Helemaal de weg kwijt

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 18:23 schreef Osiris024 het volgende:

[..]

En wie is er dan alleen als dat zou gebeuren ?

Dit is bij een volgende relatie weer aan de orde vrees ik.

20,000 seconds since you left and I'm still counting

And 20,000 reasons to get up, get something done

But I'm still waiting

Is someone kind enough to

Pick me up and give me food, assure me that the world is good

But you should be here, you should be here

How colors can change and even the texture of the rain

And what's that ugly little stain on the bathroom floor

I'd rather not deal with that right now

I'd rather be floating in space somewhere or

Worry about the Ozone layer

And it's almost like a corny movie scene

But I'm out of frame and the lighting's bad

And the music has no theme

And we're all so strong when nothing's wrong

And the world is at our feet

But how small we are when our love is far away

And all you need is you

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 18:42 schreef Whiteflower18 het volgende:
Het gaat me niet om dat hij alleen is.. want dan belt hij me wel of zoekt me wel op.. het gaat me er gewoon om dat ik dat continu controleren enzo af wil leren..
Ik heb in dei time-out week me eigen dingen wel gedaan.. want ja hij wou een week zijn eigen ding doen.. dus nu laat ik hem ook..
maar ik voel me er niet fijn onder..

Waarom denk je dat hem iets overkomt?

Echte liefde is elkaar los kunnen laten. Het is goed dat je hulp zoekt, dit gedrag kun je niet zomaar veranderen. Maar het zal de relatie zeker goed doen. Als mannen ergens niet tegen kunnen dan is het geclaimd worden. Zet je telefoon een avond uit en ga iets leuks doen. Zo voelt hij zich vrijer en dat is juist het belangrijkste in een relatie. Succes!

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 18:42 schreef Whiteflower18 het volgende:
Het gaat me niet om dat hij alleen is.. want dan belt hij me wel of zoekt me wel op.. het gaat me er gewoon om dat ik dat continu controleren enzo af wil leren..
Ik heb in dei time-out week me eigen dingen wel gedaan.. want ja hij wou een week zijn eigen ding doen.. dus nu laat ik hem ook..
maar ik voel me er niet fijn onder..

Prozac kan helpen. Veranderde mij behoorlijk. Minder zorgen en remmingen, socialer, extroverter. Werkte alleen een beetje te goed, ging uit in buurten waar ik me anders nooit zou wagen, sprak mensen aan die je beter met rust laat...
Aantal littekens aan overgehouden, maar was toch één van de leukere periodes in m'n leven.

Net gevonden, een site die niet meteen pro antidepressiva is: http://www.ssristories.com/index.php

quote:

This website is a collection of 4,300+ news stories with the full media article available, mainly criminal in nature, that have appeared in the media (newspapers, TV, scientific journals) or that were part of FDA testimony in either 1991, 2004 or 2006, in which antidepressants are mentioned.

Ja smeer haar ff van die troep aan

Hoi.

Ik denk dat je wel een serieus probleem hebt.

Door je moeder ben je geestelijk mishandeld. Ze heeft elk initiatief op eigen verantwoording en het uiten van emoties geblokkeerd. Ze is er nooit voor je geweest.

Dat heeft zijn weerslag. Kinderen leren door te immiteren. Eigenlijk ben je dus nu het leven van je moeder aan het leven, met de bijbehorende spanningen

Ben je bang alleen te zijn? Ik denk dat je moeder je daar bang voor heeft gemaakt en dat dat nu als een dwangneurose naar boven komt. (verlatingsangst achtig)

In mijn beleving gaat de psychiatrie daar geen doorbraak in geven.

Ik kan je aanraden om wat van alice miller of jean jenson te lezen.

Neem je eigen leven in de hand door je emoties serieus te nemen. Niet direct te reageren maar te zien waar ze vandaan komen.

Je komt uit bij je diepste angsten, dus lef is nodig om je eigen geschiedenis te durven zien.

Dit alles zijn mijn gedachten en ik pretendeer niet de waarheid in pacht te hebben.

Succes met je zoektocht naar jezelf.