R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
een vriend van mij dronk zijn problemen weg... na een tijdje was hij echt alleen maar dronken en een enorme egoist.. ik heb hem er op aangesproken maar het mocht niet baten, dus heb hem sindsdien niet meer gesproken.
Ik ben idd wel eens opgeroepen bij de PAAS afdeling toen ze nog volop in therapie was, om over de hele situatie te praten. Samen met m'n broertje en vader. Ik kan niet goed vertellen wat er toen allemaal precies besproken is, gek genoeg weet ik niet alles meer. Ik heb dus wel meegeholpen in het helingsproces, ook nadat ze weer thuis was.quote:Op donderdag 9 december 2010 01:40 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar wat jouw rol is geweest in het helingsproces van je moeder. Werd er op jou ook beroep gedaan toen ze in therapie was?
Op dit moment wordt er weinig (zeg maar geen) beroep op me gedaan, maar dat is eigenlijk toch wel vooral omdat het goed met haar gaat. De enige therapie die ze nog heeft is een soort "handenarbeid" 1 keer in de week, en dat helpt toch ook erg goed
Een echte vriendquote:
een vriend van mij dronk zijn problemen weg... na een tijdje was hij echt alleen maar dronken en een enorme egoist.. ik heb hem er op aangesproken maar het mocht niet baten, dus heb hem sindsdien niet meer gesproken.
Ik ben nu niet zo heel nuchter meer... Maar als je geen rede hebt om te stoppen met drinken dan wordt het heel zwaar
Maar als je geen rede hebt om te stoppen met drinken dan wordt het heel zwaar
Je levenswerk is gesloten..quote:
Mischien kan de AA je moeder wel helpen ts Ik weet niet wat de oorzaak van haar probleem
Tuurlijk is dat er, je doet zoiets niet voor niks. En ook bij een kleine tegenslag hoef je niet perse naar de fles te grijpen, er moet echt wel eea gebeurd zijn. Maar ik heb weinig zin om hier uit te wijden over wat er precies gebeurd is, en het doet er verder ook niet toe. Het gaat nu goed met haar en daar ben ik trots opquote:
Er zal vast wel een rede zijn voor je moeder haar drank misbruik
Ik merkte de eerste weken van mijn relatiebreuk (het is sinds ruim 6 weken voorbij met mijn vriendin, na een relatie van 8 jaar) dat ik nu ook doordeweeks wel eens wat biertjes nam, om iig maar rustig te slapen. Tuurlijk helpt dat wel, maar gezien het voorbeeld wat ik gehad heb dacht ik toch wel heel rap: Kappen ermee. En daar ben ik blij mee. Tuurlijk, in het weekend neem ik er heus wel wat (en tijdens stappen misschien wat meer
) maar doordeweeks weer lekker aan het fris of water
*meldt!
Mijn vader is een alcoholist, al al hij dat zelf altijd ontkennen, Al zolang ik mij kan herrinneren drinkt mijn vader, en ook op alle foto's waar mijn pa op staat vind je ook een fles bier, Als klein meisje heb je niet het idee dat het iets raars is dat je vader zoveel drinkt maar als je ouder wordt gaat het opvallen dat andere vaders dat niet doen, Sinds mijn puberteit heb ik er ook enorm tegenaan lopen trappen en had ik bij vlagen het idee dat ik hem wel even kom redden, maar zo werkt het natuurlijk niet! uiteindelijk heb ik zelf hulp gezocht voor mij, omdat ik er aan onderdoor dreigde te gaan, het voelde als falen dat ik hem niet kon helpen, Inmiddels heb ik zoiets van prima, als jij wilt zuipen is dat jouw keuze maar ik ga mij er niet meer druk om maken, Ik heb me erbij neegelegd dat hij het doet en zelf niet in de gaten heeft hoeveel hij drinkt, Ik realiseer mij dat mijn vader waarschijnlijk geen 100 zal worden, maar dat is dan zo! Mijn vader werkt overdag gewoon en begint zodra hij thuis is te drinken, en drinkt dan iedere avond in tijd van max 3 uurtjes bijna een hele krat leeg, per week gaan er hier minstens 6 kratten doorheen, Daarna is hij of chagrijnig of zwaarmoedig of bemoeizuchtig, gelukkig is hij nooit agressief (geweest) maar hem s'avonds iets belangrijks vertellen heeft geen zin want dat onthoudt hij niet en dan volgt al snel het verwijt dat het hem niet verteld is.
Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie vroeger omgingen met vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis nemen, en dan vooral in de puberteit, Ik had daar wel moeite mee want mijn vader dronk veel en stonk daardoor ook, terwijl hij altijd heel gezellig was als er mensen waren en heb ik ook vaak de opmerking: jouw vader is echt heel grappig' gehoord!
Ja je zou hem eens een week mee moeten maken!
Een ander moeilijk punt was het alcoholmisbruik melden aan mijn vriend, ik had daar echt moeite mee, ondanks dat hij er geen issue van maakte, en er verder weinig aandacht aan besteed.
Mijn moeder heeft altijd een gevoel van bescherming tegenover mijn vader gehad, onder het mom van de vuile was hang je niet buiten werd er niet over gesproken, Ik heb dat gelukkig een stuk minder tegenwoordig, Ik kan er niks aan doen dat hij drinkt maar het is wel een deel van mij en mijn verleden, en het heeft mij deels gemaakt tot wie ik ben.
Een forum waar ik veel aan gehad heb is www.drankjewel.nl, daar is een onderdeel voor kinderen van alcoholisten, veel herkenning en een plek waar je je verhaal kwijt kan bij mensen die direct snappen waar je het over hebt.
Mijn vader is een alcoholist, al al hij dat zelf altijd ontkennen, Al zolang ik mij kan herrinneren drinkt mijn vader, en ook op alle foto's waar mijn pa op staat vind je ook een fles bier, Als klein meisje heb je niet het idee dat het iets raars is dat je vader zoveel drinkt maar als je ouder wordt gaat het opvallen dat andere vaders dat niet doen, Sinds mijn puberteit heb ik er ook enorm tegenaan lopen trappen en had ik bij vlagen het idee dat ik hem wel even kom redden, maar zo werkt het natuurlijk niet! uiteindelijk heb ik zelf hulp gezocht voor mij, omdat ik er aan onderdoor dreigde te gaan, het voelde als falen dat ik hem niet kon helpen, Inmiddels heb ik zoiets van prima, als jij wilt zuipen is dat jouw keuze maar ik ga mij er niet meer druk om maken, Ik heb me erbij neegelegd dat hij het doet en zelf niet in de gaten heeft hoeveel hij drinkt, Ik realiseer mij dat mijn vader waarschijnlijk geen 100 zal worden, maar dat is dan zo! Mijn vader werkt overdag gewoon en begint zodra hij thuis is te drinken, en drinkt dan iedere avond in tijd van max 3 uurtjes bijna een hele krat leeg, per week gaan er hier minstens 6 kratten doorheen, Daarna is hij of chagrijnig of zwaarmoedig of bemoeizuchtig, gelukkig is hij nooit agressief (geweest) maar hem s'avonds iets belangrijks vertellen heeft geen zin want dat onthoudt hij niet en dan volgt al snel het verwijt dat het hem niet verteld is.
Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie vroeger omgingen met vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis nemen, en dan vooral in de puberteit, Ik had daar wel moeite mee want mijn vader dronk veel en stonk daardoor ook, terwijl hij altijd heel gezellig was als er mensen waren en heb ik ook vaak de opmerking: jouw vader is echt heel grappig' gehoord!
Ja je zou hem eens een week mee moeten maken!Een ander moeilijk punt was het alcoholmisbruik melden aan mijn vriend, ik had daar echt moeite mee, ondanks dat hij er geen issue van maakte, en er verder weinig aandacht aan besteed.
Mijn moeder heeft altijd een gevoel van bescherming tegenover mijn vader gehad, onder het mom van de vuile was hang je niet buiten werd er niet over gesproken, Ik heb dat gelukkig een stuk minder tegenwoordig, Ik kan er niks aan doen dat hij drinkt maar het is wel een deel van mij en mijn verleden, en het heeft mij deels gemaakt tot wie ik ben.
Een forum waar ik veel aan gehad heb is www.drankjewel.nl, daar is een onderdeel voor kinderen van alcoholisten, veel herkenning en een plek waar je je verhaal kwijt kan bij mensen die direct snappen waar je het over hebt.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Hoe reageren je ouders dan als je ze confronteert met hun gedrag ? Onverschillig ? Boos ? Verdrietig ?
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
ik heb in een supermarkt gewerkt en dan zag ik bepaalde mensen altijd drank halen. Vaak biertjes of een fles wijn. De bierdrinkers zag je altijd heel vaak terugkomen. Die kochten wat en zopen dat op en als het dan op was dan haalden ze opnieuw.
Van eentje wist ik dat ze moeder was en haar zoon kwam ook altijd bij ons bier halen voor het slapen gaan. Die moeder kwam altijd heel wazig over...en dan was ze niet eens dronken.(die zoon draaide ploegendiensten en kon dan niet slapen als het al licht begon te worden) Vooral met die 2 had ik best wel medelijden, maar wat kan je doen?
Ik werkte ook wel eens in een ander filiaal en daar is t allemaal 10 keer erger. wat je daar aan drank verkoopt is niet normaal. en de goedkoopste zijn als eerste op en dan steeds meer halen en ze zijn naarmate de dag vordert steeds verder heen. Ze kwamen soms ook om lange vloei vragen
gewoon zielig, dat was ook nogal een slechte wijk.
Van eentje wist ik dat ze moeder was en haar zoon kwam ook altijd bij ons bier halen voor het slapen gaan. Die moeder kwam altijd heel wazig over...en dan was ze niet eens dronken.(die zoon draaide ploegendiensten en kon dan niet slapen als het al licht begon te worden) Vooral met die 2 had ik best wel medelijden, maar wat kan je doen?
Ik werkte ook wel eens in een ander filiaal en daar is t allemaal 10 keer erger. wat je daar aan drank verkoopt is niet normaal. en de goedkoopste zijn als eerste op en dan steeds meer halen en ze zijn naarmate de dag vordert steeds verder heen. Ze kwamen soms ook om lange vloei vragen
gewoon zielig, dat was ook nogal een slechte wijk.
Mijn beste maat is een alcoholist, heeft een paar weken geleden een ongeluk veroorzaakt. Moet nu 20.000 euro betalen en zuipt gewoon verder. Hij heeft zichzelf niet helemaal onder controle meer, ene moment begint ie te flippen over alle problemen. Zo sprong ie vorige week nog uit een rijdende auto.
Maarja alle vrienden van ons proberen 'm er natuurlijk van af te helpen.
Ik begrijp het wel dat het makkelijk is om zo ff niet aan de wereld te denken maar om altijd zo te zijn dat kan natuurlijk gewoon niet.
Maarja alle vrienden van ons proberen 'm er natuurlijk van af te helpen.
Ik begrijp het wel dat het makkelijk is om zo ff niet aan de wereld te denken maar om altijd zo te zijn dat kan natuurlijk gewoon niet.
rice rice baby tututututedudududum
Ik nam vroeger ook nooit vrienden mee naar huis, sprak altijd ergens anders af vanwege mijn moeder, maar ook omdat het huis altijd een zwijnenstal was.quote:
*meldt!
Mijn vader is een alcoholist, al al hij dat zelf altijd ontkennen, Al zolang ik mij kan herrinneren drinkt mijn vader, en ook op alle foto's waar mijn pa op staat vind je ook een fles bier, Als klein meisje heb je niet het idee dat het iets raars is dat je vader zoveel drinkt maar als je ouder wordt gaat het opvallen dat andere vaders dat niet doen, Sinds mijn puberteit heb ik er ook enorm tegenaan lopen trappen en had ik bij vlagen het idee dat ik hem wel even kom redden, maar zo werkt het natuurlijk niet! uiteindelijk heb ik zelf hulp gezocht voor mij, omdat ik er aan onderdoor dreigde te gaan, het voelde als falen dat ik hem niet kon helpen, Inmiddels heb ik zoiets van prima, als jij wilt zuipen is dat jouw keuze maar ik ga mij er niet meer druk om maken, Ik heb me erbij neegelegd dat hij het doet en zelf niet in de gaten heeft hoeveel hij drinkt, Ik realiseer mij dat mijn vader waarschijnlijk geen 100 zal worden, maar dat is dan zo! Mijn vader werkt overdag gewoon en begint zodra hij thuis is te drinken, en drinkt dan iedere avond in tijd van max 3 uurtjes bijna een hele krat leeg, per week gaan er hier minstens 6 kratten doorheen, Daarna is hij of chagrijnig of zwaarmoedig of bemoeizuchtig, gelukkig is hij nooit agressief (geweest) maar hem s'avonds iets belangrijks vertellen heeft geen zin want dat onthoudt hij niet en dan volgt al snel het verwijt dat het hem niet verteld is.
Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie vroeger omgingen met vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis nemen, en dan vooral in de puberteit, Ik had daar wel moeite mee want mijn vader dronk veel en stonk daardoor ook, terwijl hij altijd heel gezellig was als er mensen waren en heb ik ook vaak de opmerking: jouw vader is echt heel grappig' gehoord!
Een ander moeilijk punt was het alcoholmisbruik melden aan mijn vriend, ik had daar echt moeite mee, ondanks dat hij er geen issue van maakte, en er verder weinig aandacht aan besteed.
Mijn moeder heeft altijd een gevoel van bescherming tegenover mijn vader gehad, onder het mom van de vuile was hang je niet buiten werd er niet over gesproken, Ik heb dat gelukkig een stuk minder tegenwoordig, Ik kan er niks aan doen dat hij drinkt maar het is wel een deel van mij en mijn verleden, en het heeft mij deels gemaakt tot wie ik ben.
Een forum waar ik veel aan gehad heb is www.drankjewel.nl, daar is een onderdeel voor kinderen van alcoholisten, veel herkenning en een plek waar je je verhaal kwijt kan bij mensen die direct snappen waar je het over hebt.
Tegenover partners ben ik wel altijd eerlijk geweest, ook omdat het fijn is als je partner je kan steunen als je het er even moeilijk mee hebt. Maar meestal merken die er niks van want als er bezoek komt wordt het huis ineens opgeruimd en alles pico bello verzorgd en vooral doen of er niks aan de hand is.
Wat dat betreft wilde mijn vader vroeger ook dat ik het binnenshuis hield, maar net als jij heb ik ook gekozen om er juist wel met mensen over te praten omdat het ook mijn leven beïnvloedt.
Mijn moeder wordt boos, ontkent en geeft dan mij de schuld van alles.quote:Op donderdag 9 december 2010 23:16 schreef Stokstaart het volgende:
Hoe reageren je ouders dan als je ze confronteert met hun gedrag ? Onverschillig ? Boos ? Verdrietig ?
Mijn vader schrikt ervan, en gaat daarna verder met eromheen leven.
Ik zou daar zelf erg tegenop zien. Maar dat is vooral omdat ik niet erg therapeutisch verantwoord zou kunnen omgaan met haar. Het liefst zou ik haar een vertellen wat ze allemaal kapot heeft gemaakt met haar gedrag en wat een pijn me dat gedaan heeft. Maar ik denk dat dat niet echt zou bijdragen aan haar helingsproces.quote:
[..]
Ik ben idd wel eens opgeroepen bij de PAAS afdeling toen ze nog volop in therapie was, om over de hele situatie te praten. Samen met m'n broertje en vader. Ik kan niet goed vertellen wat er toen allemaal precies besproken is, gek genoeg weet ik niet alles meer. Ik heb dus wel meegeholpen in het helingsproces, ook nadat ze weer thuis was.
Op dit moment wordt er weinig (zeg maar geen) beroep op me gedaan, maar dat is eigenlijk toch wel vooral omdat het goed met haar gaat. De enige therapie die ze nog heeft is een soort "handenarbeid" 1 keer in de week, en dat helpt toch ook erg goed
Weet niet of je moeder zelf blij is met haar gedrag, maar mocht het echt een extreme uitweg zijn en jouw mening de druppel zou zijn, hoe erg zou je het dan vinden mocht je moeder zichzelf wat aandoen? Of is het nog niet zover?quote:
[..]
Ik zou daar zelf erg tegenop zien. Maar dat is vooral omdat ik niet erg therapeutisch verantwoord zou kunnen omgaan met haar. Het liefst zou ik haar een vertellen wat ze allemaal kapot heeft gemaakt met haar gedrag en wat een pijn me dat gedaan heeft. Maar ik denk dat dat niet echt zou bijdragen aan haar helingsproces.
Ik kan niet in haar hoofd kijken, ik denk alleen dat ze waarschijnlijk niet erg gelukkig is met haar leven zoals het nu is. Ik weet het niet, aan de ene kant zou het (ik weet dat het kut klinkt) wel prettig zijn als ze dood zou gaan omdat het gesodemieter dan eindelijk eens stopt. En ik zou mezelf ook kunnen vergeven omdat zij die keuze zelf gemaakt heeft. Maar aan de andere kant gun ik het haar wel om er bovenop te komen en wat van haar leven te maken.quote:
[..]
Weet niet of je moeder zelf blij is met haar gedrag, maar mocht het echt een extreme uitweg zijn en jouw mening de druppel zou zijn, hoe erg zou je het dan vinden mocht je moeder zichzelf wat aandoen? Of is het nog niet zover?
Ik stelde die vraag naar aanleiding van mijn eigen situatie. Nu heb ik totaal geen zin om dat allemaal hier te gaan posten maar zelf bemoei ik mij zeer weinig met het alcohol probleem van 1 van mijn ouders, ben er totaal klaar mee en na jaren lang (lees: 10+ jaar) heb ik de hoop opgegeven.quote:
[..]
Ik kan niet in haar hoofd kijken, ik denk alleen dat ze waarschijnlijk niet erg gelukkig is met haar leven zoals het nu is. Ik weet het niet, aan de ene kant zou het (ik weet dat het kut klinkt) wel prettig zijn als ze dood zou gaan omdat het gesodemieter dan eindelijk eens stopt. En ik zou mezelf ook kunnen vergeven omdat zij die keuze zelf gemaakt heeft. Maar aan de andere kant gun ik het haar wel om er bovenop te komen en wat van haar leven te maken.
Gelukkig woon ik gewoon lekker op mijzelf, maar ben stiekem totaal niet blij dat het zo is, het heeft zoveel kapot gemaakt. Sterkte iig met jouw situatie, hopelijk een betere toekomst.
Ik woon gelukkig ook op mezelf. Zit er dus niet meer middenin. Maar ik ben nu bezig met loslaten en afstand nemen.quote:
[..]
Ik stelde die vraag naar aanleiding van mijn eigen situatie. Nu heb ik totaal geen zin om dat allemaal hier te gaan posten maar zelf bemoei ik mij zeer weinig met het alcohol probleem van 1 van mijn ouders, ben er totaal klaar mee en na jaren lang (lees: 10+ jaar) heb ik de hoop opgegeven.
Gelukkig woon ik gewoon lekker op mijzelf, maar ben stiekem totaal niet blij dat het zo is, het heeft zoveel kapot gemaakt. Sterkte iig met jouw situatie, hopelijk een betere toekomst.
Ik ken het gevoel. Heb dat ook zo. Ben blij met de afstand, maar de reden waarom is gewoon kut.
Hoe doe jij het met vrienden en collega's e.d.?quote:
[..]
Ik woon gelukkig ook op mezelf. Zit er dus niet meer middenin. Maar ik ben nu bezig met loslaten en afstand nemen.
Ik ken het gevoel. Heb dat ook zo. Ben blij met de afstand, maar de reden waarom is gewoon kut.
Nu komen de feestdagen eraan en als iemand mij vraagt wat ik ga doen en vertel dat ik niet bij mijn ouders ga eten vraagt iedereen waarom, vertel je dan of een leugen of de halve waarheid of de gehele waarheid?
Een aantal vrienden weten ervan en die gaan er heel okay mee om. Op mijn werk weten 2 collega's ervan omdat ik t niet helemaal droog hield toen ze me vroegen hoe de vakantie was geweest. Maar dat zijn 2 mensen die ik daarmee echt vertrouw.quote:
[..]
Hoe doe jij het met vrienden en collega's e.d.?
Nu komen de feestdagen eraan en als iemand mij vraagt wat ik ga doen en vertel dat ik niet bij mijn ouders ga eten vraagt iedereen waarom, vertel je dan of een leugen of de halve waarheid of de gehele waarheid?
Ik kom ook al lang niet meer thuis met kerst, vrienden weten waarom, en daarbuiten komt het weinig ter sprake en ik breng het zelf ook niet op. Ik geef wel zelf altijd een feest op tweede kerstdag, ik wil namelijk ook een leuke kerst, ook al is dat zonder mijn ouders.
Zowel mijn biologische als mijn pleegouders zijn alcoholisten. Mijn pleegouders konden het alleen beter verbergen dan mijn biologische ouders. Nou ja, ik heb met geen allen nog een band om over naar huis te schrijven, al kom ik eens in de zoveel tijd nog wel eens langs om te zien hoe het gaat.
De gevolgen waren eigenlijk niet te overzien. Altijd gezeik, altijd ruzie... Met mijn ouders moet ik ook niet meer dan eens in het jaar een paar uur zijn, anders krijg ik geheid ruzie met ze. Mijn vaders zijn overigens beiden al dood, mijn moeders leven nog. Wel elke dag dronken, dat dan weer wel. Maar goed, het is niet anders.
De gevolgen waren eigenlijk niet te overzien. Altijd gezeik, altijd ruzie... Met mijn ouders moet ik ook niet meer dan eens in het jaar een paar uur zijn, anders krijg ik geheid ruzie met ze. Mijn vaders zijn overigens beiden al dood, mijn moeders leven nog. Wel elke dag dronken, dat dan weer wel. Maar goed, het is niet anders.
|
|
