Laatste updates:
quote:Op zondag 17 oktober 2010 22:09 schreef Books het volgende:
Operatie geslaagd. Baarmoeder zit er nog in. Boom is weg, curretage gedaan, uitstrijkjes en kweekjes afgenomen, wat weefsel op kweek en als laatste is de Novasure gedaan zaterdagmorgen mocht ik weer naar huis.
Het werd even uitgesteld naar vrijdagmiddag later wegens een spoedsectio maar goed ik ging uiteindelijk om kwart voor twee onder narcose en de eerste keer was ik om half vier even wakker en de tweede keer om zeven uur en toen ben ik wakker geweest tot een uur of negen en toen was ik weer onder zeil.
Ik had een narcose en na de narcose kreeg ik tegen het trillen nog eens pethidine en dat samen maakte dat ik nog een poos geslapen heb. Mochten de bloedingen nu nog terug komen kunnen ze eventueel de novasure nog een keertje doen binnen nu en zes maanden maar dat is gewoon kwestie van afwachten en mocht dat niet afdoende zijn dan moet hij er toch uit, maar ik ging met twee kraamverbanden richting operatie kamer en ik kwam eruit met een inlegkruisje en inmiddels is er helemaal niets meer na twee maanden met vlagen heel extreem vloeien dus ik heb zelf wel goede hoop. Heb alleen nog wat lichte krampen (lijkt op beginnende weeen) in de verte als ik echt rechtop zit of te lang sta maar verder ben ik eigenlijk al weer op de been tegen iedere verwachting in. Heup en kaak zijn ook blijven zitten waar ze hoorden dus dat was ook wel een positief iets.
Kan niet anders zeggen dan dat ik een goed gevoel heb bij deze hersteloperatie en hoop ook van harte dat hij afdoende is geweest...
quote:Op maandag 18 oktober 2010 11:44 schreef _Ingrid_ het volgende:
Het gaat wel. Tyler is nog steeds bij mijn ouders. Vanmiddag naar de kinderarts en dietist. Morgen naar de orthopeed en foto maken. Misschien mag het gips er dan af.
Kim snapt het ietsjes beter. Maar blijft moeilijk. Hoe kun je ook uitleggen aan haar waarom Tyler niet thuis mag zijn?!
We hebben nu ipg (een soort supernanny) die komt 2x per week thuis.
Ik vind het wel fijn, maar ook raar iemand die over je schouder mee kijkt. Maar denk dat dit de beste hulp is nu.
Zatedag was hij hier een paar uur en Kim bij mijn ouders. Ging heel goed, was fijn!
En in de herfstvakantie gaan we opbouwen. Dan komt hij vaker thuis, maar moet de ipg-er of iemand anders erbij zijn.
Dan is Djeez ook vrij. Wat ook voor Kim en Tyler fijn is. Hij heeft sinds kort extra medicatie en dat helpt heel goed.
Ik moet 8 nov (pas) naar de psychiater om te kijken of ik depressief ben. Ik ben wel snel en vaak moe en soms iets somber. Maar dat lijkt me gezien de situatie niet vreemd.
En enorm veel buikpijn laatste tijd. Huisarts denkt aan prikkelbare darm en stress/zorgen.
Ook gecheckt of spiraal nog op zn plek zit en uitstrijkje gemaakt om weetikveelwat uit te sluiten.
quote:Op maandag 18 oktober 2010 20:04 schreef Luchtbel het volgende:
Saffier, lief dat je het vraagt. Het gaat niet goed met mij. Ik ben sinds donderdag weg uit de opname, wel onder dagbehandeling. Omdat de opnamen niet het gewenste resultaat had. Vandaag weer gesprekken gehad, overwogen wordt een klinische opname van 9 tot 12 maanden. Maar eerlijk gezegd weet ik niet eens of ik dat nog wel aan kan na de afgelopen periode. Moeilijk dus allemaal. Ik kan er niks beters van maken helaas.
quote:Op maandag 18 oktober 2010 20:41 schreef appelsap het volgende:
Beterschap books!
Ingrid, succes met het gesprek. Ik hoop voor je dat het meevalt.
Luchtbel, moeilijke situatie en helaas herkenbaar.. Ik heb ook het idee dat er niets veranderd is bij mij.
Zo'n klinische opname klinkt erg zwaar. Zolang weg van je lieve meisje. Het moet moeilijk zijn om die keuze te maken.
Denk goed na over wat je wil bereiken en wat goed voor je is. (al denk ik dat je dat al doet.)
Heel veel sterkte.
Ik ben de dag na mijn vorige bericht weer opgenomen. Inmiddels al weer 2,5 week dus.
Met mij gaat het ook erg slecht. Ik wil eigenlijk alleen maar thuis zijn, maar dat gaat gewoon niet goed nu. Verder gebeurt er weinig, terwijl ik nu of echt wil opgeven of nu concreet met iets beginnen. Ik heb een uitgebreid psychologisch onderzoek gehad en
er wordt nu bekeken of ik in aanmerking kom voor een langdurig dagbehandeling (2 jaar lang 2 dagen per week). Maar eigenlijk moet ik daar stabiel voor zijn dus voor ik daar aan kan beginnen zijn we waarschijnlijk ook weer een tijd verder en in die tussentijd (afgelopen maanden en komende maanden) gebeurt er niets, dus ik word er moedeloos van. Mijn kracht raakt op.
quote:Alle reacties laat ik even voor wat ze zijn, die zijn terug te lezen in het vorige topic (inclusief mooi gedicht van Oxy).Op maandag 18 oktober 2010 20:54 schreef Nijna het volgende:
Luchtbel en Appelsapwat een lastige situaties voor jullie. Ik heb geen tips of trucs, maar ik wens jullie heel veel sterkte en kracht!
SPOILERdat moedeloze gevoel is herkenbaar... jammergenoeg
Verder weet ik ff niet zoveel te zeggen 
er wordt in ieder geval met jullie meegeleefd...Zijn er hier dames die bekend zijn met cystes in de baarmoeder aan de eileiders?
quote:Ik, gingen bij mij zo maar vanzelf weg, ik was wel aan de pil gegaan in de tussen tijd van ontdekking tot volgende controle.Op dinsdag 19 oktober 2010 20:02 schreef _Bar_ het volgende:
Zijn er hier dames die bekend zijn met cystes in de baarmoeder aan de eileiders?
En verder weet ik niet meer wat ik wilde zeggen en ga dus maar naar bed.
Nogmaals een heel dikke knuffel voor LB, Appelsap en Nijna.
Nijna LB en Appelsap.. ik wou dat ik wat nuttigers kon zeggen, maar ik weet het ook allemaal niet.. ik wens jullie veel kracht en moed en vechtlust toe..
and for what it's worth.. mijn moeder is een jaar opgenomen geweest in een psychiatrische inrichting.. ik was toen 6 en 7 jaar. En ik heb er toen soms echt wel verdriet en gemis om gehad.. maar het heeft me nooit slechter gemaakt.
LB . ik weet niet wat daar de opties zijn, maar wat wij deden is dat ik om de vrijdag een mama dag had.. dan mocht ik mee knutselen , en gingen we wandelen op het terein etc. Ik heb daaraan juist wel heel veel bijzondere herinneringen, fijne en mooie herinneringen.
misschien kun je hier helemaal niets mee, maar misschien ook wel.. en als je vragen hebt oid.. voel je vrij om te vragen.
[ Bericht 96% gewijzigd door _evenstar_ op 19-10-2010 23:33:47 ]
quote:Bij mij is er ook gisteren na ontdekking van die cystes gewoon nog Implanon geplaatst.Op dinsdag 19 oktober 2010 20:18 schreef moussy het volgende:
[..]
Ik, gingen bij mij zo maar vanzelf weg, ik was wel aan de pil gegaan in de tussen tijd van ontdekking tot volgende controle.
Ze adviseerden me wel om kontakt op te nemen met de gyn.
Bar mijn schoonzusje heeft er eentje operatief moeten laten verwijderen. Hij groeide met de week en zorgde voor pijnaanvallen en op een gegeven moment viel ze flauw in een winkel en kwam ze niet echt goed bij en kwam in het ziekenhuis terecht en het bleek echt van de cyste te komen en toen bleek dat haar eileider was gaan draaien/kantelen. Dus ik zou het even als het niet pijnlijk is even in de gaten houden.
Evenstar ik vind het nu in verhouding relatief rustig eigenlijk. Vorig jaar was het veel meer stressen rond de kinderen, mezelf en nu is het alle zorgen goed afhandelen en geen gekke dingen meer en dan wordt 2011 een heel rustig jaar hebben we besloten. Leek ons een goed voornemen.
Hoe gaat het met jou en Arwen?
luca zit dus op roeien en ik ben panisch van water in alle opzichten. (ik durf alleen in een zwembad als ik kan staan en dan nog liever niet dan wel)
tot nu toe heb ik het redelijk binnen kunnen houden, maar ik stond doodsangsten uit als ik hem met zijn maatjes in de roeiboot in de verte zag verdwijnen.
tot gisteravond. ik lag al in bed en kreeg had ineens vreselijke gedachten over dat roeien.
ik zag m omslaan, overvaren worden (ze lessen dus op de zaan) en noem maar op.
ik was echt helemaal in paniek.
en eigenlijk wil ik niet meer dat hij dat gaat doen (voor mijn gemoedsrust dus)
maar hij vindt het zo leuk en ik wil niet dat hij door mijn angst het roeien op moet geven.
en nu zit ik met mezelf te worstelen hoe ik dit nou onder controle moet krijgen
Sterkte want klinkt wel als een serieuw probleem zo.
Ik ben opgegroeid met een moeder met onder andere straatvrees..en ze schroomde ook niet dat luid te laten merken aan ons. Dat heeft wel zijn weerslag gehad moet ik zeggen.
Heb je al aan hulp zoeken hiervoor gedacht?
quote:Vind ik ook hoor, je kunt denk ik beter hulp zoeken voor je angst, dan Luca van roeien af halen.Op woensdag 20 oktober 2010 17:25 schreef trui het volgende:
en anders zelf hulp zoeken hiervoor. ik denk niet dat luca van roeien afhalen een echte oplossing is nl.
hij weet dat ik bang voor water ben, maar volgens mij heeft hij niet door hoe eng ik het vind dat hij roeit.
ik had het trouwens ook bij zwemles (bij het afzwemmen dan, zwemles had hij in een veredelde badkuip, maar afzwemmen was in een zwembad van zo'n 4 meter diep. bij het afzwemmen mocht er niemand bij, maar ze hadden daar zo'n metershoge/lange glaswand waardoor je je kind van onder af kon zien zwemmen. ook zoiets vreselijks
ik heb hele scenario's in mijn hoofd gehad wat ik in godsnaam moest doen als die ruit zou breken
misschien moet ik het eens bespreken met de leiding van de roeiclub. het zijn nu allemaal van die wilde ideeën, misschien maak ik het allemaal erger in mijn hoofd dan het is.
Tot nu was het niet zó beperkend dat je het had, nu gaat het te ver, en nu is het dus tijd om hierbij hulp te zoeken, denk ik.
Maar praten met de leiding klinkt als een goed plan, die hebben vast wel goede noodprocedures.
vanaf dat moment raak ik in paniek als ik geen grond meer voel of als ik (als ik al in een zwembad ben, onverwacht word aangeraakt) ik ben panisch om te verdrinken of om onverwacht te water te raken.
bijna ongelooflijk dat ik voor dat gedoe een echte waterrat was he?
En met de leiding bespreken lijkt me ook een prima idee!
Heftig hoor.Ik ben weer bij de huisarts geweest. Het lukte me niet goed om onder woorden te brengen hoe het gaat of eigenlijk ging. Want afgelopen dagen is het allemaal weer even wat rustiger.
En de dingen waar de ha mee aan kwam daar zit ook echt wel wat in en ga ik ook mee aan de slag, maar ik denk dat er meer nodig is. Wel afgesproken dat ik over een paar weken weer terugkom (zonodig eerder). En ik heb voor mezelf besloten dat ik wat dingen ga opschrijven, lukt het dan niet om het te zeggen dan kan ik het laten lezen...
quote:Een heel mooi voornemen idd.Op woensdag 20 oktober 2010 16:18 schreef Books het volgende:
Luchtbel, Appelsap en Nijna een hele dikke knuffel voor jullie en ik hoop dat er op een gegeven moment ergens een lichtje voor jullie gaat schijnen.
Bar mijn schoonzusje heeft er eentje operatief moeten laten verwijderen. Hij groeide met de week en zorgde voor pijnaanvallen en op een gegeven moment viel ze flauw in een winkel en kwam ze niet echt goed bij en kwam in het ziekenhuis terecht en het bleek echt van de cyste te komen en toen bleek dat haar eileider was gaan draaien/kantelen. Dus ik zou het even als het niet pijnlijk is even in de gaten houden.
Evenstar ik vind het nu in verhouding relatief rustig eigenlijk. Vorig jaar was het veel meer stressen rond de kinderen, mezelf en nu is het alle zorgen goed afhandelen en geen gekke dingen meer en dan wordt 2011 een heel rustig jaar hebben we besloten. Leek ons een goed voornemen.
Hoe gaat het met jou en Arwen?
Hier gaat alles zijn gangetje soms enorm druk en hectisch, maar geestelijk gaat het gewoon goed stabiel.. ik heb echt nog geen enkele terugval oid gehad al 2.5 jaar heerlijk
En ondanks dat er toch heel veel op mijn pad is gekomen, en nog gaat komen blijf ik overeind zonder teveel moeite.
Arwen doet het hartstikke goed , oke gezondheid even wat minder, maar dat is te overzien
horen we de 29e meer van.Ik ben vooral veel bezig met school, ben klassenouder, en ik help veel met het maken van spullen voor de jaarmarkt, en jaarfeesten etc. heerlijk
Verder ben ik ook veel bezig met mantelzorgen voor mijn moeder.
Die is opgegeven door de medici gaat behoorlijk achteruit, en zit sinds een paar weekjes aan de morfine die langzaam aan steeds meer opgebouwd gaat worden.
Om het zo draagzaam mogelijk te maken allemaal.
Het wordt over een kleine poos wel spannend omtrent ( voor wie het toen volgden) gebeuren met ex zwager etc.. maar ik probeer daar zo nuchter mogelijk in te staan en wellicht heel hard.. mijn meisje gaat voor.. en me allemaal zorgen en horrorgedachten in het hoofd halen heeft geen zin.
Komt tijd komt raad.
Nu ga ik morgen lekker met mijn meisje weekje weg
en er staan allemaal leuke dingen op de agenda , even lekker alles los, en genieten Ik vind dat zo mooi he, om mensen te zien 'groeien' in de loop der jaren! Je klinkt goed hoor, fijn!
Sterkte met je moeder...
quote:Ik dacht dus ook aan EMDR, heb daar met mijn werk érg goede ervaringen mee! En hoewel het niet algemeen bekend is, is het geen 'zweef'methode, maar gewoon puur wetenschappelijk. Dat spreekt mij ook wel aan
Heftig Lady, maar wel te begrijpen dat je daar dat paniekerige aan over hebt gehouden... Is EMDR niet iets voor jou? Zelf geen ervaring mee verder, maar misschien anderen?
En met de leiding bespreken lijkt me ook een prima idee!
Ik ben weer bij de huisarts geweest. Het lukte me niet goed om onder woorden te brengen hoe het gaat of eigenlijk ging. Want afgelopen dagen is het allemaal weer even wat rustiger.
En de dingen waar de ha mee aan kwam daar zit ook echt wel wat in en ga ik ook mee aan de slag, maar ik denk dat er meer nodig is. Wel afgesproken dat ik over een paar weken weer terugkom (zonodig eerder). En ik heb voor mezelf besloten dat ik wat dingen ga opschrijven, lukt het dan niet om het te zeggen dan kan ik het laten lezen...
Nijna, wat goed dat je naar de huisarts bent geweest! Nu hopen dat je er op deze manier goed uitkomt
Evenstar: klinkt allemaal druk, heel pittig en hectisch, maar wel heel goed!
Lady, moeilijke situatie, maar de angst is in elk geval een logisch gevolg van iets. Daar kan dus aan gewerkt worden. Succes daarmee.
Evenstar, je klinkt heel erg sterk. Fijne vakantie en sterkte met je moeder.
quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 22:53 schreef _evenstar_ het volgende:
LB . ik weet niet wat daar de opties zijn, maar wat wij deden is dat ik om de vrijdag een mama dag had.. dan mocht ik mee knutselen , en gingen we wandelen op het terein etc. Ik heb daaraan juist wel heel veel bijzondere herinneringen, fijne en mooie herinneringen.
misschien kun je hier helemaal niets mee, maar misschien ook wel.. en als je vragen hebt oid.. voel je vrij om te vragen. [/sub]
SPOILERik reageer even alleen vanuit mij zelf ik ben van maandag op dinsdagnacht alweer opgenomen met een psychose, het wordt wederom over een andere boeg gegooid. voor nu heb ik geen idee wanneer ik mijn dochter weer zie. morgen gaat ze voor een week naar berlijn., voor mij is alles nu verwarrend en onzeker. In maart/ april maakte ik dit boekje voor haar. Met hoop en vooruitzicht voor ons samen. Inmiddels weet ik het allemaal niet meer. Dit berichtje is ook voor iedereen van hier waar ik contact mee heb, het lukt me niet meer om te mailen en ik surf en tik maar wat rond ofzo.
[ Bericht 3% gewijzigd door Luchtbel op 22-10-2010 23:14:52 ]
en dat het nog steeds zo onzeker is hoe en wanneer jullie weer samen kunnen zijn. 
het moet echt weer goedkomen hoor, daarvoor passen jullie te goed bij elkaar. sterkte, en beterschap! Ik zou je zo graag zon geven, of op z'n minst een straal. Ging dat maar en hielp het maar. Sterkte met elke dag!
zo erg om steeds zulke nare berichten van je te lezen.. heeel veel sterkte.. (knuffel)
Heel erg veel sterkte in de komende tijd! Dit is één van die dingen die ik gewoon weg zou willen kunnen halen... SPOILERIk hoop dat de andere boeg iig brengt dat je niet zo vaak meer in de psychose schiet, wat afmattend moet dat zijn.
Heel veel sterkte meisje
Heel veel sterkte. voor jou!Hou je goed
Hopelijk gaat het snel weer wat beter en kunnen jullie ook weer meer tijd samen doorbrengen!Pff lastig om nu zo over te schakelen, maar ook stom om geen update te geven na mijn klaagzang van een tijd geleden.
Het gaat nu zo goed! Ik was vrijdag onderweg naar huis en voelde me ineens gewoon helemaal gelukkig. Gelukkig met alles En hetw as zo ontzettend fijn om dat zo te voelen na een tijd waarin alles eigenlijk hetzelfde voelde. Ik ging de meisjes ophalen bij de opvang en mijn vriend vroeg wat er was want ik straalde helemaal 
Pff wat een baan al niet met je kan doen zeg... Stiemie, fijn dat je weer goed in je vel zit!
Ik hoor het ook steeds. Met kind&studie&baan ben ik vrolijker, dan met studie, kind en wat meer vrije tijd. Zo klopt het gewoon, al is het soms even puzzelen met uurtjes als je man ook een fulltime baan heeft+eigen bedrijf en ik Chris eigenlijk niet meer dan 2 dagen naar het KDV wil brengen. Maar geloof dat we het ritme na 3 weken redelijk gevonden hebben
Stieme en diefreez fijn te lezen dat het fijner is
voor jou en Jolie. Meer weet ik even niet te zeggen..Stiemie en Deepfreeze, fijn dat het met jullie goed gaat.
Passen jullie wel op en loop jezelf niet voorbij.
Daarom wil ik beginnen met een dikke
voor luchtbel, appelsap en iedereen die het verder nodig heeft of kan gebruiken. Maar aangezien me regelmatig gevraagd wordt hoe het ervoor staat, praat ik jullie toch even mort bij. Kort omdat er niet zo heel veel te vertellen is
Vrijdag gaan we met zijn vieren naar de psycholoog om het contract door te spreken. Het contract staat vol met allerlei situaties die zich voor kunnen/zullen doen en hoe je daar mee omgaat. Het is vooral bedoeld om ervoor te zorgen dat je over al die dingen hebt gesproken en nagedacht. Het heeft verder geen juridische waarde.
Appelsap
Dat voorbij lopen zal wel meevallen. Voor mijn afstuderen zit ik tegenwoordig wekelijks in groepsessie bij de psych (klinkt erg, is redelijk luchtig). Dus minimaal eens per week kijken hoe het met je ging, en of alles nog loopt. Zeker met de winter in zicht erg fijn, zo'n laagdrempelige steun..
quote:Sorbootje, dat klinkt als een nuttig gesprek!Op dinsdag 26 oktober 2010 13:32 schreef Deepfreeze het volgende:
Sorbo, denk je dat het een zwaar gesprek gaat worden?
Appelsap
Dat voorbij lopen zal wel meevallen. Voor mijn afstuderen zit ik tegenwoordig wekelijks in groepsessie bij de psych (klinkt erg, is redelijk luchtig). Dus minimaal eens per week kijken hoe het met je ging, en of alles nog loopt. Zeker met de winter in zicht erg fijn, zo'n laagdrempelige steun..
Dat lijkt me echt heerlijk. Gewoon weten dat je één keer per week in elk geval tot nadenken wordt gezet over hoe het nu echt met je gaat.
Appelsap
Voelt inderdaad goed Stiemie, en stiekem kan ik er gewoon ook naar uitkijken om toch nog een keer zwanger te zijn. Ik wil namelijk écht geen kinderen meer, maar vond zwanger zijn zo leuk! En om het dan samen met mijn aller- allerbeste vriendin te beleven vóór haar lijkt me iets heel speciaals. Ik wil mijn best doen om het zo veel mogelijk háár zwangerschap te laten zijn, ondanks dat ze dat zelf niet meer fysiek mee kan maken. Snap je wat ik bedoel?
Nu maar hopen dat het volgend jaar ook daadwerkelijk allemaal gaat lukken.
quote:Pas nu ik daar wekelijks heengaat, besef je dat je normaal maar doorgaat en doorgaat en doorgaat. Tot je die muur ziet op het laatste moment.. Nu kun je alvast een omweg nemen, of een trappetje regelenOp dinsdag 26 oktober 2010 13:35 schreef chacama het volgende:
[..]
Dat lijkt me echt heerlijk. Gewoon weten dat je één keer per week in elk geval tot nadenken wordt gezet over hoe het nu echt met je gaat.
, heldin .quote:Op dinsdag 26 oktober 2010 13:43 schreef Sorbootje het volgende:
Voelt inderdaad goed Stiemie, en stiekem kan ik er gewoon ook naar uitkijken om toch nog een keer zwanger te zijn. Ik wil namelijk écht geen kinderen meer, maar vond zwanger zijn zo leuk! En om het dan samen met mijn aller- allerbeste vriendin te beleven vóór haar lijkt me iets heel speciaals. Ik wil mijn best doen om het zo veel mogelijk háár zwangerschap te laten zijn, ondanks dat ze dat zelf niet meer fysiek mee kan maken. Snap je wat ik bedoel?
Wat mooi zeg Ik ben trouwens niet bang dat ik mezelf voorbij loop hoor (sprak ze dapper
) Ik voel me gewoon zoveel beter nu ik niet meer de onzekerheid van werk zoeken heb. Nu ben ik veel minder thuis en de tijd dat ik wel thuis ben is me nu zoveel dierbaarder. Tuurlijk is het veeeel meer ge-ren en gevlieg. Maar we doen het samen en het gaat super. Ik heb gewoon ook meer energie. Zondagavond de gordijnen in de slaapkamer korter gemaakt, gisteravond vriezer ontdooit, vandaaag samen muffins gebakken. Stom he want toen ik thuis was had ik daar alle tijd voor maar totaal geen energie. en ik vind het ook leuk om zo vanaf de zijlijn toch een beetje mee te maken hoe dat nou gaat . Spannend allemaal hoor!Appelsap, hoe gaat het met jou?
Deepfreeze en Stiemie
Lief dat er gevraagd wordt hoe het met me gaat.
Op dit moment zie ik alles negatief, heb ik last van wantrouwen naar iedereen toe, maar op mezelf vertrouwen kan ook niet, ben ik kwaad op alles en iedereen en heb ik het gevoel dat het niet meer goed gaat komen.
quote:Appelsap, het kán goedkomen, heus, ook als je het nu echt niet ziet.Op dinsdag 26 oktober 2010 17:02 schreef appelsap het volgende:
Lief dat er gevraagd wordt hoe het met me gaat.
Op dit moment zie ik alles negatief, heb ik last van wantrouwen naar iedereen toe, maar op mezelf vertrouwen kan ook niet, ben ik kwaad op alles en iedereen en heb ik het gevoel dat het niet meer goed gaat komen.
Maar voor nu vooral even een
en een Fnuffel
Ik ben blij voor je!Sorbootje, ik vind het echt zó gaaf dat je én een ENORM bijzondere manier hebt gevonden om iemand die zo dierbaar is te kunnen helpen, én nog eens zoiets bijzonders als een zwangerschap mee te maken
You rule! Appelsap, jeetje zeg, wat verdrietig en naar dat je je zo voelt.. Ik weet niet zo goed hoe en wat verder, maar wil je wel een
geven..quote:Wauw, wat een geweldige vriendin heeft jouw vriendin!Op dinsdag 26 oktober 2010 13:43 schreef Sorbootje het volgende:
Voelt inderdaad goed Stiemie, en stiekem kan ik er gewoon ook naar uitkijken om toch nog een keer zwanger te zijn. Ik wil namelijk écht geen kinderen meer, maar vond zwanger zijn zo leuk! En om het dan samen met mijn aller- allerbeste vriendin te beleven vóór haar lijkt me iets heel speciaals. Ik wil mijn best doen om het zo veel mogelijk háár zwangerschap te laten zijn, ondanks dat ze dat zelf niet meer fysiek mee kan maken. Snap je wat ik bedoel?
Nu maar hopen dat het volgend jaar ook daadwerkelijk allemaal gaat lukken.
Ik hoop dat het allemaal heel makkelijk gaat lukken.Appelsap, wat ontzettend naar dat je je zo voelt. Understatement of the year. Ik hoop zo dat je binnenkort iets meer vertrouwen gaat krijgen in jezelf en de mensen om je heen. Heel veel sterkte met vechten voor jezelf en je gezin.
De afgelopen 1.5 dag gaat het redelijk met me. Vreemd hoe groot dat verschil is met een paar dagen geleden. Komende vrijdag moet ik met ontslag. Ze kunnen me hier niet meer houden omdat ze verder niet zoveel kunnen betekenen voor me..
Het is dus zo van: ga het thuis maar proberen en lukt het echt niet, dan zien we je vanzelf weer terug. Dat geeft een beetje een rotgevoel, alleen krijg ik thuis dan langdurige ondersteuning, waardoor het wel zou moeten lukken. Dus dat hoop ik dan maar.
En lieve allemaal, heel erg bedankt voor de k°lieve woorden in dit topic en overal.
Ik las vandaag bij toeval de bijlsuiter van de mirena. een van de bijwerkingen is depressieve gevoelens en zenuwachtigheid, dat ik daarnaast ook vaak hoofdpijn heb én ook nog wel wat ben aangekomen sinds hij geplaatst is maakt dat ik van mijn eerdere voornemen om hem te laten verwijderen nu maar echt werk ga maken. want stél nou dat een groot deel van hoe ik mij voel komt door die mirena.
Appelsap, ik hoop dat het thuis gaat lukken met hulp erbij. Succes en sterkte!
en een
voor iedereen die t kan gebruiken/nodig heeft Duim voor je dat je het thuis met de juiste begeleiding ook gaat redden.Jelief, Ik zou hem er zeker uithalen. Misschien is dat wel de hoofdoorzaak. Zou een boel emotionele achtbaan gevoelens kunnen veranderen. Succes en
Sorbootje, Dat is nog es super nieuws om te lezen.
voor groen licht Hoppa!
En wanneer begint alles nu?
Is ook wel fijn toch? Nog even je lijf voor jezelf en tegen die tijd is Isabeau ook zelf veel mobieler en dat is ook handig!quote:
september volgend jaar. Eerst nog een poosje genieten van het niet zwanger zijn en verder op gewicht komen. Ik wil die zwangerschap ingaan met mijn normale gewicht en dan deze keer níet doorslaan met vreetfestijnen.
woehoe!De damevan de thuisbegeleiding is geweest aardige jongedame. Het voelt heel raarom alle dingen die mij niet lukken op te noemen en daar afspraken over te maken. Alsof ik een puber ben oid.
Afspraak met de huisarts is gemaakt.de pil isal in huis maar eigenlijk wil ik niet weer andere hormonen in mijn lijf.
Zullen we dat via pm doen? Spui je vragen maar. Misschien kan ik je (iets) verder helpen?
Verder gaat het dus niet goed. Helemaal niet goed. Vrijdag komt de psychiater beoordelen of ik klinisch depressief ben. Of het een winterdepressie is, want dan kan ik lichttherapie krijgen. Het is nl niet duidelijk of mijn 'patroon' elk jaar, te maken heeft met de decemberdrukte, die ik steeds heel erg beleef, of dat het iets meer in mijn stofjeshuishouding zit. Ik slik al jaren antidepressiva, maar elk jaar in oktober stort ik in, tot 4 januari, dan kan ik weer be-leven. Dus dat is wel apart. Mijn vuurwerkangst en sinterklaasangst speelt ook mee.
Dit patroon is al vanaf baby zijnde bij mij te zien.
De omstandigheden werken ook niet mee, natuurlijk, want op het werk zijn nog steeds veel problemen, en in het wonen werkt dat ontzettend door.
Wordt het ergens anders werken? En waar moet ik wonen als het zo doorgaat? Weer bij mijn ouders? En hoe gaan we tot 4 januari verder leven? Veel vragen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Oxymoron op 03-11-2010 15:34:07 (Naam van maand verbeterd) ]
heb, dan ben ik echt stom bezig. Zelf heb ik het idee dat het allemaal buiten mij, dus niet aan mij, ligt.Dat het mijn omgeving is, waarin het fout gaat of niet goed is.
Of is dat de schuld afschuiven?
Ik gok eerder dat het probleem beetje in het midden ligt.
In oktober november komen er teveel veranderingen ineens en een hele hoop commercie en extra drukte, iets wat voor jouw sowieso al moeilijker om mee om te gaan is. Het is zelfs voor de mensen die niet de kenmerken die jij hebt verwarrend soms en chaotisch.
Heel de natuur en het weer slaat om. Het is ook allemaal veel
Ik kan me dus heel goed voorstellen dat het voor jou extra lading heeft.
En dat zodra de R weer in de maand komt je zo dichtbij alle december stress komt boven de al bestaande zorgen , het heel moeilijk is.
Die veranderingen kun jij niets aan doen, maar je kunt wel proberen ( en dat doe je! want je bent iemand die heel hard aan zichzelf werkt, misschien soms te veeleisend aan jezelf bent) er mee leren om te gaan.
En dan al die wetsveranderingen die het met de wajong allemaal zo ingewikkeld en moeilijk maken extra stress geven, de zorgen om je werk en onzekerheid over je woonomstandigheden.
De stomme bekrimpingen van de zorg waardioor de zorg die je nodig hebt en verdient! niet kan krijgen zoals zou moeten zijn. Het is een bordje vol lieve oxy , en ik vind dt je je heel dapper voor vecht.
Misschien zou het een optie zijn om te overwegen en overleggen eerst te kijken of licht therapie helpt in eerste instantie, biedt dat geen hulp dan een stapje verder kijken.
Zolang je maar onthoud dat je helemaal niet stom bezig bent.
Je bent een vechter, een stoer en lief mens
zo iet in miljoenfout. BAH en dat maakt dat ik me dus 
voel. succes ermee! LB'tje, ook vanaf hier nog eens een
onder de riem. wat een vreselijk zware strijd ben je aan 't leveren. ik hoop zo dat het je lukt om die rotziekte te boven te komen. Oxy, wat naar dat jij je ook zo ellendig voelt. ik hoop dat 't 'slechts' decemberstress is. en dat er maar snel duidelijkheid moge zijn over je werk. én dat je fijn kan blijven wonen waar je nu woont.
Hoe gingen jouw ouders daar vroeger mee om, Oxy?
Muks, voor jou ook sterkte. Het duurde even voordat ik de miljoenfout snapte. Ik dacht eerst dat het om huiswerk van je leerlingen ging dat vol met fouten stond.
Lb en appelsap
Hoe gaat het met ons: Nou klote met een netjes woord.
Na de hersteloperatie is het vloeien welgeteld twee dagen weggebleven en daarna is het in alle hevigheid weer teruggekomen en vanmorgen moest ik voor een controle naar de gyn en het herstel is mislukt dus 15 november heb ik een afspraak bij de opnameassistente en de anesthesie voor de wachtlijst om mijn baarmoeder te moeten laten verwijderen. Het gaat gewoon niet meer en ben nog steeds in de weer met aanvallen waarbij ik kraamverband nodig heb tot varierend naar de grootste maat OB of Always...
Met/voor K hebben we alle REC aanvragen ingevuld en ze gaat naar een kinderrevalidatiecentrum en gaat aangepast beginnen op de kleuterschool vanaf as maandag en dan zien we wel hoe dat gaat lopen. Zondag wordt ze vier en ze wil graag naar school dus ik ben benieuwd of ze het met drie ochtendjes gaat trekken.
E staat op de spoedlijst voor een amandelverwijdering op de klassieke volwassen manier door de EDS nadat zij afgelopen weekend in Gouda in het ziekenhuis heeft doorgebracht wegens Kissing Tonsils en dus niet meer kon eten of drinken en dus uitdroogde. Inmiddels met zware ab weer thuis en op de spoedlijst in het LUMC dus dat is ook maar weer afwachten.
Evenstar het voornemen is dus gedeeltelijk mislukt. K dat loopt wel door op dit moment, E waarschijnlijk dit jaar nog, alleen ikzelf dat zal begin volgend jaar worden waarschijnlijk.
Dus het gaat hier even niet zo goed. Heb ook echt nog geen zin in de verjaardag maar kan het niet overslaan dus vrolijk blijven lachen. Komt wel goed....
Kleine update van mij: medicatie verhogen en kijken of dat zoden aan de dijk zet.
En eea aan afspraken gemaakt.
Nijna, hopelijk helpt het. En helpen de afspraken ook.
Ik heb een arbeidsadviseur bij het UWV gesproken. Ik mag/moet voorlopig (tot desnoods begin 2012) niks doen richting werk en arbeidsmarkt. Eerst accepteren en revalideren zonder weg te vluchten van mijn gevoel. Aangezien ik vaak dingen oplos door werken en ratio is 'niks doen' en maar laten komen wat komt nogal een zware opgave voor mij. (Opgelucht ben ik wel, blij niet.)
. Uitdeelt en ook onder de deken kruipt...Kom maar op met die winterslaap 
(in miljoenvoud) maar niks vergeleken met jou !Macka
Mocht iemand de tip hebben voor de winterslaapplek... kom maar op !
't Is een aanpassingsstoornis met gedragsproblemen, zegt de psychiater. Geen klinische of winterdepressie, maar echt een reactie op dingen die ik niet kan bevatten. Over mijn werk is nog steeds geen duidelijkheid, over het wonen ook niet, er moet eerst een herindicatie zzp worden aangevraagd, omdat mijn inschaling niet klopt.quote:Op vrijdag 5 november 2010 16:26 schreef trui het volgende:
Oxy, wat naar dat jij je ook zo ellendig voelt. ik hoop dat 't 'slechts' decemberstress is. en dat er maar snel duidelijkheid moge zijn over je werk. én dat je fijn kan blijven wonen waar je nu woont.
Tot 4 januari blijf ik deeltijd op de groep. Dus 3,5 dag op de groep, en de rest bij mijn ouders.
Ik was gisteren erg "spaced out" tijdens het gesprek. Heb mijzelf wel goed laten zien, en het was duidelijk dat het zo niet verder kan. Maar wat de oplossing is, weet niemand, de wachtlijst voor behandeling bij een gespecialiseerde fysio duurt nog 2 maanden, bijv.
Werken op een andere plek zien ze niet zitten op dit moment, omdat dat teveel veranderingen zou geven.
En toen stond er gisteren in het AD nog op de voorpagina dat de zorg voor autisten zo slecht is.
Livelink, mijn ouders zijn sinds mijn 2e (toen vroeg ik ernaar) altijd heel helder en duidelijk geweest over het nep-zijn van de sint en de kerstman. Kadootjes samen kopen, een schema maken voor de volgorde van uitpakken, etc. Toch gaf het mij ontzettend veel stress, dingen zoals een rommelpiet op school en het bezoek van de sint. Ik was dan ook altijd veel thuis in november en december.
Ik denk dat het leuke en het speciale van de decembervieringen voor autisten helemaal niet leuk is, en dat er zo snel mogelijk helderheid gegeven en aangebracht moet worden. Dán kán het ook voor hen leuk worden, misschien.
Dus thuishouden, alles voorspelbaar maken, etc. En Alles vertellen wat je doet en doe wat je zegt. Het is al erg genoeg, deze wereld, voor een autist.
De rest een dikke knuf!
Maandag het ik het intakegesprek met de psychiater. En moet ik dan een psychologische/iq test aanvragen.
Iemand ervaring met zo'n test? Ik ken alleen de testen zoals die weleens bij BNN worden gedaan.
Ja, maar een aanpassingsstoornis is ook weer een extra diagnose. Mijn gedragsproblemen horen daar ook bij. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Aanpassingsstoornis , en dan de variant ' gecombineerd emotioneel en gedragsgestoord'.quote:Op zaterdag 6 november 2010 12:03 schreef Macka66 het volgende:
Oxy, 'fijn' dat er geen extra aandoening bij is gekomen.
dat betekent dus dat ik somber ben, en dan bijv agressief of snel boos word, en mezelf pijn doe. En dat is dan door mijn autisme weer anders depressief dan bij ' gewone' mensen een depressie zich uit. Hopelijk brengt het wel nieuwe ideeën over hoe er mee om te gaan!
dat wat Macka zegt. Oxy, ik duim dat er snel een duidelijke werkwijze komt voor je. Zodat je niet meer alleen aan het overleven bent in de 'grote wereld', maar ook weer kan leven in jouw wereld.quote:
Oxy, wat is die diagnose dan laat gesteld. Want ik kan 'm heel goed rijmen met dingen die je in de afgelopen jaren hebt geschreven over jezelf. Alsof het alleen een nieuwe naam is voor een oude structuur.
Hopelijk brengt het wel nieuwe ideeën over hoe er mee om te gaan!
Macka, jij sterke vrouw. Ik duim zo dat je er mee kunt gaan leren werken ipv het werk te gebruiken om het te vergeten.
Nijna, fijn dat er bij jou ook kritisch gekeken wordt naar wat de beste werkwijze is. Een hogere dosis is dat om te proberen of verwacht je dat het blijvend wordt?
Ingrid, succes vandaag. Wees eerlijk!
Books
meid wat krijgen jullie het voor de kiezen zeg. Bah, ik had zo gehoopt dat er eindelijk es rust in de tent zou komen bij jullie.Muks, jij ook sterkte met je werk. Het lijkt dan misschien in verhouding minder te zijn, maar voor jou is het wel een berg waar je tegenop kijkt.
En ik deel warme winterholletjes uit... eentje voor iedereen die er in wil wegduiken tot het weer warmer wordt en de bloembolletjes voorzichtig hun eerste sprietjes boven de grond laten komen.
En voor LB en Appelsap nog een extra
gewoon om te laten weten dat er aan jullie gedacht wordt.En ik zet er ook nog eentje neer voor iedereen die hem nodig heeft.
suddenly your shaking with pain, shooting down inside you
and now you're crumbling away, but this isn't like you
it doesn't stop till it breaks down, no you know
you're breathing rocks and your balance goes
and la la la la..
it takes a minute
and la la la la..
it doesn't finish
la la la la..
you're breaking faster
la la la la..
you're nothing after
there's nothing after
your try to make your escape, but the blows keep coming
and as the dust clears away, you start to notice something
each time a piece crashes down into the floor, you're a little lighter than just before
and la la la la..
it takes a minute
and la la la la..
it doesn't finish
la la la la..
you'll see it after
la la la la..
when you look backwards
when you look backwards
and now your eyes shift from negative spaces
to contours that light up this rough cut design
and now you see it, your sculpture in motion
your unfinished art that keeps going, and keeps going
and keeps going, and going, and going, and going...
la la la la la...
Nijna, ok. Nou, ik hoop dat het dan werkt, want een ander middel weer helemaal gaan regelen is ook lastig lijkt me.
Deze tekst mist ook op mij zijn uitwerking niet. Hoe moet het dan wel niet zijn om dit te voelen. Heel veel sterkte. Al mijn positieve gedachten gaan richting jou. Ik hoop dat ze aankomen.
Macka, succes met de moeilijke tijd die dan gaat komen.
Nijna, ik hoop dat een hogere dosering genoeg is.
Oxy, wat moeilijk. Autisme is op mij niet van toepassing, maar ik heb ook een aanpassingsstoornis angst en depressie, maar daarbij vertoon ik ook wat jij hebt neergezet. Dus ik kan wel enigzins begrijpen hoe moeilijk dat moet zijn.
Maar als ik het goed begrijp is dat in jouw geval dan chronisch?
Ik wens je heel veel sterkte met al die onzekerheden wordt het ook alleen maar moeilijker.
Het is wel weer een diagnose erbij en dat is heel erg rot.
Ik probeer voor mezelf elke keer te denken: Ik weet weer iets meer over mezelf, en begrijp mezelf een stukje beter. Dus ik hoef/mag niet elke keer heel boos op mezelf te zijn en dat helpt wel iets.
Dus ik hoop voor jou dat je er ook wat positiefs uit kan halen, zodat het jou misschien iets minder zwaar valt.
Ik ben officieel niet depressief. Over een maand heb ik nog een gesprek om te kijken of het dan nog steeds goed met mij gaat.
De psych/iq test kan daar niet gedaan worden en ze weten niet waar dan wel.
En fijn dat je niet depressief bent. Je gevoel klopte dus.
op de een of andere manier is het ook een beetje troostend zo
in Groningen zit sowieso een bureau dat kinderen test, maar misschien ook wel volwassenen Ingrid. hopelijk kan het allemaal gauw geregeld worden, en kunnen jullie dan weer vooruit kijken met z'n allen.quote:
Hmm een testbureau zoeken dus. Kan Jeugdzorg vast wel mee helpen. Heb het het liefst zo snel mogelijk. Is dat ook weer gedaan en weten we meer.
ik wens jullie heel veel kracht En ook de anderen die het nodig hebben wens ik enorm veel kracht en goeds toe
Als het goed is heeft iedere gemeente een cjg (centrum voor jeugd en gezin) die kunnen je iig verder helpen met zoeken naar wie wat waar qua testen enzo. Er zijn, als het goed is, inloopspreekuren en je kan ze telefonisch en via mail bereiken. Even googelen op je gemeente en cjg, denk ik.quote:
Hmm een testbureau zoeken dus. Kan Jeugdzorg vast wel mee helpen. Heb het het liefst zo snel mogelijk. Is dat ook weer gedaan en weten we meer.
Anders kun je misschien nog vragen of ze genoegen nemen met een mensatest? Dan heb je alleen een iq, geen psychologisch onderzoek, en het wordt groepsgewijs gedaan met een groep mensen die willen weten of ze hoogbegaafd zijn, maar het kost maar 42,50 en je hoeft er niet heel lang op te wachten. mijn voorkeur zou GGZ zijn maar ik kan me voorstellen dat je wel graag snel een uitslag wilt ivm Tyler.
Maar ik heb een verwijsbrief voor de psycholoog nu. Had er eerst 1 voor ggz, maar dat werd niet geaccepteerd door de psychiater. Jeugdzorg moest zelf maar bellen met uitleg. En de casemanager doet dat niet.
Gedoe weer dus. Morgen weer een rondje bellen.
Bij de psychiater moest ik toen zijn om te kijken of ik depressief ben. Toen had ik meteen een verwijsbrief mee voor de iq test. Maar dat kon niet, of was geen goede. Ik snap er iig niks meer van zo. En van een telefoontje wordt je niet veel wijzer. Ik ga het morgen met overleg van jz wel weer aan de casemanager vertellen. Ik vind dat ze zelf dan maar moet bellen, dat helpt vast wel goed.
Luchtbel, Appelsap en Oxy een dikke knuffel.
Vanmorgen teruggeweest naar de gyn voor een verwijzing naar de opname-assistente. De voorlopige datum is 13 januari en ik sta op de lijst voor reserve 24 december. Ja een dag voor de kerst maar ivm kerstvakantie van mijn lief en de kindjes en de oppas is het misschien wel zo handig.
Weet iemand toevallig of er al een topic over een baarmoederverwijdering is? Bij mij gaan ze het proberen inwendig maar dan moet de baarmoeder al iets verzakt zijn en dat is niet helemaal duidelijk te zien op de echo. Ze gaan het dus proberen en anders gaat het via mijn buik en als het kan weer terug in het keizersnedelitteken. Mocht het helemaal niet lukken dan krijg ik een horizontale incisie. Dus nog een hoop onduidelijk en wat wel weer duidelijk is geworden is dat de vaten nog steeds openstaan en nu tot aan de operatiedatum mag ik stollingsmedicijnen blijven slikken dus dat is fijn. Ben al met al om en nabij een dag of vijf in het ziekenhuis en daarna zal het heel veel rusten worden en mag ook echt de eerste zes weken geen kinderen tillen of boodschappen/autorijden etc.
Hoe erg is het overigens als de opname-assistente gewoon nog voor ze de papieren heeft gelezen al zegt van mevr. M. bent u er al weer dat is nog niet zo lang geleden toch? Het was dezelfde die É's ks regelde en de onlangs uitgevoerde hersteloperatie en nog een keer een kleine ingreep tussendoor. Dit is wel het laatste voorlopig hoop ik...
Dikke knuffel voor een ieder die het gebruiken kan.
Je knuffelt jezelfquote:
Dikke knuffel voor een ieder die het gebruiken kan.
Heel veel sterkte met de operatie en nu maar hopen dat het van binnenuit kan!
Wat is er moeilijk aan dat je het zelf niet kan dan?Ingrid, no offense maar als ik in jouw situatie zou zitten zou ik echt niet afwachten maar juist elke denkbare instantie bellen om geregeld te krijgen wat jij wil/nodig hebt. Zo duurt het volgens mij alleen maar weer langer voor Tyler eventueel thuis komt. Lijkt me toch dat je m weer zo snel mogelijk thuis wil hebben...dus niks afwachten.. BELLEN!!
Sorry, maar ik kan hier zo pissed om worden!! Vecht verdomme voor jezelf en je kind(eren) ipv een afwachtende houding aan te nemen!!
[ Bericht 13% gewijzigd door Vicky op 15-11-2010 14:09:17 ]
GMTA Ingrid, de dames hebben natuurlijk wel een punt. Als jij je gezin weer compleet wilt hebben zul je er hard voor moeten werken. Jij niet alleen, Djeez minstens net zo hard.
Laat je niet intimideren door JZ, vecht voor jezelf en je gezin! Niet wachten, gewoon bellen. Bedenk van tevoren welke vragen je hebt. Schrijf ze op en ga als je aan het bellen bent je lijstje af. Niet ophangen voor je een antwoord hebt op die vragen. Bedenk je later nog een vraag? Gewoon weer bellen. Je hoeft je niet bezwaard te voelen, het is hun werk.
Hou vol he?
Books, ik lees op de achtergrond steeds mee. Wat een narigheid allemaal. Ik hoop dat je zo snel mogelijk geopereerd kunt worden en dat de operatie goed helpt.
Ik snap alleen niet dat ze zo een week voorbij laat gaan waarin ze weinig tot geen actie onderneemt.
Als je bij de een geen gehoor krijgt, probeer je toch gewoon bij de volgende?
Ik kan me heel moeilijk verplaatsen in Ingrid en vind het daardoor ook een hele lastige discussie.
Ingrid, kun je vandaag die casemanager of een collega niet bellen? Als je wacht tot morgen ben je wéér een dag verder.
Ze kunnen je toch ook niet met een kluitje het riet in sturen?
Ingrid, dat het niet leuk is om heen en weer geslingerd te worden van de kast naar de muur door de instanties dat kan ik me voorstellen en dat je dan ook wilt dat je daarin geholpen wordt, kan ik ook nog wel begrijpen, maar ik zou ook willen zeggen, hou je doel voor ogen. Jullie willen Tyler weer thuis hebben. Dat is het doel. En voor dat doel moet je nu helaas bergen verzetten, maar het kan wel. De weg is alleen niet altijd even makkelijk. Succes met het strijden tegen de instanties in. probeer inderdaad ook zoals TF zegt zoveel mogelijk instanties in te schakelen om de juiste weg te vinden.
maar Tyler mag toch niet naar huis omdat het niet veilig genoeg zou zijn wat betreft Kim?Terwijl ik wel lees dat het zo goed gaat als ze samen zijn, dat begrijp ik dan niet.
Contact met leger des heils op aanraden van een vriendin, MEE, zorgbelang, GGZ en volgens mij nog wel iets. Niks helpt. Maar morgen weer een gesprek, zorgoverleg heet dat. En dan kaart ik het nogmaals aan. De huisarts heeft nu 2x een doorverwijzing geschreven en is er ook boos om.
Het lastige is dat Jz contact op moet nemen met oa GGZ en die doet dat niet.
Daar ben ik erg boos om. En de casemanager is er vandaag niet.
Ik vind dat ik zeker wel vecht voor ons!
En dan hebben we volgende week weer gesprekken over Boddaert.
Over een uurtje komt de gezinshulp weer, die zou ook kijken of ze bij Accare weten waar je terecht kunt. En Tyler is er dan ook nog.(slaapt nog) Dan observeert ze en geeft indien nodig advies.
mijne ook!! Dat wist ik ook niet.quote:
Wat je nu allemaal opschrijft wist ik niet Ingrid. Als ik zo lees heb je inderdaad meer gedaan dan alleen afwachten. Mijn excuses!
Ik snap echt het probleem niet, ik wil/moet gvd alleen maar een iq/psych test.
Hoe moeilijk kan dat zijn?! Pffff! Adem in, adem uit.
Ik ga mn ventje van bed halen, kan hij rustig wakker worden om Kim op te halen.
Is ie alweer gewoon thuis?quote:
Ik ga mn ventje van bed halen, kan hij rustig wakker worden om Kim op te halen.
http://www.b9.nl/detail.htm?pid=697692
Books, heftig hoor
Ingrid, ik hoop dat er snel duidelijkheid is en dat je zo snel mogelijk een test kan maken. Klinkt als een hoop onnodig gedoe op deze manier.
Nee. Op maandag, dinsdag en donderdag gaat Kim naar de overblijf en dan mag Tyler bij mijn zijn. Kim mag hem dan niet zien.quote:
Op Alleen maandags blijft hij t/m 17.30, want dan is de "supernanny" (gezinshulp) er bij. Dan gaan we samen Kim van school halen en kunnen ze daarna lekker spelen.
Zaterdag komt hij om 16.00 en mag dan blijven slapen en gaat hij na zijn slaapje (ongeveer van 12.30-14.30) weer terug. (is nu 2x gebeurd
Misschien verandert alles morgen wel weer dat kan best.
Woensdag en vrijdag mag ik langskomen, maar niet te lang.
Jullie worden er misschien moe van. Maar het is wel fijn om mijn/ons ei kwijt te kunnen zo.
Ohja, tnx buuf.
[ Bericht 5% gewijzigd door _Ingrid_ op 15-11-2010 23:15:52 ]
Iedereen bedankt voor de pm's en sterktewensen en ja ingrijpend zal het ook wel worden als je alle info leest die je meekrijgt maar zo als het nu gaat gaat het niet dus wat dat betreft had het van mij vandaag al gemogen. Het idee is als het goed dat je tussen de vier en zeven dagen moet blijven en ze gaan het proberen via de schede maar dan moet mijn bm een stukje verzakt zijn anders kunnen ze er niet goed bij (hoop ik dat het lukt) en anders maken ze mijn ks litteken weer open en doen ze het zo. Deze wachtlijst was ongeveer zes weken tot 2 maanden en eventueel had het ook nog via een kijkoperatie gekund en daar was de wachtlijst +/- 6 maanden dus dat zag ik echt niet zitten aangezien ik in sommige erge vlagen nog steeds kraamverband moet gebruiken en daar af en toe met een half uur doorheen ben. Nu heb ik nog steeds stollingsmedicijnen in de hoop dat het misschien nog gaat stoppen maar inmiddels is het nu een maand en een dag verder van de hersteloperatie en het gaat maar door. Ik ben het helemaal zat met een dikke H. Vandaar op de lijst om eventueel de 24e geholpen te worden en anders op de 13e van januari.
Ik ga het onthouden. We zijn er wel vaker op gewezen. Om bij de rechtswinkel langs te gaan bijvoorbeeld.quote:
Ingrid, denk je ook nog aan de mogelijkheid van juridische hulp, als dit allemaal te lang gaat duren? Met een laag inkomen kom je vast voor een toevoeging in aanmerking, dan betaal je maar een beetje zelf. Sterkte!
Books
iig heel veel sterkte
ingrid, je weetz wat ik er van vindt, dus ik zal hier niet herhalen
je weet me te vinden als er iets isGGZ kan niet omdat je dan ook een behandeling erbij moet hebben. En er is een wachtlijst van 2-3 maanden.
Doorverwezen naar een psychologenpraktijk die ik nu niet kan bereiken, maar boodschap ingesproken.
Ik heb een stuk of 10 psychologenpraktijken in Assen gemaild van de week.
1 daarvan sprak ik net en volgens haar moet juist Kim een iq test ondergaan voor de Dreei.
Ze gaat nu met jz bellen over hoe en wat.
Zorgbelang belt ook nog terug, diegene werkt vandaag niet.
Ingrid het lijkt me echt zoveel geregel en ja dat heb ik nu ook wel maar toch op een ander vlak en ik vind het knap dat je rustig blijft terwijl jullie van het kastje naar de muur hobbelen (althans dat gevoel heb ik heel erg).
Ingrid, sterkte met het zorgdoolhof waar je in zit. Het klinkt een beetje als zo'n droom waarbij je ergens heen wil maar niet vooruit lijkt te komen.
Wat een ellende zeg!Ingrid, heb je een pm gestuurd, maar hier ook nog even
Nou,ik had nog de gezinsbegeleider gemaild of het ook bij Accare kan, dat was ik alweer vergeten.
Maar bij hoge uitzondering mag dat wel. Ze moeten wel even kijken hoe en wat, omdat het normaal alleen bij kinderen wordt getest daar.
Verder mag Tyler naast de zaterdag, ook de zondag blijven slapen! Zo kan ook worden gekeken hoe het maandagochtend gaat.
Met het sintfeest mag hij gewoon mee en Kim mag ook best een keer blijven slapen bij mijn ouders. Hoeven we niet vooraf te overleggen. Dat is wel fijn. Half december weer een afspraak, wat helaas wel betekent dat er niet eerder weer afspraken worden gemaakt met de opbouw.
(ben je al weer twee weken dichterbij Tylers thuiskomst)... Sterkte nogmaals
Buuf, er wordt druk gezocht naar extra begeleiding. Via accare is er weinig plek voor meer uren. Dus wordt er bij andere plekken gekeken. Promens Care oid, de Dreei, Yorneo dat zijn instanties die meer begeleiding kunnen geven. Nu is het 1x per week 1 tot 1,5 uur. Heel soms kan het 2x per week. Maar meer niet dan wel. Daar hebben we volgende week weer een gesprek over. Ook over dat Boddaert, wat onder Yorneo valt.
En is er nu al duidelijk wie er van jullie getest moet worden? het is allemaal zo ondoorzichtig als de pest hè.
Hopelijk heb je gauw iemand die álles voor jullie gaat regelen. Zoiets zou er toch moeten zijn, een gezinshulp ofzo.Zit er geen CJG in jullie woonplaats?
Inpast? Dat ís je leven dan. Het lijkt me eerder dat je er ándere dingen 'inpast' dan zorg voor je kinderen.quote:Op dinsdag 16 november 2010 14:30 schreef rubje het volgende:
kan 1 van jullie uitleggen hoe je dit soort zaken in je hektische leventje inpast?
of zie ik het heel verkeerd?Inpast? Je rolt er zo in en je hebt het maar te accepteren en je moet jezelf er in en aanpassen. Bij ons (nu spreek ik even uit mijn eigen ervaring) is het zo gelopen en als ik wil dat het beter wordt dan moet ik geopereerd worden en daarbij hebben we hulp nodig voor onze kinderen en daar ga je gewoon de beste instanties voor nabellen en hoop je dat je de hulp krijgt die je nodig hebt. En ja ik had ook een hectisch leventje maar dan worden ineens al je plannen van tafel geveegd en dan moet je je aanpassen en dat geld tot op zekere hoogte ook voor Ingrid.quote:Op dinsdag 16 november 2010 14:30 schreef rubje het volgende:
kan 1 van jullie uitleggen hoe je dit soort zaken in je hektische leventje inpast?
Tyler breekt zijn arm al dan niet door zijn zusje die een stoornis heeft in het autistische spectrum en om hem weer thuis te krijgen moeten ze een hele malle molen door bij jeugdzorg, ggd etc. Daar heben zij ook niet om gevraagd maar hebben het ook te accepteren en hun leven zo te draaien dat ze er alles aan doen om hem weer thuis te krjgen.
En ieder gezin met een hectisch leven wil hoe dan ook het beste voor de kinderen hoe je het ook went of keert en ik vind je opmerking eigenlijk niet kunnen maar dat is mijn bescheiden mening. Het gaat hier over ouders die een serieus probleem hebben en dat geld op psychisch of medisch gebied en je doet het overkomen alsof het maar een klein bijzaakje is. Terwijl ik persoonlijk ook wel eens normaal een avondje uit zou willen zonder pakken kraamverband. Wat er dus in resulteert dat ik al vanaf mei inmiddels zo goed als helemaal thuis ben omdat ik het niet fijn vind om bv in de bios te zitten en dan te weten dat ik niet om de haverklap naar het toilet kan (klein voorbeeldje overigens). Ik ga wel naar familieverjaardagen van nabije familie omdat iedereen rond ons heen inmiddels wel weten dat het niet goed gaat.
niet.quote:
kan 1 van jullie uitleggen hoe je dit soort zaken in je hektische leventje inpast?
je doet je stinkende best om dingen zo goed mogelijk te regelen en hoopt er maar het beste van onder het motto: "we doen alles wat we kunnen en dat is goed genoeg". met dit soort dingen valt er niks in te passen. je doet wat je moet.
dat was iig mijn ervaring toen de jongens in het ziekenhuis lagen.
Ik moet sowieso getest worden. Hoe dan ook, ongeacht de Dreei. Om de best passende hulp te krijgen. Op niveau zeg maar. Omdat ik het meeste thuis ben, ben ik degene die getest moet worden en niet Djeez.quote:
En heb je daar zelf genoeg aan, aan die 1,5 a 2 uur? Hopelijk komt het nu allemaal een beetje in een stroomversnelling voor jullie.
En is er nu al duidelijk wie er van jullie getest moet worden? het is allemaal zo ondoorzichtig als de pest hè.
Zit er geen CJG in jullie woonplaats?
Gezinshulp hebben we he, die dus die 1,5 uur komt. Het is wel wat weinig ja, 2 of 3 dagen 1 tot 1,5 uur zou beter zijn. Al is het wel raar, iemand die de hele tijd over je schouder mee kijkt.
Maar ze was wel heel positief over ons.
En heeft voor me uitgezocht of Accare iets kan betekenen qua test voor mij. Dat zeer waarschijnlijk wel gaat lukken.Een CJG zit er nog niet, komt er als het goed is ergens in 2011.
Books heftig allemaal! Jij ook heel veel sterkte
luchtbel ik denk vaak aan je, geen idee of je hier momenteel wel es leest. ik hoop zo dat 't een beetje beter gaat...
Sorbo, wat fijn dat jullie groen licht hebben!
Verder wil ik met deze post even een beetje onder mijn steentje vandaan kruipen. Zoals misschien opgevallen is (omdat ik nou niet echt tot de harde kern behoor, ga ik daar niet van uit, maar ik wil toch eventjes m'n hart luchten), post ik de laatste tijd eigenlijk niet. Ik ben vervallen in mijn oude lurkgedrag en volg alles, maar het gaat eigenlijk helemaal niet zo goed met me en daarom heb ik ook niet de 'energie' om te posten.
Ik zit best een beetje in de knoop met mezelf en het is nog al eens zoeken naar een zonnestraaltje. Om hier een beetje uit te komen is mij nu de volgende stap 'opgedragen': stoppen met de pil, om te kijken of daar een oorzaak in ligt en of dit mijn emotionele gesteldheid positief kan beinvloeden. En dat is best een beetje gek.
Toen ik als veertienjarige krummel begon met het slikken van de pil, is bij mij het beeld ontstaan dat ik pas weer zou stoppen als dat uit liefde was. Ik zou pas stoppen als ik met mijn dan-lief van plan was om kindjes te krijgen enzovoorts. Het stoppen van de pil is in mijn hoofd dan ook een min of meer romantische gebeurtenis en omdat dat nu verre van het geval is, maakt het me ietwat verward en ook wel bang.
Dus. Niks geen romantiek en ook niks geen babies, voorlopig. Zelf uit mijn put kruipen en dan verder kijken.
Sorry voor deze warrige post die zo'n beetje uit de lucht komt vallen, maar het even van me af schrijven doet me toch wel goed. Denk ik.
zeker blijven schrijven. Want het is belangrijk dat je goed in je vel zit. Sterkte met alle tegenstrijdige gevoelens.Kleine update vanaf hier: inmiddels 2 weken mn medicatie verhoogt. Het lijkt allemaal wat rustiger in mn kop, maar of dat daardoor komt...
Had de opdracht gekregen om te kijken naar iets van vrijwilligerswerk, ook dat kan ik afstrepen, ik ga een ochtendje helpen in de lokale bieb. Even mn zinnen verzetten, wat anders zijn dan alleen maar "mama".
) had bedacht in het leven... Hopelijk doet het verschil in hormonen in je lijf je goed. Nijna, wat leuk dat je vrijwilligerswerk gaat doen. En erg fijn dat de medicatie zijn werk doet.
Overigens, in 2011 worden de verzekeringen strenger in het vergoeden van AD....
gat in de wegWe zullen wel zien wat die zorgverzekeringen gaan doen...
dikke knuffel voor je..... t wordt je ook niet makkelijk gemaakt zo he? (was dat gat in de weg nou overdrachtelijk bedoeld of letterlijk? ) Ehm tjah, wegstoppen ben ik heel goed in geworden. Het is behoorlijk heftig te accepteren dat je niks meer kan, dat kan ik dus ook niet en plan wel dingen om te doen buiten de deur of iig buiten het bed, maar 9/10 keer moet ik het dan toch afzeggen, waardoor ik weer boos op mezelf word omdat ik mezelf niet kan accepteren als bedlegerig. Maar van uit bed kan je ook een huishouden runnen heb ik bewezen toen Rick een maand lang in india zat voor zijn werk en dat houd mij overeind. En de kids natuurlijk. Van de rest voelt het als "mijn tijd" uitliggen.quote:Op donderdag 18 november 2010 09:53 schreef trui het volgende:
en anitra, hoe is 't met jou nu eigenlijk?
luchtbel ik denk vaak aan je, geen idee of je hier momenteel wel es leest. ik hoop zo dat 't een beetje beter gaat...
Vrijdag de pijnpoli en alles voor medicijnpomp in gang zetten, hopelijk kan daar wat vaart achter gezet worden.
Maar ik kan ook heerlijk genieten van de kleine dingen, smorgens mijn uurtje met Djulian voor hij naar school gaat, puber die heerlijk geniet van muziek maken en saampjes glee-gek zijn, mijn haakwerkjes waar andere weer blij van worden. En mijn man die echt de grootste lieverd op aarde is en _evenstar_ die op de meest onmogelijke tijden me altijd weet op te beuren
Het klinkt zo heftig, maar als je er middenin zit dan word alles best wel " gewoon " Voor iedereen die het gebruiken kan
en ik hoop zo dat de zon snel weer gaat stralen voor jullie! wel heel fijn dat haken dus nog wel lukt! ik kan dat niet goed in bed. zelfs zittend moet ik al wat oppassen dat ik niet teveel verstar in m'n houding, liggend/half liggend zou ik denk ik nog eerder rare rsi-achtige dingen oplopen. hoe los je dat op?ik lig op mijn zij en dan half omhoog. Met dekentjes haken is het juist heel makkelijk omdat het werk niet op hoeft te tillen, dus het heeft ook voordelenquote:Op zaterdag 20 november 2010 21:53 schreef trui het volgende:
moeilijk hoor, zoveel beperkingen waar je mee moet leven...
en soms gaat het niet. Het gaat om de liefde die je er in stopt toch? Het haken kan soms juist erg helpen omdat je zo goed op moet letten en dan vergeet je de rest even, beetje therapie dus . En dan ben ik teleurgesteld in mezelf.Anitra
Nijna, ik hoop dat de rust blijvend is..
Ik vind het heel jammer dat je teleurgesteld bent in jezelf.
Tegen mij wordt gezegd: probeer te accepteren dat je nu eenmaal snel uit je evenwicht bent en dat het langer de tijd nodig heeft voor je weer even in balans bent. Waarschijnlijk ben jij de enige die het jou kwalijk neemt.
Jemig Anitra wat moeilijk allemaal. Wat fijn dat je wel kan genieten van de kleine dingen en dat je met haken af en toe je gedachten kan verzetten.
Appelsap hoe is het met jou?
Ik kreeg net te lezen (email) dat ik behalve de iq test wat dus bij Accare kan ook nog eens een psychologische en psychiatrische test moet doen.
Over mij.
Inmiddels zijn we weer een maand verder. Het is een rare maand geweest.
Vanaf begin november ging het ineens heel erg goed. Ik werd wakker en ik voelde me top. Ik kon weer lachen. Ik had vertrouwen in mezelf en ik kon de hele wereld aan. Ik voelde me een 10.
Mensen in mijn omgeving herkenden me niet meer en vertrouwden het niet, maar daar wilde ik niks van weten want er kwam zeker geen moment waarop ik me weer slechter zou gaan voelen.
Anderhalve week geleden werd ik wakker en ineens was dat goede gevoel weg, zomaar. Nu is alles dus weer zwart en is het weer een 2 of een 1.
Een beetje onrealistisch allemaal. Heftige schommelingen en niemand die mij nu echt kan vertellen waar dat vandaan komt en ik zelf weet het ook niet.
Morgen ga ik weer starten met nieuwe medicatie. Inmiddels de afgelopen maanden al 4 verschillende soorten medicatie gehad die allemaal niet aanslaan. Ik verwacht er dus maar niks meer van.
wat je zegt: heel onrealistisch en erg vermoeiend lijkt me, als je zo heen en weer slingert. Hopelijk slaat de nieuwe medicatie aan en doet dat je goed! Jz heeft eindelijk met de GGZ psychiater gebeld. En nu hoef ik geen psychiatrisch onderzoek.
Alleen de iq test en psychologische test, die as maandag bij Accare worden gedaan.
Morgen kan Tyler er maar kort zijn, omdat Kim een sintfeest heeft en daarom 's middags vrij is.
Gelukkig komt hij zaterdag (wel nog steeds pas om 15.30) weer. Deze keer moet hij zondag na pakjesavond weer terug omdat ik maandag direct vanuit school weer door moet.
Jezus zeg, als je het over kastje en een muur hebt. Wat zijn ze toch heerlijk duidelijk...quote:
Appelsap
Jz heeft eindelijk met de GGZ psychiater gebeld. En nu hoef ik geen psychiatrisch onderzoek.
Alleen de iq test en psychologische test, die as maandag bij Accare worden gedaan.
Morgen kan Tyler er maar kort zijn, omdat Kim een sintfeest heeft en daarom 's middags vrij is.
Gelukkig komt hij zaterdag (wel nog steeds pas om 15.30) weer. Deze keer moet hij zondag na pakjesavond weer terug omdat ik maandag direct vanuit school weer door moet.
Ik ben blij dat die test iig niet hoeft. Scheelt toch weer iets.
Een vriendin raadde aan om online wat testen te doen om me voor te bereiden. Heb van de week wel een paar algemene iq testen gedaan. Ik heb alleen geen idee wat ik van een psychologische test kan verwachten.
Misschien heb je hier nog iets aan: http://www.psynip.nl/webs(...)k-bij-testkandidaten
Sterkte Ingrid. Gelukkig is maandag nu al vrij snel.. 't Zou wel heel fijn zijn als je iig voor de jaarwisseling duidelijkheid kunt krijgen..
Inmiddels ben ik gestart met ect-therapie. Electroshocktherapie tegen het depressieve gedeelte van mijn problemen is dat. Ik ben nog steeds opgenomen en twee keer in de week krijg ik zo´n stroomstoot om een epileptisch insult op te wekken. Waardoor bepaalde positieve stoffen naar voren komen. Ik hoop dat het helpt want inmiddels ben ik ook werkeloos en mijn dochter en ik missen elkaar enorm. Zeker tijdens deze dagen.
wat heftig en spannend, die shocks. heb je er veel last van? en merk je ook al iets positiefs? of is dat veel te vroeg om er iets over te kunnen zeggen. Ik hoop dat de ect-thearpie zal aanslaan. Het klinkt mij heel eng in de oren, die stroomstoten. Ik vind het heel knap van je dat je doorvecht om jezelf beter te maken. Hou vol lieverd. En verder sluit ik me helemaal aan bij de voorgaande dames.Het klinkt eng en ik vind je dapper. Je doet het allemaal toch maar. Voor jou en je Jolie. Hou vol.
Ik weet niet of de therapie naar wens aan zal slaan, de bijwerkingen zijn wel enorm Trui. De hoofdpijn achteraf is echt geen kattenpis. Een andere (soms lachewekkende) bijwerking is dat je soms echt tijdelijke geheugenverlies hebt. Maar ook dat went, dat is vooral complex voor de mensen om je heen......
Ik wist niet of het kaartje je wel zou bereiken, maar je huisadres is het enige adres dat ik heb, dus ik heb het gewoon geprobeerd. Wat rot dat je achteraf zo'n hoofdpijn krijgt. En andere bijwerkingen. Was er maar een simpel pilletje dat de boel voor je zou oplossen.
ik weet niet zo goed wat ik anders kan zeggen ofzo om je een hart onder de riem te steken. Maar ik denk aan je.Hier gaat het heel erg slecht.
Wat in de spoiler staat niet quoten!
SPOILER-
[ Bericht 11% gewijzigd door appelsap op 09-12-2010 23:09:20 ]
Dikke knuf
Weet niet zo goed wat ik moet zeggenLuchtbel
ook voor jou veel sterkte Hopelijk gaat voor jullie alles er binnenkort beter uit zien. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar er overviel me zo'n verdrietig gevoel toen ik jullie berichtjes las dat ik wel wilde laten weten dat ik aan jullie denk.Luchtbel, hoe dapper van je om met die therapie te starten en ik hoop dat het heel snel aanslaat.
Appelsap, ik hoop dat deze nare ervaring voor jou het startpunt van de weg naar boven wordt.
Sterkte meiden!
Luchtbel, ik mis je verhalen over je bijzondere, lieve meisje. Ik hoop dat jullie snel weer echt samen kunnen leven.
Lief dat je het vraagtquote:
SPOILERNa wederom bezoek aan de huisarts toch weer doorgestuurd naar de psycholoog. Ik heb echt een hele fijne huisarts, maar volgens mij wil ze soms iets te graag dingen zelf doen.
De ophoging van de medicatie of de andere anticonceptiepil of beide, lijken me wel heel iets makkelijker te laten opstaan als ik weer ben omgevallen... Maar ik heb last van mezelf en daar moet ik echt wat mee. Verder in details treden doe ik niet zo hier op het forum, ik weet niet wie er meeleest.
Het gaat gewoon al zo lange tijd niet goed met mij. Eigenlijk al in de aanloop naar de verjaardag van Job in november. Ik probeer zo wanhopig om hem en zijn gedrag in goede banen te leiden en zorgen dat het niet escaleert, dat al het andere erbij inschiet. Dus op mijn werk krijg ik het allemaal niet meer voor elkaar, met boze collega's en een slechte beoordeling als gevolg. En thuis krijg ik het ook niet voor elkaar, want we zitten zo op het randje met Job dat het elk moment kan exploderen met alle gevolgen van dien. Ik voel alsof ik al tijden in een situatie zit waarin ik alleen maar kan falen. Ik probeer me op te trekken aan elk lichtpuntje, maar stort dan weer dubbel zo hard in bij elke tegenslag. En ik zie gewoon geen oplossing in het verschiet. Soms heb ik hoop dat het met het jaar beter met Job zal gaan, maar in slechte dagen zie ik een toekomst met Job waarin we niks meer met hem kunnen beginnen. Dit hele weekend is zo slecht gegaan en dan hoop ik tegen beter weten in dat de storm vandaag zomaar is gaan liggen en dat hij als een zonnetje naar school gaat. Maar ja, dat was natuurlijk helemaal niet zo. Ik heb hem al schoppend en slaand afgeleverd op school en de directeur gewaarschuwd dat er niks met hem te beginnen viel. En dan zit ik nu weer tegen beter weten in te hopen dat het toch nog allemaal goed kwam zodra ik weg was, maar ik vrees eigenlijk een telefoontje dat de zaak uit de hand is gelopen.
ik had je spoiler gelezen, maar nog niet gepost. Ik hoop zo dat het voor jou nu het tij kan gaan keren. Zo diep als het nu is.Nijna, goed dat je naar een psycholoog gaat. Gedachtes kunnen je net een zetje de goede of verkeerde kant op geven. Ik hoop dat je net zo'n goede en fijne psycholoog treft als ik had.
Livelink, ik heb je een pm gestuurd.
het klinkt ook echt vreselijk zwaar, al die 'bordjes' die jij nu draaiend moet houden. het lijkt me goed om eens te informeren naar wat mogelijke extra hulp, dit is toch niet vol te houden. zowel concrete hulp bij 't begeleiden/opvangen van job, als voor jezelf, hoe je hier nou toch een redelijk haalbaar midden in kunt vinden. en hoe zit 't met je partner, kan hij niet ook wat meer Job-zorg op zich nemen hier en daar?Maar juist deze week is weer zo zwaar met allemaal Kerstknutseldagen en een Kerstdiner op school. Ik heb al vrijgenomen rondom het Kerstdiner, om te zorgen dat dat niet misloopt, maar die vrije dagen kwamen weer heel slecht uit op mijn werk.
(ik herken 't wel een beetje, maar in minder extreme mate. ik zit nu bijv. te wachten op bericht over die sollicitatie van vrijdag. ik hoop aan de ene kant heel erg dat ik die baan krijg, maar ik zie ook allemaal beren op de weg i.v.m. de zorg voor Cato als het wel doorgaat.)
. Dat is niet niks, zorgen dat alles maar zon beetje door blijft draaien. Is er geen mogelijkheid voor hulp op de een of andere manier, zodat jullie het niet zo alleen hoeven te doen... Yppy, dank je.
trui, daarin herken ik mezelf heel erg. ik heb ook weer gesolliciteerd op wat vasts en tot mijn blijdschap en schrik de werken-en-leren-baan gekregen. ik ben blij dat er voor mij weer wat vooruitgang in zit, maar aan de andere kant, weet ik me ook geen raad met hoe het met luca (die dus aankomend jaar naar het voortgezet onderwijs doorschuift) moet.quote:
hmm, dan zou wat extra hulp van buitenaf toch ook wel erg welkom zijn zo te lezen. hopelijk heeft YPPY wat tips voor je daaromtrent? jullie moeten af en toe toch ook echt even bijtanken en jezelf niet teveel voorbij lopen. maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan...
(ik herken 't wel een beetje, maar in minder extreme mate. ik zit nu bijv. te wachten op bericht over die sollicitatie van vrijdag. ik hoop aan de ene kant heel erg dat ik die baan krijg, maar ik zie ook allemaal beren op de weg i.v.m. de zorg voor Cato als het wel doorgaat.)
die spagaat waar je dan in zit is niet fijn (op zijn zachtst gezegd)
livelink, is een pgb niet mogelijk? of pleegzorg? luca gaat 1 keer per maand naar zijn pleegvader en in dat weekend doen mijn vriend en ik iets leuks voor onszelf. (we gaan een weekendje weg of een dagje naar de sauna, of we doen gewoon helemaal niets, niets moeten is ook wel eens fijn)
Op school is het vandaag toch redelijk goed gegaan kwam de juf me vertellen.
Trui, ik snap je twijfels heel goed. Ik zou het nu ook niet weten als ik voor de keuze stond. Gelukkig sta ik niet voor de keuze. Ik duim toch voor je dat je goed nieuws krijgt mbt je sollicitatie.
Is er op je werk ook iemand waarbij je terecht kunt met dit soort dingen? Een vertrouwenspersoon of arboarts? Soms kunnen die mee aan touwtjes trekken om dingen gemakkelijker te maken
En één keer eerder bij een psycholoog geweest en die vond dat ik me eerst per direct ziek moest melden op mijn werk. En toen ik dat weigerde, weigerde hij me nog verder te helpen. Mijn hulpvragen zijn niet bijzonder succesvol geweest dus.
Je prive heeft toch logischerwijs effect op je werk. En ze hebben er meer aan om je te steunen, dan om je te laten zitten.
Als mantelzorger kun je gebruik maken van ondersteuningsmogelijkheden. Via www.mezzo.nl kun je vinden welke mantelzorgorganisatie er bij jou in de gemeente actief is. Hier werken mensen die je kunnen ondersteunen, met het praktische, zoals tig formulieren, met je omgeving, zoals de reacties die je krijgt op jezelf en/of je kind, of bij het 'omgaan met jezelf'. En vooral bij het zorgen voor jezelf.
En ik pm jullie nog even.
De uitslag van de iq test is binnen en het is minder dan ik dacht.
Ik baal ervan en schaam me er een beetje voor.
Volgens de gezinshulp en Djeez kan het ook positief zijn en komt er snel meer ondersteuning. Wat dus van jz moet. En komt Tyler daardoor sneller thuis.
Ik hoop het maar, voel me erg dom nu.
Kim die een woede aanval kreeg toen ze geen broodje mocht ( ze had al gehad en ook tomaatjes, liga en een banaan) en daar lang in bleef hangen helpt ook niet mee. Ze is dan totaal niet te bereiken. En dan neem ik mezelf dat kwalijk wat eik onzin is.
En een dom iemand, is iemand die niet wil leren. En dat wil jij wel. Je bent niet dom dus. Hooguit heb je wat extra uitleg nodig.
Ingrid, lastig voor je dat de uitslag tegenvalt, maar je bent en blijft nog altijd gewoon Ingrid hoor!
Ik hoop dat het dan wel positief werkt voor de hulp die jullie krijgen!
Ingrid
Appelsapske, ik had je spoiler ook al eerder gelezen. Meidje toch.
Hopelijk vind je de juiste weg. Snel. Nijna, goed dat je verder zoekt. Aanmodderen is ook niet alles, liever de boel goed aanpakken. Toch?
Trui en Lady, succes met jullie dilemma's. Lastig lijkt me.
En Ingrid. Ik vind het zó knap hoe jij je de afgelopen jaren hebt ontwikkeld. Dat heb ik je al vaker verteld. En met de nodige ondersteuning die je nu hopelijk krijgt ga je je weer verder ontwikkelen. En dat is voor jullie allemaal positief.
Yppy, bedankt voor je Typpy! ik sla 'm zeker op!
Livelink, wat klinkt dat allemaal moeilijk. Heel veel sterkte en ik hoop dat je wat kan doen met de tips.
Een lager iq wil echt níet zeggen dat je dom bent. Dom zijn mensen die hun kansen niet benutten of geen hulp aannemen als ze het nodig hebben. Ik kan me het gevoel goed voorstellen, maar jullie nemen alle hulp aan die je krijgen kunt, en doet er alles aan om de situatie waarin jullie beland zijn, te verbeteren. Slim dus, niet dom!quote:
Ik kom even zeuren sorry alvast.
De uitslag van de iq test is binnen en het is minder dan ik dacht.
Ik baal ervan en schaam me er een beetje voor.
Volgens de gezinshulp en Djeez kan het ook positief zijn en komt er snel meer ondersteuning. Wat dus van jz moet. En komt Tyler daardoor sneller thuis.
Ik hoop het maar, voel me erg dom nu.
Kim die een woede aanval kreeg toen ze geen broodje mocht ( ze had al gehad en ook tomaatjes, liga en een banaan) en daar lang in bleef hangen helpt ook niet mee. Ze is dan totaal niet te bereiken. En dan neem ik mezelf dat kwalijk wat eik onzin is.
En je hebt jezelf pas iets kwalijk te nemen als je nu geen hulp aanneemt. Je vecht ervoor om uit deze moeilijke situatie te komen, en dat bewonder ik enorm.
Ik wist wel dat ik niet een iq heb van 120 ofzo. Maar had allemaal testen gedaan online van verschillende sites en daar kwam er zo'n 20 punten meer uit. De bnn test ook. Blijkbaar is het via de pc makkelijker en heb je multiple choice vragen. Nou, ik ga zometeen glibberen naar jz en hoor dan wel wat het plan is. Ik vind wel dat we dan meteen bij de dreei aangemeld moeten worden, daarvoor moest de test in eerste instantie ook.
En duimen jullie mee dat Tyler of zaterdag eerder mag komen (nu pas om 16.00) of maandag mag blijven slapen, gezien ik hem dinsdag toch direct weer ophaal. Of allebei!
Kan me voorstellen dat je het zo graag anders zou willen en daardoor maar 'gewoon' doorgaat. Ik hoop dat er nu iets van hulp komt @appelsap: wat vreselijk heftig allemaal. Ik denk aan je en hoop dat dingen beter gaan worden en wens je hierbij heel veel moed en kracht toe!
Appelsap, Luchtbel, Ingrid Trui en Ladywrb een dikke
ik kan er momenteel even niet meer van maken, kan de juiste woorden niet vinden, komt ook omdat deze maand gewoon ronduit zuur is en ik 4 hele lieve mensen heel erg mis
Ingrid wie wil leren is niet dom er zijn genoeg mensen die op papier het moeilijk hebben maar juist goed zijn in praktijk dingen
Appelsap gewoon ff knuf
Luchtbel ik schaam me rot
ik vergeet iedere keer de doos mee te geven aan Rick. Verder heel veel sterkte Bar deze dagen zijn prut
Wat mij het meeste "dwars"zit is dat ik afgelopen weekend pas voor het eerst heb moeten huilen om het verlies van m'n broertje.quote:
Kon en kan het maar niet bevatten en ik snap het gewoonweg niet.
Voor mij gevoel kan hij nog steeds ieder moment binnen stappen.
Rond deze tijd vorig jaar heb ik hem voor het laatst nog gezien, hij was druk bezig met de voorbereidingen van kerstdiners enzo.
Vervolgens is hij in het nieuwe jaar ziek geworden en hebben we nog net gebeld samen, en dat was het laatste persoonlijke kontakt geweest.
het enige wat ik nog steeds in m'n mobiel heb staan is zijn sms, 2 dagen voor de fatale brand
Wat een zware tijd ook weer voor jou. En het is ook allemaal niet te bevatten. Sterkte
Iedereen bedankt voor de lieve reacties. Ik beloof dat ik wat met de tips van Yppy ga doen, het is nodig en het is tijd daarvoor.
Appelsap en Luchtbel, voor jullie nog even een aparte knuffel. Ik hoop zo dat jullie weten op te krabbelen uit het hele diepe dal.
Ik geloof dat het WAIS was idd.quote:
weet je ook welke IQ test je nu hebt gedaan, ingrid? was het de WAIS misschien? ik kan me voorstellen dat 't schrikken is als je veel lager uitkomt dan je verwacht had. het kan ook duidelijkheid bieden over specifieke deelgebieden die voor jou lastig zijn. hopelijk heb je er uiteindelijk wel wat aan. succes straks bij jeugdzorg, en ik hoop met je mee dat Tyler lekker lang bij jullie mag zijn dit weekend. 't lijkt me hartstikke moeilijk als anderen dat voor jou beslissen. sterkte er maar weer mee!
Het is gelukt! Tyler mag hier nu zaterdag om 10.00 komen ipv pas om 16.00, blijft dan slapen en zondag slaapt hij hier ook, zoals het al was. Nu mag hij maandag ook blijven slapen! Mijn argument dat het wel veel heen en weer slepen was hielp. Want ik ging hem toch dinsdag om 9.00 weer ophalen. En hij gaat dinsdag 14.30 weer terug. Dan haal ik hem donderdag weer om 9.00 op en breng hem weer om 14.30 terug.
Vanmorgen gesprek met Boddaert gehad en daar start Kim na de kerstvakantie. Ze gaat dan op dinsdag en vrijdag heen van 15.00-18.15/18.30
Vanuit hun is er dan ook thuishulp extra. Dus hopelijk is dat in combi met de gezinshulp die we al hebben genoeg. Februari is er dan met iedereen een evaluatie of hij dan misschien wel helemaal thuis mag komen.
Dan hebben we morgen voor de verandering weer een gesprek, dit keer in Smilde bij de dagbehandeling. Daar gaat ze in de kerstvakantie heen van 9.00-15.00
En hopelijk de rest van het jaar geen gesprekken meer!
Bar
Beter met eigenlijk alles.. (behalve mijn lijf, haha, maar dat is de reactie denk ik
)Beter met twee kindertjes, meer het gevoel dat ze allebei van mij zijn en allebei even lief. Beter met mijn humeur, beter met mijn lontje dat steeds langer wordt.
Beter zónder bizar veel huilbuien, suïcidale momenten en veel minder irrationele woede-uitbarstingen tegen man (gelúkkig niet tegen kinderen, pffffff).....
Beter met überhaupt wat gedaan krijgen in huis en accepteren dat het soms niet allemaal kan
En soms zelfs allemaal niet. Met andere woorden: ik heb een evenwicht gevonden. Eindelijk
Dat waren tien best wel langer maanden
note to self: bij óóit een volgend kind hulp vragen als kraamtranen langer dan een maand duren
Ik wist wel dat het allemaal niet lekker liep, maar dat het je zo af ging.
Ik heb respect voor je hoor
Je hebt het zeker niet makkelijk gehad! Maar je bent er voor je kids geweest en altijd gebleven. En nu nog voor jezelf!
en dat in December, mijn slechtste maand 
Er is een traject opgestart om mij de beste dagbesteding te geven, wat dat is wordt onderzocht. Ik moet testjes doen en dan kijken ze wat mijn niveau is.
Ik krijg ook nog een ander onderzoek naar of ik een semantisch pragmatische taalstoornis heb. Want intussen is er veel gebeurd
, en er wordt ook een andere woonplek* voor mij gezocht voor binnen nu en 3 jaar. Zo hee wat een veranderingen! En ik heb jullie zo slecht op de hoogte gehouden! * een woonvorm waar ze rekening houden met mijn talenten en ook mijn valkuilen, nouja, de valkuilen van de begeleiding, om mooie woorden door te prikken, en te beseffen dat achter een goede woordenschat een mega communicatieprobleem schuilgaat. En daar loop ik op mijn huidige plek steeds tegenaan ; ik word overschat en overschat en overschat. En daardoor zijn er veel problemen gekomen die niet ontwikkeld hadden hoeven worden. Zoals boze buien omdat ik me steeds verkeerd begrepen voel.
P_iglet heeft me vorige week goede tips gegeven over wat er allemaal mogelijk is. Ook qua technische/domotica oplossingen en PGB enzovoort. Daar gaan we nu naar kijken. Ik wil ook dichter bij mijn ouders wonen, dat vind ik heel fijn.
Oxy, wat een veranderingen die staan te gebeuren en ik wens je dat het hele traject niet al te lang gaat duren voordat je een dagbesteding hebt gevonden die het beste bij jou past en een woonplek waar je beter op je plek bent! Het klinkt goed!
Ik heb morgen mn eerste gesprek weer... en wat ik verder zou willen schrijven dat heb ik ook maar weer gewist, maar hopelijk kan ik daar morgen wat van kwijt...
Oxy, spannend, al die veranderingen!
Ik heb, na veel wikken en wegen, even een kloon aangemaakt om hier te posten. Ik post namelijk ook gewoon in OUD, maar durf niet zo goed met mijn eigen account hier te posten omdat ik bang ben dat er mensen meelezen waarvan ik helemaal niet wil dat ze dit lezen. Daarom maar even een kloon
En wellicht kunnen jullie aan de hand van mijn verhaal ook wel raden wie ik ben, maar liever geen verwijzingen daarnaar in dit topic Ik ben een paar maanden geleden bevallen van mijn prachtige dochter en we hebben nogal een heftige kraamweek gehad. En hoewel dat ook alweer een tijdje geleden is, heb ik mijn emoties nog steeds niet onder controle. Toen mijn dochter een week of vijf was had ik echt een dieptepunt en zat ik huilend bij de huisarts. Daarna is het met ups en downs gegaan en af en toe is het dus ook flink klote, met echte huildagen. Inmiddels ook de nodige gesprekken met de huisarts gehad en ook met de wijkverpleegkundige van het CB. Ik voel me dus ook wel gesteund, maar ik baal er ook echt van dat ik me zo voel. Had dat nooit van mezelf verwacht.
Nou ja, jullie kunnen hier natuurlijk ook weinig mee, maar het lucht voor mij wel op
Oxy, wat een voortvarende aanpak nu. Overschatting is ook een enorm probleem, snap ik nu. Het is wel een valkuil waar je bij jou denk ik snel intrapt. Goed dat het nu in ieder geval gezien en opgepakt wordt
Eeyoretje, het kan iedereen overkomen, dat zie je maar. Heel veel sterkte met de klotedagen en hopelijk wordt het aantal klotedagen snel minder en de goede dagen heel goed
hopelijk ga je je gauw wat beter voelen. En als het oplucht, blijf schrijven Free, die mental note lijkt me een hele goede! Fijn dat je weer op de goede weg bent!
eeyoretje, fijn dat je baat hebt bij de gesprekken. Zit er ook een bepaalde regelmaat in? Dat je wekelijks langs gaat o.i.d.? Ik hoop dat het snel beter gaat
Nou, fijn dat je weer wat opkrabbelt nu.
't was me wel opgevallen dat je veel minder hier was. maar fijn om te lezen dat 't nu weer wat beter aan 't gaan is. het zijn ook écht tropenjaren met die kleintjes zo dicht na elkaar... Sterker nog, ik vraag me af of ik het nu achteraf wel ga kunnen zeggen tegen mensen. Tikken lukt wel maar IRL kan ik dat echt niet.
En misschien is het een idee om een brief te schrijven naar je vrienden en/of familie?
En de rest, ik zie wel.Ik ga er iig geen zwaar iets van maken door een brief ofzo