Stel dat de zon 'ineens' weg is...

Ja maar de zwaartekracht is dus niet een kracht zoals je dat intuitief meemaakt hier op aarde, maar een kromming van de ruimtetijd.

Lijkt me vrij simpel.

De baan duurt nog 8 minuten na dat de zon weg is. Van de andere kant duurt het ook 8 minuten voordat we door hebben dat de zon weg is dus is het voor ons het moment dat de zon weg is zijn we ook uit de baan en is dat moment weer gelijk. Tijd / zwaartekracht is een bitch

Licht gaat met de snelheid waarmee de tijd zich voort kan planten langs het tijdinteractieveld (=ruimtetijd), wat bestaat en omgebogen kan worden dankzij een concentratie van energie of massa.
Het is niet de ruimtetijd zelf wat wegvalt of terugbuigt, het is simpelweg de interactie waarlangs de concentratie van energie of massa onderhevig aan is wat wijzigt. Dit gaat met de snelheid waarmee de tijd langs het veld onderhevig kan zijn door de concentratie van energie of massa, alsmede de wijziging van het veld zelf door het wegvallen van de andere concentratie van energie of massa. Aangezien wij op de aarde zitten zitten wij daar als referentie en zullen wij het met deze tijdsnelheid zien wijzigen. Wij zullen niet merken dat de het verschrijden van tijd gezien van buiten ons zonnestelsel iets zal toenemen omdat wij zelf middenin in dit tijdinteractieveld zitten. Het zal wel gevolgen hebben voor de iets andere richting naar buiten toe t.o.v. van de bestemming waar wij naartoe gaan dan de richting waar de aarde dan naartoe stond voordat de zon wegviel. Dus de steen aan de slinger gaat een iets andere richting op dan de richting waarvan je zou verwachten dat de steen heen ging als je simpel weg de slinger los zou laten.

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 16:19 schreef Onverlaatje het volgende:
Licht gaat met de snelheid waarmee de tijd zich voort kan planten langs het tijdinteractieveld (=ruimtetijd), wat bestaat en omgebogen kan worden dankzij een concentratie van energie of massa.
Het is niet de ruimtetijd zelf wat wegvalt of terugbuigt, het is simpelweg de interactie waarlangs de concentratie van energie of massa onderhevig aan is wat wijzigt. Dit gaat met de snelheid waarmee de tijd langs het veld onderhevig kan zijn door de concentratie van energie of massa, alsmede de wijziging van het veld zelf door het wegvallen van de andere concentratie van energie of massa. Aangezien wij op de aarde zitten zitten wij daar als referentie en zullen wij het met deze tijdsnelheid zien wijzigen. Wij zullen niet merken dat de het verschrijden van tijd gezien van buiten ons zonnestelsel iets zal toenemen omdat wij zelf middenin in dit tijdinteractieveld zitten. Het zal wel gevolgen hebben voor de iets andere richting naar buiten toe t.o.v. van de bestemming waar wij naartoe gaan dan de richting waar de aarde dan naartoe stond voordat de zon wegviel. Dus de steen aan de slinger gaat een iets andere richting op dan de richting waarvan je zou verwachten dat de steen heen ging als je simpel weg de slinger los zou laten.

Ah, duidelijk.

Als 'spacetime' een 'flexible fabric' zou zijn zoals je wel eens leest zou het veld als een denkbeeldig vel moeten resoneren, een soort implosie van ruimtetijd op de plek waar de zon zou hebben gezetten, als een waterdruppel wat het water zou verlaten, waarbij het wateroppervlak nog een tijdje na zou dansen.
Een soort 'gravity ripples' zouden dan ontstaan.
Ik kan het niet zeker weten, maar ik vermoed dat het niet zo is omdat ik het vermoeden heb dat dit veld bestaat bij de gratie van energie of massa en niet los daarvan kan bestaan (het resoneren zou de interactieuitwisseling zou zijn tussen objecten van energie of massa en het grootste object om mee te interacteren is zojuist weggevallen).

... behalve dan dat er nog wel een bol van straling en deeltjes zal zijn wat nog naar buiten toe beweegt, hiermee kan nog wel interactie mee zijn, maar het is verwaarloosbaar klein.

Waar is rude_online als je hem nodig hebt.

De vouw in de ruimte-tijd moet eerst gladgestreken worden en dat gaat met de lichtsnelheid. De aarde gaat normaal ook rechtdoor, maar door de gebogen ruimte-tijd. Als de zon weg is gaat de vouw in de ruimte-tijd die de zon veroorzaakt ook weg. Alleen de lichtsnelheid geld ook hiervoor. Anders zou je met zwaartekrachtvelden sneller dan het licht informatie kunnen verzenden.

Een kosmisch strijkijzer wat vouwen in ruimte-tijd gladstrijkt :-)
Maar zonder kledingkast is er geen theedoek waar een vouw in kan zitten en de theedoek hoeft daarom niet eerst gladgestreken te worden.

Ik ben het eigenlijk wel en eigenlijk niet met onderstaand plaatje eens:

In geval van een touwtje zouden we direct uit onze baan slingeren: Correct
Maar wat als zwaartekracht nou functioneert als een elastiek? Dan springt het maar trekt het toch nog steeds een bepaalde tijd met een bepaalde sterkte. Toch? Zo:


Probeer even snel een plaatje er bij te ninja editten moment: gefixed

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 11:59 schreef JusT_M het volgende:
Dan verdwijnen verschillende spreekwoorden uit onze taal:

• Voor niets gaat de zon op

Deze wordt juist vrij letterlijk

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 03:11 schreef DaMayan het volgende:
Bij verschillende testen blijkt dat Newton dichterbij zat. Het is veel sneller dan lichtsnelheid maar niet 100% instant.
Lees deze maar eens voor meer info: http://www.metaresearch.org/cosmology/speed_of_gravity.asp

Als het inderdaad bijna instant is dan wordt de baan van de aarde ook bijna gelijk anders.

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 12:20 schreef Monidique het volgende:
What is the Speed of Gravity?. Met plaatjes!

Grappig hoe 2 verschillende wetenschappelijke berichten exact dezelfde vraag beantwoorden met exact tegengestelde antwoorden.

De 1 zegt letterlijk: Als we meten waar de aarde naar toe getrokken wordt door de zwaartekracht van de zon dan komt daar uit dat de aarde naar de plek getrokken wordt waar de zon over 8 minuten aan de hemel te zien is. (directe invloed)
De ander zegt letterlijk: Als we meten blabla... dat de aarde naar de plek getrokken wordt waar de zon 8 minuten geleden stond. (lichtsnelheid)

Tevens: De 1 zegt dat we geen afname of toename van de omloopsnelheid van 2 objecten waarnemen waar je dat zou verwachten wanneer er een lichtsnelheidslimiet aan zwaartekracht is.
De ander zegt dat we dat juist WEL waarnemen.

Overigens ga ik voor de 2e, simpelweg omdat iemand me dat ooit zo uitgelegd heeft.

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 18:52 schreef Hydrogeny het volgende:
Ik ben het eigenlijk wel en eigenlijk niet met onderstaand plaatje eens:
[ afbeelding ]
In geval van een touwtje zouden we direct uit onze baan slingeren: Correct
Maar wat als zwaartekracht nou functioneert als een elastiek? Dan springt het maar trekt het toch nog steeds een bepaalde tijd met een bepaalde sterkte. Toch? Zo:
[ afbeelding ]

Probeer even snel een plaatje er bij te ninja editten moment: gefixed

Het kan als een elastiek werken als de persoon zich als een elastiek zou gedragen. Aangezien de persoon weg is gedraagt het zich niet als een elastiek. Ruimtetijd is niet iets wat op zichzelf kan bestaan of kan bewegen. Mijn fantasie zegt dat het wel een polarisatie kan hebben gezien de eigenrotatie van deeltjes, waadoor de werkrichting van het veld beinvloed zou kunnen worden.

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 12:20 schreef Monidique het volgende:
What is the Speed of Gravity?. Met plaatjes!

Geweldig!
Ga je je ook van afvragen wat de factor is die zowel de snelheid van zwaartekracht en licht lijkt te bepalen.

Als zwaartekracht zich gedraagt zodat een analogie met een elestiek correct is dan is zwaartekracht anders dan deze nu is. Geef maar een paar formules van deze fictieve theorie van de zwaartekracht, als je echt wilt.

Je moet ook niet vergeten dat afstand tussen aarde en zon erg groot is.
Er gaat ook heelveel energie door. veel meer dan je voorstelt

Het woord 'ineens' suggereert gelijktijdigheid. Het probleem is dat gelijktijdigheid geen goedgedefinieerd begrip is in de relativiteitstheorie.

quote:

Niemand weet toch eigenlijk precies wat zwaartekracht is? Nou, misschien is het wel een of ander 'iets' dat sneller dan het licht gaat, daarom onzichtbaar is en daarom krommingen in de ruimtetijd veroorzaakt... Of zeg ik nu iets heel doms? En voor diegene die het zich afvraagt, ja ik heb bier gehad

Albert Einstein wist in elk geval wel hoe je het precies berekent. Mijn interpretatie is dat de reden van zwaartekracht is dat in de buurt van een object met massa de tijd vertraagd wordt. Dit zorgt voor een curve in het tijdinteractieveld, wat een object zal volgen.
Beeld je maar eens in dat er in jouw kamer een tijdmagneet is, waar je langs moet lopen. Dat deel van je lichaam waar het in de buurt van is zal je niet even snel erlangs kunnen brengen dan het deel dat er het verste vanaf is.
De aannames van general relativity nemen de aannames van special relativity over, waarin gesteld wordt dat overal dezelfde natuurwetten zijn en dat niets sneller dan het licht kan. Mijn interpretatie is dat macroscopisch niets sneller dan het voortplanten van de tijd kan, waar licht toevallig langsloopt. Als je het microscopisch wel weet te formuleren dat tijd oneindig snel kan reizen (dat moet kunnen, gezien quantum entanglement) waarbij je de reden vindt waarom tijd niet oneindig snel gaat en de aanname van special relativity op macroscopisch niveau intact blijft, kan het.

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 22:14 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]



Geweldig!
Ga je je ook van afvragen wat de factor is die zowel de snelheid van zwaartekracht en licht lijkt te bepalen.

Lorentz-factor, als je dat bedoelt. Kortom, je hebt een constante snelheid in de ruimtetijd, en hoe sneller je door de ruimte gaat, hoe langzamer je door de tijd gaat.

quote:

Op zaterdag 20 november 2010 10:15 schreef Montov het volgende:

[..]



Lorentz-factor, als je dat bedoelt. Kortom, je hebt een constante snelheid in de ruimtetijd, en hoe sneller je door de ruimte gaat, hoe langzamer je door de tijd gaat.

Had m net bij elkaar gegoogled, maar toch bedankt

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 17:21 schreef Onverlaatje het volgende:
Als 'spacetime' een 'flexible fabric' zou zijn zoals je wel eens leest zou het veld als een denkbeeldig vel moeten resoneren, een soort implosie van ruimtetijd op de plek waar de zon zou hebben gezetten, als een waterdruppel wat het water zou verlaten, waarbij het wateroppervlak nog een tijdje na zou dansen.
Een soort 'gravity ripples' zouden dan ontstaan.
Ik kan het niet zeker weten, maar ik vermoed dat het niet zo is

Had je het The Elegant Universe filmpje al bekeken?
(vanaf 2:20)
En ook:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/5111642.stm

[ Bericht 7% gewijzigd door speknek op 20-11-2010 12:54:29 ]

quote:

Had je het The Elegant Universe filmpje al bekeken?

Dan heb je nog steeds te maken met twee objecten en niet met een object dat wegvalt.

quote:

Op vrijdag 19 november 2010 00:36 schreef TheJanitor het volgende:

[..]



Ja de Aarde blijft dan nog 8 minuten haar baan behouden.

Absoluut, 100% zeker.

Correct. Dit is waar Newton fout zat.

quote:

Grappig hoe 2 verschillende wetenschappelijke berichten exact dezelfde vraag beantwoorden met exact tegengestelde antwoorden.

Metaresearch.org is een alternative wetenschapssite en voor een deel psuedowetenschap.