per direct woonruimte en hulp

quote:

Op maandag 29 november 2010 03:02 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

Even met alle respect, TS zit natuurlijk in een rotsituatie maar dit is echt nog geen geval voor de vrouwen opvang/crisisopvang. Daar is echt geen geld/plek voor niet-levensbedreigende situaties.

TS je hebt spaargeld, je kan desnoods een paar weken in een hostel of jeugdherberg tot je een kamertje hebt wat je weer van de studiefinanciering kan betalen. Je bent 24, afstuderend, er is geen sprake van fysiek geweld ofzo... Kop op, even de schouders eronder en dat redt je wel hoor meid, je bent ruim volwassen met een goed verstand.

Ik vraag me af of iedereen hier ook zo halfzacht zou reageren als TS niet uit een blijkbaar allochtone/islamitische achtergrond zou komen. Tegen een autochtone studente van 24 zeg je ook niet dat ze naar de vrouwenopvang moet. Laten we even reëel blijven zeg.

In het ergste geval kan TS naar het Leger des Heils. Gewoon je spaargeld aanbreken lijkt me echter logischer, dan houdt je ook niet de plek van een ander bezet die geen spaargeld heeft. Daarnaast zijn je ouders nu boos en reageren uit emotie, zoals je zelf al aangeeft zullen ze snel genoeg weer zeggen dat je moet blijven, de soep wordt misschien helemaal niet zo heet opgedient als het nu lijkt.

Amen Vandaag! Compleet mee eens. 24 kom op, dan moet je voor jezelf kunnen zorgen hoor.

Kwestie van eventjes in je wagen bivakkeren (kan best gezellig zijn) of bij een vriend/vriendin aankloppen of zelfs leger des heils wat mij betreft en dan heel je dag spenderen naar het zoeken naar een baan en het afstuderen ernaast doen. En vanaf woensdag bied er iemand al zn kamer aan! Dan heb je het over 2 nachtjes! Dat is echt wel te overbruggen hoor.

Zodra je een baan hebt heb je meer financiele ruimte, dan ben je klaar, op jezelf. Of als je al je tijd nog aan school wilt besteden jezelf gewoon maar even diep de schulden in steken door veel bij te lenen als je spaargeld niet genoeg is. Het is het echt waard hoor.

quote:

Op maandag 29 november 2010 09:22 schreef Jolene22 het volgende:
Amen Vandaag! Compleet mee eens. 24 kom op, dan moet je voor jezelf kunnen zorgen hoor.

Kwestie van eventjes in je wagen bivakkeren (kan best gezellig zijn) of bij een vriend/vriendin aankloppen of zelfs leger des heils wat mij betreft en dan heel je dag spenderen naar het zoeken naar een baan en het afstuderen ernaast doen. En vanaf woensdag bied er iemand al zn kamer aan! Dan heb je het over 2 nachtjes! Dat is echt wel te overbruggen hoor.

Zodra je een baan hebt heb je meer financiele ruimte, dan ben je klaar, op jezelf. Of als je al je tijd nog aan school wilt besteden jezelf gewoon maar even diep de schulden in steken door veel bij te lenen als je spaargeld niet genoeg is. Het is het echt waard hoor.

Je moet niks vanaf je 24ste.
Beetje een aanname die je daar nou maakt.
Immers je krijgt veel mee van je ouders etc naar mate je opgroeit (zoals zelfvertrouwen) maar als je dat niet meekrijgt is het een stuk lastiger allemaal.

Anyway voor de rest goed advies hoor.. gelukkig helpen we elkaar een handje in nederland.

quote:

Op maandag 29 november 2010 09:26 schreef TheoddDutchGuy het volgende:

[..]

Je moet niks vanaf je 24ste.
Beetje een aanname die je daar nou maakt.
Immers je krijgt veel mee van je ouders etc naar mate je opgroeit (zoals zelfvertrouwen) maar als je dat niet meekrijgt is het een stuk lastiger allemaal.

Anyway voor de rest goed advies hoor.. gelukkig helpen we elkaar een handje in nederland.

Net zoals je vanaf je 21ste volkomen financieel zelfstandig bent mag je ook met je 24ste wel geacht worden dat je in staat bent om dit allemaal op je schouders te nemen en op jezelf te gaan. Dat de een daar wat makkelijker mee om zal kunnen gaan omdat die een andere opvoeding heeft gehad dan de ander, daar heb je natuurlijk helemaal gelijk in maar 24 is een hele mooie leeftijd om bij je ouders te moven. Alleen de omstandigheden zijn natuurlijk gewoon kut. Altijd naar als je ruzie met je ouders hebt, zeker om zo'n (naar mijn inschatting) flutreden. Los nog van de tijdsdruk die haar ouders opleggen wat natuurlijk totaal niet reeel is, maar dankzij FOK! kan het haar nog bijna gaan lukken ook!

Het gaat maar tot woensdag he. Vanaf dat moment is er een vreselijk aardige FOk!er die op basis van deze info al een kamer aanbiedt. Dit wijst ts dan af omdat het niet direct is, wat ik wat raar vind. Ik weet wel heel zeker dat ze niet sneller dan dat een kamer kan krijgen. Ja misschien dan een crisisopvang maar daar wordt je volgens mij echt niet gelukkiger van dan een eigen kamer in je eigen stad.

Accepteer die kamer meid, is nog in je eigen stad ook! Ga werken/lenen en bivakkeer even 2 dagen in een hotel/herberg van je spaarcenten en klaar ben je. Dag ouders, hallo nieuw leven.

Je kent het aanbod van fokker fietsenmaker, met wie ze al gebeld had, natuurlijk niet.
Misschien heeft die iets veel mooiers!
Wel begrijp ik dat het moeilijker nadenken is in geestelijke nood, misschien zie je dan meer onmogelijkheden dan mogelijkheden.
Of, wat helemaal mooi zou zijn, TS heeft het bijgelegd met de ouders ondertussen.

Ik woon op mezelf in een ééngezinswoning in de buurt van Rotterdam, je komt maar buurten hr fototje van te voren is wel verplicht, je doucht niet te lang en je ruimt je zooi op!

Wat een geweldige mensen zitten hier toch

@MevrouwPuff.

Ja je hebt helemaal gelijk. Had ik rekening mee moeten houden. Mja in het ergste geval is het dus vanaf woensdag en heeft ze nog de keuze ook, toen ik het huis uit wou was ik daar 9 maanden mee bezig. Is toch allemaal heel erg goed te doen? Fok! de woonruimtebemiddelaar?

quote:

Op maandag 29 november 2010 22:06 schreef MissDior het volgende:
Hallo, allemaal

Ik zou nog even een update geven. Ik mag van mijn ouders nu ineens niet meer weg. Ze hebben me verboden om nog met mensen om te gaan voor een half jaar. Ik houd van mijn ouders en zij houden van mij, dat weet ik zeker. Het moeilijke vind ik dat ik hun regels niet vind kunnen maar ik ze ergens niet kwijt wil en niet weg durf. Ik weet het gewoon echt allemaal even niet meer.

Je bent 24... Kom op. Je kan echt wel zonder je ouders op je eigen benen staan. Ze pakken je waardevolle jaren af die je nooit meer over kunt doen, besef dat heel goed.

Loyaliteit aan je ouders is heel normaal en begrijpelijk, maar dit is jouw leven. Ga je jouw leven vormen naar hun wensen?

Als je doorzet denk ik echt wel dat ze bijdraaien. Net zoals de loyaliteit naar hen toe hebben zij hopelijk ook loyaliteit naar hun eigen kind toe.

Je kan weg. Meerdere mensen hebben je al onderdak aangeboden. Ik zou de gok wagen. Alles op alles. Als dit er allemaal opzit zal je trots kunnen zijn op jezelf. Blijven is de makkelijkste weg, maar het zijn wel jaren die je niet meer over kunt doen.

[ Bericht 6% gewijzigd door Jolene22 op 29-11-2010 22:22:30 ]

wat Jolene22 dus zegt..

Even voor de duidelijkheid, ik krijg het idee dat de TS emotioneel en geestelijk aardig in de tang zit bij haar ouders.

Je ouders verlaten is iets wat heel moeilijk is. Wat er ook gebeurd hoe erg het geen ook is dat er gebeurd is, het zijn en blijven je ouders....

Kennelijk heeft de TS geen zelfvertrouwen en denkt ze dat ze het alleen niet gaat redden. Dat kan BV komen omdat haar ouders haar zelf vertrouwen zo de grond in gedrukt heeft dat ze niet meer een eigen stap durft te zetten. Bang om te falen.

Zo een stap zetten is dan extreem moeilijk.

Dit is trouwens een aannamen, ik weet natuurlijk niet de gehele situatie. Dus ik kan er ook volledig naast zitten

quote:

Op maandag 29 november 2010 22:23 schreef MissDior het volgende:
Ja daar hebben jullie gelijk in. Ik ga morgen eens met iemand van de universiteit praten. Met een vertrouwenspersoon ofzo. Even zien wat zij zegt.

Bedankt voor de adviezen.

Heel goed. Diep respect dat je in ieder geval de optie openhoudt, dit soort emotionele chantage van je eigen familie kan heel veel aanrichten. Geloof in jezelf.

Hou ons op de hoogte en veel sterkte morgen. Nog even en dan heb je een universitaire opleiding achter je naam, kun je aan een baan beginnen en je eigen stekkie onderhouden. Wedden dat ze je gaan missen en dat het goed komt? Je eigen bloed laat je niet zomaar stikken. Niet om zoiets.

quote:

Op maandag 29 november 2010 22:06 schreef MissDior het volgende:
Hallo, allemaal

Ik zou nog even een update geven. Ik mag van mijn ouders nu ineens niet meer weg. Ze hebben me verboden om nog met mensen om te gaan voor een half jaar. Ik houd van mijn ouders en zij houden van mij, dat weet ik zeker. Het moeilijke vind ik dat ik hun regels niet vind kunnen maar ik ze ergens niet kwijt wil en niet weg durf. Ik weet het gewoon echt allemaal even niet meer.

Het lijkt mij dat jouw ideeën over je toekomst niet overeenkomen met die van je ouders. Dat is ook logisch: ze komen uit een andere tijd.

Maar jij moet je eigen keuzes maken. Je moet niet toelaten dat zij hun macht misbruiken om jou ergens toe te dwingen waar je het zelf niet mee eens bent. Op deze manier zal je niet gelukkig worden. Dus helaas moet jij dit moeilijke werk zelf aanpakken.

In tegenstelling tot wat anderen zeggen zou ik niet NU zo snel mogelijk vertrekken, maar een stabiel plan maken voor de lange termijn. Je kunt dan ook ietsje rustiger zoeken naar gepaste woonruimte, een plaatje maken van de financiën en dingen die je nodig hebt, nu maximaal gaan lenen van DUO om wat geld op je rekening te hebben, een baantje vinden om de huur te betalen, etc.

Veel sterkte!

quote:

Op zondag 28 november 2010 21:05 schreef MissDior het volgende:
Mijn moeder schreeuwde vandaag dat ik haar anders maar moest vermoorden en dan mijn leven moest gaan leiden.

Wat een vreselijke dramaqueen

quote:

Op maandag 29 november 2010 23:03 schreef MissDior het volgende:
Mijn ouders hebben mij heel mijn leven klein gehouden. Mijn zus had als kind zijnde al "betere vrienden" want als zij kwamen was het niet zo'n rommel in huis. Mijn zus had sneller haar rijbewijs en was dus beter. Mijn zus is jong getrouwd en het huis uit gegaan. Ik mocht ze vervolgens overal mee helpen. Ik weet dat mijn zus het hiervoor ook heel veel heeft gedaan en misschien moet ik gewoon niet zeuren en klink ik nu gewoon ontzettend verwend en ondankbaar. Mijn ouders zeiden altijd dat ik dom was als ik in hun ogen een fout maakte. Mijn ouders zeiden vanavond dat zij het ook niet leuk vinden om boos naar mij te doen maar ik moet wel volgens hun regels leven.

Dus ik zat er aardig goed in de buurt?

Ik vind dat je daar wel weg moet, alleen van de een op de andere dag is wel een beetje overdreven.

Goed dat je hiervoor hulp zoekt. Ik heb geen tips maar wens je wel succes.

Je moet iig zo denken. Je bent een volwassen vrouw die haar eigen leven mag bepalen. Je bent niet een bezit van je ouders wat ze naar eigen wens kunnen vormen. Hun cultuur is ook maar een keuze en geen monopolie op wat goed en slecht is. Als ze zoiets graag willen moeten ze maar een hond aanschaffen.

quote:

Op zondag 28 november 2010 21:00 schreef MissDior het volgende:
Ja ik ben er gewoon misselijk van. Hoe moet ik dit in godsnaam voor elkaar krijgen. Ik weet ook dat ik mijn ouders ontzettend veel verdriet doe met dit alles.

jij doet je ouders geen verdriet maar zij jou!

een dochter die bijna afgestudeerd is en haar best doet maar die zich ook gewoon aanpast aan nederland, wie is er nu fout bezig?

hoop dat het snel goed komt en vrienden maak je heel snel

quote:

Op maandag 29 november 2010 22:06 schreef MissDior het volgende:
Hallo, allemaal

Ik zou nog even een update geven. Ik mag van mijn ouders nu ineens niet meer weg. Ze hebben me verboden om nog met mensen om te gaan voor een half jaar. Ik houd van mijn ouders en zij houden van mij, dat weet ik zeker. Het moeilijke vind ik dat ik hun regels niet vind kunnen maar ik ze ergens niet kwijt wil en niet weg durf. Ik weet het gewoon echt allemaal even niet meer.

ik neem aan dat je niet aan de drugs bent, geen foute vrienden hebt en geen criminele zaken doet, wat hebben je ouders dan te zeuren.

elke ouder zou trots moeten zijn op hun kind die gewoon blij is en afgestudeerd is bijna.

als je ouders van je houden respecteren ze ook dat je een eigen leven hebt en zelf keuzes wil maken.

hoe denk je dat dit verder gaat? als je ouders over deze dingen al moeilijk doen en jij er veel problemen mee hebt dan zal dat in de toekomst alleen maar erger worden.

je kunt hier van heel veel toffe lui kamers overnemen en zelfs bij mensen wonen.
dit is alleen nog maar een forum.
stel je voor dat je straks een leuke vriend krijgt, heb je er een hele familie en vrienden/kennissengroep erbij, straks als je werkt leuke collega's.

is moeilijk in jouw positie maar probeer positief te blijven!

Die ouders van je houden helemaal niet van je, ze houden van hun geindoctrineerde cultuur en het krampachtig daaraan proberen vast te houden, dat is ook houden van maar net iets anders. En ja, zolang je thuis woont heb je je aan hun regels te houden. Dus succes met een vriendeloos bestaan het komende half jaar.

Mensen die hun leven opgeven om hun ouders te plezieren...

Wat een nachtmerrie zeg.

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 10:29 schreef Re het volgende:
Mensen die hun leven opgeven om hun ouders te plezieren...

Iedere relatie met ouders is anders, daar kun je niet zomaar over oordelen .

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 10:29 schreef Re het volgende:
Die ouders van je houden helemaal niet van je, ze houden van hun geindoctrineerde cultuur en het krampachtig daaraan proberen vast te houden, dat is ook houden van maar net iets anders. En ja, zolang je thuis woont heb je je aan hun regels te houden. Dus succes met een vriendeloos bestaan het komende half jaar.

Mensen die hun leven opgeven om hun ouders te plezieren...

Naja, wat een onzin. D'r ouders zullen vast gewoon van hun kind houden. Het zijn gewoon mensen neem ik aan...
Ze weten alleen niet hoe ze er mee om moeten gaan in deze situatie tussen twee culturen. Dan krijg je van die malle noodgrepen als "we houden haar het komende half jaar maar binnen".

Alsof onze ouders, en soms wij zelf, niet te maken hadden met totaal achterlijke ideeën van ouders die uit een andere tijd komen. Mijn vader heeft ook wel eens weken geen woord tegen me gezegd omdat ik hem teleurgesteld had met mijn acties, mijn opa heeft mijn moeder ook wel eens in zijn pyjama uit de kroeg getrokken en haar thuis op haar lazer gegeven. Liefst had hij haar ook een jaar thuis gehouden tot ze ging trouwen.

Het is van alle tijden en in dit geval extra uitvergroot omdat je hier ook nog met twee culturen zit, naast twee tijden. Om nou alles op de Islam te gooien en te doen alsof die ouders gelijk monsters zijn die niet van hun kind houden lijkt mij zwaar overtrokken.

Net als in alle tijden is het aan het kind om zich los te maken en de eigen weg te kiezen, ongeacht de boze ouders. Dus TS, bedenk wat je wil, maak een plan en grow up.

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 12:13 schreef Vandaag... het volgende:
Naja, wat een onzin. D'r ouders zullen vast gewoon van hun kind houden. Het zijn gewoon mensen neem ik aan...

Heeft weinig met Islam te maken, daar hoor je ook bijna niemand over in dit topic.
Zodra ouders vrouwen van in de 20 binnen gaan houden, verbieden vrienden te zien en te leven. Dan zit er een steekje los. Wat opa en oma bij ouders hebben gedaan is totaal niet van toepassing. Papa en mama kunnen zelf denken nu. Of het nou streng christelijk of islam is, het is fout.
Je beperkt je kind ernstig in zijn/haar ontwikkelingen en je neemt je kind alles af wat haar dierbaar is, dat is geen liefde.

En wel met licht op de islam, zou ik bang zijn dat mijn ouders ineens vakantie boeken naar islamitisch land waar je dan getrouwd wordt en nooit meer weg komt.

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 12:21 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Heeft weinig met Islam te maken, daar hoor je ook bijna niemand over in dit topic.
Zodra ouders vrouwen van in de 20 binnen gaan houden, verbieden vrienden te zien en te leven. Dan zit er een steekje los. Wat opa en oma bij ouders hebben gedaan is totaal niet van toepassing. Papa en mama kunnen zelf denken nu. Of het nou streng christelijk of islam is, het is fout.
Je beperkt je kind ernstig in zijn/haar ontwikkelingen en je neemt je kind alles af wat haar dierbaar is, dat is geen liefde.

En wel met licht op de islam, zou ik bang zijn dat mijn ouders ineens vakantie boeken naar islamitisch land waar je dan getrouwd wordt en nooit meer weg komt.

je oordeelt veel te hard. niet iedereen leeft in dezelfde tijd en niet iedereen heeft dezelfde normen en waarden.

Weet niet hoelang je ouders al in Nederland wonen, vast niet lang aangezien zij hele andere normen/waarden en gewoonte's hebben dan de gemiddelde Nederlander. Een inburger cursusje zou geen overbodige luxe zijn voor je ouder. Sorry hoor maar ik vind dat je in een ander land woont dat je jezelf ook een beetje moet aanpassen aan gewoontes van dat land en niet zo krampachtig moet doen. Je zit nu in de bloei van je leven en laat je leven toch niet meer door je ouders bepalen? Kom op zeg je bent gvd 24 jaar. Als ik in jouw situatie zat was ik al laaaaaaaang geleden uit huis gegaan.

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 12:24 schreef plesner het volgende:
Weet niet hoelang je ouders al in Nederland wonen, vast niet lang aangezien zij hele andere normen/waarden en gewoonte's hebben dan de gemiddelde Nederlander. Een inburger cursusje zou geen overbodige luxe zijn voor je ouder. Sorry hoor maar ik vind dat je in een ander land woont dat je jezelf ook een beetje moet aanpassen aan gewoontes van dat land en niet zo krampachtig moet doen. Je zit nu in de bloei van je leven en laat je leven toch niet meer door je ouders bepalen? Kom op zeg je bent gvd 24 jaar. Als ik in jouw situatie zat was ik al laaaaaaaang geleden uit huis gegaan.

natuurlijk moeten de ouders inburgeren, maar zoiets gaat niet zomaar meteen, daar gaan tientallen jaren overheen. wij zouden ook moeite hebben om ons in een islamitisch land in te burgeren.

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 12:27 schreef Maanvis het volgende:

[..]

natuurlijk moeten de ouders inburgeren, maar zoiets gaat niet zomaar meteen, daar gaan tientallen jaren overheen. wij zouden ook moeite hebben om ons in een islamitisch land in te burgeren.

Tuurlijk het zal niet makkelijk zijn, maar ik zal op zijn minst wel proberen de gebruiken in dat land accepteren/respecteren, iets wat de ouders duidelijk niet doen en zo te zien ook niet voor openstaan, het is hun levenswijze en niks anders. Ze blijven vasthouden aan hun bekrompen idee'en over het leven wat in het land van afkomst 'waarschijnlijk' heel normaal is.