. Moet wat worden met die kinderen van je dan zeg, pfft.quote:
Op 
"Hoffenheim, daar hebben ze geen palendansclubs."
Een artikel met meer inhoud en mogelijkheden bronnen te vinden:
Bronnen zijn dus zeker wel te vinden, elke student heeft wel via de UB toegang tot de bronnen die vermeld staan in dit artikel.quote:ROTTERDAM - Hebt u kinderen? Dan is de kans groot dat u, als u de volgende alinea hebt gelezen, zult zeggen: 'Triest voor die mensen, maar voor mij geldt het niet.' En de kans is ook ruimschoots aanwezig dat dat ten onrechte is.
Het gaat om het volgende. De meeste mensen willen kinderen. De meeste mensen verwachten dat kinderen krijgen hen gelukkiger zal maken. De meeste ouders van jonge kinderen zeggen ook dat die hen inderdaad gelukkiger hebben gemaakt. Maar uit onderzoek blijkt het tegendeel. Jonge kinderen knagen meer aan het geluk van hun ouders dan dat ze eraan bijdragen. De gelukkigste periode in het gemiddelde huwelijk is die vóór de komst van het eerste kind. Zodra mensen kinderen krijgen, worden ze minder gelukkig - dan vullen ze gemiddeld een wat lagere score in op vragen naar algemene tevredenheid met het leven en geluk. Dat is tijdelijk: zodra de kinderen het huis uit zijn neemt het geluksgevoel van de ouders weer toe.
Het is eigenlijk net als met vakantiereizen: mensen verheugen zich op zo'n reis, blijkt uit onderzoek, en kijken er met veel plezier op terug, maar tijdens de reis ergeren ze zich regelmatig en vinden ze er niet zoveel aan - wat ze vervolgens weer vergeten en/of wegrationaliseren.
Kinderen maken hun ouders gemiddeld niet vréselijk somber, en daardoor komt het negatieve effect ook wel eens niet uit een onderzoek. Maar belangrijker: er is nog nooit bewijs gevonden dat jonge kinderen de gemiddelde mens gelukkiger zouden maken. Of, jawel, één keer, in een onderzoek dat een Schotse psycholoog in oktober vorig jaar publiceerde in Journal of Happiness Studies. Maar dat moest hij eerder dit jaar weer intrekken - er zat een fout in de data en na correctie hielden de resultaten van zijn onderzoek geen stand.
Dat jonge kinderen het levensgeluk van hun ouders verminderen, is geen recent ontdekt verschijnsel. Het meeste onderzoek ernaar dateert uit de jaren zeventig en tachtig, toen veel psychologen het nog niet konden geloven en de studies zelf over wilden doen. Sindsdien stellen onderzoekers nog steeds met enige regelmaat vast dat kinderen niet gelukkig maken. Vijf jaar geleden bleek bijvoorbeeld nog uit een onderzoek onder bijna 10.000 Amerikanen (Journal of Health and Social Behavior) dat mensen met thuiswonende kinderen meer depressieve symptomen hebben - somberheid, angst, slecht slapen, geen energie, geen honger - dan mensen zonder kinderen. Er was gecorrigeerd voor zaken als opleiding en inkomen.
Gek genoeg is het verschijnsel nooit goed verklaard, constateren de Californische psychologen Sonja Lyubomirsky en Julia Boehm. Ze stelden het onlangs enigszins terzijde aan de orde in een discussie over menselijke basisbehoeften (Perspectives on Psychological Science, mei). Nu is de aard van het causale verband ook heel moeilijk vast te stellen, omdat het nauwelijks experimenteel te onderzoeken is, legt Boehm telefonisch uit: 'Je kunt niet sommige mensen willekeurig toewijzen aan de groep die kinderen krijgt en andere mensen aan de groep die geen kinderen krijgt.'
Je kunt alleen mensen in verschillende levensfasen en levensomstandigheden met elkaar vergelijken, of mensen volgen in de tijd. Of onderzoeken hoe fijn mensen het vinden om tijd met hun kinderen door te brengen - bijvoorbeeld door hen een aantal keer per dag 'op te piepen' en te laten beschrijven waar ze mee bezig zijn en hoe prettig ze zich op dat moment voelen. 'Daniel Kahneman heeft een onderzoek gedaan met die methode onder werkende vrouwen dat heel bekend is geworden', zegt Boehm. 'Daaruit bleek dat ze voor de kinderen zorgen ongeveer even prettig vonden als huishoudelijke arbeid, of naar het werk reizen.' En dat de moeders het vermoeidst en het meest geļrriteerd waren als ze thuis zaten met hun kinderen (Science, 2004).
Toch lijken veel ouders zelf helemaal niet te beseffen dat hun kinderen hen ongelukkig maken. Strikt genomen is dat besef overigens niet onderzocht, maar er is wel veel anekdotisch bewijs voor: als je mensen ernaar vraagt, zeggen ze meestal hoe blij ze van hun kinderen worden. Daaruit blijkt maar weer, schreef Roy Baumeister van de Florida State University in 1991 in zijn boek Meanings of Life, hoe zeer de menselijke samenleving in staat is om grootschalige illusies in stand te houden. Hij noemde het verschijnsel de parenthood paradox.
Die roept allerlei vragen op. Hoe kunnen mensen zelf niet in de gaten hebben wat hen gelukkig maakt? Is het wel écht zo dat kinderen niet gelukkig maken, of klopt er toch iets niet met het onderzoek? Als kinderen niet gelukkig maken, waarom dan niet - betekenisvolle relaties zijn belangrijke bronnen van levensvreugde voor mensen, waarom zouden kinderen de uitzondering zijn? En, als kinderen inderdaad niet gelukkig maken, waarom blijven mensen dan denken dat het wel zo is - waarom blijven ze bijvoorbeeld kinderen willen?
Om met de eerste vraag te beginnen: dat mensen niet goed weten wat hen gelukkig maakt, is een goed gedocumenteerd verschijnsel. Daniel Gilbert van Harvard University in Cambridge in de Verenigde Staten schreef een populair-wetenschappelijk boek over de illusies en vertekeningen die ons daarbij in de weg zitten, Stumbling upon Happiness (2005). Mensen kunnen slecht voorspellen hoe ze zich in de toekomst zullen voelen, blijkt uit Gilberts onderzoek: we overschatten altijd hoe lang het effect van bijvoorbeeld een promotie, een winnend staatslot of een auto-ongeluk zal aanhouden.
Slechts drie pagina's van Gilberts 280 bladzijden dikke boek gaan over de kinderkwestie en dat zijn de pagina's waarover hij bij lezingen de meeste vragen krijgt, al heeft hij er zelf geen onderzoek naar gedaan. Zijn verklaring in het boek: het geloof in het idee dat kinderen gelukkig maken is een succesvol idee, dat alleen al blijft voortbestaan doordat mensen die erin geloven ook degenen zijn die kinderen krijgen.
Sindsdien heeft Gilbert nog meer gedachten aan het probleem gewijd en die staan allemaal, zo laat hij per e-mail weten, in een artikel dat hij op vaderdag 2006 in het tijdschrift Time publiceerde. Ten eerste: kinderen kosten hun ouders veel - onder meer 'slaap en haar', meldt de inderdaad kalende psycholoog - en wie ergens veel voor over heeft, rationaliseert dat meestal automatisch met de gedachte dat datgene dan wel erg gelukkig zal maken. Ten tweede: de (misschien schaarse) geluksmomenten die jonge kinderen wél geven, zijn zo mooi dat ze meteen veel getob doen vergeten. En ten derde hebben de meeste ouders van jonge kinderen nauwelijks nog tijd voor uitjes, reisjes en feestjes - en 'als je nog maar één vreugde in je leven hebt, is dat natuurlijk meteen de grootste'.
Zelfbedrog én een veranderd leven, daar komt het ook volgens Roy Baumeister op neer. 'Mijn verklaring is wel ingewikkelder geworden nadat ik zelf een kind had gekregen', mailt hij. 'De simpele verklaring was zelfbedrog. Mensen hebben de neiging om vervelende dingen te vergeten en hun geheugen zo te bewerken dat het aansluit bij hun algemene ideeėn, zoals dat kinderen hen gelukkig maken. Een complexere verklaring is dat kleine kinderen - op zich een bron van vreugde en plezier - het grootste deel van je aandacht opeisen, zodat je als ouder andere aspecten van het leven verwaarloost, die dan verslechteren en je ongelukkig maken. Dus de directe effecten van kinderen zijn misschien wel positief (vandaar dat ouders dat zelf ook zeggen), maar de indirecte effecten kunnen negatief zijn.'
Een van die indirecte effecten: het krijgen van een kind maakt de relatie van de jonge ouders niet intiemer, zoals veel mensen denken, maar verslechtert die juist. Dat bleek bijvoorbeeld vorig jaar nog uit onderzoek van Amerikaanse psychologen die ruim 200 hoogopgeleide, blanke, religieuze pasgetrouwde stellen acht jaar lang onderzochten (Journal of Personality and Social Psychology). De stellen die een kind kregen, werden direct daarna minder tevreden met hun relatie; vooral de moeders klaagden over ruzie en communicatieproblemen. Bij de stellen die geen kind kregen, werd de relatie ook wel slechter, maar dat gebeurde veel geleidelijker.
Directe effecten zijn er trouwens ook, denkt Boehm. Voor kleine kinderen zorgen is nu eenmaal niet alleen maar leuk. 'Het staat de vervulling van andere basisbehoeften in de weg', zo formuleert ze het. De behoefte aan zeven ą acht uur slaap per nacht natuurlijk, maar ook bijvoorbeeld de behoefte aan de status die een veeleisende, zich niet tot kantooruren beperkende baan met zich meebrengt - zo'n baan zit er vooral voor vrouwen niet meteen meer in. Daarnaast maken baby's hun ouders vaak onzeker ('doe ik het wel goed?') en vergroten ze de behoefte aan veiligheid en de angst dat er iets gebeurt.
'Mijn favoriete redenering van het moment', vertelt Boehms promotor en coauteur Sonja Lyubomirksy daarover aan de telefoon, 'is deze: alleen omdat iets in evolutionair opzicht gunstig voor ons is, hoeft het nastreven ervan ons nog niet gelukkig te maken. Eten maakt ons gelukkig, maar het maakt ons niet per se gelukkig om voedsel te vergaren, naar de supermarkt te gaan, in de rij te staan en daarna ook nog te koken.' Die redenering volgend, zegt ze, hoeven we niet te verwachten dat het ons gelukkig maakt kinderen op te voeden en groot te brengen, maar eerder dat we pas gelukkig worden als een bepaald doel is bereikt. 'Als je kind afstudeert of als je eerste kleinkind wordt geboren. Dan heb je pas echt succes, dan heb je je genen echt doorgegeven. Niet als je baby huilend in zijn wiegje ligt.'
Dan zouden kinderen dus vooral op de lange termijn positieve effecten hebben - als ze het huis uit zijn. En er is inderdaad wel onderzoek dat suggereert dat dat het geval is. Maar zeker is het niet: in het eerder genoemde onderzoek uit 2005, onder 10.000 Amerikanen, waren ouders met uitwonende kinderen bijvoorbeeld niet gelukkiger dan hun leeftijdgenoten die nooit kinderen hadden gekregen.
Nog een optie: vroeger, schrijven Lyubomirsky en Boehm, hoefden de ouders niet alleen voor de kinderzorg op te draaien, maar werkte een grotere groep mensen mee. Of ouders toen gelukkiger werden van kinderen? Onmogelijk te onderzoeken. Of mensen in collectivistische culturen gelukkiger worden van kinderen? Niet onderzocht.
En er ontbreekt nog iets aan de literatuur over kinderen en geluk, denken Boehm en Lyubomirsky. Er valt nog wel het een en ander te verbeteren aan het meten van geluk, zegt Boehm. 'De meeste mensen zeggen dat hun kinderen geweldig zijn en dat ze zo blij met hen zijn, maar als ze op specifieke momenten moeten aangeven hoe ze zich voelen, blijken ze helemaal niet zo gelukkig. Daar zou het onderzoek zich nu op moeten richten.'
'Ik denk inderdaad', zegt ook Lyubomirsky, 'dat er iets op het niveau van meten aan de hand is dat we nog niet hebben ontdekt. Vluchtige momenten van geluk zijn heel moeilijk te vangen, maar om de een of andere reden zijn die juist van grote betekenis voor mensen als je ze allemaal bij elkaar optelt.'
Het is Britse onderzoekers vorig jaar al gelukt om een beginnetje te maken met het oplossen van dat probleem. Ze deden het onderzoek van Kahneman uit 2004, waarbij mensen op bepaalde momenten werden opgepiept waarop ze hun activiteit en gevoelens moesten noteren, nog eens over. Maar ze lieten hun proefpersonen niet alleen opschrijven hoe prettig die zich voelden, maar ook wat hun gedachten waren bij wat ze deden - hoe nuttig ze het vonden, hoe waardevol. Toen bleek tijd met de kinderen nog steeds iets ondergemiddeld prettig te voelen, maar mensen vonden die momenten wel iets bovengemiddeld waardevol. Mensen streven niet alleen geluk na, schreef Baumeister in 1991 al in Meanings of Life, maar ook betekenisgeving.
Lyubomirsky werkt momenteel ook aan een onderzoek met zo'n 'pieper', vertelt ze. 'Samen met Laura Carstensen van de universiteit van Stanford. Zij heeft mensen veertien jaar lang gevolgd; om de vijf jaar piept ze hen een week lang zeven keer per dag op en dan moeten ze aangeven hoe ze zich voelen.' Maar die data zijn nog niet allemaal binnen. Lyubomirsky wil ook graag nog andere dingen uitzoeken over thuiswonende kinderen: 'Maakt het uit hoe oud de kinderen zijn, of ze bij de ondervraagde zelf thuis wonen of bij de andere ouder, of ze misschien 40 jaar oud zijn en voor jou zorgen in plaats van omgekeerd, hoe de relatie tussen ouders en kinderen is?' Dat is allemaal nog helemaal niet bekend.
En als de kosten nou uiteindelijk inderdaad groter blijken dan de baten - zou dat voor veel mensen een reden kunnen zijn om maar geen kinderen te krijgen? Een Finse psycholoog ontdekte bijvoorbeeld onlangs dat ouders vooral voor een tweede kind kiezen als hun eerste kind heel gemakkelijk was: sociaal, slim en een beetje lui (Developmental Psychology, juli). Als kinderen nou per definitie hun ouders voornamelijk in de weg blijken te zitten, wil dan niemand ze straks meer?
Dat gelooft Julia Boehm niet. 'Sociale normen en onze biologie zetten ons ertoe aan om kinderen te krijgen. Dat is zo sterk, dat mensen zoiets niet zullen geloven of denken dat het voor henzelf anders zal zijn. Mensen willen ook een soort doel in hun leven, iets achterlaten, hun genen en hun waarden doorgeven.' Mannen willen méér kinderen, zo blijkt, als ze net aan hun eigen sterfelijkheid herinnerd zijn; voor vrouwen geldt dat ook, maar alleen als ze net gelezen hebben dat ze kinderen best met een baan kunnen combineren (Journal of Personality and Social Psychology, 2005).
'Vrouwen van een bepaalde leeftijd worden vaak geobsedeerd door het idee van kinderen', zegt ook Lyubomirsky. 'Kinderen krijgen is absoluut geen rationele beslissing. Je gaat geen kosten-batenanalyse maken. Je maakt een sprong in het duister en je moet er maar op vertrouwen dat het goed gaat.'
ow, dus je vrienden moeten geen kinderen nemen omdat JOUW leven dan slechter wordt?quote:
[..]
R&P en nuance is die kant op. Dit is KLB. Mijn leven wordt anders en in mijn optiek slechter.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Niet iedereen is zo'n koppige ezel.quote:
[..]
Als ik zeg dat Beatrix onze koningin is, wordt het nog ontkent, met wat voor bronnen ik ook kom. En dat is gewoon FOK!. Zodra iemand overtuigd is van zijn gelijk, kun je nog niet met 10TB aan onderzoek diegene overtuigen.
Als ik goede argumenten hoor dan ben ik echt niet te trots om mijn ongelijk toe te geven.
Moet wel wel zeggen dat erg veel mensen het gelijk halen als enige acceptabele uitgangspunt van een discussie zien.
Zelfs als ze van binnen donders goed weten dat ze fout zitten.
Dan heb ik het niet over moedwillig trollen maar oprecht niet kunnen accepteren geen gelijk te hebben.
Erg kinderlijk gedrag.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vengerr op 09-12-2010 14:21:24 ]
Welkom op KB.quote:
[..]
Niet iedereen is zo zo'n koppige ezel.
Als ik goede argumenten hoor dan ben ik echt niet te trots om mijn ongelijk toe te geven.
Moet wel wel zeggen dat erg veel mensen het gelijk halen als enige acceptabele uitgangspunt van een discussie zien.
Zelfs als ze van binnen donders goed weten dat ze fout zitten.
Dan heb ik het niet over moedwillig trollen maar oprecht niet kunnen accepteren geen gelijk te hebben.
Erg kinderlijk gedrag.
En wat slecht voor je is.
Mooi toch, hun kinderen is hun levenquote:
"Hey, hoe is het?"
"Ja, prima, de kinderen doen het goed op school!"
"Nee, hoe is het met JOU?"
life goes by...
Als ik een man was geweest zou ik wellicht wel kinderen willen. 
Blood runs through your veins, that's where our similarity ends.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
Leg uit.quote:
Als ik een man was geweest zou ik wellicht wel kinderen willen.
En wat slecht voor je is.
Hij kan niet omgaan met verandering. Dat past dan wel weer prima in KLB.quote:
ow, dus je vrienden moeten geen kinderen nemen omdat JOUW leven dan slechter wordt?
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Het kost tienduizenden euro's per kilo om iets in een baan om de aarde te lanceren.quote:
[..]
We veroveren binnenkort heus wel ergens een planeet en dan verkassen er een boel daarnaartoe.
Veel succes met miljarden mensen naar een ander planeet krijgen.
Ik heb de lichamelijke ongemakken er niet voor over.quote:
Blood runs through your veins, that's where our similarity ends.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
En adoptie?quote:Op donderdag 9 december 2010 14:17 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
[..]
Ik heb de lichamelijke ongemakken er niet voor over.
En wat slecht voor je is.
Haha wat de norm op KLB is weet ik ook wel.quote:
Ik doelde op Fok! in het algemeen maar ook gewoon buiten het internet.
Ja dat zou kunnen, maar is een kostbare zaak.quote:
Het zou wel grappig zijn, want ik ben zelf ook geadopteerd.
Ik heb niet echt het moedergevoel
Blood runs through your veins, that's where our similarity ends.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
Voortplanten is het voornaamste doel van je bestaan. Mensen krijgen die gevoelens nou eenmaal en kunnen op een bepaalde leeftijd niet begrijpen dat het voor sommige mensen niet is weg gelegd omdat die gevoelens nou eenmaal heel sterk zijn. Dat jij er geen behoefte aan hebt, dat is prima, maar heb er ook respect voor dat de meerderheid van de mens hun doel willen vervullen. Als zij erover beginnen, kan jij toch gewoon normaal aangeven dat jij hier geen behoefte aan hebt.
Que Sera ~
Proest! We kunnen op het moment niet eens meer op de maan komenquote:Op donderdag 9 december 2010 14:05 schreef Kattenkop het volgende:
[..]
We veroveren binnenkort heus wel ergens een planeet en dan verkassen er een boel daarnaartoe.
Het is een absurd idee maar ik zie het toch standaard voorbij komen in discussies over overbevolking.quote:
[..]
Proest! We kunnen op het moment niet eens meer op de maan komen
Kan er altijd wel om lachen.
misschien ooit zo, maar tegenwoordig heeft de mens wel meer doelen.quote:Op donderdag 9 december 2010 14:21 schreef Chilled het volgende:
Voortplanten is het voornaamste doel van je bestaan. Mensen krijgen die gevoelens nou eenmaal en kunnen op een bepaalde leeftijd niet begrijpen dat het voor sommige mensen niet is weg gelegd omdat die gevoelens nou eenmaal heel sterk zijn. Dat jij er geen behoefte aan hebt, dat is prima, maar heb er ook respect voor dat de meerderheid van de mens hun doel willen vervullen. Als zij erover beginnen, kan jij toch gewoon normaal aangeven dat jij hier geen behoefte aan hebt.
Ik kan het idd aangeven, maar tenzij het een 1op 1 gesprek is, wordt de kans klein dat het onderwerp veranderd wordt.
Alsof we dat ook echt in een raket met enorme hoeveelheid brandstof aan boord zouden doen. De technologie staat toch niet stil. Maar als er een manier is ontdekt dan moet het nog wel gebruikt worden.quote:
[..]
Het kost tienduizenden euro's per kilo om iets in een baan om de aarde te lanceren.
Veel succes met miljarden mensen naar een ander planeet krijgen.
De bemande ruimtevaarttechniek staat wel stil lief. Maar dat is totaal off-topic en blijkbaar niet iets waar jij sowieso kaas van hebt gegeten.quote:Op donderdag 9 december 2010 14:34 schreef Kattenkop het volgende:
[..]
Alsof we dat ook echt in een raket met enorme hoeveelheid brandstof aan boord zouden doen. De technologie staat toch niet stil. Maar als er een manier is ontdekt dan moet het nog wel gebruikt worden.
Vind het ook irritant als mensen zeggen; Oh kinderen, nee nu niet, die nemen we volgend jaar wel een keer. Alsof kinderen krijgen voor iedereen voorbestemd is......niet dus.. 
Spreek uit ervaring helaas..
Spreek uit ervaring helaas..
Okee.quote:
[..]
De bemande ruimtevaarttechniek staat wel stil lief. Maar dat is totaal off-topic en blijkbaar niet iets waar jij sowieso kaas van hebt gegeten.
Dat is zo irritant,quote:
Vind het ook irritant als mensen zeggen; Oh kinderen, nee nu niet, die nemen we volgend jaar wel een keer. Alsof kinderen krijgen voor iedereen voorbestemd is......niet dus..
Spreek uit ervaring helaas..
altijd wel 1 iemand die dat wel roept.
Jammer voor jou dat het een ervaring is,
maar zo neem ik het niet op in de planning en ook niet in de wijze hoe ik erover praat
Dat zal ook verschillen per persoon.quote:
[..]
Dan misschien nog erger, maar het geluksgevoel gaat sowieso naar beneden na het krijgen van kinderen
En dat gelul over dat kinderen krijgen niet zo vanzelfsprekend is... Voor de meeste mensen is het dat wel en voor de meeste mensen is zeggen dat 'dat nog wel een keer komt' ook heel logisch e vanzelfsprekend, waarom zou je dat niet mogen zeggen? Omdat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is?
compact en kleverig.
Hypothetisch gesteld.quote:
[..]
Alsof we dat ook echt in een raket met enorme hoeveelheid brandstof aan boord zouden doen. De technologie staat toch niet stil. Maar als er een manier is ontdekt dan moet het nog wel gebruikt worden.
Als er een werkbare manier is om het voor elkaar te krijgen.
Dus een planeet via terra forming geschikt maken voor kolonisatie door miljarden mensen en een techniek ontwikkelen om die miljarden naar die planeet te verschepen.
Dan zou het pas een duurzame oplossing zijn als die nieuwe planeet genoeg ruimte biedt om een constante stroom migranten op gang te houden die groot genoeg is om de aarde leefbaar te kunnen houden.
Ook daar zit natuurlijk een limiet aan.
Als die opties beschikbaar zouden zijn moeten we het zeker doen daar ben ik het mee eens.
Het probleem is dat we bevolking gestaag blijft stijgen en we ons af moeten vragen of we het ons kunnen permitteren om op die wonderbaarlijke technologieėn en ontwikkelingen te wachten die er waarschijnlijk nooit gaan komen.
Ik ga trouwens totaal off topic nu.
Dat mensen tegenwoordig wel meerdere doelen hebben, betekent niet dat het biologisch bepaald is dat vrouwen en mannen op een gegeven moment het gevoel krijgen dat ze hun generatie willen voortzetten. Dat is nu niet anders dan 1000 jaar geleden.quote:
[..]
misschien ooit zo, maar tegenwoordig heeft de mens wel meer doelen.
Ik kan het idd aangeven, maar tenzij het een 1op 1 gesprek is, wordt de kans klein dat het onderwerp veranderd wordt.
Que Sera ~
Omdat het de 500ste keer bloedirritant begint te worden. Zeker nadat je gewoon eerlijk en open hebt gezegd: ik wil geen kinderen.quote:
[..]
Dat zal ook verschillen per persoon.
En dat gelul over dat kinderen krijgen niet zo vanzelfsprekend is... Voor de meeste mensen is het dat wel en voor de meeste mensen is zeggen dat 'dat nog wel een keer komt' ook heel logisch e vanzelfsprekend, waarom zou je dat niet mogen zeggen? Omdat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is?
Aan de ene kant geef je toe dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is en tegelijk zeg je dat het gelul is en je het best mag ontkennen/tegenspreken als iemand zegt dat het voor hem of haar niet vanzelfsprekend.quote:
[..]
Dat zal ook verschillen per persoon.
En dat gelul over dat kinderen krijgen niet zo vanzelfsprekend is... Voor de meeste mensen is het dat wel en voor de meeste mensen is zeggen dat 'dat nog wel een keer komt' ook heel logisch e vanzelfsprekend, waarom zou je dat niet mogen zeggen? Omdat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is?
Ik moest ik het 2 keer lezen maar volgens mij is dat dat je zegt.
Ja, maar gelukkig hebben mensen het verstand om biologische behoeftes te kunnen onderdrukken.quote:
[..]
Dat mensen tegenwoordig wel meerdere doelen hebben, betekent niet dat het biologisch bepaald is dat vrouwen en mannen op een gegeven moment het gevoel krijgen dat ze hun generatie willen voortzetten. Dat is nu niet anders dan 1000 jaar geleden.
Ik had t niet over als mensen blijven vragen wanneer je er nou een keer aan begint, dat lijkt me idd irritant.quote:
[..]
Omdat het de 500ste keer bloedirritant begint te worden. Zeker nadat je gewoon eerlijk en open hebt gezegd: ik wil geen kinderen.
Ik had het erover dat je als stel kennelijk niet mag zeggen: 'O, we beginnen volgend jaar een keer aan kinderen' omdat dat niet voor iedereen vanzelfsprekend is.
Nee, klopt, dat is het niet. Moet ik dan maar niet zeggen dat ik wel kinderen wil?
Je hebt trouwens gelijk, heb dat onderzoek ook gezien, ik ben kennelijk uitzondering, ben gelukkiger geworden nadat ik ze kreeg, wel bezorgder trouwens
compact en kleverig.
|
|
