R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Vorig deel: De kunst van het loslaten van je ex #125
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo’n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zo’n fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo’n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zo’n fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
Op zaterdag 9 maart 2019 17:21 schreef Lospedrosa het volgende:
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Tvptje dan maar.
Mijn laatste bericht:
Catkiller:
Op dat kleine sprankeltje hoop wat je nog had na is er helemaal niks weg
Mijn laatste bericht:
quote:Op zaterdag 16 oktober 2010 16:51 schreef MOD het volgende:
[..]
Ja dat klopt als een bus. Heb ook geen zin om me te gaan verzwelgen in zelfmedelijden. Terwijl dat wel het makkelijkste is om dan zo hier alles neer te kwakken en roepen hoe zielig ik wel niet ben. Blabla. Ik heb daar gewoon geen zin in. Ik voelde me zo trots de laatste tijd na alles wat er gebeurd is en zo zelfverzekerd. Dat dat nu weer van me af gepakt is. Dat haat ik.
Ik wil me trots voelen en zeker zijn van mijn zaakje. Mijn mannetje staan etc. Gewoon dikke schijt hebben.
Catkiller:
Op dat kleine sprankeltje hoop wat je nog had na is er helemaal niks weg
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Ook ik ben zo'n hopeloos geval die niet van haar ex loskomt. Hij heeft me het eerste jaar behandeld als een prinses ik voelde me geweldig bij hem had echt het gevoel dat het iets ongelofelijk bijzonders was. Zaten 24 uur op mekaars lip en zonder geruzie. Tot we een keer 1 ruzie hadden en sindsdien konden we het niet meer goed op het rechte pad krijgen. Depressiegevoelig, ging bij tegenslag weer terug naar zn oude gewoontes.
Heb altijd verlangd naar de man waar ik zo verliefd op was. Nu al maanden geen contact meer en ik had er vrede mee. Weet dat het niet werkte en heb er zelf een punt achter gezet. Ik leek, ondanks dat het best een klap ook voor mij was, na een maand weer een beetje happy met mezelf en mn kindje.
Nu is afgelopen zaterdag mn vader overleden en gek genoeg lijk ik weer te beginnen bij af ondanks dat ik hem al maanden niet gesproken heb. Ga weer zn hyves checken of hij me al ingeruild heeft en terwijl ik dat doe voel ik me zo klote. Natuurlijk heeft hij me al ingeruild want zo was hij en al had hij dat niet zou het me niets moeten doen. Ik mis hem ineens weer terwijl ik dacht er eindelijk overheen te zijn. Mn verstand is gelukkig wat sterker dan mn gevoel want hij heeft me heel erg gekwetst en dat zal ik nooit meer te boven komen maar stond ervan te kijken dat je ineens weer zo'n 'terugval' kan krijgen. Dat liefdesverdriet zit maar raar in elkaar.
Heb altijd verlangd naar de man waar ik zo verliefd op was. Nu al maanden geen contact meer en ik had er vrede mee. Weet dat het niet werkte en heb er zelf een punt achter gezet. Ik leek, ondanks dat het best een klap ook voor mij was, na een maand weer een beetje happy met mezelf en mn kindje.
Nu is afgelopen zaterdag mn vader overleden en gek genoeg lijk ik weer te beginnen bij af ondanks dat ik hem al maanden niet gesproken heb. Ga weer zn hyves checken of hij me al ingeruild heeft en terwijl ik dat doe voel ik me zo klote. Natuurlijk heeft hij me al ingeruild want zo was hij en al had hij dat niet zou het me niets moeten doen. Ik mis hem ineens weer terwijl ik dacht er eindelijk overheen te zijn. Mn verstand is gelukkig wat sterker dan mn gevoel want hij heeft me heel erg gekwetst en dat zal ik nooit meer te boven komen maar stond ervan te kijken dat je ineens weer zo'n 'terugval' kan krijgen. Dat liefdesverdriet zit maar raar in elkaar.
Ik denk dat het in dit geval niet zo veel met liefdesverdriet van doen heeft.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Het is nu al 2 maanden uit jeetje het is nu toch al een lange tijd uit en het gaat steeds beter geen contact ik heb ook nog geen enkel contact op genomen of iets nu iets van 1 week of 2 weken en het gaat beter dan ooit 
when the records ends you won't be seeing me again, and then you know,if it was worth it
ik heb stap 1 TM 4 overgeslagen omdat ik die al tijdens mijn relatie had denk ik.. soms kom ik nog wel een dag in een van de stappen, maar ik geloof er niet zo in.
vanavond stap 6.. gewoon feest.
vanavond stap 6.. gewoon feest.
Grote boze metalmeneer
"Het is niet eens lekker bier" - james bond over heineken.
Caffas Rain ook op spotify
"Het is niet eens lekker bier" - james bond over heineken.
Caffas Rain ook op spotify
Ik voel me weer eens klote 
Gezien de dag en het tijdstip kan ik me voorstellen dat jullie denken die gast heeft een slok op maar dat is absoluut niet waar kom wel net uit de kroeg, maar was met de auto dus heb geen slok alcohol op
Maargoed herinneringen kwamen weer boven. Voor het eerst weer eens terug naar huis door een echt koude en gure nacht... De nachten waar ik vorig jaar bij haar in het dorp kon blijven slapen... Telkens wanneer ik langs haar huis rij op dit soort momenten doet het nog best veel pijn..
Gewoon het idee dat ik daar niet meer welkom ben, dat er in dat huis niemand meer is die verwacht of uberhaupt wil dat ik die nacht daar slaap...
Ik heb geen flauw idee wat zij vanavond doet/gedaan heeft. Ik zou het waarschijnlijk binnen een minuut kunnen weten, elk uitstapje dat ze maakt WWW' t ze op haar hyves. Maar ik doe het niet, het doet me alleen maar pijn dat weet ik.
Maar vooral nu het jaargetij weer zo hetzelfde is als een jaar geleden komen die herinneringen weer mee.
Kan me nog steeds niet voorstellen dat ze echt gelukkig is zo, en betrap mezelf er soms nog steeds op dat ik denk dat ze vroeg of laat weer bij me terug wil... Klote
Ps: hoor ik een paar minuten geleden het sms' toontje van mn telefoon. Ik dacht echt wie kan dat nou zijn in het midden van de nacht. Nog steeds hoopte ik dat het mijn ex was die stuurde, terwijl ze al 2 maanden lang niets vanuit zichzelf heeft laten horen, vanwaar nog die hoop telkens...
Gezien de dag en het tijdstip kan ik me voorstellen dat jullie denken die gast heeft een slok op maar dat is absoluut niet waar kom wel net uit de kroeg, maar was met de auto dus heb geen slok alcohol op
Maargoed herinneringen kwamen weer boven. Voor het eerst weer eens terug naar huis door een echt koude en gure nacht... De nachten waar ik vorig jaar bij haar in het dorp kon blijven slapen... Telkens wanneer ik langs haar huis rij op dit soort momenten doet het nog best veel pijn..
Gewoon het idee dat ik daar niet meer welkom ben, dat er in dat huis niemand meer is die verwacht of uberhaupt wil dat ik die nacht daar slaap...
Ik heb geen flauw idee wat zij vanavond doet/gedaan heeft. Ik zou het waarschijnlijk binnen een minuut kunnen weten, elk uitstapje dat ze maakt WWW' t ze op haar hyves. Maar ik doe het niet, het doet me alleen maar pijn dat weet ik.
Maar vooral nu het jaargetij weer zo hetzelfde is als een jaar geleden komen die herinneringen weer mee.
Kan me nog steeds niet voorstellen dat ze echt gelukkig is zo, en betrap mezelf er soms nog steeds op dat ik denk dat ze vroeg of laat weer bij me terug wil... Klote
Ps: hoor ik een paar minuten geleden het sms' toontje van mn telefoon. Ik dacht echt wie kan dat nou zijn in het midden van de nacht. Nog steeds hoopte ik dat het mijn ex was die stuurde, terwijl ze al 2 maanden lang niets vanuit zichzelf heeft laten horen, vanwaar nog die hoop telkens...
Je moet ook niet 's nachts gaan fokken maar linea recta je nest in. Heb je ook geen kans om te gaan malen. 
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ach tsja malen over haar doe ik nog steeds grote delen van de dag dus wat dat betreft maakt het allemaal niet zoveel uit
Komt nu wel vooral door het tijdstip van de week... De weekenden en vooral de zaterdagavonden na het uitgaan voelde ik me toch wel vaak het binkie als ik met mijn meisje mee naar huis ging op de een of andere manier
Als het einde van de avond naderde kreeg ik altijd wel een sms van haar in de trend van ik heb zin om het bedje in te kruipen met je zullen we gaan oid En zo bepaalden we eigenlijk samen wanneer de hele groep naar huis toe ging 
Niets van dat nu meer van dat alles en nu de zwoele zomeravonden voorbij zijn en het decor van kou en gure herfstwind weer een beetje hetzelfde begint te worden als vorig jaar worden die herinneringen weer extra hard teruggehaald lijkt het wel...
Het stomste is dat ik zelf eigenlijk zo goed weet hoe het allemaal zou moeten. Oke misschien is de kans dat ik haar terugkrijg nog slechts 1 %, het is altijd beter om je te focussen op je eigen leven. Heb over 1 week tentamens waar ik nog zat voor moet doen, heb nog een kamer in te richten etc etc maar ik zet het allemaal op een zijspoor en het hele verhaal met mijn ex is nog steed de hoofdlijn van mijn dagelijkse gedachten terwijl ik er allemaal niets mee opschiet... Hoe kom ik daar in godsnaam eindelijk eens en keer van af.
Elkaar negeren doen we al bijna 2 maanden, ben al 2 weken niet op haar hyves geweest, heb haar WWW updates al ruim een maand geblokkeerd, kom nooit meer op msn etc etc wat kan ik nog meer doen
Maargoed, nu weer even genoeg emotioneel gebrabbel voor dit tijdstip
Komt nu wel vooral door het tijdstip van de week... De weekenden en vooral de zaterdagavonden na het uitgaan voelde ik me toch wel vaak het binkie als ik met mijn meisje mee naar huis ging op de een of andere manier
Als het einde van de avond naderde kreeg ik altijd wel een sms van haar in de trend van ik heb zin om het bedje in te kruipen met je zullen we gaan oid En zo bepaalden we eigenlijk samen wanneer de hele groep naar huis toe ging Niets van dat nu meer van dat alles en nu de zwoele zomeravonden voorbij zijn en het decor van kou en gure herfstwind weer een beetje hetzelfde begint te worden als vorig jaar worden die herinneringen weer extra hard teruggehaald lijkt het wel...
Het stomste is dat ik zelf eigenlijk zo goed weet hoe het allemaal zou moeten. Oke misschien is de kans dat ik haar terugkrijg nog slechts 1 %, het is altijd beter om je te focussen op je eigen leven. Heb over 1 week tentamens waar ik nog zat voor moet doen, heb nog een kamer in te richten etc etc maar ik zet het allemaal op een zijspoor en het hele verhaal met mijn ex is nog steed de hoofdlijn van mijn dagelijkse gedachten terwijl ik er allemaal niets mee opschiet... Hoe kom ik daar in godsnaam eindelijk eens en keer van af.
Elkaar negeren doen we al bijna 2 maanden, ben al 2 weken niet op haar hyves geweest, heb haar WWW updates al ruim een maand geblokkeerd, kom nooit meer op msn etc etc wat kan ik nog meer doen
Maargoed, nu weer even genoeg emotioneel gebrabbel voor dit tijdstip
Maak je het jezelf niet moeilijker door elke keer dat je zoiets denkt hier te posten? Kan zijn dat het je juist helpt hoor maar bij mij zou dat totaal niet het geval zijn vandaar de vraag.
En neem voortaan een omweg zodat je niet langs haar huis komt? Lijkt misschien niks maar misschien helpt een straatje verder rijden wel iets mee. Wel goed dat je niet haar hyves en mogelijk ander online dingen checkt en dat vol kan houden ondanks al je gevoelens.
En neem voortaan een omweg zodat je niet langs haar huis komt? Lijkt misschien niks maar misschien helpt een straatje verder rijden wel iets mee. Wel goed dat je niet haar hyves en mogelijk ander online dingen checkt en dat vol kan houden ondanks al je gevoelens.
Op zaterdag 9 maart 2019 17:21 schreef Lospedrosa het volgende:
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Dat trots zijn kan hij al vinden in het in orde maken van zijn kamer toch. Spullen inkopen, oke dat kan wss niet morgen (of vandaag dan), en het verbouwen, beetje geld uitgeven en uiteindelijk ergens tevreden over zijn en tot rust kunnen komen en voldoening hebben wanneer je er klaar mee bent en het goed en naar je smaak is
Vrouwen gaan kleding kopen en ik heb een nieuwe tv en Xbox gekocht bijvoorbeeld, ook een goede afleiding
Vrouwen gaan kleding kopen en ik heb een nieuwe tv en Xbox gekocht bijvoorbeeld, ook een goede afleiding
Op zaterdag 9 maart 2019 17:21 schreef Lospedrosa het volgende:
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Nja en iets anders radicaals wat niet helpt om je gedachten van je af te zetten, maar wel op een rijtje was bij mij toch echt hardlopen. Heb de eerste tijd echt bijna elke dag 2 x hard gelopen omdat ik anders gek werd van mezelf.
Ja soms ook midden in de nacht als ik wakker lag
Vanavond had ik de 2e stapavond van het festival. Genoot al meer dan gister maar merk dat ik voor men gevoel nog niet echt open sta voor andere dames. Komt wel met de tjid denk ik
Zie iig wel genoeg rondlopen 
Ja soms ook midden in de nacht als ik wakker lag
Vanavond had ik de 2e stapavond van het festival. Genoot al meer dan gister maar merk dat ik voor men gevoel nog niet echt open sta voor andere dames. Komt wel met de tjid denk ik
Zie iig wel genoeg rondlopen
Herkenbaar! Ook net terug van een leuk avondje stappen en zag ook genoeg leuke mannen, maar op een of andere manier ben ik daar nog niet klaar voor. Mijn ex wil ik dan niet meer terug, maar om al op de versiertour te gaan... Neuh...quote:Op zondag 17 oktober 2010 03:26 schreef Cocktailprikker het volgende:
Nja en iets anders radicaals wat niet helpt om je gedachten van je af te zetten, maar wel op een rijtje was bij mij toch echt hardlopen. Heb de eerste tijd echt bijna elke dag 2 x hard gelopen omdat ik anders gek werd van mezelf.
Ja soms ook midden in de nacht als ik wakker lag
Vanavond had ik de 2e stapavond van het festival. Genoot al meer dan gister maar merk dat ik voor men gevoel nog niet
echt open sta voor andere dames. Komt wel met de tjid denk ik
Eigenlijk best vreemd. Als ik terug kijk. Hoe veel dit van mij gevraagd heeft. Dat ik anderhalf jaar eigenlijk, continue bezig was met mijn ex. Niks boeide me echt meer, zo dat ik de waarde van de rest om mij heen langzaam ben gaan vergeten. Het klinkt ws dramatischer dan dat het is.
Ik vraag me af waarom we beide nooit het contact eerder hebben afgekapt. Dat ik nu net een mailtje lees uit maart 2009 en bedenk dat dat eigenlijk al fucking lang geleden is en het gezeik toen al bezig was.
Tijd om aan mij zelf te gaan werken en weer waarde te hechten aan andere dingen. Ex is, hoe hoog of laag ik kan springen, nu toch echt out of the picture.
Ik vraag me af waarom we beide nooit het contact eerder hebben afgekapt. Dat ik nu net een mailtje lees uit maart 2009 en bedenk dat dat eigenlijk al fucking lang geleden is en het gezeik toen al bezig was.
Tijd om aan mij zelf te gaan werken en weer waarde te hechten aan andere dingen. Ex is, hoe hoog of laag ik kan springen, nu toch echt out of the picture.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Tsja dat weet ik eigenlijk niet... Vind het wel ''leuk'' om hier mn verhaaltjes te droppen maar misschien is het juist inderdaad daarom zo dat ik in een soort van negatieve spiraal blijf hangen...quote:Op zondag 17 oktober 2010 03:13 schreef Catkiller het volgende:
Maak je het jezelf niet moeilijker door elke keer dat je zoiets denkt hier te posten? Kan zijn dat het je juist helpt hoor maar bij mij zou dat totaal niet het geval zijn vandaar de vraag.
En neem voortaan een omweg zodat je niet langs haar huis komt? Lijkt misschien niks maar misschien helpt een straatje verder rijden wel iets mee. Wel goed dat je niet haar hyves en mogelijk ander online dingen checkt en dat vol kan houden ondanks al je gevoelens.
Ik rij overigens niet precies langs haar huis, maar langs de ''ingan'' van de wijk waarin ze woont. Is meer het idee dat ik nu geen slaapplek meer in de buurt heb, en na een avondje in de kroeg weer een pokke end terug moet rijden. Soms ook op de fiets door wind en weer en telkens word ik dan toch een beetje met mijn neus op de feiten gedrukt...
Verder ben ik ook echt blij dat ik het hardlopen heb uitgevonden. Ben daar inderdaad mee begonnen toen het uit ging, en inmiddels 4 maandjes later begint het resultaat zich al aardig te tonen...
@ MOD, in die zinnen herken ik me ook wel. Nog steeds veel te veel bezig zijn met je ex, en ondertussen de zaken die voor jezelf echt belangrijk zijn ( opleiding, zelfstandig wonen, soms zelfs vrienden ) een beetje op een zijspoor zetten. HEb gvd volgende week tentamens en loop 5 weken achter met de stof, dat gaat weer nix worden alleen maar omdat tijdens het leren mijn hoofd nog constant afdwaalt naar mijn ex...
Ik ben zelf een beetje aanhanger van de gedachte je krijgt wat je toekomt. Als ik nu eens hard ga werken aan de dingen die echt belangrijk zijn, en mijn eigen leven serieus ga nemen dat er vroeg of laat wel weer een leuke nieuwe chick in mijn leven verschijnt ( misschien zelfs wel mn ex weer/ stop droommodus )
Nou, eigenlijk denk ik juist het tegenovergestelde. Door veel te praten over zijn gevoelens en problemen i.v.m. zijn ex komt hij er sneller overheen.quote:Op zondag 17 oktober 2010 03:13 schreef Catkiller het volgende:
Maak je het jezelf niet moeilijker door elke keer dat je zoiets denkt hier te posten? Kan zijn dat het je juist helpt hoor maar bij mij zou dat totaal niet het geval zijn vandaar de vraag.
En neem voortaan een omweg zodat je niet langs haar huis komt? Lijkt misschien niks maar misschien helpt een straatje verder rijden wel iets mee. Wel goed dat je niet haar hyves en mogelijk ander online dingen checkt en dat vol kan houden ondanks al je gevoelens.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Pfff...ik zit alweer helemaal af te draaien hier 
Ik voel me zo leeg en eenzaam zonder haar. Gaat dat gevoel nog over? Het is nu 3 weken geleden dat ik de relatie verbrak en ik doe alleen maar leuke dingen met vrienden maar toch voel ik me zo eenzaam nu
Ik voel me zo leeg en eenzaam zonder haar. Gaat dat gevoel nog over? Het is nu 3 weken geleden dat ik de relatie verbrak en ik doe alleen maar leuke dingen met vrienden maar toch voel ik me zo eenzaam nu
Dat eenzaam voelen, heb ik ook nog wel eens last van.
Voel me toch wel klote nu. Het doet me nog steeds pijn dat ik gewoon ingeruild ben. En ik snap niet hoe hij zo makkelijk van alles voor me heeft achtergehouden.
Al komt dit klote gevoel meer door andere factoren maar ik ga altijd te veel nadenken over dingen als ik me slecht voel. Ik moet echt proberen om bepaalde dingen 'gewoon' van me af te zetten. Ik maak het mezelf alleen maar moeilijk zo.
Voel me toch wel klote nu. Het doet me nog steeds pijn dat ik gewoon ingeruild ben. En ik snap niet hoe hij zo makkelijk van alles voor me heeft achtergehouden.
Al komt dit klote gevoel meer door andere factoren maar ik ga altijd te veel nadenken over dingen als ik me slecht voel. Ik moet echt proberen om bepaalde dingen 'gewoon' van me af te zetten. Ik maak het mezelf alleen maar moeilijk zo.
Op de een of andere manier ben ik blij te lezen dat ook mensen die vanuit eigen initiatief een relatie verbreken het er toch wel moeilijk mee kunnen hebben...quote:Op zondag 17 oktober 2010 10:51 schreef JwHw het volgende:
Pfff...ik zit alweer helemaal af te draaien hier
Ik voel me zo leeg en eenzaam zonder haar. Gaat dat gevoel nog over? Het is nu 3 weken geleden dat ik de relatie verbrak en ik doe alleen maar leuke dingen met vrienden maar toch voel ik me zo eenzaam nu
Ik ben daar misschien te zwak geweest hoor, realiseer ik mijzelf de laatste tijd. Maar de gevoelens voor mijn ex werden de laatste maanden echt heel veel minder. Week op week en maand op maand had ik steeds vaker het gevoel van ik kan het echt niet meer opbrengen om nog door te gaan met haar..
Maar het serieus uitmaken? Het heeft wel eens door mijn hoofd gezoefd maar ik zou echt niet weten hoelang we nog doorgesukkeld hadden samen voordat ik uit eigen bewind een punt achter de relatie had gezet. Ik kon dat gewoon echt niet..
3 weken is nog vers hoor. Ik deed ook veel met vrienden, gelukkig was het toen nog zomer dus vaak op het water te vinden, wk wedstrijden kijken met zn allen genoeg vertier maar ervan genieten kon ik niet...
Toch blijft het kut dat ik 4 maanden later nog steeds niet weet wat ik nou diep van binnen echt wil. De roze bril zou inmiddels toch wel een keer afgegaan moeten zijn. Ik wist altijd dat we niet bij elkaar pasten op de lange termijn, en passievol ben ik in de relatie amper geweest. Waarom nu dan nog steeds al die gevoelens?
Ik kom nog even een algemene duit in het zakje doen. Vergeef je ex, wanneer van toepassing. Soms wordt je ten onrechte gedumpt, en soms zijn je ex en jij het daarover ook eens. Maar dat verandert het gevoel niet. Zelfs dan kan het zijn dat hij/zij nog altijd niet meer samen met je wilt zijn. In zo'n geval als dit zal je het hem/haar kwalijk blijven nemen, en zo een stuk ontevredenheid met je mee blijven dragen. Hem/haar dan vergeven helpt vooral jezelf enorm. 
klopt wel, ik had eerst iets van: hij gooit ons weg, en dat is zonde want we passen goed bij elkaarquote:Op zondag 17 oktober 2010 12:49 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik kom nog even een algemene duit in het zakje doen. Vergeef je ex, wanneer van toepassing. Soms wordt je ten onrechte gedumpt, en soms zijn je ex en jij het daarover ook eens. Maar dat verandert het gevoel niet. Zelfs dan kan het zijn dat hij/zij nog altijd niet meer samen met je wilt zijn. In zo'n geval als dit zal je het hem/haar kwalijk blijven nemen, en zo een stuk ontevredenheid met je mee blijven dragen. Hem/haar dan vergeven helpt vooral jezelf enorm.
en ik kon niet begrijpen waarom hij dat deed en dat frustreerd dan ergens
nu begrijp ik het van zijn kant en heb er vrede mee en dat heeft wel goed geholpen ook!
Dat had ik dus ook. Ik ben toen destijds gestopt met mijn opleiding omdat ik het niet meer aankon. Toen ik dus nog meer vrije tijd kreeg, ging ik aan mij zelf werken. Had net een nieuwe kamer en ben echt kritisch naar mij zelf geweest en ben echt zo veel mogelijk aan me zelf gaan werken. De fout die ik toen gemaakt heb was dat ik altijd bleef hopen. En dus niet tegen me zelf zei, maar tegen mijn ex in mijn hoofd, hoe goed ik bezig was.quote:Op zondag 17 oktober 2010 09:03 schreef Bartinhoo het volgende:
@ MOD, in die zinnen herken ik me ook wel. Nog steeds veel te veel bezig zijn met je ex, en ondertussen de zaken die voor jezelf echt belangrijk zijn ( opleiding, zelfstandig wonen, soms zelfs vrienden ) een beetje op een zijspoor zetten. HEb gvd volgende week tentamens en loop 5 weken achter met de stof, dat gaat weer nix worden alleen maar omdat tijdens het leren mijn hoofd nog constant afdwaalt naar mijn ex...
Ik ben zelf een beetje aanhanger van de gedachte je krijgt wat je toekomt. Als ik nu eens hard ga werken aan de dingen die echt belangrijk zijn, en mijn eigen leven serieus ga nemen dat er vroeg of laat wel weer een leuke nieuwe chick in mijn leven verschijnt ( misschien zelfs wel mn ex weer/ stop droommodus )
Maar dan hou je je zelf voor de gek. En ook dat wist ik. Ik kan het zelf niet verklaren. Ik voel me zelf zo dom soms. In een droomwereld leven die niet bestaat. Zo geobsedeerd blijven terwijl alles gewoon is zoals het is. De realiteit niet durven aanvaarden en gewoon maar door blijven gaan met van alles en nog wat doen in het teken van je ex. Maar het niet van je zelf durven toegeven dat het een illusie is, terwijl je het donders goed weet.
It's a mistake, but who knows
Followed you home, crawled in your window
This life is a trip when you're psycho in love
And I know
Followed your friends, you were not there
Slashed and I cut, I bled in the sink
Heard what you said and you're laughing baby
Slashed and I cut, and I do it for you
I want you to notice when I'm not around
Wherever you are
You're solid gold
I'll see you in hell
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
