[OUD] Hoe gaat het met ons? #9

Sorry, ik moet even van me afschrijven en dit topic is het meest geschikt hiervoor.
Het gaat gewoon al zo lange tijd niet goed met mij. Eigenlijk al in de aanloop naar de verjaardag van Job in november. Ik probeer zo wanhopig om hem en zijn gedrag in goede banen te leiden en zorgen dat het niet escaleert, dat al het andere erbij inschiet. Dus op mijn werk krijg ik het allemaal niet meer voor elkaar, met boze collega's en een slechte beoordeling als gevolg. En thuis krijg ik het ook niet voor elkaar, want we zitten zo op het randje met Job dat het elk moment kan exploderen met alle gevolgen van dien. Ik voel alsof ik al tijden in een situatie zit waarin ik alleen maar kan falen. Ik probeer me op te trekken aan elk lichtpuntje, maar stort dan weer dubbel zo hard in bij elke tegenslag. En ik zie gewoon geen oplossing in het verschiet. Soms heb ik hoop dat het met het jaar beter met Job zal gaan, maar in slechte dagen zie ik een toekomst met Job waarin we niks meer met hem kunnen beginnen. Dit hele weekend is zo slecht gegaan en dan hoop ik tegen beter weten in dat de storm vandaag zomaar is gaan liggen en dat hij als een zonnetje naar school gaat. Maar ja, dat was natuurlijk helemaal niet zo. Ik heb hem al schoppend en slaand afgeleverd op school en de directeur gewaarschuwd dat er niks met hem te beginnen viel. En dan zit ik nu weer tegen beter weten in te hopen dat het toch nog allemaal goed kwam zodra ik weg was, maar ik vrees eigenlijk een telefoontje dat de zaak uit de hand is gelopen.

appelsap, dikke ik had je spoiler gelezen, maar nog niet gepost. Ik hoop zo dat het voor jou nu het tij kan gaan keren. Zo diep als het nu is.

Nijna, goed dat je naar een psycholoog gaat. Gedachtes kunnen je net een zetje de goede of verkeerde kant op geven. Ik hoop dat je net zo'n goede en fijne psycholoog treft als ik had.

Livelink, ik heb je een pm gestuurd.

oh livelink... het klinkt ook echt vreselijk zwaar, al die 'bordjes' die jij nu draaiend moet houden. het lijkt me goed om eens te informeren naar wat mogelijke extra hulp, dit is toch niet vol te houden. zowel concrete hulp bij 't begeleiden/opvangen van job, als voor jezelf, hoe je hier nou toch een redelijk haalbaar midden in kunt vinden. en hoe zit 't met je partner, kan hij niet ook wat meer Job-zorg op zich nemen hier en daar?

Trui, hij ondersteunt ook al zoveel. Hij neemt de zorg ook meer op zich dan ik, juist omdat hij er beter tegen opgewassen lijkt. Maar ik ben zo bang dat hij het niet meer trekt op een gegeven moment. Het voelt alsof zijn breekpunt nabij is en daarom spring ik de laatste tijd juist meer in en heb ik de december-zorgen meer op me genomen. Ik moet het gewoon nog even 1 week volhouden, dan is het Kerstvakantie en ben ik 2 weken van de zorgen om school af. Dan kan ik in die twee weken hopelijk nog een beetje redden wat er te redden valt op mijn werk.
Maar juist deze week is weer zo zwaar met allemaal Kerstknutseldagen en een Kerstdiner op school. Ik heb al vrijgenomen rondom het Kerstdiner, om te zorgen dat dat niet misloopt, maar die vrije dagen kwamen weer heel slecht uit op mijn werk.

hmm, dan zou wat extra hulp van buitenaf toch ook wel erg welkom zijn zo te lezen. hopelijk heeft YPPY wat tips voor je daaromtrent? jullie moeten af en toe toch ook echt even bijtanken en jezelf niet teveel voorbij lopen. maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan...
_{(ik herken 't wel een beetje, maar in minder extreme mate. ik zit nu bijv. te wachten op bericht over die sollicitatie van vrijdag. ik hoop aan de ene kant heel erg dat ik die baan krijg, maar ik zie ook allemaal beren op de weg i.v.m. de zorg voor Cato als het wel doorgaat.)}

Livelink . Dat is niet niks, zorgen dat alles maar zon beetje door blijft draaien. Is er geen mogelijkheid voor hulp op de een of andere manier, zodat jullie het niet zo alleen hoeven te doen...

Yppy, dank je.

Livelink

quote:

Op maandag 13 december 2010 11:52 schreef trui het volgende:
hmm, dan zou wat extra hulp van buitenaf toch ook wel erg welkom zijn zo te lezen. hopelijk heeft YPPY wat tips voor je daaromtrent? jullie moeten af en toe toch ook echt even bijtanken en jezelf niet teveel voorbij lopen. maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan...
_{(ik herken 't wel een beetje, maar in minder extreme mate. ik zit nu bijv. te wachten op bericht over die sollicitatie van vrijdag. ik hoop aan de ene kant heel erg dat ik die baan krijg, maar ik zie ook allemaal beren op de weg i.v.m. de zorg voor Cato als het wel doorgaat.)}

trui, daarin herken ik mezelf heel erg. ik heb ook weer gesolliciteerd op wat vasts en tot mijn blijdschap en schrik de werken-en-leren-baan gekregen. ik ben blij dat er voor mij weer wat vooruitgang in zit, maar aan de andere kant, weet ik me ook geen raad met hoe het met luca (die dus aankomend jaar naar het voortgezet onderwijs doorschuift) moet.
die spagaat waar je dan in zit is niet fijn (op zijn zachtst gezegd)

livelink, is een pgb niet mogelijk? of pleegzorg? luca gaat 1 keer per maand naar zijn pleegvader en in dat weekend doen mijn vriend en ik iets leuks voor onszelf. (we gaan een weekendje weg of een dagje naar de sauna, of we doen gewoon helemaal niets, niets moeten is ook wel eens fijn)

Lady, ik heb het altijd niet als ernstig genoeg gezien om op die manier hulp te zoeken, maar gisteren wilden we leuk naar de kerstmarkt en Job was zo vervelend dat hij het voor ons wist te verpesten. Een feestje op zaterdagmiddag was ik ook al thuisgebleven met Job en we kregen gisteravond van vrienden een uitnodiging voor Oud-en-Nieuw en dat hebben we niet aangenomen omdat we dat met Job niet aandurven. Dus zo langzamerhand begint zijn gedrag wel ons leven te bepalen en we realiseren ons dat ook.
Op school is het vandaag toch redelijk goed gegaan kwam de juf me vertellen.

Trui, ik snap je twijfels heel goed. Ik zou het nu ook niet weten als ik voor de keuze stond. Gelukkig sta ik niet voor de keuze. Ik duim toch voor je dat je goed nieuws krijgt mbt je sollicitatie.

Livelink, allereerst een dikke kus, ik vind je altijd heel sterk overkomen... En dat is misschien ook een deel van het probleem. Hulp vragen mag gewoon

Is er op je werk ook iemand waarbij je terecht kunt met dit soort dingen? Een vertrouwenspersoon of arboarts? Soms kunnen die mee aan touwtjes trekken om dingen gemakkelijker te maken

Sjeen, ik heb 2 jaar geleden ongeveer hulp proberen te vragen via mijn werk. Mijn manager steunde me volkomen, maar het verzoek is door PZ afgewezen omdat mijn problemen privé-gerelateerd waren en niet werk-gerelateerd. Ik huil bijna nooit, maar toen heb ik serieus thuis gejankt. Had ik eindelijk de stap gezet om hulp te vragen, werd ik keihard afgewezen.

En één keer eerder bij een psycholoog geweest en die vond dat ik me eerst per direct ziek moest melden op mijn werk. En toen ik dat weigerde, weigerde hij me nog verder te helpen. Mijn hulpvragen zijn niet bijzonder succesvol geweest dus.

Wat ontzettend stom Je prive heeft toch logischerwijs effect op je werk. En ze hebben er meer aan om je te steunen, dan om je te laten zitten.

Livelink, wat jij schrijft komt me akelig bekend voor (niet vanuit mezelf, maar van anderen). Wat een mogelijkheid is, is mantelzorgondersteuning. Dit geldt ook voor o.a. trui en lady-wrb. Je bent mantelzorger als je zorgt voor een ander, omdat 'het zo uitkomt'. Dat is ook het geval bij een kind met autisme. En nu niet ontkennen (dat is logisch de eerste reactie), anders geef je maar je telefoonnummer (geldt ook voor anderen) dan bel ik je wel om je te overtuigen.

Als mantelzorger kun je gebruik maken van ondersteuningsmogelijkheden. Via www.mezzo.nl kun je vinden welke mantelzorgorganisatie er bij jou in de gemeente actief is. Hier werken mensen die je kunnen ondersteunen, met het praktische, zoals tig formulieren, met je omgeving, zoals de reacties die je krijgt op jezelf en/of je kind, of bij het 'omgaan met jezelf'. En vooral bij het zorgen voor jezelf.

En ik pm jullie nog even.

Ik kom even zeuren sorry alvast.
De uitslag van de iq test is binnen en het is minder dan ik dacht.
Ik baal ervan en schaam me er een beetje voor.
Volgens de gezinshulp en Djeez kan het ook positief zijn en komt er snel meer ondersteuning. Wat dus van jz moet. En komt Tyler daardoor sneller thuis.
Ik hoop het maar, voel me erg dom nu.

Kim die een woede aanval kreeg toen ze geen broodje mocht ( ze had al gehad en ook tomaatjes, liga en een banaan) en daar lang in bleef hangen helpt ook niet mee. Ze is dan totaal niet te bereiken. En dan neem ik mezelf dat kwalijk wat eik onzin is.

Ach Ingrid, wat jammer dat het tegenviel. Je moet je niet dom voelen, hoor. Dat is nergens voor nodig, maar ik kan het me wel voorstellen dat het even een klap is. Een testuitslag is alleen maar een testuitslag en jij bent nog precies dezelfde persoon van voor die uitslag. Hopelijk gaat de uitslag uiteindelijk wel positief voor je werken en krijg je de ondersteuning die nodig is om Tyler thuis te krijgen

Ingrid, een iq zegt lang niet alles over je. Maar nu je het weet, is het wel belangrijk om rekening mee te houden. Ik gok dat je nu voor meer hulp in aanmerking komt (vanuit mijn werk ken ik de grenzen) en dat die hulp ook anders is. Door andere hulpverleners die jou beter kunnen begeleiden. Dat hebben jullie allemaal nodig. Even balen nu dus, maar het geeft ook nieuwe kansen.

En een dom iemand, is iemand die niet wil leren. En dat wil jij wel. Je bent niet dom dus. Hooguit heb je wat extra uitleg nodig.

Mooi gezegd Yppy!
Ingrid, lastig voor je dat de uitslag tegenvalt, maar je bent en blijft nog altijd gewoon Ingrid hoor!
Ik hoop dat het dan wel positief werkt voor de hulp die jullie krijgen!

Wat weet je dat treffend te verwoorden Yppy!

Ingrid

_{ik ben wel door naar de volgende ronde in elk geval... heb ik vanavond vernomen. spannennnnd!}

Yppy, bedankt voor je Typpy! ik sla 'm zeker op!

Spannend Trui!

Bedankt allemaal voor de lieve woorden!

Livelink, wat klinkt dat allemaal moeilijk. Heel veel sterkte en ik hoop dat je wat kan doen met de tips.

quote:

Op maandag 13 december 2010 20:25 schreef _Ingrid_ het volgende:
Ik kom even zeuren sorry alvast.
De uitslag van de iq test is binnen en het is minder dan ik dacht.
Ik baal ervan en schaam me er een beetje voor.
Volgens de gezinshulp en Djeez kan het ook positief zijn en komt er snel meer ondersteuning. Wat dus van jz moet. En komt Tyler daardoor sneller thuis.
Ik hoop het maar, voel me erg dom nu.

Kim die een woede aanval kreeg toen ze geen broodje mocht ( ze had al gehad en ook tomaatjes, liga en een banaan) en daar lang in bleef hangen helpt ook niet mee. Ze is dan totaal niet te bereiken. En dan neem ik mezelf dat kwalijk wat eik onzin is.

Een lager iq wil echt níet zeggen dat je dom bent. Dom zijn mensen die hun kansen niet benutten of geen hulp aannemen als ze het nodig hebben. Ik kan me het gevoel goed voorstellen, maar jullie nemen alle hulp aan die je krijgen kunt, en doet er alles aan om de situatie waarin jullie beland zijn, te verbeteren. Slim dus, niet dom!
En je hebt jezelf pas iets kwalijk te nemen als je nu geen hulp aanneemt. Je vecht ervoor om uit deze moeilijke situatie te komen, en dat bewonder ik enorm.

Jullie zijn lief!

Ik wist wel dat ik niet een iq heb van 120 ofzo. Maar had allemaal testen gedaan online van verschillende sites en daar kwam er zo'n 20 punten meer uit. De bnn test ook. Blijkbaar is het via de pc makkelijker en heb je multiple choice vragen. Nou, ik ga zometeen glibberen naar jz en hoor dan wel wat het plan is. Ik vind wel dat we dan meteen bij de dreei aangemeld moeten worden, daarvoor moest de test in eerste instantie ook.
En duimen jullie mee dat Tyler of zaterdag eerder mag komen (nu pas om 16.00) of maandag mag blijven slapen, gezien ik hem dinsdag toch direct weer ophaal. Of allebei!

weet je ook welke IQ test je nu hebt gedaan, ingrid? was het de WAIS misschien? ik kan me voorstellen dat 't schrikken is als je veel lager uitkomt dan je verwacht had. het kan ook duidelijkheid bieden over specifieke deelgebieden die voor jou lastig zijn. hopelijk heb je er uiteindelijk wel wat aan. succes straks bij jeugdzorg, en ik hoop met je mee dat Tyler lekker lang bij jullie mag zijn dit weekend. 't lijkt me hartstikke moeilijk als anderen dat voor jou beslissen. sterkte er maar weer mee!