quote:
Op zondag 7 november 2010 00:58 schreef 4SeizoenenPeper het volgende:Hallo,
Dit wordt geen ''Oh, ik kan geen vriendje krijgen. Hebben jullie tips hoe ik leuker kan worden?''-topic.
Ten eerste kan ik het wel. Ten tweede ben ik leuk genoeg, inclusief mijn uiterlijk.
Wat is mijn probleem? Ik kom amper een man tegen die ík leuk vind. Dat leuk is inclusief respect, vertrouwen, golflengte etc. Met name: een echte chemie.
Ik denk dat je hiermee jezelf en de mannen die je tegenkomt tekort doet. Zou het probleem niet kunnen zijn dat je weinig mensen leert kennen en dus eigenlijk niet weet of ze echt leuk zijn. Ikzelf begin (rijkelijk laat) te leren dat contact moet maken met mensen om te achterhalen of ze leuk zijn. (Dit klinkt dramatischer dan het is gesteld met mij overigens).
quote:
Ik wil niet uitgaan, omdat alles zo oppervlakkig is. Het draait alleen maar om scoren. Iedereen heeft een eigen style. Met alle respect. Maar ik geloof er niet in dat ik een langdurige relatie kan aanknopen met iemand die ik daar tref. Daarom kijk ik liever tv op een zaterdag avond/nacht zoals deze.
Ik denk dat je redenering niet klopt. Je waarnemingen kloppen waarschijnlijk wel, maar dat 'scoren' geldt voor een klein gedeelte van de mensen. Is het idee van uitgaan niet dat je met vrienden op stap gaat en een leuke avond hebt? Niemand dwingt jou om op jacht te gaan, en mensen die het bij jou proberen kun je vriendelijk doch dringend de deur wijzen lijkt me?
Ikzelf geloof er zelf ook niet in dat ik mijn vriendin tijdens het uitgaan zou ontmoeten, maar dat weerhoudt mij er niet van om uit te gaan.
quote:
Op school ben ik voor mijn studie. En degene die daar niet voor zijn zie ik bij de ingang van zowel de school als de restaurant of mediatheek staan en meiden beoordelen.
Lijkt me een wijs besluit.
Het
internet zit vol met van alles. Ik wil niet het risico lopen afstand te nemen van de realiteit. IRL ben ik beter in staat om te beoordelen of iemand bij me past. Gezien ik mijn 6e zintuig dan kan gebruiken.
quote:
Kortom: Ik ben geen meid die zomaar in een relatie wilt duiken om vervolgens te kampen met instabiliteit, omdat de persoon tegenover me niet geschikt blijkt te zijn. Wanhopig ben ik niet, want ik vermijd alles wat kan leiden tot een relatie (van laag kwaliteit).
Dit is denk ik het probleem een beetje (zie hieronder ook). Zelf doe ik liever ook geen dingen die niet 100% succesvol zijn, maar het probleem is dat je heel weinig op doel schiet als je doelstelling is om niet naast te schieten.
quote:
Mijn vraag is: Hoe tref ik wél iemand waarmee ik een kwalitatieve en duurzame relatie kan aanknopen? Ik heb nu genoeg bezigheden en een sociale kring wat me bezig houdt, maar ik wil niet alleen dood. Ik wil ook niet iemand om maar iemand te hebben. Ik wil mijn soulmate ontmoeten en tegen hem aan kruipen voordat ik ga slapen.
Is er dan geen manier om hem aan te trekken? Of moet ik vaker studeren in de mediatheek of de bibliotheek? Ik wil namelijk wel dat hij intelligent is. Waar tref ik zulke mannen?

Natuurlijk wil ik hem beter leren kennen voordat ik er iets mee krijg. Maar ergens moet het toch beginnen. Als ik thuis blijf zitten zoals ik nu doe, komt er helemaal niets van. En in mijn ''kring'' zit niets interessants voor mijn gevoel.
Volgens mij moet je gewoon lekker doorgaan waar je mee bezig bent. Mensen die lekker in hun vel zitten zijn het aantrekkelijkste.
Uitgaan doe je omdat je het leuk vindt om te doen. Naar
school gaan doe je om je diploma's te halen,
werken doe je om geld te verdienen en jezelf verder te ontwikkelen, en
Internetten doe je omdat je [weet ik veel].
Wel moet je gewoon contact maken met mensen want leuke mensen zijn er zelfs als je kritisch bent genoeg. In het ergste geval heb je 5 minuten van je tijd verspeelt met praten met iemand die je nooit meer zult spreken.