Het dreumestopic (1-2 jaar) deel 92

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 20:46 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Ik geloof best dat jij er heel redelijk mee omgaat. Maar wat je natuurlijk als kdv wilt voorkomen is dat ouders onderling elkaar gaan aanspreken op gedrag dat op het kdv gebeurt. Dat is in mijn ogen niet juist, dat is de taak van het kdv, die hier dus ook wordt uitgevoerd. Als een kidn vaker bijt, wil dat niet zeggen dat het een rotkind is, en je wilt ook voorkomen dat een kind als rotkind te boek komt te staan op het schoolplein.

Dat vind ik de eigen verantwoordelijkheid van de ouders. Er zullen vast overassertieve exemplaren tussen zitten, maar ik weiger te geloven dat dat de regel is in plaats van de uitzondering erop. Ik vind de fysieke integriteit van mijn kind zwaarder wegen.

Over Hoera gesproken, ze is helemaal in de ban daarvan. Zeg je hoera, gooit ze gelijk haar handjes in de lucht, alsof ze elk kwartier jarig is

och zo zwaar til ik dr helemaal niet aan; ik vind het heel erg sneu voor mijn meisje. Maar dat zijn wel dingen die soms kunnen gebeuren als kindjes samen zijn...
ik kan mijn handen er ook niet voor in het vuur steken; dat Evie zelf nooit zoiets zou doen.
Ik hoop het natuurlijk niet; maar kan ook uit onhandigheid oid een vinger in iemand zijn oog steken oid.

Ik zie trouwens veel parallellen met de Wikileaks-kwestie.

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 20:46 schreef Roomsnoes het volgende:
Als een kidn vaker bijt, wil dat niet zeggen dat het een rotkind is, en je wilt ook voorkomen dat een kind als rotkind te boek komt te staan op het schoolplein.

Ik vind hier wel wat inzitten.

Kijk eens naar mijn eigen zoon, die in groep 1 in als lastig bestempeld werd en, in de ogen van andere ouders, nooit meer van dat stempel af komt.
Nog steeds, nu jaren later, komen ze naar school en wijzen ze naar mijn kind als er wat mis is met het hunne. Slaat totaal nergens op volgens de leerkrachten maar het gebeurt wel.

Heel erg vervelend maar ik doe het zelf ook. Toen David een jaar of drie terug nog op het kdv zat werd hij ook vaker gebeten door een meisje van zijn leeftijd (toen 2/3 ofzo).
Ik kon haar meteen niet meer uitstaan terwijl het gewoon kleine kindjes zijn. En toch voelde dat zo...

Ik heb ook een keer te horen gekregen dat Senna had gebeten..vier kindjes meer liefst die dag Vreselijk vond ik dat. Ik had er geen idee van dat ze dat misschien niet zouden bespreken met de andere ouders (met naam dus), maar het idee dat andere ouders nu naar over mijn meisje zouden kunnen denken, vond ik heel vervelend.

Dat kan ik me voorstellen, miss. Je vindt je eigen kind zo ongelooflijk lief en leuk en wil niet dat anderen daar anders over gaan denken. Zeker niet om voorvalletjes waar ze nog geen weet van hebben.

Leah wordt trouwens omgeduwd op het kdv

Ze loopt/kruipt niet, en beweegt zich ook nog niet anders voort dus ze zit op de grond op 1 plek te spelen. Alle andere kinderen bewegen zich om haar heen en af en toe duwt er eentje tegen haar zodat ze omkiept

Och gut, arme Leah! Wacht maar als die straks loopt

dat wordt bijten

Arme Evie. Dat is niet fijn.
Ik snap het wel hoor, dat beleid dat je geen naam krijgt, precies om de reden die Roomsoes aangeeft.
_{Als ik mijn moeder moet horen heb je best zulke assertieve ouders inderdaad. Zij is juf in de derde groep. Ze heeft momenteel een jongetje waarvan de ouders behoorlijk te keer kunnen gaan, ook tegen andere kindjes.}

Leah, tuimelaartje.

Morgen tweede wendag. Van 9.15 tot 12.30. Met lunch dus.
De vorige keer gooide Ko zijn stuk banaan op de grond. Dat vonden de leidsters niet zo leuk volgens P.
Ik ben benieuwd of hij ditmaal netjes zal eten.

Precies, lily, daar komt het vandaan. Het is gewoon een kwestie van terugpakken

haha, ja, die leidsters zitten dadelijk door Ko's slechte voorbeeld met een heleboel kindjes die hun banaan op de grond gooien Dat is niet de bedoeling natuurlijk! Eten ze een boterham bij de lunch?

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 21:00 schreef lily het volgende:

Nog steeds, nu jaren later, komen ze naar school en wijzen ze naar mijn kind als er wat mis is met het hunne. Slaat totaal nergens op volgens de leerkrachten maar het gebeurt wel.

Dat is heel naar, maar dat is wel de verantwoordelijkheid van die ouders. Ik zie niet in waarom de bijter wel 'beschermd' zou moeten worden en de gebetene niet. Je zou evengoed een vervelend verhaal kunnen vertellen over een kindje dat het slachtoffer is van bepaald gedrag en waar de ouders pas heel laat achter komen omdat het kinderdagverblijf/de creche/de school er niet eerder iets over gezegd heeft en bovendien niet alles hoort en ziet.

Met andere woorden: er zitten twee kanten aan het verhaal en het is lastig te bewijzen dat het achterhouden van informatie het beste is voor alle partijen. Ik begrijp dat het bij heel jonge kinderen gevoeliger ligt omdat ze zich echt niet bewust zijn van de consequenties van hun gedrag, maar dat neemt niet weg dat gebeten worden ook gewoon niet leuk is en ik als ouder wil bepalen waar mijn grens ligt. Juist omdat mijn kind nog niet kan vertellen wat er op zo'n plek gebeurt wil ik daar graag openheid over.

Ja, een boterhammetje met iets te drinken. En 2 keer in de week warm, maar dat is op dagen dat Ko er niet is.

Maar Claudia, wat verandert eraan, als je weet dat X Ivan heeft gebeten en niet Y? Breng je hem dan niet meer op de dagen dat X er is? Wat is de consequentie of de noodzaak van weten welk kind gebeten heeft.
Het belangrijkste in dit geval is dat er gebeten is en dat je weet hoe de leiding daar mee omgaat, nietwaar?

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 21:15 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Dat is heel naar, maar dat is wel de verantwoordelijkheid van die ouders.

_{vertel dat mijn zoon maar als ie voor de zoveelste keer buitengesloten wordt om niks, maar goed; dat is een heel ander verhaal (want hij heeft andere kinderen niet benadeeld verder) en niets voor hier maar het gaat gewoon verder dan je vaak denkt nu}

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 21:15 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Dat is heel naar, maar dat is wel de verantwoordelijkheid van die ouders. Ik zie niet in waarom de bijter wel 'beschermd' zou moeten worden en de gebetene niet. Je zou evengoed een vervelend verhaal kunnen vertellen over een kindje dat het slachtoffer is van bepaald gedrag en waar de ouders pas heel laat achter komen omdat het kinderdagverblijf/de creche/de school er niet eerder iets over gezegd heeft en bovendien niet alles hoort en ziet.

Met andere woorden: er zitten twee kanten aan het verhaal en het is lastig te bewijzen dat het achterhouden van informatie het beste is voor alle partijen. Ik begrijp dat het bij heel jonge kinderen gevoeliger ligt omdat ze zich echt niet bewust zijn van de consequenties van hun gedrag, maar dat neemt niet weg dat gebeten worden ook gewoon niet leuk is en ik als ouder wil bepalen waar mijn grens ligt. Juist omdat mijn kind nog niet kan vertellen wat er op zo'n plek gebeurt wil ik daar graag openheid over.

Ik snap dat je openheid wilt, en die zou je ook moeten krijgen door de situatie uitgelegd te krijgen, indien mogelijk. Maar of kind A bijt, of kind B, dat zou voor jou niet uit hoeven maken. Want wat doe je met die info? In het begin niets, maar als het 4x gebeurt? De ouders van de bijter zijn op de hoogte gesteld, en er wordt op het kdv op gelet. Wat meer kun je verlangen? De stap naar zelf op de ouders afstappen wordt dan steeds kleiner. Of wanneer de bijter met een ander kindje speelt, even tegen die ouder zeggen van: pas op, dat kindje heeft mijn zoon al 4 keer gebeten? Of aan het kdv vragen of het bijtende kind in een andere groep geplaatst kan worden? Dat kan tot echt hele nare situaties leiden, die totaal niets positiefs toevoegen aan het wel en wee op een kdv. En bovengenoemde acties zal jij misschien niet doen als weldenkend mens, maar er zijn echt een hoop mensen die dat soort dingen wel zouden doen.

Als je als ouder op de hoogte wordt gesteld dat je kind gebeten is en aangeeft er met de ouders van het kind dat gebeten heeft over te praten en er goed op te letten dat het niet meer gebeurt, heb je toch alles wat er gebeuren moet? Wat Roomsnoes zegt, vind ik een hele goede!

Nou, ik denk dat het in de meeste gevallen helemaal niets aan de situatie verandert, oeke, maar ik vind dat dat mijn keuze behoort te zijn en niet de keuze van het kinderdagverblijf. Dat wil zeggen, ik wil zelf kunnen inschatten of het te erg is, of het te vaak voorkomt en of ik in moet grijpen door Ivan bijvoorbeeld op andere dagen naar het kinderdagverblijf te doen.

Maar dat kun je allemaal als je op de hoogte gehouden wordt over het feit dat er gebeten wordt. Nog steeds doet dan de identiteit van de 'dader' niet ter zake.

Anna is wel eens thuisgekomen met het verhaal dat ene Mika ofzo haar geslagen had. Tegen de juf gezegd, dag later weer hetzelfde verhaal. Toen was Anna idd door een kindje van tafel geduwd. Dus toen zei Anna weer tegen mij dat Mika dat had gedaan. Dat verhaal werd dus door de creche noch bevestigd noch ontkend.
Ik hoef het ook niet te weten, als de juffen het maar weten. Zodra ik merk dat er niets mee gedaan werd door de juf, zou ik er wel een punt van gaan maken.

En ik moest ook eens bij de juf komen, omdat Anna iemand met een speelgoednijptang had bewerkt...
Haar verklaring was dat ze alleen maar kappertje wilde spelen

Je wilt het niet weten Claudia, hoe sommige ouders reageren op het bericht dat hun kind is gebeten...WIE HEEFT DAT GEDAAN!!!!!!!!!! GROMMMMM
Wij vertellen dat dus ook niet.
Juist om het bijtertje te beschermen

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 21:27 schreef Claudia_x het volgende:
Nou, ik denk dat het in de meeste gevallen helemaal niets aan de situatie verandert, oeke, maar ik vind dat dat mijn keuze behoort te zijn en niet de keuze van het kinderdagverblijf. Dat wil zeggen, ik wil zelf kunnen inschatten of het te erg is, of het te vaak voorkomt en of ik in moet grijpen door Ivan bijvoorbeeld op andere dagen naar het kinderdagverblijf te doen.

Maar het is dus ook de keuze van de andre ouder om niet het 'slechte gedrag' van de bijter aan de grote klok te hangen en daarmee zijn 'reputatie' te beschermen. Ik zou het niet prettig vinden als mijn kind zou bijten en ouders daar onderling over zouden praten. Want bijten is niet iets dat ik mijn kinderen zou leren, dus dat is al 'erg' genoeg zonder dat dat een rondje schoolplein gaat.
En zolang het op het kdv gebeurt, en zij actie ondernemen, vind ik dat het hun verantwoordelijkheid is. Gebeurt het in een thuissituatie, dan is het de verantwoordelijkheid van ouders onderling.

Laat ik er wat meer een gedachte-experiment van maken: stel je eens voor dat het kindje niet gebeten was maar in een vijver was geduwd. Het gaat daarbij om de veiligheid van het kind en vooral in een verticale groep is het denk ik van belang om te weten welk kind dat heeft gedaan.

Hoe dan ook: waar trek je de grens? Wat is ernstig genoeg? Wat is te vaak? Wat is een leeftijd waarop je een kind zijn daden aan kunt rekenen? Ik wil zelf zo'n situatie in kunnen schatten in plaats van dat aan een instituut over te laten.

Ook in je gedachte-experiment blijf ik erbij dat voor de ouders de identiteit van de kindjes er niet toe doet. De leidsters moeten weten wie duwt, bijt, haren trekt en wie ergens slachtoffer van was. Zij kunnen corrigeren en voorkomen, daar ter plekke op het moment dat het gebeurt. Ze moeten ouders op de hoogte stellen, maar daar houdt het op.

als jij als ouder te vaak (heel subjectief, dus dat is door jezelf in te vullen hoe vaak dat is) te horen krijgt dat je kind gebeten is, kun je hoogstens vragen of het door hetzelfde kindje is. Nog steeds is identiteit niet belangirjk. Indien het hetzelfde kind is, kun je vragen om je kind te laten overplaatsen naar een andere groep/dag waar datzelfde kindje niet zit. In geen van die gevallen is de identiteit belangrijk en toch kun jij als ouder adequaat reageren zoals je nodig vindt.

Twee jaar geleden heeft een jongen van 10/11 jaar (BSO), fikkie gestoken op de toiletten. Notabene die naast de babygroep. Hij had een aansteker weten te bemachtigen (thuis?) en het wc papier in brand gestoken.
Nou...toestand uiteraard. Zeer ernstig, brandweer erbij, ouders gebeld. Jongen was niet meer welkom, noem maar op.

Ik weet nog steeds niet om wie het ging. Maakt het uit?