KSW Kerstverhalen Schrijfwedstrijd
Doe hier mee met de Kerstverhalen Schrijfwedstrijd, georganiseerd door FOK!. De wedstrijd loopt dit jaar van 7 t/m 17 december. vanaf de 17e bekijkt de jury de ingestuurde verhalen.
Ik vind 'm gaaf!quote:Op woensdag 15 december 2010 08:13 schreef Groeneg2 het volgende:
Mijn verhaal staat sinds gisteren erbij.
Het is sinds de lagere school dat ik nog een soort van opstel schreef.
Mijn verhaaltje speelt zich af in de ruimte en heet 'Kerst op grote afstand', ben benieuwd wat jullie ervan vinden.
Vrolijk
Een ranke den
Als ze langs fietste en me zag, groette ze en ik haar. Westerlingen zijn niet gewend om onbekenden te groeten. Hier in Overijssel moest ik mij die gewoonte aanwennen.
En nu stond ze ineens voor mijn deur. In de vroege avondkou. Ze had haar vertrouwde oranjezwarte jack nog aan. Of zou ze het speciaal voor deze late bezorging nog hebben aangetrokken? Dit was één van de gedachten die door mij heen spookten. En, er waren er nog duizend.
Ze had de kuiltjes op dezelfde plek als mijn overleden vrouw.
“De kaart is écht voor u, hoor.” Haar mooie gezicht keek me verwachtingsvol aan.
“Nee, eh ja, ik zal gelijk even kijken. Maar, ......” .
“Ik vond ‘m onderin de fietstas, toen ik mijn fiets vanmiddag in de schuur zette. Stom hè? En u krijgt niet zo veel post en dan zo’n kaart, vast voor kerst. En als ik ‘m in de brievenbus doe, vindt u ‘m misschien pas na de kerst, dus ik dacht .....”
“Ik bel even aan?”
“Jja.” stotterde ze en kleurde als een granaatappel.
Behoedzaam ontdeed ik de kaart van de envelop.
“Het is mijn enige kaart,” zei ik zonder haar aan te kijken. Een arrenslee met de onvermijdelijke sliert rendieren sierde de voorkant. De kerstwens was in het Engels.
Ik glimlachte en bedankte haar voor de bezorging. Terwijl ik het zei, trok ze aan de koordjes onder aan haar jas tot ze dezelfde lengte hadden. Ze droeg moonboots, waar panty’s uitstaken die op hun beurt weer overgingen in een jurk of een rok. In het plastic tasje aan haar stuur zaten ongetwijfeld schoenen met mooie hoge hakken.
Ze zag me kijken, maar zei niets.
“Wil je niet even binnenkomen?” vroeg ik, verbaasd over mijn eigen gastvrijheid. En de voortzetting verbaasde me nog meer. Als vanzelf rolden de zinnen over mijn lippen.
“Ik weet niet waar je woont, maar je bent toch speciaal voor mij op je fiets gestapt om me deze kerstkaart nog te brengen. En nog wel op kerstavond!”
Ze aarzelde.
“Even iets warms voor je weer terugfietst, kan toch geen kwaad?”
Jezus, waar was ik mee bezig? Ik probeerde haar binnen te krijgen.
Tot nu was ze iets op afstand geweest. Leuk om naar te kijken. Om hallo tegen te zeggen. Een vrouwelijke postbode was voor mij als westerling al helemaal niet zo’n gewoon straatbeeld, maar hier in de plaats waar ik woonde, had je alléén maar vrouwelijke postbezorgers. Plattelandsvrouwen die wat wilden bijverdienen. Hun moederschap meetorsend op die zwaar bepakte fietsen. Als ik naar of van mijn werk reed, kwam ik er altijd wel een tegen. Met door zon, wind en regen geërodeerde gezichten diep gebogen over het stuur. Zich haastend, omdat straks de kinderen weer op tijd uit school gehaald moesten worden.
Maar zij was anders, bij haar morste het moederschap niet uit haar kleren. Een ranke den op een fiets. Leontien van Moorsel nog zonder Olympisch goud.
“Kun je even op verhaal komen, nog net voor de geboorte,” grapte ik.
Maar ergens diep in de krochten van mijn bestaan begon iets tot leven te
komen, waarvan ik niet meer voor mogelijk had gehouden dat het ooit nog zou geschieden.
Hemelaar
Als ze langs fietste en me zag, groette ze en ik haar. Westerlingen zijn niet gewend om onbekenden te groeten. Hier in Overijssel moest ik mij die gewoonte aanwennen.
En nu stond ze ineens voor mijn deur. In de vroege avondkou. Ze had haar vertrouwde oranjezwarte jack nog aan. Of zou ze het speciaal voor deze late bezorging nog hebben aangetrokken? Dit was één van de gedachten die door mij heen spookten. En, er waren er nog duizend.
Ze had de kuiltjes op dezelfde plek als mijn overleden vrouw.
“De kaart is écht voor u, hoor.” Haar mooie gezicht keek me verwachtingsvol aan.
“Nee, eh ja, ik zal gelijk even kijken. Maar, ......” .
“Ik vond ‘m onderin de fietstas, toen ik mijn fiets vanmiddag in de schuur zette. Stom hè? En u krijgt niet zo veel post en dan zo’n kaart, vast voor kerst. En als ik ‘m in de brievenbus doe, vindt u ‘m misschien pas na de kerst, dus ik dacht .....”
“Ik bel even aan?”
“Jja.” stotterde ze en kleurde als een granaatappel.
Behoedzaam ontdeed ik de kaart van de envelop.
“Het is mijn enige kaart,” zei ik zonder haar aan te kijken. Een arrenslee met de onvermijdelijke sliert rendieren sierde de voorkant. De kerstwens was in het Engels.
Ik glimlachte en bedankte haar voor de bezorging. Terwijl ik het zei, trok ze aan de koordjes onder aan haar jas tot ze dezelfde lengte hadden. Ze droeg moonboots, waar panty’s uitstaken die op hun beurt weer overgingen in een jurk of een rok. In het plastic tasje aan haar stuur zaten ongetwijfeld schoenen met mooie hoge hakken.
Ze zag me kijken, maar zei niets.
“Wil je niet even binnenkomen?” vroeg ik, verbaasd over mijn eigen gastvrijheid. En de voortzetting verbaasde me nog meer. Als vanzelf rolden de zinnen over mijn lippen.
“Ik weet niet waar je woont, maar je bent toch speciaal voor mij op je fiets gestapt om me deze kerstkaart nog te brengen. En nog wel op kerstavond!”
Ze aarzelde.
“Even iets warms voor je weer terugfietst, kan toch geen kwaad?”
Jezus, waar was ik mee bezig? Ik probeerde haar binnen te krijgen.
Tot nu was ze iets op afstand geweest. Leuk om naar te kijken. Om hallo tegen te zeggen. Een vrouwelijke postbode was voor mij als westerling al helemaal niet zo’n gewoon straatbeeld, maar hier in de plaats waar ik woonde, had je alléén maar vrouwelijke postbezorgers. Plattelandsvrouwen die wat wilden bijverdienen. Hun moederschap meetorsend op die zwaar bepakte fietsen. Als ik naar of van mijn werk reed, kwam ik er altijd wel een tegen. Met door zon, wind en regen geërodeerde gezichten diep gebogen over het stuur. Zich haastend, omdat straks de kinderen weer op tijd uit school gehaald moesten worden.
Maar zij was anders, bij haar morste het moederschap niet uit haar kleren. Een ranke den op een fiets. Leontien van Moorsel nog zonder Olympisch goud.
“Kun je even op verhaal komen, nog net voor de geboorte,” grapte ik.
Maar ergens diep in de krochten van mijn bestaan begon iets tot leven te
komen, waarvan ik niet meer voor mogelijk had gehouden dat het ooit nog zou geschieden.
Hemelaar
Is dat inclusief of exclusief titel?quote:
Hodfr, heb 1 woord teveel [ afbeelding ]
Exclusief. Maar ik heb nu de vereiste 550 woorden. Het is wel een .docx file, is dat een probleem?
Children of the night. What music they make.
Nee hoor, Docx kan gewoon geopend worden.quote:
Exclusief. Maar ik heb nu de vereiste 550 woorden. Het is wel een .docx file, is dat een probleem?
Alle nieuwe inzendingen zullen overigens vanavond in het inzendingentopic worden geplaatst.
Zo 
een BIJNA KERST verhaal geschreven en ingestuurd. Nu maar hopen dat ZIJ het niet leest (ze houdt niet van grapjes over haar plamuurmes en verfkwasten en zo, en hoe dat spul op d'r kaptafel allemaal mag heten. Nou ja, zolang ik haar maar niet weer Picasso noem loopt het wel los).
een BIJNA KERST verhaal geschreven en ingestuurd. Nu maar hopen dat ZIJ het niet leest (ze houdt niet van grapjes over haar plamuurmes en verfkwasten en zo, en hoe dat spul op d'r kaptafel allemaal mag heten. Nou ja, zolang ik haar maar niet weer Picasso noem loopt het wel los).
Zij heeft aan het eind de moord gepleegd op een andere 15jarige en hij is haar bij haar veroordeling in de rechtzaalquote:
Mis ik wat of klopt de clou van Moord op de Frontpage niet?
Het is een mindfuck.[ Bericht 1% gewijzigd door pleeborstel op 15-12-2010 18:18:31 ]
.
Oh zo, thanks, ik miste die derde persoon.quote:
[..]
Zij heeft aan het eind de moord gepleegd op een andere 15jarige en hij is haar bij haar veroordeling in de rechtzaal
Pfft, het gaat heel hard inderdaad
Ik ben zo benieuwd....
Xx
Ik ben zo benieuwd....
Xx
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Ik heb er ook een ingestuurd. Volgens mij wijkt hij behoorlijk af van de rest en ik ben dan ook zeer benieuwd hoe hij gaat vallen.
Die van mij wijkt ook wat af van het standaard Kerstverhaalquote:
Ik heb er ook een ingestuurd. Volgens mij wijkt hij behoorlijk af van de rest en ik ben dan ook zeer benieuwd hoe hij gaat vallen.
Children of the night. What music they make.
En de deadline is voorbij, alle verhalen die nu nog worden ingestuurd, kunnen helaas niet meer meedoen!
Toch nog een mooi aantal geworden.
Wat mot je, vroeg ze dan en zette alsnog een slotje.
Ga toch weg gek, zeiken doe je maar in feedback.
Soms kreeg ze van alles naar haar hoofd. Cholera, tyfus en ebola.
Doe mij maar een Whoppermenu. Met cola. ©Biogarde
Ga toch weg gek, zeiken doe je maar in feedback.
Soms kreeg ze van alles naar haar hoofd. Cholera, tyfus en ebola.
Doe mij maar een Whoppermenu. Met cola. ©Biogarde
Maandag maakt de FOK!-jury bekend welke verhalen genomineerd worden en waar de vakjury zich dus over gaat buigen.
In de tussentijd kunnen we hier natuurlijk alvast speculeren en inzendingen bespreken: Inzendingenbespreektopic 2010
In de tussentijd kunnen we hier natuurlijk alvast speculeren en inzendingen bespreken: Inzendingenbespreektopic 2010
Mogen het ook kerst-seksverhalen zijn? 
Zoja, hoe lang en gedetailleerd?
Zoja, hoe lang en gedetailleerd?
Ja, met zo'n instelling blijf je natuurlijk zwakbegaafd
Ten eerste is de inzendtermijn gesloten en ten tweede zitten we niet op die ranzigheid te wachtenquote:
Mogen het ook kerst-seksverhalen zijn?
Zoja, hoe lang en gedetailleerd?
Pietje Puk en de Plakbandcrisis
Kan DaMart mij melden in welk topic ik kritiek mag plaatsen - want in het feedbacktopic mocht het in ieder geval niet.
Graag op anoniem
-edit: PM leek me duidelijk genoeg, dus klaar nu!-
[ Bericht 90% gewijzigd door DaMart op 19-12-2010 10:49:29 ]
[ Bericht 90% gewijzigd door DaMart op 19-12-2010 10:49:29 ]
Graag op anoniem
Als je een kiritsche noot hebt over inzendingen, dan mag dat best, dat kan prima in het inzendingenbespreektopic. Blijven doorzuigen over je eerdere bericht en de daaropvolgende PM mag je dan wel weer achterwege laten.quote:
Kan DaMart mij melden in welk topic ik kritiek mag plaatsen - want in het feedbacktopic mocht het in ieder geval niet.
