R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
hallo allemaal,
ik lees hier altijd mee maar reageer bijna niet.. maar nu heb ik zelf toch echt advies nodig en wil ik graag mijn verhaal kwijt
Als het te lang is om te lezen dan toch bedankt voor de moeite!
ik heb altijd bij mijn beide ouders gewoond samen met mijn zus. tot ik 10 was. mijn ouders gingen scheiden..
Ik moest met mijn moeder mee en heb hier 7 jaar gewoond.. met in het weekend naar mijn vader toe.
In deze 7 jaar heb ik vooral voor mijn moeder en het huis enzo gezorgd.. ze was heel erg snel bezorgd.. ik mocht niet uitgaan enzo.. Na deze 7 jaar is mijn moeder helaas in het ziekenhuis terecht gekomen nadat ze een poging heeft gedaan er een eind aan te maken.. Toen ben ik weer naar me vader gegaan en heb daar gewoond tot 1.5 jaar geleden.
In de periode dat ik bij mijn vader woonde kwam ik erachter wat het was om kind te zijn.. ik mocht veel dingen die ik bij mijn moeder niet mocht.. zoals uitgaan, prima maar wel voor zolaat thuis..
In deze periode leerde ik ook mijn vriend kennen.. Via een datingsite welleswaar maar dat mocht de pret niet dunken..
We hebben een maand gemaild,gebeld, gesmst, geskypt, gemsnt en toen besloten we elkaar is te ontmoeten..
Na deze ontmoeting was de klik er meteen! We zagen elkaar elk weekend en doordeweeks ons eigen dingetje.. Op een gegeven moment na een aantal maanden was hij op 1 doordeweekse dag vrij en ben ik op die dag nog een aantal keer bij hem geweest.. Wat ook elke keer heel gezellig was. Nu zijn we inmiddels bijna 2,5 jaar samen maar ik weet het ff allemaal niet meer...
Ik ben doordat ik bij mijn moeder heb gewoond heel bezorgd opgegroeid.. ik kreeg een mobiel en moest haar iedere pauze smsen en als ik uit was bellen.. nu na 7 jaar ben ik helemaal gewend om voor iemand te zorgen.. en aangezien dat bij mijn moeder niet kan heb ik dit uiteindelijk overgedragen aan mijn vriend.. en sinds dat is het allemaal zo ingewikkeld geworden.. Hij is zeg maar verplicht smorgens op msn te komen.. zoniet dan bel/sms ik hem of alles goed is.. dit deed ik 7 maanden en het ging naar mijn idee wel goed tussen ons.. we zagen elkaar op een moment ook 3 x per week plus weekend nog.. en ik denk dat het daar allemaal is misgegaan..
Mijn vriend is in de periode dat wij hebben nog niet echt van het uitgaan geweest en dat vond ik helemaal mooi. Tot hij een aantal weken geleden een borrelavond had vanaf zijn school. Ze gingen met zijn allen uit eten en daarna de kroeg in,.
hij heeft in zijn klas verschillende meiden zitten maar 1tje trekt hij op school veel mee op. Ik mocht haal vanaf het begin niet echt.. Toen ze die borrelavond gehad hebben heeft hij goed met haar kunnen praten en is hij in een dronken bui met haar meegegaan naar huis en heeft hij haar geslapen.. in de logeerkamer maar toch..
Hij zou dat weekend naar mij toekomen maar doordat hij zo goed met haar heeft kunnen praten is hij tot zaterdagavond bij haar gebleven en daarna naar huis gegaan.. zonder mij hier iets van te zeggen.. nu ben ik heel snel bezorgd enzo.. dus ik heb hem meer als 30 x gebeld.. kan mezelf wel voor me kop slaan natuurlijk.. toen heeft hij mij zondag opgebeld in tranen en verteld dat hij niet meer kon..toen zakte de grond onder mijn voeten vandaan..ik dacht echt nu ben ik hem kwijt
Gelukkig zijn we op een idee gekomen om een time-out te hebben.. elkaar 1 week niet spreken en weinig contact zoeken.. Dit was erg moeilijk voor mij en gelukkig kwam hij die week daarop naar mij toe.. Ik was zooo blij hem te zien..
ik moest alleen heel wat minder contact zoeken en hem vrijer laten..maar dat is zo facking moeilijk
Hij gaat steeds meer dingen ondernemen met vrienden enzo.. maar dit wil ik helemaal niet.. ik gun het hem wel maar ik vind het zo moeilijk om hem zijn gang te laten gaan..
Vanavond gaat hij bij een vriendin van hem op haar hobby kijken.. maar ik ben er zo zenuwachtig voor dat er iets zou kunnen gebeuren...ik voel me er al bijna 2 weken niet lekker van in me vel.. en andere afspraken met vriendinnen enzo zet ik ervoor aan de kant.. ik spreek alleen af als ik weet dat hij thuis is ofzo.. anders voel ik me schuldig
Help!! ik wil mijn vriend meer de ruimte geven.. maar ik kan het gewoon niet
Misschien zijn er mensen die er ervaring mee hebben of gehad.. dan hoor ik het graag..
Want ik kom er even niet meer uit...
Want ik ben bang als ik op deze manier verder ga dat ik het niet trek en hij ook niet
ik lees hier altijd mee maar reageer bijna niet.. maar nu heb ik zelf toch echt advies nodig en wil ik graag mijn verhaal kwijt
Als het te lang is om te lezen dan toch bedankt voor de moeite!
ik heb altijd bij mijn beide ouders gewoond samen met mijn zus. tot ik 10 was. mijn ouders gingen scheiden..
Ik moest met mijn moeder mee en heb hier 7 jaar gewoond.. met in het weekend naar mijn vader toe.
In deze 7 jaar heb ik vooral voor mijn moeder en het huis enzo gezorgd.. ze was heel erg snel bezorgd.. ik mocht niet uitgaan enzo.. Na deze 7 jaar is mijn moeder helaas in het ziekenhuis terecht gekomen nadat ze een poging heeft gedaan er een eind aan te maken.. Toen ben ik weer naar me vader gegaan en heb daar gewoond tot 1.5 jaar geleden.
In de periode dat ik bij mijn vader woonde kwam ik erachter wat het was om kind te zijn.. ik mocht veel dingen die ik bij mijn moeder niet mocht.. zoals uitgaan, prima maar wel voor zolaat thuis..
In deze periode leerde ik ook mijn vriend kennen.. Via een datingsite welleswaar maar dat mocht de pret niet dunken..
We hebben een maand gemaild,gebeld, gesmst, geskypt, gemsnt en toen besloten we elkaar is te ontmoeten..
Na deze ontmoeting was de klik er meteen! We zagen elkaar elk weekend en doordeweeks ons eigen dingetje.. Op een gegeven moment na een aantal maanden was hij op 1 doordeweekse dag vrij en ben ik op die dag nog een aantal keer bij hem geweest.. Wat ook elke keer heel gezellig was. Nu zijn we inmiddels bijna 2,5 jaar samen maar ik weet het ff allemaal niet meer...
Ik ben doordat ik bij mijn moeder heb gewoond heel bezorgd opgegroeid.. ik kreeg een mobiel en moest haar iedere pauze smsen en als ik uit was bellen.. nu na 7 jaar ben ik helemaal gewend om voor iemand te zorgen.. en aangezien dat bij mijn moeder niet kan heb ik dit uiteindelijk overgedragen aan mijn vriend.. en sinds dat is het allemaal zo ingewikkeld geworden.. Hij is zeg maar verplicht smorgens op msn te komen.. zoniet dan bel/sms ik hem of alles goed is.. dit deed ik 7 maanden en het ging naar mijn idee wel goed tussen ons.. we zagen elkaar op een moment ook 3 x per week plus weekend nog.. en ik denk dat het daar allemaal is misgegaan..
Mijn vriend is in de periode dat wij hebben nog niet echt van het uitgaan geweest en dat vond ik helemaal mooi. Tot hij een aantal weken geleden een borrelavond had vanaf zijn school. Ze gingen met zijn allen uit eten en daarna de kroeg in,.
hij heeft in zijn klas verschillende meiden zitten maar 1tje trekt hij op school veel mee op. Ik mocht haal vanaf het begin niet echt.. Toen ze die borrelavond gehad hebben heeft hij goed met haar kunnen praten en is hij in een dronken bui met haar meegegaan naar huis en heeft hij haar geslapen.. in de logeerkamer maar toch..
Hij zou dat weekend naar mij toekomen maar doordat hij zo goed met haar heeft kunnen praten is hij tot zaterdagavond bij haar gebleven en daarna naar huis gegaan.. zonder mij hier iets van te zeggen.. nu ben ik heel snel bezorgd enzo.. dus ik heb hem meer als 30 x gebeld.. kan mezelf wel voor me kop slaan natuurlijk.. toen heeft hij mij zondag opgebeld in tranen en verteld dat hij niet meer kon..toen zakte de grond onder mijn voeten vandaan..ik dacht echt nu ben ik hem kwijt
Gelukkig zijn we op een idee gekomen om een time-out te hebben.. elkaar 1 week niet spreken en weinig contact zoeken.. Dit was erg moeilijk voor mij en gelukkig kwam hij die week daarop naar mij toe.. Ik was zooo blij hem te zien..
ik moest alleen heel wat minder contact zoeken en hem vrijer laten..maar dat is zo facking moeilijk
Hij gaat steeds meer dingen ondernemen met vrienden enzo.. maar dit wil ik helemaal niet.. ik gun het hem wel maar ik vind het zo moeilijk om hem zijn gang te laten gaan..
Vanavond gaat hij bij een vriendin van hem op haar hobby kijken.. maar ik ben er zo zenuwachtig voor dat er iets zou kunnen gebeuren...ik voel me er al bijna 2 weken niet lekker van in me vel.. en andere afspraken met vriendinnen enzo zet ik ervoor aan de kant.. ik spreek alleen af als ik weet dat hij thuis is ofzo.. anders voel ik me schuldig
Help!! ik wil mijn vriend meer de ruimte geven.. maar ik kan het gewoon niet
Misschien zijn er mensen die er ervaring mee hebben of gehad.. dan hoor ik het graag..
Want ik kom er even niet meer uit...
Want ik ben bang als ik op deze manier verder ga dat ik het niet trek en hij ook niet
Vertel hem dit (ook) wat je hier verteld en waar die manische gedachten vandaan komen.
Ik denk dat je nu op een punt bent aangekomen dat je vriend gek van je wordt.
- OF je laat hem volledig vrij vanaf nu en dan ook echt volledig , en hij zal heel misschien blijven.
- OF je gaat door en dan ben je hem sowiso kwijt.
Ik heb dit zelf ook meegemaakt en het zuigt je helemaal leeg, ik hoop dat je nog op tijd erbij bent, maar vrees het ergste.
succes !
edit : Ik zou hier hulp voor gaan zoeken, praat er met iemand over, dit gaat ook jouw leven onleefbaar maken in de toekomst en zal ook niet vanzelf weggaan.
Ik denk dat je nu op een punt bent aangekomen dat je vriend gek van je wordt.
- OF je laat hem volledig vrij vanaf nu en dan ook echt volledig , en hij zal heel misschien blijven.
- OF je gaat door en dan ben je hem sowiso kwijt.
Ik heb dit zelf ook meegemaakt en het zuigt je helemaal leeg, ik hoop dat je nog op tijd erbij bent, maar vrees het ergste.
succes !
edit : Ik zou hier hulp voor gaan zoeken, praat er met iemand over, dit gaat ook jouw leven onleefbaar maken in de toekomst en zal ook niet vanzelf weggaan.
Tjsa, het enige wat ik je kan vertellen is dat je zelf ook afleiding moet zoeken. Jouw hobbies en vrienden kom ik niets over tegen in dit verhaal. Zoek een leven naast je vriend, en dan wordt het voor beiden al een stuk makkelijker!
Je kan dit beter aan je vriend vertellen.
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Ik ben op de wachtlijst voor psychische hulp..schiet alleen niet op..
Hobbies en vrienden heb ik op zich wel.. maar als ik hem kan spreken doe ik dat.. of als ik bezorgd ben zoek ik contact met hem.. een leven naast mijn relatie zoeken vind ik lastig.. omdat ik bang ben dat ik hem dan tekort doe.. Dit kort ook uit mijn jeugd..
Die time-out heeft ons laten zien dat we bij elkaar horen.. maar ik ben bang dat als ik hem iets wil verbieden dat hij dan zoiets heeft van Ja hallo, dan zoek ik zelf de vrijheid wel op.. en dan ben ik doodsbang hem kwijt te raken.. Hij is mijn alles
Maar het maakt mij kapot.. het continu contact MOETEN zoeken vooral...
Hobbies en vrienden heb ik op zich wel.. maar als ik hem kan spreken doe ik dat.. of als ik bezorgd ben zoek ik contact met hem.. een leven naast mijn relatie zoeken vind ik lastig.. omdat ik bang ben dat ik hem dan tekort doe.. Dit kort ook uit mijn jeugd..
Die time-out heeft ons laten zien dat we bij elkaar horen.. maar ik ben bang dat als ik hem iets wil verbieden dat hij dan zoiets heeft van Ja hallo, dan zoek ik zelf de vrijheid wel op.. en dan ben ik doodsbang hem kwijt te raken.. Hij is mijn alles
Maar het maakt mij kapot.. het continu contact MOETEN zoeken vooral...
Hij is een obsessie voor je, dat voelt niet zo lekker als partner en dat verstikt hem.quote:Op dinsdag 30 november 2010 17:31 schreef Whiteflower18 het volgende:
Ik ben op de wachtlijst voor psychische hulp..schiet alleen niet op..
Hobbies en vrienden heb ik op zich wel.. maar als ik hem kan spreken doe ik dat.. of als ik bezorgd ben zoek ik contact met hem.. een leven naast mijn relatie zoeken vind ik lastig.. omdat ik bang ben dat ik hem dan tekort doe.. Dit kort ook uit mijn jeugd..
Die time-out heeft ons laten zien dat we bij elkaar horen.. maar ik ben bang dat als ik hem iets wil verbieden dat hij dan zoiets heeft van Ja hallo, dan zoek ik zelf de vrijheid wel op.. en dan ben ik doodsbang hem kwijt te raken.. Hij is mijn alles
Maar het maakt mij kapot.. het continu contact MOETEN zoeken vooral...
JIJ moet aan jezelf werken, niet JULLIE aan je relatie.
En wachtlijsten zijn vaak een excuus, je kan zelf zo specialistische hulp zoeken en dat zal gewoon vergoed worden.
Het is een 'ziekelijke dwang' en daarom is het ook goed dat je psychische hulp zoekt. Wees open en eerlijk naar je vriend toe en probeer hem te vertrouwen. Geef hem die vrijheid, want als het zo doorgaat ben je hem voorgoed kwijt.
Ik chill in de rimboe, ergens in een dal in het berggebied van Sichuan. Als ik niet op een stuk bamboe knauw, troll ik op Fok!
ik ben heel eerlijk tegen hem.. hij weet hoe en wat ik denk enzo.. maar na de time-out ben ik heel wat minder contact met hem gaan zoeken.. maar naar mijn idee ben ik er nog veel te veel mee bezig.. ik ben bezig met hulp zoeken maar dat duurt gewoon lang
ik probeer hem die vrijheid ook te geven maar ik vind het zo moeilijk.. ik wil blij voor hem kunnen zijn dat hij wat met vrienden gaat doen en niet lopen zeuren over dat ik het niet leuk vind als hij gaat..
ik probeer hem die vrijheid ook te geven maar ik vind het zo moeilijk.. ik wil blij voor hem kunnen zijn dat hij wat met vrienden gaat doen en niet lopen zeuren over dat ik het niet leuk vind als hij gaat..
De zgn. angst-klinieken zitten door heel Nederland en zijn vrijwel zonder wachttijd.quote:
ik ben bezig met hulp zoeken maar dat duurt gewoon lang
Klinkt hard, maar je wil niet zo heb ik het gevoel.
Als jij mij kan helpen aan een website dan wil ik me best aanmelden hoor..
het is niet dat ik niet wil.. maar ik blokkeer gewoon als ik niet weet of hij oke is.. en dan zoek ik contact.. ik heb hem beloofd vanavond geen smsjes of belletjes te doen.. hij zou mij smsen als hij in de trein terug naar huis zit..
tot nu toe lukt het nog wel.. maar straks tegen 23.00 weet ik niet..
het is niet dat ik niet wil.. maar ik blokkeer gewoon als ik niet weet of hij oke is.. en dan zoek ik contact.. ik heb hem beloofd vanavond geen smsjes of belletjes te doen.. hij zou mij smsen als hij in de trein terug naar huis zit..
tot nu toe lukt het nog wel.. maar straks tegen 23.00 weet ik niet..
Je beseft dat je gedrag niet normaal is en ontstaan is door je verleden. Pas je gedrag gewoon aan zou ik zeggen? Op deze manier raak je 'm kwijt. Je moet vertrouwen hebben in je vriend. Als hij vreemd wil gaan doet ie het toch wel, of je 'm nou wel of niet controleert. Relax eens en wees eens geen slaaf van je eigen gedachten!
lieve schat
Je moet eerst accepteren van jezelf dat dit niet normaal is, doe je daar serieus iets mee dan zal je vriendje het waarderen en misschien ook wel accepteren.
Dit lost zichzelf niet op, vertrekt hij uiteindelijk, ben je helemaal overstuur en bij het volgende vriendje ben je NOG banger dat hij je laat zitten en ben je nog meer overstuur etc etc etc.
.
Je moet eerst accepteren van jezelf dat dit niet normaal is, doe je daar serieus iets mee dan zal je vriendje het waarderen en misschien ook wel accepteren.
Dit lost zichzelf niet op, vertrekt hij uiteindelijk, ben je helemaal overstuur en bij het volgende vriendje ben je NOG banger dat hij je laat zitten en ben je nog meer overstuur etc etc etc.
.
Maar waarom ga je ervan uit dat er iets aan de hand zou zijn? Met 6 miljard (nouja, laten we eens zeggen 5 miljard) mensen op deze aardbol gaat het prima. van de 1 miljard waarmee het niet prima gaat zit 99.999999% in 3e wereld landen. De overige 1-miljardse procent zit verspreid over de wereld en krijgt misschien wel een ongeluk.quote:
Als jij mij kan helpen aan een website dan wil ik me best aanmelden hoor..
het is niet dat ik niet wil.. maar ik blokkeer gewoon als ik niet weet of hij oke is.. en dan zoek ik contact.. ik heb hem beloofd vanavond geen smsjes of belletjes te doen.. hij zou mij smsen als hij in de trein terug naar huis zit..
tot nu toe lukt het nog wel.. maar straks tegen 23.00 weet ik niet..
Wat ik dus wil zeggen is probeer eens ervan uit te gaan dat er niets aan de hand is. Hij belt heus wel als er wél iets aan de hand is.
dit komt omdat mijn moeder mij vroeger 3 x per dag belde/smste of alles goed was.. al reageerde ik niet meteen dan was ze nog bezorgder.. ik weet bijna wel zeker dat ik dit gedrag heb overgenomen en aan mijn vriend heb gekoppeld.. ik heb vandaag mijn eerste afspraak gemaakt bij de psychologe.. nu wachten tot 6 decmber.. dan is 1ste afspraak
Psychische hulp zoeken lijkt mij persoonlijk niet noodzakelijk, je moet gewoon een eigen leven regelen. Heel je leven draait om hem!
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Dat houdt niet in dat je in de tussentijd niets hoeft te doen. Maar je kan wel blindelings zeggen van 'dat heb ik overgenomen van m'n moeder' , maar waarom ben je dan bezorgd? Probeer bij jezelf de reden te zoeken (en dan dus niet van ja dat heb ik van m'n moeder)quote:
dit komt omdat mijn moeder mij vroeger 3 x per dag belde/smste of alles goed was.. al reageerde ik niet meteen dan was ze nog bezorgder.. ik weet bijna wel zeker dat ik dit gedrag heb overgenomen en aan mijn vriend heb gekoppeld.. ik heb vandaag mijn eerste afspraak gemaakt bij de psychologe.. nu wachten tot 6 decmber.. dan is 1ste afspraak
ja hoe moet ik dat doen dan? ik weet het niet meer hoor.. ik kan niet savonds even bij een vriendin langs ofzo want dan voel ik me schuldig.. stel dat hij me nodig heeft?
ik ge beneden tv kijken in de woonkamer.. maar nog loop ik elke pauze naar boven..
ik ben bezorgd omdat ik bang ben dat hem iets overkomt.. ik weet niet waar dit vandaan komt..
ik ge beneden tv kijken in de woonkamer.. maar nog loop ik elke pauze naar boven..
ik ben bezorgd omdat ik bang ben dat hem iets overkomt.. ik weet niet waar dit vandaan komt..
Als je dit niet wilt voor de rest van je leven, overweeg dan om met iemand erover te praten.quote:
ja hoe moet ik dat doen dan? ik weet het niet meer hoor.. ik kan niet savonds even bij een vriendin langs ofzo want dan voel ik me schuldig.. stel dat hij me nodig heeft?
ik ge beneden tv kijken in de woonkamer.. maar nog loop ik elke pauze naar boven..
ik ben bezorgd omdat ik bang ben dat hem iets overkomt.. ik weet niet waar dit vandaan komt..
Het is een fobie nu.
Waarvoor heeft ie je nodig dan? Kan hij zelf niet naar de WC? Voelt hij zich zielsongelukkig als ie 5 minuten alleen is? Heeft ie een stoma die vervangen moet worden?quote:
ja hoe moet ik dat doen dan? ik weet het niet meer hoor.. ik kan niet savonds even bij een vriendin langs ofzo want dan voel ik me schuldig.. stel dat hij me nodig heeft?
Wat zou hem moeten overkomen dan? Is het een psychopaat die niet alleen kan zijn? Is ie depressief en dreigt ie zich te verhangen? Is het een roekeloos persoon die elk moment onder de auto kan rijden?quote:ik ge beneden tv kijken in de woonkamer.. maar nog loop ik elke pauze naar boven..
ik ben bezorgd omdat ik bang ben dat hem iets overkomt.. ik weet niet waar dit vandaan komt..
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Vast allemaal met nee te beantwoorden.quote:
[..]
Waarvoor heeft ie je nodig dan? Kan hij zelf niet naar de WC? Voelt hij zich zielsongelukkig als ie 5 minuten alleen is? Heeft ie een stoma die vervangen moet worden?
[..]
Wat zou hem moeten overkomen dan? Is het een psychopaat die niet alleen kan zijn? Is ie depressief en dreigt ie zich te verhangen? Is het een roekeloos persoon die elk moment onder de auto kan rijden?
Het gaat helemaal niet om hem !
Ik wil wel eens weten waar ze dan wél bang voor is.quote:
[..]
Vast allemaal met nee te beantwoorden.
Het gaat helemaal niet om hem !
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Verlatingsangst , om de 5 minuten checken of het nog "aan" is.quote:
[..]
Ik wil wel eens weten waar ze dan wél bang voor is.
Sorry TS.
Je moet je gedachten keer op keer gelijk relativeren als je zoiets denkt. Je hoeft je niet schuldig te voelen en als hij je nodig heeft belt hij je wel. Je moet gewoon in de pauze niet naar boven lopen. Er is zoiets als gedachte > actie ondernemen. Onderneem gewoon niet de actie. Het is als een soort verslaving waarin je iedere keer toegeeft aan je gedachten, omdat dat de makkelijkste weg is voor je hersenen. En dit omdat je jarenlang onder invloed van je moeder hebt gestaan die doodsbang was dat jou wat overkwam. Je weet diep van binnen dat deze houding abnormaal is, maar je hersenen denken tegelijkertijd dat het het beste is, omdat ze gewend zijn om zo te reageren/denken (en je wil geen intern gevecht met jezelf). Als je je gedachten niet beantwoordt met actie en je gedachten telkens relativeert dan gaan je hersenen uiteindelijk vanzelf een andere manier vinden om ermee om te gaan. Het kost in het begin moeite, maar naarmate je het herhaalt steeds minder. Zie het elke keer als een overwinning.quote:
ja hoe moet ik dat doen dan? ik weet het niet meer hoor.. ik kan niet savonds even bij een vriendin langs ofzo want dan voel ik me schuldig.. stel dat hij me nodig heeft?
ik ge beneden tv kijken in de woonkamer.. maar nog loop ik elke pauze naar boven..
ik ben bezorgd omdat ik bang ben dat hem iets overkomt.. ik weet niet waar dit vandaan komt..
[ Bericht 2% gewijzigd door Henk1056 op 30-11-2010 18:20:46 ]
Dat lijkt me niet, ze is echt bang dat hem iets overkomt. Zoals dat ie in de trein zit en deze ontspoort, of dat ie ontvoerd wordt door mensen die geld van haar willen, of dat ie een hartaanval krijgt omdat hij op school aan het schrikken wordt gemaakt, of dat zijn lever er opeens mee ophoudt vanwege het borrelen op school.quote:
[..]
Verlatingsangst , om de 5 minuten checken of het nog "aan" is.
Sorry TS.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
En wie is er dan alleen als dat zou gebeuren ?quote:
[..]
Dat lijkt me niet, ze is echt bang dat hem iets overkomt. Zoals dat ie in de trein zit en deze ontspoort, of dat ie ontvoerd wordt door mensen die geld van haar willen, of dat ie een hartaanval krijgt omdat hij op school aan het schrikken wordt gemaakt, of dat zijn lever er opeens mee ophoudt vanwege het borrelen op school.
Dit is bij een volgende relatie weer aan de orde vrees ik.
20,000 seconds since you left and I'm still countingquote:
[..]
En wie is er dan alleen als dat zou gebeuren ?
Dit is bij een volgende relatie weer aan de orde vrees ik.
And 20,000 reasons to get up, get something done
But I'm still waiting
Is someone kind enough to
Pick me up and give me food, assure me that the world is good
But you should be here, you should be here
How colors can change and even the texture of the rain
And what's that ugly little stain on the bathroom floor
I'd rather not deal with that right now
I'd rather be floating in space somewhere or
Worry about the Ozone layer
And it's almost like a corny movie scene
But I'm out of frame and the lighting's bad
And the music has no theme
And we're all so strong when nothing's wrong
And the world is at our feet
But how small we are when our love is far away
And all you need is you
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Het gaat me niet om dat hij alleen is.. want dan belt hij me wel of zoekt me wel op.. het gaat me er gewoon om dat ik dat continu controleren enzo af wil leren..
Ik heb in dei time-out week me eigen dingen wel gedaan.. want ja hij wou een week zijn eigen ding doen.. dus nu laat ik hem ook..
maar ik voel me er niet fijn onder..
Ik heb in dei time-out week me eigen dingen wel gedaan.. want ja hij wou een week zijn eigen ding doen.. dus nu laat ik hem ook..
maar ik voel me er niet fijn onder..
Waarom denk je dat hem iets overkomt?quote:
Het gaat me niet om dat hij alleen is.. want dan belt hij me wel of zoekt me wel op.. het gaat me er gewoon om dat ik dat continu controleren enzo af wil leren..
Ik heb in dei time-out week me eigen dingen wel gedaan.. want ja hij wou een week zijn eigen ding doen.. dus nu laat ik hem ook..
maar ik voel me er niet fijn onder..
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Echte liefde is elkaar los kunnen laten. Het is goed dat je hulp zoekt, dit gedrag kun je niet zomaar veranderen. Maar het zal de relatie zeker goed doen. Als mannen ergens niet tegen kunnen dan is het geclaimd worden. Zet je telefoon een avond uit en ga iets leuks doen. Zo voelt hij zich vrijer en dat is juist het belangrijkste in een relatie. Succes!
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Prozac kan helpen. Veranderde mij behoorlijk. Minder zorgen en remmingen, socialer, extroverter. Werkte alleen een beetje te goed, ging uit in buurten waar ik me anders nooit zou wagen, sprak mensen aan die je beter met rust laat...quote:
Het gaat me niet om dat hij alleen is.. want dan belt hij me wel of zoekt me wel op.. het gaat me er gewoon om dat ik dat continu controleren enzo af wil leren..
Ik heb in dei time-out week me eigen dingen wel gedaan.. want ja hij wou een week zijn eigen ding doen.. dus nu laat ik hem ook..
maar ik voel me er niet fijn onder..
Aantal littekens aan overgehouden, maar was toch één van de leukere periodes in m'n leven.
Net gevonden, een site die niet meteen pro antidepressiva is: http://www.ssristories.com/index.php
quote:This website is a collection of 4,300+ news stories with the full media article available, mainly criminal in nature, that have appeared in the media (newspapers, TV, scientific journals) or that were part of FDA testimony in either 1991, 2004 or 2006, in which antidepressants are mentioned.
Hoi.
Ik denk dat je wel een serieus probleem hebt.
Door je moeder ben je geestelijk mishandeld. Ze heeft elk initiatief op eigen verantwoording en het uiten van emoties geblokkeerd. Ze is er nooit voor je geweest.
Dat heeft zijn weerslag. Kinderen leren door te immiteren. Eigenlijk ben je dus nu het leven van je moeder aan het leven, met de bijbehorende spanningen
Ben je bang alleen te zijn? Ik denk dat je moeder je daar bang voor heeft gemaakt en dat dat nu als een dwangneurose naar boven komt. (verlatingsangst achtig)
In mijn beleving gaat de psychiatrie daar geen doorbraak in geven.
Ik kan je aanraden om wat van alice miller of jean jenson te lezen.
Neem je eigen leven in de hand door je emoties serieus te nemen. Niet direct te reageren maar te zien waar ze vandaan komen.
Je komt uit bij je diepste angsten, dus lef is nodig om je eigen geschiedenis te durven zien.
Dit alles zijn mijn gedachten en ik pretendeer niet de waarheid in pacht te hebben.
Succes met je zoektocht naar jezelf.
Ik denk dat je wel een serieus probleem hebt.
Door je moeder ben je geestelijk mishandeld. Ze heeft elk initiatief op eigen verantwoording en het uiten van emoties geblokkeerd. Ze is er nooit voor je geweest.
Dat heeft zijn weerslag. Kinderen leren door te immiteren. Eigenlijk ben je dus nu het leven van je moeder aan het leven, met de bijbehorende spanningen
Ben je bang alleen te zijn? Ik denk dat je moeder je daar bang voor heeft gemaakt en dat dat nu als een dwangneurose naar boven komt. (verlatingsangst achtig)
In mijn beleving gaat de psychiatrie daar geen doorbraak in geven.
Ik kan je aanraden om wat van alice miller of jean jenson te lezen.
Neem je eigen leven in de hand door je emoties serieus te nemen. Niet direct te reageren maar te zien waar ze vandaan komen.
Je komt uit bij je diepste angsten, dus lef is nodig om je eigen geschiedenis te durven zien.
Dit alles zijn mijn gedachten en ik pretendeer niet de waarheid in pacht te hebben.
Succes met je zoektocht naar jezelf.
|
|
