Politieke manipulaties zijn niets nieuws, nee, maar ze zijn wel heel actueel. Het machtsvacuüm na de Koude Oorlog en de aanslagen van 9/11 hebben gezorgd voor een breed gedragen en haast rijksgeaccrediteerde paranoia. De Vijand zit niet aan de Overkant, De Vijand is Onder Ons. Overheden (met name de Amerikaanse) hebben een nieuw web gespannen in hun strijd tegen het spook van het terrorisme en daar zijn vooral burgers de dupe van geworden. Er is een diffuus beeld van een alomtegenwoordige vijand gecreërd en op basis van dat beeld zijn er draconische maatregelen genomen. Zie de Patriot Act, waar Saint Obama (vzmh) vorig jaar nog maar eens zijn handtekening onder heeft gezet, de absurde veiligheidseisen rondom vliegvelden, en niet te vergeten de heilige oorlogen in Irak en Afghanistan, die nu al bijna tien jaar met veel vertoon door het pluche worden goedgepraat of gebagatelliseerd.
Zeker in combinatie met de hyperinformatietechnologie waarvan de samenleving doordesemd is (en die wél een novum is in de geschiedenis), is de politieke paranoia, de angst voor de Alomtegenwoordige Terrorist een dodelijk gif, dat ons allemaal kan verlammen.
Die hyperinformatietechnologie heeft ook gezorgd voor een nieuw niveau binnen de journalistiek. De terbeschikkingstelling van grote hoeveelheden complexe data (en het doorzoekbaar maken ervan) is een aparte tak van sport geworden. Het is niet aan WikiLeaks om onderzoeksjournalistiek te bedrijven, het is aan hen om de data voor onderzoeksjournalisten toegankelijk te maken. Kwaliteitsmedia zijn daar al heel aardig mee aan de slag gegaan de afgelopen weken. Totnutoe heeft dat niet veel méér opgeleverd dan wat saillante en pijnlijke onthullingen over windvaan Sarkozy en ijdele fat Berlusconi maar aangezien er nauwelijks nog 0.5% openbaar is gemaakt (hooguit 1000 van de 250.000 stukken) en goede research sowieso tijd kost, verwacht ik nog wel het een en ander.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.