Hier wordt Amerika voorgesteld als bevrijder. Dat is het stokpaardje van de hedendaagse ideologie. Denk maar alle namen die nieuw opgerichte partijen krijgen.quote:Op maandag 1 november 2010 00:08 schreef Ali_Kannibali het volgende:
[..]
En hoe die jezuiet Verhagen ons in Afghanistan houdt, is ook een prima voorbeeld van wie er werkelijk aan de touwtjes trekt.
[..]
George W. Bush second inaugurational speech.
Fire in the minds of men
Wat ik wil zeggen is dat waar de VS mee bezig is met haar militaire campagnes een voortzetting is van wat met de Franse Revolutie is gestart.quote:Op maandag 1 november 2010 00:16 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Hier wordt Amerika voorgesteld als bevrijder. Dat is het stokpaardje van de hedendaagse ideologie. Denk maar alle namen die nieuw opgerichte partijen krijgen.
quote:Ever since 9/11, the president of the United States has been urging the use of American power to spread the allegedly universal principles of “freedom and democracy” throughout the world. On his recent European tour President Bush solicited the support of Europe in this cause, saying, “our ideals and our interests lead in the same direction.”
What that direction is had been tellingly indicated just a few days earlier by Condoleezza Rice. Speaking in Paris, she said that the founders of the American and French republics were inspired by the same values, a statement that implied common origins in the same revolutionary spirit. Though historically wholly erroneous, this view was consistent with the ideology that the administration has enunciated. It should by now be obvious that, in his foreign policy views at minimum, the president of the United States is no conservative. He is a Jacobin nationalist.
Inspired, guided, and supported by the ubiquitous neoconservatives, President Bush has adopted and fostered an ideologically charged missionary spirit that bears a striking resemblance to that of the Jacobins who led the French Revolution. The principles of “freedom and democracy” are to be promoted around the world by virtuous American power. The French Jacobins, too, saw themselves as virtuous champions of universal principles, “freedom” and popular rule prominent among them.
After the president’s inaugural address, his ensuing news conference, and his State of the Union address, no doubt can remain about how he views America’s role in the world. To advance freedom and democracy is, he said, “the mission that created our nation.” At the news conference he added, “I look forward to leading the world in that direction.” In the State of the Union speech he pointed to “the road of Providence” and said, “we know where it leads: it leads to freedom.”
The neoconservatives have transformed the old American exceptionalism, which counseled isolation from the world, into an assertive, ideologically intense nationalism, whose smugness seems to know no bounds. The president has long asserted that America’s values are for all people. “There is a value system that cannot be compromised, and that is the values we praise. And if the values are good enough for our people, they ought to be good enough for others.” In the State of the Union address he claimed, “we live in the country where the biggest dreams are born.” He and America are called to enact the will of Providence.
That a particular leader or country could be identified with God’s purpose is a notion alien to the mainstream of the Christian tradition, which insists that humans are fallen beings. Their knowledge is, at best, imperfect. Though statesmen, like others, should try to make room for the spirit of God by trying to purge themselves of tainted motives, not even a person of pure motive could in the infinitely complex reality of politics claim to have discerned God’s will for the world. None of this has deterred the president, who exhibits just the kind of pride against which the older western tradition—both classical and Christian—warned.
“Freedom” and “democracy” can mean radically different things. The president, his secretary of state, and their neoconservative idea-men have connected them with the Jacobin faith. The French Jacobins were followers of Jean-Jacques Rousseau, who argued, “man was born free, but he is everywhere in chains.” For men to be liberated, inherited societies and beliefs had to be destroyed.
The French Revolution was an attempt to enact his ideas. The Jacobins dealt harshly with “evil,” guillotining conspicuous representatives of the old order and employing a general ruthlessness that culminated in the Terror. To France was assigned the mission of liberation. Europe and other parts of the world were thrust into protracted war.
In 1980, James Billington, the Librarian of Congress, used the phrase “fire in the minds of men” as the title for a book about the revolutionary faith. This faith would unsettle the entire Western world and eventually spawn the Communist Revolution of 1917. In his second inaugural address, the president used the same phrase, “fire in the minds of men,” not to reject this impulse, which is what would be expected from a conservative, but to help define America’s pursuit of freedom. He could not more clearly have aligned himself with Jacobinism. One wonders whether the president or his speechwriters understand that, rhetorically at least, he has adopted a faith that created some of history’s most monstrous regimes.
Today communism has collapsed, but another universalist ideology, the new Jacobinism, has taken its place. A difference between the French and the new Jacobinism is that the latter has chosen not France but America as mankind’s savior.
In a large number of speeches and statements since 9/11, the president has made clear that he considers armed world hegemony necessary to America’s mission. At the inauguration, the massive security—involving some 30,000 secret service agents, police, and military personnel—and other telltale symbolism signaled the invincibility and willpower of the United States. Here was installed an American emperor, but one far more powerful and far more ambitious than any Roman counterpart. Neo-Jacobin ideology can be seen as the perfect justification for American imperial power.
Praising the president’s inaugural address, neoconservative foreign-policy analyst Robert Kagan wrote in the Washington Post that America should pursue timeless “universal aspirations.” Fighting terrorism was “too narrow, too limited” as a “paradigm for American foreign policy.”
After the implosion of the Soviet Union, the neo-Jacobin neoconservatives argued that America should use its status as the lone superpower to spread its principles. They demanded “moral clarity” in U.S. foreign policy. Good stood against evil. After 9/11, Bush became their chief spokesman. He committed the United States to what he calls “the global democratic revolution.” The war against Iraq, he said, was “the first step” in that revolution. There has been not even a hint in the president’s recent speeches that the Iraqi debacle and the tens of thousands of dead and maimed have made him question his own virtuous nationalism.
Rarely has an ideology been so strongly entrenched in a country’s opinion-molding establishment. Especially with regard to foreign policy, the new Jacobinism is strongly represented in virtually all leading American media outlets. In the press, this is particularly true of the Wall Street Journal, but the New York Times, the Washington Post, Newsweek, Time and U.S. News and World Report all give it more than a hearing. Among the opinion magazines, the Weekly Standard is its main voice, but on foreign-policy issues at least, it also dominates formerly more conservative magazines like National Review.
In the commentariat, neo-Jacobin thinking is today challenging an older, more diffuse and less vigorous liberalism for pre-eminence. It is omnipresent in the think tanks, especially those emphasizing foreign policy and national security. Its brain-center is the American Enterprise Institute. On television, the Rupert Murdoch-owned Fox News Channel pushes the neoconservative foreign-policy line most conspicuously and reliably, but it flourishes on all the networks and major cable channels. By presenting itself on the radio waves and elsewhere as a form of kick-butt Americanism, neo-Jacobinism has also acquired millions of foot soldiers among flag-waving Americans.
What goes curiously unnoticed is that, despite their label, the neoconservatives think of themselves as representing a progressive, revolutionary force. The America they champion is not the America of history with its deep roots in a European and English past. In theory, they have constructed their own America, which represents a radical break with history.
“To celebrate America is ... to celebrate revolution,” writes professor Harry Jaffa, a leading disciple of Leo Strauss, whose admirers are spread throughout the Bush administration. The American Revolution in behalf of freedom may appear mild “as compared with subsequent revolutions in France, Russia, China, Cuba, or elsewhere,” Jaffa notes, but “it nonetheless embodied the greatest attempt at innovation that human history has recorded.”
Another leading neoconservative, Michael Ledeen, who first came into view as an advisor on national security in the Reagan White House, openly portrays the America with which he identifies as a destroyer of existing societies. According to Ledeen, “Creative destruction is our middle name, both within our society and abroad. We tear down the old order every day. ... Our enemies have always hated this whirlwind of energy and creativity, which menaces their traditions. ... [We] must destroy them to advance our historic mission.”
Some of the most prominent neoconservatives caught the revolutionary spirit when they were still Marxists, and despite their “second thoughts” they still harbor a deep desire for remaking the world according to a single model, their model. One of the reasons they are now fond of capitalism is that, like Marx, they conceive of it as an effective destroyer of traditional elites and societies.
According to Irving Kristol, the reputed godfather of neoconservatism, today’s United States is “ideological, like the Soviet Union of yesteryear.” His son William insists that for America vigorously to promote its universal principles abroad, it must have great military and other governmental might. The old conservative suspicion of strong, centralized federal government must be abandoned. According to the elder Kristol, it has been the role of neoconservatism “to convert the Republican party, and conservatism in general, against their wills,” to this new conception of government.
To call people who are attracted to the new Jacobinism “neoconservatives” reveals profound confusion. Modern conservatism was born in opposition to Jacobin universalism. The father of conservatism, Edmund Burke, was an English liberal, a Whig, who was very friendly to the American colonists; he thought they had strong traditional grounds for challenging king and Parliament. What Burke argued passionately against, by contrast, was the French Revolution and Jacobin thinking, which he saw as expressing an unhistorical, tyrannical spirit and an importunate desire for power. Burke warned specifically against “liberty” in the abstract.
Like Burke, the Framers of the U.S. Constitution associated liberty with particular inherited traditions, limited, decentralized government, checks on power, self-restraint, moderation, and a willingness to compromise. Jacobin “freedom,” by contrast, justifies unchecked imperial power.
That is the “freedom” for which George W. Bush has become the most prominent advocate.
Ik moet toegeven dat je wel uiterst selectief in gaat op m'n post en er één woordje uitlicht en buiten zijn context pakt. Verder geef je nu ook eigenlijk geen enkel argument waarom in samenzweringen geloven een sceptische (goede) houding is behalve dat je een bepaald mensbeeld poneert wat het dan zou rechtvaardigen. Dat vind ik niet overtuigend.quote:Op zondag 31 oktober 2010 23:58 schreef Ali_Kannibali het volgende:
[..]
Hoe kun jij nu beoordelen dat er niet op gereflecteerd is?
Denk je dat ik niet ooit geloofde in de goede bedoelingen van politici en andere mensen in iets hogere kringen van de maatschappij?
Het is wanneer je erachter komt hoe smerig de spelletjes zijn dat je je naiviteit verliest.
Maar als je jezelf nooit blootstelt aan zulke onzinnigheden als 'samenzweringstheorien' breek je nooit uit die kinderlijke volgzame bubbel. Of als je mensen die erin geloven als zwakzinnigen beschouwt.
Over het algemeen zijn dat mensen die je willen waarschuwen omdat ze dingen aan zien komen die je zelf niet ziet. Omdat ze iets ontvangen hebben, waarheid, wat je zelf nog niet hebt ontvangen, maar waardoor je versterkt kan worden als mens.
Ik moet aan de ene kant lachen en ik spot met reacties als van Molurus, aan de andere kant vind ik het diep triest op wat voor niveau we ondertussen zijn beland. Compleet gebrainwashed, echt volledig gehersenspoeld tot het punt dat het met scepsis bekijken van overheden, na duizenden jaren van oppressie, slavernij en uitbuiting, religieuze vervolging, en slechts enkele honderden jaren van min of meer vrijheid, die toch de laatste paar jaar onder dreiging van 'terrorisme' en uitspraken als 'wie niet met ons is, is tegen ons' op ons gelanceerd worden weer beetje bij beetje af begint te nemen, als 'ongereflecteerd' beschouwd wordt.
Het is tijd voor een grote wake up call volgens mij. 9/11 was niet voldoende voor sommigen, maar na de komende economische klap is het vrees ik te laat.
quote:Volgens de filosoof Steve Clarke (2002) hebben complotdenkers last van de fundamentele attributiefout, een term uit de sociale psychologie. Daaronder verstaat men de algemeen menselijke neiging om gebeurtenissen en het gedrag van anderen toe te schrijven aan persoonlijke motieven en karaktereigenschappen, zonder rekening te houden met de omstandigheden. De invloed van situationele factoren wordt meestal zwaar onderschat.
[...]
Ook complotdenkers hebben geen oog voor de omstandigheden. Zij schrijven alles toe aan de kwade inborst en slechte intenties van een groep samenzweerders. Dat lukt extra goed naarmate ze minder weten over de booswichten en hun activiteiten. Zoals creationisten een intelligent ontwerp in de natuur ontwaren, zo speuren complotdenkers naar een kwaadaardig ontwerp achter alle schokkende gebeurtenissen in de wereld. Het beste voorbeeld is nog steeds de moord op Kennedy, waar al een paar duizend boeken over verschenen. Het was moeilijk om te accepteren dat de populaire president door een gestoorde sukkelaar van het wereldtoneel was verwijderd. Daar moest een groter plan achter zitten. In 1966 geloofde circa de helft van de Amerikanen dat er meer mensen betrokken waren bij de moord en ruim drie decennia later werd zelfs een percentage van 81 gemeten.
quote:Complotdenkers zijn vooral gespitst op feiten die niet stroken met het officiële relaas en op dingen die niet afdoende verklaard zijn. Ongerijmdheden en tegenstrijdigheden bieden hen volop mogelijkheden tot theorievorming. Een aardig voorbeeld is de zogenoemde 'Umbrella Man'. Deze man stond dichtbij de wagen van Kennedy toen de president werd beschoten. Filmopnamen lieten zien dat hij een geopende paraplu in de lucht stak op het moment dat Kennedy hem passeerde. Dat was ongerijmd, want het regende niet en geen van de andere omstanders had een paraplu bij zich. De officiële onderzoekers beschouwden zulke details als irrelevant en rapporteerden er niet over. De Umbrella Man was ook nooit gehoord en niemand wist wie hij was. Dat maakte hem zeer bruikbaar voor een rol in allerlei complotscenario's. De complotdenkers konden precies vertellen hoe de paraplu in het verhaal paste, terwijl de autoriteiten er niets zinnigs over wisten te zeggen.
Sommigen meenden dat de paraplu was gebruikt om een giftig pijltje af te schieten. Het gif verstijfde de president, zodat hij gemakkelijker te raken was. Hoewel dit scenario niet ondenkbaar is, roept het een vraag op die complotdenkers niet stelden: waarom namen de samenzweerders het risico van dichtbij zo'n pijltje af te schieten, terwijl dat niet echt noodzakelijk was? De kans dat de Umbrella Man betrapt zou worden, lijkt te groot om de actie te kunnen rechtvaardigen. Een andere theorie veronderstelde dat de paraplu werd gebruikt om een signaal te geven aan de sluipschutters, zodat die wisten wanneer ze moesten schieten. Maar ook dat is nogal omslachtig en onpraktisch. Als je door het vizier van je geweer een rijdende president op de korrel probeert te nemen, dan kun je niet tegelijkertijd op een paraplu letten. Daarom zijn er in dit scenario nog helpers nodig die het teken mondeling aan de schutters doorgeven. In de speelfilm JFK uit 1992 zijn er drie schutters die elk zo'n helper bij zich hebben. De helpers hebben een verrekijker en staan via walkie-talkies met elkaar in verbinding, wat de Umbrella Man nogal overbodig maakt.
Toen de moord in 1978 opnieuw door het Amerikaanse Congres werd onderzocht, verspreidde men in lokale kranten een foto van de onbekende man. Hij kon na een tip worden opgespoord. Het was de heer Louis de Witt, die in 1963 op een verzekeringskantoor in Dallas werkte. Hij vertelde op een hoorzitting dat hij tijdens de middagpauzes altijd een eind ging wandelen. Omdat hij Kennedy veel te liberaal vond, nam hij op de bewuste dag een paraplu mee. Die wilde hij als teken van protest opsteken wanneer hij de stoet van de president tegen zou komen. De paraplu verwees naar de tijd dat Joseph Kennedy, de vader van JFK, ambassadeur was in Londen. Hij steunde de vredespolitiek van premier Chamberlain, die Hitler te vriend wou houden, en adviseerde president Roosevelt niet aan een Europese oorlog mee te doen. Chamberlain stond bekend om zijn onafscheidelijke paraplu, die symbolisch op de Kennedy's overging. Dat blijkt bijvoorbeeld uit een uitspraak van Lyndon Johnson tijdens zijn strijd met JFK om het Democratische kandidaatschap: 'I was never any Chamberlain umbrella policy man. I never thought Hitler was right.'
Louis de Witt had zich niet eerder gemeld omdat hij geen behoefte had aan publiciteit en zijn eerste en enige protestactie liever wilde vergeten. Uiteraard namen complotdenkers geen genoegen met deze verklaring. Ze geloofden er niets van, zodat de sinistere Umbrella Man in hun theorieën is blijven voortbestaan. De complotdenkers hadden geen belangstelling voor verklaringen die tegen hun theorieën ingingen. Dat bleek ook uit het feit dat ze zich concentreerden op getuigen die meer dan drie schoten meenden te hebben gehoord, al vormden die een minderheid van slechts 9 procent. Enkele getuigen legden later verklaringen af die niet in overeenstemming waren met het verhaal dat ze aanvankelijk aan de politie vertelden. Men nam dan aan dat politiemensen hun woorden hadden verdraaid. Ook zij zaten blijkbaar in het complot, evenals de artsen die de autopsie op Kennedy verrichtten.
Helemaal in de ban van een ideologie? Zij zullen daar toch ook wel weten dat de werkelijkheid complex is. Zo dom kunnen ze toch niet zijn?quote:Op maandag 1 november 2010 00:18 schreef Ali_Kannibali het volgende:
[..]
Wat ik wil zeggen is dat waar de VS mee bezig is met haar militaire campagnes een voortzetting is van wat met de Franse Revolutie is gestart.
En wat de Franse Revolutie begon, is terug te vinden in occult gedachtengoed.
En als je occult gedachtengoed niet begrijpt, zul je nooit iets kunnen begrijpen van hoe deze wereld geregeerd wordt.
[..]
Ik zal opnieuw reageren voor je.quote:Op maandag 1 november 2010 00:25 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Ik moet toegeven dat je wel uiterst selectief in gaat op m'n post en er één woordje uitlicht en buiten zijn context pakt.
Ok.quote:Begrijp me niet verkeerd, als ik naar de politiek kijk heb ik ook wel eens wantrouwen in de uitspraken die politici doen.
Ok.quote:Dit heb ik omdat ze een bepaalde agenda hebben en ze het spelletje strategisch willen spelen.
Voor jou is er gebrek aan bewijs voor die wantrouwende houding. Dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen geldt.quote:Maar in discussies kan zoiets nooit een argument vormen door het gebrek aan bewijs voor die wantrouwende houding.
Waarop door jou niet gereflecteerd is. Dat is inderdaad jouw probleem, in dit geval niet het mijne. Het enige wat je hoeft te doen om dat probleem te confronteren, is in de samenzweringen te duiken, en al het bewijs voor en tegen zelf na te gaan.quote:Kortweg gezegd: er leeft een bepaalde veronderstelling waarop niet gereflecteerd is. Dat is mijn probleem.
Hier ga je te snel. Ik stel 'in samenzweringen geloven' niet gelijk aan 'een sceptische houding'. Maar een sceptische houding kan wel leiden tot het openhouden van de mogelijkheid dat er samenzweringen zijn in de wereld. Daar is genoeg reden voor: in de geschiedenis hebben ze plaats gevonden, dus in het heden kan dat ook nog. Volgens mij heb je niet meer bewijs nodig dan dat. Zoniet, dien je bewijs te leveren wat er fundamenteel veranderd is aan de menselijke natuur waardoor sommige mensen niet samenkomen om bepaalde doelen te verwezenlijken zonder publiekelijk exact te vertellen waar men mee bezig is. Oftewel, je dient te bewijzen dat de mens heden ten dage altijd eerlijk handelt. Veel succes daarmee. Je begrijpt dat het mensbeeld volgt uit het feit dat men in het verleden al zo gehandeld heeft.quote:Verder geef je nu ook eigenlijk geen enkel argument waarom in samenzweringen geloven een sceptische (goede) houding is behalve dat je een bepaald mensbeeld poneert wat het dan zou rechtvaardigen. Dat vind ik niet overtuigend.
Dat is een foute redenering. Het feit dat iemand een politicus is, maakt hem niet automatisch een leugenaar. Maar het feit dat een politicus een mens is, en mensen van macht in het verleden niet altijd even eerlijk gehandeld hebben, maakt de kans dat de politicus het ene zegt en het andere doet, aanzienlijk en daarom dienen woorden en vruchten vergeleken te worden.quote:Daarnaast kan bij jouw houding een politicus simpelweg nooit de waarheid vertellen omdat er misschien toch wel weer iets achter zal zitten gezien de (vreselijke?) wereldgeschiedenis.
Dit is dus niet waar.quote:Het enige wat dan nog geslikt kan worden is als hij toegeeft slecht gehandeld te hebben. Daarmee sluit je jezelf moedwillig van een heleboel zaken af.
Tijd om na te gaan wie er achter scepsis zittenquote:Verder heeft skepsis.nl in dit artikel aantal goede argumenten over waar samenzweringstheorici de fout in gaan.
[..]
[..]
Het zijn occultisten, 'verlichten'. Gehersenspoeld.quote:Op maandag 1 november 2010 00:39 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Helemaal in de ban van een ideologie? Zij zullen daar toch ook wel weten dat de werkelijkheid complex is. Zo dom kunnen ze toch niet zijn?
Dat is ook niet m'n punt (er zullen vast samenzweringen bestaan), het gaat er eerder om dat het theoretiseren erover nogal zwak is. Er wordt vanuit een bepaalde houding geredeneerd dat er ergens een kwaadwillend groepje is terwijl we juist geen weet hebben van dat kwaadwillende groepje. Ik ontken niet dat samenzweringen bestaan, maar dat de theorieën alles behalve wetenschappelijk van aard zijn.quote:Op maandag 1 november 2010 00:40 schreef Ali_Kannibali het volgende:
[..]
Hier ga je te snel. Ik stel 'in samenzweringen geloven' niet gelijk aan 'een sceptische houding'. Maar een sceptische houding kan wel leiden tot het openhouden van de mogelijkheid dat er samenzweringen zijn in de wereld.
Ik zeg ook nergens dat politici altijd de beste intenties hebben of nooit kwaadwillend zijn, maar om dat van meet af aan te denken zonder daarvoor bewijsmateriaal te hebben vind ik vooringenomen. Daar kleur je de werkelijkheid juist mee i.p.v. dat je sceptisch bent. Sceptisch zijn is voor mij vragen blijven stellen, niet zozeer conclusies trekken over mogelijke intenties.quote:[..]
Dat is een foute redenering. Het feit dat iemand een politicus is, maakt hem niet automatisch een leugenaar. Maar het feit dat een politicus een mens is, en mensen van macht in het verleden niet altijd even eerlijk gehandeld hebben, maakt de kans dat de politicus het ene zegt en het andere doet, aanzienlijk en daarom dienen woorden en vruchten vergeleken te worden.
De originele versie is in het Latijn, en deze luidt:quote:Op zondag 31 oktober 2010 21:50 schreef Molurus het volgende:
[..]
Ah, maar 'mind' is nou niet bepaald hetzelfde als het nederlandse 'verstand'. In deze context en met deze uitleg, ja allicht. Goed dat je de oorsprong van Deelnemers quote hebt gevonden!
Ik denk dat je de hoeveelheid onderzoek die sommige mensen in sommige onderwerpen steken onderschat. Er is echt niet alleen maar sprake van een theorie. Men probeert juist alle feiten bij elkaar te zoeken en daaruit te herleiden wat er nu werkelijk plaatsvindt. Het blijft niet slechts bij een ongefundeerde theorie, het zou inderdaad nergens op slaan om daar in te geloven. De ongefundeerde theorien en speculaties worden denk ik veel meer aan de eettafel in de gemiddelde familie bediscussieerd. Maar dan op basis van wat de politici vertellen.quote:Op maandag 1 november 2010 00:48 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Dat is ook niet m'n punt, het gaat er eerder om dat het theoretiseren erover nogal zwak is. Er wordt vanuit een bepaalde houding geredeneerd dat er ergens een kwaadwillend groepje is terwijl we juist geen weet hebben van dat kwaadwillende groepje. Ik ontken niet dat samenzweringen bestaan, maar dat de theorieën alles behalve wetenschappelijk van aard zijn.
Eigenlijk geloof ik zelf niet heel erg in de kwaadwillendheid van politici, maar ik geloof niet in de onfaalbaarheid (qua eerlijkheid) van de mens. Tevens zijn mensen niet alwetend. Wat iemand doet en uiteindelijk invloed gaat hebben op jouw toekomst, dient denk ik altijd onderzocht te worden, als je wat om je toekomst geeft dan.quote:Ik zeg ook nergens dat politici altijd de beste intenties hebben of nooit kwaadwillend zijn, maar om dat van meet af aan te denken zonder daarvoor bewijsmateriaal te hebben vind ik vooringenomen. Daar kleur je de werkelijkheid juist mee i.p.v. dat je sceptisch bent.
Weer goed.quote:Op maandag 1 november 2010 00:50 schreef kleinduimpje3 het volgende:
[..]
De originele versie is in het Latijn, en deze luidt:
Nihil est in intellectu quod non prius fuerit in sensibus, excipe: nisi intellctus ipse.
http://www.gutefrage.net/(...)-dem-verstand-selbst
Uit mijn Latijns woordenboek haal ik dat intellectus betekent: begrip, inzicht, gevoel, gewaarwording, waarneming.
De Duitsers vertalen het met Verstand, dus het Nederlandse verstand zal ook wel geen slechte vertaling zijn.
Dat had ik volgens mij al gezegd, met deze uitleg ben ik wel tevreden ja.quote:Op maandag 1 november 2010 01:39 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Weer goed.
Er wordt ook een heldere uitleg bij de vraag gegeven, die misschien zelfs Molurus tevreden zou kunnen stellen.
Het is nogal belangrijk hoe je dat woord uitlegt. Je kunt dat een semantische discussie noemen, maar het is nogal fundamenteel en essentieel volgens mij. Begripsvermogen is niet hetzelfde als begrip. Bovendien betwijfel ik of pasgeboren vogeltjes de patronen waarop ze reageren begrijpen. Het lijkt me louter instinctief gedrag.quote:Op zondag 31 oktober 2010 23:49 schreef deelnemer het volgende:
Het Engelse woord 'mind' is onvertaalbaar (het betekent namelijk ook niet geest). Omdat de zin begint met verstand is dit de juiste vertaling. Deze heb ik niet zelf bedacht, maar zo ben ik hem ook tegengekomen.
Dit argument was ook een verwoording van het rationalistische standpunt tegen de empiristen. Het is niet louter en alleen verbonden met de nomadologie van Leibniz. De rationalisten bedoelde er het natuurlijke begripsvermogen van de mens mee. En zij hadden daarin geen ongelijk. Een geit rent na een uur al rond en kan objecten vermijden. De proeven van Konrad Lorentz en consorten tonen aan dat pasgeboren vogeltjes reageren op ieder patroon dat lijkt op een roofvogel.
Dit lijkt mij een vruchtbaar standpunt.quote:Op maandag 1 november 2010 00:48 schreef Friek_ het volgende:
Dat is ook niet m'n punt (er zullen vast samenzweringen bestaan), het gaat er eerder om dat het theoretiseren erover nogal zwak is. Er wordt vanuit een bepaalde houding geredeneerd dat er ergens een kwaadwillend groepje is terwijl we juist geen weet hebben van dat kwaadwillende groepje. Ik ontken niet dat samenzweringen bestaan, maar dat de theorieën alles behalve wetenschappelijk van aard zijn.
Een adequate beoordeling is pas mogelijk na je dood?quote:Op maandag 1 november 2010 12:32 schreef RolloGreb het volgende:
[..]
Dit lijkt mij een vruchtbaar standpunt.
Probleem is evenwel dat het ook wel erg moeilijk is om dergelijke theorieën van een laagje wetenschappelijk vernis te voorzien. Samenzweringstheorieën zijn nu eenmaal vaak -zo niet altijd- gebonden aan de tijd waarin wij zelf leven. Van enige historische distantie (denk alleen al aan het gebrek aan informatie van 'officiële' bronnen) kan om die reden misschien ook helemaal geen sprake zijn. Pas wanneer de historici over voldoende bronnenmateriaal beschikken en een zekere historische distantie kunnen betrachten, zal er afdoende wetenschappelijk afgerekend kunnen worden met een samenzweringstheorie. Of dat nu en afwijzing of erkenning inhoudt van de theorie is eigenlijk niet zo relevant. In feite houdt een dergelijke theorie als zijnde een 'samenzwering' daarmee tevens op te bestaan. Er rest daarna niets meer dan onderdeel te worden van de geschiedenis.
Ja, (wetenschappelijk verantwoorde) biografieën worden doorgaans pas geschreven na iemands overlijden.quote:Op maandag 1 november 2010 12:49 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Een adequate beoordeling is pas mogelijk na je dood?
Nee. Maar het criterium van historische distantie lijkt mij een geval van mosterd na de maaltijd. Waarom is de beoordeling van een theorie in het licht van een nieuw historisch tijdperk beter?quote:Op maandag 1 november 2010 12:54 schreef RolloGreb het volgende:
[..]
Ja, (wetenschappelijk verantwoorde) biografieën worden doorgaans pas geschreven na iemands overlijden.
Hoewel ik persoonlijk toch in het midden wil laten in hoeverre een biografie wetenschappelijk kan zijn.
Maar ik hoop toch niet dat je een samenzweringstheorie op één lijn wilt plaatsen met een mens van vlees en bloed?
Ik denk dat dat komt doordat dat de enige praktische manier is waarop je daar van een afstand naar kunt kijken. Om neutrale geschiedenis te schrijven heb je een neutraal standpunt nodig ten opzichte van datgene dat je beschrijft. Wanneer je onderdeel uitmaakt van de maatschappij die je tracht te beschrijven is het op voorhand onmogelijk om daar neutraal tegenaan te kijken.quote:Op maandag 1 november 2010 13:05 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Nee. Maar het criterium van historische distantie lijkt mij een geval van mosterd na de maaltijd. Waarom is de beoordeling van een theorie in het licht van een nieuw historisch tijdperk beter?
Waarom is de bril van een nieuw historisch tijdperk neutraal?quote:Op maandag 1 november 2010 13:09 schreef Molurus het volgende:
[..]
Ik denk dat dat komt doordat dat de enige praktische manier is waarop je daar van een afstand naar kunt kijken. Om neutrale geschiedenis te schrijven heb je een neutraal standpunt nodig ten opzichte van datgene dat je beschrijft. Wanneer je onderdeel uitmaakt van de maatschappij die je tracht te beschrijven is het op voorhand onmogelijk om daar neutraal tegenaan te kijken.
Geheel neutraal... misschien niet. Zo kijken we volgens mij nog steeds niet geheel neutraal aan tegen de tweede wereldoorlog. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat de meeste mensen de VS en groot Brittanie zien als onze grote bevrijders, maar bijna niemand weet dat er al gauw 50 keer zoveel Russen zijn omgekomen in de strijd tegen Hitler.quote:Op maandag 1 november 2010 13:11 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Waarom is de bril van een nieuw historisch tijdperk neutraal?
Dat is inderdaad het karakter van het werk van een historicus: mosterd na de maaltijd.quote:Op maandag 1 november 2010 13:05 schreef deelnemer het volgende:
Nee. Maar het criterium van historische distantie lijkt mij een geval van mosterd na de maaltijd.
Het omgekeerde kan ook. De kwestie van de Armeense genocide kun je moeilijk ontkennen, als je er zelf deel vanuit maakt. Later kan men alles ontkennen. MI zijn de objectieve feiten de kern van de zaak.quote:Op maandag 1 november 2010 13:15 schreef Molurus het volgende:
[..]
Geheel neutraal... misschien niet. Zo kijken we volgens mij nog steeds niet geheel neutraal aan tegen de tweede wereldoorlog. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat de meeste mensen de VS en groot Brittanie zien als onze grote bevrijders, maar bijna niemand weet dat er al gauw 50 keer zoveel Russen zijn omgekomen in de strijd tegen Hitler.
Maar hoe verder we er vanaf staan, hoe neutraler dat standpunt potentieel is.
Juist.quote:Op maandag 1 november 2010 13:15 schreef Molurus het volgende:
Maar hoe verder we er vanaf staan, hoe neutraler dat standpunt potentieel is.
Stollingsproces? Als de temperatuur afneemt? Ik dacht dat er juist sprake is van 'global warming'.quote:Op maandag 1 november 2010 13:22 schreef RolloGreb het volgende:
[..]
Juist.
Je zou de geschiedenis als een soort stollingsproces kunnen zien van misschien wel eeuwen.
De vooringenomenheid neemt veel sneller af dan de beschikbare informatie.quote:Op maandag 1 november 2010 13:30 schreef deelnemer het volgende:
Toch is het vreemd dat met het afnemen van de totale hoeveelheid beschikbare informatie, het makkelijker wordt de juiste toedracht te kennen.
Nee, dat zie je verkeerd. Onze toekomst is juist heet en bevindt zich (nu?) nog in een gasvormige toestand. Het verleden is juist koud (denk aan de ijstijden) en wij zwemmen thans in het heerlijke en verkwikkende bad van allerlei materiële, neoliberale geneugten. Oftewel, het (het heden) kan niet op. Voel je wat ik bedoel?quote:Op maandag 1 november 2010 13:30 schreef deelnemer het volgende:
Stollingsproces? Als de temperatuur afneemt? Ik dacht dat er juist sprake is van 'global warming'.
Dit snap ik niet(?)quote:Op maandag 1 november 2010 13:30 schreef deelnemer het volgende:
Toch is het vreemd dat met het afnemen van de totale hoeveelheid beschikbare informatie, het makkelijker wordt de juiste toedracht te kennen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |